VOAL – Vladimír Holan (Çeke: [ˈvlaɟɪmiːr ˈɦolan]; 16 shtator 1905 – 31 mars 1980) ishte një poet çek i famshëm për përdorimin e gjuhës së errët, temave të errëta dhe pikëpamjeve pesimiste në poezitë e tij. Ai u nominua për Çmimin Nobel në fund të viteve 1960. Ai ishte (1945 – 1950) anëtar i Partisë Komuniste të Çekosllovakisë.
Holan lindi në Pragë, por pjesën më të madhe të fëmijërisë e kaloi jashtë kryeqytetit. Kur u kthye në vitet 1920 ai studioi drejtësi dhe filloi një punë si nëpunës, një pozicion që ishte një burim i madh pakënaqësie për poetin. Ai humbi babanë e tij dhe më 1932 u martua me Věra Pilařová. Në të njëjtin vit ai botoi përmbledhjen e poezive Vanutí (Erë), të cilën ai e konsideroi pjesën e tij të parë të artit poetik (kishte dy libra që i paraprinin: Blouznivý vějíř /1926 /dhe Triumf smrti /1930 /). Ishte koleksioni i tij i vetëm që u rishikua nga kalorësi i kritikëve çekë, František Xaver Daalda, i cili e krahasoi Holanin në mënyrë të favorshme me poetin francez Stéphane Mallarmé.
Në vitet 1930 Holan vazhdoi të shkruante poezi të errëta lirike dhe ngadalë filloi të shprehte ndjenjat e tij politike (duke reaguar në fillim ndaj Luftës Civile Spanjolle). Poezitë politike Odpověď Francii (Përgjigjja Francës), Září 1938 (Shtator 1938) dhe Zpěv tříkrálový (Kënga e Natës së Dymbëdhjetë) ishin reagime ndaj situatës në Çekosllovaki nga shtatori 1938 deri në mars 1939. Ato gjithashtu e bënë atë më të kuptueshëm dhe më popullor. Poema e quajtur Sen (Ëndrra) është një parathënie e një lufte mizore (botuar në mënyrë të mahnitshme në Protektoratin e Bohemisë dhe Moravisë në Prill 1939). Gjatë luftës ai botoi disa tregime poetike në vargje të frymëzuara nga poshtërimi kombëtar. Pas luftës ai botoi një regjistrim apokaliptik të ngjarjeve në Panychida -n e tij dhe këndoi për Ushtrinë e Kuqe në Tobě (Për Ju), Rudoarmějci (Ushtarë të Ushtrisë së Kuqe) dhe Dík Sovětskému svazu (Falë Bashkimit Sovjetik). Ai u largua nga Kisha Katolike dhe u bë anëtar i Partisë Komuniste.
Më 1949 pas marrjes së pushtetit nga komunistët, ai u përfshi në një incident kundër ndikimit sovjetik në regjimin e ri dhe puna e tij ishte në indeksin e letërsisë çeke. Ai u largua nga Partia Komuniste dhe hyri përsëri në Kishën Katolike. Në vitet e fundit të jetës së tij ai jetoi në varfëri i izoluar në zemër të Pragës në ishullin Kampa.
Në vitet 1950 dhe 1960 ai shkroi poezi më të gjata duke përzier realitetin dhe abstraksionin lirik. Ai është më i njohur në gjuhën angleze për veprat e tij të pasluftës, për poemën shpesh të errët ngacmuese Noc s Hamletem (Një natë me Hamletin, 1964) e cila u bë poema çeke më e përkthyer, dhe reflektimet e tij të shkurtra, gnomike lirike, me shënime të zhytura herë pas here të protestës politike. Ai u bë një poet-i izoluar legjendar.
Ai kishte një vajzë, Kateřina, e lindur më 1949 në vitet e tij të këqija dhe që vuante nga sindroma Down (ai shkroi një poezi të quajtur Bajaja për të, e cila me Maminka të Jaroslav Seifert, është një nga veprat bazë të poezisë për fëmijë të letërsisë moderne çeke – ilustruar edhe nga Jiří Trnka. Kur ajo vdiq në 1977, Holan humbi vullnetin e tij për të jetuar dhe pushoi së shkruari. Ai vdiq në një banesë në rrethin Kampa të Pragës në Pragë në 1980 dhe u varros në varrezat Olšany.
Citim
Një natë me Hamletin (rreshtat e parë, përkthimi në anglisht)
Kur kaloni nga natyra në ekzistencë,
muret janë mjaft të pasjellshëm,
mure të lagura nga urina e talenteve, mure të shpërndara
nga eunukët që ngriheshin kundër shpirtit, muret nuk u pakësuan
edhe pse ata ende nuk kanë lindur,
dhe ende mure që tashmë po rrumbullakosin frytin e barkut …/Wikipedia/Elida Buçpapaj
Si gjithnje tejet senzitive!
Imaxhinat qe prek te djeshmen dhe te nesermen gjithnje permes te sotmes!
I rralle si njeri, si kontribues neper dekada dhe tani kreatore i pavdekesis!
Urime vella!
Drita,zemra te thote faleminderit moter! Gjithmone respekt e suksese Juve ne punen pedogjike me gjenerata qe ushtroni çdo dite e palodhur.