Të gjithë interpretuesit 007 të përjetësuar në Muzeun e Dylli të Madame Tussaud në Londër: nga e majta në të djathtë, dhe jo në rend kronologjik, Roger Moore, Timothy Dalton, Daniel Craig, Sean Connery, George Lazenby e Pierce Brosnan
Debutimi i filmit 007 daton pikërisht më 5 tetor 1962: gjashtë dekada suksesesh të mëdha dhe shumë pyetje për të ardhmen e sagës legjendare
VOAL- Magjepsës, dërmues, gjithmonë befasues dhe gjithmonë aktual… Jo rrallë herë shprehjet bombastike shpërdorohen kur bëhet fjalë për të përmendur fakte dhe protagonistë të ekranit të madh. Por për një personazh si James Bond, ato përshtaten në mënyrë të përkryer. Sidomos në një ditë si kjo: saktësisht 60 vjet pas daljes së parë në kinema të personazhit të krijuar nga Ian Fleming.
I bekuar mes vajzave të Bond-it në detyrë: Sean Connery, këtu i rrethuar nga Molly Peters, Claudine Auger, Martine Beswick dhe Luciana Paluzzi, në xhirimet e “Operation Thunder”, blockbuster më 1966
Shfaqja në teatër e “Agjenti 007, licencë për të vrarë” (Dr. No) daton më 5 tetor 1962. Një film që, përballë një buxheti sigurisht jo stratosferik, regjistroi arkëtime të papritura dhe të bollshme: kushtoi një milion dollarë, në fakt ai fitoi pothuajse 60 dhe zbuloi mbi të gjitha për publikun e gjerë thellësinë dhe talentin e Sean Connery. Ishte fillimi i një sage që, mes komploteve gjithnjë e më bindëse, veglave futuriste dhe koktejeve të trazuara por jo të përziera, do të kishte imponuar James Bond-in si një fenomen autentik të modës të viteve 1960. Aktori skocez e luajti atë në pesë filma të tjerë të kurorëzuar gjithmonë me sukses: të paharrueshëm, veçanërisht, “Nga Rusia me dashuri” (1963), “Misioni Goldfinger” (1964) dhe “Operacioni thunder” (1965).
Debutimi i Roger Moore si 007: “Live and Let Die”, filmuar në vitin 1973, me protagoniste Jane Seymour duke bërë paraqitjen e saj të parë në ekranin e madh
Në vazhdën e kaq shumë triumfeve në arkë, Agjenti 007 që atëherë ka fituar një vend të plotë në mitologjinë bashkëkohore. Por në vitin 1967 Connery, nga frika se do të identifikohej shumë me personazhin tani, vendosi të mbyllte smokingun dhe t’i kalonte dorën. Më pas ishte radha e George Lazenby në “On Her Majesty’s Secret Service” (1969), xhiruar kryesisht në Zvicër. Sipas shumëkujt, në retrospektivë, filmi më i mirë i të gjithë serisë. Sigurisht më fatkeqja, mes koleksioneve në rënie të mprehtë dhe një interpretimi, ai i modeles australiane, që në atë kohë nuk e bindi plotësisht as publikun, as kritikën. Pas një rishfaqjeje kalimtare të Connery në “A waterfall of diamonds” (1971), Roger Moore më pas kishte për detyrë ta çonte James Bond në vitet ’70 me humor, elegancë dhe natyrë të mirë. Epoka e Moore, e cila zgjati deri në vitin 1985, u shqua mbi të gjitha për përdorimin në rritje të efekteve speciale dhe skenave mbresëlënëse aksioni: emblematikë, në këtë kuptim, filma që goditën arkat si “Spiuni që më donte” (1977), “Moonraker, operacion hapësinor” (1979) dhe “Octopussy” (1983).
James Bond i viteve ’90: ai i sjellë në ekran, për 4 filma, nga Pierce Brosnan (keystone)
Pas një interlude që zgjati disa filma me Timothy Dalton, një aktor i ekstraktuar teatror që siguroi kulmin e serialit në aktrim të lartë, nuk mbeti vetëm në gjysmën e parë të viteve ’90 për t’i dhënë një shtysë të rinovuar personazhit. Për të përqafuar legjendarin Walther PPK ishte Pierce Brosnan, i cili, krejtësisht i qetë si në skena aksioni ashtu edhe në skena amatore, luajti 007 në katër filma të serisë: nga “Goldeneye” (1994), me prologun e tij spektakolar të xhiruar në digën Verzasca, lart. te “Death can wait” (2002), luajtur nga ylli i Irlandës Veriore me Madonna-n dhe simpatiken Halle Berry.
Daniel Craig, pasi luajti me sukses James Bondin në 5 filma të serialit, i tha lamtumirë personazhit vitin e kaluar pas suksesit të “No time to die”
Ardhja e Daniel Craig, në vitin 2005, u shoqërua me jo pak polemika dhe hutime: në fund të fundit, të shumtë ishin ata që nuk i njohën aktorit besueshmërinë e nevojshme për të luajtur James Bond. Por suksesi i jashtëzakonshëm i “Casino Royale” (2006) zbuloi menjëherë se sa e suksesshme kishte qenë zgjedhja e producentëve. Craig i mahniti të gjithë me një performancë të shkëlqyer aktrimi dhe u konfirmua lehtësisht në rol për katër episode të tjera të sagës. Me “Nuk ka kohë për të vdekur”, të lëshuar në kinema me një vonesë të konsiderueshme për shkak të krizës pandemike, Craig vitin e kaluar i dha lamtumirën e tij agjentit ikonik sekret. Por për shumë njerëz ai mbetet interpretuesi më bindës deri më tani: për aktrimin e tij të matur, por intensiv, dhe për të kuptuar në mënyrë efektive ato çarje të personazhit që dalin qartë nga romanet e Ian Fleming.
Dhe tani? Cili aktor do të ketë nderin – dhe barrën – të sjellë në ekran një legjendë të tillë? Janë bërë shumë emra, por pa asnjë konfirmim. Ajo që duket e qartë, të paktën për momentin, është se James Bond do t’i nënshtrohet një rindezjeje sistematike. Nuk do të jetë vetëm çështja e identifikimit të një përkthyesi të ri, por edhe e ripërpunimit në thellësi të profilit të përgjithshëm të personazhit. Për ta bërë personazhin më aderues ndaj pritshmërive të një publiku që e do vazhdimësinë, por edhe për t’u mahnitur. Deri në çfarë mase do të jetë i suksesshëm një operacion kaq i mundimshëm? Dyshimet dhe pyetjet sigurisht që nuk mungojnë. Por në çdo rast do të jetë vërtet një histori tjetër. Të gjitha për t’u ndjekur.
Aleks Rikordi-rsi-Elida Buçpapaj
Komentet