“15 vjet më parë, një ditë shtatori e cila filloi si çdo ditë tjetër, u bë një nga ditët më të errëta në historinë e vendit tonë”, – tha Presidenti Obama në fjalimin e tij të përjavshëm.

Të dielën mbushen 15 vjet nga sulmet terroriste të 11 shtatorit ndaj Shteteve të Bashkuara në Nju Jork, Pensilvani dhe Pentagon.

Presidenti tha se rreth “3,000 jetë të pafajshme humbën në atë ditë shtatori. Ata ishin të profesioneve të ndryshme, u përkisnin racave dhe besimeve të ndryshme fetare, nga e gjithë Amerika dhe nga vende të tjera të botës.”

Presidenti Obama tha se në këta 15 vjet kanë ndryshuar shumë gjëra “por e rëndësishme është të kujtojmë se çfarë kanë mbetur të pandryshuara janë vlerat thelbësore që na përcaktojnë se si amerikanë. Aftësia ripërtëritëse që na fuqizon… terorristët nuk kanë për të qenë kurrë të aftë t’i mundin Shtetet e Bashkuara,”- tha Presidenti.

Të dielën, në ditën e përvjetorit të 11 shtatorit të vitit 2001, në Shtëpinë e Bardhë është në plan të zhvillohet një ceremoni përkujtimore, ku do të mbahet një minutë heshtje në respekt të viktimave. Më vonë, Presidenti Obama pritet të flasë në një ceremoni në Pentagon për të nderuar njerzit që u humën jetën në sulmet e 11 shtatorit.

Kandidatja demokrate në zgjedhjet për president të Shteteve të Bashkuara, Hillary Clinton, e ka kritikuar rivalin e saj republikan, Donald Trump, për paraqitje në rrjetin televiziv, që udhëhiqet nga shteti rus dhe për lavdërimin e presidentit të Rusisë, Vladimir Putin.

Duke zhvilluar fushatë mbrëmë në Nju Jork, Clinton tha se paraqitja e Trumpit në RT-America më 8 shtator, një ditë pasi e lavdëroi Putinin se është lider më i mirë se presidenti amerikan, Barack Obama, demonstron se ai nuk është i gatshëm për të shërbyer në zyrën e presidentit.

“Për çdo ditë, kjo bëhet gjithnjë e më tepër shou real televiziv”, tha Hillary Clinton, dhe ka shtuar se “nuk është fushatë serioze presidenciale dhe është përtej imagjinatës për të pasur një kandidat për president, që e lavdëron autokratin rus, siç është Vladimir Putin”, tha Hillary Clinton.

Kritikët thonë se rrjeti RT, që transmeton program në gjuhën ruse dhe angleze, është mjet propagandues i qeverisë së Putinit.

Zoti Trump i tha këtij rrejti se nuk mendon se qeveria e Rusisë ka dorë në sulmin kibernetik të emailave të Partisë Demokratike në Shtetet e Bashkuara, këtë vit, dhe ka shprehur dyshime në pohimet se Moska po përpiqet të ndërhyjë në zgjedhjet presidenciale amerikane, megjithqë ekspertë kibernetikë kanë konstatuar gjurmë të sulmeve në emaila nga Rusia.

Në Uashington, Dhoma e Përfaqësuesve votoi njëzëri në favor të një ligji dypartiak, që do t’i lejonte familjet viktimave të 11 shtatorit të 2001-it ta hedhin në gjyq qeverinë e Arabisë Saudite, nën akuzën për mbështetje të terrorizmit. Ky ligj ka mbështetje të fortë nga familjet e vitkimave.

Senati e miratoi Aktin e Drejtësisë ndaj Mbështetësve të Terrorizmit në muajin maj, megjithë kundërshtimin e Arabisë Saudite, një aleate e rëndësishme e Shteteve të Bashkuara. 15 nga të 19 personat që rrëmbyen avionët më 11 shtator ishin shtetas sauditë, por Rijadi i ka mohuar thëniet se ka patur rol në sulmet, apo që të ketë mbështetur organizata me lidhje me grupe terroriste.

Edhe Shtëpia e Bardhë është kundër këtij ligji, për shkak të shqetësimeve për dobësimin e marrëdhënieve me Arabinë Saudite, për ekspozimin e shtetasve amerikanë jashtë vendit ndaj rreziqeve ligjore, si dhe ngaqë i hap rrugën padive ndaj Shteteve të Bashkuara nga vende të huaja. Shtëpia e Bardhë ka lënë të kuptohet se do t’i vinte veton ligjit, në se ai miratohet nga ligjvënësit. Për ta refuzuar veton, do të nevojiteshin votat e dy të tretave të anëtarëve të Kongresit Amerikan.

Edhe nëse mposhtet grupi militant Shteti Islamik në Siri dhe Irak, kjo gjë nuk do të ndalë kërcënimet për botën e civilizuar, ka thënë drejtori i FBI-së, James Comey.

“Kërcënimi, që unë mendoj se do të dominojë në pesë vitet e ardhshme për FBI-në, do të jetë ndikimi i shtypjes së kalifatit, gjë e cila po ndodh”, ka thënë në një konferencë për media, Comey.

“Shumë vrasës nuk do të vdesin në fushën e betejës. Ata do të arrijnë të shpëtojnë”, ka thënë tutje ai.

Comey ka parashikuar se shumë luftëtarë militantë do të ikin për në vendet në perëndim të Evropës, duke tentuar që të kryejnë sulme të ngjashme si ato të Parisit dhe Brukselit, ndërkaq, militantë të tjerë do të sjellin luftën në Shtetet e Bashkuara.

Drejtori i CIA-s, John Brennan është pajtuar se shumë luftëtarë, të cilët nuk do të vriten në fushë betejë, do të mundohen që të kthehen në vendet e tyre të origjinës dhe të kryejnë sulme terroriste atje.

Ai ka vënë në dukje se Al-Qaeda në Irak është pakësuar për nga numri i luftëtarëve por që akoma ka gjasa që të rishfaqet sikurse IS-i.

“Mendoj se një numër prej tyre do të vazhdojnë të mbesin sfidë për Shtetet e Bashkuara dhe për qeveritë e tjera në vitet që do të vijnë”, ka thënë ai.

Presidenti i Turqisë, Recep Tayyip Erdogan, ka sugjeruar se ai dhe SHBA-ja janë të gatshëm që të largojnë të ashtuquajturin Shtet Islamik nga baza e tij në qytetin Raqqa në Siri.

Presidenti Erdogan tha se homologu i tij amerikan Barack Obama sugjeroi idenë e një aksioni të përbashkët kundër militantëve, gjatë takimit në Samitin G20 në Kinë, njofton BBC.

Ai tha se Turqia “nuk do të kishte problem” me një aksion të tillë.

Muajin e kaluar Turqia filloi një operacion brenda Sirisë, duke vënë në objektiv edhe IS-in dhe rebelët kurdë.

Milicia e mbështetur nga Turqia e detyroi IS-in të largohet nga kufiri në Jarablus, por Turqia gjtihashtu ishte e shqetësuar me kontrollin e avancimit të forcave kurde që i konsideron si terroriste.

Ofensiva po vazhdon dhe zëvendëskryeministri Nurettin Canikli, tha se forcat turke mund të hyjnë më thellë në Siri, pasi të kenë siguruar një zgjerim të tokës përgjatë kufirit, njofton Reuters.

Canikli tha gjithashtu se 110 luftëtarë të IS-it dhe milicisë kurde janë vrarë që prej fillimit të operacionit.

Rusia, që ishte aleate e Presidentit të Sirisë, Bashar al-Assad, tha se ishte “shumë e shqetësuar” me avancimin turk.

Kandidatja demokrate për presidente të SHBA, Hillary Clinton ka akuzuar presidentin rus, Vladimir Putin se ka miratuar “ndërhyrjen nga jashtë” në zgjedhjet presidenciale, pasi ai ka thënë se rrjedhjet e fundit të emailave të demokrateve ishin një “shërbim publik”.

Putin në një intervistë për Bloomberg ka hedhur poshtë akuzat se qeveria ruse qëndron prapa sulmeve kibernetike ndaj dekomratëve por ka thënë se nuk ka rëndësi se kush ka hakuar këto të dhëna por gjëja e rëndësishme sipas tij “është se këto të dhëna u janë ofruar publikut”.

Zëdhësi i Clinton, Jesse Lehrich ka thënë se “Putin i është bashkuar kandidatit republikan Donald Trump, në përkrahjen e ndërhyrjes nga jashtë në zgjedhjet në SHBA dhe është e qartë se kjo gjë është dizajnuar për t’i shkaktuar dëm politik, Hillary Clinton dhe demokratëve”.

Zëdhënësi i Klinton ka thënë se ata akoma besojnë se prapra sulmeve kibernetike qëndron Rusia.

“Kjo është një çështje e sigurisë kombëtare dhe çdo amerikanë meriton një përgjigje me mundësinë që fushata e Trump mund të jetë e lidhur me Kremlinin”, ka thënë Lehrich.

Kandidati republikan për president të Shteteve të Bashkuara, Donald Trump, theksoi vendsmërinë e tij për të mbajtur të huajt jashtë SHBA-së.

Trump, gjatë një fjalimi të shumëpritur, tha se do të ngrejë një “task-forcë dëbimi” për të kthyer prapa të gjithë ata që kanë hyrë ilegalisht në SHBA.

Ai po ashtu tha se nuk do të lëshojë viza për qytetarët e vendeve si Siria dhe Libia, qeveritë e të cilave nuk janë në gjendje të bëjnë kontrolle të duhura.

“Do të pezullojmë dhënien e vizave në çdo vend, ku nuk mund të bëhet shqyrtimi adekuat i të dhënave”, tha Trump.

Trump, duke folur në Arizonë, u zotua se do të ndërtojë mur në kufirin SHBA-Meksikë dhe se do ta detyrojë Meksikën të paguajë për të.

Tri familje refugjatësh nga Siria sot do të largohen nga Jordania dhe do të vendosen në Shtetet e Bashkuara si pjesë e programit të presidentit Barack Obama për pranimin e 10 000 refugjatëve sirianë. Ambasadorja amerikane në Jordani, Alice Wells sot pas takimit me refugjatët tha se ata janë në kategorinë e udhëtarëve më të verifikuar që udhëtojnë drejt Shtetet e Bashkuara.

Një familje katër anëtarëshe do të vendoset në Sharllotsvill të Virxhinias, ndërsa dy familjet e tjera gjashtë anëtarëshe do të vendosen në San Diego të Kaliforni.

Ato janë në mesin e një grupi të madh refugjatësh sirianë të cilët do të udhëtojnë për në Shtetet e Bashkuara të dielën dhe të hënën.

Pasi përshëndeti familjet në Aman dhe foli për krizën e vazhdueshme në Siri, ambasadorja amerikane në Jordani, Alice Wells, tha se ky program është i sigurtë dhe se refugjatët sirianë janë udhëtarët më të verifikuar që udhëtojnë drejt Shteteve të Bashkuara:

“Dua të jem e qartë: përmbushja e objektivit për pranimin e 10.000 refugjatëve sirianë nuk po bëhet në kurriz të masave tona të fuqishme të sigurisë. Refugjatët janë kategoria më e kontrolluar e udhëtarëve që shkojnë në Shtetet e Bashkuara.”

Nadim Fawzi Jouriyeh dhe familja e tij janë në mesin e atyre që do të vendosen në San Diego.

“Kam frikë dhe jam i gëzuar. Kam frikë nga gjërat e panjohura, por jam i tepër i gëzuar për fëmijët e mi dhe për të ardhmen e tyre”, thotë ai.

Refugjati i 10.000-të sirianë së shpejti do të mbërrijë në Shtetet e Bashkuara, si pjesë programit të Presidentit Obama për pranimin e refugjatëve sirianë.

Në bashkëpunim me Organizatën Ndërkombëtare për Migracionin, Shtetet e Bashkuara kanë verifikuar biografinë dhe historinë e 10.000 refugjatëve sirianë, që jetojnë kryesisht në Jordani.

Shtatëdhjetë e pesë përqind e këtyre sirianëve kanë qenë objekt i dhunës apo torturës, dhe dy të tretat e tyre janë nën moshën 18 vjeç.

Agjencia Qendrore e Zbulimit amerikan, CIA, ka bërë publike 2500 dosje sekrete, që janë përdorur për të informuar presidentët Richard Nixon dhe Gerald Ford gjatë viteve 1970-të, duke hedhur kështu më shumë dritë mbi këtë periudhë kritike të Luftës së Ftohtë.

Në 28 mijë faqet e dokumentave ndodhen pjesë me të dhëna magjepsëse për zhvillimet botërore, përfshirë luftën e debatueshme në Vietnam, gjatë së cilës humbën jetën mbi 58 mijë ushtarakë amerikanë.

Me këto dosje janë informuar presidentët Nixon dhe Ford gjatë një periudhe tetë-vjeçare, që nga janari i vitit 1969. Ato ofrojnë të dhëna rreth ngjarjeve si vizita historike e zotit Nixon në Kinë dhe në Bashkimin Sovjetik, të parat vizita të një presidenti amerikan, si dhe për periudhën e skandalit që rezultoi në dorëheqjen e tij.

Dosjet e informimit të viteve të Presidentit Ford përshkruajnë momente historike, si mbarimin e luftës në Vietnam, si dhe vdekjen e themeluesit të Republikës Popullore të Kinës, Mao Ce Dun.

Kur Presidenti Nixon mbërriti në Pekin, më 21 shkurt 1972, dosjet përshkruajnë në mënyrë të detajuar se cilët zyrtarë kinezë morën pjesë në aktivitetet e ndryshme, duke synuar kështu një pamje më të plotë të funksionimit të byrosë politike kineze, një organizëm që vëzhgohet nga afër edhe sot.

Çdo fashikull informues prej rreth 10 faqesh tregon se sa pak dinte CIA rreth Kinës, vendin me popullsinë më të dendur në botë që sapo kishte filluar të merrte një rol global pas mbi dy dekadash izolimi.

Përmbledhja e CIA-s pas vizitës e informonte Presidentin Nixon se vizita tronditi Bashkimin Sovjetik dhe Japoninë, si dhe motivoi vendet evropiane për t’u angazhuar me Kinën. Ndërsa vetë Kina përshkruhet si “përgjithësisht e kënaqur” prej vizitës së tij.

Më 10 gusht 1974, një ditë pas dorëheqjes së zotit Nixon, dosja informuese për Presidentin e ri Ford ofron detaje për reagimet në botë ndaj largimit të zotit Nixon.

“Asnjë nga vendet që krijojnë zakonisht telashe nuk ka shkaktuar as edhe një lëkundje të vetme”, thuhet në dosje.

Gjatë një informimi të gati një viti e gjysëm më vonë, Presidenti Ford mësoi për vdekjen e Mao Ce Dunit, i cili përshkruhet si “forca dominuese në politikat kineze”.

Këto dosje të CIA-s për informimin e zyrtarëve më të lartë nuk tregojnë se sa u ndikua vendim-marrja e zotit Nixon, i cili ishte përgjithësisht natyrë e tërhequr. Presidenti Nixon kishte vendosur mos të informohej drejtpërdrejtë nga zyrtarët e CIA-s, por nëpërmjet këshilltarit të tij të sigurisë kombëtare, Henry Kissinger.

Një dokument tjetër tregon se zyrtarët e CIA-s ndjeheshin të dekurajuar prej mungesës së kontaktit të drejtpërdrejtë me Presidentin Nixon, i cili mbante mëri ndaj agjensisë së zbulimit për shkak të humbjes në zgjedhjet e vitit 1960 përballë Presidentit John F. Kennedy. Zoti Nixon besonte se CIA nuk kishte hedhur poshtë pohimin e gabuar të zotit Kennedy se SHBA-ja kishte hequr dorë nga pozita e tyre si vendi me teknologjinë më të përparuar të raketave balistike ndërkontinentale përballë Bashkimit Sovjetik.

Në një përmbledhje të vitit 1973, zoti Nixon u informua për një takim që do të mbahej nga Organizata për Bashkimin Afrikan. Aty thuhet se prania e Izraelit në Afrikë do të shndërrohej në çështje parësore në këtë konferencë, për shkak edhe të kërkesave të Presidentit libian Moammar Gadhafi që “shtetet afrikane të ndërpresin marrëdhëniet me Izraelin, ose të humbasin ndihmën që Libia jep për to dhe për grupet çlirimtare”.

Në Kili, zgjedhja në vitin 1970 e Presidentit Salvador Allende e shqetësoi zotin Nixon, i cili mendonte se Kili do të bëhej një “Kubë e dytë”, një vend tjetër komunist në hemisferën perëndimore.

Gjatë tre viteve në vazhdim, Presidenti Nixon dhe zoti Kissinger përdorën CIA-n për të mbështetur fshehurazi kundërshtarët e zotit Allende, me synimin për ta hequr nga pushteti, ose për të nxitur një grusht shteti. Zoti Allende u vra gjatë një puçi në shtator 1973, të udhëhequr nga komandanti i ushtrisë, Augusto Pinochet, duke shkaktuar kështu dekada të tëra debati për rolin e CIA-s në këtë puç. Në këto dosje informimi nuk konfirmohet roli i drejtpërdrejtë mbështetës i CIA-s për rrëzimin e qeverisë kiliane.

Në këto dosje i kushtohet vëmendje e konsiderueshme zhvillimeve në Indokinë, ku SHBA-ja po përpiqej të tërhiqej prej luftës në Vietnam dhe të mbështeste qeveritë që po dështonin në Kamboxhia dhe Laos.

Jo i gjithë informacioni i CIA-s në këto dosje rezulton të ketë qenë i saktë. Një analizë e paraqitur Presidentit Ford më 28 mars 1975, parashikonte se forcat vietnamezo-jugore, të trajnuara nga SHBA-ja, do të ruanin stabilitetin deri në fillimin e vitit 1976. Vetëm një muaj pas këtij informacioni, forcat komuniste nga Vietnami i veriut morën Sajgonin, kryeqytetin e Vietnamit jugor.

Presidenti Ford ndoqi një praktikë tjetër nga Presidenti Nixon, duke preferuar të informohej vetë drejtpërdrejtë nga zyrtarët e CIA-s. Publikimi i këtyre ish-dosjeve sekrete është pjesë e një përpjekjeje të vazhdueshme për të bërë të ditura të dhënat e zbulimit që u janë dhënë presidentëve amerikanë. Ato u bënë publike nga drejtori aktual i CIA-s, John Brennan dhe nga drejtori kombëtar i zbulimit, James Clapper, në Bibliotekën Presidenciale “Richard Nixon”, në Yorba Linda të Kalifornisë.

Kandidati republikan presidencial Donald Trump riorganizoi drejtimin e fushatës së tij javën e kaluar duke emëruar anketuesen Kellyanne Conway dhe shefin ekzekutiv të agjencisë së lajmeve “Breitbart”, Steve Bannon në krye të ekipit të tij. Korrespondentja e Zërit të Amerikës, Amanda Scott njofton nga Uashingtoni se riorganizimi vjen mes shifrave në rënie në anketa dhe debateve mbi lidhjet e ish kreut të fushatës Paul Manafort me ish qeverinë ukrainase.

Pas njoftimit për ndryshime të enjten, Trump si rrallë herë, kërkoi ndjesë për disa nga retorikat e ashpra dhe fyese që kanë qënë karakteristika dalluese të fushatës së tij.

“Ndonjëherë në debate të ndezura dhe duke folur për një numër çështjesh, nuk zgjedh fjalët e duhura dhe më besoni… pendohem, veçanërisht në ato raste kur mund të kem shkaktuar dhimbje personale.”

Duke folur për një program të rrjetit ABC, kreu i partisë republikane Reince Priebus tha se beson se zoti Trump mund të bëjë kthesë dhe të luajë rolin e një udhëheqësi të madh.

“Në fund të fundit, personi përgjegjës për fushatën e Donald Trumpit është Donald Trumpi. Mendoj se ai është në rrugën e duhur për të rikalibruar fushatën dhe për të dalë fitimtar.”

Duke folur në të njëjtin program, menaxheri i fushatës Clinton, Robby Mook shprehu kundërshtime.

“Nuk kemi parë ndryshim. Vetë Donald Trump thotë se ky nuk është ndryshim. Ai do që të jetë vetvetja.”

Zoti Mook tha gjithashtu se megjithë largimin e kreut të fushatës së zotit Trump, Paul Manafort, Kremlini është ende i përfshirë në fushatën e tij.

“Ne duam që Donald Trumpi të na shpjegojë sesa e shtrirë është dora e Kremlinit në zemër të fushatës së tij. Ka një rrjet interesash financiare që nuk janë bërë publike.”

Zoti Mook i ka bërë thirrje zotit Trump të bjerë dakort për datat e debateve presidenciale. Zoti Trump është ankuar se dy nga tre datat e propozuara për debat përkoujnë me ndjeshjefutbolli. Menaxheri i fushatës së zotit Trump tha se ata ende janë duke diskutuar për datat e debateve.

Në Turqi një shpërthim vdekjeprurës në një dasëm ka shkaktuar rreth 51 të vdekur dhe dhjetra të plagosur. Zyrtarët turq thanë se autori i sulmit ishte mes moshës 12 dhe 14 vjeç.

Agjencica shtetërore turke e lajmeve Anadolu citon guvernatorin e provincës Gaziantep të ketë thënë se shpërthimi ishte një sulm terrorist që ndodhi në rajonin problematik juglindor të vendit.

Presidenti turk Recep Tayyip Erdogan e dënoi sulmin, për të cilin ai fajësoi militantët e Grupit Shteti Islamik. Në një deklaratë me shkrim të botuar në mediat turke, Erdogan shrkuan se “nuk ka dallim mes ISIS-it, militantëve kurdë të PKK-së dhe pasuesve të klerikut mer banim në SHBA Fethullah Gulen, për të cilin ai thotë se organizoi grushtin e shtetit të muajit të kaluar.

Megjithatë, askush nuk ka marrë përgjegjësinë për shpërthimin, për të cilin zëvendëskryeministri Mehmet Simsek tha se ishte një sulm vetëvrasës me bombë. Zyrtarë të tjerë thanë se në këtë sulm mund të kenë patur gisht rebelë kurdë dhe militantë të Shtetit Islamik.

Shpërthimi ndodhi në një dasëm në Gaziantep, një qytet i rëndësishëm i Turqisë me një popullsië të madhe kurde, rreth 60 kilometra në veri të kufirit me Sirinë.

Sipas njoftimeve lokale, në dasëm ka patur një numër të madh kurdësh, gjë që ka nxitur spekullimet për përfshirjen e xhihadistëve të Shtetit Islamik.

Partia Demokratike e Popullit pro-kurde, ciothet të ketë thënë se anhëtarë të saj kanë qenë të pranishëm në dasëm, ku kishte edhe një numër të madh grash dhe fëmijësh.

Shtëpia e Bardhë e dënoi sulmin përmes një deklarate, ku dënoheshin “autorët e këtij akti barbar në mesin e një dasme”. Në deklaratë thuhej se “Nënpresidenti Biden shkon më 24 gusht në Ankara, për të ritheksuar përkushtimin tonë për të bashkëpunuar me Turqinë, aleatin dhe parntertin tonë të vlefshëm të NATO-s, në konfrontimin me terrorizmin.”

Kandidati republikan për president Donald Trump shkaktoi një furtunë mediatike gjatë polemikave me familjen e një ushtari mysliman që ka dhënë jetën për vendin. Ndërkohë, larg vëmendjes mediatike, mijëra ushtarakë myslimanë amerikanë janë duke i shërbyer vendit të tyre pa bërë zhurmë.

Në kujtim të viktimave të 11 shtatorit është ngritur një faltore në brendësi të Pentagonit, pikërisht aty ku ekstremistët islamikë sulmuan godinën 15 vite më parë.

Aty tashmë dëgjohet thirrja myslimane për faljen.

Dawud Agbere është një ndër pesë kapelanët myslimanë të ushtrisë. Që kur u caktua në Pentagon, ai udhëheq faljen e pasdites duke u ofruar bashkëbesimtarëve mundësinë e lidhjes me Krijuesin.

“Na ka bashkuar si komunitet dhe na ka mundësuar vendin ku të vijmë çdo ditë për t’u falur; është një gjë shumë e madhe,” thotë punonjësja e Pentagonit, Habiba Heider.

Zoti Agbere nuk është një nënkolonel tipik. Ai është lindur dhe rritur në Gana, në Afrikën Perëndimore.

“Im atë përpiqej të më fuste si kapelan në ushtrinë e Ganës. Por, pastaj fitova llotarinë amerikane… Ndërsa rritesh në Afrikë, jo vetëm në Gana, Amerika është toka e begatisë. Është vendi ku shkon dhe ja del mbanë,” kujton ai.

Por, pasi u dha mësim për disa muaj fëmijëve të shkollave të mesme, ai vendosi se i nevojitej më shumë disiplinë dhe rregull.

“Me shumë lehtësi u bëra pjesë e ushtrisë; si në shtëpinë time,” thotë zoti Agbere.

Karriera e tij ushtarake e ka çuar në zona lufte në Afganistan dhe Irak. Duke qenë shpesh i vetmi mysliman në njësinë e tij, zoti Agbere thotë se ka punuar të bashkojë kulturat e ndryshme.

“Kur më shohin mua në këtë unifomë,… nuk u shkon mendja se ka myslimanë në SHBA, jo më në Ushtrinë e SHBA-së. Dhe kur më shohin, shokohen, por edhe lumturohen,” thotë nënkoloneli Agbere.

Në shtëpi, zoti Agbere u mëson fëmijëve vlerat e Islamit dhe rëndësinë e karakterit.

“Na thotë se megjithëse mund të marrim nota të mira, pa karakterin ato nuk do të thonë asgjë,” thotë i biri, Tilahta Agbere.

Ndërkohë që po zhvillohet debati politik rreth propozimit për të ndaluar hyrjen e myslimanëve në SHBA, zoti Agbere i mëson familjes së tij të jenë të sjellshëm me të tjerët.

Si kapelan në ushtri, ai i ka shërbyer Amerikës për dy dekada, por ai nuk i gjykon ata që janë përpjekur të përgojojnë fenë e tij.

“Pa diskutim që disa prej këtyre gjërave vijnë prej injorancës dhe unë e shikoj këtë si një mundësi për t’i mësuar njerëzit… Pra, unë dua të vazhdoj progresin dhe të përkufizoj ngjarjen time; jo të më përkufizojnë ngjarjet mua,” thotë ai.

Republikani Donald Trump shprehu dje keqardhje për komente që ka bërë në të kaluarën, për të cilat tha se mund të kenë prekur personalisht të tjerë. Kohët e fundit kandidati republikan u bë objekt kritikash pasi sulmoi familjen e një ushtari të vrarë amerikan, të besimit mysliman. Khizr Khan, babai i kapitenit Humayun Khan, i cili u vra në Irak në 2004, e kritikoi zotin Trump në Kuvendin demokrat.

Komentet e zotit Khan në kuvend u pasuan nga një barazh sulmesh, dhe kritikash nga kandidati republikan. Tani Donald Trump e ka ndryshuar tonin:

“Nganjëherë në një debat të ndezur, kur je duke folur për një numër temash, nuk zgjedh fjalët e duhura, ose thua diçka të gabuar. Më vjen keq që e kam bërë një gjë të tillë, pasi i kam shkaktuar dhimbje personale dikujt tjetër”.

Komentet pa dorashka dhe akuzat pa filtër kanë qenë një ndër elementët që i kanë tërhequr përkrahësit tek kandidati Trump, i cili edhe më parë ka shkaktuar polemika me retorikën e tij, por radhë herë ka kërkuar falje.

Por javët e fundit ai është përballur me rënien e popullaritetit në anketa, në krahasim me rivalen demokrate Hillary Clinton. Si rezultat ai ka riorganizuar stafin e tij duke zëvendësuar disa prej krerëve të fushatës.

Zoti Trump gjithashtu ka hequr dorë nga fjalimet e lira, duke ndjekur tani tekstin e parapërgatitur gjatë komenteve në tubime.

Zonja Clinton reagoi duke thënë se megjithë ndryshimet në stafin e fushatës republikane, do të jetë e pamundur të ndryshohet Donald Trumpi:

“Ai mund të punësojë njerëz të rinj, të heqë drejtues nga fushata. Mund të lexojë fjalët nga teksti i parapërgatitur, por ai mbetet i njejti person”.

Anketat tregojnë rënie të vazhdueshme të popullaritetit të kandidatit republikan ndër votuesit ameriakanë. Gazeta The New York Times, në faqen e saj elektronike “538” ku bën parashikime mbi zgjedhjet, si dhe Konsorciumi Zgjedhor i Universitetit Princeton dhe faqja elektronike PredictWise thonë se zonja Clinton ka mbi 80 për qind shanse për të fituar. Në radhët e komunitetit afrikano-amerikan ajo gëzon mbështetjen e 95% të votuesve, krahasuar me 5% për kandidatin Trump.

Kreu i fushatës së presidenciale republikane, Paul Manafort, dha dorëheqjen, thuhet në një deklaratë të publikuar sot.

Roli i zotit Manafort u minimizua këtë javë kur Donald Trump punësoi një shef të ri ekzekutiv dhe një menaxher të fushatës në përpjekje për të ndihmuar kandidatin të ndryshojë rrjedhën e rënies në anketat e opinionit që kanë shqetësuar thellësisht drejtuesit e partisë republikane. Zoti Manafort ka qënë gjithashtu subjekt i mbulimeve intensive të lajmeve për punën e tij për ish presidentin pro-rus të Ukrainës Viktor Yanukovich që dyshohet të ketë përfshirë pagesa secrete prej miliona dollarësh. Zoti Manafort mohoi të ketë marr ndonjë pagesë.

Fushata republikane tha se zoti Manafort ofroi dorëheqjen e tij dhe zoti Trump e pranoi atë duke e falenderuar për ndihmën e tij gjatë kuvendit republikan dhe duke e cilësuar atë një profesionistë të vërtetë.

Ndërkohë, Donald Trump po viziton sot zonat e përmbytura në shtetin e Luizianës. Disa politikanë të këtij shteti e kanë kritikuar presidentin Barack Obama se po vazhdon pushimet këtë javë ndërsa shteti i tyre është përfshirë nga përmbytjet që Kryqi i Kuq i vlerëson sim ë të rëndat që kanë goditur vendin qysh nga Uragani Sandy në vitin 2012.

Për herë të parë të enjten, administrata e presidentit Barack Obama tha qartë dhe publikisht se një pagesë 400 milionë dollarëshe për Iranin u përdor si mjet për të siguruar lirimin e një grupi të burgosurish amerikanë.

Zëdhënësi i Departamentit të Shtetit John Kirby përsëriti qëndrimin e administratës se negociatat që Iranit t’i ktheheshin paratë e bllokuara që nga dështimi i një marrëveshje të vitit 1970 për blerje armësh, ishin kryer të ndara nga bisedimet për lirimin e katër shtetasve amerikanë që mbaheshin nga Teherani.

“Sikurse thamë atëherë, qëllimisht e përdorëm atë moment për t’i zgjidhur të dy çështjet njëkohësisht. Dihet publikisht se i kthyem Iranit 400 milionë dollarë që të përkonte me respektimin e marrëveshjes së Hagës, duke qënë të shqetësuar se në se ky vend do të lironte pengjet, pasdi Irani mund të ndryshojë mendim, duke patur parasyshë vonesat e panevojshme dhe që të jemi të sinqertë, edhe mosbesimin reciprok mes dy vendeve. Padyshim u përpoqëm të kemi epërsi sa më të madhe deri në lirimin e shtetasve amerikanë. Nëse shtrohet pyetja se a kishte lidhje në këtë mes, unë nuk do ta mohojë atë.”

Në fillim të muajit, presidenti Obama mohoi se pagesa ndaj Iranit në të njëjtën ditë me lirimin e pengjeve ishte një “marrëveshje shkëmbimi”, duke theksuar se transferimi i parave ishte njoftuar në janar, një ditë pas zbatimit të marrëveshjes bërthamore me Iranin.

Kandidati republikan për president, Donald Trump, u tregua i shpejtë për të dënuar marrëveshjen dhe tha se zoti Obama nuk kishte treguar të vërtetën.

“Tashmë e dimë nga Departamenti i Shtetit se presideti Obama gënjeu rreth 400 milion dollarëshit që ju dha Iranit. 400 milionë dollarë në kash u dërguan në Iran. Ai e mohoi se ishin për pengjet, por në fakt ishin për pengjet. Ai tha se ne nuk paguajmë për lirimin e pengjeve, por ne e bëmë një gjë të tillë. Ai gënjeu për pengjet, hapur dhe me paturpësi sikurse gënjeu për kujdesin shëndetësor.”

Të burgosurit e mbajtur në Iran ishin shefi i byrosë së gazetës The Washington Post në Teheran Jason Rezaian; veterani i marinës Amir Hekmati; kleriku i krishterë Saeed Abedin dhe i Nosratollah Khosravi-Roodsari, zhdukja e të cilit nuk ishte bërë publike deri para lirimit të tij.

Transferimi i parave dhe lirimi i pengjeve me 17 janar, erdhi në të njëjtën kohë me marrëveshjen e Perëndimit me Iranin lidhur me kufizimin e programit të tij bërthamor, që rezultoi me heqjen e sanksioneve që kishin dëmtuar ekonominë e atij vendi.

Kritikët, kryesisht ata që kundërshtojnë marrëveshjen me Iranin, e kanë quajtur atë, lirim përkundrejt shpërblimit. Ligjvënësit republikanë po ashtu e kanë dënuar veprimin duke thënë se ai minon qendrimin hershëm amerikan kundër pagesave për lirimin e pengjeve.