Berlin

Një pano me fotografinë e Yehen Murayevit e vendosur në Kiev. Britania tha se Rusia dëshiron që Murayev të udhëheqë Qeverinë ukrainase, pretendime këto që janë hedhur poshtë nga vetë Murayevi dhe Moska.

Një koment nga Mathieu von Rohr, kreu i departamentit të jashtëm të Der SPIEGEL

Presidenti rus Putin dëshiron të ndryshojë ekuilibrin e fuqisë në Evropë – dhe po kërcënon me luftë. Qeveria federale nuk gjen një përgjigje të qartë për këtë. Kjo është kryesisht për shkak të partisë së kancelarit Olaf Scholz.

Rreziku i një lufte agresioni në Evropë është real, por qeveria gjermane duket se ende nuk e ka kuptuar këtë. Ose si të shpjegohet ndryshe se ajo duket çuditërisht e paralizuar kur ka të bëjë me Rusinë?

Gjermania, si vendi më i rëndësishëm i BE-së, tani do të luante një rol kyç: Rusia po kërcënon me luftë kundër Ukrainës. Kancelari Olaf Scholz flet paqartë për “pasojat” në këtë rast, por nuk i përmend ato. Arsyeja është e qartë: koalicioni semaforik nuk është aspak dakord se cilat sanksione janë të mundshme. Kjo është një katastrofë në këtë situatë të rëndë.

Sjellja e Moskës është luftarake: imazhet dhe videot satelitore tregojnë se trupat ruse janë të vendosura pranë kufirit me Ukrainën, njësitë janë zhvendosur në perëndim në pjesë të largëta të vendit. Më shumë se 100,000 trupa janë të vendosur atje, tanke, artileri të rëndë. Rusia jo vetëm që kërkon nga amerikanët dhe evropianët që Ukraina të mos bëhet kurrë anëtare e NATO-s, por edhe një rishikim të të gjithë rendit të sigurisë evropiane të 25 viteve të fundit, sepse gjoja ndihet e rrethuar nga NATO.

Rusia kërkon tërheqjen e të gjitha trupave të NATO-s nga vendet anëtare në Evropën Lindore dhe një garanci që shtetet fqinje skandinave si Finlanda dhe Suedia të mos t’i bashkohen kurrë aleancës. Bisedimet mes Shteteve të Bashkuara dhe Rusisë u zhvilluan në Gjenevë javën e kaluar, por më pas zëvendësministri i Jashtëm rus Sergei Ryabkov fillimisht nuk donte të vazhdonte sepse amerikanët dhe NATO-ja nuk donin të plotësonin listën e kërkesave maksimale të Moskës.

Pavarësisht kësaj krize alarmante politike globale, qeveria gjermane është çuditërisht e kujdesshme. Kancelari Scholz shquhet për heshtjen dhe formalitetin e tij. Qeveria thekson se do të reagojë së bashku me BE-në dhe NATO-n nëse Rusia sulmon. Por qeveria as nuk mund të premtojë se do të ndalojë gazsjellësin Nord Stream 2 të Detit Baltik në këtë rast. Ky tubacion ka qenë tashmë shumë i diskutueshëm politikisht, pasi synohet të transportojë gazin nga Rusia direkt në Gjermani, duke anashkaluar Poloninë dhe Ukrainën. Qeveria gjermane me sa duket ende mendon se është e mundur që gazi të rrjedhë përmes tyre – edhe nëse Rusia sulmon Ukrainën. Pra, çfarë ia vlen gjithë biseda për pasojat?

Në politikën gjermane, lloj-lloj njerëzish nuk flasin për atë që duan të bëjnë në rast të një sulmi rus, por për atë që nuk duan të bëjnë në asnjë rrethanë. Kjo vlen jo vetëm për politikanët nga kampi qeveritar, por edhe për liderin e zgjedhur të CDU-së Friedrich Merz: Në fundjavë ai përjashtoi që Rusia mund të hidhej jashtë sistemit global të pagesave Swift – një nga sanksionet më të dhimbshme që u diskutua më herët: që bankat dhe kompanitë ruse do të përjashtoheshin efektivisht nga transaksionet e pagesave ndërkombëtare. Kjo ndërton besim dhe jo presion në Rusi: që do të thotë ju mund të mbështeteni në mosveprimin e Berlinit.

Moska mund të ndihet vetëm e inkurajuar në veprimet e saj, aq e dobët dhe e ndarë sa duket Gjermania tani. Banalizues të shquar të qasjes luftarake mund të gjenden edhe brenda koalicionit qeverisës.

Hendikepi më i madh për politikën e jashtme të Gjermanisë për momentin është partia kancelariste SPD. Kjo krizë tregon se pjesë të mëdha të partisë janë kapur nga një nostalgji për t’u marrë me Moskën, që në fakt është më e njohur nga Partia e Majtë. Atje, glorifikimi i regjimeve autoritare është rend i ditës: SHBA është e keqe, Rusia nuk është aq e keqe.

Është i frikshme se sa shumë mohim i realitetit në raport me Rusinë mund të dëgjohet nga partia e kancelarit për momentin. Në fundjavë, anëtari i SPD-së i Bundestagut Ralf Stegner e shprehu si duhet këtë mentalitet në Twitter: ai u ankua për një “ton shqetësues” në komentet gjermane për Rusinë dhe pranoi “tronditje verbale”. Ai u komentua për “tonin e Luftës së Ftohtë” dhe se “promovoi në mënyrë të njëanshme riarmatimin dhe sanksionet spirale ku nevojiteshin urgjentisht diplomacia dhe zbutja”.

Është groteske: për Stegnerin, kërkesat për një pengesë të besueshme kundër Rusisë dhe mbështetje për Ukrainën janë “trokëllitje shpatash”. Ai e injoron plotësisht trokëllitjen e vërtetë të shpatave të Moskës. Për kujtesë, Rusia po qëndron në kufirin e Ukrainës me një ushtri të tërë dhe po kërcënon në mënyrë të njëanshme me luftë.

Sigurisht, tweet-et e Stegner përfshinin edhe shprehjen “Ostpolitik”: Për shumë në SPD, është një lloj fjale magjike për gjithçka që ka të bëjë me Rusinë. Por politika e Willy Brandt-it për “ndryshim nëpërmjet afrimit” në vitet 1970 u zhvillua në situatën krejtësisht të ndryshme historike të Luftës së Ftohtë. Në atë kohë bëhej fjalë për një politikë zbutje – detentifikimi midis dy blloqeve të ngurtë, jo për një kundërshtar që donte të arrinte një ndryshim në kufijtë dhe sferat e ndikimit me kërcënimin konkret të luftës. Rastësisht, jo për dikë që kryen hapur sulme vrasjeje dhe helmimi kundër kundërshtarëve politikë në Evropën Perëndimore. Kur dikush në SPD bën thirrje për “Ostpolitik” sot, ata në radhë të parë po ngrohin shpirtin e partisë dhe duan të tregojnë një kuptim të paqartë për Rusinë.

Ralf Stegner nuk është një figurë veçanërisht e rëndësishme në SPD. Por ai është simptomë e kësaj partie. Dhe nuk është i vetmi politikan i SPD-së që tregon një lidhje problematike me realitetin në këtë krizë. Kreu i fraksionit Rolf Mützenich jep intervista njëra pas tjetrës në të cilat ai tregon shumë mirëkuptim për ndjenjat ruse të një kërcënuese dhe shumë pak mirëkuptim për ndjenjat e një kërcënimi të ndjerë nga fqinjët tanë të Evropës Lindore. Në dhjetor ai bëri thirrje për t’i dhënë fund “kërcënimeve reciproke” në krizën e Ukrainës. Por kur apo me çfarë e kërcënoi Ukraina Rusinë?

Natyrisht, edhe këndvështrimi rus duhet pranuar – por jo veçanërisht kur Rusia mban një pistoletë në tempullin e një vendi fqinj.

Madje, sekretari i përgjithshëm i SPD-së, Kevin Kühnert, deklaroi se “nuk duhet të flitet për konflikte të mundshme ndërkombëtare”, të cilat në bazë të fakteve mund të cilësohen vetëm si bojkot i realitetit. Kühnert pohoi se kështu do të varroseshin projektet “që gjithmonë kanë qenë një gjemb në këmbë”. Ai nënkuptonte Nord Stream 2, gazsjellësin që partneri i koalicionit të gjelbër e ka refuzuar prej vitesh. Nuk duhet të ngatërrohen debatet për Nord Stream 2 dhe politikën ruse ndaj Ukrainës, tha Kühnert.

Mund të thuash po aq mirë se nuk duhet të ngatërroni nevojat e industrisë gjermane të eksportit me një luftë agresioni në Ukrainë. Por meqenëse evropianët kanë arsye të mira për të mos shkuar në luftë vetë, sanksionet ekonomike janë mjeti më i fuqishëm në dispozicion të tyre.

Është e vështirë të kuptohet pse kaq shumë në SPD duan ta përjashtojnë këtë projekt të gazsjellësit nga sanksionet e mundshme, me të cilat Gjermania është izoluar prej vitesh brenda aleancës perëndimore.

A ka të bëjë kjo me faktin se historia e origjinës së gazsjellësit është e lidhur ngushtë me SPD-në, mbi të gjitha me ish-kancelarin Gerhard Schröder? Ai kishte rënë dakord për gazsjellësin e parë Nord Stream me Vladimir Putin pak para se të votohej jashtë detyrës, në mënyrë që të bëhej menjëherë kryetar i bordit mbikëqyrës në kompaninë operative – ai tani është gjithashtu kryetar i bordit mbikëqyrës të kompanisë ruse të naftës Rosneft. Është pjesë e problemit që Shröder trajtohet si një ish-kancelar dhe burrë shteti i moshuar nga shumë në partinë e tij dhe në Gjermani. Ai është 100 për qind një lobist i paguar nga Rusia.

Manuela Schwesig, kryeministre e landit të Mecklenburg-Pomeranisë Perëndimore, është një shembull i mirë për të treguar se sa problematike është marrëdhënia midis pjesëve të SPD-së dhe Rusisë. Ajo insistoi në ngritjen e një të ashtuquajturi fondacioni mjedisor me paratë ruse për të përfunduar Nord Stream 2 në mënyrë që të anashkalonte sanksionet amerikane dhe madje të përfundonte tubacionin me anijen e saj. Përndryshe, partitë populiste të krahut të djathtë në Evropë shpesh financohen me paratë ruse – dhe tani financimi po hyn në themelin e një qeverie shtetërore të udhëhequr nga SPD.

Për fat të mirë, ka përjashtime të dukshme në parti. Njëri prej tyre është Michael Roth, kryetari i komitetit të punëve të jashtme në Bundestag, i cili foli në SPIEGEL në favor të përdorimit të Nord Stream 2 si një mjet presioni dhe kërkoi “mbrojtje” kundër Rusisë. Ai gjithashtu nuk mund të bëjë pa termin “Ostpolitik”, por ai e përkufizon atë në një mënyrë të këndshme ndryshe nga shumica në partinë e tij: Sipas Roth, një “Ostpolitikë e re evropiane” duhet të marrë gjithashtu parasysh “interesat e sigurisë së partnerit të qendrës të Europës Lindore . Partnerët tanë të Evropës Lindore duhet marrë para sysh se hyjnë konsideratat e shumë Rusisë” – Është e vështirë të kuptosh: të pëlqen të flasësh për Rusinë “fqinje”, sikur të mos ekzistonin as Polonia, Ukraina apo shtetet baltike.

Gjatë fushatës zgjedhore, kancelari Olaf Scholz pretendoi se kushdo që e kërkon udhëheqjen prej tij do ta marrë. Pastaj, duke pasur parasysh konfuzionin dhe zërat qetësues në partinë e tij, ai duhet t’i drejtohet urgjentisht Moskës me fjalë të qarta. Scholz nuk është një nga miqtë e hapur të Rusisë në partinë e tij, por edhe ai vazhdon të përsërisë të pavërtetën se gazsjellësi Nord Stream 2 është një “projekt thjesht i sektorit privat”. Fakti që ai mohon seriozisht dimensionin politik të projektit është në fakt nën nivelin e Scholz-it.

Vetë Putini e bëri të qartë në vjeshtë se gazsjellësi është një mjet për të ushtruar presion: ai kërcënoi të furnizonte më shumë gaz në Evropën Perëndimore vetëm nëse hapej Nord Stream 2. Vendet fqinje në Evropën Lindore e kanë parë gjithmonë tubin si një projekt gjeopolitik, ashtu si edhe SHBA-të, edhe pse qeveria Biden ka bërë shumë për të shmangur sanksionet e mëtejshme të kongresit kundër Gjermanisë. Përleshja gjermane për këto ditë është pra një goditje tjetër për aleatët: Përfaqësuesit e qeverisë amerikane po bëjnë përpjekje të mëdha për të theksuar publikisht unitetin e tyre me Gjermaninë. Por fakti që qeveria federale ende nuk dëshiron të thotë nëse Nord Stream 2 mund të bëhet pjesë e një pakete sanksionesh mahnit shumë në Uashington, të cilët në fakt janë të prirur mirë ndaj Gjermanisë.

E vetmja që e ka pozicionuar veten më qartë në qeverinë federale është Ministrja e Jashtme Annalena Baerbock. Të Gjelbrit i kanë kundërshtuar qartë përpjekjet hegjemoniste ruse në të kaluarën, dhe këtë qendrim e mban pjesa e mëdhe e FDP-së. Dy partnerët më të vegjël të koalicionit kanë një qëndrim më realist ndaj Rusisë sesa SPD; kjo jep arsye për të shpresuar se qeveria mund të miratojë përfundimisht masa të forta.

Fakti që ministrja e Jashtme bëri një ndalesë në Ukrainë para takimit të saj me ministrin e Jashtëm rus Sergei Lavrov ishte një gjest i rëndësishëm. Megjithatë, që nga fillimi i krizës së re ruse, Kancelaria Federale ka pretenduar udhëheqjen në politikën e jashtme dhe ajo fjalë për fjalë po ngadalëson Baerbock-un.

Tani do t’i takonte kancelarit Scholz të kundërshtonte rrymat nostalgjike në partinë e tij për Rusinë dhe të angazhohej qartë për masat e mundshme ndëshkuese. Sigurisht, këto do të duhet të përfshijnë gjithashtu Nord Stream 2. Për sa kohë që Gjermania heziton t’i tregojë qartë Moskës pasojat e mundshme, Evropa do të mbetet e dobët. Kur bëhet fjalë për të ardhmen e Evropës, sistemin e saj të sigurisë dhe ndikimin e ardhshëm të Rusisë në kontinent, mund të jeni pak më aktiv.

Nuk ka të bëjë më vetëm me Ukrainën, të cilën Rusia e sheh si pjesë të territorit të saj historik. Për Vladimir Putin, nuk ka të bëjë vetëm me shmangien e rrezikut, por edhe me rivendosjen e fuqisë dhe ndikimit në Evropë – me të vetmin mjet që ai ka: ushtrinë. Është e vërtetë se prodhimi ekonomik i vendit të tij është vetëm dy herë më i madh se ai i Zvicrës – me shtatëmbëdhjetë herë më shumë banorë.

Por ushtria ruse ka treguar në vitet e fundit nga Gjeorgjia në Siri dhe Krime se është e aftë të bëjë luftë në mënyrë efektive. Nuk mund të përjashtohet që Ukraina do të pasohet nga vende të tjera konflikti: përfaqësuesit rusë tashmë po bëjnë kërcënime indirekte kundër shteteve të tjera – Mikhail Ulyanov, përfaqësues i përhershëm i Rusisë në organizatat ndërkombëtare në Vjenë, pohoi se anëtarësimi i shteteve baltike në NATO po destabilizon afërsinë e menjëhershme . Së fundmi, shteti jo anëtar i NATO-s, Suedia, dërgoi trupa shtesë në ishullin Gotland të Detit Baltik, sepse Rusia kishte rritur aktivitetet e saj në rajon.

Qeveria federale duhet t’i përgjigjet këtij kërcënimi. Ajo duhet gjithashtu të rishqyrtojë rezistencën e saj ndaj dërgesave të armëve në Ukrainë – është e pakuptueshme që Gjermania të refuzojë këtë mbështetje për këtë vend partner në nevojë të madhe. Natyrisht, në funksion të kërcënimit të ri rus, Gjermania dhe Evropa duhet të vendosin masa ushtarake parandaluese.

Mbi të gjitha, SPD duhet t’i nënshtrohet tani një kontrolli të realitetit: në pjesë të së majtës, fjala “luftëtar” është ende një fjalor popullor për të diskredituar këdo që bën thirrje për një strategji ekonomike, ushtarake dhe politike përballë synimeve destabilizuese dhe luftarake të Rusisë. Asgjë që Rusia bën në këto qarqe nuk është gjysma e keqe se ajo që bëjnë SHBA-ja apo Evropa për t’i mbajtur ata të sigurt.

Por këto ditë nuk mund të ketë dyshim se kush është luftënxitës dhe udhëheqës i vërtetë i luftës. Qeveria Federale dhe veçanërisht Partia e Kancelarit SPD jo vetëm që duhet ta njohin urgjentisht këtë, por edhe të veprojnë në përputhje me rrethanat./Pëktheu Elida Buçpapaj

VOAL – Friedrich Merz u zgjodh në krye të Unionit Kristian Demokrat të Gjermanisë (CDU) me 94,62% ​​të votave nga delegatët e kongresit të partisë online në Gjermani që po zhvillohet në vazhdim. Ish-juristi financiar ishte zgjedhur tashmë në dhjetor nga baza e CDU-së me 62.1% të preferencave dhe delegatët u thirrën për të konfirmuar zgjedhjen.

CDU ka “shansin e një fillimi të ri”, por duhet të japë një imazh të qartë: nëse grindet, rruga për në qeverinë e ardhshme do të jetë e gjatë”, tha Merz në fjalimin e tij në kongres.

“Ne pësuam një disfatë të rëndë në zgjedhje. Por nuk e kemi humbur besimin tek vetja – tha ai -. Duhet të imagjinojmë se si do të jetë një qeveri e së ardhmes”. “Nuk e mashtrojmë veten, rruga do të jetë e gjatë. Dhe kjo nuk varet vetëm nga ne, por edhe nga ne”, tha ai. sda-eb

NATO-ja hodhi poshtë të premten kërkesat ruse për të tërhequr forcat e saj nga Rumania dhe Bullgaria ndërsa vazhdonin përpjekjet diplomatike për të parandaluar një luftë në Evropë në kushtet kur Rusia ka grumbulluar rreth 100 mijë trupa pranë kufijve të Ukrainës.

“NATO-ja nuk do të heqë dorë nga e drejta për të mbrojtur njëri-tjetrin, përfshirë praninë e trupave në pjesën lindore të aleancës,” tha në një deklaratë zëdhënësja e NATO-s, Oana Lungescu.

Moska ka kërkuar garanci ligjërisht të detyrueshme nga NATO-ja se ajo do të ndalojë zgjerimin dhe do të kthehet në kufijtë e vitit 1997.

Më herët të premten, ministria e jashtme ruse tha se garancitë e sigurisë që kërkon Moska nga Perëndimi përfshijnë dispozita që kërkojnë që forcat e NATO-s të largohen nga Rumania dhe Bullgaria.

Duke iu përgjigjur një pyetjeje se çfarë do të thoshte kjo për Bullgarinë dhe Rumaninë, të cilat u anëtarësuan në NATO-n pas vitit 1997, ministria tha se Rusia donte që të gjitha trupat e huaja, armët dhe pajisjet e tjera ushtarake të tërhiqeshin nga ato vende.

NATO-ja i hodhi poshtë këto kërkesa, duke thënë se një gjë e tillë do të krijonte aleatë të dorës së parë dhe të dytë të NATO-s, gjë që aleanca nuk mund ta pranonte.

“Ne hedhim poshtë çdo ide për sfera ndikimi në Evropë. Ne gjithmonë do t’i përgjigjemi çdo përkeqësimi të mjedisit tonë të sigurisë, edhe me forcimin e mbrojtjes sonë kolektive,” tha zëdhënësja e NATO-s.

“NATO-ja është vigjilente dhe vazhdon të vlerësojë nevojën për të përforcuar pjesën lindore të Aleancës sonë.”/VOA/

RFE/RL

Italia është gati të zgjedhë presidentin e ri dhe synon nxisë unitetin, pas grindjeve politike.

Silvio Berlusconi mendon se është i përshtatshëm për këtë pozitë.

Manjati i medias, miliarderi dhe tri herë kryeministër i Italisë, që hyri në politikë gati 30 vjet më parë, Berlusconi, po synon t’i shtojë karrierës së tij edhe pozitën më të lartë në këtë shtet.

Berlusconi ishte dënuar për mashtrim me tatime dhe ishte përjashtuar nga Senati. Por, sa i përket shembullit të tij nga ana morale, 85-vjeçari që ishte parë shumë herë në mbrëmje të ndryshme me vajza më të reja, kishte deklaruar se “unë nuk jam shenjtor”.

Kreu aktual i shtetit, Sergio Mattarella, mandati i të cilit skadon më 3 shkurt, ka thënë vazhdimisht se nuk dëshiron të kandidojë përsëri për president.

Po ashtu, Berlusconi arriti që të lirohet nga akuzat për dyshimet se ka paguar për seks një vajzë të mitur.

Ai është duke lobuar qe disa javë te ligjvënësit italianë të qendrës së djathtë, për të siguruar votat e tyre për t’u zgjedhur president më 24 janar, në një mandat katërvjeçar.

Në Itali, deputetët, senatorët dhe përfaqësuesit e 20 rajoneve, zgjedhin presidentin e republikës.

Për të fituar, një kandidati i duhen dy të tretat e votave në tri rundet e para të votimit. Në të katërtin, një shumicë e thjeshtë është e mjaftueshme.

Ish-kryeministri Enrico Letta, i cili kryeson Partinë Demokratike, kritikoi vendimin e qendrës së djathtë për të mbështetur Berlusconin, pasi ai e konsideron “një zgjedhje thellësisht të gabuar”.

“Çdo lider politik (partiak) është përçarës, por kur mendojmë për Silvio Berlusconin, në historinë e këtyre 25 vjetëve, është e vështirë të mendosh për një shef politik më përçarës se ai”, tha Letta.

Berlusconi ka luftuar përgjatë viteve shkaku i problemeve në zemër dhe problemeve të tjera shëndetësore. Ai, po ashtu, është shtruar në spital si pasojë e COVID-19.

Roberta Metsola është zgjedhur Presidentja e re e Parlamentit Evropian, në vend të David Sassoli-t, i cili ndërroi jetë disa ditë më parë. Metsola fitoi një shumicë absolute prej 458 votash.

Metsola, një anëtare e grupit të krahut të djathtë EPP nga Malta, ishte midis katër kandidatëve për këtë pozicion, së bashku me Sira Rego të Spanjës (radikalja e majtë), Kosma Zlotowski e Polonisë (ECR, Euroskeptikët) dhe Alice Bah Kuhnke e Suedisë (të Gjelbërit).

Alice ishte pretendentja më e afërt, duke fituar 101 vota, me Sira që fitoi 58.

Secila ia bëri kërkesën kolegëve të tij eurodeputetë në Strasburg të martën për të pasuar Sassoli, i cili vdiq më 11 janar dhe mandati i të cilit përfundoi këtë javë.

Metsola është eurodeputete që nga viti 2013 dhe nënkryetare e Parlamentit që nga viti 2020./dita

VOAL – Xhuzepe, i pastrehi i njohur me origjinë italiane, i cili endej në qendër të Parisit i rrethuar gjithmonë nga pëllumbat, “miqtë e tij më të mirë”, u gjet i vdekur në furgonin që ishte shtëpia e tij. Ai ishte 76 vjeç.

Një ish-kontabilist që kishte rënë në gjendje të keqe, ai ishte bërë vagabond me kalimin e viteve: mjekër e gjatë, kurriz i përkulur dhe një numër i madh pëllumbash mbi supet, duart dhe kudo që ulej për t’i ushqyer.

Në lagjen Beaubourg ishte bërë një figurë e njohur, e dashur për shumë njerëz. Jeta e tij përqendrohet rreth “Monsieur Pigeon”, një dokumentar me regji të Antonio Prata, i cili u prezantua në Festivalin e 55-të të Filmit në Solothurn. rsi-eb

Këln

Më pëlqen ta kujtoj si atë ditë kur me daltë e me çekiç në dorë godiste mbi murin e Berlinit që po rrëzohej një herë e përgjithmonë. Apo atje në lindjen e largët mes njerëzve të dëmtuar nga tsunami. Ai ishte gjithnjë gazetar i frontit të parë e i tillë mbeti edhe kur ishte drejtues i TG1 në Rai. Gazetar i pakompromis, për të cilin mbi gjithçka vlenin realja, e vërteta, interesi i njerëzve të thjeshtë. Gjithë të tjerat ishin të dorës së dytë.

Sepse David Sassoli ishte mbi të gjitha njeri i thjeshtë, që i donte njerëzit dhe aspironte më të mirën për ta, njeri që me fjalën e tij dinte të luftonte ndarjet e të sillte bashkimin, të kontestonte luftën e të promovonte paqen, të shqelmonte të keqen e të vadiste të mirën. Sepse ai ishte kopshtar i së mirës. I pandryshueshëm në integritetin e tij si njeri mbeti edhe kur u fut në politikë, edhe kur u bë njeriu i institucioneve të rëndësishme të Europës, deri në detyrën e Presidentit të Parlamentit Europian.

Siç e kujtojnë shumë kolegë të tij, ai ishte i vetmi që dinte ta gjente gjuhën me të gjithë, që arrinte t’i ulte në tavolinë e të diskutonin e vendosnin për të mirën e përbashkët europiane e botërore. Ndaj edhe gëzonte stimën e respektin e të gjitha forcave politike të të gjitha ngjyrimeve.

Ai ishte simbol i mirësisë njerëzore. Roberto Benigni i intervistuar nga Sassoli kur po realizonte filmin “Pinoku” i tha që do donte që në filmin e tij të kishte si interpretues të roleve figura gazetarësh të RAIT. -Po mua cilin rol do më japësh?-e pyet Sassoli. Dhe Benigni, duke qeshur, i zgjedh figurën më njerëzore, Xhepeton.

Njerëzor dhe i drejtë deri në ditën e fundit. Në deklaratrën e tij të fundit në 13 dhejtorin e vitit të kaluar ai thoshte: Democracia është e vështirë të ndërtohet, por vritet me lehtësi. Mos ngrini mure kundër atyre që ikin nga luftrat, nga uria e të ftohtët, por ngrini mure midis morales dhe imorales, midis humanes dhe jo humanes”.

Ndaj edhe në ditën e ndarjes së tij nga jeta, përkrah mesazheve ngushëlluese nga personalitetet më të mëdha shtetërore e politike të të gjithë globit, spikasin miliona mesazhe të njerëzve të thjeshtë në thelb të të cilave tingëllonte: “Ti ishe presidenti ynë, presidenti i të gjithëve”.

Pushofsh në paqe, luftëtar i së mirës.

Presidenti i Parlamentit Evropian, David Sassoli ka vdekur në moshën 65-vjeçare, ka thënë zëdhënësi i tij, Roberto Cuillo.

Sassoli ka vdekur më 11 janar në një spital në komunën Aviano të Italisë, ka thënë Cuillo.

Më 10 janar, Parlamenti i BE-së ka konfirmuar se politikani italian i qendrës së majtë, është shtrirë në nj spital në Itali prej 26 dhjetorit.

Përmes një deklarate, është thënë se “shtrirja në spital ka qenë e domosdoshme për shkak të komplikimeve serioze të nxitura nga mosfunksionimi i sistemit imunitar”.

Sassoli ka qenë anëtar i Parlamentit të BE-së prej vitit 2009.

Më 2019, ai është zgjedhur president i Parlamentit me bazë në Strasburg, pas propozimit të bërë nga Aleanca Progresive e Socialistëve dhe grupi i demokratëve.

Mandati i tij do të përfundonte në fund të këtij muaji, dhe ai nuk pritej që të kandidonte për një mandat të dytë. rel

Presidenti italian, Sergio Mattarella.

Politikanët italianë do të zgjedhin kreun e ri të shtetit më 24 janar.

Në Itali, deputetët, senatorët dhe përfaqësuesit e 20 rajoneve, zgjedhin presidentin e republikës.

Për të fituar, një kandidati i duhen dy të tretat e votave në tri rundet e para të votimit.

Në të katërtin, një shumicë e thjeshtë është e mjaftueshme.

Zgjedhja e pasardhësit të presidentit aktual, Sergio Mattarella, pritet me padurim në Itali.

Deri tani, nuk ekziston një emër zyrtarisht.

Për javë të tëra, mediat kanë spekuluar për kandidaturën e kryeministrit aktual, Mario Draghi.

Të tjerë kanë thënë se do të dëshironin të shihnin një grua në krye të shtetit.

Në kampin e krahut të djathtë, Silvio Berlusconi përmendet vazhdimisht si kandidat.

Presidenti ka rol të rëndësishëm në Itali, sidomos në kohë krizash.

Në mesin e gjërave për të cilat ka pushtet është edhe shpërndarja e legjislaturës në parlament dhe emërimi i ministrave.

Mandati shtatëvjeçar i Mattarelles përfundon në muajin shkurt.

Paris

Në Itali gjatë 24 orëve të fundit janë regjistruar 141.262 raste me COVID-19, transmeton Anadolu Agency (AA).

Sipas të dhënave të Ministrisë së Shëndetësisë, me 141.262 rastet e reja numri i rasteve ka arritur në 6.266.939 ndërsa numri i pacientëve që trajtohen në kujdesin intensiv ka arritur në 1.297.

Gjatë 24 orëve të fundit si pasojë e koronavirusit kanë humbur jetën 111 persona duke e rritur numrin e viktimave në 137.513.

Dje në vend u shënuan 144.243 raste të reja, duke regjistruar shifrën më të lartë të rasteve ditore që nga fillimi i pandemisë në shkurt 2020 e deri më tani.

Ndërsa numri i të shëruarve u rrit në 5.107.729 me 20.432 të shëruar.

Fushata e vaksinimit masiv kundër COVID-19 filloi më 27 dhjetor 2020. Deri tani janë aplikuar 111.161.728 doza të vaksinës.

RFE/RL

Më shumë se 11,000 emigrantë ilegalë kanë hyrë në Gjermani këtë vit – përmes Polonisë – nga Bjellorusia, ka thënë policia gjermane më 27 dhjetor.

Bashkimi Evropian akuzon liderin autoritar të Bjellorusisë, Alyaksandr Lukashenka, se është duke marrë emigrantët nga Lindja e Mesme dhe është duke i shtyrë drejt kufijve me Poloninë dhe Letoninë e Lituaninë, në kuadër të një “sulmi hibrid” që shihet si hakmarrje ndaj sanksioneve të Perëndimit.

Shumica e emigrantëve ilegalë synojnë të arrijnë në Gjermani, vend i cili ka rritur kontrollet kufitare me Poloninë në muajt e fundit.

Policia federale e Gjermanisë ka thënë përmes një deklarate se ka regjistruar 11,162 hyrje ilegale “të lidhura me Bjellorusinë” këtë vit, kryesisht në periudhën gusht-nëntor.

Policia ka thënë se aktualisht është duke rënë trendi i kalimeve ilegale të kufijve, pasi në dhjetor janë regjistruar 470 raste në krahasim me mbi 8,000 në tetor dhe nëntor.

Nën ligjin gjerman, migranët që aplikojnë për azil mund të qëndrojnë në këtë shtet derisa janë në pritje të analizimit të aplikacionit nga autoritetet.

Numri në rënie i migrantëve që kanë kaluar kufirin në dhjetor mund të jetë reflektim i ndryshimit të politikave ndaj Bjellorusisë, pasi regjimi i Lukashenkas është goditur me paketën e pestë të sanksioneve, të cilat kanë prekur edhe shtetet e treta, me qëllim të ndaljes së valës së migrantëve.

Autoritetet bjelloruse kanë pastruar kampet e migrantëve në kufij dhe kanë transferuar më shumë se 2,000 njerëz nëpër ambiente tjera.

Disa mijëra irakianë janë kthyer në vendin e tyre me aeroplanë, pas raportimeve se ata janë përballur me kërcënime dhe kushte të rënda nëpër kampe.

Bruksel

Më 3 dhjetor të vitit 1992, inxhinieri i Vodafone, Neil Papworth i dërgoi një SMS drejtorit të atëhershëm të Vodafone, Richard Jarvis. Ai shkroi: “Gëzuar Krishtlindjet”

Mesazhi i parë i dërguar me celular gjeti blerës për 107 mijë euro në një ankand të mbajtur në Francë, transmeton Anadolu Agency (AA).

Më 3 dhjetor të vitit 1992, inxhinieri i Vodafone, Neil Papworth i dërgoi një SMS drejtorit të atëhershëm të Vodafone, Richard Jarvis. Ai shkroi: “Gëzuar Krishtlindjet”.

Të ardhurat nga Vodafone do t’i dhurohen Komisionerit të Lartë të Kombeve të Bashkuara për Refugjatët (UNHCR).

Ndërrimi i Qeverisë në Gjermani nuk ka rezultuar edhe me ndërrim qëndrimi sa u përket iniciativave për bashkëpunim rajonal në Ballkanin Perëndimor, siç është “Open Balkan”.

Nga Berlini zyrtar theksojnë se i përkahin përpjekjet për fuqizimin e bashkëpunimit rajonal, duke vendosur theks të veçantë te gjithpërfshirja, teksa e përmendin edhe marrëveshjen për Tregun e Përbashkët Rajonal në kuadër të Procesit të Berlinit.

Në një përgjigje ekskluzive për Gazetën Express nga Qeveria e re e Gjermanisë, që drejtohet tashmë nga kancelari Olaf Scholz, të pyetur nëse e përkrahin iniciativën e “Open Balkan”-it, kanë thënë se Qeveria Federale e Gjermanisë i mbështet përpjekjet për fuqizimin e bashkëpunimit rajonal në mes të gjashtë vendeve të Ballkanit Perëndimor.

Teksa e thonë këtë, nga Berlini zyrtar theksojnë se është shumë e rëndësishme që një bashkëpunim i tillë të jetë gjithëpërfshirës dhe i hapur për të gjitha vendet e rajonit.

“Qeveria Federale mbështet përpjekjet për fuqizimin e bashkëpunimit rajonal në mes të gjashtë vendeve të Ballkanit Perëndimor.Është shumë e rëndësishme që ky bashkëpunim të jetë gjithëpërfshirës dhe i hapur për të gjitha gjashtë vendet e Ballkanit Perëndimor”, ka thënë një zëdhënës i Qeverisë së Gjermanisë për Gazetën Express.

Në fund të përgjigjes, ky zëdhënës i Qeverisë Gjermane thekson se përkrahja e fuqizimit të bashkëpunimit rajonal mes vendeve të Ballkanit Perëndimor është arsyeja pse në mënyrë të veçantë e përkrahin Tregun e Përbashkët Rajonal, që është një iniciativë në kuadër të Procesit të Berlinit.

“Prandaj, ne e mbështesim veçanërisht Planin e Veprimit për Tregun e Përbashkët Rajonal, të miratuar në Samitin e Procesit të Berlinit në Sofje në nëntor të vitit 2020”, ka përfunduar ky zëdhënës.

Parlamenti Evropian shprehu të enjten shqetësim të thellë për shkeljet e të drejtave të njeriut të punëtorëve vietnamezë në Serbi, dhunën kundër protestuesve mjedisorë dhe ndikimin në rritje të Kinës në vend. Eurodeputeti francez, Thierry Mariani, në emër të grupit të djathtë Identiteti dhe Demokracia, i kritikoi BE-në për qëndrimin e saj ndaj Serbisë.

Përveç kritikave ndaj autoriteteve serbe për përpjekjet për të shtypur protestat, mosrespektimin e standardeve evropiane të drejtave të punës dhe afërsinë me Kinën, disa ligjvënës evropianë kritikuan gjithashtu hapjen e kapitujve të rinj të negociatave për afrimin e Serbisë në BE në rrethanat e krijuara.

Eurodeputetët paralajmëruan gjithashtu për shkelje të drejtave të njeriut të rreth 500 punëtorëve vietnamezë në kantierin e ndërtimit të fabrikës Linglong në pronësi kineze në Zrenjanin.

Punëtorëve vietnamezë thuhet se iu morën pasaportat dhe u detyruan të jetonin në kushte çnjerëzore.

Prandaj, ligjvënësit evropianë paralajmëruan se Serbia po i jep Kinës dhe industrialistëve kinezë gjithnjë e më shumë privilegje ligjore në vend, edhe kur ato janë në kundërshtim me ligjet e BE-së, dhe shprehën shqetësimin për ndikimin në rritje të Kinës në Serbi dhe në Ballkanin Perëndimor.

Tonino Picula, eurodeputeti kroat nga socialistët (S&D) dhe njëri nga bashkautorët e propozim rezolutës, tha në një debat në Parlamentin Evropian se “në Serbi nuk janë të pakta rastet e ndikimeve të jashtme përmes investimeve të dyshimta që nuk janë në përputhje me ato evropiane, e të cilat rezultojnë me punë të detyrueshme”, transmeton Index.hr.

“E gjithë kjo me mbështetjen e drejtpërdrejtë të strukturave qeverisëse që krahasojnë protestuesit mjedisorë me fashistët, ndërsa huliganët e mbrojtur nga policia mbrojnë muralet për kriminelët e dënuar për krime të luftës”, shtoi Picula, duke treguar se çfarë është thënë edhe në amendamentin e tij në propozimin e rezolutës.

“Vendimi i Komisionit Evropian për hapjen e një grupi negociatash mjedisore me Serbinë pas sulmeve të dhunshme të huliganëve të Vuçiçit ndaj protestuesve nuk e ndihmon besueshmërinë e BE-së”, tha Picula.

Viola von Cramon – Taubadel nga të Gjelbrit, gjithashtu bashkëautore e propozimit të rezolutës, tha se protestat në Serbi nuk kishin të bënin vetëm me mbrojtjen e mjedisit dhe ligjin e referendumit, por edhe me luftën kundër korrupsionit të përhapur dhe theksoi se BE nuk duhet të bëjë kompromis me standardet për vendet që hyjnë në BE.

Deputeti kroat Tomislav Sokol, në emër të Partisë Popullore Evropiane, tha se situata aktuale tregon faktin se “Presidenti Vuçiç kurrë nuk ka qenë realisht besnik ndaj ideve dhe vlerave evropiane”.

“Protestat paqësore shoqërohen me incidente dhe provokime, konflikte sporadike, shtytje dhe përleshje të shkaktuara nga grupe provokatorësh dhe përkrahësve të qeverisë, me mungesë të dukshme të policisë me uniformë. Është e qartë se Partia Progresive Serbe në pushtet kërcënon të drejtat politike dhe liritë civile. në Serbi”, paralajmëroi Sokol.

Eurodeputeti francez Thierry Mariani, në emër të grupit të djathtë Identiteti dhe Demokracia, kritikoi BE-në për qëndrimin e saj ndaj Serbisë.

“Komisioni i kërkon Serbisë dispozita që nuk janë në marrëveshje të tjera”, tha ai.

“Serbia e ka humbur Kosovën dhe ky parlament e njeh Prishtinën. Të gjithë investitorët ndërkombëtarë, rusë, kinezë e të tjerë, ju doni të jenë në vartësi të Brukselit, nuk po e mbroni konkurrencën e ndershme në BE”, komentoi Mariani.

Mariani kërkoi që të zhvillohet një dialog i ndershëm me Serbinë dhe që BE “të mos ndjekë ideologjinë e saj në vendet e treta”. bw

RFE/RL

Përfaqësuesit e Parlamentit Evropian më 15 dhjetor, vonë në mbrëmje votuan raportin për bashkëpunim në luftën kundër krimit të organizuar në Ballkanin Perëndimor. Me këtë dokument, po ashtu, kërkohet që shtetet e rajonit t’i hapin arkivat e ish-Jugosllavisë.

Në dokumentin e miratuar, eurodeputetët u bënë thirrje qeverive të shteteve të rajonit që t’i shtojnë përpjekjet në drejtim të reformave në fushën e sundimit të ligjit dhe luftës kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar.

Për këtë raport votuan 531 eurodeputetë, ndërsa 48 ishin kundër dhe 117 abstenuan.

Në raportin e miratuar thuhet se shtetet e Ballkanit Perëndimor janë “shtete të prejardhjes, destinacionit dhe transitit me qenie njerëzore dhe shërbejnë si korridore transiti për emigrantët e refugjatët, por po aq janë edhe zona për shpëlarje të parave dhe tregti me armë zjarri”.

Në dokument, ndër tjerash, thuhet që “deputetët e Parlamentit Evropian, të vetëdijshëm për akuza për lidhjet ndërmjet figurave të larta politike dhe grupeve të krimit të organizuar, nëpërmes këtij raporti, theksuan nevojën që të çrrënjosen lidhjet politike dhe administrative me krimin e organizuar përmes masave të qarta të mbrojtjes nga korrupsioni dhe me ndjekje efikase penale të rasteve të korrupsionit të profilit të lartë”.

“Lidhjet ndërmjet krimit të organizuar, politikës e biznesit ekzistonin edhe para shpërbërjes së Jugosllavisë dhe vazhduan deri në fund të konflikteve në vitet ’90, derisa deputetët e Parlamentit Evropian dënuan mungesën e qartë të vullnetit të autoriteteve përgjegjëse në rajon që të hapin arkivat e ish-Jugosllavisë dhe dosjet t’u kthehen qeverive nëse ato duan”, shkruhet në dokument.

Po ashtu, theksohet nevoja që shtetet e Ballkanit Perëndimor të bashkëpunojnë dhe të këmbejnë informatat e inteligjencës me shtetet anëtare të Bashkimit Evropian dhe partnerët ndërkombëtarë.

Autori i dokumenti, deputeti evropian, Lukas Mandl, pas miratimit të këtij raporti deklaroi se krimi i organizuar dëmton besimin e qytetarëve ndaj institucioneve të tyre publike.

“Andaj, kjo paraqet pengesë të madhe për shoqëritë në Ballkanin Perëndimor që të zhvillojnë shtetet dhe ekonomitë e tyre. Bashkimi Evropian nuk mund të përdorë krimin e organizuar si arsyetim për shtyrjen e procesit të zgjerimit, por duhet të qëndrojë krahas popujve të Ballkanit Perëndimor në luftën e tyre kundër krimit të organizuar”, porositi Mandl.

Deputetët e Parlamentit Evropian me këtë raport të miratuar u pajtuan që lufta kundër krimit të organizuar dhe integrimi në Bashkimin Evropian janë procese të cilat fuqizohen mes vete, duke i bërë thirrje Bashkimit Evropian që të përshpejtojë procesin e integrimit.

Në këtë kontekst, meqë izolimi nxit aktivitetet kriminale, deputetët e Parlamentit Evropian po ashtu i bënë thirrje Këshillit që pa shtyrje të mëtutjeshme të miratojë liberalizmin e vizave për Kosovën.

Faktorët kryesorë që shoqëritë e Ballkanit Perëndimor i bëjnë të ndjeshme, sipas raportit, janë mungesa e mundësive për punësim, korrupsioni, dezinformatat, elementet e kapjes së shtetit, pabarazia dhe përzierja e regjimeve jodemokratike siç janë Rusia dhe Kina.

Në përputhje me këtë, sipas eurodeputetëve, Bashkimi Evropian do të duhej që t’i përkrahte këto përpjekje nëpërmes ndihmës financiare dhe bashkëpunimit praktik.

Solange d’ANGELY dhe jeta e saj

Solange d’Angely është e bija e francezit Robert d’Angely, i cili si të ishte një Rilindas shqiptar i vërtetë iu përkushtua gjuhës shqipe. Robert d’Angely u martua me vajzën shqiptare që quhej Maria. Ajo ishte e bija e doktor Josif Bënjës nga Përmeti dhe frut i dashurisë së tyre ishte Solange d’Angely.

Në moshën 20 vjeçare, Solange u diplomua në degën “fizikë-kimi-biologji” në Fakultetin e Shkencave në Paris. Dhe në 1953, ajo u regjistrua në vitin e parë në Fakultetin e Mjekësisë në Paris,falë rezultateve të shhkelqyera fitoi bursë studimi. Më 26 tetor 1965, ajo përfundoi me sukses Fakultetin e Mjekësisë të Universitetit të Parisit shoqëruar me certifikatën e studimeve me specialitet pediatrinë, e cila i dha asaj statusin e specialistit në pediatri.

Më 8 qershor 1966, ajo mbrojti tezën e saj mbi “Apneat e foshnjave të parakohshme” dhe në të njëjtën ditë mori diplomën shtetërore të doktorit të mjekësisë.

Solange d’ANGELY dhe Shqipëria e saj

Më 15 qershor 1971, Dr. Solange d’Angely erdhi në Shqipni me nanën e saj, Maria Bënja, e cila u kthye për herë të parë në vendin e saj të lindjes, të cilën ajo nuk e kishte parë që nga viti 1924. Nanë dhe bijë u prekën shumë nga situate e Shqipërisë së asaj kohe. Por vetëm në vitin 1991, me ranien e diktaturës komuniste, Dr Solange d’Angely vendosi të rikthehej me ide të qarta, me një përkushtim prej idealisteje për tí dhuru vendit amë energjinë e saj të mbledhun ndër vite, në pamundësi për me e dhanë, atë ndihmë që veçanërisht fëmijët e vegjël të sëmurë kishin nevojë.

Në vitin 1991, ajo themeloi shoqatën e parë humanitare, e cila u qujt “Bashkëpunimi Arsimor dhe Mjekësor për Fëmijët e Shqipërisë” me akronim CEMPEA. CEMPEA synonte të jepte kontribut në fushat: e shëndetit, arsimit dhe trajnimit, për të përmirësu kushtet e jetesës së fëmijëve në Shqipëri.

Po në këtë vit, Dr. Solange d´Angely organizoi “Ditët e para Pediatrike Franko-Shqiptare” në Tiranë (Shqipëri), nën mbikëqyrjen e Këshillit të Evropës dhe në bashkëpunim me pediatrinë shqiptare si dhe të ndihmesës së pakufi të atashesë së kulturës në Ambasadën Franceze në Tiranë zonjës Evelyne Noygues .

D´Angely, shumë shpjet u bë aktorja kryesore në organizimin e kongreseve pediatrike, të cilat ndoqën njëra -tjetrën nga viti 1992- 2007 për të promovua mjekësinë, forcu shkëmbimet mes kolgëve francezë me ato shqiptarë. Gjithashtu CEMPEA, në drejtimin e Dr. Solange d´Angely, arriti të mbledhë dhe bashkojë energjitë e partnerëve të shumtë për të shpërndarë ndihma humanitare me ilaçe dhe pajisje mjekësore, rroba dhe qumësht, nga 1992 -1996.

Kjo grua e fuqishme, me një personalitet të admirueshëm dhe të besueshëm që kishte krijuar ne shoqërinë e lartë franzeze, në rrethet intelektuale, te profesorët e mjeksisë si dhe në rrjetet administrative, kjo grua me zemër të madhe, organizon pritjen e fëmijëve shqiptarë në spitalin De Paris për vite të tëra, duke fillu nga viti 1993- 2004, për kujdes të specializuar që nuk mund t’ju ofrohej në Shqipëri.

Në të njëjtën kohë, vizionarja Dr. Solange d´Angely, nëpërmjet CEMPEA, vokumin e mungesës së specialiteteve në mjeksinë shqiptare, arrin ta plotësojë duke siguruar mundësi trajnimi të disa pediatërve shqiptarë në Francë në fushat e gjenetikës molekulare dhe të biologjisë, reumatologjisë, pediatrisë dhe imunologjisë.

E ndër arritjet e saj më të mëdha, që mjeksia dhe populli shqiptar i përulet është se siguroi mbështetjen vendimtare në lidhje me ekzaminimin që në paralindje të diagnozës të beta-talaseminë, sëmundjes gjenetike që prek 10% të popullsisë në Shqipëri, si dhe arriti në bashkëpunim me autoritete shqiptare të përurojë të parin laborator të biologjisë molekulare dhe gjenetikës, brenda qendrës spitalore universitare (CHU) të “Nëna Tereza” në Tiranë në vitet 2005.

Kontributi madhështor i Dr. Solange d´Angely nuk njeh pengesa as kufinj të ndarë mes tokave shqiptare, nga viti 2007 ajo udhëhoqi projektin në mbështetje të fëmijëvë nga Shqipëria dhe Kosova me patologji komplekse duke iu mundësuar prindërve të tyne të merrnin shërbim të specializuar nga profesionistë francezë të kujdesit shëndetësor.

E emëruar me dekret në Gazetën Zyrtare franceze, më 1 Janar 2010, Dr .Solange d’Angely u dekorua me Kryqin e Kalorësit të Legjionit të Nderit franceze nga Profesor Gérard Lenoir, më 5 maj 2010, për iniciativën e saj qytetare në fushat e shëndetësisë, arsimit , aksion social dhe humanitar.

Asnjë nga Presidentë shqiptarë nuk u kujtua tí dekorojë kësaj misionareje urdhër mirënjohjeje.

Porse të gjithë ne I përulemi kësaj zonje të klasit francez e me zemër shqiptare, tani 88-vjeçare Solange d’Angely të shijojë pushimin e merituar të rrethuar nga familja dhe miqtë, rrethuar dhe me mirënjohjen tonë të thellë, por të pamundur deri më tani edhe institucionalisht.

RFE/RL

Gjermania dëboi dy diplomatë rusë pasi një gjykatë në Berlin shpalli fajtor një shtetas rus për vrasjen e një militanti çeçen më 2019 në Berlin, pas urdhrit të marrë nga Moska.

Ministrja e Jashtme gjermane, Annalena Baerbock tha më 15 dhjetor se ambasadori rus në Gjermani, Sergei Nechayev është njoftuar për dëbimin e diplomatëve.

Përfshirja ruse në vrasjen e Tornike Kavtarashvili më 2019 ishte “shkelje e rëndë e ligjeve gjermane dhe sovranitetit të Gjermanisë”, tha Baerbock.

Gjykata në Berlin tha se autori i vrasjes së Kavtarashvili ishte 56-vjeçari Vadim Krasikov, i njohur edhe me emrin Vadim Sokolov.

Vraja e Kavtarashvili në Berlin kishte përkeqësuar raportet mes Rusisë dhe Gjermanisë. Por gjykata tha se vendimet e saj nuk janë ndikuar nga raportet politike midis Berlinit dhe Moskës.

Krasikov dyshohet se është agjent i shërbimit sekret rus, FSB.

Prokurorët thanë se Moska e kishte urdhëruar vrasjen sepse Kavtarashvili, që njihej edhe si Zelimkhan Khangoshvili, ishte komandant i separatistëve në Kaukazin Verior në periudhën ndërmjet vitit 2000 dhe 2004.

Presidenti rus, Vladimir Putin, e kishte cilësuar Khangoshvilin si “bandit” dhe terrorist.

Prokurori federal, Nikolaus Forschner gjatë gjykimit argumentoi se nuk ishte e rëndësishme nëse viktima ishte terrorist, pasi ai kishte qenë azilkërkues në Gjermani që prej vitit 2016 dhe sipas prokurorit, Khangoshvili nuk paraqiste rrezik që do të justifikonte vrasjen e tij.

Forschner e akuzoi udhëheqjen ruse për “shpërfillje të sundimit të ligjit” dhe shkelje të sovranitetit të Gjermanisë.

Ambasada ruse në Gjermani tha se vendimi i gjykatës ishte “i motivuar politikisht” dhe ky vendim do të komplikojë edhe më shumë raportet mes Rusisë dhe Gjermanisë.

Bruksel

Franca do të bëjë publike 15 vite përpara nga data e caktuar një pjesë të arkivave zyrtare shtetërore lidhur me Luftën Algjeriane për Pavarësi, transmeton Anadolu Agency (AA).

Ministrja e Kulturës, Roselyne Bachelot në një deklaratë për BFMTV tha se 15 vite përpara datës së caktuar do të hapin arkivat lidhur me hetimet gjyqësore të policisë dhe xhandarmërisë në luftën 1954-1962 në Algjeri.

Duke mbrojtur idenë e saj se të vërtetat historike në fjalë janë manipuluar, Bachelot tha se kanë arritur në këtë vendimmarrje për të parandaluar shtrembërimet dhe për t’u përballur me çështjen.

Në pyetjen nëse vendimi për hapjen e arkivave mund të rezultojë me mundësinë e zbulimit të veprimeve torturuese të ushtrisë së Francës në Algjeri, ministrja franceze tha se pranimi i kësaj do të jetë në dobi të Francës.

Presidenti francez, Emmanuel Macron në një deklaratë në muajin mars premtoi hapjen e rrugës për të arritur qasje në arkivat e fshehta më të vjetra se 50 vite lidhur me Luftën e Algjerisë për Pavarësi.

Në anën tjetër ka tërhequr vëmendjen se deklaratat e ministres së Kulturës janë bërë dy ditë pas vizitës zyrtare që ministri i Jashtëm Jean-Yves Le Drian zhvilloi në Algjeri.

Marrëdhëniet mes dy vendeve u tensionuan pasi Macron pretendoi se historia e Algjerisë nuk është e bazuar në të vërteta, se ajo është ndërtuar mbi armiqësinë ndaj Francës dhe pas cilësimit të dominimit Osman në vend si “kolonializëm”.

Deklaratat e Macron-it u pritën me reagime të shumta në Algjeri si nga pala zyrtare ashtu edhe nga pala civile.

Londër

RFE/RL

Autoritetet franceze më 8 dhjetor kanë liruar një burrë saudit të cilin e arrestuan gabimisht një ditë më parë nën dyshimet se ishte i përfshirë në vrasjen e gazetarit, Jamal Khashoggi, në Stamboll para tre vjetësh.

Khaled al-Otaibi u arrestua nga policia kufitare franceze në aeroportin e Parisit, Charles-de-Gaulle më 7 dhjetor para se të udhëtonte në Riad.

Ai u vendos në paraburgim dhe pritej të paraqitej në gjykatë më 8 dhjetor.

Sidoqoftë, al-Otaibi është liruar sepse autoritetet franceze kuptuan që e kishin ngatërruar personin pas njoftimit të Ambasadës saudite në Paris, e cila njoftoi se “personi i arrestuar nuk kishte fare të bënte me rastin e Khashoggit”.

Më pas Prokuroria në Paris po ashtu njoftoi se pas verifikimeve është konstatuar se i arrestuari nuk ishte personi i kërkuar për vrasjen e gazetarit saudit.

Khashoggi, kritik i madh i Qeverisë saudite i cili jetonte në SHBA ishte vrarë në tetor të 2018-s pasi hyri në Konsullatën saudite në Stamboll për të rregulluar disa dokumente personale në mënyrë që të martohej.

Sipas zyrtarëve turq, një njësi speciale saudite ishte duke e pritur për ta vrarë. Trupi i tij asnjëherë nuk u gjet.

Vrasja kishte shkaktuar zemërim global dhe dëmtoi dukshëm imazhin e Arabisë Saudite dhe sundimtarit të saj Princit Muhammad bin Salman.

Deri tani tetë persona janë dënuar për vrasjen e gazetarit, nga Gjykatata saudite në vitin 2019. Pesë prej tyre u dënuan me vdekje por më pas dënimet u ndryshuan në 20 vjet burgim, derisa tre të tjerë u dënuan me nga 7 deri në 10 vjet burgim.

Edhe në Turqi filloi gjykimi në mungesë i 20 personave nga Arabia Saudite për këtë vrasje. 6 persona më pas u liruan.

VOAL – Në Gjermani, epoka e Merkelit përfundon sot (e mërkurë), me zgjedhjen dhe betimin e socialdemokratit Olaf Scholz, i cili merr detyrën nga Bundeskanzlerin dhe bëhet kancelari i ri i Republikës Federale të Gjermanisë. Olaf Scholz u zgjodh nga Bundestagu me 395 vota. Kanë votuar 707 deputetë.

Socialdemokrati 63-vjeçar do të udhëheqë koalicionin e ashtuquajtur “semafor” (i përbërë nga SPD, të Gjelbrit dhe Liberalët) pas fitores së zgjedhjeve të 26 shtatorit. Pas 16 vitesh në qeveri, Unioni (CDU-CSU) do të shkojë në opozitë.

Një duartrokitje e gjatë me ovacione e përshëndeti Angela Merkelin në Bundestag në fillim të seancës parlamentare.

Pas zgjedhjeve në Bundestag, Scholz do të shkojë te Presidenti Federal Frank Walter Steinmeier në Bellevue Castle për takim. Seanca parlamentare do të rifillojë në orën 12.00 për betimin e Bundeskanzler-it, i cili me ekzekutivin e ri (16 ministra) do të kthehet më pas nga krye i shtetit. sda-eb

Është arrestuar në Francë një nga personat e dyshuar për vrasjen e gazetarit saudit Jamal Khashoggi.

Mediat franceze raportojnë se ai u arrestua në aeroportin Roissy, afër Parisit.

Sipas raportimeve, personi i arrestuar po bëhej gati të hipte në aeroplan për të shkuar në Riad.

Personi i arrestuar sipas mediave franceze, ka qenë pjesë e Gardës Mbretërore të Arabisë Saudite. Ai besohet të jetë i përfshirë në vrasjen e gazetarit saudit.
Khashoggi është vrarë teksa ka qenë duke vizituar konsullatën saudite në Stamboll, në tetor të vitit 2018, dhe trupi i tij është copëtuar.

Gazetari 59-vjeçar ka qenë këshilltar i Qeverisë saudite dhe i afërt me familjen mbretërore, mirëpo më 2017 ka kërkuar azil në Shtetet e Bashkuara. rel

Kryeministri Kurti dhe kryediplomati evropian, Josep Borell s’janë pajtuar për zbatimin e marrëveshjes së Asociacionit të Komunave me Shumicë serbe. Kurti në konferencën e përbashkët me Borell tha se Asociacioni është në shërbim të Beogradit teksa Borell tha se s’pajtohet me Kurtin që Gjykata Kushtetuese nuk e mundëson zbatimin e marrëveshjes për Asociacioni, raporton Gazeta Express.

Kryeministri Kurti tha se Asociacioni do t’i shërbejë Beogradit më shumë se sa qytetarëve serbë.

“Të gjitha zgjidhjet që vijnë nga lart për të kënaqur politikanët e caktuar s’janë demokratike e unë jam demokrat dhe besoj se kapitujt e ardhshëm mes Kosovës dhe Serbisë s’duhet të jenë për të shpëtuar lëkurën e një politikani por t’i shërbejnë popullit dhe kam frikë se ky Asociacion është në shërbim të Beogradit shumë më shumë se sa ndonjë qytetari serb të Kosovës të cilëve u shërbej poaq si kryeministër i kësaj republike”, tha Kurti.

Pyetjes së njëjtë të gazetarëve në konferencë iu përgjigj edhe Shefi i Politikës së Jashtme, Josep Borell.

Borell tha se s’pajtohet me kryeministrin Kurti se Gjykata Kushtetuese e pamundëson zbatimin e Asociacionit, duke thënë se Asociacioni duhet të zbatohet sepse është marrëveshja më e rëndësishme.

“Nuk pajtohem me juve kur thoni se Gjykata Kushtetuese e bën të pamundshme implementimin e marrëveshjes së Asociacionit që është lidhur nga përfaqësuesit e të dy palëve në pajtim me normat ndërkombëtare për lidhjen e marrëveshjeve dhe në kuadër të dialogut dhe më vjen keq kryeministër më duhet t’ju kërkojë për implementimin e kësaj marrëveshje. E di se ka marrëveshje të pa implementuara nga të dyja palët por kjo është më e rëndësishmja”, tha ai.

Borell tha gjithashtu se është demokrat poashtu por që s’i shërben asnjë politikani, duke ia përkujtuar kryeministrit Kurti se dialogu është i vetmi forum për zgjidhjen e çështjeve.

“Më lejoni të them se edhe unë jam demokrat dhe nuk jam këtu për të shërbyer cilindo politikan nga cilado anë. Ajo çfarë ka ndodhur me tabelat e veturave ka dëshmuar se dialogu është i vetmi forum për të zgjidhur të gjitha çështjet e hapura. Do të doja që ju të merrni parasysh rëndësinë e këtij dialogu për të tejkaluar vështirësitë për Kosovën për integrim të plotë në bashkësinë ndërkombëtare”, tha ai.

Kryeministri i Kosovës, Albin Kurti gjatë takimit me shefin e diplomacisë evropiane, Josep Borrell në Bruksel.

RFE/RL

Shefi i diplomacisë evropiane, Josep Borrell, më 7 dhjetor, ka thënë se Asociacioni i komunave me shumicë serbe duhet të themelohet.

Në një konferencë të përbashkët për media në Bruksel, kryeministri i Kosovës, Albin Kurti, tha se Asociacioni i shkon për shtati vetëm Beogradit, por jo edhe qytetarëve serbë në Kosovë. Ai shtoi se Gjykata Kushtetuese e Kosovës e ka vlerësuar marrëveshjen për Asociacionin si marrëveshje jokushtetuese.

Megjithatë, Borrell insistoi se kjo ishte njëra prej marrëveshjeve të arritura në Bruksel mes Kosovës dhe Serbisë dhe si e tillë duhet të respektohet.

“Nuk pajtohem që Gjykata Kushtetuese (e Kosovës) vendosi pengesa në zbatimin e kësaj marrëveshjeje. Por, kjo (marrëveshje) u arrit ndërmjet përfaqësuesve të dy qeverive dhe në kuadër të dialogut. Kështu që, më vjen keq, por na duhet të kërkojmë zbatimin e kësaj marrëveshjeje”, tha Borrell.

Në anën tjetër kryeministri i Kosovës, Albin Kurti tha se janë 33 marrëveshje që janë arritën në Bruksel, por Beogradi insiston në zbatimin e vetëm njërës, atë të Asociacionit.

“Kur Gjykata Kushtetuese e shpalli jokushtetuese këtë marrëveshje, asnjë serb në Kosovë nuk ka protestuar. Andaj duhet të kemi dialog nga i cili përfitojnë qytetarët e jo politikanët”, tha Kurti.

Borrell tha se është i vetëdijshëm që ka edhe marrëveshje të tjera të arritura, të cilat nuk zbatohen, por marrëveshja për Asociacionin e komunave me shumicë serbe është më e rëndësishmja.

“Tashmë kemi thënë që themelimi i Asociacionit është pjesë e marrëveshjes së Brukselit. Kjo marrëveshje u arrit me pajtimin e palëve dhe presim të zbatohet e respektohet nga të gjithë. Kjo çon drejt normalizimit të raporteve dhe këtë sot ia kam thënë edhe kryeministrit Kurti”, tha Borrell.

Kryeministri Kurti po ashtu ka thënë se Qeveria e Kosovës mbetet e angazhuar në dialogun me Serbinë me qëllim dhe përkushtim që të arrihet marrëveshja finale ligjërisht e obligueshme dhe të normalizohen raportet mes Prishtinës e Beogradit.

Në Bruksel, të martën është mbajtur takimi i katërt i Këshillit të Stabilizim Asociimit ndërmjet Kosovës dhe Bashkimit Evropian.

Delegacionin e Kosovës e udhëheq kryeministri, Albin Kurti, kurse në atë të BE-së do të jetë shefi i politikës së jashtme të bllokut evropian, Josep Borrell dhe komisionari për Zgjerim, Oliver Varhelyi.

Këshilli i Stabilizim Asociimit është formuar në bazë të Marrëveshjes së Stabilizim Asociimit (MSA) mes Kosovës dhe Bashkimit Evropian dhe në të analizohet zbatimi i kësaj marrëveshjeje nga të dy palët.

Marrëveshja e Stabilizim Asociimit është marrëveshja e parë kontraktuale dhe e vetmja ndërmjet Kosovës dhe Bashkimit Evropian, e cila ka hyrë në fuqi më 1 prill të vitit 2016 dhe e cila synon të mbështesë përpjekjet e Kosovës për forcimin e demokracisë dhe shtetin e së drejtës.

Berlin

Banka Qendrore Evropiane (ECB) ka bërë të ditur se kartëmonedhat euro do të kenë një pamje të re në vitin 2024, respektivisht ky do të jetë ri-dizajnimi i parë i tillë në më shumë se dy dekada, transmeton Anadolu Agency (AA).

Sipas njoftimi nga ECB-ja, një grup tematik këshillimor me një ekspert nga çdo vend i euro-zonës do të paraqesë një listë të ngushtë me pamje të reja në këshillin drejtues.

“Kartëmonedhat euro janë këtu për të qëndruar. Ato janë një simbol i qartë dhe i dukshëm që ne qëndrojmë së bashku në Evropë, veçanërisht në kohë krizash dhe ka akoma një kërkesë të fortë për to”, tha Christine Lagarde, presidentja e ECB-së.

Modelet aktuale të kartëmonedhave euro bazohen në një pamje të “moshës dhe stilit”, të përfaqësuara nga dritare, dyer dhe ura.

Lagarde tha se pamja e kartëmonedhave do të ri-shqyrtohet për t’i bërë ato më të lidhura me evropianët e të gjitha moshave dhe prejardhjeve.

Papa Françesku takon emigrantët në ishullin grek, Lesbos. 5 dhjetor 2021.

RFE/RL

Papa Françesku e ka përshkruar neglizhencën e Evropës ndaj emigrantëve si “përmbytje të qytetërimit”, teksa ka folur para azilkërkuesve që gjenden në ishullin grek, Lesbos.

Gjatë vizitës në kampin Mavrovouni më 5 dhjetor, Ati i Shenjtë tha se disa në Evropë “ngulmojnë ta trajtojnë problemin (e emigrantëve) si një çështje që nuk iu takon atyre”.

Kjo sjellje, sipas Papës, “dënon me vdekje” të gjithë ata që gjendet në këtë situatë.

Kampi që vizitoi Papa ka 2,300 azilkërkues nga Afganistani, Siria, Iraku dhe shtetet e tjera dhe është epiqendra e një vale të emigrantëve, të cilët në vitet e fundit po tentojnë të hyjnë në Evropë.

Papa për herë të fundit kishte vizituar Lesbosin më 2016, kur ky ishull ishte pika kyçe e hyrjes në Evropë të mbi 1 milion personave që kishin ikur nga luftërat në Siri dhe Irak. Ai tha se që atëherë, “pak ka ndryshuar sa i përket çështjes së migrimit”.

Papa Françesku ka zhvilluar një vizitë pesëditore në Qipro dhe Greqi dhe vizita e tij është dominuar nga çështja e emigrantëve.

Çështja e emigrantëve së fundmi ka rritur tensionet mes Bashkimit Evropian dhe Bjellorusisë.

BE-ja e akuzon liderin autoritar bjellorus, Alyaksandr Lukashenka se po përdorë emigrantët si pjesë e “luftës së tij hibride”, për t’iu kundërpërgjigjur sanksioneve që blloku evropian ka vendosur ndaj Minskut për shkak të shtypjes së protestave ndaj Lukashenkas, pas zgjedhjeve të kontestuara presidenciale të vitit 2020.

Amsterdam