Ishte viti 1979, viti kur Çmimi prestigjoz Nobel për Paqë iu dorëzua në Oslo të Norvegjisë, Nënë Terezës, sot Shën Nënë Tereza – e para dhe e vetmja figurë shqiptare në histori me një Çmim Nobel për paqë, një njohje botërore dhe shpërblim për veprat dhe veprimtarinë e saj jetësore, për paqë në botë dhe për kujdesin ndaj më të varfërve.
Për paqë në botë dhe për paqë e pajtim, edhe “për popullin tem Shqiptar”. “Që paqja e Zotit të vijë në zemrat tona, në të gjitha familjet tona”, është shprehur Shenjtja Nenë Tereza ndërsa po dilte nga manifestimi solemn i pranimit të Çmimit Nobel për Paqë, 45 vjetë më parë (1979). Pasi iu dorëzua Çmimi Nobel, në një foto portret të saj, Nënë Tereza ka shkruar këto fjalë: “Unë gjithmonë e kam në zemër popullin tem Shqiptar. Shumë luti Zotin që paqja e Tij të vij në zemrat tona, në gjitha familjet tona, në gjithë botën”, sipas biografit të njohur të jetës dhe veprimtarisë së Nenë Terezës, Dom Lush Gjergji.
Po e kujtoj këtë 45-vjetor të dhënjes së Çmimit Nobel Për Paqë, sidomos fjalët e Nenë Terezës për paqë “në familjet tona”, drejtuar shqiptarëve në atë kohë, si një rast reflektimi sot, pasi bota shqiptare ka aq shumë nevojë sot për paqë, për paqë me njëri tjetrin. “Familja shqiptare” nuk ka sot paqë, paqë me veten e paqë me të tjerët. Unë nuk besoj që shoqëria shqiptare në përgjithsi dhe politika shqiptare në veçanti, të ketë qenë ndonjëherë — në këto pothuaj 35-vite tranzicion të ashtuquajtur “post-komunist” — më konfliktuale, më e acaruar dhe me mungesë respekti e dashurie për njëri tjetrin, se ç’është sot. Thirrjen e Nenë Terezës për paqë e pajtim 45-vite më parë– po e kujtoj dhe si një pjestar i komunitetit shqiptaro-amerikan — prej më shumë se gjysëm shekulli në Amerikë – modestësisht – duke shfaqur nevojën për reflektim në këtë përvjetor, për gjëndjen e krijuar plot konflikte e në çdo nivel, por edhe mungesës së diskursit normal publik me njëri tjetrin, jo vetëm në Shqipëri, por edhe në diasporën e shpërndarë anë e mbanë botës edhe në mbarë trojet shqiptare, sikur bota shqiptare është në luftë me vet-eveten. Sidomos, diskursi politik, jo vetëm që është keqësuar, por duket se ka vdekur vitet e fundit.
Po përdori rastin e 45-vjetorit të dhënjes së Çmimit Nobel për Paqë Nenë Terezes dhe thirrjes së saj për paqë, dashuri, e pajtim ndër shqiptarët – duke i kujtuar lexuesit se në të vërtetë ishte mrekullia e Nenë Terezës, ajo që 14-vite më parë, për herë të parë, këto tre dekada, që bashkoi politikën shqiptare në një ceremoni të shkurtër në Tiranë në kujtim të lumturimit të saj. Ishte viti 2010 kur është inauguruar e ashtuquajtuara “Rrugë e Paqës”, në Tiranë, simbol i nderimit për Nenë Terezën me rastin e 7-vjetorit të lumturimit të saj – e njohur si, “Rruga e Milleniumit të Paqës”, në hyrje të Liqenit Artificial në kryeqytetin shqiptar.
Me atë rast, afër 30-udhëheqës botërorë i janë përgjigjur thirrjes së Presidentit të atëherëshëm të Shqipërisë, Z. Bamir Topi që të merrnin pjesë në ceremoninë e inaugurimit të Rrugës së Paqës në Tiranë. Një numër i madh liderësh botërorë iu përgjigjën thirrjes së Presidentit shqiptar. Por gjëja më e rëndësishme ishte pjesëmarrja në atë ceremoni e të gjithë përfaqësuesve politikë shqiptarë të asaj kohe, por dhe sot, përfshir ish-Presidentin Topi, ish-Kryeministrin Sali Berisha dhe ish-Kryetarin e Bashkisë Tiranë, njëherësh edhe kryetar i Partisë Socialiste, sot Kryeministër Edi Rama. Për ata që e mbajnë mend, ishte një ecje e lirë e të gjithë liderve politikë shqiptarë së bashku me qytetarë të Tiranës në rrugën që besoj edhe sot mban emrin “Rruga e Milleniumit për Paqën”. Një foto historike kjo që ndoshta ia vlen të nxirret nga arkivat si një simbol paqeje e bashkimi, për të parë – sidomos në rrethanat e sotme të konflikteve aktuale politike në Shqipëri — se çfarë është e mundur, me vullnet të mirë: bashkimi simbolik i politikës shqiptare për një rast me rëndësi për të gjithë — megjithse merita e bashkimit të tyre qoftë edhe për një kohë të shkurtër, ishte meritë e kujtimit të Nenë Terezës.
Siç dihet, “Rruga e Milleniumit për Paqën”, kushtuar Nenë Terezës, është ndër rrugët më të veçanta në kryeqytetin shqiptar, sepse aty gjënden të vendosura në rrugë pllaka me nënshkrime të nja 28 udhëheqësve botërorë kushtuar paqës – duke nderuar, në këtë mënyrë, jetën dhe veprimtarinë e Shënjtores shqiptare, Nenë Terezës, por edhe shqiptarët, në përgjithësi. Ishte një gjest simbolik, por shumë domethënës. Në të vërtetë, ishte në ceremoni natyrale, spontane, asgjë e jashtzakonshme, në nderim të Nënë Terezës, për në një botë normale, ku udhëheqsit politikë të një vendi, pa marrë parsysh ndryhimet politike mdis tyre – kanë gjëra dhe kauza të përbashkëta që mund dhe duhej t’i bashkonin.
Në këtë mënyrë, ky ishte një mesazh simbolik që iu është dhënë edhe qytetarëve shqiptarë në përvjetorin e shtatë të Lumturimit të Nënë Terezës, 14 vjetë më parë. Ishte një rast me të vertetë i bukur dhe i mirëseardhur, megjithse i jashtzakonshëm dhe ndoshta i papritur kur të merren parasysh konfliktet dhe antagonizmat politike midis politikanëve deri në ditët e sotme, midis pozitës dhe opozitës në Shqipëri. Por, megjithkëtë ishte një ditë e bukur, një fotografi simbolike që i mungon shumë sot jetës politike shqiptare. Ishtë një fotografi e politikanëve kryesorë të Shqipërisë, duke i shtërnguar dorën njëri tjetrit, një akt që i pelqen syrit dhe disi qetëson edhe zemrat e shqiptarëve kur shohin politikanët e tyre të merren vesh me njëri tjetrin. Për fat të keq, në këndvështrimin e sotëm të zhvillimeve politike në Shqipëri, por edhe kudo tjetër midis shqiptarëve, paqa për të cilën kishte bërë thirrje Nenë Tereza 45 vite më parë në Oslo, “në të gjitha familjet tona” — pikërisht aty ku e donte Nënë Tereza paqën, midis shqiptarëve, në familjet tona — është vështirë të identifikohet ose të dallohet paqa si e tillë sot në jetën publike dhe politike në marrëdhëniet midis shqiptarëve në nivele të ndryshme. “Rruga e Milleniumit për Paqën” ndoshta e mban gjithnjë emrin dhe na kujton thirrjen për paqë midis nesh të Nenë Terezës, por në jetën e përditshme, të gjithë e dijmë se, kryesisht, nuk ka paqë as dashuri midis njëri tjetrit, ndërkohë që në sallat e qeverisë e të shtetit – aty ku do duhej të ushtrohej respekti dhe paqa midis shqiptarëve për hir të shqiptarëve – aty mbetëron vetëm konflikti, urrejtja dhe mos respekti për njëri tjetrin, e nganjëherë edhe dhuna.
Në fjalimin e tij me rastin e emërimit, “Rruga e Milleniumit për Paqën”, në Tiranë, kushtuar Nenë Terezës, në vitin 2010, Presidenti i atëhershëm Bamir Topi ka folur për modelin e paqës së Nenë Terezes, për një paqe që ndërtohet e kultivohet çdo ditë e çdo kund dhe nga cdo kush. Në një referencë drejtuar klasës politike shqiptare në atë kohë, Presidenti Topi ka thekësuar me atë rast, paqën shoqërore, që sipas tij, është një “detyrë themelore e një shteti demokratik…e që duhet të jetë gjithashtu objektiv parësor i politikës, si fuqi lëndore e demokracisë. Për t’a ruajtur e për ta persosur atë metej, në perputhje me standardet evropiane, duhet angazhim i thellë i të gjithëve”, ka theksuar ish-presidenti Topi, duke nënvijuar “bashkpunimin, bashkjetesën, e tolerancën”, si, “forca morale e kulturore, në dispozicion të së sotmes dhe të ardhmes… në shërbim ndaj demokracisë dhe shtetit.”
Për fatin e keq, ai rast fotografik paqeje më 2010 midis udhëheqsve më të lartë politikë të shqiptarëve, në vend që të kishte simbolizuar një fillim të ri të zhvillimeve paqësore në Shqipëri, konfrontimet politike kanë ardhur duke u shtuar dhe vazhdojne gjithnjë edhe sot, madje janë edhe më të thekësuara se kurrë më parë. Kriza politike nepër të cilën po kalon Shqipëria dhe Kombi shqiptar është një
krizë e madhe morale – një trashëgimi e gjysëm shekulli komunizëm – me besimin se kundërshtari politik është armik dhe si i tillë duhet të zhduket me çdo kusht.
Në ketë periudhë kritike për Kombin shqiptar, vazhdimi i një sistemi të polarizuar politik, jasht kontrolli, dhe dështimi i klasës politike për t’u marrë seriozisht, me problemet madhore të vendit e të Kombit — në të gjithë botën shqiptare pa përjashtim — do të ketë pasoja tragjike afatgjatë për të gjithë shqiptarët. Abraham Lincolni citohet të ketë thenë se, “Një shtëpi e ndarë dhe e perçarë kundër vetvetes nuk mund të qendrojë në këmbë pa u shembur”.
Thuhet se “politika është arti i kompromisit”. Prandaj të ulurit në tryezë me ata që kanë pikepamje të ndryshme për të biseduar, me qellim të mirë dhe në paqe për zgjidhjen e problemeve të përbashkëta, nuk duhet të shikohet si një dobësi, si diçka që nuk është burrënore. Nuk është burrëri as nuk janë burrshtetas ata që interesat partiake e personale i venë mbi përparimin dhe interesat e Kombit, ndërkohë që konfliktin e vendosin mbi kompromisin, në kurriz të paqës në shoqëri dhe në familjen e madhe të shqiptarëve.
U kërkoj falje atyre që këto fjalë mund t’i shikojnë si një predikim apo një pontifikim moral. Por shumë politikanë shqiptarë konsiderojnë se pozita politike që kanë tani është e drejtë e tyre dhe askujt tjetër dhe nuk e shikojne atë –për atë që në të vërtetë është — një përgjegjësi e privilegj qe ua ka besuar atyre, përkohësisht, votuesi shqiptar. Në të njëjtën kohë, edhe elektorati duhet të jetë më i përgjegjëshëm e të perkrahë kandidatë/e për poste politike ata të cilët flasin me respekt e dinjitet për kundërshtarët e tyre politikë dhe qnedrimet e tyre dhe të cilët kanë parasysh, mbi të gjitha, interesin e vendit e të Kombit. Thomas Jeffersoni do tu bënte thirrje udhëheqsve politikë shqiptarë të gjitha ngjyrave, “Ejani e na ndihmoni me talentet tuaja si edhe me peshën e karakterit tuaj, të punojmë së bashku, drejtë vendosjes së demokracisë.” Kombi shqiptar gjendet para një kthese historike dhe është një detyrë urgjente morale dhe kombëtare e këtij brezi politikanësh që t’i japin rrugën e duhur, “Rrugën e Paqës”, fatit të shqiptarizmit dhe shpresës për pranvera të reja për Kombin shqiptar, ashtuqë që shqiptarët të gjejnë sigurinë, paqën dhe rehatinë e vet, në vendin e vet, me bashkombasit e vet.
Momente të tilla si përurimi i “Rrugës së Milleniumit Për Paqën”, në nder të Nenë Terezës në Tiranë në 2010 — një ngjarje kjo që bashkoi klasën politike shqiptare të asaj kohe — do të bënin që të huajt, sidomos miqtë e Kombit shqiptarë të thonin sot — ah sa burra të mirë qenkan këta shqiptarët, kur bashkohen për të mirën e përbashkët. Për fat të keq, duke marrë parasysh zhvillimet aktuale politike dhe shoqërore në marrëdhëniet e politikanëve shqiptarë, me njëri tjetrin, kam drojë se nuk gjëndet kush të pohojë sot një gjë të tillë – pasi duket se është harruar mesazhi i Nenë Terezës i 45-viteve më parë në Oslo të Norvegjisë: Paqë në familjet tona, si parakusht i paqës dhe bashkimit në familjen e madhe shqiptare të përhapur anë e mbanë botës.
Nga Frank Shkreli
Pasi iu dorëzua Çmimi Nobel, në një foto portret të saj, Nënë Tereza ka shkruar këto fjalë: “Unë gjithmonë e kam në zemër popullin tem Shqiptar. Shumë luti Zotin që paqja e Tij të vij në zemrat tona, në gjitha familjet tona, në gjithë botën”, pohon biografi i njohur i jetës dhe veprimtarisë së Nenë Terezës, Dom Lush Gjergji.
“Një shtëpi e ndarë dhe e perçarë kundër vetvetes nuk mund të qendrojë në këmbë, pa u shembur”.
“Nëqoftse nuk kemi paqe, kjo ndodh sepse kemi harruar se i përkasim njëri tjetrit”.
Presidenti i Shteteve të Bashkuara, Ronald Reagan duke i dorëzuar Nenë Terezës Medaljen Presidenciale të Lirisë (1985), dekorata më e lartë që jep Presidenti i Shteteve të Bashkuara.
Qe nga ekzistimi i sahe LDK si parti shtetndertuese per te interesave madhore ka krijuar koalicione me parti te tjera.
Keshtu ishte ne fillimvitet e 90-ta ,keshtu ishte gjate kohes se luftes,kujtojme Rambujen,keshtu ishte pas lufte dmth gjate kohes se Profetit Ibrahim,keshtu ishte edhe pas ikjese se tije ne amshim,dhe pikerisht kete e beri pasuesi Politik i Profetit Ibrahim Dr.Fatmir Sejdiu Präsident i shpalljese se pavaresise,duke e mundur Serbin ne GJND ,dhe pikerisht ne kete kohe ishte I.M ai i cili krijoj kauze te rreme kunder PDK-se vetem e vetem per te rrenuar gjitheqka qfar ishte Rugoviane .
IM erdhi permese rruges dhe ndihmes se nentokes te SHIKut te cilet i dhan flaken selise se LDK-se.
Derisa Dr.Fatmir Sejdiu vendit i solli pavaresin dhe fitoren ndaj Serbise ne GJND gjitheqka pasoj me vone Kosoven e kthyen prapa.
Shkrimi i juaj Elida eshte tendencioz dhe nuk ofron zgjidhje.
Te kujtoj vetem nje qellimi i juaje po dihet dhe ai perputhet tersisht me ATE te I.M i cili prapa perdeve ngriti V.O. e cila i duhet atije te realizoj qellimet e tija shkaterrimin e LDK-se
Sejcili shkrim i cili mesazh ka regjionslizimin e LDK-se shkon ne disfavorin e saje
Dikur kur ne disa mundoheshim ti hapnim syte me gisht ti nuk ndegjoje,tani ben te njejten gje dhe pothuaj per aq sa mban pergjegjesi I.M dhe klani i tije per aq mban pergjegjesi V.O. dhe ndonje tjeter afer sah
A thua si mund te me shpjegohet fakti ndryshe kur V.O gjendet ne liste per deputete derisa figurat emblematike te saje si ADEM SALIHAJ i gjendur ne listat e SHIKut per likudim nuk ishte ne Listen e kandidateve per deutet,mu ashtu sikur nuk ishte as llapjani Dr Shpejtim Bulliqi i cili ishte kryeheroi i LDK-se dhe tokes dardane,pastaj Fatmir Rexhepi politikani me parimor me Hatim Baxhakun ?!?
E gjitha ka prapavi mu ashtu sikur edhe shkrimi i juaj
Mustafë ti je fans i Sejdiut dhe nga pozita të tilla nuk je i paanshem. Nuk e solli as Sejdiu dhe as Thaçi pavaresine. Sejdiu ne zgjedhjet e 2007 mori vetem 129 mije vota dhe doli me 25 deputete, 3 here me pak se Rugova ne zgjedhjet e 2001 dhe 2004. Kongresi famekeq i 2006 e shperbeu LDK nderkohe që Sejdiu lidhi aleance me Thaqin i cili e shtrydhi si limon dhe e hodhi. Mos harro se Isa Mustafa ishte keshilltar i Sejdiut dhe ishte Sejdiu qe e zgjodhi ne jrye te LDK, por isa i doli i pabese. Te gjitha sa shkruaj jane fakte te verteta. Kush humb zgjedhjet jep doreheqjen dhe largohet nga politika.
Ai i ciili i HUMBE ZGJEDHJET, nuk ka ma asnje te drejte, as njerzore, as morale, as politike, me u RIKANDIDUE. Kjo duhet te jete RREGULL, ne disa shtete perendimore per partite politike eshte TASITE (TACITE-Tacitus)!
Nuk ka ma arsye, nevoje, kohe dhe energji me humbe ELEKTORATI, pas HUMBESEVE, kush do qe te jete ai. Nuk guxojme me ba POLITIKE JARANIJE, KUMARIJE, FAREFISNIJE, APO SIMPATIJE!
Pikerisht kēshtu i nderuar Avdulla Rexhaj.
Ju flm.
Elida mbaj mend vetem Fatmir Sejdiu eshte ai i cili mund TU dali perball ketyre sfidave
Une nuk di te bej tifozeri per interesa te ngushta.
Tifozeria ime e veteme eshte per LDK te Ibrahimit dhe vendite
Elida me shume je ti kundershtar i LDK-se dhe Fatmir Sejdiut se sa qe une jam fans i tije.
Te kujtohet sa je krekosur per Isa Mustafen .
Sekleti yte me i madh eshte gazeta Bota Sot ku dikur me burrin tuaj punonit dhe nga atje fitonit leke te mire .
Ajo kohe edhe pse do te isha fans i kthimit te saje me keqeardhjene me te madhe nuk mund te kthehet me.
Derisa gazetat tjera arriten te fusin ne loje para te pista Bota Sot as nuk i kishte ato dhe as nuk e kishte ne vizionin dhe kodeksin e saj gazetaresk diqka te tille,andaj ajo kohe tanime eshte passe,diqka qka nuk mund te thuhet per LDK-ne,nese ajo kryen reformat e domosdosheme duke u bazuar ne pervojat dhe njohurit e atyre te cilet e krijuan ate
LDK si levizje gjithepopullore dhe si force kryesore politike e kishte pushtetin moral dhe besa fiktiv qe nga fundviti i 89-tes pothuaj per gjate gjithe kohes deri me tani dhe jo vetem qe pushteti konsumon ,pore per hire te krijimit te balancave partiake ,dhe te paqese se brishte e cila LDK-se po ia hengete kokat e saja nga atentatet e hienave pas shpine ishte projekt i miqeve tane qe ajo te dobesohej,dhe rasti u gjete Ibrahimi duhej te shkonete ne amshim ,dhe me te ne njefar forme edhe LDK e tije.
Koha post Rugoviane ishte me e veshtira per LDK dhe vendin,ketu vlen te permenden protestat tragjike te marsit te 2004-tes derisa LDK ishte ne bashkoalicion me rrenuesit e shtetndertimit te cilet me venjene flake kishave dikur shqiptare tani te menagjuara nga nga serbet ,ne njeren ane rikthyen mitin e mundur dhe deplasuar serb nga Profeti per Kosoven,e ne anen tjeter vendosen vendin e sidomos Profetin Ibrahim me LDK,-ne e tije ne mese kulle dhe qekani .
Vlen te ceket vizita e delegacionit shqiptar ne kongresin amerikan ku pergjegjesi i tije vuri poashtu nene presion te papare delegscionin shqiptar te udhehequr nga ipeshkvia e Kosoves.
Plaget dhe varret e atyre ngjarjeve antishqiptare me fajin e PDK-se as sot e asaj dite nuk arriten te shrrohen duke krijuar kushte optimale per faljene e mesjetes serbeve dhe keshtu shqiptaret praktikisht u gjveshen nga mesjeta dhe tradhigimia e tyre Historike.
Ne keso rrethanash kreatori dhe vula e shtetndertimit te Kosoves ne rrethana tejet te dyshimeta Ibrahimi dhe Dora e tije e djathte Imzot Mark Sopi iken ne amshim,dhe be keso rrethanash paduesi Politik i presidentit Historik pranoj kreun e LDK-se dhe vendit, duke vazhduar dhe finalizuar amanetin e Profetit me shpalljene e pavaresise dhe mundjene e Serbise neGJND
Keshilltari i tije I.M kishte dhe ka ne Mission shkaterromin e LDK-se dhe dezorientimin e vendit qka deri me tani ia arriti qellimit
Fatmir Sejdiun e analizoj prej 2006 deri dhjetor 2010. Natyrisht qe klani i Llapit ia punoi Sejdiut, por Sejdiu u ba vegel e tyne. Sejdiun ata e hoqen ndersa vete ngelen. Po Sejdiu çka bani prej 2010 deri sot? Perse nuk iu kundervu pisllekut?
Ti Elid lidhje me politik nuk paske ju koki e keqja e ldkse si ju qe po bajki analiza eshte vetum gaajram gecaj ju jeni turpi i ldk se
Ai tere kohen ka kundershtuar pisellekun,dhe tani kur diferencuan njerezit me te mire si Dr Shpejtim Bulliqi,Fatmir Rexhepi,Adem Salihaj Hatim Baxhaku dhe te tjete ne menyre demonstrative u terhoq nga kryetari i nderit si dhe nga anetari i KP.
Tani si thua ti te kap revolen dhe te filloj me te shtena?!?
Jo kjo nuk eshte as filozofi Rugoviane prandaj as e tije dhe familjese se tije e cila njihet si krenari e kombit
Ai tere kohen ka kundershtuar pisellekun,dhe tani kur diferencuan njerezit me te mire si Dr Shpejtim Bulliqi,Fatmir Rexhepi,Adem Salihaj Hatim Baxhaku dhe te tjete ne menyre demonstrative u terhoq nga kryetari i nderit si dhe nga anetari i KP.
Tani si thua ti te kap revolen dhe te filloj me te shtena?!?
Jo kjo nuk eshte as filozofi Rugoviane prandaj as e tije dhe familjese se tije e cila njihet si krenari e kombit
Niveli yte gazetaresk nuk shkon pertej bajraktareve te dhunshem te mehallave tona,te cilet jan antipodi i Prof.Dr.Fatmir Sejdiut te cilin e karakterizon familje me vyrtete te larta intelektuale dhe atdhedashurise.
Burim i dijese dhe nacionaldemokracise.
Dija,pervoja,qendrimi dhe burreria .
Ato te cilat i ka kryer Prof.Dr. Fatmir Sejdiu ne ditet me te veshtira per vendin nuk i kan kryer te gjithe ATA te cilet ishin afer Profetit tim
Te kujtoj ai ishte personaliteti kryesor i Profetit Ibrahim per detyra te veqanta.
Kujtoj rastin e mesuesit Geci i cili u vra nga fallangat famkeqe
Rasti i familjese Jashari pas renjese ne altarin e lirise.
Demonstrata dhe protesta gjithepopullore kunder gjenocidit serb se ciles i priu dhe para tankseve u ul kembekryq duke i thyer doren.
Ishte i deleguar i Profetit Ibrahim qe te takohej me amabsadoret e shteteve Mike ne Beograd ku me vete kishte te mshehura sjellur fotot e barbarise se regjimit gjenocidial ,duke kaluar mbi 500 km neper territorin e tyre.
Foto te cilat tronditen perfaqesusesit e shteteve mike.
Foto te cilat pushtuan boten pas konferences me gazetaret e huaj ne mese Beogradit.
Te Tilla veprime mund te kryenete vetem intelektuali me boshtkurrizor dhe i vendosur per TU sakrifikuar .
Ato te cilat i ka kryer Prof.Dr Fatmir Sejdiu ne nje dite te veteme te tjereve u duhen shekuj te tere jetese.
Gjarperi kishte hyre ne te gjitha poret e jeteses dhe vendi kishte dy mundesi ose te pranonete luften civile dhe te shuheshin ato enderra shekullore Öse duhej me te disi te kryheshin proceset e shtetndertimit.
Koka,shpirti dhe mendeja e Prof Dr.Fatmir Sejdiut jan ne trupin e njeriut te lindur per atdhe
po
pershndetjw Mustaf Shabani ti je ni njeri qe ke kontribu me kan ni LDK unike qysh kan deshir te gjith elektorati i LDK së dhe tu kisha lut mos u mer me pipilia si kjo qe nuk perfaqson diqka nga ldk ja ti je simbol i LDK Së Mustaf Shabani RESPEKT