Ishte viti 1979, viti kur Çmimi prestigjoz Nobel për Paqë iu dorëzua në Oslo të Norvegjisë, Nënë Terezës, sot Shën Nënë Tereza – e para dhe e vetmja figurë shqiptare në histori me një Çmim Nobel për paqë, një njohje botërore dhe shpërblim për veprat dhe veprimtarinë e saj jetësore, për paqë në botë dhe për kujdesin ndaj më të varfërve.
Për paqë në botë dhe për paqë e pajtim, edhe “për popullin tem Shqiptar”. “Që paqja e Zotit të vijë në zemrat tona, në të gjitha familjet tona”, është shprehur Shenjtja Nenë Tereza ndërsa po dilte nga manifestimi solemn i pranimit të Çmimit Nobel për Paqë, 45 vjetë më parë (1979). Pasi iu dorëzua Çmimi Nobel, në një foto portret të saj, Nënë Tereza ka shkruar këto fjalë: “Unë gjithmonë e kam në zemër popullin tem Shqiptar. Shumë luti Zotin që paqja e Tij të vij në zemrat tona, në gjitha familjet tona, në gjithë botën”, sipas biografit të njohur të jetës dhe veprimtarisë së Nenë Terezës, Dom Lush Gjergji.
Po e kujtoj këtë 45-vjetor të dhënjes së Çmimit Nobel Për Paqë, sidomos fjalët e Nenë Terezës për paqë “në familjet tona”, drejtuar shqiptarëve në atë kohë, si një rast reflektimi sot, pasi bota shqiptare ka aq shumë nevojë sot për paqë, për paqë me njëri tjetrin. “Familja shqiptare” nuk ka sot paqë, paqë me veten e paqë me të tjerët. Unë nuk besoj që shoqëria shqiptare në përgjithsi dhe politika shqiptare në veçanti, të ketë qenë ndonjëherë — në këto pothuaj 35-vite tranzicion të ashtuquajtur “post-komunist” — më konfliktuale, më e acaruar dhe me mungesë respekti e dashurie për njëri tjetrin, se ç’është sot. Thirrjen e Nenë Terezës për paqë e pajtim 45-vite më parë– po e kujtoj dhe si një pjestar i komunitetit shqiptaro-amerikan — prej më shumë se gjysëm shekulli në Amerikë – modestësisht – duke shfaqur nevojën për reflektim në këtë përvjetor, për gjëndjen e krijuar plot konflikte e në çdo nivel, por edhe mungesës së diskursit normal publik me njëri tjetrin, jo vetëm në Shqipëri, por edhe në diasporën e shpërndarë anë e mbanë botës edhe në mbarë trojet shqiptare, sikur bota shqiptare është në luftë me vet-eveten. Sidomos, diskursi politik, jo vetëm që është keqësuar, por duket se ka vdekur vitet e fundit.
Po përdori rastin e 45-vjetorit të dhënjes së Çmimit Nobel për Paqë Nenë Terezes dhe thirrjes së saj për paqë, dashuri, e pajtim ndër shqiptarët – duke i kujtuar lexuesit se në të vërtetë ishte mrekullia e Nenë Terezës, ajo që 14-vite më parë, për herë të parë, këto tre dekada, që bashkoi politikën shqiptare në një ceremoni të shkurtër në Tiranë në kujtim të lumturimit të saj. Ishte viti 2010 kur është inauguruar e ashtuquajtuara “Rrugë e Paqës”, në Tiranë, simbol i nderimit për Nenë Terezën me rastin e 7-vjetorit të lumturimit të saj – e njohur si, “Rruga e Milleniumit të Paqës”, në hyrje të Liqenit Artificial në kryeqytetin shqiptar.
Me atë rast, afër 30-udhëheqës botërorë i janë përgjigjur thirrjes së Presidentit të atëherëshëm të Shqipërisë, Z. Bamir Topi që të merrnin pjesë në ceremoninë e inaugurimit të Rrugës së Paqës në Tiranë. Një numër i madh liderësh botërorë iu përgjigjën thirrjes së Presidentit shqiptar. Por gjëja më e rëndësishme ishte pjesëmarrja në atë ceremoni e të gjithë përfaqësuesve politikë shqiptarë të asaj kohe, por dhe sot, përfshir ish-Presidentin Topi, ish-Kryeministrin Sali Berisha dhe ish-Kryetarin e Bashkisë Tiranë, njëherësh edhe kryetar i Partisë Socialiste, sot Kryeministër Edi Rama. Për ata që e mbajnë mend, ishte një ecje e lirë e të gjithë liderve politikë shqiptarë së bashku me qytetarë të Tiranës në rrugën që besoj edhe sot mban emrin “Rruga e Milleniumit për Paqën”. Një foto historike kjo që ndoshta ia vlen të nxirret nga arkivat si një simbol paqeje e bashkimi, për të parë – sidomos në rrethanat e sotme të konflikteve aktuale politike në Shqipëri — se çfarë është e mundur, me vullnet të mirë: bashkimi simbolik i politikës shqiptare për një rast me rëndësi për të gjithë — megjithse merita e bashkimit të tyre qoftë edhe për një kohë të shkurtër, ishte meritë e kujtimit të Nenë Terezës.
Siç dihet, “Rruga e Milleniumit për Paqën”, kushtuar Nenë Terezës, është ndër rrugët më të veçanta në kryeqytetin shqiptar, sepse aty gjënden të vendosura në rrugë pllaka me nënshkrime të nja 28 udhëheqësve botërorë kushtuar paqës – duke nderuar, në këtë mënyrë, jetën dhe veprimtarinë e Shënjtores shqiptare, Nenë Terezës, por edhe shqiptarët, në përgjithësi. Ishte një gjest simbolik, por shumë domethënës. Në të vërtetë, ishte në ceremoni natyrale, spontane, asgjë e jashtzakonshme, në nderim të Nënë Terezës, për në një botë normale, ku udhëheqsit politikë të një vendi, pa marrë parsysh ndryhimet politike mdis tyre – kanë gjëra dhe kauza të përbashkëta që mund dhe duhej t’i bashkonin.
Në këtë mënyrë, ky ishte një mesazh simbolik që iu është dhënë edhe qytetarëve shqiptarë në përvjetorin e shtatë të Lumturimit të Nënë Terezës, 14 vjetë më parë. Ishte një rast me të vertetë i bukur dhe i mirëseardhur, megjithse i jashtzakonshëm dhe ndoshta i papritur kur të merren parasysh konfliktet dhe antagonizmat politike midis politikanëve deri në ditët e sotme, midis pozitës dhe opozitës në Shqipëri. Por, megjithkëtë ishte një ditë e bukur, një fotografi simbolike që i mungon shumë sot jetës politike shqiptare. Ishtë një fotografi e politikanëve kryesorë të Shqipërisë, duke i shtërnguar dorën njëri tjetrit, një akt që i pelqen syrit dhe disi qetëson edhe zemrat e shqiptarëve kur shohin politikanët e tyre të merren vesh me njëri tjetrin. Për fat të keq, në këndvështrimin e sotëm të zhvillimeve politike në Shqipëri, por edhe kudo tjetër midis shqiptarëve, paqa për të cilën kishte bërë thirrje Nenë Tereza 45 vite më parë në Oslo, “në të gjitha familjet tona” — pikërisht aty ku e donte Nënë Tereza paqën, midis shqiptarëve, në familjet tona — është vështirë të identifikohet ose të dallohet paqa si e tillë sot në jetën publike dhe politike në marrëdhëniet midis shqiptarëve në nivele të ndryshme. “Rruga e Milleniumit për Paqën” ndoshta e mban gjithnjë emrin dhe na kujton thirrjen për paqë midis nesh të Nenë Terezës, por në jetën e përditshme, të gjithë e dijmë se, kryesisht, nuk ka paqë as dashuri midis njëri tjetrit, ndërkohë që në sallat e qeverisë e të shtetit – aty ku do duhej të ushtrohej respekti dhe paqa midis shqiptarëve për hir të shqiptarëve – aty mbetëron vetëm konflikti, urrejtja dhe mos respekti për njëri tjetrin, e nganjëherë edhe dhuna.
Në fjalimin e tij me rastin e emërimit, “Rruga e Milleniumit për Paqën”, në Tiranë, kushtuar Nenë Terezës, në vitin 2010, Presidenti i atëhershëm Bamir Topi ka folur për modelin e paqës së Nenë Terezes, për një paqe që ndërtohet e kultivohet çdo ditë e çdo kund dhe nga cdo kush. Në një referencë drejtuar klasës politike shqiptare në atë kohë, Presidenti Topi ka thekësuar me atë rast, paqën shoqërore, që sipas tij, është një “detyrë themelore e një shteti demokratik…e që duhet të jetë gjithashtu objektiv parësor i politikës, si fuqi lëndore e demokracisë. Për t’a ruajtur e për ta persosur atë metej, në perputhje me standardet evropiane, duhet angazhim i thellë i të gjithëve”, ka theksuar ish-presidenti Topi, duke nënvijuar “bashkpunimin, bashkjetesën, e tolerancën”, si, “forca morale e kulturore, në dispozicion të së sotmes dhe të ardhmes… në shërbim ndaj demokracisë dhe shtetit.”
Për fatin e keq, ai rast fotografik paqeje më 2010 midis udhëheqsve më të lartë politikë të shqiptarëve, në vend që të kishte simbolizuar një fillim të ri të zhvillimeve paqësore në Shqipëri, konfrontimet politike kanë ardhur duke u shtuar dhe vazhdojne gjithnjë edhe sot, madje janë edhe më të thekësuara se kurrë më parë. Kriza politike nepër të cilën po kalon Shqipëria dhe Kombi shqiptar është një
krizë e madhe morale – një trashëgimi e gjysëm shekulli komunizëm – me besimin se kundërshtari politik është armik dhe si i tillë duhet të zhduket me çdo kusht.
Në ketë periudhë kritike për Kombin shqiptar, vazhdimi i një sistemi të polarizuar politik, jasht kontrolli, dhe dështimi i klasës politike për t’u marrë seriozisht, me problemet madhore të vendit e të Kombit — në të gjithë botën shqiptare pa përjashtim — do të ketë pasoja tragjike afatgjatë për të gjithë shqiptarët. Abraham Lincolni citohet të ketë thenë se, “Një shtëpi e ndarë dhe e perçarë kundër vetvetes nuk mund të qendrojë në këmbë pa u shembur”.
Thuhet se “politika është arti i kompromisit”. Prandaj të ulurit në tryezë me ata që kanë pikepamje të ndryshme për të biseduar, me qellim të mirë dhe në paqe për zgjidhjen e problemeve të përbashkëta, nuk duhet të shikohet si një dobësi, si diçka që nuk është burrënore. Nuk është burrëri as nuk janë burrshtetas ata që interesat partiake e personale i venë mbi përparimin dhe interesat e Kombit, ndërkohë që konfliktin e vendosin mbi kompromisin, në kurriz të paqës në shoqëri dhe në familjen e madhe të shqiptarëve.
U kërkoj falje atyre që këto fjalë mund t’i shikojnë si një predikim apo një pontifikim moral. Por shumë politikanë shqiptarë konsiderojnë se pozita politike që kanë tani është e drejtë e tyre dhe askujt tjetër dhe nuk e shikojne atë –për atë që në të vërtetë është — një përgjegjësi e privilegj qe ua ka besuar atyre, përkohësisht, votuesi shqiptar. Në të njëjtën kohë, edhe elektorati duhet të jetë më i përgjegjëshëm e të perkrahë kandidatë/e për poste politike ata të cilët flasin me respekt e dinjitet për kundërshtarët e tyre politikë dhe qnedrimet e tyre dhe të cilët kanë parasysh, mbi të gjitha, interesin e vendit e të Kombit. Thomas Jeffersoni do tu bënte thirrje udhëheqsve politikë shqiptarë të gjitha ngjyrave, “Ejani e na ndihmoni me talentet tuaja si edhe me peshën e karakterit tuaj, të punojmë së bashku, drejtë vendosjes së demokracisë.” Kombi shqiptar gjendet para një kthese historike dhe është një detyrë urgjente morale dhe kombëtare e këtij brezi politikanësh që t’i japin rrugën e duhur, “Rrugën e Paqës”, fatit të shqiptarizmit dhe shpresës për pranvera të reja për Kombin shqiptar, ashtuqë që shqiptarët të gjejnë sigurinë, paqën dhe rehatinë e vet, në vendin e vet, me bashkombasit e vet.
Momente të tilla si përurimi i “Rrugës së Milleniumit Për Paqën”, në nder të Nenë Terezës në Tiranë në 2010 — një ngjarje kjo që bashkoi klasën politike shqiptare të asaj kohe — do të bënin që të huajt, sidomos miqtë e Kombit shqiptarë të thonin sot — ah sa burra të mirë qenkan këta shqiptarët, kur bashkohen për të mirën e përbashkët. Për fat të keq, duke marrë parasysh zhvillimet aktuale politike dhe shoqërore në marrëdhëniet e politikanëve shqiptarë, me njëri tjetrin, kam drojë se nuk gjëndet kush të pohojë sot një gjë të tillë – pasi duket se është harruar mesazhi i Nenë Terezës i 45-viteve më parë në Oslo të Norvegjisë: Paqë në familjet tona, si parakusht i paqës dhe bashkimit në familjen e madhe shqiptare të përhapur anë e mbanë botës.
Nga Frank Shkreli
Pasi iu dorëzua Çmimi Nobel, në një foto portret të saj, Nënë Tereza ka shkruar këto fjalë: “Unë gjithmonë e kam në zemër popullin tem Shqiptar. Shumë luti Zotin që paqja e Tij të vij në zemrat tona, në gjitha familjet tona, në gjithë botën”, pohon biografi i njohur i jetës dhe veprimtarisë së Nenë Terezës, Dom Lush Gjergji.
“Një shtëpi e ndarë dhe e perçarë kundër vetvetes nuk mund të qendrojë në këmbë, pa u shembur”.
“Nëqoftse nuk kemi paqe, kjo ndodh sepse kemi harruar se i përkasim njëri tjetrit”.
Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Ronald Reagan duke i dorëzuar Nenë Terezës Medaljen Presidenciale të Lirisë (1985), dekorata më e lartë që jep Presidenti i Shteteve të Bashkuara.
Kjo eshte nje e vertet edhe pse e hidhur per PDne,
Fatkeqesisht , nuk i vermi,
Te lumte dhe qofsh gjithmone e respektuar dhe e bekuar nga zoti.
Te pershendes perzemersisht.
Vertet ka ardhur koha per nje reflektim te Fort ndaj ktyre monstrave qe Kane tjetersuar kauzen dhe rrugen e PDse.
Ju flm shume i nderuar Andrea.
Pse erdhi koha tani dhe jo më parë?
Uskania koha nuk erdhi sot, i kam denoncuar gjithmone
Zonja Elida Buçpapajasht NJI shkrim që meriton I çdo lavdat,me TË drejt e queni PD-ja asht Parti e té përndjekunve DHE Parti e TË Ndjemi Pjetër Arbnorit!
Për mue dy veta janë që LINDËN,JETUEN DHE FITUEN.Këta janë Ibrahim Rugova dhe Pjetër Arbnori.
I ndjemi Pjetër Arbnori fëmi jetim,me babë TË pushkatuem,familjarisht TË burgosun e pushkatuem nga Hjena monstrum e Komunismit e kanibalë TË Kuq,u rrit nën këthetrat e përbindshave TË neronit shqipëtar tue vu detyrë vetes DHE me bindje vetëm shembja e tradhtarëve Kanibal shqipëtar asht Çlirimtare I Shqipnis!
Ibrahim Rugova MÅ KUJTONJEZ KRISTIN SE SHPËTIMI I NJERZIMIT ASHT RRUGA E PAQËSORE, BESIMI NË ZOT!
Edhe Dr. ibrahim Rugova,me vizionin prej Profeti NA TREGOJ SE RRUGA DREJT SUBLIMES,LIRIS ASHT BESIMI NË ZOT E NË SHTETET E BASHKUEM !
PËR KTE KTA DY JAN PROMOTHE TË KOMBIT SHQIPËTAR!
I nderuar Nazmi, keni shume te drejte Rugova dhe Arbnori jane modeli i politikanit europianisto perendimor. Ju flm shume
Ilir Rusmalin e solli ne Korce Ritvan Bode njeriu qe i solli PD deme te pa riparushme dhe ne vend te kontribonte per PD punoi kondra te tille legena e katandisen keshtu PD
Ilir Rusmalin e solli ne Korce Ritvan Bode njeriu qe i solli PD deme te pa riparushme dhe ne vend te kontribonte per PD punoi kondra te tille legena e katandisen keshtu PD
I Pavarur po keshtu kane bere zakonisht, kane mbeshtetur njeri tjetrin duke eleminuar figurat me integritet.. Ju flm.
nuk eshte vetem rusmaili,…duhet filluar qe nga sali berisha,arqitekti i pabesis te denuareve politik me gjith fatos nanon,…zbatuan me perpikmeri te gjitha porosit e gorbacovit,,,,ua ndan kapitalin vetem komunistave dhe populli thjesht ngeli me gisht ne goj,…ai qe ka kapitalin ekonomik ka edhe ate politik,….shifeni kush esht pasuruar,,,kuish po e udheheq shqiperin per 27 vjet,keshtu kurr nuk vjen demokracia ne shqiperi
Brravo Lida.
Te ju vish hakut se ashtu e meritojne.
Ju flm shume Lexues i Voal.ch. Ju pershendes.
Eshte per te ardhe keqe se c’ degjojme , kushe na ka udheheqe ketyre bemave dhe gjemave duht futur me themel vetingu duhet tu shkoj gjerave dhe bemave deri ne detaje ndaj atyre qe na jane hequr si engjej por kane qen djaj.Mendoj si nje qytetar i ndershem per kedo dhe kushdo te vej para drejtesis kushdo qofte ky .
Urojme qe Vettingu te ndikoje ne te mire te shtetit ligjor.
Eshte interesant se si ideologjia komuniste ka depertuar thell po teper thelle edhe te ata qe thone se kemi qene kunder diktatures dhe ketyre Çajupeve te saj. Ta mendosh PD si parti e te perndjekurve dhe vecmas e nje personi siç ishte i biri nje krimineli i ndjeri Pjeter A eshte te kerkosh vrasjen e forcave opozitare ne shqiperi pasi sa do qe te shtosh rradhet e te perndjekurve si ata per bindje politike dhe me garniture kriminelesh dhe hajdutesh nuk mund ti besh dot 200 mije e me kaq njerez nuk vihet ne pushtet kurr. Prandaj lejeni edhe komunistin exstremist Sali edhe Rusmutin e te tjere te vegjetoje te PD per te pare fytyren e vertete te ketyre mostrave.
Pavaresisht kush eshte Rujsmajli ,shkrimi juaj zonje me ngjan me ato demaskimet qe I beheshin “armiqeve te klases” kur i duhej ati sistemi. Por dhe pas 30 vjetesh demokraci prape e njejta filozofi. Po perse e mbroni PD atehere kur ne gjirin e saj ka pasur vetem komuniste? Dhe nese babai i tij ka bere krime ,perse duhet te mbaj pergjegjesi i biri? Apo perseri faji eshte kolektiv? PD e krijuan ish te perndjekuerit thoni ju zonje,por si ka mundesi qe ne krye te saj ishin ish komunistet? Dhe ish te perndjekurit nuk kane qene shumice ndonjehere ne demokraci dhe shume te paket ne PD. Mjaft me kete lufte klasash se nuk ecet para ne demokraci.
Po pse vetem Rusmaili eshte ke PD -ja .atje te gjithe qe kane qene drejtuesa dhe kane perfituar poste e ku di une o kane qene ish sigurimi i shtetit ose bij , nipa, sigurimsash. Me thoni nje te vetem , mos eshte gje Genc Pollo ? Djali i kujt eshte? BERISHA se dinte kur i dha poste , e cfare nuk e beri…etj .etj .te gjithe .Mos u lodhni me Pd- ne na kane mashtruar kaq vjet , jo vetem qe nuk i luftuan komunistat por i ndihmuan qe te reabilitohen dhe te vijne ne pushtet me keto pozita qe erdhen kete radhe.nuk shkulen edhe per 25 vjet te tjera. Pike.
në asnjë vënd të tokës nuk ka Parti Demokratike me kollonë kryesore të përndjekurit politikë… pronarët e gjysëm dylymëve nuk janë shpëtimi i partisë demokratike meqënëse i përkasin së majtës… kurse persekutërët apo djemtë e persekutorëve është biçim luftë klasash që paskërka qënë e gabuar dhe ne na pëlqen të gabojmë si Shab Qosja… asnjeri nuk ja bën mirë (me qëllim) analizën pse po shkërmoqet PD… Sepse kjo parti shkatërroi Shqipërinë duke vjedhur me babëzi çdo gjë që kishte vlerë…
o ishe te persekutuare e psudo te persekutuare spiuna te kriminelit KADRI HAZBIUT pasardhes i KOQIXOXES mendesija e juaje ste qone asgjekundi perveqse injorance e banalitet llumi shoqrise ishite dhe jeni edhe tani. HAPENI DOSJET DHE MSONI SE NGA VINI KUSHE JENI BEJNI EDHE A.D.N.e Mose germoni shume se QENINE e NGORDHURE DO gjeni
Ti Mirditor kokra e legenit fol mire.
Te persekutuarit qene burra e burnesha jo si ju Spiunat e PPSH.
Legen na tregon ti ndershmerine.
Zarbe!
Po perse asnjeri nuk vendose emrin e vet? Pse gjithe keto pseudonime??? Nga kush keni frike???
Ke te drejte Tan Hajro.
Mbetet vetem ti lutemi zotit ,qe komunizmi ne shqiperi te marre fund ,se deri tani e ka patur te gjithe suportin e duhur ,nga demokratet e kamufluar ,fsrs e komunizmit eshte si fara e hithres ,e cila ,ka sigurine e ruajtjes se embrionit edhe ne kushte te disfavoreshme klimaterike ,te shpresojme qe mbrekullia do te ndodhe ,qe bijte dhe niperit e diktatures ,te ndergjegjesohen ,dhe tu hapin rrugen ,te rinjve te afte ,dhe vet te largohen bashke me leket e vjedhura ,te korrupsionit ,te kthehen ata qe i larguan padrejtesisht ,dhe te gjejne vendin e tyre ,te marrin pronat ,e tyre te marrin ,ata qe jan te aresimuar ,jashte si profesioniste ,te marrin poste dhe pushtetin ,qe ju takon si disidente ,te kombit !! Kjo duhet te ndodhe ,ne te kundert ,ne do te katandisemi perseri si n e kohen e diktatures.
Te nderuar PD-istë, si jam dhe unë, do te jemi gati per koalicionin Rama-Basha ne shatator? Shqiperise nuk i duhet vetem “TIMONI”, por dhe “PEDALET”. U befte ShQIPERIA kete here, se ne 27 vjet vetem fryma e te kaluares ka sunduar. Lutuni “O ZOT DERGO MEND, ATY KU NUK KA”, qe vendi i shqiponjave te rrezatoje ne Ballkan.