VOAL – Komizmi i tij, paraqitjet e tij spektakolare, personazhet e tij, përsëri përdredhjet e gjuhës, këngët, të qeshurat e vrullshme, paroditë, batutat e mimuara: të gjitha këto e bëjnë Gigi Proiettin një gjeni dhe mjeshtër të teatrit.
Luigi Proietti lindi në Romë më 2 nëntor 1940; Ai e ndjen thirrjen për shfaqje shumë herët.
Gjatë viteve të universitetit, duke iu përkushtuar studimeve për Juridik, ai interpretoi me kitarë në lokalet e natës të kryeqytetit dhe që në fillim u nda mes teatrit (ndonjëherë edhe në bodrume, pastaj do të mbërrijë në Teatro Stabile në Romë dhe L’Aquila), kabaresë, grupi avangardë 101, kinemasë dhe televizionit.
Sukseset e para mbërrijnë në vitin 1968 kur ai zëvendëson Domenico Modugnon në shfaqjen e Garineit dhe Giovannini “Alleluia Brava Gente” përkrah Renato Rascel. Që nga ai moment, filloi një varg shfaqjesh të suksesshme.
Në vitin 1973 ai luajti Kavaradossin, duke qenë së bashku me Monica Vittin në filmin muzikor “La Tosca”, të Luigi Magni.
“A me gli occhi please” , “Për mua sy të lutem” është shfaqja e kultit e lindur në vitin 1976 në Teatro Tenda të Romës, ku aktori vizatonte objekte të harruara shpesh që i përkasin së shkuarës, si në rastin e kapelës së kashtës të Petrolinit – nga një trung, duke i atribuar funksionin e evokimit të temave të shfaqjes. Kujtojmë gjithashtu “Caro Petrolini”, “Cirano”, “Shtatë mbretërit e Romës” si dhe shumë të tjerë.
Falë suksesit të tij të madh, Gigi Proietti është bërë edhe drejtor artistik i Teatrit Brancaccio në Romë, duke mos u kufizuar kurrë në menaxhimin e pastër dhe burokratik, duke afirmuar një varg regjisorësh dhe aktorësh të talentuar të një brez.
Në fillim të karrierës së tij, gjithashtu për të mbajtur veten mes një turneu në një tjetër, Gigi Proietti iu përkushtua dublimit: ai ia dha zërin Gatto Silvestro-s, në shoqërinë e Loretta Goggi (Tweety), Richard Burton, Richard Harris, Marlon. Brando, Robert de Niro dhe Dustin Hoffman. I tij është zëri i thirrjes së famshme “Adriana!”, i “Rocky”-t të parë.
Të famshme janë edhe interpretimet e tij të panumërta kinematografike (kujtoni “Ethet e kuajve”) dhe ato televizive (“Il Maresciallo Rocca”, ose “Preferisco il Paradiso”, ku luan San Filippo Neri).
Ai luajti kardinalin Romeo Colombo da Priverno në “The Last Papa King”, gjeneralin misterioz Nicola Persico në “The Lord of the scam” dhe gazetarin ekstravagant Bruno Palmieri në “Një plumb në zemër”.
Histrioniku Gigi Proietti ka pasur eksperienca edhe si këngëtar, duke qenë pjesë e grupit muzikor Trio Melody, së bashku me Stefano Palatresin dhe Peppino Di Capri, si dhe si poet e shkrimtar.
Në vitin 2012 ai zëvendësoi të ndjerin Gianni Musy në dublimin e personazhit të Gandalf (i luajtur në ekran nga Ian McKellen) në trilogjinë e Hobbit.
Në vitin 2014 ai botoi autobiografinë e tij me titull “Të gjitha në të gjitha (VINTAGE): Diçka që mbaj mend”.
Pas njëzet vitesh nga eksperienca e fundit televizive e zhanrit, në vitin 2017, ai rikthehet në ekranet si protagonisti absolut i programit Battle Horses, marrë nga turneu homonim që feston 50-vjetorin e karrierës së tij.
Në vitet në vijim është rrëfyes/mysafir në programet dokumentare të Alberto Angela-s (Uliksi – Kënaqësia e zbulimit, Mrekullitë – Gadishulli i thesareve). Performancat e tij të fundit filmike janë personazhi i Mangiafuoco në Pinocchio të Matteo Garrone (dhjetor 2019), dhe Santa Claus në filmin “Unë jam Santa Claus” (2020); filmi i fundit, ku luan së bashku me Marco Giallini, është një komedi me regji të Edoardo Falcone që u shfaq pas vdekjes së tij.
Gigi Proietti u nda nga jeta në Romë më 2 nëntor 2020, në ditëlindjen e tij të 80-të. Ai lë pas vetes partneren e tij Sagitta Alter, suedeze (edhe pse nuk u martuan kurrë, ata qëndruan së bashku 58 vjet) dhe dy vajzat e tij Susanna Proietti dhe Carlotta Proietti, të dyja të përfshira profesionalisht në botën e argëtimit./Elida Buçpapaj
Komentet