


Reagimi i plotë i Valentin Lumajt:
Kryetari i Vatres z. Elmi Berisha duhet qe te dale vete dhe te deklaroje doreheqjen apo te shpalle Kuvend te Ri mbasi me vota te vjedhura ta harroje se do te qendroje 4 vjet.
Zotni Lek Mirakaj, te pergezoj per kete qendrim dinjitoz dhe te guximshem.
Sikurse ka nje vit qe e theksoj, Kuvendi i Vatres i shkurtit 2022 ka qene nje puç kunder Vatres, tuej fillu nga tjetersimi i Kanunores, emerimi i jashteligjshem i Kryesise se Vatres, Keshillit te Vatres dhe Kryetarit te Keshillit te Vatres.
Më e rënda, z. Alfons Grishaj dhe z.Besim Malota, te cilet nuk kishin asnje rol në Kuvend,
dhe Nazo Veliu, e cila me kthimin e sekretarit te Kuvendit ne mbledhje, z. Aranitasi, as ajo nuk kishte asnje tager per numrim, heqje apo shtese te votave, kur e pane se nuk u mjaftonin votat per nje mandat 4 vjeçar te Kryetarit, kane tentuar te me heqin njeren nga votat me te cilat une isha mandatuar.
Me vone kjo vjedhje e votes u paraqit në nje raport te manipuluar nga arketari Besim Malota, i cili as ai nuk ka asnje tager per te paraqit procesverbale te Kuvendit.
Une posedoj videon qe tregon qarte momentin e mandatimit tim nga Kryesia e Kuvendit si dhe autorizimin me shkrim nga kryetari i deges Michigan, te cilen do ta paraqes shume shpejt.
Te vetmit persona qe kane tager per te paraqit rezultat zgjedhjesh dhe procesverbal te Kuvendit jane Kryesia e Kuvendit: z. Ervin Dine, Z.Bashkim Musabelliu dhe Eduard Aranitasi.
Kryetari i Vatres z. Elmi Berisha duhet qe te dale vete dhe te deklaroje doreheqjen apo te shpalle Kuvend te Ri mbasi me vota te vjedhura ta harroje se do te qendroje 4 vjet.
Une jam në proces te hapjes te nje padie në gjykate per kete akt vjedhje te votes.
Duke qene se po behen perpjekje per te tjetersu qellimet e Vatres, po i afroj kujtdo qe eshte i interesum te shoh me ze dhe figure votimin qe u be per mandatin e kryetarit. Mbasi u anullu votimi i pare pa asnje aresye,pasi u anullu edhe votimi i dyte se gjoja njeri nga delegatet nuk votoj,e drejte e kujtdo te votoj apo jo,u kerku dhe u votu per te treten rradhe si shifet ne video.
Shifet qarte ne video se me gjith nderhyrjet e B.Malotes per te ja kalu nje vote z.Floqi,i cili ndjehet aq keq sa mbulon fytyren me dore dhe nuk din te thote se sa vota ka. Shifet qarte nderhyrja e z.Nazo Veliu qe e pa autorizuar ja kalon nje vote nga z.Lumaj te z.Floqi.
Dallohet qarte se z.Eduard Aranitasi voton kunder zgjatjes se mandatit, gje te cilen z.Malota u perpoq ta manipuloi,duke deklaru se z.Araniti ka votu pro zgjatjes se mandatit, per te bere te mundur arriyjen e numrit magjik 18. Megjithë perpjekjet per te tjetersu rezultatin e votimit dhe me gjithë urratë e z.Musabelliu, rezultati ku nuk i arriti dy te tretat,d.m.th numri magjik 18 e rrezon pretendimin se gjoja votimi per zgjatjen e mandatit ka kalu.
Ne analize , perse kerkohet zgjatja e mandatit nga nje vit qe e kishin themeluesit, qe per nje shekull e bene Vatren te jete krenari kombetare, nga dy vjet qe eshte eshte praktiku, papritmas,kerkohet me çdo kusht edhe me manipulim te imponohet kater vjet kohe zgjatja e mandatit, a thue se duhet t’i japim kohe kryetarit te ule taksat, te ndertoje rruge e ku di une kur pozicioni i tij eshte vetem onorifik.
Aresyet:Gjate ketij kater vjeçari te behet i mundur transferimi i selise ne Detroit,per te arritur qe social klubin Vatra ta kene plotesisht nen komandë.
E dyta te injorohet transparenca.Te realizohet transformimi i Vatres ne kompani lobimi,(shih gazeten Dielli Dhjetor, faqe 7 ,paragrafi qe specifikon se Vatra do te sherbeje si promovuese dhe garantuese e hapsirave ekonomike qe afron ekonomia dhe tregu i Repblikes se Kosoves )sigurisht duke e sheqerosun me fjale se do lobojme per Kosoven, a thue se per nje shekull Vatra ka pase tjeter mision veç lobimit per çeshtjen kombetare.
Vatra nuk ka nevoje per marreveshtje bashkepunimi me qeverite shqiptare, perkundrazi duhet t’i rrijë larg qeverive ne Atdhe qe ndërrohen here pas here, ndersa misioni i Vatres mbetet gjithmon i njejte, vetëm çështja kombetare ,
Vatra e ka ba detyren e saj edhe kur sulmohesh nga Tirana zyrtare edhe kur penetrohesh nga sigurimi komunist, thene kete eshte domosdoshmeri qe personat qe zgjidhen apo emerohen ne poste drejtuese ne Vater te pajisen me çertifikaten e pastertise nga A.D.S.SH, qe se fundi Vatranet te jene te qete se nuk jane penetru nga ish bashkepunetor te sigurimit.
Te bësh lobim eshte ligjore ne U.S.A,po jo per Vatren, aqe me pak te marr detyrime per te stimulu afaristet e diaspores, veprim qe e kthen Vatren ne kompani biznesi, pasi lobimi ka brenda ineresa materiale, nuk behet lobim falas.
Nese Vatra transformohet nga soc. klub ne kompani lobimi ,me e pakta duhet te deklarohet si kompani lobuese, individet qe kerkojne ta kene Vatren si mbulese per aktivitet e tyre finanijare duhet te regjistrohen e te paguejnë taksa.
Dhe ne prespektive tentohet te behet nje lavatriçe per pastrim paresh qe ia kalon edhe amnistise fiskale qe kerkon qeverija shqiptare te bej ne Shqiperi.
Simbas propozimit te Speaker of the House , se tashti ne kemi sistemin presidencial,me president dhe spiker, te krijohet nje urdher dekoratesh ku Vatranet te kontribojne deri ne nje miljon ne vit per universitetin e Vatres, bejuni gati shqiptarë se u zgjidh problemi i te ardhmes dhe mos qeshni se ne kete fond mund te kontribojne edhe njerez qe nuk jane anetare te Vatres,d.m.th çdo lloj mafjozi,
Mund ta bojme te plote propozimin e “spikerit” po te jete nevoja. Ide qe amnistija fiskale e qeverise duket si shaka.
Eshte koha qe Vatra t’i kthehet transparences ne raport me antaresine,te heq dore nga konspiracion, i ta bej gazeten Dielli organ te anetaresise.
Fakti eshte qe edhe me profesionalizmin e editorit, nuk mbulohet fakti qe te Dielli mund te gjesh larmi arikujsh me vlere, po asgje nga jeta e Vatres, pasi e ashtuquajtura kryesi e ka kthyer Vatren ne bunker .
Do kishte qene me mire t’i kishim zgjidhur çeshtjet e diskutueshme me mire kuptim, po kur vëren se si kryetari, si nen kryetari e drejtues te tjere injorojne çdo sugjerim dhe i mbyllin deren çdo mundesije per diskutim, nuk heshtet më!
Vatra eshte me shumë se çdo individ, eshte prone kombetere , nuk mund te trajtohet as Vatra si prone e as Vatranet te injorohen.
Në Liederhalle me 03.02.2023
Pamje e pjesshme nga salla
Organizuan një mbrëmje madhështore me moton:” Gala e donacioneve”.
Një ardhmëri për fëmijët – Spendengala 2023
Pamje nga kryesia e punës
Pjesëmarrja ishte shumë e madhe, disa qindra pjesëmarrës, në mesin e tyre edhe gjermanë/e, kryesisht, rini djem e vajza, hyrja e pranueshme mbi moshën 18 vjeçe.
Flitej shqip e gjermanisht dhe përkthehej…
Muarën pjesë personalitete të shumta, kryesisht, shqiptarë/e, por edhe gjermanë/e si:
Konsullja e Përgjithshme, në Stuttgart, Lumturie Lipoveci,e cila foli për kontributet e mëdha të Mërgatës shqiptare, në përkrahje të përhershme në shumë fusha të popullit dhe vendit tonë.
Zonja Isabel Fezer , kryetare e Bashkisë së kryeqytetit Stuttgart, e cila foli për mundësitë e jetës, punës, shkollimit të shqiptarëve.
Pjesëmarrës ishin edhe konsujt Benik Miftaraj, Gramos Berisha dhe zyrtari Fehmi Koci; prifti Don Albert Krista, imami Hazbi Sylejmani. Përfaqësues të Shoqatave, Xhevdet Syla, Shoqata “Pavarësia” Stuttgart; Baki Mustafi, Ansambli “Pavarësia”Stuttgart, Gjylije Lecaj, sekretare „Qëndra Kulturore Shqiptare“ Stuttgar; Xhafer Leci Kryetar Nderit dhe Taxhidin Bakija, kryetar, Shoqata,”Kadri Zeka “në Nürtingen.
Ne nga shoqata “Studentë dhe Akademikë Shqiptarë Stuttgart e.V.” ju ftojmë, përzemërsisht, në galën e mbledhjes së fondeve të organizuar nga ne nën moton “Një ardhmëri për fëmijë” – “Një e ardhme për fëmijët”
Me gala, ne dëshirojmë të mbështesim organizatat që promovojnë mundësitë dhe kushtet arsimore për fëmijët dhe të rinjtë në vendet shqipfolëse – në frymën e Shoqatës sonë.
P
rogrami i mbrëmjes ka në fokus kulturën shqiptare.
– Muzika tradicionale Çifteli
– Film i shkurtër i shoqatës ASAS e.V.
– Shfaqje me poezi
– Duke kënduar
– performancë kërcimi
– Ekspozitë arti…
Wendlingen,05.02.2023
Ditët që sapo lamë pas shenjuan ditën e Kujtesës së Holokaustit, ekzaktësisht 27 Janarin, tashmë një ditë zyrtare në kalendarin tonë për të kujtuar ato fragmente më të errëta të historisë të njerëzimit, kryer ndaj hebrejve.
Një nga aktivitetet e realizuara përtej oqeanit, në Clearwater, Florida, SHBA ku Diaspora Shqiptare na perfaqëson dhe sa vjen e shtohet në numër, ishte ai i Promovimit të Librit “Lulja e Vlorës” me autore Anna Kohen dhe Filmit dokumentar “Fluturat” me Regjizor Bujar Alimani.
Kur Letërsia takon Kiematografinë
Përse ky aktivitet? Përse flitet? Përse bashkë?
Në memorien e Historisë Botërore çdo vend ka rolin e tij, edhe ne njerëzit, migrante të këtij globi. Kur objeķtivi afrohet në momente historike të rëndesisë të veçantë, momente specifike të dhimbshme apo të bukura atëherë fillojmë të shohim më tepër detaje, fakte, ngjarje, njerëz e kështu radhazi. Kur prekim fillin më delikat të historisë dhe kujtesës botërore asnjë s’mund të mos përmendë ditët e Holokaustit fatal që leu me të zezë imazhet e librit të njerëzimit. Edhe ilustruesit më të fortë do t’i duhej t’i bënte ballë dhimbjes gjatë ilustrimit të tmerrit apo fakteve të veprave tona askpak të bukura ndaj bashkëjetuesve tanë, dhe dora do të rëndonte prej shpirtit që shkrihet në vepër.
E bukura është arti vetë, por artisti e kthen edhe dhimbjen në art. Kësisoj ia zbut gravitetin asaj dhe emocionit që të mos ja ndjesh vrullin gjatë goditjes, por intensiteti të mbetet i njëjtë. Gjithashtu të bën ta shohësh dhimbjen nëpërmjet një lupe tjetër e të reflektosh ndryshe.
Kur Arti takon Kinematografinë ishte cilësimi më i saktë për aktivitetin e realizuar në Clearëater të Florda’s në nderim të asaj pjese të pandashme të Kujtesës së Holokaustit ku Shqipëria zë vëndin e saj si një copëz parajsë për Hebrejtë. Dhe Ashtu sikurse Flutura shkon tek Lulja dy autorët, autori i filmit dokumentar “Fluturat” Bujar Alimani, dhe autorja e botimit “Lulja e Vlorës”, Anna Kohen, u takuan për të kujtuar atë që na bashkon. Por për të na kujtuar njëherazi rëndësinë e dokumentimit audio-viziv dhe rëndësinë e ditarit fizik në jetën tonë për të ruajtur ato pjesë të kujtesës që çdo brez duhet t’i njohë në mënyrë që të mos përsëriten, në çdo kulturë e qytetërim. Këto si elementë të trashëgimisë tonë historike. Dhe kur këto dokumentime ndërthuren me artin marrin nje tjetër dimension. I japin vlerë dhe peshën e duhur emocionit. Prekin dhe zgjojnë ato shqisa që hera- herës bien në gjumë, edhe padashje.
Kur Fluturat takojnë Lulen e Vlorës do të ishte një tjetër titull simbolik per këtë aktivitet të mbajtur në nderim të Kujtesës së përbashkët Shqiptaro-Hebreje, të cilat ndajnë dhe fate të ngjashme në momente të caktuara. Autorët e veprave të dy lindur në të njëjtën tokë, Shipëri, por me origjinë të ndryshme, ritakohen në një tokë të dytë së bashku me miq e dashamirës të historisë, artit , kulturës, humanizmit nën dritën e suksesit.
Bujar Alimani në filmin dokumentar bën së bashku Fluturat, femrat të cilat i mbijetuan një prej sistemeve me të ashpra në Shqipërinë e pasluftës së Dytë Botërore, asaj ndaj njeriut, idealit dhe vetë jetës. Femra të cilat u nxorrën nga konteksti i jetës për të cilën lindën dhe u trajtuan në mënyrë të ashpër si pjesë e një eksperimenti të egër i cili nuk kursente jetë! Femra të cilat jetuan nën kushtin e mbijetesës barbare por që ia dolën të ruajnë krahët e brishta, ato krahë që perkundin jetë. Ato krahë të brishta që mbajnë peshën e jetës në tokë. I rezistuan çdo torture apo traume dhe një ditë Mundën të fluturojnë të çliruara por me memorie, edhe për ato që nuk mundën, nuk janë më.
Është pikërisht në të njëjtën tokë kur mer formë dhe historia e Lules së Vlorës, një lule që çeli dhe lulëzoi në shenjë të rezistencës së jetës nga rrenjët që u shkulën prej tokës që i perkisnin të përndjekur nga vdekja sepse ishin Hebrej (Romaniotë) dhe ndalën në tokën Shqiptare të mbijetesës.
Aty u lindën dhe rritën shumë flutura së bashku me Lulen e Vlorës Sekreti i të cilës ishte fara që duhej ruajtur, duhej mbrojtur. Së bashku u rritën ne mjedisin e egër të përndjekjes politike, perndjekjes fetare, perndjekjes së jetës. Ato ndërsa mundoheshin të ruanin e të nxirrnin krahët, t’i shpëtonin shtypjes dhe Anna të lëshonte petalet e saj të argjendta të cilat mund t’i rezistonin çdo kohe. Kështu Anna ishte nje simbol i rezistencës së jetës nga dy prindër, të cilët me sjelljen e saj në jetë i thanë atyre, ju donit të na groposni por harruat që jemi farë. Anna shndërrohet në simbolin e saj për të qënë lulja e Vlorës, edhe në ditët e sotme atje ku jeton (SHBA) si nje Hebreje Shqiptare. Anna që zhvilloi identitetin e saj edhe kur e lanë pa një të tillë teksa rritej së bashku me rrënjën e saj në tokën e mbijetesës dhe gjen rrugën e lirisë për t’iu larguar atij sistemi që nuk njihte më as Zot. Një lule Vlore, në vazo. Por që sikurse ajo vetë e përshkruan apo të tjerë më parë kan arritur të dokumentojnë, ekzistonte dhe nje tjetër institucion me i fortë ne Shqipëri, Besa, aty ku gjeti mbështetje cdo mik. Besa një institucion social i cili, tek libri i Annës do të gjente përkufizimin më të saktë, si nje institucion origjinal shqiptar që e bente unik në besim Shqiptarin, feja e te cilit ish shqiptaria dhe fale tiparit të besës do të ndihnonin shume miq në tranzicionet e jetës.
-Je ne Besën time! – tha Shqipëria, dhe kete e tregoi duke mirepritur nder shekuj Hebrejte dhe duke u shnderruar ne vendin e vetëm historik në te cilin asnje Hebre nuk u vra gjatë cdo periuhe historike. Edhe në ditët e sistemit komunist me baza ateizmi, asnje hebre nuk u perndoq apo ndeshkua nga vetë sistemi, osë të binte në kthetrat e sigurimit të egër. Që ndryshe nga lulja do të ndëshkonte ashpër këdo nga qytetarët e tij e nuk do të kursente as Fluturat të cilat flasin nëpërmjet filmit dokumentar.
Anna dhe Fluturat ndajnë të njëjtat sfida në thelb, por na tregojnë dhe për virtytet me të larta njerëzore femerore kur edhe pse te gjendur në veshtirësi nën kthetrat e censurës, luftës për jetë, luftrave brenda llojit u shndërruan në luftetare të heshtura. Sot ato bejnë atë që bën, ose duhet të beëjë nëna me femijën dhe shoqerinë. Ndajnë kujtimet e tyre jo vetëm si një proçes edukimi, por si një proçes psikologjik i rëndësishëm shkarkimi dhe rrëfimi. Kjo për të kultivuar emocionin,për të ruajtur dhe transmetuar kujtesën, por mbi të gjitha për të kultivuar edhe empatinë. Në anën tjetër për të treguar jetën, sfidat, deshirat, lirinë e marrë peng, dhe endrrat me të cilat jetuan, duke na derguar njeherazi dhe mesazhin e rendësishëm:
-Gjithnjë do të ketë shpresë në ekzistencën tonë, ku pavarësisht sfidave që ajo ofron, mund t’ia dalim ne gjithçka. Sepse me dhimbjen forcohemi, edhe kur e perdorin sj nje medium për të na dobësuar, është një proces reaksioni që ofron dhe atidotin. Teksa kemi nderin t’I shohim Fluturat dhe Annën të realizuara në jetë, jo vetëm si nënsa por edhe si misionare kuptojmë që liria zhvillohet pikerisht aty ku mungon. Është fuqia e mendimit, durimit dhe përkushtimit. Për këtë ndihmon arti në çdo zhanër të vetin, kultura dhe dashuria për jetën.
Ky takim i Fluturave me Lulen duket sikur na thotë: – E kush më bukur se nënat, motrat, apo vajzat e gratë tona mund të na e tregojnë historinë nëpërmjet syve të shpirtit, të cilit i përkasim. Dhe nese Bujarin do ta quaja baba të regjisë bashkëkohore, ai plotëson anën visive, artistike në këto rrëfime, nga arkiva e tij profesionale. Në këtë rast përdor me modesti Filmin si një medium për të dokumentuar atë që femrat kaluan. Bujari sjell këtë herë vetëm femrat, si rrëfyese, fluturat së bashku në një filëm, ndryshe nga sa kemi parë deri me sot në dokumentarë të kësaj natyre realizuar në Shqipëri, ku disa femra e kryesiht burra kanë folur me pare per te na treguar historine nëpërmjet objektivit të tyre. Por femra zinte më pak hapësire, ndoshta për vetë faktin se e kanë më të veshtirë të prononcohen. Prandaj ky është një hap i rëndësishëm në këtë aspekt, gjithashtu risi në dokumentarin shqiptar, të mbledhura tok, në një rrëfim të vetëm, që me sjell ndërmend odë-n shqiptare, si një sinonim, por edhe si një terapi kolektive ku subjektet mund të ndjehen më komode gjatë procesit brënda të njejtit pol. Rrëfim që do të doja të mos ndalej këtu.
Shikojmë modestinë e thjeshtesine e ambjentit ku personazhet flasin, të cliruara nga kompleksi skenik, më të relaksuara por ndjen njëherazi dhe akullsinë, pengun e dhimbjen gjatë ketij transi “in memoriam”. Nuk mungojnë dhe shkendijat ndër sy, e të tjera procese fiziologjike teksa rrefehen, Ndodh gjithcka live. Dokumentohet.
Dhe pasi perjeton deri në palcë tregimet e tyre, bukuria femërore që i rezistoi koherave dhe shpirtshmeria që tregojnë ende dhe sot, të bejnë të mendosh se gjithcka ishte një ënderr e keqe. Këte ndjesi e perjeton vetëm përpara figurës mëmësore, femrës, e cila të përball me historinë, emocionet dhe me magjinë e saj të pakuptueshme ta lehtëson sërish atë barrë, edhe sikur të të thotë vetëm dy fjalë: – jam mire! Jemi mire! Balsami dhe eteri i jetes fshihen në këto qenie që prej gjenezës, dhe janë nënat që mbartin memorien e familjes (të brendshme), ndryshe, teksa baballarët luftojnë për të ndërtuar botën (e jashtme).
E kush më bukur se to mund të mbaje ditarin e jetës së vet dhe jetës tonë?
Kësisoj dhe Anna në ditarin e jetës së saj tregon gjithë eksperiencën, kujtimet, mirënjohjen, dijet, kulturën dhe dashurinë e humorin për të gjithë ata me të cilët jetoi, bashkëpunoi dhe sukseset e ndara së bashku. Një rrugetimin e misionareje. Duke u shnderruar ne transmetuese e vlerave te kujteses edhe ne maredhenien pertej atyre personale të cilat prekin shtete. Një dokumentim që dëshmon vlera, fakte, marëdhënie të cilat në jetën e saj zhvillohen përtej librit. Kjo duke ndihmua ndër vite jo vetëm anëtarë të komunitetit të saj hebre, por duke u shndërruar në krahun në të cilin do të mbështeteshin edhe shume shqiptarë. Kjon ë emër të humanizmit, dashurisë për jetën, mirënjohjes dhe vazhdimësisë së historisë. Një marëdhënie e vecantë ruajtur ndërmjet Hebrejve dhe Shqiptarëve ndër kohëra. Një histori që na bashkon në shumë kuptime, në shumë dimensione. Flurat dhe Lulja e Vlorës një takim në kohë.
(Dje na kane quajt shqiptare me bisht….e Sot jemi bere shqiptar me gisht…)
Nje shqetesim I madh per shqiptaret dhe atdhetaret e vertete….
Media dhe politika shqiptare jane bere mjerane dhe kombin tone po e rrenojne.
Në media e rrjetet sociale po bucet vetem antishqiptarizmi…mburrja deri në neveri, ndasia deri në palce, nderime e dekorime pa fund, televizione kudo e botime e ribotime “pa buke “ e pa vlere e kenge e valle e zhurme sikur te ishim njerezit me te arrire te planetit dhe kombi e Shqiperia zvogelohet e varferohet cdo dite.
“Baballaret” e perjetshem te tribunave e te rreshtave te pare krekosen si brigadjeret e arava si atje ne dheun tone por edhe në mbare diasporen shqiptare.
Nuk ka lidhje organike e respekt me njerezit e mire…Ata nuk i degjon me njeri e po behen “jashte kohe” nga “vrapi “ antiShqiptar.
Per nje Komb te vogel pergjegjesia qytetare duhet te jete shume e madhe.
Kjo eshte tjetersuar me nje indiferentizem te marre me “eshte koha”…?!
Jo, jo nuk eshte koha por njerezit qe shkatrrojne…dhe ja :
Shqiptaret dje me bisht e sot me gisht…
Kjo nga vete shqiptaret ?!
Albanistan…tani po na quajne ne Londer ?!
Mafioze…te korruptuar, kriminele…ne Europe e Amerike ….?!
Pse pak te tille ka rus , kinez, indiane a spanjoll neper bote…?
Ka plot por vendet e tyre jane te medha e shume te medha…
Në jemi te vegjelit e planetit qe I prishim pune vehtes me imazhin e keq…nga jeteSjellja jone e papergjegjshme me dyfytyresine tone qe na eshte ngjite si epidemi nga mutPushtetPolitika shekullore !
E kohës
Joe DioGuardi, kryetar i LQSHA-së(NEW YORK)tashmë ka hyrë në historinë më të re të Republikës së Kosovës.Tridhjetë vjet në krah të lirisë dhe pavarësisë së shtetit të Kosovësdhe për çështjen shqiptare në hapësirën etnike në Ballkan.
Dëshmitar në Hagë për krimet e Serbisë fashiste të kryekriminelit Slobodan Millosheviq deri në shkallë të gjenocidit.Edhe sot aktiv në ballë të veprimtarisë kombëtare në Kongres dhe Senat dhe me administratën aktuale të presidetit Bajden për të përmbyllur çështjen e pavarësisë dhe të shtetndërtimit të Kosovës me një marrëveshje obligative të shtetit të Kosovës me Serbinë.
Propozojmë që ndonjëra nga rrugët e kryeqyytetit të Prishtinës të mbajë emrin e arbëreshit dhe kryetarit të LQSHA-së në NEW YORK,
JOE DIOGUARDI!
Çikago,më 31 janar 2023
Respekt dhe vlerësim, për fisin e nderuar VELAJ, nga Kanina e Vlorës
Në orët e fundit, kur anëtarët nacionalistë të Ballit Kombëtar, në të cilin bënte pjesë edhe Petriti, do të largoheshin përkohësisht nga atdheu, për t’i shpëtuar hakmarrjes së komunistëve, Petrit Velaj niset me një mision udhëtimi për në Tiranë. Qellimi i atij udhëtimi, ishte një letër e Mit’hat Frashërit për të motrën dhe një letër tjetër e Dom Zef Shestanit për Patër Anton Arapin…
Por, për fatin e tij të hidhur dhe të familjes së tij, atë e kapi çeta komuniste e Hysni Kapos, në Mamurras afër Tiranës. Këtu nisi kalvari i gjatë dhe i dhimbshëm i vuajtjes së Petritit…
Hulusi Velaj, vëllai i madh i Familjes Velaj, i cili, në atë kohë ishte nëndrejtor i Bankës Kombëtare në Vlorë, u akuzua nga ai rregjim si bashkpunëtor ose kolaboratorist me amerikanët. Komunstët shqiptarë e dënuan pa gjyq; e pushkatuan në moshën e tij 38- vjeçare…
Vëllai i Petrit dhe i Hulusi Velaj, Dr. Selahedin Velaj, e pati ndryshe fatin nga të vëllezërit, për t’i shpëtuar kthetrave të komunistëve.
Dr. Selahedin Velaj
Si anëtar i Ballit Kombëtar dhe si korrier, që banonte me vëllanë, Petritin, në shtëpinë e familjes Roi, vendosi të largohet përkohësisht nga Shqipëria derisa të sqarohej situata e pasluftës.
Ai u largua nga atdheu. Pas shumë vuajtjesh si emigrant politik në Evropë dhe Kanada, Dr. Velaj u vendos në Sh.B.A.
Tashmë njihet nga të gjithë Dr. Selahedin Velaj, si një intelektual i shquar, përkrahës dhe aktivist i flaktë i çështjes shqiptare, një ndër emigrantët e hershëm politikë i ardhur në SH.B.A., ku regjimi komunist shqiptar, i shuajti, pothuajse gjithe familjen e tij në Shqipëri.
Duke qenë një aktivist antikomunist i njohur në Komunitetin Shqiptar të Amerikës, bashkë me atdhetarë të shumtë, si pjesëtar në demostrata të ndryshme për mbrojtjen e çështjes shqiptare, rrënien e komunizmit në Shqipëri dhe pavarësinë e Kosovës, Dr. S. Velaj ka patur takime edhe me senatorë, duke shkuar edhe në Departamentin e Shtetit.
Përmend këtu, takimin me ish Senatorin e Shtetit të Connecticut, L. Weicker, ku edhe banon Dr. Velaj.
Senatori, L. Weicker në atë kohë i priti në zyrën e tij Dr. Velaj-n, i shoqëruar nga Kancelari i Kishës Ortodokse Shqiptare, Rev. Arthur Liolin, i cili, menjëherë, iu përgjigj pozitivisht ftesës së tij, si edhe gazetari i mirënjohur Xhevat Kallajxhi.
Shqetësimin e tij dhe të gjithë bashkatdhetarëve shqiptarë në emigracion, senatori e dëgjoi me vëmendje, por u emocionua dhe u shqetësua shumë, kur mësoi, se si 2 milion shqiptarët në Kosovë trajtohen si kriminela.
Menjëherë lëshoi një “Pres Lease”, e cila u botua në Gazetën Zyrtare të Partisë Republikane në Hartford, kryeqytet i Connecticut.
Senatori, për herë të parë mësoi për vuajtjet e popullit shqiptar nga barbarët serbë, i cili e kishte mundësinë që të nxiste edhe kolegët e tij në Senat.
Në të njëjtën kohë senatori i telefonoi Departamentit të Shtetit për një vizitë atje.
Edhe në Departamentin e Shtetit i pritën mirë…
Kohët e fundit kemi mësuar edhe, kur Dr. Selahedin Velaj shkoi në Japoninë e largët, me një mision tepër të rëndësishëm, fisnik, për të mbajtur një referat, për çështjen më të rëndësishme të Kombit Shqiptar – Pavarësia e Kosovës, në Universitetin e KYUSU në FUKUOKA ku edhe u nënshkrua një Rezolutë për Pavarësinë e Kosovës nga mbi 135 intelektualë të ndryshëm japonezë, duke u bërë një ambasador i Shqipërisë, i pa akredituar nga shteti shqiptar.
“Dardha, bie nën dardhë!” “Bëmë baba, të të ngjajë!”
Këto shprehje të urta popullore, duket se kanë zënë vend edhe në Familjen e Dr. Selahedin Velaj-t.
I martuar me një grua të huaj, italiane, antikomunizmin dhe dashurinë për Shqipërinë dhe shqiptarët, Dr. Velaj ka ditur t’a brumosë edhe tek bashkeshortja e tij, Rina, një grua intelektuale dhe me kulturë të lartë si vetë bashkeshorti i saj, si dhe dy djemtë e tij, Leka dhe Drini.
Edhe pse me nënë jo shqiptare, ka qenë disi e vështirë që djemtë e tij të mësonin gjuhën shqipe, por dëshira dhe insistimi i Dr. Selahedinit si prind, bëri të mundur që ata ta flasin bukur gjuhën atërore; të njohin kulturën shqiptare, traditat, atdhedashurinë.
Jo vetëm për fëmijtë e tij, por Dr. Velaj, ka qenë i preokupuar edhe për fëmijët e tjerë shqiptarë që jetonin në Nju Jork, të mësonin dhe të shkruanin gjuhën shqipe.
Kështu, me inisiativën e Dr. Selahedin Velaj-t dhe në bashkëpunim me disa miq e shokë, në vitin 1967, në Nju Jork, Manhattan, u hap shkolla shqipe, e cila kishte më se 100 nxënës nga të gjitha krahinat shqiptare.
Shkolla Shqipe e New Yorkut vazhdoi për katër vjetë rresht, por jetën e pati të shkurtër.
Mbyllja e shkollës nuk u ndikua nga nxënësit shqiptarë, sepse ata me plot dëshirë prisnin të vinte dita e shtunë për t’iu bashkuar vëllezërve të tyre, por nga mosinteresimi i prindërve të tyre.
Edhe pse qyteti i New Yorkut ua kishte dhënë dorovisht një shkollë fillore, por shpenzimet e tjera shkollore, si: vizitat nëpër muzetë e ndryshme të qytetit, shfaqjet teatrale në New York dhe Boston, librat, transportimi i fëmijëve vajtje ardhje në shkollë dhe shpenzime të tjera në lidhje me këto shkolla, fondet po pakësoheshin, megjithëse mësuesit ishin vullnetarë, pa pagesë.
Sidoqoftë, pas katër vjetëve, rezultati ishte i mrekullueshëm. Nxënësit në atë kohë, nuk mësuan vetëm gjuhën shqipe ta shkruajnë dhe ta lexojnë, por ata mësuan edhe gjeografinë e vendit tonë, kush ishin atdhetarët tanë që bënë të mundur shpëtimin e atdheut tonë, sidomos, ata që bënë të mundur mësimin e gjuhës shqipe si: Papa Kristo Negovani, Motrat Qiriazi dhe Noli i madh që lindi në Turqi, u edukua në Greqi dhe doli pionieri i parë në mbrojtje të atdheut dhe gjuhës shqipe.
Edhe sot, pas shumë vitesh të shkuara, Dr. Selahedin Velaj, kujton me respekt dhe i vlerëson mësuesët vullnetarë, që punuan dhe bënë të mundur vazhdimin e shkollës shqipe në New York për katër vjetë: Dr. Anesti Andrea, motra e Dr. Anna Kohen zonja Juka, Lec Shllaku, Petraq Ktones, Hajdar Tonuzi, Zef Pashko Deda, Sami Çaushi etj.
Pas rrënies së Komunizmit në Shqipëri në fillimvitet 90-të, kur ekonomia, mjekësia…shqiptare ishte tepër e ulët, Dr. Velaj, së bashku me djalin e tij, Drini, shkuan në Shqipëri me një mision humanitar, të ndihmojnë popullin dhe vendin e tyre të vuajtur me ato ndihma që ia lejonte mundësia financiare dhe, ia arritën qellimit. Ndihmat kapnin shumën e dhjetëra mijë dollarëve, mes atij korrupsioni dhe varfërisë që kalonte vendi ynë në ato vite edhe pse ato ndihma u shpërdoruan.
Të njëjtën ndihmë, Drini Velaj e dërgoi edhe në Tiranë për popullin kosovar.
Drini Velaj
Nuk është shumë e rëndësishme për të, nëse morrën apo jo falenderime, por ajo që e shqetësojnë më tepër, është, kur u dëgjuan zëra të liq, se, disa mjekë të papërgjegjshëm, përfituan nga ato ndihma, duke marrë një sasi të konsiderueshme ilaçes, e për t’i shitur pastaj për interesin e tyre…
Drini Velaj, pasi mbaroi studimet me rezultate të shkëlqyera, edhe pse u pranua për të vazhduar studimet në shtatë universitete të mjekësisë me emër në Amerikë, përfshirë edhe Universitetin Mountain Sinai, preferoi të vazhdojë studimet për mjekësi në Universitetin “DUKE”.
Pas doktoraturës, Drini Velaj kreu 10-të vjetë studime pasuniversitare në Harward, si i treti shqiptar, pas Fan Nolit dhe Faik Konicës, studentë në atë Universitet famozë.
Drini Velaj mban titullin: “Akademik Doktor Mjekësie” i specializuar si Neuro Radiolog në Universitetin e Harward-it.
Leka Velaj, djali i madh i Dr. Selahedin Velaj, ka kryer studimet në universitetin PACE të Nju Jorkut dhe është diplomuar për goverment, qeverisje për çështjet qeveritare.
Leka Velaj
Aktualisht Leka Velaj është drejtor i një organizate shkollore amerikane.
Si i tillë, ai ka të drejtën të emërojë studentët amerikanë për të vizituar të gjitha shtetet e botës. (Bëhet fjalë për studentët e shkëlqyer)
Vëmendja e Leka Velaj-t, sigurisht, është e përqendruar edhe tek gjaku i tij, studentët shqiptarë, për t’i përkrahur; jo vetëm studentët shqiptarë që studjojnë dhe jetojnë në Sh.B.A. por edhe studentëtë e tjerë në shtete të ndryshme të Evropës, për të qënë edhe ata pjesëmarrës në të gjitha aktivitetet bashkë me studentët amerikanë.
Kështu ndodhi edhe këto kohët e fundit. Në vizitën që bënë në Kinë, midis studentëve të tjerë të huaj, Leka Velaj përzgjodhi edhe tre studentë shqiptarë, Luart dhe Keven Dilja, djemtë e ish ambasadorit të Shqipërisë pranë OKB-së, të ndjerit Ljublin Dilja dhe studenten tjetër, Gerca Plangarica, vajza e profesorit në universitetin e Parist, Tomor Plangarica.
Studentët shqiptarë bashkë me drejtorin Leka Velaj u pritën në selinë e Ambasadës Shqiptare në Pekin, nga ambasadori N. Peka.
Pritja nga ambasadori Peka, ishte mbresëlënëse, që do të kujtohet gjatë nga pjesëmarrësit.
Të gjitha shpenzimet financiare u mbuluan nga organizata në fjalë, që drejtohet nga Leka Velaj.
Përveç Kinës, studentët kanë vizituar edhe shtete të tjera, Austrinë, Francën, Hungarinë, Çekinë dhe shtete të tjera.
Një tjetër pinjoll i fisit Velaj është edhe piktori i mirënjohur Fatmir Velaj, piktori, që Austria e ka shpallur ” Nderi i Republikës”, ndërsa Sanremo e nderoi me Medaljen e Artë.
Fatmir Velaj
Fatmir Velaj është edhe përfaqësues i Europës multikulturore…
Kush është Dr. Selahedin Velaj!
Dr. Selahedin Velaj ka lindur në qytetin e bukur dhe bregdetar të Vlorës. Edhe pse ai ka vizituar shumë qytete dhe vende të botës, për të, Vlora mbetet qyteti më i bukur dhe më i dashur.
Ai vjen nga një familje me tradita patriotike dhe atdhetare. Në familjen e tyre, ata ishin katër vellezër dhe një moter.
Në Vlorë ka kaluar fëmijërinë dhe rininë. Atje ka kryer shkollën fillore, deri në përfundim të shkollës se mesme me rezultate të shkëlqyera.
Duke iu bashkuar grupit të të rinjve së bashku me Mit’hat Frashërin, në fundin e nëntorit 1944 anëtarët e KQ të Ballit e bashkë me nacionalistë të tjerë u nisën, në Itali. Pas disa vitesh, Selahedin Velaj emigroi në Kanada dhe në vitin 1954, në SHBA.
E gjithë familja dhe fisi i tij ka qenë në “shënjestrën” e regjimit komunist.
Në vitin 1957 Dr. Selahedin Velaj mbrojti titullin: “Bachelor Cum Laude” në New York City College.
Në vitin 1966 mori titullin C.L.U. nga American Life Underwites, që kishte lidhje me profesionin e tij.
Në vitin 1973 mori titullin: “Akademik, Doktor Suma Curn Lode” në Universitetin e napolit, Itali, në gjuhët romane dhe shqipe.
Veçse një doktor, akademik dhe atdhetar i flaktë, Selahedin Velaj është autor i shumë shkrimeve nëpër gazeta të ndryshme në Amerikë. Që në vitet e hershme ka shkruar artikuj të ndryshëm në “DIELLI”, në “Shqiptari i Lirë”, në fletushkat që nxirrte Balli dhe tani në vitet e fundit në Gazetën Shqiptaro-Amerikane “ILLYRIA”.
Ka shkruar një libër të vogël mbi të drejtat që u takojnë shqiptarëve në SHBA, prej sistemit ekonomik shoqëror “Social Security”, duke u ardhur shqiptarëve në ndihmë për të patur njohuri më të gjera në sistemin ekonomik shoqëror.
Botim tjetër është edhe broshura “Testamenti”, duke sjellë njohuri me ligjet federale dhe shtetërore amerikane në lidhje me testamentin. Ai libër, u mirëprit shumë mirë nga Diaspora Shqiptare dhe për të shkruajti edhe gazeta “Illyria” në Nju Jork. Gjithashtu, është edhe një libër tjetër prej 100 faqesh, i cili u vjen në ndihmë të rinjve që nderojnë profesionin. Libri stërvitës është shkruar në shqip, i cili mund të përdoret në Prishtinë dhe në Tiranë. Ndërkaq, Velaj ka shkruar edhe një libër tjetër humoristik dhe sarkastik me titull: “The Plastic Tongue”. Ky botim flet për pjesën më të madhe të amerikaneve, si njerëz pa kurrfare shije për ushqimin. Libri tregon se çdo gjë ka përparuar në Amerikë, me përjashtim të artit kulinar, sepse për shumicën e amerikanëve çdo ushqim është “delicious”, pasi gjuha e tyre “plastike” nuk e dallon shijen e mirë dhe të keqe të ushqimit.
Një tjetër botim i rëndësishëm është edhe rasti i albanologut të ri japonez, Prof.Dr. Kazuhiko Yamatos. Ky njeri i nderuar e autorizoi dr. Velajn që të përkthente veprën e tij mbi kanunin, që është i një rëndësie të madhe.
Megjithëse pati pak lodhje në përkthimin e këtij libri, sepse i duhej të “shtrydhte” më se gjashtëqind mijë fjalë në gjuhën angleze në gjashtëdhjetë mijë fjalë në gjuhën shqipe, Selahedin Velaj ia ka dalë mbanë. Libri i përkhyer “Struktura Etike e Kanunit dhe nënkuptimi i saj Kulturor”, doli nga shtypi në muajt e parë të vitit 2005. Meqënëse ky libër ka vlera të larta, ai ka menduar që ta përkthejë edhe në gjuhën italiane. Një libër tjetër është edhe një vepër e shkrimtarit të njohur spanjoll Pio Baroja. Ky autor përshkruan aventurat e një të riu, Vaskes dhe titullohet: “Zalacain El Aventureco”.
Të gjithë librat e tij, Dr. Velaj i ka shpërndarë falas gjithë shqiptarëve, shoqatave bamirëse (jo fitimprurëse) dhe institucioneve fetare në SHBA. Selahedin Velaj nuk është vetëm babai i dy djemve, ai është njeriu i dashur dhe i nderuar për gjithë shqiptarët e ndershëm dhe patriotë. Ai është biri i shtrenjtë i shqiptarisë, sepse gjithë jetën e tij në emigracion nuk ka pushuar asnjëherë së shkruari, së punuari dhe së ndihmuari për çështjet e mëdha të kombit tonë. Dr. Velaj është simboli i diasporës shqiptare në SHBA.
Meritojnë respekt dhe vlerësim njerëz të tillë, pasi, çdo sukses i tyre është edhe suksesi i çdo bashkatdhetari.
Falenderime dhe vlerësime, fisi i nderuar VELAJ nga Kanina e Vlorës.
Gjate aktivitetit do te prezantohet libri “Lulja e Vlores” ( “Flower of Vlora”) i Dr. Anna Kohen dhe do te shfaqet filmi Dokumentar “Fluturat”.
Ne kete dokumentar regjisori Bujar Alimani paraqet historite tronditese te 21 grave shqiptare te rritura ne internim gjate periudhe se diktatures.
Gjithashtu kush deshiron mund te marre autograf ne liber nga Dr. Anna Kohen.
Sponsore te aktivitetit jane Kosloski Family Foundation dhe AAWO-Fl. Chapter.
Takimi do te zhvillohet ne Countriside Library ne Clearwater, Florida me 28 Janar 2023 ne oren 12:00 pm fix.
Per pjesmaresit do te kete edhe nje koktej me ushqime dhe pije freskuese.
Numri i pjesmaresve eshte i kufizuar, prandaj konfirmoni pjesmarjen tuaj sa me pare.
Botues:
Elida Buçpapaj dhe Skënder Buçpapaj
Moto:
Mbroje të vërtetën - Defend the Truth
Copyright © 2022
Komentet