Çdo mëngjes kur çohem
Një grua duket para meje
Ngjan krejt me atë që unë pashë dje
Në univers
Një ditë më parë unë u zhyta
Në atë floknajë pyll të thellë
Të errët
Ku rriten dhe gërshetohen
Degët e mendimeve të mia
Dhe në ofiçinën e fytyrës
armikja ime e mëngjesit
U shkrinë dhe u kalitën dje
Të gjitha metalet e fjalëve të mia
Dhe në grushtet e atij që e mbrojnë
Masa gize të pamëshirshme
Unë njoh çekanët
E vullnetit tim.
Komentet