VOAL- I lindur më 20 maj 1943 në Cellino San Marco, në provincën e Brindisit, këngëtari i talentuar Albano Carrisi zbuloi qysh në fëmijëri profesionin e tij të madh për muzikën.
Ai trashëgon një zë të jashtëzakonshëm nga nëna e tij Iolanda, si në timbër ashtu edhe në intensitet. Në një moshë shumë të re ai tashmë i bie kitarës dhe pjesën më të madhe të kohës e kalon në fshatin e të atit, duke luajtur nën hijen e pemëve.
Adoleshent, në moshën vetëm 16-vjeçare, ai u largua për në Milano, duke ndjekur gjurmët e Domenico Modugno, atëherë një model autentik për ata që ëndërronin një karrierë në botën e muzikës.
Në Milano, për të mbajtur veten, ai kryen punë nga më të ndryshmet. Albano fillon kështu të përplaset me vështirësitë e para të jetës, periudhë që në moshë të pjekur do ta kujtojë si “Universiteti i jetës”. Duke iu përgjigjur një njoftimi të “Clan Celentano”, një kompani diskografike e themeluar nga Claudia Mori dhe Adriano Celentano, e cila ishte në kërkim të zërave të rinj, Albano Carrisi u punësua menjëherë: kështu ai hodhi hapat e tij të parë në botën e muzikës pop italiane. Siç është zakon mes artistëve, Albano zgjedh edhe emrin e tij artistik: thjesht bëhet Al Bano.
I pajisur me një zë të pagabueshëm, me gamë të gjerë dhe intonacion të përsosur, Al Bano shpejt bëhet një i dashur i publikut. Ai vetë shkruan pothuajse të gjitha këngët e tij.
Pas pak më shumë se dy vitesh ai nënshkruan kontratën e tij të parë të madhe me labelin EMI. Ishte viti 1967 kur ai regjistroi këngën “Nel sole”, një nga këngët e tij më të bukura dhe e kërkuar edhe sot nga fansat e tij. Suksesi rekord është dërrmues: janë shitur një milion e treqind mijë kopje. Në të njëjtin vit Al Bano merr pjesë në turneun italian të Rolling Stones.
Në vazhdën e suksesit të madh ai shkroi këngë të tjera të mëdha (“Io di notte”, “Pensando a te”, “Acqua di mare”, “Midnight of love”). Disa prej tyre janë të bazuara në filma shumë të suksesshëm. Këto janë vitet në të cilat kinemaja ndjek muzikën dhe nuk është e rrallë të gjesh filma të ndërtuar rreth suksesit të një kënge. Gjatë xhirimeve të filmit “Nel Sole”, Albano takohet me Romina Power, vajzën e aktorit Tyron Power, me të cilën martohet më 26 korrik 1970 dhe me të cilën do të ketë katër fëmijë.
Albumet e Al Bano-s gjithashtu pushtojnë vendet e para në listat përtej Alpeve: Austri, Francë, Belgjikë, Zvicër, Gjermani, Spanjë për të arritur në Amerikën e Jugut.
Aktiviteti live është gjithashtu intensiv dhe ka sukses të madh: Al Bano fluturon nga Japonia në Rusi, nga Shtetet e Bashkuara në Amerikën Latine. Shpesh, rrugëtimet muzikore të artistit mblidhen në dokumentarë muzikorë, të drejtuar nga vetë Al Bano, më pas të transmetuara nga RAI. Pasioni i Al Bano-s për kamerën gjendet edhe në disa video, duke përfshirë “Nel cuore del padre”, një homazh për babain e tij Carmelo Carrisi.
Suksesi i Al Bano shpërblehet në të gjithë botën: ndër çmimet më domethënëse janë 26 rekorde ari dhe 8 rekorde platini. Në vitin 1980 ai fitoi “Çmimin Kawakami” në Tokio (në festivalin Yamaha Pop). Në vitin 1982 në Gjermani ai mori një “Evropë të Artë”, çmim që shkon për artistin që ka shitur më shumë disqe. Gjithashtu në vitin 1982 Al Bano vendos një rekord absolut në Itali, duke u shfaqur në paradën e hiteve me katër këngë në të njëjtën kohë. Në vitin 1984 ai fitoi Festivalin e Sanremos me këngën “Ci sarà”, së bashku me gruan e tij Romina Power.
Në vitin 1991 çifti festoi 25 vjet karrierë artistike me një antologji që përfshin 14 këngët më të njohura të repertorit të tyre të gjerë. Në vitin 1995 albumi “Emotional” u publikua në Itali, për të realizuar të cilin Al Bano përfiton nga bashkëpunimi i kitaristit të famshëm Paco De Lucia dhe sopranos së madhe Montserrat Caballé.
Në gjysmën e dytë të viteve ’90 hapet një fazë e re artistike për Al Bano Carrisin, i cili rikthehet si solist në Festivalin e 46-të të Sanremos, duke marrë një vlerësim të madh me këngën “E’la mia vita”. Pa neglizhuar asnjëherë muzikën pop, dëshira për të provuar dorën e tij në opera bëhet gjithnjë e më e fortë, një tundim i natyrshëm për një artist me aftësi kaq të jashtëzakonshme në të kënduar. Kështu Al Bano performon në Bad Ischl (Salzburg, Austri) me ekselencën e tenorëve të mëdhenj “Placido Domingo dhe José Carreras duke demonstruar cilësi të shkëlqyera. Me këtë rast Domingo dhe Carreras i dhanë Albanos diskun e dyfishtë platin për “Concerto Classico”.
Pas tragjedisë së humbjes së vajzës së tyre të madhe Ylenia, rrethanat e së cilës shumë vite më vonë janë ende të mbuluara me mister, Al Bano dhe Romina hyjnë në një krizë që do t’i çojë në ndarje në mars 1999; Askush nuk e imagjinon dot sa të lumtur kemi qenë për 26 vite”, deklaroi Albano.
Në vitin 2001 mori pjesë në Festivalin e Muzikës Italiane në Moskë në sallën e koncerteve të Kremlinit. Në muajin nëntor të po këtij viti ai drejtoi në rrjetin televiziv Rete 4, “Una voce nel sole”, një program i tipit “one man show”; përvoja përsëritet në mars 2002 me transmetimin “Al Bano, Histori dashurie dhe miqësie”. Në vitin 2003 iu dha “Çmimi Austriak” në Vjenë (së bashku me Robbie Williams dhe Eminem). Në Austri, Al Bano kishte prezantuar CD-në e tij më të fundit me titull “Carrisi canta Caruso”, një homazh për tenorin e madh. Vepra mori një vlerësim të madh në mbarë botën, duke arritur në krye të top-listave për disa javë në Austri, si dhe në Gjermani. Sukses i madh edhe në vendet lindore, veçanërisht në Rusi.
Më pas, në vitin 2001, Albano takohet me një partnere të re, Loredana Lecciso, e cila do t’i sjellë dy fëmijë si dhe disa dhimbje koke, kur, midis viteve 2003 dhe 2005, dëshira e Loredanës për t’u shfaqur si një personazh televiziv do t’i japë imazhit të çiftit tronditje.
Jeta artistike e Al Bano nuk është e shkëputur nga besimi i tij i thellë fetar. Në planin personal, ishin ndriçuese takimet me Papa Gjon Palin II, në prani të të cilit këngëtari performoi disa herë. Veçanërisht i gjallë është kujtimi i Padre Pios, i njohur në vitet 1950, në kujtim të të cilit u emërua një çmim i dhënë së fundmi këngëtarit.
Një tjetër sukses i madh personal për Albano Carrisi ishte njohja si ambasador i OKB-së kundër drogës. Atij iu caktua posti prestigjioz nga Sekretari i Përgjithshëm i Kombeve të Bashkuara, Kofi Annan. Më në fund, Al Bano u emërua edhe ambasador i FAO-s.
Përveç muzikës dhe familjes Al Bano, ai ndan angazhimet e tij edhe me kantinë e tij dhe fshatin e tij të pushimeve (një strukturë hoteli e zhytur në fshatin Salento), aktivitete për të cilat artisti kujdeset dhe i ndjek me shumë pasion.
Al Bano ishte një nga protagonistët e edicionit të vitit 2005 të programit të suksesshëm televiziv “Ishulli i të famshëmve”.
Rreth një vit më vonë, në nëntor 2006 boton autobiografinë “È la mia vita”.
Merrni pjesë në Festivalin e Sanremos 2009 me këngën “Love is always love” dhe në Festivalin e Sanremos 2011 me këngën “Amanda është e lirë”; me këtë pjesë të fundit ai fiton vendin e tretë në fund të eventit.
Në prill të vitit 2012 doli libri i tij me titull “Unë besoj në të” në të cilin ai përshkruan përvojën e tij fetare dhe sa i rëndësishëm është besimi në Zot për të. Në fund të 2013 dhe përsëri në dhjetor 2014 ai drejton në Rai Uno “Così lontani così vicini”, me Cristina Parodi: një program në të cilin tregohen historitë e njerëzve që kërkojnë ndihmë për të gjetur të dashurit e tyre, me të cilët prej kohësh nuk kanë mundur të kontaktojnë.
Në fund të vitit 2016 ai iu nënshtrua një operacioni pas një ataku kardiak. Vetëm pak ditë më vonë u zyrtarizua pjesëmarrja e tij në Festivalin e Sanremos 2017: Al Bano prezanton këngën “Di rose e di spine”./Elida Buçpapaj
Komentet