Nji ndjesi e errët, si nji neveri e paspjegueshme mbante larg Hilush Vilzën nga dugâja e Gaspër Tragaçit. Kur i duhej dmodos me rà atypari, ecte rrâzë dugâjve kundruell, shpejt e shpejt, pa sjellun kryet, pèzull në frygë mos po del tregtari ke dera m’e thirrë.
PIKËRISHT TANI JAM DUKE QESHUR
Nostalgjia ime është një mal i heshtur,
është pyll, edhe këngë e fllad kujtimesh.
E sotmja më ofron një vend për t’u prehur,
e ardhmja dyshime e pandehma . . .
Në foto: Rustem Dashi
Mbas të fiktit, i hapa sytë me shumë vështirësi, më dhimbte gjithë trupi; koka sa nuk po më pëlciste, kyçet e duarve dhe të këmbëve nuk i ndjeja. Në bir . . .
“Hesht njëri, hesht tjetri,
Hesht ata lart, hesht ata poshtë.
Hesht, gjithë pallati.
e gjithë rrugica, Hesht.
Hesht rrugët paralele dhe rrugët vertikale.
Gëlltitëm gjuhët.
Gojë kishim . . .
Sefer Bezati është mësues.Sapo mbaruan provimet e lirimit(është mësues në një shkollë 8-vjeçare) dhe do fillojë pushimet. Vendosi të shkojë në TIRANË,se ka një teze atje dhe,kur thonë . . .
U zgjova kёtё mёngjes me mendimin tёnd
si vazhdё e vagonave qё lokomotiva i tёrheq
mes jetёs dhe gjumit kur mendja ende disi e fjetur
hija jote qё mё ndjek besnike dhe e pamundur, s j . . .
Natën e mirë me poezinë.
.
Ikin vitet, pa kuptuar
Shpejt, vika viti tjetër
Si na ikën nëpër duar
Si të grisin një cop letër,
Edhe koha shpejt vrapon
Dhe akrepat gjithashtu
Në kalendar . . .
30 vite në krah të Kadaresë! Bujar Hudhri në “Kjo javë”: Ja kë kishte vepër të preferuar! Si e takova për herë të parë më 1995
Botuesi Bujar Hudhri, i ftuar në emisionin “Kjo javë . . .
Reportazh nga pushimi në Kroaci.
Foto e përbashkët ne plazhin Bol-Draç Kroaci.
Ishte paraparë muaj më parë një pushim familjar mes familjes Golaj-Loshaj e Bezhani. Te gjithë miqësi e n . . .
Mos u dashuroni me poetët,
Qielli s`ngjall më kuriozitet,
S`ka horizonte,
Por dekore.
Poeti sot të bën serenatë poshtë ballkonit
Dhe nesër e gjen të hedhur si leckë
Në një min . . .
E ndjejë një heshtje sikur kur këndon
e ndjejë një heshtje sikur i bie kitarës
e ndjejë një heshtje sikur i bie pianos
e ndjejë një heshtje sikur p o lundroj
e ndjejë një heshtje si . . .
I nëmun, të ndjej mungesën tënde, ajrin e rralluar mëngjeseve vuaj
Ndërsa ngjitem skaj bjeshkës, ku hapat e tua janë skajuar në gurë
Fosilizuar në fragmente kujtimesh të idhta, por sa . . .
AR(T)I I PRITJES
1.
Vorbullave
të brengave
domosdo
noti
në digat e durimit
ngrehinë
për të të mos përpirë
vërshimet
2.
Smira e ka kot
kotsëkoti
smirëzinjtë
deti me shkop
nuk turbullohet . . .
Komentet