Nga Kastriot Dervishi

Qëndrimi i regjimit komunist të Enver Hoxhës ndaj shqiptarëve të Kosovës që emigronin për arsye politike në Shqipëri, ka qenë antikombëtar. Jo vetëm për faktin se regjimi ishte antikombëtar dhe internacionalist proletar, por këto veprime shoqëroheshin edhe me pabesi të pafundme. Njihet numri shumë i lartë i shqiptarëve të Kosovës që vinin në Shqipëri për t’i shpëtuar gjenocidit serbomadh dhe që burgoseshin e internoheshin nga regjimi i E.Hoxhës. Por, po kaq, shumë të tjerë i dorëzoheshin UDB-së me qetësinë më të madhe. Sjell sot, një pjesë të mbledhjes së datës 18.4.1984 të sekretarëve të Komitetit Qendror, ku merr pjesë edhe ministri i Punëve të Brendshme, Hekuran Isai. Këtu diskutohet edhe për emigrantët kosovarë. Udhëheqja nuk tundet nga mendimi se duhet t’i kthejmë, ndërsa E.Hoxha është më i sinqertë se kurrë duke thënë se nuk mund të bënin propagandë kundër Jugosllavisë.

Biseda e zhvilluar

Shoku Hekuran Isai: Nga Kosova, shoku Enver, pothuajse na vijnë çdo muaj nga 5-6-7 apo nganjëherë edhe nga 8 vetë të arratisur. Pothuaj çdo javë kalojnë ata kufirin jugosllavo-shqiptar. Këta vijnë me pretekste të ndryshme, njëri thotë “kam ardhur për të vazhduar shkollën”, tjetri, “më ndjek UDB-ja”, kush kështu e kush ashtu. Po ne mbasi jemi konsultuar dhe i vjelim nga kanë ardhur e pse kanë ardhur, ku mendoni të shkoni e si do të shkoni, i kthejmë përsëri. u themi mirë, ju vini këtu, po shokët tuaj luftojnë në Kosovë, prandaj pse largoheni, detyra juaj është të luftoni, se atje bëhet luftë. Mirë, ja erdhe këtu dhe ta zëmë se ne të strehuam, të dhamë edhe punë apo për të ngrënë e për të pirë, por në fakt ju largoheni andej nga lufta. Kështu mundohemi t’i bindim që të kthehen dhe mendojmë që kemi bërë mirë që i kemi kthyer.

Shoku Enver Hoxha: Të ç’moshe janë këta?

Shoku Hekuran Isai: Ka të rinj fare, 15 ose 20, ka 30-vjeçarë, ka që vijnë me familje dhe janë të moshave të ndryshme. mendoj se kemi bërë mirë që i kemi kthyer. Vetëm ndonjë të rrallë e mbajmë dhe këtë e bëjmë në konsultim me shokët e Komitetit Qendror, që lidhet me ndonjë problem të rëndësishëm.

Shoku Enver Hoxha: Po këta nëpërmjet kufirit kthehen?            

Shoku Hekuran Isai: Po nëpërmjet kufirit kthehen.

Shoku Enver Hoxha: Domethënë i dorëzojmë?

Shoku Hekuran Isai: Po i dorëzojmë. Ndonjë kur jemi të bindur që është njeri i mirë, e kemi kthyer edhe inkonjito, pa e dorëzuar, të tjerët ua kemi kthyer jugosllavëve. Fakt është që disa nga këta që kthejmë, jugosllavët i kanë përpunuar, na i kanë çuar me qëllim një pjesë të mirë të tyre. Në 100 vetë që na vijnë, 70 ata i çojnë për interesat e veta, midis tyre futin edhe 30 të mirë. Këtë rrugë ndjekim tani me kosovarët që kalojnë për këtu, shoku Enver, se na bëhet barrë, mbasi pas strehimit politik, duan rrogë mujore, duan veshje, duan punë.

Shoku Enver Hoxha: Nuk i ushqejmë dot ne ata.

Shoku Ramiz Alia: Këtu është çështja se po të dëgjojnë se të tjerët që po i ushqejmë, u japim edhe punë, hapet rruga dhe hajde mbaji pastaj.

Shoku Enver Hoxha: Jo, nuk i ushqejmë dot, pastaj nuk jemi të sigurt çfarë njerëz janë ata që vijnë. Ne nuk mund të bëjmë propagandë kundër Jugosllavisë me të arratisurit kosovarë. Nuk është në vijën tonë kjo punë.

Shoku Hekuran Isai: Unë kam pasur presione nga kosovarët që janë të vendosur me kohë në vendin tonë, disa nga të cilët kanë punuar edhe në organet e Ministrisë së Punëve të Brendshme. po si i kthejmë ne këta, më tha njëri, pse ia dorëzojmë, ata? Po i thashë unë, UDB-së ia dorëzojmë, pse më siguron mua ti që nuk i ka dërguar ajo për qëllimet e saj? Merr zotim ti nuk i ka dërguar UDB-ja? Pse më del me një mendim të tillë? Ne ata i këshillojmë të kthehen, të shkojnë të luftojnë atje dhe kjo është gjë e mirë, bile, në këto situata të vështira, çdo kosovar duhet të luftojë për vendin e vet. Kurse ti thua t’i thithim të gjithë.

Shoku Enver Hoxha: E ç’ti bëjmë këtu gjithë ata njerëz?

Shoku Hekuran Isai: Pastaj gjysma e kush e di sa të tjerë si këta, mund të jenë agjentë të UDB-së. Prandaj kemi ndjekur këtë taktikë ne, pasi kemi biseduar me shokët në aparat të KQ për këtë çështje.

Shoku Enver Hoxha: Mirë, drejt e keni menduar. Dakord jam edhe unë, kështu duhet bërë, sidomos derisa nuk i njohim. Unë kujtoja se nuk vijnë më.

Shoku Hekuran Isai: Jo, jo vijnë vazhdimisht.

Shoku Enver Hoxha: Pesë-gjashtë në muaj vijnë patjetër thua ti.

Shoku Hekuran Isai: Vijnë, vijnë shoku Enver.