Zvicra heq të gjitha kufizimet për Shqipërinë, ja kur nis lëvizja e lirë për qytetarët

VOAL- Ambasada Zvicerane në Iran është mbyllur përkohësisht. Ignazio Cassis e njoftoi këtë sot, të premten, në një konferencë për shtyp në Bernë. Situata aktuale nuk lejon sigurinë e stafit dhe ambienteve, shpjegoi kreu i Departamentit Federal të Punëve të Jashtme (FDFA). Pesë bashkëpunëtorë u larguan nga Teherani të martën për në Turkmenistan, ndërsa shtatë anëtarët e fundit të trupit diplomatik zviceran – përfshirë ambasadoren Nadine Olivieri Lozano – e bënë këtë mbrëmë në një konvoj makinash dhe hynë në Azerbajxhan pak kohë më parë. Ndërtesa që strehon përfaqësinë diplomatike u dëmtua dhe tani vetëm një kujdestar vendas ka mbetur për ta ruajtur atë. Një grup pune është krijuar në Bernë për të koordinuar punën në rajonin në zemër të konfliktit. Zvicra do të vazhdojë të sigurojë rolin e saj si ndërmjetës midis SHBA-së dhe Iranit, të cilët janë informuar dhe janë dakord. Cassis më pas specifikoi se do të jetë shumë e vështirë të ndihmohen bashkatdhetarët që janë në Iran, edhe nëse linjat e FDFA-së mbeten të disponueshme. Përfaqësitë zvicerane në Tel Aviv dhe Ramallah, megjithëse situata është e tensionuar, janë nën kontroll, deklaroi Këshilltari Federal. ATS/RSI
Simon Geissbühler, ambasadori zviceran në Izrael, konfirmoi se është mirë pasi një raketë iraniane goditi vetëm 300 metra larg rezidencës së tij dhe disa kilometra larg ambasadës zvicerane.
VOAL- Më shumë se 20 raketat e lëshuara nga Irani goditën lagjen e Tel Avivit, ku ndodhen ambasada dhe rezidenca e diplomatit, i cili donte të qetësonte publikun në LinkedIn: “Meqenëse shumë po më shkruajnë dhe më pyesin: po, jemi të sigurt”, megjithatë “ndikimi që ndodhi këtë mëngjes (…) ishte i jashtëzakonshëm. Ne e ndjemë valën e goditjes edhe në bunkerin tonë të përforcuar”.
Ambasadori raportoi se kishte qenë në zonat e prekura dhe se shkatërrimi ishte total: prandaj ai shprehu ngushëllimet e tij “familjeve të viktimave dhe të plagosurve”.
EDA: Zvicra mbetet e pranishme në Tel Aviv dhe Teheran
Monika Schmutz Kirgöz, Drejtore e Divizionit të Lindjes së Mesme dhe Afrikës së Veriut, zhvilloi një takim me Simon Geissbühler dhe Nadine Olivieri Lozano, Ambasadore e Zvicrës në Iran, siç u njoftua në Radion SRF pak para mesditës. Shtatë anëtarë të stafit të zhvendosshëm mbeten në Tel Aviv për momentin, ndërsa familjet e tyre janë evakuuar. Prandaj, Zvicra vazhdon të qëndrojë në vend: “Diplomatët tanë janë të nevojshëm, ambasada është plotësisht funksionale.” Masat e sigurisë do të diskutohen çdo ditë.
Zvicra do të vazhdojë të jetë e pranishme në Teheran, edhe pse atje nuk ka strehimore të mbrojtura. Kjo është kryesisht për shkak të mandatit mbrojtës të Konfederatës, i cili përfaqëson interesat e SHBA-së në Iran. “Ne jemi aktualisht i vetmi kanal komunikimi midis Uashingtonit dhe Teheranit.”RSI
Ministrat e jashtëm të Gjermanisë, Francës dhe Britanisë planifikojnë të zhvillojnë bisedime bërthamore me homologun e tyre iranian të premten në Gjenevë, tha një burim diplomatik gjerman për Reuters.
“Ministrat do të takohen së pari me diplomaten më të lartë të Bashkimit Evropian, Kaja Kallas, në misionin e përhershëm të Gjermanisë në Gjenevë, përpara se të zhvillojnë një takim të përbashkët me ministrin e jashtëm iranian, tha burimi.
Iniciativa evropiane vjen mes frikës së një konflikti në Lindjen e Mesme, pasi Izraeli nisi sulme të gjera ushtarake ndaj Iranit, javën e kaluar dhe Irani dërgoi valë raketash drejt objektivave izraelite në përgjigje.
Presidenti Donald Trump ka refuzuar të thotë nëse Shtetet e Bashkuara do t’i bashkohen fushatës ushtarake të aleatit të tyre, Izraelit, duke nxitur shqetësimet se kriza mund të intensifikohet.
Qëllimi i bisedimeve midis Iranit dhe evropianëve, të cilat burimi gjerman tha se po zhvillohen në koordinim me Shtetet e Bashkuara, është të bindin palën iraniane që të garantojë me vendosmëri se do ta përdorë programin e saj bërthamor vetëm për qëllime civile.
Sipas burimit, bisedimet do të pasohen nga një dialog i strukturuar në nivel ekspertësh. Izraeli ka thënë se qëllimi i tij është të eliminojë aftësinë e Teheranit për të zhvilluar një armë bërthamore. Irani mohon se programi i tij bërthamor ka qëllime ushtarake./Reuters bw
VOAL- Peter Merz, 56 vjeç, ka qenë komandant i Forcave Ajrore Zvicerane që nga mesi i vitit 2021. Megjithatë, brenda pak muajsh, ai do të largohet nga ushtria për t’u bërë drejtor i Skyguide. Të enjten e kaluar, Merz udhëtoi për në Istrana në rajonin e Venetos, ku për tre javë, pilotë reaktivë italianë dhe zviceranë morën pjesë në të ashtuquajturën stërvitje SIFEX. Një mundësi për të provuar ushtrime të ndryshme taktike, në një hapësirë ajrore shumë të madhe me pak kufizime.
Pasi e shoqëroi në këtë udhëtim, RSI shfrytëzoi rastin, sapo u kthyen në Belp-Berna, për të hartuar një vlerësim personal dhe për të kuptuar shqetësimet e tij në këtë periudhë historike.
Një sy që qan dhe një që qesh
Peter Merz ua lë të tjerëve vlerësimin e punës së tij. Megjithatë, ai pranon se në pak më shumë se katër vjet përjetoi një periudhë intensive, të vështirë, por shumë mësimore. «Kam një sy që qan dhe një që qesh», na thotë ai. Nga njëra anë, atij i vjen keq që po largohet nga Forcat Ajrore dhe bashkëpunëtorët e tij. Nga ana tjetër, ai është i lumtur që përballet me një sfidë të re e cila – pohon ai me një farë kënaqësie – është ende shumë afër aviacionit. Nga 1 nëntori ai do të jetë drejtori i ri i Skyguide, një kompani që kontrollon dhe garanton sigurinë e trafikut ajror civil dhe ushtarak.
Mos humb kohë
Shpërthimi i luftës në Ukrainë shënoi edhe përvojën e tij si komandant i forcave ajrore. Është demonstrimi, thotë ai, i asaj që ne kemi thënë gjithmonë. Edhe Zvicra duhet të përgatitet për skenarin më të rrezikshëm, në vend të atij më të mundshëm. Kushdo që mendonte se nuk kishte më luftëra në Evropë, duhej të mendonte përsëri. «Tani», na thotë ai, «po e kuptojmë këtë dhe nuk duhet të humbasim më kohë». Lufta nuk është aq larg. Është 1,500 kilometra larg Zvicrës. Parë përmes syve të një specialisti të aviacionit, një orë e gjysmë pas fillimit të fluturimit.
Ushtria ka nevojë për 50 miliardë dollarë për të rifituar aftësitë mbrojtëse
Peter Merz është shumë i sinqertë. “Kur bëhet fjalë për dokumentimin e asaj që u nevojitet forcave ajrore dhe ushtrisë, Zvicra është kampione bote.” Pak më pak – e pyesim ne – në praktikë? Është e pashmangshme, përgjigjet ai, sepse nuk ka burimet e nevojshme. Merz pranon se politikanët dhe popullsia po e njohin seriozitetin dhe delikatesën e periudhës historike dhe gjithashtu pranon se shumë vendime po shkojnë në drejtimin e duhur. Por pastaj – nga këndvështrimi i tij – ai nënvizon edhe një herë rëndësinë e “shtypjes së pedalit të gazit”.
F-35 janë avionët më të përshtatshëm për Zvicrën
Përpara se të linte pozicionin e tij, Merz përsëriti: “F-35 janë avionët e duhur.” Duke iu përgjigjur kritikave të shumta, ai shton: “Nuk ka alternativa”. Jo vetëm sepse është një avion i gjeneratës së pestë, dhe për këtë arsye me performancë shumë të lartë, por edhe sepse është një avion që do të blihet nga 12 vende në Evropë. Me mbi 800 avionë të stacionuar në kontinentin e vjetër, problemet e ndërveprimit do të shmangen në të ardhmen. Merz nuk e mohon se ka varësi – për sisteme të ndryshme – nga Shtetet e Bashkuara, por kjo është një gjë e pashmangshme. Një pjesë e teknologjisë amerikane gjendet në çdo aeroplan perëndimor. Atyre që kanë frikë se gjërat mund të përkeqësohen me Administratën Trump, Merz përgjigjet: “Në nivelin operativ nuk kemi vënë re ndonjë ndryshim krahasuar me më parë. Shtetet e Bashkuara kanë qenë një partner i besueshëm që nga vitet 1970. Kështu që nuk kam shqetësime.” RSI
Gazetarja dhe ekspertja e komunikimit institucional do të marrë detyrën nga 1 gushti.
Lamon ka shumë vite përvojë në fushat e komunikimit institucional, marrëdhënieve me publikun dhe gazetarinë.
VOAL- Nicole Lamon, kryeredaktore e seksionit të Zvicrës në gazetën Le Temps nga viti 2023, do të marrë pozicionin e Zëvendës Kancelieres, Zëdhënëses së Këshillit Federal dhe Shefes së Sektorit të Komunikimit dhe Strategjisë nga 1 gushti.
Në cilësinë e saj, Lamon, në konsultim me Kancelierin e Konfederatës, do të jetë përgjegjëse për informimin e medias dhe publikut në emër të Këshillit Federal, për këshillimin e Këshillit Federal dhe anëtarëve të tij mbi çështjet e informacionit dhe komunikimit.
Ajo u rrit në Sion (VS) dhe në vitin 1997 u diplomua në Fakultetin e Filozofisë dhe Historisë të Universitetit të Lozanës. Frëngjishtfolësja jeton në Bernë.
Pas trajnimit si gazetare dhe punës për Radio-Rhône FM dhe Le Nouvelliste, në vitin 2001 ajo u transferua në Radio Switzerland Romande, fillimisht si reportere dhe më pas si korrespondente nga Pallati Federal. Në vitin 2009 ai mori përsipër menaxhimin e seksionit të Politikës në RTS. Në vitin 2012, Këshilltari Federal Alain Berset e emëroi atë Drejtoreshë të Komunikimit në Departamentin Federal të Brendshëm (DFI), një pozicion që e mbajti deri në vitin 2019. Nga viti 2020 deri në vitin 2023 ajo punoi si zëvendëskryeredaktore e Le Matin Dimanche.
Nicole Lamon zëvendëson Ursula Eggenberger, e cila është gjithashtu zëvendëskanceliere dhe u emërua zëdhënëse e përkohshme pas largimit të Andrea Archdeacon në fund të marsit. RSI
Eva Wildi-Cortes, shefja e re e policisë federale të Zvicrës, ka folur për krimin e organizuar dhe përshkallëzimin e dhunës nga grupet mafioze në shtetin helvetik.
Në një intervistë për gazetën “NZZ am Sonntag”, Eva Wildi-Cortes tha se në Zvicër janë të vendosura organizata kriminale nga Shqipëria, duke denoncuar publikisht një rrjet të drogës që thotë se drejtohet nga mafia kosovaro-shqiptare.
“Bëhet fjalë për organizatën e njohur italiane ’Ndrangheta’, e cila e përdor Zvicrën për pastrim parash. Por edhe për organizata kriminale nga Shqipëria, të cilat janë të përfshira si në prodhimin, ashtu edhe në dërgimin e drogës, për Mocro-Mafian nga Holanda, e cila shpërthen bankomate, si dhe për organizata nigeriane si Black Axe, të cilat fitojnë miliarda me mashtrime dhe shfrytëzimin e vajzave të reja në mbarë botën. Zvicra është shumë tërheqëse për këto grupe”, tha ajo kur u pyet për grupet kriminale.
E pyetur se si funksionojnë bandat e përmendura, ajo tha një shembull.
“Shembull: tregtia e kokainës. Importin e kokainës në Europë e kontrollon mafia shqiptare, ndërsa ky import financohet nga mafia italiane. Sapo malli mbërrin në portin e Rotterdamit, përfshihet Mocro-Mafia, e cila kujdeset për transportin e mëtejshëm dhe shpërndarjen. Grupet lokale e shesin më pas lëndën në Bernë apo Zyrih. Zvicra shërben njëkohësisht si vend tranziti, si pikë shpërndarjeje dhe si treg përfundimtar”, tha Wildi-Cortes.
Ajo tha se jo vetëm në berberë dhe shisha-bare po pastrohen para në Zvicër.
“Jo vetëm. Grupet kriminale i pastrojnë paratë edhe përmes dyqaneve të Bubble-Tea, shërbimeve të shpërndarjes së picave apo agjencive turistike. Vitin e kaluar, një agjenci udhëtimesh e specializuar në udhëtime për në Ballkan, në qendër të qytetit të Lucernit, ishte objektivi i një operacioni të madh. Hetuesit e vëzhguan këtë agjenci për më shumë se një vit. Ata regjistruan 750 vizita nga të dyshuar si kurierë të drogës dhe të parave. Rrjeti i drogës drejtohej nga mafia kosovaro-shqiptare”, tha shefja e re e policisë zvicerane. sn
Pesë skiatorë janë gjetur të pajetë pranë majës Rimpfischhorn në Alpet Zvicerane, pas një operacioni intensiv kërkimi nga shërbimet e emergjencës. Alarmi u ngrit të shtunën, kur ski të braktisura u zbuluan në një lartësi rreth 4,000 metrash mbi nivelin e detit.
Ekipet e shpëtimit, përmes kërkimeve ajrore dhe tokësore, zbuluan trupat pranë akullnajës Adlergletscher, në rajonin jugperëndimor të Zvicrës, afër kufirit me Italinë veriore.
Autoritetet njoftuan se identiteti i viktimave nuk është konfirmuar ende, ndërsa hetimet për zbardhjen e plotë të ngjarjes janë në zhvillim. bw
Fetë, besimet fetare
VOAL- Që nga viti 1970, numri i njerëzve jofetarë është rritur ndjeshëm; Në anketën mostër të vitit 2020, 42.8% e të anketuarve të moshës 15 vjeç e lart deklaruan se nuk i përkisnin asnjë feje, dhe në anketën mostër të vitit 2023, 47.4% e deklaruan këtë.
Në vitin 2019, nga popullsia totale rezidente e Zyrihut, 105 066 banorë (25.1%) ishin anëtarë të Kishës Katolike Romake, 80 698 banorë (19.3%) ishin anëtarë të Kishës Ungjillore të Reformuar, 2 015 (0.5%) ishin anëtarë të bashkësive të tjera fetare të njohura dhe 231 233 banorë (55.2%) i përkisnin një besimi/feje tjetër ose nuk ishin të besimit fetar. Shifrat e sakta të anëtarësisë për bashkësitë e tjera fetare (përveç kishave rajonale) për të gjithë popullsinë rezidente nuk kanë qenë të disponueshme që nga regjistrimi i vitit 2000. Megjithatë, Zyra Federale e Statistikave (FSO) kryen anketa mostër në të cilat regjistrohen edhe komunitete të tjera fetare në qytetin e Zyrihut.
Përveç kësaj, korrelacione të qarta midis kombësisë dhe përkatësisë fetare ishin të dukshme midis pesë kombësive më të zakonshme në Zyrih: Ndërsa në vitin 2016 Kisha Ungjillore e Reformuar formoi grupin më të madh fetar midis qytetarëve zviceranë të moshës 15 vjeç e lart me 31%, midis qytetarëve gjermanishtfolës (kombësia e dytë më e zakonshme) të moshës 15 vjeç e lart ishte grupi jo-denominacional me një përqindje prej 45% (krahasuar me 29% jo-denominacional midis zviceranëve). Kombësitë e mëposhtme (kombësitë e treta deri të pesta më të zakonshme) ishin të gjitha kryesisht katolike romake: italianë (75%), portugezë (84%) dhe spanjollë (62%).
Krishterimi
Kisha e Reformuar dhe Anabaptizmi e kanë origjinën në Zyrih në vitet 1519 dhe 1525. Që nga prezantimi zyrtar i Reformimit nën Huldrych Zwingli në vitin 1523, Zyrihu konsiderohej një qendër dhe fortesë e Protestantizmit në Zvicër. Në vitin 2014, Zyrihut iu dha titulli nderi i “Qytetit të Reformimit të Evropës” nga Komuniteti i Kishave Protestante në Evropë. Megjithatë, gjatë shekullit të 20-të, përqindja e të krishterëve të reformuar ra vazhdimisht për shkak të sekularizimit progresiv dhe rritjes së emigracionit të njerëzve të feve të ndryshme. Në vitin 1970, afërsisht 53% e popullsisë ishin protestante dhe 40% katolike. Që atëherë, të dyja kishat e themeluara në Zvicër, Kisha Ungjillore e Reformuar e Kantonit të Zyrihut dhe Kisha Katolike Romake, kanë humbur vazhdimisht anëtarë, megjithëse rënia midis katolikëve filloi vetëm rreth njëzet vjet më vonë falë emigracionit nga Evropa Jugore. Zyrihu është një nga dhjetë qytetet zvicerane që u vlerësuan me titullin “Qyteti Evropian i Reformimit” nga Federata e Kishave Protestante në vitin 2017.
Në fund të vitit 2018, sipas profilit të komunitetit të Kantonit të Zyrihut, dy grupet më të mëdha fetare ishin 20 përqind e Kishës së Reformuar dhe 26 përqind e besimit katolik. Në fund të vitit 2000, 32.1% ishin të Reformuar dhe 33.3% katolikë; më 31 dhjetor 2014, 22.7% e popullsisë i përkiste Kishës Ungjillore të Reformuar dhe 29.0% Kishës Katolike Romake.
Kisha Ungjillore e Reformuar drejton 46 kisha në Zyrih (duke përfshirë një kishë për italishtfolësit dhe një për frëngjishtfolësit e Reformuar), Kisha Katolike Romake 25 dhe Kisha Katolike e Krishterë 2. Në fillim të vitit 2019, 31 nga 33 famullitë e Reformuara në qytet dhe një në Limmattal (Oberengstringen) u bashkuan për të formuar famullinë e sapoformuar të Zyrihut. Ekziston edhe një kongregacion Ungjillo-Luteran. Në qytet ka 23 famulli katolike, si dhe një famulli katolike të krishterë.
Krishterimi Ortodoks përfaqësohet në Zyrih nga Kisha Ortodokse Greke e Agios Dimitrios, famullia Ortodokse Serbe e Trinisë së Shenjtë, famullia Ortodokse Rumune e Shën Nikollës dhe Kisha Ortodokse në gjuhën rumune, Kisha Ortodokse Ruse e Ngjalljes (Sobor Voskresenia Christ) me famullinë e Pokrov-Mbrojtjes së Shenjtë të Virgjëreshës Mari, famullia Apostolike Armene e Sourp Sarkis, famullia Ortodokse Eritreane e Medhanialem, famullia Ortodokse Etiopiane e Debre Gennet Qiddist Maryam, Kisha Ortodokse Kopte e Shën Markut dhe Mauritiusit, Kisha Ortodokse Siriane e Antiokisë dhe famullia e Shën Marisë së të Krishterëve Ortodokse Siriane Thoma të Malankara-s. Kishat Katolike Eritreane, Siro-Malabare dhe Siro-Malankara janë gjithashtu të bashkuara me Romën.
Seksioni lokal i Aleancës Ungjillore përfshin (që nga viti 2020): Kisha Baptiste Zyrih 7, C3 Zyrih, Chrischona Zurich, Christian Center Buchegg, Diakonie Bethanien, Equippers Friedenskirche Zurich, Ev.-ref. Famullia e Zyrihut-Hirzenbach, Famullia Ungjillore e Albisrieden, Famullia Ungjillore Baptiste e Zyrihut, Famullia e Lirë Ungjillore e Cyrihut, Famullia e Lirë Ungjillore e Zyrihut-Helvetiaplatz, Famullia e Lirë Misionare e Zyrihut, Famullitë e Shën Anës dhe Shën Lukës, Ushtria e Shpëtimit Zyrihu-Veri, Ushtria e Shpëtimit Zyrihu-Qendrore, Kisha Ndërkombëtare Protestante e Zyrihut IPC, Kisha Ndërkombëtare e Dhiatës së Re e Zotit, Quartierchile Züri 3, Shoqata Inklusiv, Chrischtehüsli, Vineyard Zurich, Kisha Botërore e Zotit Cyrihut dhe Qendra Ungjillore Zoe.
Përveç Aleancës Ungjillore, ekzistojnë edhe kisha të tjera falas si Action Biblique (e cila i përket Shoqatës së Kishave AB në Zvicër), Komuniteti i Krishterë i Zyrihut, Komuniteti i Krishterë Biblik, Shoqëria Moraviane, Komuniteti i Krishtit, Asambleja e Krishterë, Komuniteti për Krishtin (më parë i quajtur Shoqata e Vëllezërve Ungjillorë), Komuniteti i Zotit dhe Shoqata e të Krishterëve Apostolikë.
Për më tepër, në Zyrih, ndër të tjera, përfaqësohen edhe Kisha e Jezu Krishtit e Shenjtorëve të Ditëve të Mëvonshme (Mormonët), Kisha Adventiste e Ditës së Shtatë, Kisha Apostolike e Re me disa kongregacione dhe selinë e saj ndërkombëtare, si dhe Dëshmitarët e Jehovait. Përveç lëvizjeve fetare të përmendura tashmë, në Zyrih ekzistojnë edhe një numër bashkësish të tjera dhe më të vogla fetare.VOAL/WIKIPEDIA
Religionen, KonfessionenReligionszugehörigkeit
Seit 1970 nimmt die Zahl der Konfessionslosen stark zu, bei der Stichprobenerhebung von 2020 gaben 42,8 % der Befragten ab 15 Jahren an, keiner Religion zugehörig zu sein und bei der Stichprobenerhebung von 2023 gaben 47,4 % dies an.[63
2019 waren von der gesamten Wohnbevölkerung Zürichs 105’066 Einwohner (25,1 %) Mitglied der römisch-katholischen Kirche, 80’698 Einwohner (19,3 %) waren Mitglied der evangelisch-reformierten Kirche, 2’015 (0,5 %) Mitglied übriger anerkannter Religionsgemeinschaften, und 231’233 Einwohner (55,2 %) gehörten einer anderen Konfession/Religion an oder waren konfessionslos. Genaue Mitgliederzahlen zu anderen Religionsgemeinschaften (neben den Landeskirchen) liegen für die gesamte Wohnbevölkerung seit der Volkszählung 2000 keine mehr vor. Jedoch führt das Bundesamt für Statistik (BFS) Stichprobenerhebungen durch, bei welchen jeweils auch andere Religionsgemeinschaften in der Stadt Zürich erfasst werden.[A 2]
Zudem zeigten sich deutliche Zusammenhänge zwischen Nationalität und Religionszugehörigkeit unter den fünfhäufigsten Nationalitäten in Zürich: Während 2016 unter Schweizern ab 15 Jahren die Evangelisch-Reformierten mit 31 % die grösste Konfessionsgruppe bildeten, waren es unter den deutschen Staatsangehörigen (zweithäufigste Nationalität) ab 15 Jahren die Konfessionslosen mit einem Anteil von 45 % (gegenüber 29 % Konfessionslosen unter den Schweizern). Die folgenden Nationalitäten (dritt- bis fünfhäufigste Nationalität) waren alle mehrheitlich römisch-katholisch: Italiener (75 %), Portugiesen (84 %) und Spanier (62 %).
Christentum
Die reformierte Konfession und das Täufertum sind 1519 und 1525 beide in Zürich entstanden. Seit der offiziellen Einführung der Reformation unter Huldrych Zwingli im Jahr 1523 galt Zürich als ein Zentrum und Hochburg des Protestantismus in der Schweiz. 2014 wurde Zürich deshalb der Ehrentitel «Reformationsstadt Europas» durch die Gemeinschaft Evangelischer Kirchen in Europa verliehen. Im Verlauf des 20. Jahrhunderts jedoch ging der Anteil der Reformierten aufgrund der fortschreitenden Säkularisierung und vermehrter Einwanderung von Personen verschiedener Religionen stetig zurück. Im Jahr 1970 waren noch ca. 53 % der Einwohner protestantisch, 40 % katholisch. Seither verlieren beide etablierten Kirchen der Schweiz, die evangelisch-reformierte Landeskirche des Kantons Zürich und die römisch-katholische Kirche, konstant Mitglieder, allerdings setzte der Rückgang bei den Katholiken dank der Zuwanderung aus Südeuropa erst etwa zwanzig Jahre später ein. Zürich ist eine der zehn Schweizer Orte, die vom Evangelischen Kirchenbund 2017 das Etikett «Reformationsstadt Europas» tragen.
Ende 2018 gehörten den beiden grössten religiösen Gruppen gemäss Gemeindeporträt Kanton Zürich 20 Prozent der reformierte Landeskirche und 26 Prozent der katholischen Konfession an. Ende 2000 waren 32,1 % reformiert und 33,3 % katholisch;[73] am 31. Dezember 2014 gehörten 22,7 % der Bevölkerung zur evangelisch-reformierten Kirche und 29,0 % zur römisch-katholischen Kirche.
Die evangelisch-reformierte Kirche betreibt in Zürich 46 Kirchen (darunter eine Kirche für die italienisch- und eine für die französischsprachigen Reformierten[76]), die römisch-katholische Kirche 25 und die christkatholische Kirche 2. Auf Anfang 2019 schlossen sich 31 der 33 reformierten Kirchgemeinden auf Stadtgebiet und eine im Limmattal (Oberengstringen) zur neu gebildeten Kirchgemeinde Zürich zusammen. Des Weiteren gibt es eine Evangelisch-Lutherischen Gemeinde. Katholische Kirchgemeinden gibt es auf Stadtgebiet 23, daneben eine christkatholische Gemeinde.
Das orthodoxe Christentum ist in Zürich vertreten durch die griechisch-orthodoxe Kirche Agios Dimitrios sowie die serbisch-orthodoxe Kirchgemeinde der Heiligen Dreifaltigkeit, die rumänisch-orthodoxe Kirchgemeinde des Heiligen Nikolaus und die Orthodoxe Kirche Rumänischer Sprache, die russisch-orthodoxe Kirche der Auferstehung (Собор Воскресения Христова) mit der Kirchgemeinde des Heiligen Pokrov-Mariaschutz, die armenisch-apostolische Kirchgemeinde Sourp Sarkis, die eritreisch-orthodoxe Kirchgemeinde Medhanialem, die äthiopisch-orthodoxe Kirchgemeinde Debre Gennet Qiddist Maryam, die koptisch-orthodoxe Kirche der Heiligen Markus und Mauritius, die syrisch-orthodoxe Kirche von Antiochien und die Gemeinde Saint Mary der malankara-syrisch-orthodoxen Thomaschristen. Mit Rom uniert sind zudem die eritreisch-katholische, syro-malabarische und syro-malankarische Kirche.
Zur lokalen Sektion der Evangelischen Allianz gehören (Stand 2020): Baptistengemeinde Zürich 7, C3 Zürich, Chrischona Zürich, Christliches Zentrum Buchegg, Diakonie Bethanien, Equippers Friedenskirche Zürich, Ev.-ref. Kirchgemeinde Zürich-Hirzenbach, Evangelische Gemeinde Albisrieden, Evangelische Täufergemeinde Zürich, Freie Evangelische Gemeinde Zürich, Freie Evangelische Gemeinde Zürich-Helvetiaplatz, Freie Missionsgemeinde Zürich, Gemeinden St. Anna und Lukas, Heilsarmee Zürich-Nord, Heilsarmee Zürich-Zentral, International Protestant Church Zürich IPC, New Testament Church of God International, Quartierchile Züri 3, Verein Inklusiv, Chrischtehüsli, Vineyard Zürich, Weltweite Kirche Gottes Zürich und Zoe Gospel Center.
Neben der Evangelischen Allianz bestehen andere Freikirchen wie etwa Action Biblique (die zur Vereinigung der AB Gemeinden der Schweiz gehört), Christliche Gemeinde Zürich, Bibelchristliche Gemeinde, Herrnhuter Sozietät, Gemeinde Christi, Christliche Versammlung, Gemeinde für Christus (früher Evangelischer Brüderverein genannt), Gemeinde Gottes, sowie die Vereinigung Apostolischer Christen.
Ferner sind in Zürich u. a. auch die Kirche Jesu Christi der Heiligen der Letzten Tage (Mormonen), die Freikirche der Siebenten-Tags-Adventisten, die Neuapostolische Kirche mit mehreren Gemeinden und ihrem internationalen Hauptsitz und die Zeugen Jehovas vertreten. Nebst den bereits genannten religiösen Strömungen gibt es in Zürich auch eine Vielzahl von anderen und kleineren Glaubensgemeinschaften. Wikipedia
Presidentja e Zvicrës, Karin Keller-Sutter dhe Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, gjatë darkës shtetërore në Bernë – ku ishte i ftuar nderi edhe futbollisti shume i njohur Xherdan Shaqiri.
Foto gjatë takimit shumë të perzemert. Xherdan Shaqiri posa i ka dhuruar fitoren e kampionatit skuadres se Baselit FCB Basel, i lindur në Gjilan dhe i rritur në Zvicër, konsiderohet simbol i lidhjeve të ngushta mes dy vendeve. Ai eshte në majen e suksesit në rang Federal edhe pse vendosi të largohej nga Kombetarja.
Keller-Sutter: Popullsia kosovare është mirë e integruar
Presidentja zvicerane, Karin Keller-Sutter, theksoi se “Sot, shumë qytetarë me origjinë nga Kosova janë të integruar në mënyrë të shkëlqyer”, tha ajo.
Osmani: Kosova ka nevojë për miq të fortë si Zvicra
Në fjalën e saj, Presidentja Osmani u shpreh se Kosova dhe Zvicra ndajnë vlera të përbashkëta si liria, demokracia dhe solidariteti. “Janë këto vlera që duhet t’i mbrojmë çdo ditë dhe që do të jenë busull për të ardhmen tonë. Kosova ka nevojë për miq të fortë. Kjo vizitë është dëshmi e krijimit të urave të reja të bashkëpunimit”, u shpreh Osmani.
Foto marre nga Facebook i Presidentes Osmani
Festivali i 69-të i Këngës në Eurovision po i afrohet finales së madhe në qytetin zviceran të Bazelit.
Artistë muzikorë nga 26 vende do të ngjiten në skenën e arenës St. Jakobshalle të shtunën, në një garë që ka bashkuar dhe ndarë evropianët që nga viti 1956.
Ja gjithçka që duhet të dini para finales së madhe, që mbahet sonte në orën 21:00.
Eurovizioni është një konkurs ku interpretues nga vende të ndryshme të Evropës, dhe disa përtej saj, garojnë nën flamujt kombëtarë me synimin për t’u shpallur kampionë të kontinentit.
Mendojeni Eurovizionin si Olimpiadën e muzikës apo Kupën e Botës me këndim në vend të futbollit.
Është një festë e argëtimit dhe fuqisë unifikuese të muzikës, por gjithashtu edhe një vend ku politika dhe rivalitetet rajonale dalin në pah.
“Është ngjarja më e madhe kulturore e Evropës”, tha Dean Vuletiq, një ekspert i historisë së Eurovizionit për agjencinë e lajmeve AP.
“Ka vazhduar për pothuajse 70 vjet dhe njerëzit duan ta shohin, jo vetëm për spektaklin, shkëlqimin, efektet e skenës, kostumet e çmendura, por edhe sepse e shohin si një pasqyrim të frymës së kohës në Evropë”, përfundoi ai.
Nga 37 vende që dërguan interpretime në Eurovizion, 11 u eliminuan nga votimi publik në gjysmëfinalet e së martës dhe së enjtes.
Gjashtë të tjera u kualifikuan automatikisht për në finale: nikoqirja Zvicra dhe “Pesëshja e Madhe” që kontribuon më shumë financiarisht në konkurs — Franca, Gjermania, Italia, Spanja dhe Mbretëria e Bashkuar.
26 vendet që konkurrojnë të shtunën, sipas rendit të interpretimit, janë: Norvegjia, Luksemburgu, Estonia, Izraeli, Lituania, Spanja, Ukraina, Mbretëria e Bashkuar, Austria, Islanda, Letonia, Holanda, Finlanda, Italia, Polonia, Gjermania, Greqia, Armenia, Zvicra, Malta, Portugalia, Danimarka, Suedia, Franca, San Marino dhe Shqipëria.
Favoritët, sipas bastvënësve, janë KAJ, që përfaqësojnë Suedinë me “Bara Bada Bastu”, një serenatë gazmore për saunën.
Këngëtari holandez Claude është gjithashtu shumë i vlerësuar me baladën shpirtërore “C’est La Vie”, si dhe përfaqësuesit e Shqipërisë, Shkodra Elektronike, me këngën “Zjerm”.
Favoritë të tjerë përfshijnë austriakun e trajnuar në mënyrë klasike JJ me këngën pop-operë “Wasted Love”, dhe izraeliten Yuval Raphael me himnin “New Day Will Rise.”
Eurovizioni ka një reputacion për europop-in me tekste pa kuptim — fitues të mëparshëm përfshijnë këngët “La, La, La” dhe “Boom Bang-a-Bang.”
Por, ky festival ka prodhuar edhe disa hite të qëndrueshme të muzikës pop. Dhe ndihmoi në ngritjen e yjeve si ABBA — fitues në 1974 me “Waterloo” — Celine Dion; performuesi drag austriak, Conchita Wurst; dhe grupi rok italian, Maneskin.
Finalistët e këtij viti variojnë nga rokistët emo lituanezë, Katarsis, te diva spanjolle e baladave të fuqishme, Melody, dhe rokistët progresivë ukrainas, Ziferblat.
Dikur besohej gjerësisht se këngët më të suksesshme të Eurovizionit ishin në anglisht, por kjo po ndryshon. Festivali i këtij viti përfshin këngë në një rekord prej 20 gjuhësh.
Vuletiq tha se shikuesit sot duan “më shumë autenticitet në prezantimet e Eurovizionit”.
“Ata nuk duan vetëm një këngë standarde pop në anglisht,” tha ai. “Ata duan gjithashtu të shohin diçka për kulturën e vendit që përfaqëson kënga”.
Pasi të gjitha këngët të jenë interpretuar në finale, fituesi zgjidhet përmes një kombinimi të ndërlikuar të votimeve me telefon dhe online nga mbarë bota dhe renditjeve nga juria e industrisë muzikore në secilin nga vendet e Eurovizionit. Ndërsa rezultatet shpallen, vendet ngjiten dhe zbresin në renditje dhe tensioni rritet.
Përfundimi me zero pikë konsiderohet një turp kombëtar.
Motoja e festivalit është “të bashkuar nga muzika”, por ndarjet politike pa dyshim që ndikojnë.
Rusisë iu ndalua garimi pas pushtimit të plotë të Ukrainës në vitin 2022, dhe që atëherë muzikantët ukrainas — përfshirë fituesin e vitit 2022, Kalush Orchestra — kanë garuar nën hijen e luftës në atdhe.
Konkursi i këtij viti është trazuar për të dytin vit radhazi nga mosmarrëveshjet rreth pjesëmarrjes së Izraelit.
Dhjetëra ish-pjesëmarrës, përfshirë Nemo-n, kanë kërkuar përjashtimin e Izraelit për shkak të sjelljes së vendit në luftën kundër Hamasit – grupit palestinez të shpallur organizatë terroriste nga SHBA-ja dhe BE-ja – në Gazë.
Protesta pro-palestineze dhe pro-izraelite janë mbajtur në Bazel, megjithëse në shkallë shumë më të vogla sesa në konkursin e vitit të kaluar në Suedi.
Një grusht protestuesish u përpoqën të ndërprisnin një provë të këngëtares izraelite Raphael të enjten me flamuj të mëdhenj dhe bilbila, por u nxorën nga arena. Organizatorët thonë se kanë shtuar masat e sigurisë para finales.
Radio Evropa e Lirë
Botues:
Elida Buçpapaj dhe Skënder Buçpapaj
Moto:
Mbroje të vërtetën - Defend the Truth
Copyright © 2022
Komentet