U A KUSHTOJ: –MIQVE TE MI TE ULZES – –Janar , 1987 –Mars , 1992 —
Per gati nje muaj u vendosem tek nje kthine te kopshtit te femijeve .Duhej bindur familja Hoti , e transferuar ne Burrel, qe te lironte apartamentin .Por ata ,dhe keshtu do te vepronte gjithkush ,lirimin e shtepise e kushtezuan , e perdoren si presion, qe t’ u jepte komiteti apartament ne Burrel .Por nje takim me nenen e Ilirit ,nje zonje e kohes se vjeter , nga ato qe Kadare i ka pershkruar ne romanet e tij , pinjolle e nje familjeje te rene nga vakti pas 1945 dhe qe kishin hequr nga regjimi , shenja keto qe dukeshin qarte ne fytyren dhe te folurit e zonjes , nje takim qe na beri pak si te njohur , pasi ne Peshkopi njihnim dhendrin e familjes , operativ i sigurimit , por nje njeri i cuditshem .Nje dite ne Ostren kishte vajtur per mik tek nje familje nga Durresi , tek Zylifi , dhe kur pa fotografine e Enver Hoxhes ne mur , i kishte thene : –Po ti a s’ ke nane e babe qe ke vene ate ?!-Une e mora per provokim , me thoshte Zylifi me vone !–Hiqe or cun , ver baben e nanen tate , vetem ata !.Dhe ishe viti 1980 ! Plaka e Hoteve na e liroi shtepine .Flinim ne kopsht .Femijet i cuam ne Tirane .Por na u gjenden prane njerez te mire.Pas mesimit e kalonim kohen te ftuar tek miq e kolege .Se pari shkuam tek Violeta Kristani , edukatorja .Na lidhen dy gjera , Ostreni , nga, ajo kishte origjinen dhe i shoqi , Jorgo Kristani , nje inxhinier shume i zoti ,qe ishte nga anet e Permetit , dhe dinte …greqisht .E si lidhen nganjehere gjerat !Me Leten flisnim golloborce , me Jorgon greqisht .Jorgoja kishte lidhje me Konicen dhe Konstandinopojen .I paguante nje harac luftes se klasave , pasi i jati , nje besimtar Evangjelist , kishte bere burg.Shume mbremje i kalonim ne shtepine e tyre duke biseduar e duke pare televizor.Vinin dhe vajzat tiranase , mesuese , qe banonin ne apartamentin perballe .Cifti Kristani kishte tre vajza , njera me e bukur se tjetra, njera me e mencur se tjetra .Leta merrej me shume me me te voglen , Belen , qe i pershtatej shume emri ne italisht .Por Jovila dallonte .Eshte nxenesja ime me e mire qe kam patur ne 15 vjet si mesues.E bukur, e sjellshme , me nje kulture te pergjitheshme dhe letrare per t’ u admiruar per moshen .Kur pas gati 10 vjetesh , i ulur ne tavolinen e nje dasme , me qendron perpara nje grua e re .Sa me pershendeti e njoha !Ishte Jovila , tashme e bere zonje shtepie .U gezova shume qe erdhi e me takoi .–Na ka marre malli per nje ore Leximi si tuajat , mesues Petro!Kjo me futi ne mendime dhe beri te me marre malli per oren e mesimit dhe nxenesit .Por , tashme kjo do te mbetej nje kujtim i perhershem i jetes time.
Nje dite na ftoi ne shtepine e saj Violeta Stana , kolege .E dhe ketu pata nje surprize .I shoqi , Kujtimi , me uroi mirseardhjen ne greqisht .Kujtimi ishte nip ne fshatin minoritar grek Biovixhde te Permetit .Andej ishte e ema , Aleksandra , e cila pas aratisjes se vellezerve ne Greqi , kaloi nje kalvar te gjate vuajtjesh , bashke me motren , te internuara ne Kamez ..” Gabimi ” i nje agronomi matian , babait te Kujtimit , qe te bjerre ne dashuri me nje te deklasuar , beri qe ta kthejne ne fshat , me Kujtimin te vogel .Kujtimit i thashe se ne te dy na lidh dhe Nemercka , bile nga ana e Carshoves , ajo eshte me e bukur , e pyllezuar dhe natyrisht me burime .Nuk kam pare ne jeten time pamje natyrore me te bukur se sa Nemercka kur e veshtron nga Carshova ! Makina i ngjitej Melesinit , ne ate rruge qe sa here e kujtoj dridhem , me sjell ndermend shkallen e Lunikut .–Ti nuk duhet te te trembi kjo rruge , pasi ke kaluar gryken e Selckes , me thote gruaja., qe aman o zot ! Kur koriera i ngjitej se perpjetes se Stergopullit , ne te sedileve te fundit , shikonim koken e shoferit . .Kujtojme shpesh dhe ate emigrandin shkodran , qe per te ikur ne Greqi , zgjodhi Sopikun .Kur skoda qendroi ne pyjore per te pire uje njerezit, shkodrani i afrohet gruas dhe i thote : -Moj moter , ate te te baj nje pyetje? –Po , i tha gruaja .–A je vajze , apo je nuse ketej .?–Nuse , i tha ajo .–Pa a nuk u gjet nje burre ma poshte per ty , por erdhe e u fute ne keto gryka !? Dhe kjo pamje te shoqeron deri sa kalon Qafen e Qarrit , kur zbret per ne fushen e Korces .Vesi im eshte.se kur futem ne nje shtepi dua te shoh librat .Dhe ne kete familje kishte plot te tille.Kujtimi , edhe pse kishte studjuar per kimi dhe biologji shkruante dhe kishte arritur te botonte poezi e proze ne shtypin letrar te kohes .Pas nje kursi pasuniversitar per peshkun , ai ishte kryespecialis per rasatin e peshkut ne Ndermarjen e peshkimit te Ulzes .Sot ai eshte nje shkrimtar i afirmuar, me shume botime .Hareja e kesaj shtepie ishin vajzat e bukura dhe te mencura .
Ne pallatin perballe u beme miq , sidomos Eva, me nana Lucin , nenen e Lili Petros. Me kete familje krijuam miqesi familjare .Nena Luci , me cigaren ne buze , zerin burreror , me te folmen dhe humorin shkodran, ishte shume e kendeshme ne bisede .Ne po ate pallat banonin dhe Pepkolajt , me te cilet kaluam shume miqesisht .
Me se fundi cdo gje u regullua.Shkuam ne nje nga ish vilat e sovjetikeve , fare prane shkolles .Nje shtepi e bolleshme .Kishte nje kopesht shume te vogel dhe dy kumbulla te medha .Vume dhe ne pula , mbajtem dhe nje derr , por e hoqem shpejt se nga qe e kishte strofullen prane dritare, na vromisi .Eva zuri nje vend dhe hapem nje kopesht te vogel, ne nje pjeresi ne fund te kendit sportiv.Hengrem nja dy vjet perime te fresketa nga kipshti yne .Rreth e rreth kishim familje nga jugu .Mblidhesha heret ne dhomen tone dhe lexoja duke degjuar Radio Prishtinen .Me ka mbetur i pashlyer ne kujtesen time nje emision i gazetarit te shquar kosovar Llukman Halili , nje emision i drejteperdrejt , ku degjuesit merrnin ne telefon .Gazetari sapo ishte kthyer nga nje turne neper Shqiperi , i ftuar nga Ministria e Jashtme .Te emociononin pyetjet e degjuesve : Si t’ u duk Shqiperia ? A ngjajme shume me shqiptaret e Shqiperise ? Si ishin qytetet ? Kur gazetari u krahasonte qytete te Kosoves me te Shqiperise, vinin pyetje te tilla : Po Berati me ke ngjan ? Me Prizrenin , u thoshte gazetari .–Mua ne shoqeronte ne Tirane Parashqevi Simaku, tha gazetari .O zot sa mall qe kishin ata njerez per shtetin ame !Po ne ate radio ndoqa dhe zgjedhjet parlamentare greke te vitit 1989 .Dhe me cuditi, se ne votime , kishte marre pjese dhe partia …e gjahtareve . Ne u beme miq me te gjithe, por me shume me familjen Brinja, me Mushirin dhe korcaren , Leten , nje infermiere e pa pertuar .E dhe ketu vetem vajza , kater , si dhe tek Pepkolajt , Kristanet dhe Stanajt .Dhe ishin ne gare se cila do te merrte ne fund te vitit Flete Nderi .Ai merak dhe kujdes qe tregonin prinderit e ketyre nxeneseve per mbarevajtjen ne mesime , me dha te kuptoj , se ketu duhet punuar , pasi do te ishim ” nen inspektimin” e perditshem te prinderve .Te gjithe prinderit ne Ulez ishin shume kerkues ndaj mesuesve .Ishte horizonti punetor qe e bente kete .
Ne ishim nje kolektiv i vogel pedagogjik .Drejtor kishim Rexhep Vuken , nje mesues me pervoje dhe lexues i vjeter i letersise.Kujtoj me respekt Miranden nga Fieri , Razien nga Tiirana , Lilin e matematikes dhe me vone drejtoreshe , Mozen ulzake me origjine nga Vlora , qe na beri ne mesimin e hapur nje ore shume intetesante ne Histori, Ademi qe ndiqte te larten me korespodence , Bertin me shkolle te larte per Ciklin e ulet , Leta dhe Eva te fillores .Ulza kishte nje te keqe, duke qene anes rruges dhe peshkut , na sillte shpesh seksionin , inspektoret dhe gazetaret e” Mesuesit ” .Ne Ulez duhej te punoje qe te ruaje vendin e punes , pa si synohej nga tiranasit .Para meje ishte Viron Noti , nje nga folesat me te mire te Radio Tiranes , me origjine nga Lunxheria .Seksioni i arsimit na dergonte ” peshqesh ” kontrollet .Emocione dhe shqetesim ndjeme kur na erdhi Ekipi i Kryeministrise .Aty vura re se te gjithe i jipnim kurajo njeri tjetrit dhe u gezuam qe per te gjithe u thane fjale te mira .
Natyrisht ne u lidhem me shume me ata te lagjes tone.Me Mushirin , me te cilin shkonim dhe per dru ne pyll.Me ne behej dhe Bushi , Bush Myftari, ai djale i mire dhe punetor , me origjine nga Kakruka e Skraparit, qe iku aq heret nga kjo jete , duke lene pas dy femije . Ne Ulez pervec te mirave te tjera , ngroheshim me dru dushku .Vizitat tek njeri – tjetri dhe e folura toske, megjithese te gjithe perdornin fjale ne gegerisht dhe sidomos te rinjte flisnin me gjuhen e Mirdites e Matit, nje gegerishte e perzier.
Nga Ulza kane kaluar shume njerez te shquar te hidroenergjitikes , qe nga sovjetiket e deri tek projektuesit e zbatuesit e medhenj shqiptare.Shume ishin nga ata qe ne Ulez ishin punetore te thjeshte dhe me vone , ne vepra te tjera pesevjecaresh u bene Heronj te Punes Socialiste .Ne Ulez ka filluar karieren e tij te ndritur ne gazetari Dritero Agolli, i cili , ka botuar me dhjetra reportazhe dhe poezi nga lugina e Matit , se ciles Hidrocentrali i transformoi natyren dhe njerezit .Me teme Ulzen jane bere me dhjetra vepra ne pikture.Kapitulli i pare i romanit ” Nje nate me dy agime ” te Petro Markos i zhvillon ngjarjet ne Ulez dhe kjo klime e ndjek te gjithe romanin .Kole Jakova mund te quhet poeti i Ulzes , vec ” Kulla buze liqenit ” , drames ” Permbysja ” Jakova ka shume poezi dhe nje poeme te gjate ” Qiriu i fundit ” me teme nga keto.ane .Sa here me kujtohet Ulza dhe sidomos ura e saj , me kujtohet Bilal Xhaferi dhe tregimet e tij me teme nga kjo zone , kur si punetor i Rruga – Ures , me duar plot zift, ulej dhe shkruante novelen e mrekullueshme ” Njerez dhe fate “.
Nga Ulza do te me mbeten te pashlyera mbrenjet e vallzimit .Dhe beheshim bashke mesues , inxhiniere , ekonomiste dhe benim mbremje shume te kulturuara .Ata qe dinin nga muzika sillnin muzike pak moderne , muzike qe dikur kishe frike ta degjoje .Ishte kenaqesi te kerceje dhe te bisedoje me Lilin , Shpresen , Inen , Besen , Valentinen , Razien etj e tj.
Po , ne Ulez e mbushnim me mire kohen e lire .Isha me fat .Ne Ostren e Zalldardhe jepja 36 ore ne jave , me nga 30 nxenes ne klase , ku vetem hartimet dhe diktimet me merrnin shpirtin .Ketu jepja 12 ore ne jave , kisha biblioteken dhe kryetar i komisionit te lendeve gjuhe lexim per shkollat e zones se Baz – Shkopetit .Por bera nje gje te mire .Skedova librat e gjithe bibloliotekave shkollore te zones bashke me nxenes te shkollave.Kete mjeshteri e kisha dhurate nga dibrani u mencur , nje nga bibliotekistet me te mire te Shqiperise , i paharuari Ulvi Shehu .Une merrja nga nje liber dhe ngjitesha ne kodren e ujesjelesit dhe here lexoja , here kundroja makinat qe zbrisnin nga kthesat e Bazit deri sa humbisnin ne uren e Ulzes .Ne Shkopet ishin mesues, te dy zagorite .Perseri zagoritet ne jeten time !Ata ishin Spiro Nika i Historise , qe me vone beri studime per arkeologji , dhe Niko Caca i anglishtes .Ishin kenaqesi oret e takimit me ta .Ne shtepine time ne Ulez erdhi si mik dhe i paharuari Kolo Nika , qe me historite dhe shakate e tij , te cilat i rrefente aq bukur dhe me vrull, sa qecne shkriheshim se qeshuri.dhe gruas disa here i u perzie ne tepsi orizi i qeruar me te pa qeruarin .Kjo na shkrinte fare . Nje dite ia befi ne Ulez nje gazetar i ” Mesuesit ” .Kaloi nga drejtoria dhe me dha te kuptoja se donte te me bebte bje vizite be shtepi .Nuk m’ u dha ta ftoja , se m’ u duk si e tepert.Aty mora vesh se ai kishte ardhur per mua dhe Even .Me derguan ata te seksionit me tha .Bisedova dhe me drejtorin .Kur me tha emrin u tremba pak .Ai emer me kujtonte shkrime kritike dhe fejtone .Jam Shpejtim Pandi , me thote, kur u ulem .Dhe ma ktheu ne greqisht .Po kjo , thashe me vete !? Me kete emer dhe dika greqisht !?Heshtjen e theu i pari ai : To pragmatikomu onoma ine Grigoris Mulos .( Emri im i vertete eshte …) .Botoi nje shkrim me lavderime ne ” Mesuesi ” per te dy .Pas nja dhjete ditesh me vijne dy letra nga Ostreni .I dergonin Besnik Rama dhe Islam Mece .Njera me emocionuese se tjetra .Sidomos e Besnikut .I kam ende ne dosjet e mia .
Megjithese Ulza per ate kohe ishte mrekulli per ne , prap na dilte problemi i shkolles se femijeve .Une , i thashe gruas , te vetmen gje qe mund te bej eshte ajo , qe te mbroj greqishten dhe rumanishten , me shprese se mund te me hynin ne pune. Ishte nje shprese qe i jipnim.vetes , se kishte me qindra me te mire se une , por ..ku i dihej .Dhe vertet , e kisha filluar punen me to qe ne Diber .Dhashe ne fillim greqishten dhe , sic ishte e natyrshme , e mora me noten me te larte.E dhashe me Kosta Nacin , Dhori Qirjazin dhe Kosta Qirjazatin .Me beri pershtyje ajo qe ata flisnin hapur kunder regjimit .Ishte viti 1990.Per rumanishten kerkova ndihme nga Beduli i Skorese , Dionis Bubani , Luan Hajdaraga dhe shkrimtari Vito Koci .E dhashe me Teodor Papapavlin( i shoqi i aktores permetare Antoneta Papapavli -Kristo ) dhe Gjergj Misjen .Ishte nje provim me i.veshtire nga sa e kisha menduar .Zgjodha si studim teksti ” Njeriu qe pa vdekjen me sy ” te Eftimiut ne rumanisht .U vleresova me shtate .Ate dite , para meje u pyeten dy djem te rinj te cilet kishin kaluar nga ambasada shqiptare ne Bukuresht me prinderit e tyre .Cmenduria dhe halli c’ nuk ben !Rifillova italishten e lene qe kur pas dore. U hapen kufinjte , nuk e dhashe dot prane Filologjikut .Dhe tashme as qe me duheshin me .Vetem per kulture .
Me kerkuan ne zyren e keshillit popullor te qytetit .Ishin kryesoret e Ulzes nga Partia dhe pushteti .Me drejtohet sekretari i Partise: Ne duke pare punen e mire qe ben si mesues , duke vleresuar emrin e mire qe kini krijuar ne popullin e Ulzes dhe duke qene nje njeri me kulture , kemi menduar qe te vendosim ne listen e kanditateve ne zgjedhjet lokale , per kryetar te k.p.te qytetit .Une me kohe me kisha ardhur ne vete .Kujtoja se do.te me thoshnin.se per shkak te biografise pushoheni nga puna .Po te ma kishin thene diku ne rruge, do te shkrihesha se qeshuri.Une kryetar , une qe per kesi punesh jam fare profan .–Nuk jam une per pune te tilla , u them .Humben kuadrot vendas !U largova nga zyra me mendjen se si mund te shpetoja nga kjo .Emri im u lexua dhe ne mbledhjen e popullit .U ngriten.disa dhe me bene hero .Te ngrihesha e t’ u thoshja se une kam probleme me biografine time , ishte sikur te hapja ” kutine e Pandores ” dhe t’ u jepja argumente te tjereve.Ikam shkruar ne dosjen e kuadrit , mendova dhe u ula .Bisedova me nja dy shoke vendas .Ata ma qartesuan situaten .Qyteti eshte ndare me dysh .Njera pale nuk do nje tjeter dhe propozojne ty ,.si i huaj dhe asnjeanes .Por ata qe te propozojne duke njohur faktin.qe ti je njeri i bute, duan.te te perdorin.Te vulosesh ato.qe duan.ata .A , thashe me vete, ja ku fle lepuri !E bisedova me Even .Mendja me shkoi ne dy njerez , tek Piro Nuredini dhe shefi i kuadrit ne k.egz .Shahin Pasha , bashkestudent .Piron e gjeta ne shkallinat prej derase te nje pallati me kova me beton.qe i transportonte ne katin e dyte.Sa e pashe , me njohu, me shume nga vellai i.madh., ne fizionomi .Mendova se po.bente stazhin.e partise .Me vone e mesova te verteten., gje per te cilen ai flet ne librin e tij.I thashe problemin .–Derisa ata te propozojne , ti nuk do kesh asnje pasoje !.- Ti e di problemin, i them .-C’ ke menduar ti , me thote .-Dua te ve ne dijeni partine ne rreth per kete problem , se sa te me dale me vone.-Mire , ma kthen Piro , do te te krijoj mundesine per te takuar sekretarin e pare.Eshte nga Skrapari dhe shume njeri i hapur.Kaluam nga shtepia e tij per t’u ndruar .Aty takova dhe te shoqen , bashkekrahinasen time.
Ai u ngjit ne katin e dyte .Nuk e pashe se me ke bisedoi .Pas pese minutash .zbriti dhe me thote , se shoku sekretar te pret ne zyre.Ruaj qetesine qe te te kuptoje me mire.Sekretari me dha doren dhe me ftoi te ulesha -Pa he , si e ke hallin ? I thashe shkurt historine .Ai me degjoi me vemendje dhe me tha : -E c’ te duhet ti se c’ kane bere te tjeret .Ti ke punuar mire , ndaj dhe ata te vleresuan.Vazhdo.te punosh keshtu dhe nuk ke pse shqetesohesh .I dhashe doren sekretarit dhe dola .Piroja me priste tek holli .I thashe se si vajti biseda .-Me mire ca pune i zgjidhin me mire te vegjlit, i them Piros .Do takoj dhe Shahinin .Dhe Shahini.e zgjidhi vertet.-Nuk e ben natyra e Petros kete pune , u tha ai .Por dhe fare nuk shpetova .Mbeta ne liste per nenkryetar .Fola vetem nje here per probleme te shkolles .Sa folet ju qe nuk ishit ne ato mbledhje , aq fola dhe une .Keshtu mbaroi dhe ” kariera ” ime ne nomenlkaturen e shtetit shqiptar .
Gruaja filloi prape me letra ne Ministri.Tani ishte Gjinushi.Me i moderuar.Takimi dhe pritja me te ishin.me fatlume .Do te vish ne Tirane , i tha gruas.Ti dhe femijet .Kur e mesuan femijte puthnin here njeri dhe here tjetri, mamane e tyre.Cdo dite prisnim lajmin.e vendimit .Na e solli Sali Klosi, kryetar i keshillit te qytetit .E hapem sa po i ku ai.Me vendim …..jini emeruar mesuese ne shkollen 8 – vjecare Koder Kamez Tirane .Tani thashe me vete , mbaruan vitet tona te Veriut dhe meraku yne per shkollimin e femijeve .Me ca kursime dhe parate e shqemzes , cermedeles , te mbledhura ne kodrinat e Ulzes , bleme nje shtepi te vockel ne rrugen ” Hoxha Tahsin .” Kur i hipja urbanit te Kamzes per te shkuar ne shkolle nuk e besoja , me tha nje dite gruaja .Dhe i kishte rene nje hije e bukur , hije qe e kishte marre qe ne Ulez dhe me kujtoi vitin.kur u njohem .Te gjithe u beme me te bukur .Gjendja shpirterore dhe ushqimi na zbukuruan .
Epilog .
E dhe Lili Kaprata u transferua .Para se te behej ajo drejtoreshe , si me me pervoje me thane dhe mua .Une i trembur se mos hapej ndonje problem biografie , u thashe se une po perpiqem qe te largohem nga Ulza .Por tani nuk kisha nga t’ ia mbaja .Ishte nje emerim gojor qe m’u dha nga shefi i arsimit , i ndjeri Hysen Laci .E pranova .Nuk besoj se kaloi emri.im ne ate rrutinen e emerimeve . Dorezova shtepine ne Ulez dhe u sistemova me djemte e Hidrocentalit , inxhinieret .Per dite ata qe vinin nga Tirana na sillnin lajme te kontradiktore.Nje nate erdhen dhe na lajmeruan se na mobilizonin si.zboriste dhe do te shkonim ne Tirane .Kishin ndodhur ngjarjet e Shkolles se Bashkuar .Te gjithe sa u mblodhem ne repart , u thame atyre te komandes, se po te jete se ka dale jugosllavi ne Maqellare jemi gati te shkojme , por qe te vritemi me vellezerit tane , nuk shkojme .U kthyem ne shtep.Asnje mase !Ne Ulez u shpeshtuan makinat e vogla nga Tirana.Vinin djem te rinj.Filluan dhe atje grumbullimet partiake Vetem shikoja .U hodh dhe permendorja .Me cuditi fakti qe e dhe nxenesit i turbulloi kjo.klime .U duken shenja indisiplinimi.Anarkia qe kishte zene shtetin ne Qender , u ngjit dhe maleve .Disa nete me rradhe dikush qellonte me gure ne xhamat e dritareve te shtepise .I pergjova nje nate dhe u cudita kur i.pashe .Ishin dy nxenes te mi .I kishin vene te tjere .Donin te me trembnin qe te ikja ,me qellim qe ne vendin.tim te vinte nje njeri i tyre.Votova heren e pare ne Ulez .Kur zbrita nje te shtune ne Tirane tek shtepia ime tashme , i thashe gruas per ngjarjen .-Shko dorezo celsat dhe vulen dhe eja .Nuk e shikon se c’ behet .Ashtu bera .Dhe me 22 Mars 1992 votova ne Tirane .Kur ika nga Ulza ktheva koken nga lindja , dhe aty pas atyre maleve kisha lene shume miq dhe shoke .Pas atyre maleve ishte Dibra me fshatrat dhe njerezit e saj !E dhe ne Ulez kam lene miq .Kur hipa ne qender te Ulzes mbi makine, mbi “ifen ” e Hidrocentralit , jo pa emocion me doli kjo shprehje , gati si thenie fetare : Lamtumire Arsim, lamtumire profesion fisnik , qe per te te fituar u deshen shume mundime e sakrifica !Por pas nje jave , me daten 26 Mars 1992 , kur kalova klonin ne kufirin shteteror Shqiperi – Greqi .tashme te shkateruar , nuk mund ta mendoja se kisha thene , pa e shprehur , dhe ” Lamtumire Shqiperi !” .Kam 25 vjet qe shkoj tek ajo si vizitor.Dhe gati 20.vjet me shtetesi te dyfisht.Hyj e dal prej saj vetem me ” taftotiten ” Por nuk e haroj !Nuk mund te mohoj asnje cast nga jeta ime , kudo qe te jete jetuar ai !
Komentet