Federata Vatra, ditët e fundit celebroi Jubileun e 110 vjetorit të themelimit të saj. Unë personalisht nuk arrita të marr pjesë për arsye të punës, të cilën e kam primare. Por e kam ndjekur, dëgjuar dhe lexuar me interes dhe në perceptimin tim, kjo festë, duke përfshirë edhe Konferencën Shkecore, mbeten vepra të mira dhe të lavdërueshme për organizatorët dhe që do të mbahen mend gjatë nga ata që morën pjesë e sidomos nga ata që morën vlerësime nga Presidenti. Shpalljet, atmosfera, ngjyrat kombëtare dhe entuziazmi qe i dukshëm kudo.
Meqenëse atje ku punohet edhe gabohet, unë kam veçuar dy-tri vërejtje:
– Interesi i pakët i vatranëve dhe komunitetit për Konferencën Shkencore dhe studimet e shumta që u paraqitën. Edhe pjesëmarrja e Presidentit të Shqipërisë nuk arriti që t’i siguronte kësaj Konference një kuorum të mjaftueshëm dëgjuesish për ta çertifikuar atë si të suksesshme.
-Nuk u ndije fryma përbashkuese, ndonjë sinjal reflektimi apo ftesë për paqe në mes vatranëve, që do të hapte një etapë të re bashkëpunimi të suksesshëm.
-Propozimi per dekoratë nderi që bëri Vatra për një ish officer sigurimi te shtetit diktatorial. Kjo, mendoj unë, mund të krijojë një precedencë të rrezikshme për të ardhmen e Vatrës, për të rehabilituar edhe të tjerë me të shkuar të njëjtë apo të ngjashme dhe jep para opinionit publik shqiptar një imazh të keq apo shembullin më të mirë se si nuk duhet të jetë Vatra.
-Falsiteti apo tendenca për të përdorur këtë festë si mjet për të sheshuar problematikat e shumta që është përballur Federata në tre muajt e fundit.
Unë do të ndalem tek kjo e fundit, e cila megjithëse në listën e të metave, prapë ndoshta ishte edhe suksesi më i madh i këtij Jubileu. Në dukje problemet janë sheshuar, gjithkush është i kënaqur, Kryesia, Këshilli, shkeljet kanunore, autokracia në Vatër u legjitimuan përfundimisht. Edhe Kanunorja, mbajtja fshehur dhe njohja e vatranëve me përmbajtjen e saj, dukshëm janë pa vlerë dhe të panevojshme dhe vatranët duket se kanë besim të patundur tek kryesia e vet dhe nuk kanë interes që të ndjekin rregullat që i kanë miratuar vetë.
Edhe unë, si një ndër nismëtarët e një lëvizjeje brenda Vatrës për të mbrojtur ligjshmërinë dhe Vatrën nga kundravajtësit, kjo pa asnjë interes por vetëm në emër të së drejtës, e ndjej dhe e kuptoj që e kam humbur këtë betejë, herë-herë me momente dobësie të vullnetit për të vazhduar këtë luftë dhe më sidhen mendime se ndoshta janë konjukturat dhe jo vota e lirë, eminencat gri dhe jo transparenca, autokracia dhe jo meritokracia, konformizmi dhe jo mendimi dhe fjala e lirë, ato që mund të jenë rruga më e mirë e suksesit të Vatrës.
Gjate dhe mbas Kuvendit të Vatrës së 26 Shkurtit, pati shkelje themelore kanunore dhe mungesë transparence. Për këto kemi folur shumë më parë dhe besoj biem dakord të gjithë. Atëherë lind pyetja, si po arrin lidershipi i Vatrës që të menaxhojë me kaq sukses me rrugë joligjore Vatrën? Këtë do t’a shtjelloj pak.
Fillimisht brenda Vatrës u deklaruan një numër i madh varanësh si një lëvizje në mbrojtje të Kanunores, por që ishin edhe më shumë ata që nuk dolën hapur. Ndërsa sot duket se shumica prej tyre sikur kanë rënë paq.
Në këndvështrimin tim, strategjia që u ndoq nga kryesia e vogël e Vatrës ishte denigrimi i disa vatranëve kundërshtarë dhe joshja me poste dhe dekorata e të tjerëve, një lloj korrupsioni moral, që në një farë mënyre po e bren Vatrën nga brenda. Pergjithësisht, ofertat për poste u pranuan dhe shumë vatranë u “rehatuan”. Disa te zhgënjyer u tërhoqën nga Vatra, pa përmendur të ndjerët që na lanë zemërthyer të gjithëve.
Unë, me nostalgji mbaj mend biseda pafund me vatranë elitarë, fillimisht të indinjuar që thoshin: “Këta bastardë po e përdhunojnë Vatrën, dhe ne bëjmë sehir”, apo një tjetër “Jepi gaz, digje, neve na ke nga pas”, apo ”Valentin, unë jam me ty në çdo rast kur shkelet kanunorja, i mbroj aktet e tua në Kuvendin e fundit…”, apo “sigurisht që e pranoj kërkesën për seancë shtesë, biles përveç 20 që janë në listë, i kam dhe 7 të tjerë që duan të futen…”, apo një tjetër “sa për zgjatjen e mandatit të kryetarit, ke plotësisht të drejtë, nuk u arrit kuorumi me dy të tretat.. numrat që ofron Besimi janë të turpshme dhe nuk jane të vërteta”, apo “Val, i jam lutur Zotit shumë, ditë dhe natë për Vatrën, dhe Zoti mi ma kthyer lutjet tek ti, ti je i vetmi që do ta shpëtosh Vatrën, të lutem mos u tërhiq”, … dhe shumë të tjera si këto. Sikurse ne në Malësi themi “Fundi dalt’ hajër”, fundi tregoi se ishin këta, ata që u tërhoqën të parët dhe harruan se çfarë kishin thënë.
Po ashtu ishin edhe premtimet për dekorata. Një dekoratë apo një vlerësim nga Presidenti i vendit tënd amë, është shpërblimi i mirë moral, është ajo që çdokush do të dëshirontë që të merrte në vazhdim apo në përfundim të punës dhe kontributeve në komunitet. Një dekoratë, përveç se një shpërblim moral, është edhe motivim për të rinjtë për të punuar edhe më shumë, por edhe një krenari e ligjshme për fëmijët, familjen dhe shoqërinë që e rrethon. Deri këtu gjithçka është në rregull.
Problemi nisi, nëse është ashtu si mendoj unë, kur pesha e dekoratave të premtuara u bë më e rëndë se pesha e dinjitetit (është fjala vetëm për disa që ndërruan kursin). Të gjithë miqtë vatranë sigurisht që i meritojnë dekoratat, por kurrë nuk duhej të ndodhte në shkëmbim të kauzës. Këtë e them duke e matur me metrin e karakterit tim, sepse edhe mua më ofruan fillimisht postin e kryetarit Këshillit, shef e mediave, kryesi, këshill apo ku të doja, por duhej të ndiqja axhendën e tyre. Unë, pa hezituar aspak i pata refuzuar me një të qeshur të mustakut. Pa përmendur propozimin për një dekoratë, më duket se ishte “urdhri i Flamurit”, biles në një moment më ishte thënë se ishte miratuar dhe duhej shkuar me një grup vatranësh në Tiranë për të marrë dekoratat.
Por në mes kishim kushtin e konformizmit. Atë nuk mund ta pranoja kurrë. Jo vetëm me fjalë, por edhe me vepra, unë e refuzova, zgjodha principet dhe dinjitetin përpara dekoratës. Që të jeni të qartë të dashur vatranë, me veprat e mija dhe sjelljet, mundohem që t’i pëlqej vetëm prindërve të mij që më ndjekin nga lart, që të jenë krenarë, fëmijëve të mij që më ndjekin nga pas, që të marrin një shembull dhe shpërblimin e pres vetëm nga Zoti i gjithpushtetshëm. “Të parët do të jenë të fundit dhe të fundit do të jenë të parët”, -thotë Zoti.
Më tha një mik, “hajt Val se je xheloz”. I thashë: “Po të doja dekoratë, aty e kisha.”, dhe vazhdova: “Të them të dejtën, jam xheloz për ty mik që nuk je në Vatër, sa mirë dhe në paqe e kalon ti”.
Sepse, pa e egzagjiruar aspak, shqiptarë me dëshirë dhe passion për të dhënë më të mirën, po futen në Vatër ashtu sikurse jane, patriotë dhe të ndershëm dhe pa-prit-pa-kujtuar po përfundojnë, disa edhe në varr, si ”hajdutë”, “tradhëtarë”, “manipulatorë” apo aktorë të “veprave të pahijshme” nga kjo Vatër të cilës ata i dhanë aq shumë. Uroj, që të më duket vetëm mua, por Vatra është zvogëluar së tepërmi për konservatorët dhe intelektualët e mirfilltë, dhe nga ana tjeter, ka hequr menteshat e dyerve të saj për liberalë, globalistë dhe të tjerë, për të mos thënë se i ngjet një “lavatriçeje” të madhe, ku lahen, shpërlahen dhe thahen në DIELL, marrin famë apo rehabilitohen disa nga ata, që shoqëria shqiptare amë, i ka përzënë si të padëshirueshëm apo të padobishëm.
Në këtë kohë deçizive për egzistencën e Vatrës intelektuale, konservatore dhe patriotike, kur sezoni i posteve dhe dekoratave tashmë ka përfunduar, unë i ftoj të gjithë vatranët që të kthehen në nivelin e të përgjegjësisë dhe vlerave të Vatrës që ata përfaqësojnë, ftoj ata vatranë, të cilët nuk duan një Vatër ordinere apo bërthamë biznesi, që nëpërmjet një fryme të re bashkëpunimi, duke i shmangur te metat që na ndajnë dhe duke vlerësuar tek njëri-tjetri të mirat që na bashkojnë, të ndezim edhe një herë zjarrin e shqipatrizmës në Vatrën tonë Noliane-Koniciane 110 vjeçare. “Për shpirtin e Vatrës jam responsible unë”, pati thënë Konica një herë. Ky është amanet, prandaj jemi të gjithë responsibe për të realizuar shpirtin e bashkimit në mes nesh, jo më si shqiptarë zullumqarë, por tashmë si shqoptaro-amerikanë që e njohin kulturën e zbatimit të rregullit tonë të përbashkët, Kanunores.
Valentin Lumaj, Michigan më 20 Qershor 2022
Sali Berisha – Komunisti I fundit ne perpjekjen finale per realizimin e Amaneteve te Diktatorit Komunist Enver Hoxha, Doktrines Antikombetare te Partise se Punes dhe Qellimeve te Perjetshme lakmitare te Fqinjeve dhe Fuqive Antishqiptare Gjakatare!, pasi realizoi;
– Reformen Agrare ne vend te kthimit te Pronave, ne aplikimin e ligjit Komunist – 7501. Prona, dhunshem e rrembyer dhe e vjedhur dhe sot e kesaj dite eshte e rrembyer dhe e vjedhur vetem ne Shqiperi!
– mosgjetjen e Perjetshme te Eshtrave te viktimave politike te Enverit dhe Diktatues, duke mos bere Kurre nje ligj per angazhimin e Shtetit ne gjetjen e tyre, deri ne vdeklen fizike te personave qe kishin dijeni per to!
– jo vetem mosinkludimin dinjitoz sipas nje Plani Kombetar te Persekutuarve Politike por Shfarosjen perfundimtare te tyre nga cdo perfaqsim lidershipi ne nivel Shteteror app Rajonal, deri ne Shtypjen e Dhunshme Puniste te strukturave dhe shoqatave te tyre. Duke I dhene te Persekutuarve Politike dhe pasardhesve te Patrioteve dhe Burrave te medhenj te Kombit vetem nje alternative;-Braktisjen e Vendit, ikjen pa nam e pa nishan dhe Harresen e tyre! Enveri ju vrau, ju burgosi, ju internoi dhe ju dogji shpirtin she ju Persekutoi, Sali Berisha e permbushi Amanetin t’ju zhdukte perjete nga faqja e dheut Shqiptar!
– Favorizimin e Komunisteve dhe sherbetoreve te Sigurimit te Shtetit ne hajduterine komuniste ne Privatizime
– Ringjalljen dhe konsolidimin perhershem te parimit Stalinist – Populli voton, Partia (vendos vjedh) numeron!,, me zghedhjet e dhunshme te vitit 1996! Sot e kesaj dite, ne mes te Europes, vetem ne Shqiperi nuk ka zgjedhje Demokratike!
– (ashtu si “babë” Enveri qe shtypte me gjek Revoltat Popullore Antikomuniste, . )
… urdherimin e avioneve, tankeve, armatosjen e nje pjese te shqiptareve per te vrare shqiptare ne vitin gjakatar 1997!
– se fundi, imponimin e vendimeve politike Antidemokrative, Antishqiptare, Antiamerikane dhe Antievropiane, kunder perpjekjeve per nxjerrjen e Demokracise dhe Shtetit Ligjor nga kthetrat Postdiktatoriale dhe Korruptive
Pasi sanksionoi Fitoren e Postkomunisteve
– mbi Pronen,
– mbi te Persekutuarit Politike,
– mbi moslindjen e Demokracise Perendimore dhe Shtetit Ligjor per Shqiptaret
Pasi sanksionoi fitoren e Korrupsionit Postdiktatorial ne Zhvajtjen, Gjymtimin dhe Vjedhjen e Shqiptareve dhe Shqiperise, qe vazhdone te zbatohet me eger se kurre dhe sot e kesaj dite nga Kelyshe te tjere te Komunisteve,
…tani eshte duke dhene shpirt ne perpjekjen Finale te permbushjes se Amanetit me te madh ne Testamentin e Enverit – mobilizimin e shqiptareve kunder Rrezikut Anglo-Amerikan per Shqiperine!
…para se te jape frymen e fundit te Komunistit!…ne sherbim te Postdiktatures!
Ne Shqiperi, si Haxhi Qamili qe kerkonte Baben, ne marrezine e vet, ka marre me vete per te fituar luften, ulerimat e te Korruptuarve dhe sfurqet e injoranteve!, ne Halenë-Foltore te 5 Dhjet-orit do qe te marre me vete Shqiptaret e Çpuar, Intelektualisht te Çale dhe menderisht te Marrë!
5 Dhjetori shenon kulmin dhe fundin e Turpit Kombetar te Betimit Komunist e Enverist te Sali Berishes!…por per shqiptaret pjesmarres do shenoje kulmin e Marrezise Shqiptare dhe fillimin e Turpit te Tyre!
Shqiptaro-Amerikani
Arjan Kokoshi
Sali Berisha eshte i vetmi patriot qe ka shqiperia ne politike te gjithe te tjeret jane fuksa dhe tradhtare te kombit. Te gjithe te tjeret jane fuksa dhe bashkeponetore me terroristin me te madh te botes George Soros. Sa per Sali Berishen komunist ti rruani trapin.Komunista kane qene i gjithe populli shqiptar se bashku me ty dhe familjen tende z komentues prandaj mos fol per te shkuaren por fol per te ardhmen. Sali berisha nuk eshte e ardhmja por ai eshte duke i dale perballe terroristit George Soros por edhe bashkpunetoreve te tij dhe duke i hapur rruge te rinjeve qe te vazhdojne rrugen e tij ne mbrojtje te njerezve te lire e konservatore ne pertine Demokratike te shqiperise. Edi Rama bashke me Lulzim Bashen ja kane shit vendin Sorosit dhe qe 80% e shqiptareve nuk e kane idene se kush eshte Soros. Sultan brekushja Rama e paraqet Soros si mik te shqiptareve dhe si businessman. Ai nuk i tregon shqiptareve qe ne shume vende te botes ai eshte i padeshiruar dhe madje i kerkuar per krime. P.sh Malaysia ka pas vendosur 10 million dollar ne koken e tij apo ne vitet 70 theu banken e Anglise, presidenti i Philippines i tha Sorosit qe po fute kemben ketu do ti pres te dyja kurse ky tradhtari i kombit tone i thote popullit shqiptar se ky eshte mik i shqiptareve a kuptoni o popull!.