Miqte e mi shqiptare ,jo te gjithe e dine qe shtet do te thote institucione, ndersa pushteti do te thote parlamenti si dhe ministri .Shteti eshte berthama e nje shoqerie.Kur ai dhe institucionet e tija lekunden me ndryshimin e politikes ,ai nuk eshte me nje shtet i qendrueshem,ne themi nuk ka shtet !Para disa ditesh me thiri ne telefon kordinatori per problemet e biznesit ne zyren e bashkeqeverisjes ne kryeministri dhe me ftoi ne diskutimin publik javor, qe behet ne dhomen e hartave per sa i perket zgjidhjes se problematikave ne denoncimet e bera ,ne platformen ,faqe e ideuar ,ne kuadrin e zbatimit te reformave orientuar nga komuniteti Evropian per luften kunder korrupsionit dhe krijimin e intitucioneve te qendrueshme ne Shqiperi .

Ne fakt,kam nje jete qe punoj ne biznesin tim duke u munduar te lundroj per 26 vjet, e vetme , ne ujnat e ngaterrume te ekonomise se tregut tejmaset te politizuar shqiptare. Shqiperia eshte nje shtet i vogel me nje konsum qe vjen duke rene edhe per shkak te renjes se numrit te popullsise.Emigrimi, shkaktari kryesor i renjes se veprimtarise ekonomike ne ekonomine e tregut shqiptar .Shqiptaret nuk eksportojne nuk kane infrastrukture prodhuese ,gjithcka e vjeter asht shkaterruar dhe investime reale ne prodhim ka pak .

Fuqia prodhuese eshte shume e dobet,dhe dokumentacioni ligjor qe percjell keto eksporte privilegjon kryesisht produkte fasonerie. Ne gjithe kete mori problematikash bizneset vendase te pershkallezuara qe lidhen me konsumin e perditshem jane vene ne veshtiresi te dukshme,nga mungesa e tregut dhe corientimi i tij me burimet e kundraligjshme financiare qe derdhen ne treg me shpejtesi edhe nga frika e sekuestrimit .Tregetaret e vjeter ,kan vene rripin e sigurimit ne kete cunam ekonomik ,te gjendur krejtesisht zbuluar perballe investimeve te bera ne vite, ne infrastrukturen e tyre te kredituar nga bankat e nje shteti pa kurrefare garancie financiare dhe politike te qendrueshme.Kjo eshte dhe aresyeja qe bizneset e vogla dhe te mesme aventurohen ne veprimtari te tjera plotesuese duke u hase me veshtiresite e reja ma te rafinuara dhe nje administrate tejmaset te korruptuar dhe jo kompetente e sidomos dembele shqiptare.Platforma e antikorrupsionit ,apo e bashkeqeverisjes sic e quan kryeministri eshte nje kerkese direkte e komunitetit Evropian ne luften per vendosjen e institucioneve ne Shqiperi,financuar me ndihmen e bankes boterore apo projekteve evropiane.Falenderimiim per zgjidhjen e problemeve i takon kryesisht te gjithe atyre burimeve njerezore qe ndihmojne ne zgjidhjen e problemeve.

Por ,platforma nuk ndryshon dot ligjet e gabuara hartuar me shpejtesi dhe pa u diskutuar si duhet me grupet e interesit ,kjo per fajin e te gjithe deputeteve te te gjitha partive politike qe paguahen nga taksat e popullit per politikat e qeverisjes.Qe qeveria e Rames do te rikthente centralizimin doganor ne qender ,nuk eshte nje surprize per ne biznesmenet ,por e pafalshme eshte mos reagimi apo reagimi shum i dobet i opozites shqiptare aty ku eshte porta e pothuajse te gjithe ekonomise e vendit . Edhe me te pafalshme jane sulmet politike ,ndaj biznesit dhe familjes time ,pas berjes publike te dhjete reshtave, ne diskutimin falenderues publik qe une pata ne kryeministri per efektshmerine e platforms antikorrupsion ,nga disa pseudoopozitore fejsbuqesh ,anonime ,e banale .Pikerishte jane keta urithe halesh qe kane vite qe germojne themelet e shtetit tone ,nen masken e opozicionit demokratik.

Te jesh opozitar ,do te thote te jesh i hapur ,te dish te gjesh probleme ne qeverisje qe demtojne jo vetem jeten e opozitareve ,por te gjitha shtresave te popullsise ,pa dallim feje ,krahine apo ideje .Te jesh opozitar do te thote te kundershtosh cdo vendim antidemokratik hapur dhe afer qytetareve ,ne levizje paqesore qe deshmojne aresye dhe kembengulje.

Te jesh opozitar ,nuk do te thote te shpifesh e te sulmosh kundershtarin politik si armik ,apo ti imponosh bizneseve vetem zgjidhjen tende politike,por ti afrosh sa me shume me politika te drejta dhe pa paragjykime!

Kjo ishte ajo per te cilen une pranova te shkoj ne Tirane !

Një banesë në lagjen numër 1 të qytetit të Pogradecit është tronditur nga një shpërthim tritoli në mesnatë.

Banesa është në pronësi të Bajram Fejzollari, pronar i ‘Tv sot 7’ në Pogradec. Po ashtu në ai zotëron disa lokale në Korçë dhe në Pogradec.

Vetë Fejzollari ka deklaruar në polici se ai nuk ka pasur asnjë konflikt me ndonjë person. Sipas policisë nuk ka dëme materiale, por punohet për identifikimin dhe kapjen e autorëve që kanë vendosur lëndën shpërthyese.

Njoftimi i Policisë së Korçës:

Më datë 16.09.2018, rreth orës 00:45, në lagjen nr 1 në Pogradec, në lulishten e banesës së shtetasit B.F, 60 vjeç, ka shpërthyer një sasi e vogël lënde shpërthyese.

Nga shpërthimi, nuk ka as dëme në njerëz dhe as dëme materiale. Po punohet për zbardhjen e rrethanave të ngjarjes, identifikimin dhe kapjen e autorëve.

Ministri i Qeverisë Rama, Pandeli Majko në një fjalim të mbajtur në Akademinë Politike të PS-së, ka folur me tone kritike për të ardhmen në Shqipëri. Ai ka thënë se shoqëria jonë e konsumit po rrezikon kujdesin për të ardhmen. Sipas tij, shoqëria po humbet domethënien dhe po bëhet me e pasigurt.

Majko gjithashtu flet për fenomenin e drogës që sipas tij është shndërruar në kulturë dhe po konsiderohet si qëllim.

“Në shoqërinë tonë të konsumit po rrezikon të shuhet cilësia e kujdesit për të ardhmen.Ajo po e humb domethënien dhe po bëhet e largët dhe më e pasigurt.

Familjet që nuk kanë mundur të kapin progresin material ndjehen të varfër, më tepër se më parë, kurse fëmijët e tyre të konsideruar klasë e dytë, thuajse janë të përjashtuar nga gjenerata e tyre.

Përdorimit të drogës në Shqipëri po mbështetet nga kultura e cila të tashmen nuk e konsideron qëllim. Ajo e konsideron të kaluarën dhe të tashmen si “mjete””, thekson Majko.

Fjala e plotë

Ka të vërteta brenda vetes që të duhet kohë ti shpejgosh. Kur kupton më shumë, vlerëson se mencuria ka vajtimin e saj. Ai i cili shton dijen, shton edhe dhimbjen.

Në fillimin e viteve 90-ët kisha ndjesi por jo konkluzione. Kisha kujtime të bukura nga fëminia dhe shkolla në periudhën e komunizmit. Koha dhe raporti me lirinë më treguan se të kërkuarit e së bukurës në kohën që jeton mund të jenë edhe kurthe të një gënjeshtre. Pa raportin me të vërtetën, vështirë se do dalim nga gropa e sotme morale e moskuptimit të vetes si shoqëri.

Në Shqipëri jetojmë në kohë ndryshimesh të shpejta. Progresi teknologjik është pranuar si vlerë absolute dhe shoqëria jonë i është nënshtruar atij.

Simboli i vërtetë i kohës të cilën jetojmë janë “bravat” e dyerve tona! Asnjëherë si tani nuk kemi qenë kaq të mbyllur karshi njëri prej tjetrit. Në qytetërimin tonë komunikimi ka ndryshuar kuptimin.

Cilësia e komunikimit po formon një marrëdhënie të re me politikën. Roli i ri i televizionit, rrjeteve sociale dhe fotografia ka bërë që publiku gjithnjë e më pak të besojnë tek “fjala”. Ata besojnë më shumë në atë që shohin me sytë e tyre. Fjalët e mëdha dhe premtimet nxisin shpesh buzëqeshje cinike duke ritur distancën me politikën.

Përballë vështirësive që po lindin për shkak të ndryshimeve të theksuara teknologjike dhe shoqërore, të rinjve ju duhet të ballafaqohen me kaosin e botës shpirtërore ku individi po bëhët dhe më i vetmuar.

Diferencat, kanë bërë që e kaluara gjithnjë e më tepër të “largohet” prej të tashmes duke e humbur vlerën e saj para syve të të rinjve. Komunikimi mes gjeneratave po tkurret dhe më të rinjtë nuk po gjejnë tema të përbashkëta me prindërit e tyre. Komunikimi mes brezit “kompjuterik” dhe prindërve nuk flet të njëjtën “gjuhë”.

Zgjidhjet për disa probleme të cilat në të kaluarën ishin të mira sot e kanë humbur vlerën e tyre. Në vetëdijen e të rinjve, e “vjetra” dhe e “pavlefshmja” kanë marrë të njëjtin kuptim.

Ndryshimet e shpejta në ekonomi dhe teknologji kanë zvogëluar ndjeshëm rolin e familjes në edukimin e fëmijëve. Ka rënë dukshëm ndikimi i prindërve në zhvillimin moral dhe shpirtëror të gjeneratave të reja.

Gërshetimi i kulturave të ndryshme ka sjellë pasiguri në botën shpirtërore të të rinjve. Kërkimi i tyre për të krijuar opinione të qëndrueshme. Ajo shpesh mbaron në relativizmin e vlerave ku nuk mund ta gjejnë veten dhe identitetin e tyre.

Urbanizimi ka ndikuar jo vetëm pozitivisht në zhvillimin shpirtëror të të rinjve në Shqipëri. Jeta në qytet shpesh s’ka domethënie. Ka me qindra nxënës nëpër shkolla që mbesin të “paemër”. Mungesa e identitetit i bën të ndjehen të vetmuar dhe nën trysninë e vetmisë urbane.

Në shoqërinë tonë të konsumit po rrezikon të shuhet cilësia e kujdesit për të ardhmen. Ajo po e humb domethënien dhe po bëhet e largët dhe më e pasigurt.

Familjet që nuk kanë mundur të kapin progresin material ndjehen të varfër, më tepër se më parë, kurse fëmijët e tyre të konsideruar klasë e dytë, thuajse janë të përjashtuar nga gjenerata e tyre.

Përdorimit të drogës në Shqipëri po mbështetet nga kultura e cila të tashmen nuk e konsideron qëllim. Ajo e konsideron të kaluarën dhe të tashmen si “mjete”.

Mjaft të rinj vetëm të ardhmen e kuptojnë si qëllim. Kjo mënyrë jetese e cila vetëm shpreson se do të jetojë po krijon pamjaftueshmërinë, varësinë dhe zbrazëtinë e cila mban larg të rinjtë nga jeta aktive.

Ndarja mes gjeneratave sot në Shqipëri është më e madhe se në të kaluarën. Po shfaqet problemi i keqtrajtimit të moshës së tretë duke i vlerësuar si të padobishëm. Prindërit e moshuar po mbyllen në shtëpi pleqsh ose lihen të izoluar si provë e vështirësisë të brezit të ri në harmoninë me të vjetrit.

Të rinjtë po rrezikojnë të humbin kuptimin për natyrën. Çrregullimi ambiental po robëron kulturën e jetës me betonin e hirtë të qyteteve.

Miq

Unë nuk jam pesimist. Në se kjo do të ishte e vërtetë nuk do të merresha me politikë. Kur më ftuat të flisja për temën “sfidat” u ndjeva në vështirësi. Kjo fjalë sot tek ne, “lundron” midis asgjës dhe gjithckasë.

Fondacioni juaj që organizon këtë aktivitet mban emrin “Qemal Stafa”. Ai ishte komunist. Por, Qemal Stafa kishte një vecanti. Ai përfaqësonte shpresë dhe ëndër për të nesërmen për brezin e tij nën okupacionin e vendit.

Pa krijuar ëndrën e kohës suaj mos tentoni seriozisht të merreni me politikë. Do ktheheni vec në “burokratët” e saj. Do të keni fundin e shokëve të Qemal Stafës.

Ai i cili shton dijen, shton edhe dhimbjen. Politika nuk diskuton kujtimet. Janë veprimet ato që na bëjnë. Ato përcaktojnë vlerat e cdo kohe. Kjo ëshë sfida e sfidave.

Ju faleminderit.

SHKODËR – Myftiu i Shkodrës, imam Muhamed Sytari gjatë hytbes në faljen e së premtes nga xhamia e Parrucës për situatën e arsimit në Shqipëri ka dhënë disa mesazhe të forta. Në prag të nisjes së sezonit shkollor dhe akademik, Sytari tha se arsimi ndodhet përballë sfidave të mëdha, ku nga njëra anë janë mësuesit, të cilëve u mbetet një barrë e madhe dhe nga ana tjetër janë prindërit, në dilemë për zgjedhjen e shkollave dhe të ardhmen e fëmijëve. Myftiu bëri apel që të rinjtë t’i kushtojnë një rëndësi të veçantë rrugës së dijes, pa harruar apelin për shkatërrimin sipas tij që po pëson gjuha shqipe dhe që duhet të ndalet sa më parë. Gjatë faljes së të premtes në xhaminë e Parrucës në Shkodër morën pjesë përveç besimtarëve të zakonshëm, edhe nxënës e studentë, si dhe mësues të shkollave 9-vjeçare, të mesme dhe pedagogë të Universitetit të “Luigj Gurakuqi”.

“Një tërheqje vëmendjeje për sojin tim, për rininë, për fëmijët tanë në këtë fillim viti shkollor dhe fillim viti akademik për të respektuar dijen dhe dijetarët. Në kohët e qytetërimeve askush nuk guxonte të ngrinte dorë kundër mësuesit, askush nuk mendonte ta thërriste në emër, të tallej apo ta fyente mësuesin, askush nuk mendonte për t’i bërë kamera të fshehta mësuesit për ta bërë objekt qesharak. Sfida e mësuesit është të ruajë këtë ekuilibër të madh të besimit dhe qytetarisë, të ruajë këtë ekuilibër të madh të vlerave tona kombëtare dhe fetare, të ruajë këtë ekuilibër të madh të një brezi, i cili ka më shumë se kurrë nevojë për ndërhyrjen e njerëzve të urtë dhe të ditur, për t’i shpëtuar brezat dhe rininë tonë nga tentakulat e së keqes prej së cilës kërcënohet çdo ditë. A nuk është e dhimbshme të mendojmë se ka ardhur një ditë ku njerëzit diskutojnë mes vetes se në cilën shkollë ta çoj fëmijën, në atë shkollë ku luhet poker, në atë shkollë ku nuk ndalohet duhani, në atë shkollë ku shpërndahet droga apo në atë shkollë ku pihet alkooli. A nuk është paradoksale kjo, shkollë dhe imoralitet, shkollë dhe shthurje, shkollë dhe duhan, shkollë dhe drogë, o Zot o Zot, Zoti na ruajt dhe na udhëzoftë”, u shpreh myftiu i Shkodrës.

MESAZHI I MYFTIUT
Ndërkaq, gjatë fjalës së tij, imam Muhamed Sytari foli për sfidat e prindërve të sotëm, duke thënë se duhet t’u qëndrojnë shumë afër fëmijëve, sepse kjo është një kohë e çuditshme, kur në mënyrë të fshehtë ka përpjekje për t’ju vjedhur fëmijët. Jo materialisht – tha myftiu – por për t’u vjedhur mendjen, për t’u vjedhur shpirtin, për t’u devijuar besimin, për t’i nxjerrë nga drita e besimit në errësirën e mohimit, për t’i nxjerrë nga drita e vlerave, tabanit e trashëgimisë islame drejt injorancës, drejt primitivizmit dhe drejt një modeli që nuk mund të jetë premtues për të ardhmen e asnjë brezi. Më pas, myftiu foli edhe për sfidën e mësuesve të sotëm, që është sipas tij për të edukuar një brez, i cili më së shumti ka nevojë për mësuesin edukator.

Myftiu Sytari deklaroi se fëmija dhe i riu që është para duarve të mësuesit, nesër do jetë mjeku i së ardhmes, politikani i së ardhmes, presidenti i së ardhmes, kryeministri i drejtë dhe moral i këtij vendi, politikani i drejtë dhe moral i këtij vendi, deputeti moral dhe i drejtë i këtij vendi, do të jetë ministri moral dhe i drejtë i këtij vendi, do të jetë myftiu moral dhe i drejtë i këtij vendi, kryetari i Komunitetit Mysliman të Shqipërisë i urtë, i drejtë dhe i posaçëm në atë pozicion i këtij vendi, pra do të jetë e ardhmja. Nëse ne sot neglizhojmë farat e së nesërmes – këshilloi myftiu i Shkodrës – askush të mos ketë habi pastaj nëse pas disa vitesh modelet hibride do të drejtojnë Shqipërinë dhe ta marrin përdore drejt dekadencave më të mëdha se sa ka rënë sot Shqipëria si pasojë e një keqformimi, si pasojë e këtij keqedukimi, si pasojë e një formimi që nuk njeh Zotin, nuk njeh bazën morale, nuk njeh tabanin kombëtar, por njeh vetëm të qenurit misionar i dikujt dhe diçkaje që njerëzit nuk e shohin dhe ajka e dijetarëve e dinë, por shumica e njerëzve heshtin dhe nuk flasin dhe shumica shkojnë në turmë si turmat që nuk dinë ku shkojnë dhe kush i drejton.

APELI
Në fund të fjalës së tij, myftiu i Shkodrës, Muhamed Sytari iu drejtua mësuesve dhe edukatorëve të shtrenjtë, duke u thënë amanet fëmijët e këtij vendi dhe amanet fëmijët e Shkodrës. “Çdo mësues le të jetë vlerë, të jetë sakrifikues, të jetë model, të jetë pikë referimi për fëmijët tanë. Jo të mendojmë të kundërtën. Duhet të lutemi që Zoti të na ruaj nga dija e padobishme, e cila sjell korrupsion dhe sjell aty ku nuk duhet njerëz, të cilët shkatërrojnë vendin dhe prishin pasuritë e tij.

Një shoqëri që nuk vlerëson dijetarët, mësuesit dhe edukatorët, një shoqëri që nuk interesohet që fëmijët e saj të lartësohen në gradët e shkallëve më të larta të dijes dhe nxënies së saj është një shoqëri e destinuar për t’u shkatërruar siç janë shkatërruar shumë shoqëri të tjera u shpreh myftiu”, pohoi Sytari. Në mbyllje, ai bëri një lutje për gjithsecilin prej prin-dërve dhe fëmijëve që të kenë vëmendjen tek fëmijët që t’ua mësojnë bukur gjuhën shqipe. “Po na ikën gjuha shqipe për duarsh, po na ikën gjuha jonë kombëtare, këtë gjuhë me të cilën na ka veçuar Zoti nga krejt popujt e tjerë të botës, po na ikën për duarsh në një mënyrë apo tjetër, po na masakrohet gjuha, po na bastardohet trashëgimia kombëtare, po na bastardohen traditat kombëtare, tabani kombëtar i vlerave dhe njerëz pa traditë. Pa taban e trashëgimi nuk gjen në asnjë vend të botës, veç ata që janë larguar nga kjo botë dhe nuk kanë asgjë”, përfundoi mesazhin e tij myftiu i Shkodrës, imam Muhamed Sytari.

Një ullishte është përfshirë nga flakët ditën e sotme në Elbasan. Mësohet se, zjarri është  regjistruar rreth orës  18.40,  në lagjen “Dyli Haxhire”.

Ullishtja ndodhet në një terren të thyer dhe zjarri ka marrë përmasa të mëdha.

Në vendngjarje ndodhen shërbimet e policisë dhe 15 zjarrfikëses, të cilët po punojnë për fikjen e zjarrit. Gjithashtu u njoftua Shefi i Emergjencave Civile, Elbasan.

Njoftimi i policisë:

Rreth  orës  18.40,  në lagjen “Dyli Haxhire” Elbasan, ka rënë zjarr, në Ullishtë, terren i thyer, i cili ka marrë përmasa.

Në vendngjarje ndodhen shërbimet e policisë dhe të zjarrëfikses.

Gjithashtu u njoftua Shefi i Emergjencave Civile, Elbasan. Po punohet për fikjen e zjarrit.

TIRANË – Kryetari i Kuvendit të Shqipërisë, Gramoz Ruçi, deklaroi se Shqipëria do të vazhdojë mbështetjen pa rezerva për dialogun Kosovë-Serbi.

Ruçi, priti në një takim zyrtar kryetarin e Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, i cili ndodhet për një vizitë zyrtare në Shqipëri, ku pas takimit mbajtën një deklaratë të përbashkët për mediat.

“Kryefjala e bashkëbisedimit ishte dialogu Kosovë-Serbi. Shqipëria do të vazhdojë të jetë mbështetëse pa rezerva e dialogut Kosovë-Serbi të ndërmjetësuar nga Bashkimi Evropian(BE). Kjo është platforma e duhur për normalizimin e marrëdhënieve mes dy vendeve për destinacionin e të dy vendeve në BE. Po ndjekim me vëmendje zhvillimet e fundit dhe përfshirjen e të gjitha palëve në procesin e dialogut”, tha kryeparlamentari i Shqipërisë.

Sipas Ruçit, diskutimet e fazës finale të dialogut duhet të rikonfirmojnë arritjen e marrëveshjes ligjërisht të detyrueshme që respekton tërësinë territorial të Kosovës, formën unitare të shtetit, karakterin multi etnik dhe multifetar.

“Kjo është rruga e vetme e vendosjes së raporteve të reja mes Kosovës dhe Serbisë për forcimin e rrugës evropiane për të dyja vendet si dhe për stabilitetin dhe sigurinë e gjithë rajonit të Ballkanit Perëndimor. Mesazhi im është që në këtë situatë aktorët dhe faktorët politikë në Kosovë duhet të jenë në unitet qëndrimi dhe veprimi”, theksoi Ruçi.

– ”Kosova promovon të drejtat e komuniteteve”

Ndërsa kryetari i Kuvendit të Kosovës, Kadri Veseli, tha se qëllimi i vizitës zyrtare në Shqipëri është diskutimi për perspektivën euroatlantike. “Kosova shkon në dialog për t’u anëtarësuar në Organizatën e Kombeve të Bashkuara. Kosova është vendi i pavarur dhe sovran, i cili promovon në mënyrën më të shkëlqyer të drejtat e komuniteteve më mirë se në çdo shtet perëndimor evropian”, tha Veseli.

Sipas Veselit, Kosova është duke shkuar me vendosmëri drejt procesit final të madh të dialogut me Serbinë që të ulet në OKB.

“Rrugëtimi jonë është perëndimor si shtet. Rrugëtimi jonë është evropian dhe jemi krenar që jemi në anën e vendeve perëndimore. Nuk ka opsion tjetër. Ajo që e dëmton Kosovën është mungesa e unitetit. Nuk është koha të mendojmë për ego të luftës për pushtet. Është momenti të mendojmë për këtë gjeneratë dhe gjeneratat e ardhshme në mënyrë që ta fuqizojmë shtetin e Kosovës”, deklaroi Veseli.

Veseli shoqërohet në këtë vizitë nga zëvendëskryeministri i Kosovës, Fatmir Limaj dhe zëvendëskryeministri dhe ministri i Diasporës dhe Investimeve Strategjike, Dardan Gashi. Gjatë qëndrimit në Tiranë, kryeparlamentari Veseli do të takohet dhe me zyrtarë dhe politikanë të tjerë të Shqipërisë. aa

Tri ditë pasi Kryeministri dhe kryetari i Partisë Socialiste, Edi Rama, kërkoi përjashtimin e deputetit të Kurbinit, Gjetan Gjetani, kjo lëvizje është votuar edhe në Grupin Parlamentar të Socialistëve.

Gjatë fjalës së mbajtur në Asamblenë e PS, Rama foli ashpër të premten ndaj deputetit socialist, i cili javën e kaluar kritikoi Policinë e Shtetit për situatën kriminale në vend.

“Nuk e pashë dhe ka bërë shumë mirë që nuk ka ardhur deputeti i Kurbinit që duhet të përjashtohet nga Partia Socialiste. Deputeti i PS, Gjetan Gjetani ka dalë kundër policisë në Kurbin dhe paralajmëron se nëse ky komisariat nuk pastrohet, ai do të jetë i pari që do të dalë në protestë. Nuk ka bërë asnjë punë, por ka shantazhuar dhe ka bërë presion dhe kërkon ekskluzivet për të vënë shefa policie në Kurbin. Dhe bën një deklaratë pocaqi aty, nuk duhet të jetë më në Partinë Socialiste”, tha Rama.

DURRËS- Në kulmin e debateve për çështjen e kufijve dhe pas vizitës së Presidentit serb në Kosovë, Presidenti i Republikës Ilir Meta është takuar sot në Durrës me Presidentin e Kosovës Hashim Thaçi për një drekë punë, siç e përshkruan Kreu i Shtetit.

Meta ka publikuar një foto me Thaçin, duke shprehur kënaqësi për takimin, ndërsa thotë se rritja e shkëmbimeve të gjithanshme midis dy vendeve është prioritet i përbashkëk. Po kështu Presidenti i Republikës shprehet se në interes të këyre qëllimeve duhet të vijojë dialogu Kosovë-Serbi për të garantuar njohjen reciproke mes dy vendeve.

Kënaqësi të takohesha sot në Durrës për një drekë pune me Presidentin e Republikës së Kosovës, z.Hashim Thaçi. Rritja e mëtejshme e shkëmbimeve të gjithanshme midis dy vendeve është një prioritet i përbashkët. Forcimi i stabilitetit rajonal dhe perspektivës europiane të rajonit është qëllim i përbashkët.

Ndaj është me rëndësi vazhdimi i dialogut për normalizimin përfundimtar të marrëdhënieve Kosovë – Serbi që do të garantojë jo vetëm njohje reciproke midis dy vendeve si edhe të ardhmen e tyre në BE por dhe një bashkëjetesë të përhershme midis shqiptarëve e serbëve në interes të gjeneratave të ardhshme. 🇦🇱🇽🇰

Nuk dihet nëse dy liderët kanë biseduar sot, gjatë kësaj dreke për korrigjimin e kufijve. Në një deklaratë zyrtare pak kohë më parë Presidenti Meta u shpreh kundër idesë së Thaçit për korrigjim kufijsh.

Prej dy ditësh Presidenti i Serbisë, Aleksandër Vucic po vijon një vizitë zyrtare në veri të Kosovës. Mëngjesin e sotëm qytetarë të shumtë në Skënderaj kanë bllokuar aksin rrugor Skenderaj – Mitrovicë, në kundërshtim të vizitës së presidentit serb Aleksandar Vuçiç në fshatin Banjë.

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi ka reaguar pas protestave duke u shprehur se e mirëkupton plotësisht reagimin e qytetarëve të Drenicës, por se në kohën kur është duke bërë përpjekje për paqe dhe pajtim, protestat dhe bllokimi i rrugëve nuk ndihmojnë.

I dashtuni Andi Mustafaj!

Jam i lumtur që gjej arsye shpirtërore e kulturore t’iu shkruaj një letër të hapur, e cila është dhe një mundësi për të komunikuar çiltërsisht dhe me djemë e vajza të tjera të brezit tand, pasi jeni një tjetër brez i mirë i Shqipërisë Etnike.

Prej nga 10 gushti 2018 po përplotnohet një muaj kur u përkujtua i 30-ti vit i jubileshëm i ekzekutimit ekstrem e barbar nga shteti komunist i kohës i poetit e mësuesit disident Havzi Nela -“Martir i Demokracisë”(1993) dhe “Nderi i Kombit” (2011): me homazhe te busti i tij (te shkolla me emnin e tij) dhe te vend ekzekutimi i tij në qytetin bregdrinas të Kukësit; me do fjalnime protokollare përgjatë solemnitetit në përurimin e shtëpisë së tij të re njëkatëshe (e ringritur) në lartësi 1.300 m. të Kollovozit- fshatin e tij të lindjes (e cila, tevona, mendohet të kthehet në muze); në të bukurin hotel-restorant në Novosej të Kukësit me paraqitje të antologjisë “Shkrimtarët për Havzi Nelën: Shpirti i lirë i Lumës” e të një numri special të revistës “Illz”me tematikë për shkrimtarët martirë.

E lexova dhe të vetmin shkrim të asaj dite (10 gusht) i botuar në shtypin shqiptar: “Havzi Nela – I papenduari” i të mirënjohurit Besnik Mustafajt, babës tuaj dinjitar, shokut tim të fëmijërisë, si dhe brenda javës (16 gusht) edhe shkrimin tuaj të veçantë “Vdekja e penës dhe lavdia e litarit”, i cili është një dëshmi elitare e talentit tuaj, një shprehje e koefiçentit të lartë të inteligjencës tuaj (IQ), një tregues i kulturës tuaj tradicionale shqiptare e perëndimore. Ju i gjeni, i kapni e i interpretoni bukur detajet e faktet duke iu dhënë atyre të gjitha ngjyrat reale, koloritin e duhur. Edhe në këtë shkrim tuajin brilant më përngjani si një “kampion peshash”, një kampioni i mirë i të ardhmes tuaj në udhën e letrave shqipe, të politikës shqiptare.

Nga të gjitha këto, prej asaj dite të 10 gushtit, unë ende vazhdoj të kem një ndjesi interesante, brenda së cilës gjenden disa marrëdhënie, qofshin ato të natyrës kulturore, sociale e politike.

I dashtuni Andi,

Shqipëria, siç thuhet, i ka mbi 150 poetë, shkrimtarë, artistë (të skenës, ekranit, penelit), përkthyes e publicistë të dënuar me burgje, internime e pushkatime nga diktatura komuniste për Fjalën e Mendimin e tyre të Lirë në veprat e jetët e tyre. Tejet i madh ky numër për vendin tonë të vogël. Në një Shqipëri me 3 milionë banorë i bie që të jetë i dënuar 1 (nji) shkrimtar-artist në 20 mijë banorë. Përndryshe: në Shqipërinë e “komunizmit të epokës së gurit”, të diktaturës tipike staliniste, numri i të dënuarëve me vrasje shtetërore gjithfarëshe, si rasti i poetit e mësuesit martir Havzi Nela, ishte i lartë, tejet i lartë, pasi përllogaritet 1 (nji) për rreth 600 banorë. Shifra tmerr dhe apel (!) Ndërkohë, në Gjermaninë Lindore, ku dhe atje komunizmi ishte i egër-stalinist, ka  1 (nji) të dënuar me vrasje për çdo 70 mijë banorë.

Mendoj se këto shifra i duhen sadopak brezit të ri, qoftë dhe për t’i ditë e studiue, për ta mësue ma shumë e ma mirë se kush ishte komunizmi që ende nuk ka ikur ose ndodhemi para një komploti shqiptar e disi ndërkombëtar të rikthimit të komunizmit në Shqipëri, sepse po vonon dhe Demokracia e përtej Tranzicionit me elementët e saj të premtuar e të të qenurit e tillë dhe në Tokën e Shqipeve. Fatkeqësisht, krimet e shumta e të mëdha, krimet e jashtëzakonshme e të pashembullta të komunizmit në Shqipëri ende nuk janë zbardhur sa e si duhet për kohën tonë, për brezat e ardhshëm.

Havzi Nelën e persekutoi deri në asht-palcë-gjak; e burgosi-e internoi-e prapë e burgosi dhe, në fund (1988) e vrau shteti komunist, e ekzekutuan censorët e komunizmit shqiptar në grahmat e fundit të diktaturës, kur shqiptarët kishin filluar ta sfidonin diktaturën sllavo-komuniste në Shqipëri. Siç e shprehimon dhe ti, Andi,  në essenë tuaj triptik: “Dënimi u ekzekutua në publik nga një regjim të cilit po i merrej fryma me shpresën që të ngjallte frikë tek të tjerët”.

Poeti kryengritës, disidenti, mësuesi e veprimtari Havzi Nela, me jetë prej jetimi e me kryqëzime gjithfarësh, ishte kundërshtari i tyre i papenduar, i paepur, i përjetshëm. Ai e kundërshtoi haptaz e ballas ideologjinë e sistemin e kohës përmes një refuzimi estetik e ideor…Ishte disident. Ishte poet. Ishte mendimtar. Ishte ndër të veçantit, me disa përngjashmëri, me poetët disidentë Vilson Blloshmi e Genc Leka, me shkrimtarin françeskan  At Anton Harapi e shumë figura të tilla emblematike, që duhet t’iu japim ma shumë dritë për/ndër kohënat tona.

Havzi Nela është “Miku ynë i përbotshëm”- siç e thërret poeti e studiuesi Dëfrim Cani, ishte dhe “pelegrin i lirisë së munguar”- siç e thotë publicisti Ndue Dedaj i Mirditës; sepse “Dëshmorët e Fjalës janë fati i Lirisë”, shkruan poeti nga Tepelena, Petrit Ruka.

Havzi Nela, si e cekni dhe ju, është i vetmi poet i varur në Shqipëri dhe poeti e disidenti i fundit i varur në Europën Lindore e Qëndrore. Havzi Nela ishte gjithnji qëndrestar me sakrifica deri në vetmohim, gjithmonë sfidant dhe pas vdekjes.

E, këto, i sy-pashë dhe i shpirt-ndjeva edhe te esseja juaj triptik, tek “Akti i parë: Shtet i falimentuar”…! Bani mirë që e ngreni zanin tuaj dhe Zani i Brezit të Ri jehoftë në të sotmen e të nesërmen kombëtare shqiptare, për Demokracinë Euro-Atlantike, për nji Shqipëri të Bashkuar Etnike!

I dashtuni Andi!

Te esseja juaj tripitik, te “Akti i tretë: Shoqëri e degraduar”, lidhur me firmëtarët e ekzekutimit barbar të poetit, mësuesit e mendimtarit disident Havzi Nela, teksa shkruani: “Çfarë shoqërie…Jo vetëm nuk i dënoi, por i lartësoi” më shkaktoi dhimbje dhe mua, ashtu sikurse dhe Ty, o Andi. Se gjithçka e rrethon martirin Havzi Nela – “Nderi i Kombit” ende nuk është zbardhur, ende nuk kanë marrë ndëshkimin e merituar fajtorët, etj., etj.

Havzi Nela ka luftue edhe pas vdekjes së tij për demokracinë shqiptare, sepse edhe në vitet e demokracisë e luftuan prapë Havzi Nelën. Shumkush, gjithandej, shpeshtas, pambarim.

Havzi Nelës  iu deshën 15 vite për me ecë në vlerësimet dekretore presidenciale nga  “Martir i Demokracisë’ te “Nderi i Kombit”.

Ndërkohë, rasti tjetër: dy nga  tre firmëtarët e Kolegjit Penal të Gjykatës së Lartë të Shqipërisë, të cilët firmosën denimin me vdekje në litar të Havzi Nelës, ashtu siç e  thue dhe ti, o Andi, morën detyra të larta. U nderuan dhe me dekorata të arta. Fehmi Abdiu u ba deputet, eksponent i lartë i PS-së, kryetar i Gjykatës Kushtetuese dhe Fatmira Laskaj – kryetare e ILDK të Shqipërisë. Sikur të mos mjaftonte me kaq, Presidentët e Shqipërisë (të rradhës) i dekoruan me Urdhrin “Naim Frashëri” i Artë: F. Abdiu më 2004 dhe F. Laskaj më 2008.

Absurdi shqiptar i pazakontë dhe në Demokraci: dy juristët e lartë që firmuan për ekzekutimin e një poeti shqiptar disident nderohen me dekoratë të lartë e të artë me emrin e Poetit tonë Kombëtar, Naim Frashëri. E, kjo, kur asnjëri nga këta dy Presidentë të Shqipërisë Demokratike nuk e kishte dekorue poetin martir Havzi Nela me dekoratën “Nderi i Kombit”, ndërkohë që i kanë pasë në sirtarë e tryezat e tyre propozimet nga vendlindja e tij, Bashkia e Kukësit, më 7 maj 2003 dhe 4 tetor 2007.

E thanun ndryshe, edhe ma keq, rast i pashembullt: i njejti President i Shqipërisë e dekoron “ekzekutorin” F. Laskaj me Urdhrin “Naim Frashëri” i Artë (2008) dhe e dekoron të ekzekutuarin Havzi Nela me titullin “Nderi i Kombit” (2010), bile dy vjet ma herët, ma përpara, se ta dekoronte “Martirin e Demokracisë”, Havzi Nela (!)

Ende, ndonëse në Demokraci, të majtët nuk po shkëputen nga e majta e komunizmit dhe e djathta nuk po mbrri te e djathta euroatlantike, as në rastin plotor të Havzi Nelës, as në rastet e veçanta e të shumta të “Havzi Nelave Shqiptarë”.

E tha mirë aty në Kollovoz, poeti e shkrimtari Agron Tufa, profesori dibran, drejtor i Institutit të Studimeve të Krimeve të Komunizmit: ”Ne duhet t’i kthejmë Europës dëshmorët e saj të parë, të rënë në ferrin e totalitarizmit stalinist shqiptar. Ne i afrohemi Europës me dëshmitë e martirizuara të lirisë, me Havzi Nelën, me Vilson Blloshmin e Genc Lekën, por dikush na mban peng…, sepse mendon se në Europë duhet të shkojmë medoemos, më parë se me poetët e vrarë, me vrasësit e tyre”. E mirë pohon dhe poeti e gazetari Sulejman Dida se “pro dhe kundër Havzi Nelës janë dy taborre” (!) Ndaj ka të drejtë poeti e botuesi kuksian Rexhep Shahu kur thotë se “Havzi Nela vazhdon të lëkundet në litar”(!)  Ndaj ka të drejtë poeti e gazetari kuksian izet Duraku kur apeloi në gusht 2018: “Ta kujtojmë me shpirt të pastër”.

Edhe ti Andi i i cek këto në thellutje e thuktë, teksa shkruan te esseja juaj, te “Akti i tretë: Shoqëri e degraduar”, se: ”Ky është realiteti i shoqërisë sonë dhe ka një element tejet të rëndësishëm brenda tij, degradimi i saj nuk është diçka e re. Nëse kemi dalë një herë prej tij, gjasat janë që mund ta bëjmë përsëri”. Po. E ke të drejtë. Jemi para rrezikut të degradimit të shoqërisë. Jemi afër e po shkojmë drejt shoqërisë komuniste të djehit, prej nga dolëm me vështirësi e shpresa të mëdha.

I dashtuni Andi,

Me 10 gusht ne e përkujtuam dhe tentuam ta risjellim martirin dhe poeti Havzi Nela. Dhe pse qe pak, ajo ditë ishte e rëndësishmme për të gjithë.

Ndërsa ti Andi Mustafaj, me babain tand shkrimtarin, diplomatin, politikanin e publicistin e njohur Besnik Mustafaj; me vllain tuaj, Dardan Mustafaj-jurist i karierës; me djalin tand 6-vjeçar, Gjergj A. Mustafaj, pra nji familje me tre breza, i dhatë dimensionin e rëndësishëm kësaj ngjarjeje e figure emblematike.

Kjo më kujtoi atë kohë kur ti Andi i kreve studimet cikël-plotë në Francë, ato pasuniversitare në të mirënjohuren Shkollë Kombëtare të Administratës Publike (ENA) dhe diplomën si student i shkëlqyer i saj e morët në “Ditën e Europës” (24 prill 2015) në një ceremoni solemne në Sallonin e Nderit në Ministrinë e Jashtme të Francës, të cilën ta dha në dorë mirësisht vet Matthias Teki -ministri i Tregtisë së Jashtme e Zhvillimit Ndërkombëtar të Francës. Atë ditë, në këtë ngjarje-festë, ishe i veshur me kostum kombëtar shqiptar me qëndisma të Flamurit Kuqezi e Shqiponjë Dykrenore, në prani mirëseardhjeje të babait tuaj, Besnik Mustafaj–ish ministër i Jashtëm i Shqipërisë, e nanës tuaj gazetare, Donika Mustafaj. I veshur me kostum kombëtar shqiptar ishte dhe djali yt i vogël, i madhi Gjergji – rreth 3-vjeçar. Atë ditë në Francë, në “Ditën e Europës”, sikurse kësaj here më 10 gusht 2018, në këtë “Ditë Shqiptare” për poetin martir Havzi Nela, ishit tre breza të Familjes tuaj të nderuar Mustafaj.

Unë jam i gëzuar dhe i lumtur, jam shpirtplotë, i dashtun Andi ynë 29 vjeçar, pasi besoj në mos-harresën te brezi yt, te brezi i çikës e djalit tim, edhe te brezi i Gjergjit tand, sepse jeni brezi që i premtoni vendit tonë, Shqipërisë Etnike, të bashkuar, zhvilluar e demokratike, sepse përndryshe ajo dramë e tragjedi që i ka ndodhur dje Havzi Nelës me sistemin e asaj kohe mund të ngjajë potencialisht sot dhe nesër.

Popujt pa kujtesë historike janë të destinuar të zhduken, na mësojnë njerëzit e ditun të kohënave. E, tashti, po më vjen disi në mendje nji thanie epikuriane: Kush se mban mend të mirën e të keqen e kaluar është i vjetër që sot. Ndaj, ju brezi i ri, rrituni pa u mplakur, rrituni pa u mpakun, rrituni me kujtesë historike kombëtare.

Ja pse shkruejta, pse jam i lumtur, dhe pse besoj në brezin tand, se jeni Shqipëria tjetër, ndryshe: ma e Zhvilluar, e Bashkuar, ma Demokratike; se jeni Shqipëria e Re që po vjen…

    Miqësisht

Ramiz Lushaj

Pejë-Dardani, 9 shtator 2018

Për Lëvizjen Socialiste për Integrim, situata kriminale në vend është alarmante dhe Shqipëria ndodhet aktualisht në udhëkryqin më të rrezikshëm të saj.

Deklarata është bërë nga kryetarja e LSI –së Monika Kryemadhi, gjatë një takimi me Raporterët e Këshillit të Europës Europës Andrej Hunko dhe Joseph O’Reilly.

Kryemadhi ka shprehur shqetësimin për situatën aktuale, duke akuzuar Kryeministrin Edi Rama se ka kapur tashmë sistemin e drejtësisë.

Në vijim Kryemadhi tërhoqi vëmendjen për nevojën e adresimit të këtyre problematikave të rënda nga Këshilli i Europës, si një institucion kyç evropian që e ka monitoruar dhe e ka ndihmuar Shqipërinë gjatë këtyre 27 vjetëve të pluralizmit shqiptar.

“Mazhoranca dhe Kryeministri kanë kapur Reformën në Drejtësi duke shkatërruar thelbin dhe qëllimin e Reformës të miratuar me konsensusin historik të 21-22 korrikut. Opozita do të vazhdojë betejën e saj për rivendosjen e shtetit ligjor për të luftuar pa asnjë kompromis krimin e organizuar dhe trafiqet dhe praktikisht këtë do ta bëjë duke filluar nga Parlamenti Shqiptar dhe çdo qytet dhe fshat të vendit:”,tha Kryetarja e LSI-së, Monika Kryemadhi.

Një person është gjendur i vrarë me armë zjarri në Memaliaj të Tepelenës këtë të enjte. Mësohet se viktima është Alket Muho, 43 vjeç (në foto), informatori i policisë lokale. Muho u gjet i pajetë në Gllavë të Memaliajt, në fshatin ku edhe jetonte.

Dyshimet e para lidhur me ekzekutimin e 43-vjeçarit lidhen me një sinjalizim të bërë nga ai disa ditë më parë te organet ligjzbatuese.

Informator i Policisë

Kohët e fundit, Muho informonte strukturat në Tiranë, pasi nuk gjente më mbështetje te policia lokale, tha burime për “Panorama”. Pikërisht, kështu ndodhi edhe në rastin e pak ditëve më parë.

Burime pranë grupit hetimor thanë për “PANORAMA” se disa më parë, ai ka informuar SHÇKB-në e Tiranës lidhur me disa parcela me hashash. Pas kësaj, SHÇKB e Tiranës, më 4 shtator, ka informuar policinë lokale për të ndërhyrë në vendin e sinjalizuar. Këta të fundit kanë ndërhyrë dhe kanë asgjësuar 8 parcela me lëndë narkotike, me rreth 4.800 bimë.

Ndërkohë, ditën e sotme, Alket Muho është gjetur i pajetë. Nga këqyrja parapake e kufomës, ekspertët e policisë kanë vlerësuar se ai është qëlluar me breshëri automatiku.

Njoftimi paraprak i policisë lidhur me ngjarjen: “Në afërsi të fshatit Rabie, Memaliaj në rrethana ende të paqarta është vrarë me armë zjarri shtetasi A.M, 43 vjeç, banues në Rabie, Memaliaj. Menjëherë pas marrjes së njoftimit në vendngjarje kanë shkuar shërbimet e policisë dhe grupi hetimor të cilët po punojnë për zbardhjen e rrethanave të ngjarjes, identifikimin dhe kapjen e autorit/ve”.

Parcelat me drogë

I vetmi njoftim që ka dhënë zyrtarisht policia lidhur me parcela droge të sekuestruara pranë zonës ku banonte dhe u ekzekutua 43-vjeçari është ai i kësaj të enjteje. Në njoftim, thuhet se dy persona janë proceduar penalisht për veprën penale “Kultivimi i bimëve narkotike”:

“Komisariati i Policisë Tepelenë – Më datë 06.09.2018, u referuan materialet në Prokurorinë pranë Gjykatës së Shkallës së Parë Gjirokastër, për shtetasit K.C., dhe A.K., vjeç 59 e 33,  banues në fshatin Gllavë, për veprën penale parashikuar nga neni 284 i Kodit Penal”.

Mbledhja e opozitës së bashkuar në Elbasan, shërbeu dhe për të prezantuar platformën që PD dhe aleatët do të miratojnë për të vijuar më tej aksionin e tyre.

Kreu i PD, Lulzim Basha, deklaroi se  platforma do jetë me 4 pika dhe së shpejti do të jetë publike.

Pjesë nga deklarata

Opozita e Bashkuar sipas vendimit të marrë në Shkodër, po përpunon platformën e saj e cila do të nisë të bëhet publike menjëherë.

Vendimi ynë ka qene dhe është të merremi me njerëzit. Ai është me krimin, ne jemi me njerëzit!

Vendimi ynë është ti japim fund një elite politike të lidhur me krimin dhe të çojmë politikanët e lidhur me krimin, në radhë të parë jashtë institucioneve, dhe pastaj para një drejtësie të reformuar dhe jo para një drejtësie të kapur.

Në këtë mënyrë u kthejmë qytetarëve, mundësinë për të vendosur për fatin e tyre, mundësinë e zgjedhjeve të lira e të ndershme duke ju ofruar një platformë dhe një plan pune që çliron ekonominë nga oligarkët, nga monopolet, nga tenderat korruptivë, nga lejet abuzive. Nga shtypja e të drejtit, e të voglit, të zakonshmit dhe favorizimi I të mëdhenjve që nuk ngopen kurrë nga privilegjet, zhvatja dhe grabitja që bëjnë duke nisur nga paradhoma e Edi Ramës.

1 – Dekriminalizimi i plotë përmes vettingut të politikanëve të lidhur me krimin.

2 – Çlirimi i drejtësisë nga kapja politike në funksion të bashkëqeverisjes së Edi Ramës me krimin

3 – Zgjedhje të lira të ndershme, demokratike ku qytetarët të jenë ata që vendosin

4 – Një ekonomi e çliruar nga monopolet, nga oligarkët dhe nga korrupsioni qeveritar, në funksion të mirëqenies së qytetarëve

Këto janë katër objektivat kryesore të platformës tone, objekt i diskutimit të gjerë në këtë mbledhje.

Nisma kushtetuese për Vettingun në politikë

Partia Demokratike do të depozitojë në Kuvend disa amendamente kushtetuese që mundësojnë zbatimin e procesit të vettingut edhe për politikanët dhe zyrtarët e lartë publikë.

Niveli i krimit dhe korrupsionit në Shqipëri në radhët e zyrtarëve të lartë publikë, është në nivele alarmante. Procesi i vettingut, përfshirë vlerësimin e lidhjeve me krimin e organizuar, zbatohet sot vetëm për gjyqtarët, prokurorët dhe punonjësit e policisë.

Partia Demokratike beson se zbatimi i vettingut dhe masa e kontrollit të figurës edhe për politikanët dhe zyrtarët e të tjerë të lartë publikë:

• dekriminalizon plotësisht qeverisjes dhe politikën
• lufton me tolerancë zero korrupsionin dhe krimin
• ndalon aleancat mes politikanëve dhe grupeve kriminale
• pastron nga radhët e politikanëve dhe zyrtarëve të lartë individë të korruptuar dhe të lidhur me krimin e organizuar.
• garanton qeverisje pa ndikimin e krimit të organizuar

Unioni i Gazetarëve të Shqipërisë bëri sot të ditur se mbi 45 gazetarë nga media të ndryshme kanë kërkuar azil ose nënshtetësi të shteteve të tjera në përpjekje për tu larguar nga vendi prej kërcënimeve që marrin gjatë ushtrimit të detyrës.

Drejtuesi i Unioni të Gazetarëve Shqiptarë, Aleksandër Çipa thotë se në periudhën 2017-18 janë shtuar më tej gazetarët e kërcënuar në detyrë, që kërkuan azil në vendet e BE-së dhe SHBA për shkak të rreziqeve të punës, dhe shumë të tjerë kërkuar shtetësi në vende të tjera.

“12 gazetarë kanë kërkuar azil në vendet e BE-së dhe SHBA për shkak të rreziqeve të punës, ndërsa 34 të tjerë kanë kërkuar shtetësi në vende të tjera. Pothuajse të gjithë këta kanë plotësuar dosjet me prova dhe dokumenta për kërcënime në detyrë dhe po përgatiten të largohen” – tha zoti Çipa.

Vetëm dy ditë pas sulmit me armë zjarri ndaj gazetares së njohur të kronikës së krimit, Klodiana Lala, një tjetër reporter vendor u kërcënua në Lac, ngjarje për të cilat shprehu shqetësimin e tij edhe Komisioneri për të Drejtën e Informimit dhe Ruajtjen e të Dhënave Personale Besnik Dervishi.

“Solidarizohem me të dy gazetarët e kërcënuar së fundi dhe me të gjithë gazetarët që dhunohen apo kërcënohen për shkak të detyrës dhe misionit të tyre. Sidomos zonjën Lala kam patur rastin ta njoh dhe vlerësoj kurajon e saj në punën e vështirë të gazetares. Të gjithë duhet të bëjmë përpjekje që këto ngjarje të shmangen e të mos ndodhin” – tha zoti Dervishi.

Unioni i Gazetarëve Shqiptarë protestoi disa herë për breshërinë e plumbave të hedhura mbi banesën e familjes së gazetares Klodiana Lala.

Zoti Çipa thotë se edhe kjo ngjarje e rëndë për jetën e gazetares dhe familjes së saj rrezikon të mbetet pa zbardhur ashtu si shumë kërcënime të kolegëve të tjerë.

Persona të panjohur sulmuan me armë zjarri në breshëri banesën e prindërve të gazetares së televizionit “News 24”, Klodiana Lala më 30 gusht në periferi të kryeqytetit. Gazetarja Lala tha se dyshonte se sulmi lidhej me punën si gazetare.

Klodiana Lala është një ndër gazetaret më të njohura me përvojë shumëvjecare në mbulimin e kronikës së krimit.

Për sulmin me armë ndaj banesës së prindërve, ku gjendeshin vëllai dhe fëmijët e saj, reaguan me forcë autoritetet politike e shtetërore të vendit si dhe shoqatat e gazetarëve.

Pas kësaj shumë gazetarë shkruan në rrjetet sociale se edhe atyre u kanë ndodhur shumë kërcënime për shkak të detyrës, ndaj edhe jo pak prej tyre po largohen nga vendi.

SHKODER- Nga Shkodra kryetari i PD-së Lulzim Basha ka dhënë sërish një mesazh të qartë për qytetarët, ndërsa nuk ka nguruar që të sulmojë qeverinë ‘Rama’. Në një takim me kryesinë e degës së Shkodrës Basha iu kërkoi përfaqësuesve të PD që të përdorin avantazhin kryesor të opozitës për të mobilizuar njerëzit. Lideri i demokratëve ftoi qytetarët që t’i përgjigjen thirrjes për aksion radikal politik.

“Ajo që ka rëndësi, është shkalla e mobilizimit me të cilën ne si PD, në nivelin e lagjeve, blloqeve, shtëpive e fshatrave, do të mund t’i përgjigjemi thirrjes për një aksion radikal politik, që të ketë synim largimin e këtij kryeministri dhe të kësaj qeverie. Që nga ky moment, që kur të ndahemi prej këtij takimi, puna duhet të nisë derë me derë me njerëzit. Sot rrugë tjetër përveç përballjes nuk ka.”- tha Basha.

Mes të tjerash ai theksoi se zgjedhjet e ardhshme parlamentare janë objektivi final i aksionit dhe i platformës, që opozita do të bëjë publike në ditët dhe javët e ardhshme.

“Prandaj ka shumë rëndësi që procesi i organizimit të brendshëm, të evidentojë më të mirët brenda partisë, të evidentojë më të mirët në raport me zgjedhjet e ardhshme lokale dhe, me gjasa zgjedhjet e ardhshme parlamentare, që janë objektivi final i aksionit dhe i platformës, që opozita do të bëjë publike në ditët dhe javët e ardhshme.”- tha Basha

Ashtu siç kishte paralajmëruar, opozita e bashkuar nuk mori sot pjesë në nisjen e sesionit të ri parlamentar, por u mblodh në qytetin e Shkodrës në atë që ajo e quajti si seancë të jashtëzakonshme për të dërguar një mesazh qëndrese ndaj krimit që ka goditur Shkodrën.

Në fjalën e tij kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, tha se Shkodra po përjeton situatën më të rëndë kriminale të 27 viteve demokraci dhe se në më pak se tre muaj kanë ndodhur 6 vrasje mafioze dhe janë rrëmbyer dy persona.

Kryetari Basha akuzoi kryeministrin Rama për bashkëpunim me bandat dhe se nuk e ka kontrollin në Shkodër, Durrës, Elbasan, Vlorë, Fier e Shijak ku, siç u shpreh ai, kontrollin e kanë bandat e jo shteti.

“Vendi ynë nuk mund të jetë një fole krimi, siç është sot godina e parlamentit. Vendi është pranë njerëzve e qytetarëve e sidomos kur ata janë të dhunuar e të frikësuar. Mbështetje totale për Shkodrën e qytetarët. Shprehim vendosmëri totale, të vëmë në lëvizje instrumentet e një shteti të ndarë nga krimi për të çmontuar organizatat mafioze. Situata nuk ka qenë kurrë më kritike se sot; nga njëra anë precipitimi i rendit publik dhe nga ana tjetër kapja e mediave për t’iu shitur shqiptarëve të vërteta të rreme”, deklaroi Basha.

Kryetari i PD u shpreh se prioritet për opozitën është lufta kundër krimit. “Asnjë reformë, ligj, akt nuk ka asnjë domethënie pa çliruar qeverisjen nga krimi, pa rikthyer rendin dhe sigurinë”, tha kreu i PD.

Kryetari Basha foli për një platformë të përbashkët të opozitës për t’iu përgjigjur situatës se krimit në vend, sepse PD nuk ka e s’mund të ketë axhendë tjetër përveç shtypjes e çmontimit të krimit. Detyra jonë, tha ai, është të gjejmë rrugët, aksionin dhe platformën politike për t’i dhënë fund kësaj gjendje dhe për t’i dhënë vendin siguri, rend dhe demokraci.

Ndërkohë që opozita ishte mbledhur në Shkodër, Ministri i Brendshëm, Fatmir Xhafaj, u shpreh në seancën e parë parlamentare sesulmi i opozitës është agresiv dhe i qëllimshëm për të nxirë imazhin e policisë dhe të vendit.

Lidhur me ngjarjet e rënda të ndodhur së fundmi në vend, duke iu referuar edhe vrasjeve në Shkodër, ministri i brendshëm u shpreh se policia po bën punën maksimale për zbardhjen e dinamikës dhe kapjen e autorëve.

Ministri Xhafaj tha se “në këto muaj kemi bërë një skanim të qartë dhe të hollë të grupeve kriminale që nuk u krijuan sot, por kanë vite. Kemi goditur një pjesë të këtyre grupeve”, tha ministri Xhafaj duke premtuar goditje e tyre gjate muajve shtator-tetor.

Katedralja në qendër të qytetit të Korçës ka rënë pre e hajdutëve gjatë natës. Nga sa mësohet, persona të paidentifikuar kanë hapur derën e jashtme të kishës dhe janë futur brenda, duke marrë paratë e arkës.

Gjithashtu, autorët gjithashtu kanë dëmtuar edhe sendet e tjera të katedrales, dhe kanë marrë rreth 200 mijë lekë të vjetra.

Ky nuk është rasti i parë kur Katedralja e qytetit juglindor bie pre e grabitjeve apo edhe e zjarrvënies.

Vrasja e një biznesmeni pasditen e të shtunës në qytetin e Shkodrës, ka ngritur shqetësimin mbi situatën e krimit në këtë qytet, më i madhi në veri të Shqipërisë.

31 vjeçari Arjan Feracaku u qëllua me breshëri automatiku në periferi të qytetit ndërsa po kaloronte bashkë me disa të afërm të tij. Në lidhje me këtë vrasje policia ka shoqëruar për t’i pyetur rreth 30 persona, por deri tani nuk ka dhënë detaje rreth vrasjes dhe autorëve. Dyshimet e para lidhen me përplasjet mes grupeve kriminale në këtë qytet, apo ndonjë gjobëvënie nga këto grupe.

Vrasja e biznesmenit 31 vjeçar e ka çuar në 6 numrin e përsonave të vrarë brenda tre muajve të fundit. Gjithashtu, dy persona të tjerë rezultojnë të zhdukur pa asnjë gjurmë prej 10 ditësh. Për asnjërën nga këto ngjarje të rënda kriminale, policia nuk ka arritur të identifikojë dhe as të arrestojë autorët, çka ka tronditur sigurinë e qytetarëve dhe bizneseve në Shkodër.

Në mesin e muajit korrik qyteti i Shkodrës u trondit nga një vrasje e dyfishtë, ajo e ish policit Boran Bërçana dhe gruas me të cilën ai bashkëjetonte. Megjithëse në makinën ku ata u ekzekutuan ndodhej edhe djali 2 vjeçar, mbi ta u derdhën 23 plumba të një arme MP5. Skena e krimit, e filmuar nga kamera e një ndërtese, dëshmon për një vrasës profesionist, i cili ende nuk është identifikuar nga policia.

Mes 6 të vrarëve muaj e fundit në Shkodër është edhe 53-vjeçari Fatbardh Lici, një përson i njohur në qytet, i cili u ekzekutua me 10 gusht, në një lokal në afërsi të banesës së tij në lagjen Kiras të qytetit. Vëllai i tij, Mustafa Lici, nga shtëpia ku po qëndron i ngujuar prej tre javësh, akuzoi sot qeverinë dhe policinë, për lidhje me grupet kriminale.

Seriali i vrasjeve në qytetin verior u paralajmërua në janar të këtij vitit pas një atentati të dështuar me lëndë shpërthyese ndaj biznesmenit Lulzim Kulla, një figurë e njohur e botës së krimit në Shkodër. Lënda shpërthyese, e vendosur në një motoçikletë, në afërsi të makinës së tij, plagosi rëndë biznesmenin Kulla, i cili i mbijetoi plagëve.

Pas këtij atentati, Ministri i Brendshëm, Fatmir Xhafaj, duke folur për operacionin “Forca e Ligjit”, deklaroi se në Shkodër janë identifikuar tre grupe kriminale, njëri prej të cilëve i goditur nga policia për ushtrim të prostitucionit. Por, që nga ajo kohë, as policia dhe as Ministria e Brendshme nuk kanë identifikuar në publik dy grupet e tjera kriminale dhe as kanë arritur t’i godasin ato.

Opozita e ka drejtuar gishtin nga qeveria, si fajtore për gjendjen dhe për lidhje me grupet kriminale në Shkodër. Kryetari i Partisë Demokratike, Lulzim Basha, një ditë para vrasjes së biznesmenit Feracaku, gjatë një konference për shtyp, u shpreh se Shkodra ndodhet nën pushtetin e krimit, për shkak të një pakti të ndërsjelltë të qeverisë me familjet mafioze për zgjedhjet e ardhshme vendore në këtë qytet që qeveriset prej vitesh nga demokratët. za

E dashur Klodiana, së pari, lejomë t’ju drejtohem kështu, thjesht fare, drejtpërdrejt, duke u përpjekur të arsyetoj edhe racionalisht, pra, me logjikë të ftohtë, edhe – përse jo? – emocionalisht, pra, me zemër, sepse, siç pohonte filozofi Paskal në Francën e shekullit XVII, “Zemra ka arsyet e veta që arsyeja nuk i njeh”.

I neveritshëm e njëherazi i përbindshëm ai atentat që ata, të paemërtit e të pranishmit e nëndheshëm nën urdhrat e një kupole të kudondodhur në Shqipërinë tonë të çoroditur, tashmë të transformuar në një demokrature të frikshme, – kryen para tri ditësh kundër një pjese të së ardhmes shqiptare, pra, kundër fëmijëve tuaj, si edhe kundër prindërve tuaj pjesë e së tashmes shqiptare, që ju kanë edukuar, ndër të tjera, me frymën e ndershmërisë, e drejtësisë, e guximit dhe të dashurisë për profesionin.

Mirëpo, njëkohësisht, bëhej e bëhet fjalë për një atentat kundër gazetarëve në përgjithësi e kundër gazetarëve investigues në veçanti, që dinë të shmangin kurthet e ëmbla të gënjeshtrave për të zhbiruar të vërtetat e hidhura të dramës ngjethëse që po përjeton këto vitet e fundit Shqipëria jonë e mjerë. Nga ana tjetër, ky është një atentat kundër gruas shqiptare, që vazhdon të jetë në shënjestër të një dhune të paparë e të pafalshme, vetëm e vetëm se ajo – qoftë gazetare, qoftë gjykatëse, qoftë punëtore apo fermere – kërkon të jetë e barabartë me burrat e të marrë pjesë gjallërisht, duke thënë fjalën e saj në të gjitha fushat e jetës.

Sigurisht, është e qartë se atentati kundër të afërmve tuaj më të shtrenjtë shpalos paturpësisht tiparet e një atentati të tipit tejet mafioz ngaqë ishte i pabesë: i pabesë, sepse u krye ndaj të gdhirë, i pabesë sepse futi në rrezen e tij vdekjeprurëse fëmijë të pambrojtur (si vajzat e tuaja të mitura) dhe njerëz të moshuar (si prindërit tuaj të tronditur) po aq të pambrojtur, dy kategori këto që kanë veçanërisht nevojë për siguri, dhembshuri e përkujdesje të pareshtur.

Gjithashtu, e dashur Klodiana, kini parasysh një gjë: mos pandehni se atentatorët kanë hequr ose do të heqin dorë nga qëllimet e tyre vrastare: Pa dashur të luaj rolin e Kasandrës së Homerit, dua t’ju them se, me shumë gjasë, ju do të bëheni sërish objekt sulmesh përherë e më të frikshme! Qëndroni, pra, vigjilente, ndërkohë që – dhe për këtë jam i bindur – do të vazhdoni deri në fund e pa u tutur punën tuaj si gazetare investiguese, sepse e tillë jeni gatuar: me brumin e ndershmërisë dhe të kurajës së patundur. Të panumërt janë ato dhe ata që ju admirojnë për punën tuaj në shërbim të së vërtetës, por mjaft gazetarë e publicistë ju vlerësojnë edhe profesionalisht për mënyrën se si niseni nga fakti, se si i zgjidhni e i renditni argumentet për ta çuar bindshëm lexuesin ose teleshikuesin drejt përfundimesh të mençura, por të paraqitura me një modesti të sinqertë ku natyrshëm gjejnë vend edhe hamendësimet e nevojshme, të cilat jo rrallëherë janë aq të domosdoshme për t’u futur në labirintin e errët të krimit e për të rindërtuar puzzle-in e nxjerrjes në dritë të autorëve të tij.

Së fundi, lejomëni t’ju kujtoj batutën e famshme të filozofit Volter, i cili në Francën e më shumë se dy shekujve më parë, thoshte: “O Zot, mbromëni nga miqtë, se nga armiqtë mbrohem vetë!”. Përse po jua kujtoj? Thjesht sepse jetojmë në një kohë kur është rritur numri i atyre që pasi vrasin dikë natën, shkojnë dhe e qajnë ditën! Kriminelët e tipit narkoligarkomafioz janë aktorë të përkryer sidomos kur, njëkohësisht, kanë kapur disa hallka të rëndësishme të pushtetit qendror e vendor. Ruhuni, pra, prej atyre që shtiren sikur ju duan të mirën, ju jeni aq psikologe sa ta zbërtheni, qoftë edhe nëpërmjet vështrimit, se ç’bluan dikush që ju premton në mënyrë bombastike ose patetike mbrojtje e siguri juve, familjes dhe prindërve tuaj.

E dashur Klodiana,

Nuk do t’ju marr më nga koha juaj që është shumë më e çmuar se e imja. Besomëni, ju lutem, në solidaritetin tim intelektual dhe mos e reshtni kurrë e kurrsesi luftën tuaj, luftën e të gjithë gazetarëve, luftën tonë të përbashkët për ngadhënjimin e së vërtetës.

Autoriteti Kombëtar i Ushqimit, ka bllokuar sot 33 tonë produkte të skaduara. Në një  postim në faqen zyrtare në Facebook, AKU njofton se bllokimi i është bërë një subjekti.

“Konkretisht, në magazinën e parë me adresë në Shkozë u konstatuan kushte higjeno-sanitare të papërshtatshëm si dhe 24 tonë produkte me afat përdorimi të kaluar të cilat ruheshin në të njëjtin ambient me produktet e rregullta”, shkruhet ndër të tjera në njoftim.

Njoftimi i plotë

AKU BLLOKON 33 TON PRODUKTE TË SKADUARA

Në kuadër të kontrolleve për produkte të skaduara, AKU ka evidentuar një subjekt i cili do të shpërndante në treg 33 tonë produkte me afat të kaluar.

Gjatë kontrollit të ushtruar nga trupa inspektuese e AKU-së, rezultoi se subjekti “IN FOOD” shpk kishte 2 ambiente(magazina) në Shkozë dhe Rinas ku ruante produktet me qëllim shpërndarjen në treg.

Kryedemokrati Basha ka dhene qëndrimin e tij për debatin e ditëve të fundit për rishikimin e territoreve me Kosovën.

Kreu i PD u shpreh kundër rishikimit të territoreve mes Kosovës dhe Serbisë, duke kujtuar se paketa Ahtisari përcakton qartë integritetin territorial, formën unitare të qeverisjes dhe i bashkëngjit asaj vullnetin e shprehur të popullit të Kosovës, përmes përfaqësuesve legjitimë të popullit të Kosovës, Parlamentit të Kosovës, për një Kosovë anëtare të BE-së dhe NATO-s.

Deklarata e Bashes per kufijte 

Për këtë çështje qëndrimi im është bërë publik në takimet që kam patur së fundmi me Presidenten e Kroacisë por edhe në takimet e tjera që kam patur në nivelet e larta në Berlin, Uashington dhe me përfaqësuesit më të lartë të diplomacisë Britanike: Sovraniteti i Kosovës është në duart e popullit të Kosovës. Ky sovranitet bazohet në Paketën Ahtisari që është kompromisi historik i Kosovës për të arritur pavarësinë e njohur sot nga 117 vende, nga të cilat 111 vende anëtare të Organizatës së Kombeve të Bashkuara. Nga 193 vende që ka OKB, 111 njohin Pavarësinë e Kosovës, shtetin e Kosovës me kufijtë përkatës.

PD mbështet dialogun për të çuar drejt normalizimit të marrëdhënieve, njohjes reciproke Prishtinë- Beograd, si një parakusht për ecjen përpara të të dy vendeve drejt anëtarësimit të plotë në BE, në rastin e Kosovës, edhe në anëtarësimit të saj në NATO.

Paketa Ahtisari nuk lë asnjë vend për mëdyshje. Ajo përcakton qartë integritetin territorial, formën unitare të qeverisjes, dhe i bashkëngjit asaj vullnetin e shprehur të popullit të Kosovës, përmes përfaqësuesve legjitim të popullit të Kosovës, Parlamentit të Kosovës, për një Kosovë anëtare të BE dhe NATO.

Paketa Ahtisari është themel i paqes dhe stabilitetit në rajon, ajo përbën së bashku me marrëveshjen e Ohrit dhe Dejtonit, themelet mbi të cilat është ndërtuar një Ballkan në paqe – sepse në paqe ka qenë këto 17 vite, pavarësisht se gangsterët e Ballkanit pretendojnë se e sollën ata paqen.

Por duhet të rrisim bashkëpunimin rajonal dhe të kryejmë reformat që na fusin në BE. Në momentin kur jemi në BE, kufijtë nuk kanë më asnjë lloj kuptimi. Ç’kuptim ka kufiri Franko-Gjerman. Çdokush që ka patur mundësinë të udhëtojë nga Franca në Gjermani, apo anasjelltas e di se mallrat, njerëzit, kapitali, kalojnë pa asnjë farë vështirësie. BE këtë ka vlerë, që i zeron kufijtë dhe i njëhson rregullat, ligjet, të drejtat e qytetarëve, pavarësisht nëse jeton në Lisbonë apo Bratisllavë, në Helsinki apo në Nikosia. Ky është rezultati final i anëtarësimit të vendeve të rajonit në BE.

Rendja pas ndryshimeve kufitare zbulon një tjetër përqasje. Ashtu siç kam ndarë me përfaqësuesit më të lartë europianë dhe amerikanë, por edhe kosovarë dhe serbë, jo vetëm këto gjashtë muaj, por prej tetorit 2010 kur m’u paraqit për herë të parë nga drejtues serbë koncepti i rikonfigurimit të kufijve të Ballkanit: kjo në thelb është një strategji anti-BE dhe anti-NATO.

Shpreh bindjen e thellë se BE dhe SHBA si aksionerët kryesorë të paqes në Ballkan dhe mbështetësit kryesorë të orientimit Euroatlantik dhe Europian të Ballkanit nuk do të lejojnë të zhbëhet investimi i tyre prej tre dekadash: Miliarda dollarë dhe euro dhe qindra mijëra bija e bij të Perëndimit që kanë shërbyer me apo pa uniformë në këto tre dekada.

Sfida për të gjithë vendet e Ballkanit është të realizojnë reformat e nevojshme për t’u anëtarësuar sa më shpejt në BE dhe NATO, për të hedhur hapat e nevojshëm që të reduktojnë në maksimum domethënien e kufijve.

Mbi një platformë të tillë kam punuar si Ministër i Brendshëm, kam arritur edhe dakordësi parimore me përfaqësuesit relevantë të qeverisë serbe dhe të vendeve të tjera të rajonit, për një marrëveshje shengeni ballkanik, me qëllim që njerëzit të udhëtojnë pa kontrolle kufitare.

Ne do të mbështesim çdo përpjekje të popullit të Kosovës dhe përfaqësuesve të popullit të Kosovës për të avancuar procesin e dialogut por duke qëndruar fuqimisht në parimet e sovranitetit, integritetit territorial dhe natyrës unitare të qeverisjes së Republikë së Kosovës.

Pikërisht me 1 shtator 1928, ora 09:12, Asambleja Kushtetuese në mbledhjen e saj të katërt me vota unanime miratoi ndryshimet e Statutit, ku dy më kryesoret ishin: “Shqipëria është Mbretëri demokratike, parlamentare dhe e trashëgueshme” dhe “Mbret i Shqiptarëve është Nalt Madhëria e Tij – Zog I”.

Kalimi i Shqipërisë në sistemin monarkik të formës së regjimit, ishte, në fakt, kalim në një sistem më afër tradicionales dhe më të pranueshëm për shqiptarët, se sa sistemi republikan. Mbretërinë e instaloi i njëjti personalitet, i cili tre-katër vite më parë kishte instaluar Republikën dhe ishte shpallur President i kësaj Republike. Ky akt është pritur dhe vlerësuar me kundërthënie nga më të ndryshmet. Vlerësimi më radikal ka qenë se monarkia e instaluar nga Ahmet Zogu nuk ka qenë e ligjshme dhe ishte thjesht shprehje e ambicieve personale të Ahmet Zogut.

Një vlerësim tjetër është se instalimi i mbretërisë nuk ka qenë i ligjshëm, por një akt politik i domosdoshëm për stabilitetin dhe sigurinë kombëtare të Shqipërisë. Një vlerësim i tretë është se instalimi i mbretërisë ka qenë domosdoshmëri kombëtare dhe është bërë në mënyrë krejtësisht të ligjshme.

Nga pikëpamja juridike, të tria vlerësimet meritojnë vëmendje, për më tepër që mbretëria, si sistem politik e ka në rrënjë mbretërinë e ligjit si sistem juridik. Atëherë, le të ndalemi tek disa aspekte të instalimit të mbretërisë në Shqipëri.

Sikurse e thamë, i njëjti personalitet që drejtoi vendin për rreth katër vjet në cilësinë e Presidentit dhe Kryeministrit, po ai u shpall edhe Mbret i Shqiptarëve. Nëse kjo do të ishte çështje vullneti apo ambiciesh politike, atëherë çfarë apo kush mund ta ndalte Ahmet Zogun që ta instalonte Mbretërinë qysh më 1924, ku u rikthye në pushtet? Autoritetin e kishte. Vlerat drejtuese i kishte shprehur edhe më parë, madje në një post mjaft delikat si ai i Ministrit të Brendshëm. Kundërshtarët politikë të udhëhequr nga Fan Noli, që erdhën në pushtet në rrugë jolegjitime nuk gëzuan asnjë njohje ndërkombëtare dhe u larguan pas gjashtë muajve nga pushteti (24 dhjetor 1924). Shqipëria nuk kishte një traditë politike dhe në këto kushte mund të bëje si të doje. Atëherë, përse nuk e bëri Ahmet Zogu qysh në fillim këtë akt të shpalljes së Mbretërisë? Për hipokrizi?

E vërteta është krejt ndryshe. Ahmet Zogu u tregua shumë i kujdesshëm në hapat e tij për ta ndryshuar formën e regjimit në Shqipëri nga Republikë në Monarki, duke punuar në disa drejtime dhe për të qenë në harmoni me procesin politik, opinionin publik shqiptar, bindjen dhe mbështetjen e marrë nga faktori ndërkombëtar e në veçanti nga Fuqitë e Mëdha, dhe mbi të gjitha me nismat dhe respektimin e procedurave kushtetuese e ligjore.

Ahmet Zogu nuk mund të bënte një hap politik që do të ishte në kundërshtim me të drejtat e trashëgimisë. Sikurse është e njohur, në Konferencën e Ambasadorëve 29 korrik 1913, midis të tjerash, ishte vendosur qysh në pikën 1 të Deklaratës se: “Shqipëria konstituohet si një principatë autonome, sovrane dhe e trashëgueshme sipas rrjedhës së paraardhësve të një gjaku, nën garancitë e gjashtë Fuqive të Mëdha. Princi do të caktohet nga gjashtë Fuqitë e Mëdha”. Po ashtu, dimë se menjëherë pas Konferencës së Ambasadorëve, u caktua edhe trashëgimtari që do të ushtronte këtë funksion, princi me origjinë gjermane Vilhelm Vid, i cili nuk mundi të qëndrojë më shumë se sa rreth 6 muaj (7 mars-3 shtator 1914) për të ushtruar pushtetin princëror të tij.

Princi Vilhelm Vid, edhe pse i larguar, asnjëherë nuk pati shpallur abdikimin për të liruar rrugën, qoftë për mbret apo princ pasardhës, qoftë edhe për të hapur rrugën ndryshimit të regjimit. Në këto kushte, më 1924, Ahmet Zogu nuk mund të shpallte vijimin e rrjedhës mbretërore/princërore, sepse kjo i takonte vetëm Princit Vilhelm Vid. Atëherë, Ahmet Zogu zgjodhi rrugën e dytë: shpalljen e Shqipërisë Republikë dhe të vetes së tij President dhe Kryeministër.

Por e pashpjeguar mirë në historiografinë e Shqipërisë deri tani, është se përse Ahmet Zogu nuk u shpreh ekskluzivisht dhe paralelisht se “Nuk njeh mbretërinë”, kur ai e shpalli Shqipërinë “Republikë” dhe veten “President dhe Kryeministër”? Mendoj se pikërisht këtu qëndron çelësi i shpjegimit dhe jo sikurse e shpjegojnë një kategori historianësh, të cilët shprehen se me shpalljen e Shqipërisë Republikë dhe të Ahmet Zogut si President të saj, u suprimua plotësisht forma monarkike e qeverisjes në Shqipëri.

Ahmet Zogu, në vitin 1925, kur erdhi në krye të Republikës si President, shpalli një lloj regjimi që të ishte i pranueshëm dhe në dobi të popullit e shtetit shqiptar, një regjim të tillë që do të vendoste në rrugë institucionale, funksionimin e gjithë shoqërisë dhe të politikës shqiptare, të cilat prej 13 vjetësh nga shpallja e pavarësisë, kishin qenë në kaos të plotë. Ndërkohë, me këtë akt, Ahmet Zogu nuk shpalli mosnjohjen e mbretërisë. Përkundrazi, ai la hapur mundësinë e vijimësisë mbretërore.

Sapo Zogu e forcoi shtetin në masën e mjaftueshme për të qenë i aftë të marrë dhe të administrojë pushtetet e veta, atëherë ai shkoi përsëri në origjinën politike të njohur apo të deklaruar edhe nga Fuqitë e Mëdha: mbretërinë e trashëgueshme. Për të kaluar këtë “prag politik”, mbetej vetëm një pengesë: Princi Vilhelm Vid ishte gjallë dhe ai ende nuk qe shprehur nëse vijonte të pretendonte fronin mbretëror apo abdikonte prej këtij froni, duke ia lënë dikujt tjetër mundësinë ta trashëgojë. Në këtë kuadër, shumë historiografë e kanë deformuar apo nuk e kanë lexuar si duhet referimin për deklaratën e Princ Vidit të datës 24 gusht 1928, të cilën po e citojmë me korrektesë siç është sjellë nga autori i paanshëm Ouen Pearson, në librin e tij “Shqipëria dhe Mbreti Zog” (faqe 292-293), “Ish Mbreti Vilhelm, Princi Vidi, i cili kurrë nuk kishte abdikuar, lëshoi një deklaratë me të cilën shpallte se ai i pretendonte për veten dhe për trashëgimtarët e tij të gjitha të drejtat për fronin e Shqipërisë, me gjithë aspiratat e Ahmet Zogut për të qenë mbret. Ai i qëndronte mendimit, besimit, se shumica e shqiptarëve e mbështesnin akoma atë, por ai ndjente se kthimi i tij i menjëhershëm nuk mund të diskutohej, përderisa nuk ishte e mundur të zhvillohej një referendum i lirë dhe i pandikuar në atë kohë. Ai deklaroi se ai ishte i lirë nga ambiciet e tij personale dhe se kurrë nuk kishte ndërmend të provokonte mospajtime midis shqiptarëve, pasi bashkimi, përparimi dhe prosperiteti i të cilëve kishte qenë dhe ishte akoma synimi i vetëm i tij. Kështu ai do të shmangte vështirësitë politike të brendshme dhe të jashtme, duke pritur momentin e përshtatshëm për t’u kthyer në Shqipëri, e cila do të parakuptonte domosdoshmërisht një dëshirë unanime të popullit”.

Deklarata është bërë, sikurse e thamë më lart, në datën 24 gusht 1928. Ndërkohë, dihet që Asambleja Kushtetuese e shpalli Shqipërinë – Mbretëri në datën 1 shtator 1928. Atëherë, cili është leximi që duhet konsideruar si themeli i procesit të ligjshëm?

Shpallja e Shqipërisë – Mbretëri u bë pasi u deklarua Princi i ligjshëm i saj, Vilhelm Vid. Por tashmë ish Princi, në deklaratën e vet, u shpreh se ai kurrë nuk kishte abdikuar, gjë që do të thotë se, në një farë mënyre, ai e pranonte se ekzistonte edhe mundësia e abdikimit. Ish Princi, pranon gjithashtu se ky abdikim do të mund të ishte i arsyetuar pas mbështetjes ose jo të popullit shqiptar, të cilën ai mendonte se e kishte. Ndërkohë, ai ndjente se mbështetja duhej “lexuar” përmes një referendumi, ku populli të shprehte vullnetin e tij. Këto labirinte arsyetimesh, nxjerrin në pah se, për shumë arsye, Princ Vidi e kishte humbur besimin dhe ndoshta të drejtën për të vijuar mbretërimin. Të mos harrojmë se ai ishte larguar prej 14 vjetësh nga Shqipëria, duke mos ushtruar asnjë atribut.

Tani vijmë tek momenti vendimtar që përcakton llojin dhe përfaqësuesin e një regjimi legjitim: mbështetja popullore. Cili ishte vullneti i popullit që kërkonte Vidi? A nuk e përfaqësonte Asambleja Kushtetuese vullnetin e popullit? A premtonin ato kohë të trazuara që të organizohej e të zhvillohej një referendum klasik sikurse e kërkonte Princi që kishte “humbur”?

Atëherë, në thelb, e gjithë deklarata e ish Princit mund të interpretohet pak a shumë kështu: “Mbretëria duhet të vazhdojë. Unë (ish Princi) jam njeri prej atyre që mund ta pretendojnë këtë fron, por për këtë duhet pyetur populli”. Sikurse është e njohur, populli, me fuqinë e Asamblesë Kushtetuese u shpreh, se Mbretëria duhet të vazhdojë. Gjithashtu, po në emër të vullnetit të popullit shqiptar, Asambleja përcaktoi edhe Mbretin – një shqiptar të madh, i cili e ka treguar veten se di të realizojë atë dëshirë e synim fisnik të vetëm që kishte edhe ish-Mbreti Vilhelm Vid – bashkimin, përparimin dhe prosperitetin e shqiptarëve.

Pavarësisht nga deklarata e Princ Vidit më 24 gusht 1928, Zogu në këtë çështje tregoi kujdes të veçantë, se i trembej gjetjes së ndonjë hapësire tjetër ligjore nga Fuqitë e Mëdha për rikthimin e Vidit në fronin e Shqipërisë. Si rrjedhim, lëvizjet e tij për të fituar kurorën mbretërore shqiptare gjatë periudhës së parë të aktivitetit politik në krye të shtetit shqiptar ishin kryesisht të ngadalta dhe shumë të matura. Zogu dhe ndihmësit e tij mendonin se ishte e domosdoshme fillimisht të bënin përpjekjet maksimale për të bindur Fuqitë e Mëdha si dhe për të siguruar mbështetjen e tyre në arritjen e këtij synimi madhor për të ardhmen e Shqipërisë dhe të tij. Pikërisht për këtë çështje historiania Valentina Duka, në librin “Monarkia Shqiptare 1928-1939” shkruan: “Më në fund, diplomacia britanike dhe ajo europiane në përgjithësi, të bindura edhe nga diplomacia italiane, tejet aktive në këtë mes, si dhe të etura për të parë një Ballkan të qëndrueshëm, u pajtuan për t’i hapur dritën e gjelbër ndryshimit të formës së qeverisjes në Shqipëri”.

Edhe pse arriti ta bindë faktorin ndërkombëtar, Zogu e kuptonte se një ndryshim i tillë kushtetues kërkonte domosdoshmërisht përgatitje të shumta edhe në planin e brendshëm. Duke qenë kurdoherë mjaft i kujdesshëm për ruajtjen e formës legale, ai u përpoq që ky ndryshim të bëhej brenda një kuadri kushtetues të rregullt.

Meqenëse, juridikisht, Asamblesë nuk i njihej e drejta që të ndryshonte Kushtetutën, u vendos rishikimi i përgjithshëm i Statutit (Kushtetutës) dhe për ketë, ishte e domosdoshme që deputetët të votonin një ligj organik. Në atë kohë, në vendin tonë ishin dy Dhoma, njëra e Deputetëve dhe tjetra e Senatorëve. Më 7 qershor 1928, u mblodhën dy Dhomat në një mbledhje të përbashkët dhe për të qenë në përputhje me shkronjën dhe frymën e Statutit, vendosën një shtojcë të nenit 141 me këtë përmbajtje: “Rishikimi i përgjithshëm i Statutit i përket vetëm Asambles Konstituente”.

Kur vendoset nevoja e rishikimit të përgjithshëm të Statutit, dy Dhomat quhen vetvetiu të shpërndara dhe dekretohen zgjedhje për Asamblenë Konstituente.

Më 17 gusht 1928, u zhvilluan zgjedhjet për Asamblenë Kushtetuese dhe asambleistat e dalë nga populli në këto votime, filluan mbledhjet më 25 gusht. Më 1 shtator 1928, ora 09.12, Asambleja Kushtetuese në mbledhjen e saj të katërt me vota unanime miratoi ndryshimet e Statutit, ku dy më kryesoret ishin: “Shqipëria është Mbretëri demokratike, parlamentare dhe e trashëgueshme” dhe “Mbret i Shqiptarëve është Nalt Madhëria e Tij – Zog I”.

Në një mënyrë shumë domethënëse për një vend me disa besime, Zogu bëri betimin mbi Bibël dhe Kuran: “Unë, Zogu, mbret i shqiptarëve, me rastin e marrjes në duart e mia të fuqisë mbretërore, betohem para Zotit të plotfuqishëm se do të ruaj unitetin kombëtar dhe integritetin territorial të shtetit. Unë do t’i përmbahem me besnikëri Kushtetutës dhe do të veproj në bazë të akteve të saj dhe ligjeve në fuqi, duke mbajtur gjithnjë parasysh vullnetin e popullit”. Në bazë të statutit të ri të Mbretërisë, Asambleja Kushtetuese u transformua në Parlament dhe e filloi mbledhjen e vet të parë me këtë cilësi të re, më datë 10 dhjetor 1928.

Përgatitja e opinionit publik shqiptar për kalimin nga republikë në monarki dhe zgjedhjen e Ahmet Zogut – Mbret të shqiptarëve, ishte shumë i domosdoshëm përpara se ky veprim të ekzekutohej. Stafi pran Zogut i kushtoi një rëndësi të madhe sensibilizimit të opinionit publik për këtë ngjarje historike kombëtare, ku u bë me të gjitha mjetet e duhura, por kryesisht nëpërmjet organeve të shtypit shqiptar dhe të huaj. U organizuan manifestime dhe mitingje, ku populli kërkonte ndryshimin e formës së regjimit dhe shpalljen e Zogut – Mbret. I pari telegram që mbërrin në Tiranë ishte ai i zgjedhësve të Skraparit, dërguar më 17 gusht, ku kërkohej zgjedhja e Ahmet Zogut si Mbret. Si Skrapari vepruan edhe prefektura dhe nënprefektura të tjera. Ky organizim dhe kjo atmosferë festive kulmuan me një miting të madh më 30 gusht në Tiranë.

Sigurisht që faktori ndërkombëtar ishte i informuar dhe i kishte dhënë Zogut mbështetje të plotë për këtë proces. Njohja zyrtare e Mbretërisë u bë në fillim nga Italia dhe në vijim, nga Hungaria, SHBA, Greqia, Jugosllavia, Uruguaji, Austria, Bullgaria, Franca, Holanda, Belgjika, Zvicra, Spanja, Polonia, Lituania, Letonia, Suedia, Finlanda, San Marino, Ekuadori, Egjipti, etj.

Këto ishin pra kushtet dhe rrethanat, por edhe fazat e kalimit të procesit ku u vendos dhe u legjitimua monarkia në Shqipëri. Çështja e legjitimitetit është një çështje madhore që lidhet drejtpërdrejt me stabilitetin politik dhe sigurinë kombëtare. Kjo formë qeverisje, erdhi edhe si vlerësim i përgjithshëm i situatave reale që kishte dhe po kalonte vendi, por edhe si domosdoshmëri, për të dalë mbi forcat e ndryshme politike dhe mbi krerët lokale, pasi rreziku i grindjeve partiake dhe individuale për të ardhur në pushtet me çdo mënyrë, shihej si një problem i madh kombëtar.

Periudha nga viti 1912 deri në ardhjen në fuqi të Monarkisë, ka qenë periudha më e destabilizuar e vendit dhe, rrjedhimisht, më e prekshmja për sigurinë kombëtare të Shqipërisë. Në këto kushte, për Shqipërinë dhe shqiptarët kudo ku jetonin, nuk kishte zgjidhje tjetër shpëtimi, mbijetese e sigurie kombëtare, përveçse të kalohej në një përqendrim edhe më të madh të energjive, përpjekjeve dhe forcave të të gjithë kombit, gjë që u mishërua në zgjidhjen politike të instalimit të Monarkisë.

Me shpalljen e Shqipërisë Mbretëri, u krijuan kushte të favorshme për t’u ushtruar plotësisht pushteti dhe qeverisja në të gjithë territorin e vendit dhe dhënien fund të intrigave dhe prapaskenave, në dëm të interesave të vendit. Gjithsesi, kjo mund të vlerësohet edhe si një mundësi për të ndikuar personalisht në zgjidhjen e problemeve kombëtare, në kushtet e klanizimit të politikave të brendshme shqiptare.

Formula dhe betimi mbi Kuran dhe mbi Bibël, u konsiderua faktor i rëndësishëm për stabilitetin, sigurinë dhe mbarëvajtjen e punëve shtetërore. Ai materializoi idenë e bashkëpunimit me të gjitha institucionet fetare, duke bërë hapa konkretë për të siguruar faktorë të rëndësishëm mbështetës e gjithëpërfshirës në çështjet e sigurisë kombëtare, ndër të cilët bashkëjetesa e feve të ndryshme, konsiderohej themelore.

Shpallja e Ahmet Zogut, Mbret i Shqiptarëve shënoi fillimin e fazës më të rëndësishme të realizimit të vizionit të tij për konsolidimin e shtetit dhe të gjithë instrumenteve që i japin kuptim qeverisjes moderne të tij.

Si përfundim, duhet thënë se gjendja e Shqipërisë përpara vendosjes së monarkisë, ka arsye të ndahet në dy periudha: në periudhën 1912-1925 dhe në atë të viteve 1925-1928. Të dy periudhat i ndan fakti se, në të parën, Shqipëria, edhe pse bëri “kapërcimin e ylberit”, d.m.th., kaloi nga gjendja e pushtimit 500-vjeçar në gjendjen e të jetuarit si komb më vete, nuk arriti, prapëseprapë, të formonte një shtet për të qenë, një shtet serioz që të kishte forcën e vet brenda vendit dhe fjalën e vet jashtë vendit. Sistemi politik qe i mjegullt dhe shumë i paqëndrueshëm.

Në kushtet e ndarjeve krahinore e fisnore, si dhe për shkak të ndikimeve të interesave të ndryshme të brendshme e të jashtme, në një periudhë prej vetëm 7 vjetësh pas përfundimit të Luftës së Parë Botërore, do të vinin e do të largoheshin plot 14 qeveri me kryeministrat: Myfid Bej Libohova, Fejzi Bej Alizoti, Turhan Pashë Përmeti, Esat Pashë Toptani, Sulejman Delvina, Iljas Bej Vrioni, Pandeli Evangjeli, Qazim Koculi, Hasan Prishtina, Omer Pashë Vrioni, Xhaferr Ypi, Ahmet Zogu, Shefqet Vërlaci dhe Fan Noli. Madje në dhjetor të vitit 1921 për shkak të ambicieve personale dhe konflikteve të vazhdueshme ndërmjet grupimeve politike, në vetëm 18 ditë, si pasojë e kësaj situate u ndërruan tre kryeministra, qëndrimi i të cilëve në qeverisje u mat me ditë: Qazim Koculi për një ditë, Hasan Prishtina për 5 ditë dhe Idhomeno Kosturi për 12 ditë.

Sikurse duket qartazi, Shqipëria, në këto vite, ka qenë në vakum pushteti, me mungesë stabiliteti dhe rrjedhimisht, e prekur edhe në sigurinë e vet kombëtare. Kjo paqëndrueshmëri politike në vend u pasqyrua edhe në takimet kryesore zyrtare evropiane ku vendoseshin fatet e vendit tonë. Elementi zyrtar shqiptar, në më të shumtën e rasteve, nuk ka qenë i pranishëm. Por edhe në rastet kur ka qenë i pranishëm, ai ka qenë i përçarë, sikurse ishte Konferenca e Paqes së Parisit në 1919 – shembulli më kuptimplotë.

Në këto kushte, Shqipëria nuk ishte thjeshtë e përçarë dhe e izoluar, por thuajse e lënë pas dore nga bota dhe, në rastin më ekstrem, e rrezikuar për të humbur edhe sigurinë kombëtare. Vendi ishte zhytur në varfëri. E vetmja zgjidhje ishte emigracioni, i cili, në ato vite, jo vetëm filloi, por edhe u masivizua si kurrë ndonjëherë.

Përkundrazi, në periudhën e dytë (1925-1928), që jo rastësisht lidhet me emrin e Ahmet Zogut, edhe pse brenda një kohe fare të shkurtër, Shqipëria u fut në rrjedhën e individualitetit të shtetit, të forcës dhe të fjalës së tij. Shqipëria filloi të pyetej në arenën ndërkombëtare, madje t’i dëgjohej edhe fjala sikurse ishte rasti për Çamërinë. Shteti, pothuajse u plotësua në infrastrukturën e vet politike. Gjithsesi, ajo që i bashkon të dyja periudhat është varfëria përgjithësisht e skajshme e vendit, infrastruktura e dobët, sistemi arsimor jo i zhvilluar, sistemi ligjor jofunksional dhe përfaqësimi diplomatik në botë jo i plotë.

Duke marrë parasysh sa më sipër, si dhe faktin tepër të rëndësishëm se, pikërisht në ato vite, situata e sigurisë në Ballkan dhe në Evropë po shkonte drejt përkeqësimit, atëherë për Shqipërinë dhe shqiptarët kudo ku jetonin, nuk kishte zgjidhje tjetër shpëtimi, mbijetese e sigurie kombëtare, përveçse të kalohej në një përqendrim edhe më të madh energjish, përpjekjesh dhe forcash të të gjithë kombit, gjë që u mishërua në zgjidhjen politike të instalimit të Monarkisë.

Një përvojë të tillë të përqendrimit të pushtetit politik në kohë rreziqesh të mëdha për sigurinë kombëtare e kanë përjetuar shumë kombe, pavarësisht se në çfarë forme është bërë ky përqendrim. Kështu pat vepruar dikur Gjermania nën “Monarkun” Bismark. Kështu patën vepruar edhe fqinjët tanë më të afërt, Serbia, Greqia, etj. Shqipëria nuk kish pse bënte përjashtim nga ky rregull. Përndryshe ajo do të vijonte të bëhej objekt lakmish të egra. Kalimi nga regjimi i Republikës në regjimin e Mbretërisë ishte, jo vetëm i domosdoshëm, por edhe i ligjshëm. Kjo është shumë e rëndësishme, sepse një qeverisje legjitime është guri i themelit të stabilitetit politik dhe sigurisë kombëtare. Këtë legjitimitet, Ahmet Zogu e fitoi me mjete të ligjshme dhe me kontribute të spikatura të udhëheqësit të pranuar dhe të mbështetur në nivel kombëtar dhe ndërkombëtar.

Se çfarë arritën shqiptarët dhe Shqipëria nën drejtimin e Mbretit Zog I gjatë 11 viteve të Mbretërisë, është temë në vete dhe duhet trajtuar në një shkrim të veçantë.

Kreu i PD-së, Lulzim Basha, gjatë bashkëbisedimit të sotëm me gazetarë i ka drejtuar një paralajmërim të prerë kryeministrit Rama, të mos guxojë të sjellë në Kuvend ligjin për Teatrin.

Ai i ka kujtuar Ramës se do të përballet me popullin dhe e ka paralajmëruar prerë Ramën: “Të tërheqë ligjin “Fusha. Të mos i shkojë në mëndje ta sjellë në seancë. Do të jetë shpallje e konfrontimit dhe e përplasjes civile. Mos t’i shkojë në mëndje ta sjellë në seancë, ajo është vija e kuqe, pastaj gjithçka do të jetë në dorë të njerëzve”- tha ai.

Nga Çyrbja, te Balla dhe Biba, Basha flet për skandalet e verës: Garantoj Ramën dhe shqiptarët se…

Kryedemokrati Basha e sheh gjendjen alarmante në të cilën ndodhet vendi, që nga kapja e drejtësisë, te kriza ekonomike dhe te situata e rendit në vend, produkt direkt të bashkëqeverisjes me krimin.

Teksa ka folur për kolaps të trefishtë, Basha theksoi sot në një bashkëbisedim me gazetarë se, “Kjo verë nuk ka qenë e nxehtë nga temperaturat, por nga vazhdimi i skandaleve dhe akteve që konfirmojnë krizën e trefishtë. Bashkëqeverisja e Ramës me krimin dhe kriminelët, qytetarëve u ka vënë një faqe interneti  për tu thënë nuk keni punë me mua, shkruani në internet, kurse kohën e kalon me kriminelë, me ata ulet vetë Rama, ministri i Brendshëm, kryetari i grupit parlamentar dhe e thotë me mburrje që ka miqësi me ta, dhe deputetë të tjerë, si Çyrbja i Durrësit që është faktuar si anëtar i bandës së Shullazit. Skandalet e verës zbulojnë skemën se si Rama bashkëqeveris me krimin, sa herë plas skandali, dikush mërzitet e dikush gëzohet, plasi skandali i Xhafës u gëzua Tahiri, u mërzit Xhafa, plasi skandali i Ballës, u gëzuar Çyrbja, plasi skandali i Agacit dhe Bibës u gëzuan të gjithë, se basti që ka vënë Rama është se çudia do zgjasë vetëm tre ditë”- tha Basha.

Basha iu drejtua më mesazh Ramës dhe gjithë shqiptarëve: E garantoj atë dhe i them cdo qytetari se ne do të bëjmë gjithçka që kjo të mos ndodhë, prioriteti i parë imi dhe PD mbetet shkëputja e lidhjeve të krimit me qeverinë. Asgjë nuk ka për të ndryshuar për të mirë asnjë reformë sado e mirë në letër nuk jep efekt sa kohë qe vendi qeveriset me krimin.

Gjyqtarët e Gjykatës Europiane të të Drejtave të Njeriut gjatë hapjes së sesionit të vitit 2018. Foto: Gjykata Europiane e të Drejtave të Njeriut.

Gjykata Europiane e të Drejtave të Njeriut thotë se kërkesat zyrtare dhe “qasjet e papërshtatshme” të qeverisë shqiptare u përballën me refuzim të plotë dhe se nuk mund të kishte “marrëveshje” mes presidentit të saj dhe Shqipërisë pasi çështjet trajtohen vetëm në rrugë gjyqësore.

Gjykata Europiane e të Drejtave të Njeriut deklaroi se qeveria shqiptare ishte përpjekur përmes “qasjeve të papërshtatshme” dhe takimeve zyrtare në vitin 2014 që të siguronte një shtyrje të shqyrtimit për dhjetra çështje të depozituara në Strasburg për kthimin dhe kompensimin e pronave-fatura e të cilave kërcënonte me falimentim financat e shtetit shqiptar.

Një zëdhënës i Gjykatës Europiane për të Drejtat e Njeriut i tha BIRN se të dyja lëvizjet e  qeverisë shqiptare u përballën me “refuzimin e plotë” si nga gjyqtari Ledi Bianku, ashtu edhe nga autoritetet më të larta të Gjykatës së Strasburgut, të cilët u takuan asokohe me një  delegacion zyrtar shqiptar.

“Në vitin 2014, një zyrtar i afërt me qeverinë (zoti Denar Biba) kontaktoi zotin Ledi Bianku, gjyqtar i Shqipërisë, duke i kërkuar që Gjykata të shtyjë shqyrtimin e çështjeve që lidhen me kthimin e pronave. Gjyqtari Bianku i tregoi këtij personi se një qasje e tillë ishte e papërshtatshme dhe informoi menjëherë Presidentin në atë kohë të Gjykatës, Dean Spealmann,” tha zëdhënësi i Gjykatës së Strasburgut në një përgjigje me shkrim ndaj pyetjeve të BIRN. Ai shtoi se për rastin në fjalë ishte njoftuar edhe presidenti aktual i Gjykatës Europiane të të Drejtave të Njeriut, Guido Raimondi, sapo ky i fundit kishte marrë detyrën.

Përmes këtij reagimi, Gjykata e Strasburgut konfirmon takimin mes Denar Bibës, asokohe kryetar i Komisionit të Prokurimit Publik dhe sot nënkryetar i Komisionit Qendror të Zgjedhjeve dhe gjyqtarit Ledi Bianku dhe i referohet atij si “qasje e papërshtatshme”.

Një audiopërgjim i pjesshëm i bisedës ku dëgjohet vetëm Biba u publikua të martën nga Exit.al, ku ky i fundit dëgjohet t’i përcjellë gjyqtarit Bianku një mesazh nga sekretari i Përgjithshëm i Kryeministrisë, Ëngjëll Agaçi që “t’u gjendet në këtë histori [shtyrjen e çështjeve]”. Në audiopërgjim, Biba dëgjohet gjithashtu të thotë: “A të ndalon më ky tren në stacion? Të ngelesh pa punë dhe ç’të vajti sakrifica! Njeriu bën kompromise në jetë”.

Publikimi i audios u pasua nga deklarata të ashpra të partive opozitare, PD dhe LSI, të cilat e akuzuan kryeministrin Edi Rama se kishte ushtruar shantazh ndaj një gjyqtari të Gjykatës Europiane të të Drejtave të Njeriut dhe se kishte tentuar të ndikonte mbi një vendim të kësaj gjykate. Përmes një reagimi të kryetarit të Komisionit të Ligjeve, Ulsi Manja, mazhoranca e zhvlerësoi episodin si një “takim mes miqsh” dhe e krahasoi denoncimin me çështjen e “Babales”.

Edhe protagonisti i audios, Denar Biba e prezanton ngjarjen si një takim me njërin prej miqve të tij më të mirë, ndërsa refuzon në mënyrë kategorike që të ketë ushtruar shantazh ndaj Biankut apo që t’i jetë bërë e ditur prej këtij të fundit se “ishte një kontakt i papërshtatshëm”. Ai këmbëngul se biseda është spërdredhur në mënyrë malinje dhe se qëllimi i tij i vetëm ishte të merrte këshilla nga ish-pedagogu i tij për zgjidhjen më të mirë të çështjes-e cila ishte zyrtare dhe aspak e fshehtë.

“Në Strasburg kam takuar Ledi Biankun, është një nga miqtë e mi më të mirë, e kam pasur si guru në jetë.  I kam treguar qëllimin e vizitës, i kam thënë që jemi këtu për të kërkuar shtyrjen,”tha Biba në një bisedë telefonike për BIRN.

Biba i tha BIRN se në Strasburg kishte shkuar si ekspert i të drejtës kushtetuese së bashku me delegacionin që kryesohej nga zv.kryeministri i atëhershëm, Niko Peleshi. Ai pranoi megjithatë se nuk kishte qenë i pranishëm në takimin zyrtar që delegacioni zhvilloi në të njëjtën ditë me presidentin e Gjykatës Europiane për të Drejtat e Njeriut, Dean Spealmann.

I pyetur nëse takimin me gjyqtarin Bianku po bëhej me porosi të sekretarit të Përgjithshëm të kryeministrit Rama, Ëngjëll Agaçi, Biba u përgjigj se nuk e kujton kontekstin e përmendjes së Agaçit, ndërsa shton se “sekretari i Përgjithshëm më ka thënë që për shkak të ekspertizës duhet të jesh pjesë e ekipit”.  Ai e quan gjithashtu spekulim atë pjesë të bisedës që flet për “trenin” apo “kompromiset në jetë”.

“Metafora e trenit është për mua. Shoku im, Ledi Bianku me pyeti, pasi kishte pritshmëri për studentin e tij, më thotë po t’i pse vajte te Komisioni i Prokurimit Publik.  Dhe i tregova historinë. Nuk është qejf të mbetesh pa punë.  I thashë që më tha një miku im një herë të vjen treni në stacion,” shtoi Biba.

“Si mund të shantazhohet një gjyqtar i Strasburgut,” pyet më tej ai. “Për shkak të rrethanave që i krijon gjykata, ai është i pashantazhueshëm. I bëhet shantazh një njeriu të shantazhueshëm (jo atij).  Është naive fare,” shtoi më tej Biba, duke kërkuar publikimin e plotë të bisedës.

Gjyqtari i Shqipërisë në Strasburg, Ledio Bianku refuzoi të bënte komente mbi ngjarjen. Edhe zyra e shtypit e kryeministrit Edi Rama nuk iu përgjigj pyetjeve të BIRN.

Refuzimi i Strasburgut

Takimi mes Denar Bibës dhe Ledio Biankut u zhvillua në kohën kur qeveria e kryesuar nga Rama tentoi të merrte një shtyrje të dytë të shqyrtimit të çështjeve të pronave të aplikantëve shqiptarë në Gjykatën e Strasburgut. Kjo perspektivë ishte hapur me çështjen pilot “Manushaqe Puto v.Albania” në korrik të vitit 2012, ku Gjykata kishte vendosur të shtynte për një periudhë kohore çështjet e ngjashme, duke i lënë si detyrë qeverisë shqiptare përmirësimin e masave për kthimin e pronës në nivel kombëtar.

Ndërkohë që qeveria shqiptare dështoi të prezantonte një plan për zgjidhjen e çështjes së pronës deri në përfundim të afatit 18 mujor, kabineti i kryesuar nga Rama synoi të merrte një shtyrje të dytë jo më në sallën e gjyqit, por përmes takimeve të emisarëve politikë me autoritetet drejtuese të Gjykatës së Strasburgut.

Një kërkesë e tillë, sipas zëdhënësit të Gjykatës u përball me “refuzim të plotë” gjatë takimit zyrtar mes delegacionit të drejtuar nga Peleshi dhe Presidentit Spealmann në qershor 2014-duke u cilësuar në kundërshtim me rregullat proceduriale.

“Veçanërisht, çdo vendim i tillë është kompetencën e Dhomës përpara së cilës çështjet ishin në pritje dhe nuk mund të merret nga presidenti i Gjykatës. Për më tepër, një kërkesë e tillë mundet të shtyrtohet vetëm në përputhje me rregullat normale proceduriale,” tha zëdhënësi i Gjykatës së Strasburgut.

“Nuk ka pasur pra, dhe as nuk mund të kishte një “marrëveshje” mes Gjykatës Europiane të të Drejtave të Njeriut dhe Shqipërisë në lidhje me shtyrjen e mundshme të çështjeve në fjalë,” shtoi zëdhënësi.

“Marrëveshja me Gjykatën e Strasburgut” u përmend me eufori nga kryeministri Edi Rama në një fjalim në parlament në vitin 2016, kur Dhoma përkatëse e Gjykatës Europiane të të Drejtave të Njeriut vendosi pro shtyrjes së shqyrtimit të çështjeve të pronës-ndërkohë që qeveria shqiptare miratoi një ligj për kompensimin e pronarëve, i cili u kundërshtua nga këta të fundit.

“Megjithatë, kjo shtyrje nuk ka lidhje me ngjarjet e vitit 2014. Gjyqtari Bianku nuk mori pjesë në këtë vendim pasi ai ishte tërhequr nga këto raste,” tha zëdhënësi i Gjykatës së Strasburgut, i cili përforcoi mesazhin se të gjitha vendimet e Gjykatës merren nga formacionet gjyqësore dhe në përputhje me procedurat e përcaktuara në Rregulloren e Gjykatës.

/BIRN/

Rreth 900 mijë shqiptarë të moshës mbi 25 vjeç nuk zotërojnë asnjë gjuhë të huaj. Shifra u përpilua nga INSTAT në kuadër të anketës mbi njohuritë për gjuhët e huaja në moshat mbi 25 vjeç për vitin 2017.

Rezultat tregojnë rreth 388 mijë shqiptare zotërojnë një gjuhe të huaj, 163 mijë zotërojnë dy gjuhë, teksa 47 mijë shqiptare njohin më shumë se tre gjuhë të huaja.

Anketa tregon se meshkujt kanë më shumë aftësi se femrat. Nga totali i popullsie mbi 25 vjeç që zotërojnë gjuhë të huaj, 57 për qind janë meshkuj dhe 47 për qind janë femra.

Në grupmoshën 25-45 vjeç njohuritë mbi gjuhët e huaja janë më të shpeshta se në grupmoshat e tjera.

Nga totali i të rriturve që zotërojnë një gjuhë të huaj, 19 për qind e tyre janë me arsim të ulet, 35.6% e tyre janë me arsim të mesëm dhe 39 për qind e tyre me arsim të lartë.

Më shumë se gjysma e të rriturve me arsim të lartë zotërojnë më shumë se një gjuhë të huaj.

Shqiptarët kanë një histori të vone më me mësimin e gjuhëve të huaja në shkolla e programe të posaçme. Më herët para çlirimit gjuhet e huaja janë mësuar në mënyrë autodidakte, ndërsa pas luftë në vitet 50 u hap një katedra e parë në vend dedikuar rusishtes.

Shqipëria përjetoi një izolim të gjatë nga regjimi diktatorial ku mësimi i gjuhëve të huaj ishte i kufizuar në disa prej tyre dhe në arsimin e ulët dominonte gjuha rusë dhe shumë rrallë ajo franceze dhe ajo angleze.

Gjatë kohës së monizmit popullsia në qytetet bregdetare mësoi gjuhën italiane nëpërmjet kanaleve televizive italiane.

Më vonë pas viteve 1990 me rënien e diktaturës u panë më shumë mundësi për zotërimin e gjuhëve të huaja. Menjëherë në shkolla filluan të dominojnë kurrikulat me gjuhën angleze, franceze dhe se  fundmi gjermane. Teksa shumë shqiptare të tjerë sidomos ata me arsim të ulët u njohën me gjuhët e huaja kryesisht përmes emigracionit.

Monitor

PRISHTINË – Rreth një mijë qytetarë u mblodhën dje në protestën e dytë me radhë në organizim të një grupi të qytetarëve nën moton “Shkarkim kryeprokurorit – Veting Gjyqësorit” me kërkesën kryesore për shkarkimin e Aleksandër Lumezit nga pozita e kryeprokurorit të shtetit të Kosovës.

Qytetarët mbanin pankarta me mbishkrimet “Nuk ka shtet, pa gjyqësor të pavarur”, “Lumezi, ik”, dhe brohoritën slogane “Me hajdutë nuk ka shtet”, “Hajdutët në burg” dhe të tjera. Pasi janë mbledhur në sheshin “Zahir Pajaziti” në Prishtinë, protestuesit kanë marshuar deri tek Zyra e kryeprokurorit Lumezi ndërsa më pas edhe deri tek ndërtesa e Qeverisë së Kosovës.

Në emër të organizatorit para qeverisë foli Shkëlzen Gashi i cili tha se shkarkimi i Lumezit kërkohet për shkak se ai ishte emëruar politikisht dhe për shkak se ai është ka ndërhyrë drejtpërdrejt në punën e Prokurorit Special Elez Blakaj, i cili ka punuar në rastin e keqpërdorimit me listat e veteranëve të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës.

Gashi tha se kërkohet edhe zbatimi i Vetingut ose verifikimi i gjyqësorit, që do të thotë shqyrtimin e vendimeve të figurave kryesore të gjyqësorit, prokurorëve dhe gjyqtarëve dhe verifikimin e pasurisë së tyre.

“Kërkesa jonë e tretë është pastrimi i listës të mijëra veteranëve të rremë dhe mashtruesve të cilët dëmtojnë buxhetin e Kosovës për miliona euro. Për këtë, ne kërkojmë përkrahje, në radhë të parë, nga veteranët e vërtetë”, tha Gashi.

Gjithashtu kërkohet edhe aktakuzë kundër anëtarëve të Komisionit për verifikimin e veteranëve dhe invalidëve të luftës, përfshirë këtu edhe ministrin e tanishëm të Forcave të Sigurisë së Kosovës, Rrustem Berisha dhe zëvendësin e tij Agim Çeku, i cili siç ka theksuar kryeministri Ramush Haradinaj, duhej të ishte shkarkuar kohë më parë.

Para të pranishmëve u adresua edhe Igballe Rogova, një aktiviste për të drejtat e grave, e cila tha se është turp që zyrtarët e lartë politikë nuk flasin publikisht për ndërhyrjen në punën e gjyqësorit.

“Kryeministri thotë hajduti. Kush është hajduti? Për prokurorin i cili mbron paratë publike thotë se është hajdut. Pastaj, ky tjetri që prezantohet si politikan modern, Veseli, e quan prokurorin frikacak. Por ky prokurori ka pasur guxim të flasë”, tha Rogova.

Protestat do të vazhdojnë, siç theksohet, deri në përmbushjen e kërkesave.

Protesta e sotme u mbështet edhe nga organizatat e shoqërisë civile nga Kosova, Institutit Demokratik i Kosovës, Demokracia Plus, Instituti Gjyqësor i Kosovës, Gap, Lëvizja “Fol”, KIPRED dhe Organizata “Çohu!”.

“Për shkak të dorëheqjes së ish-Prokurorit Special, Elez Blakaj, ne, organizatat e shoqërisë civile mbështesim plotësisht protestat e organizuara nga një grup qytetarësh për shkarkimin e Kryeprokurorit të shtetit, Aleksandër Lumesz. Letra e z. Blakaj sinjalizon integritetin e dobët të sistemit gjyqësor, dhe posaçërisht zyrën e prokurorit të shtetit për ndërhyrje politike, shantazh dhe kërcënime, që gjithashtu vjen nga Kryeprokurori i Shtetit. Ndërhyrja e Kryeprokurorit Lumezi që figurat e larta politike të shmangin procesin e drejtësisë është alarmante për drejtësinë në Kosovë”, thuhet në një deklaratë të përbashkët nga organizatat e shoqërisë civile.

Çdo kush që arrin të hedhë vështrimin në thellësitë e shekujve e vëren se populli Shqiptar i  cili jeton në trojet e veta, i ka ndodh dhe po i ndodh që për pasojë të “gabimeve” të veta, ato të cilat nuk i ka pasë në karakterin e tij, që të sulmojë fqinjët e vetë dhe popujt e tjerë, e ka pësuar prej tyre historikisht, duke qenë pre e pabesive, grabitjeve, plaçkitjeve, luftrave, genocidit dhe shfarosjes permanente, e megjithatë në sajë të vitalitetit gjenetik dhe karakterit stoik, ka arritur që të mbijetojë sot e kësaj dite.

Ky popull është ndër të rrallët e mbijetuar, i cili prej shekujsh dhe po ashtu edhe sot e kësaj dite është në mes të disa rrathëve koncentrik të formuar mbi sipërfaqen e këtij globi nga tallazët historikë.

Gjurmët e këtyre “rrathëve” janë efektive sot e kësaj dite. Ata fillojnë nga territoret e shteteve dhe popujve grabitqarë që e kanë rrethuar historikisht, të cilët këtë vend të lakmuar të Mesdheut e kanë quajtur “pre” për zgjerime të vazhdueshme.

Më pas kësaj vijojnë tokat e  saj  të shpopulluara e të kolonizuara të cilat “banohen” sot e kësaj dite nga varret e të parëve tanë dhe artefakte të shumta arkeologjike të cilat flenë nën tokë si dëshmi e popullit që e ka jetuar atë territor.

Po ashtu fatkeqësisht apo fatmirësisht, po ashtu rrethohemi nga popullsi shqiptare e asimiluar e cila është dëshmia më e qartë dhe e gjallë e persekucionit të popullit shqiptar  nga fqinjët tanë pushtues, me të cilin na kanë “pajtuar” dhe duan të na pajtojnë Fuqitë e Mëdha dhe veglat e tyre në këto troje, së paku pa i detyruar asnjë herë për pendesë dhe për të kërkuar falje.

Jo vetëm kaq por atë popullsi shqiptare të tkurrur në këto troje të vetat të Gadishullit Ilirik, e kanë ndarë historikisht në jo më pak se sa 6 shtete të këtij Gadishulli.

Në vetë Shqipërinë e cila nuk është Shqipëri por një rudiment i saj, pjesa tjetër më vitale në ish Republikën Socialiste Federative të Jugosllavisë e në Shtetin Grek.

Kurse tani pas shpërbërjes se asaj sajese pa të ardhme historike në Republikën e Malit të Zi, tani së fundmi në Republikën e Kosovës, në Republikën e Serbisë, në Republikën e Maqedonisë, si dhe në shtetin Grek, pa llogaritur Arbëreshët e Italisë, të Zarës, të cilët edhe ata formojnë etnitetet e tyre, është edhe rrethi i parafundit koncentrik i këtij populli.

Kurse rrethi i fundit dhe me më pasoja që ka pasë dhe do ketë mbi vete ky popull, është rrethi i tradhtarëve dhe kolaboracionistëve të këtij populli të pushtuar paqësisht nga politikanë të shpërlarë dhe të shtrydhur pa vlera të cilët kanë punuar dhe po punojnë të meritojnë çmimin antikombëtar shqiptar “Vasa Çubrilloviç”.

Akoma nuk kemi institucione kombëtarisht të mirëfillta që t`i thërrasim kujtesës historike, sikurse mund të ishte besimi apo feja unike, Akademi Shkencash unike, Asosacione të shoqërisë civile unike, por herë pas here kemi rënë dhe biem në dorën e drejtuesve shqiptarë, mediokër të cilët jo vetëm që nuk e njohin historinë e këtij populli, por pandehin se historia e tij fillon nga aty ku janë ata dhe më pas dhe se vetëm atyre pas do u shkojë historia.

Janë këta soj politikanësh dhe shtetarësh shqiptarë, në Shqipëri dhe Kosovë dhe aq sa munden edhe ata të Maqedonisë, Malit të Zi, Serbisë, të cilët jo vetëm që nuk e njohin historinë e popullit të tyre, por për rrjedhojë as që e do atë, të cilët e kanë nxjerrë Shqipërinë natyrale në ankand, kush një copë dhe kush një copë tjetër, si kusur për postet që mbajnë arbitrarisht.

Jo vetëm falja por edhe atëherë kur është bërë dhe bëhet fjalë për shkëmbim territoresh, nuk është as më pak dhe as më shumë se sa një tradhti kombëtare sepse çdo shkëmbim i një territori shqiptar me një territor tjetër shqiptar të copëtuar, i konvenon vetëm legjitimimit të asaj ndarje të dhunshme e cila duhet riparuar me të gjitha forcat e mundshme.

Më mirë të ndarë padrejtësisht e të luftohet për riparimin e asaj padrejtësie se sa të legjitimohet ndarja duke hyrë në pazare të ulëta shkëmbimi territoresh duke legjitimuar padrejtësinë shekullore që na është bërë dhe vijon si e tillë edhe sot e kësaj dite.

Kësaj i shërbejnë vetëm tradhtarët e këtij populli dhe vendi, këtë e bëjnë vetëm ata politikanë, jo vetëm të paformuar kombëtarisht, të cilët nuk e njohin historinë dhe nuk janë të dashuruar me popullin e tyre, por edhe që janë cilësi dhe vlerë e për pasojë edhe shërbëtorë të përunjur të armiqve shekullorë të popullit shqiptar.

Këtyre, çdo sekondë, çdo minutë, çdo orë, çdo ditë, çdo javë, çdo muaj, çdo vit e, ruejna o Zot, që të ndodhë të vijojë edhe çdo dekadë, duhet t`ua bëjmë gjykimin historik të ndëshkimit të tradhtive të tyre dhe të flaken e nxirren jashtë skenës politike përmes të cilës po e dëmtojnë këtë vend, vendet përkatëse, por mbarë çështjen kombëtare.

Çështja kombëtare shqiptare prej shekujsh e pa zgjidhur, e cila është futur në shekullin e shqiptarëve dhe ka filluar zgjidhjen e saj, po dëmtohet energjikisht, nga qeniet politike të papjekura kombëtarisht, të cilët janë gati që çdo copë, disa copa, çdo pjesë, disa pjesë, të trojeve etnike shqiptare t`i shkëmbejnë me një copë karrige të cilën e mbajnë poshtë bythës së tyre në sajë të lëshimeve të herë pas hershme që kanë bërë dhe po bëjnë në dëm të interesave të kombit shqiptar.

Çështja kombëtare shqiptare është e dëmtuar që prej kur nuk mendohet, bashkërendohet e veprohet me një zë mbi bazën e një platforme mbarëkombëtare, të deklamuar ose jo dhe kjo të shërbejë që të ushtrohet presion pozitiv para ndërkombëtarëve duke i bindur ata përmes argumenteve, por edhe të shfrytëzohen hapësirat e lejuara në sajë të klimës në glob, por pa e marrë lejen e ndokujt.

Kjo arrihet vetëm atëherë kur politikanët e Tiranës nuk parcelizohen për të kryer keq detyrat para votuesve të tyre, por kur ata e shohin se para tyre del si detyrë që çështjen e Çamërisë, Arvanitasve dhe Shqiptarëve në Greqi ta trajtojnë duke e pasë në përparësi të tyre, po ashtu edhe çështjen e Kosovës, pa u ndërhyrë në çështje të brendshme ta shohin si çështje të tyre në çdo çast lajthimi të mundshëm.

Po ashtu duhet të jetë edhe për politikanët e Tiranës dhe Prishtinës, që së paku këto dy palë duhet të jenë në sinkroni të plotë për të parë dhe trajtuar çështjen e shqiptarëve të asimiluar të cilët duan dhe duhet të kthehen në identitet, sikurse janë ata në tokat shqiptare të Malit të Zi, në tokat shqiptare të Serbisë, në tokat shqiptare të Maqedonisë,  në tokat shqiptare të Greqisë, por edhe të kërkohet respektimi i të drejtave të tyre të njohura edhe përmes akteve ndërkombëtare dhe akteve të shteteve përkatëse në principet e reciprocitetit për shqiptarët ku ata janë minoritet, pakicë, dhe pjesë ku ata janë pjesë në çdo shtet përkatës, në Ballkan, Europë, por edhe në Botë kudo që të jenë ata.

Pra çështja Çame, Arvanitase, e shqiptarëve të asimiluar me e pa vullnetin e tyre të shprehur sot e kësaj dite në Bushnjak, sikurse është në Tutinë, Sanxhak, Novi-Pazar, e shqiptarëve në Luginën e Preshevës, në Mal të Zi nuk është çështje vetëm e atyre shqiptarëve që jetojnë atje, por është çështje mbarëkombëtare shqiptare.

Deri sot nga shtetarët dhe pushtetarët shqiptarë, të përzgjedhur sipas peshës specifike duke u prirur nga më të lehtat dhe që dinë t`u bëjnë më së miri shërbimeve të të huajve, as që është menduar një gjë e tillë, por ata kanë qenë të zënë dhe po mbeten të zënë, se si të manipulojnë dhe fitojnë zgjedhjet e rradhës dhe më pas se si të fitojnë dhe manipulojnë zgjedhjet që do vijnë, pjesa e kohës që u mbetet, se si të përfitojnë  nga votuesit e tyre dhe taksapaguesit, si të tjetërsojnë pasuritë kombëtare dhe të popullit në një garë të ethshme se cili ndër ta do jetë në majën e piramidës së oligarkëve.

Pritshmëria e shqiptarëve për t`u bashkuar në Europën e Bashkuar (që herë pas here edhe kalon në “përgjumje”) e cila duhet të korrigjojë kushtet e sotshme, padrejtësitë që janë bërë ndaj nesh, është dhe do jetë një ëndërr për çdo shqiptar, por është kohë e humbur në qoftë se vetë Ne nuk bashkohemi në koncept, në vullnet, në mënyrën e sjelljes së përbashkët dhe shfrytëzimin e të gjitha hapësirave, shfrytëzimin e kohës duke fituar atë të humburën për të bashkërenduar dhe bashkëpunuar duke qenë një zë i përbashkët për të gjithë atë sa na takon dhe atë sa na mundon.

*Kryetar i Shoqatës Mbarëkombëtare “Bytyçi”, Tiranë-Prizren

Opozita në Tiranë akuzoi qeverinë se është përpjekur të bëjë shantazh gjyqtarit shqiptar në Gjykatën e Strasburgut, Ledi Bianku, për të bllokuar cështjen e pronave të shqiptare, që paraqiteshin atje.

Akuzat e saj erdhën pasi media Exit.al publikoi pjesë të një bisede mes gjyqtarit Bianku dhe zotit Denar Biba, aktualisht nënkryetar i KQZ-së.

Biseda e zhvilluar disa vjet më parë mes Biankut dhe Bibës, regjistruar në një mjedis të hapur, ka ndërprerje të shumta, ndërsa autorët e shkrimit pohojnë se në këtë rast qeveria Rama shantazhoi gjyqtarin shqiptar në Strasburg për bllokimin e çështjes së pronave.

Kryetari i Partisë Demokratike të opozitës, Lulzim Basha, e quajti këtë një skandal të përmasave europiane dhe kërkoi nisjen e hetimeve ndaj Denar Bibës dhe Engjëll Agaçit, sekretar i përgjithshëm i këshillit të ministrave për korrupsion aktiv dhe ushtrim të ndikimit të paligjshëm në kryerjen e detyrës.

“Audio regjistrimi i Denar Bibës, aktualisht nënkryetar i KQZ-së dhe kandidat i Edi Ramës për anëtar të Gjykatës Kushtetuese, është prova më e pakundërshtueshme sesi e sheh dhe e projekton Edi Rama drejtësinë e re. Pasi ka vënë nën kontroll gjykatat dhe prokurorinë shqiptare, Edi Rama ka kërcënuar edhe shantazhuar gjyqtarin shqiptar në Gjykatën Europiane për të Drejtat e Njeriut në Strasburg. Regjistrimi audio i publikuar në media, tregon qartë se si Denar Biba, në emër të Engjëll Agaçit, Sekretar i Përgjithshëm i Këshillit të Ministrave, shantazhon gjyqtarin shqiptar në Strasburg, që të bëjë kompromis me Edi Ramën në kurriz të të drejtave të pronarëve shqiptarë” – tha zoti Basha.

Pak kohë pas konferencës së kryetarit të opozitës, doli para mediave nënkryetari i Komisionit Qëndror të Zgjedhjeve, Denar Biba, i cili hodhi poshtë si të pavërteta deklarimet për shantazh dhe shpjegoi rrethanat e takimit me gjyqtarin shqiptar në Gjykatën e Strasburgut, Ledi Bianku.

Vite më parë në një detyrë tjetër shtetërore, Biba tha se zhvilloi me Biankun një bisedë mbi mundësitë që Gjykata të shtynte afatet e detyrimeve për Shqipërinë, si kishte bërë edhe më herët.

“Akuzat ndaj meje janë të papranueshme. Zoti Bianku më ka pyetur në një bisedë të hapur e miqësore për karrierën time, i kam thënë se kemi ardhur për këtë gjë, i kam thënë me kërkesë të zotit Agaçi për këtë kërkesën që do t’i bëhet gjykatës për të shtyrë afatet për paratë që shteti shqiptar duhej t’u jepte pronarëve. Mjafton të dalë biseda e plotë dhe e pacensuruar dhe do të kuptohet se është një bisedë mes dy miqsh. Jam i habitur që opozita bën politikë me këtë çështje. Opozita të gjejë të plotë audio-përgjimin dhe të dalë e vërteta”, – tha zoti Biba.

“Zëri i Amerikës” u përpoq të kontaktonte me gjyqtarin Ledi Bianku, por nuk e arriti deri para programit Ditari. Ngjarja tërhoqi vëmendjen e opinionit publik e politik të kryeqytetit, të cilët po reagojnë në mënyra të ndryshme, ndërsa priten hetimet nga prokuroria për këtë audio-përgjim.

Këtë javë, SNMCMG2 (Grupi 2 i Gatshëm i Kundërzbulimit të NATO-s), Forca e NATO-s për Veprim të Shpejtë në Kundërpërgjigje ndaj Minave, zhvilloi stërvitje me Flotën Ushtarake shqiptare në Vlorë.

“Shumë faleminderit për pritjen e ngrohtë në Vlorë. Ishte një vizitë e shkëlqyer dhe e suksesshme në det me flotën ushtarake shqiptare. Faleminderit për kohën e bukur që kaluam me miqtë tanë të ALS Butrinti dhe ALS Orikum”, tha komandanti i SNMCMG2.

(Teksti dhe fotot nga faqja në rrjetin social e Ambasadës të SHBA në Tiranë)

Rreth 367 mijë shqiptarë, (apo 17% e shqiptarëve që mund të aplikojnë, mbi 20 vjeç) i varen shpresat e tyre te “ëndrra amerikane” duke aplikuar për Lotarinë Amerikane dhe duke u renditur kështu të parët në Europë që kanë përqindjen më të lartë të popullsisë që aplikojnë për lotari. Krahasuar me vitin 2007, numri i shqiptareve që aplikuan  për Lotarinë Amerikane është dyfishuar, nga 173 mijë shqiptarë që aplikonin  në 2007-n, në 2018 numri i aplikimeve kapi shifrën rekord prej 367 mijë, sipas statistikave të Departamentit amerikan të Shtetit . Rritja e aplikimeve në Lotarinë Amerikanë ka qenë e lartë, veçanërisht pas vitit 2013 sikurse shikohet edhe nga grafiku.

Sipas analizës së Pew  Research Center mbi aplikimet për Lotari Amerikane, në disa prej vendeve një pjesë e konsiderueshme e popullsisë aplikoi. Në Libi rreth 15% e qytetarëve aplikuan për programin, por edhe vende të thera të Afrikës kishin të njëjtën përqindje aplikimi. Në Sierra Leone rreth 14% e popullsisë aplikoi ndërsa në Gana vetëm 8%.

Në Europë vendet me përqindjen më të lartë që kishin aplikuar në programë ishin vendet e lindjes, ku Shqipëria mbante rekordin. Sipas të dhënave të Pee  Research Center, pas Shqipërisë renditet Moldavia me 11% të popullsisë, Armenia me 9%.

Ndërsa në Azi vendet që kryesojnë janë Uzbeksitani me 7% dhe Nepali me 4%.

Gjatë 2017-s më shumë se 22.4 milionë njerëz aplikuan në të gjithë botën  në programin e vizave amerikane, i cili jep rreth 50 mijë Green Cards, apo leje qëndrimi të përhershme nëpërmjet një sistemi lotarie. Numri i aplikantëve thuajse iu afrua rekordit të vitit 2016 ku në të gjithë botën aplikuan 23 milionë njerëz, kryesisht për shkak se administrata Trump tha se do ta hiqte programin.

Që nga 2005, më shumë se 200 milionë njerëz kanë aplikuar për lotarinë Amerikane, e cila kërkon që të diversifikojnë shtetësinë e popullsisë emigrante duke dhënë viza për emigrantët.

Vetëm 8 shtete kanë të paktën nga 1 milion aplikantë në 2016, duke u përgjigjur për më shumë se gjysma e totalit: Si Gana, Uzbekistani, Irani, Ukraina, Egjipti, Nepal, Etiopi dhe Sierra Leone./MONITOR

Shqiptarët vijojnë të kenë dëshirë të punojnë jashtë. Ky është përfundimi i një studimi mbi tregun ndërkombëtar të punës. Sipas këtij studimit, nga 2014-2018 përqindja e shqiptarëve që duan të largohen ka rënë disi, megjithatë, shteti ynë gjendet në listën e vendeve ku 70-80 % e të pyeturve duan të punojnë jashtë. Vendet e tjera të Ballkanit rezultojnë në nivel më të ulët të dëshirë për të punuar jashtë ose që aktualisht punojnë jashtë.

Boston Consulting Group dhe kompania ndërkombëtare e rekrutimit The Network janë bashkuar për të krijuar një nga sondazhet më të gjithëpërfshirëse të tendencave të punës dhe preferencat e punës – 366,000 njerëz në 197 vende, me titull “Të dekodosh talentet globale 2018”.

Studimi sugjeron se të kuptosh sjelljet e fuqisë punëtore globale është thelbësore për kompanitë dhe shtetet. Ata që e menaxhojnë atë, do të fitojnë fleksibilitet në adresimin e sfidave të tyre të ardhshme dhe do të kenë probabilitet më të lartë në mbështetjen e rritjes ekonomike.

Sipas studimit, ka një rënie e dëshirës për të punuar jashtë vendit, ndonëse vendet që kanë pasur një tendencë të tillë vijojnë të mbeten në shifra të larta (Si Shqipëria).

Sipas Boston Consulting Group, për këtë duket se ka ndikuar shtrëngimi i politikave të tregtisë dhe imigracionit në reputacionin e SHBA si një destinacion pune dhe se Brexit ka një tjetër ndikim në Mbretërinë e Bashkuar. Ndryshimet e sjella nga nacionalizmi i rritur me qeveritë populiste në krye të disa shteteve, gjithashtu janë ndikues kryesor. Faktorë të tjerë që gjithashtu kanë ndikuar në hartën globale të mobilitetit janë kriza e refugjatëve në Evropë, rritja e vazhdueshme e Azisë dhe ringjallja ekonomike e Evropës Lindore. Rezultati është se vullneti i përgjithshëm për të emigruar ka rënë. Pesëdhjetë e shtatë përqind e të gjithë të anketuarve tani thonë se do të lëvizin në një vend tjetër për punë. Ndërkohë që është ende një numër i konsiderueshëm, është 7 pikë përqindjeje më i ulët se kur është hulumtuar në vitin 2014./Monitor.