• Nadie Ahmeti

Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi, zhvilloi një bisedë telefonike me ndihmëssekretarin amerikan të Shtetit për çështje evropiane dhe euroaziatike, Wess Mitchell, me të cilin, siç tha, u pajtua për intensifikimin e dialogut të Kosovës dhe Serbisë dhe domosdoshmërinë e arritjes së marrëveshjes përfundimtare, ligjërisht obliguese.

“Dialogu dhe marrëveshja përfundimtare janë mënyrë e vetme për t’iu hapur rrugë integrimeve euroatlantike për Kosovën dhe për të siguruar paqen dhe stabilitetin afatgjatë në Ballkanin Perëndimor”, tha Thaçi përmes një postimi në Facebook.

“Kosova, si gjithmonë, gëzon mbështetjen e palëkundur amerikane edhe në fazën e fundit përfundimtare të këtij procesi të vështirë, por jo të pamundur për t’u përmbyllur me marrëveshje”, tha presidenti Thaçi.

• 

  Arton Konushevci

Gjitha këto vite jo të mira që i kemi lënë mbrapa, janë pasojë e mentalitetit fatalist të kësaj klase politike dhe indolences tonë të pa parë .Dhe, për qudi qytetarët janë dorëzuar para një mentaliteti dhe një kaste miope politike , lakmitare për të mira materjale dhe lakmitare për pushtet apsolut. Pushtetet qe i patem deri me sot i shikuan vetëm interesat e veta , plotësimin e deshirave për familjarët e tyre , duke i apastrahuar interesat e njerëzve tjerë .Nuk i shikuan interesat e pergjithshme dhe të mirën e përgjitshme të shtetit dhe qytetareve të lodhur ekonomikisht qdo ditë e më shumë .Gjithnjë e më shumë janë duke na izoluar nga bota demokratike, gjithnjë e më shumë janë duke e ngulfatur jetën , nuk po ju japin mundësi intelektualeve të dëshmohen , janë ketegori vetjake , janë kategori shoqërore e cila kan humbur nga etika, nuk po duken më as si qenje njerëzore!

Kemi mbetur shoqëri e mbrapambetur, shoqëri ku po dominojnë pakica dhe faktikisht kjo nuk mund të quhet as shoqëri .Shoqëri është kur në menyrë etimologjike ekzistojnë lidhjet e ndersjella të shumicës , relacionet e partneritetit , kur janë shqetësimet e përbashkëta dhe interesat për ti arritur objektivat e përbashkëta .Duhet të ekzistojë vetëdija për realizimin e interesave për të mirën e përgjithshme .Pushtetarët janë ata të cilët nuk po lejojnë realizmin e interesave te shumicës , duke e rrezikuar seriozisht edhe ekzitencën e tyre .Janë duke u lekundur themelet e kësaj shoqerie edhe ashtu shumë të dobët.Po i lekundin miopet dhe zhvatësit politik e biznisor , të cilët kan përvetësuar qdo të mirë materjale .Dhe , pasi kjo shoqëri ka shumë të meta , edhe nuk mund të quhet shoqëri demokratike, as shoqëri e prosperuar dhe as shoqëri e civilizuar.Ka humb qdo vlerë shoqërore , dhe jemi duke rrezikuar seriozisht ekzistencën tonë në staza të gjata historike.

Është tragjike të shikohen vetëm interesat e ngushta të grupeve të caktura të partive politike të cilat po e udhëheqin Kosovën keq që shumë vite.Është tragjike së çfarë niveli të ulët të politikëbërjës kemi. Nuk mund të kuptohet gjithë ky egoizem politik, gjithë kjo mos kritikë dhe vetëkritikë , gjithë kjo pa vetëdije dhe gjithë ky qyqarllëk qytetarë.Apo të përdori sintagmen edhe më të rënd të dorëzimit dhe qyqarllëkut shumë primitiv dhe ikanak .Këto paradoksalizma sigurisht së I kan rrënjët edhe nga historia e mbrapsht që po na përseritet.A ka më tragjike kur dorëzohemi para atyre që mendojmë së janë më të fuqishem se ne? Sigurisht së janë të fuqishem , por të fuqishem i bëmë ne me budallakinat tona, më votën tonë të cilën ende nuk e kemi kuptuar së është e shejtë. Sa më shumë që bëhëmi servil të pushtetit aq më shumë na prêt nënshtrimi .Jemi duke u treguar popull i dobët, popull që nuk dinë më i mbrojtë interesat legjitime.Patëm shumë sundimtarë të huaj mbi kokë shekuj më radhë dhe mbijetuam si popull, që ishte shumë veshtirë të mbijetohet.

U krijuan rrethanat historike shumë të favorshme pas një kohe të gjatë, dhe ështe e pa kuptueshme së si nuk jemi duke e shfrytëzuar këtë mundësi as minimalisht! Jemi duke degraduar , jemi duke degjeneruar , jemi duke u treguar edhe njerëz primitiv.Këtë primitivizem jemi duke e treguar ne secilin vend dhe ne qdo kohë.E kemi humbur sensin për reagim qytetare aty ku duhet. Faktet dhe problemet natyrisht jo të gjitha që i kam paraqitur në këtë shkrim për intelektualet do të duhej të ishin të dobishme .Nese gjeneratat e reja në menyrë radikale nuk angazhohen për ndryshim pozitiv të gjendjes politike dhe ekonomike shumë të rrezikshme , do të vihet në pikëpyetje edhe shtetësia e Kovovës.

Kosova nuk është qiflig i askujt , këtë duhet ta dinë mirë të gjithë ata të cilët me vetëdije ose pa vetëdije po e rrezikojnë tëresinë territoriale të Kosovës. Që Serbia serish të zgjerohet në kurriz të shqiptareve, atëherë për qka luftuam shtrohet pyetja logjike?!

Një popull i cili nuk ka fuqi dhe deshirë të ringritet ,nuk ka as të ardhme …

Nuk është histori e gjatë, nuk janë të largëta vitet 1877/78 kur Serbia gllabëroi dhunshëm tokat shqiptare. Ishte ushtria e Millosh Obrenoviqit ajo e cila dëboi dhunshëm nga vatrat e veta mbi 700 fshatra e 7 qytete shqiptare, afërsisht sa 2/3 e territorit të sotëm të Kosovës, me ç’rast mbi 500 mijë shqitarë janë vrarë dhe shpërngulur për Turqi e vende të tjera më të largëta.
“Nish-i” i sotëm ishte pika kufitare numër 1 që ndante tokat shqiptare me ato sllave. Jo vetëm Njëshi, por edhe qytete dhe fshatra tjera, sot e asaj dite mbajnë emrat e dikurshëm të para 140 viteve, si: Kastrati, Drenova, Rashica, Tullari, Rafuna, Dukati, Leci, etj.
Janë këto 7 vendbanime nga 700 fshatra të pastra shqiptare të para 140 viteve më parë, që sot nuk banohen me shqiptarë, të pushtuara nga kolonët serb.
E fillova këtë shkrim në mënyrë të pazakontë, me qëllim që gjeneratat e reja të kuptojnë, se nuk është hera e parë, e mbase as e fundit që ne po humbim territore etnike në raport me fqinjët tanë.

Qendrimet kontraverse të diplomatëve evropian

Për dallim nga qendrimet e diplomatëve të SHBA-ve rrethë pavarësisë dhe integritetiit territorial të vendit tonë, qendrimet e diplomatëve evropian janë të dyfishta; në Bruksel e përmendin nganjëherë pavarësinë e Kosovës, e ndryshe kur shkojnë në Beograd,…flasin për fqinjësi të mirë, për normalizim të raporteve me Prishtinën, për dialog e gjëra të ngjashme si këto, por jo për Kosovën si shtet i pavarur dhe sovran.
Mirëpo, për dallim nga Brukseli, diplomacia amerikane është më e qartë e më prerë në qendrimet e saj,…të njëjtat gjëra që i thonë në Uashington i thonë edhe në Beograd e Prishtinë.
Ja vlenë për t’iu përkujtuar lexuesve të këtyre rreshtave, se në prag të fillimit të dialogut politik të Brukselit, ish sekretarja e shtetit amerikan, znj. Hillary Clinton në Beogard, ua kishte thënë ndër sy liderëve serb; “për Amerikën, Kosova është shtet i pavarur dhe se kufijtë në Evropë nuk mund të ndryshohen”.
E sinqertë e dashamirëse për popullin e Kosovës ishte deklarata e saj në Prishtinë, lidhur me fillimin e dialogut,…duke e quajtur “rrezik politik gatishmerinë e Thaçit për hyrje në dialog më Serbinë”.
Këto dy deklarata sa të fuqishme, po aq të sinqerta, ishin një mesazh i qartë për lidershipin sosovar, që të mos bëjnë gabime të tjera në dëm të shtetit e popullit të tyre.

Brukseli vazhdimësi e Londrës e Vërsajes

Brukseli i sotëm është vazhdimësi e Londrës e Vërsajës së 1913-s, që ndanë e coptuan pamëshirshëm trojet tona etnike, për të kënaqur orekset e pushtuesve barbarë serbo-malazezo-maqedonas, që sot e asaj dite vazhdojnë t’i mbajnë të pushtuara tokat tona.
Kësaj radhe Brukseli përmes tryezës së bisedimeve, don t’i dhurojë edhe një copë tokë shiptare (veriun) shtetit serb,…të nxjerrur si “kompromis” i dialogut të filluar 6 vite më parë në Bruksel mes Daçiqit e Thaçit, në emër të “evropianizimit” të Serbisë,…dhe zemërgjërësisë së pafundme të shqiptarëve!
Për fatin e keq të shqiptarëve, në zbatimin e planit famëkeq ndërkombëtar për ndarje të Kosovës, po kontribuojnë liderët aktual të shtetit të Kosoves, ish “çlirimtarët” e djeshëm, të cilëve u janë ngatërruar rrugët e integrimeve kombëtare me ato ndërkombëtare!
Naiviteti i diplomacisë kosovare shkoi aq largë saqë nuk arritën ta kuptojnë asnjëherë prapavijën politike të dialogut të Brukselit!. Fillimisht dialogu “teknik” me Serbinë, Kosovës i kushtoj me heqjen e emrit Republikë,…e kush e di si do të quhet Kosova pas përfundimit të dialogut politik më Serbinë!?
Dialogu politik në mes dy partnerëve të pabarabartë (Thaçit e Daçiqit, përkatësisht Thaçi-Vuçiq) është një loje e ndytë politike e ndërkombëtarëve, e cila do të ketë konseguenca afatëgjate për të ardhmen e shtetit të ri e të pa konsoliduar të Kosovës.
Para fillimit të këtij dialogu, Kosova faktorit ndërkombëtar duhej shtruar këto kushte; kërkimin e njohjes nga Serbia, shtrirjen e sovranitetit të shtetit të Kosovës edhe në veriun e vendit, si dhe transformimin e FSK-së në Forcë te Armatosur të Republikës së Kosovës (FARK) për garantimin e integritetit teritorial të vendit.
Jo vetëm që kjo nuk ndodhi, Serbisë nuk ju parashtrua asnjë kusht në tavolinën e bisedimeve nga pala kosovare.

Asociacioni gllabëron Trepçën, Ujëmanin, Brezovicën…

Dialog pas dialogu, “negociatorët” kosovar e gjymtuan shtetësinë e vendit tonë, e tkurrën dhe cunguan sovranitetin dhe integritetin e shtetit deri në pikën maksimale me krijimin e Asociacionit të Komunave serbe apo “Republika Srpska” në Kosovë!
E ashtuquajtura Marrëveshje për Normalizimin e Marrëdhënieve Kosovë – Serbi e 19 Prillit 2013-të, në fakt është marrëveshje për normalizimin e Serbisë brenda Kosovës, e cila e bënë Republikën e Kosovës shtet jonormal (pa ushtri) dhe jofunksional dhe pa përspektivë zhvillimore.
“Të kujt janë delet, të tij janë bjeshkët” thotë një fjalë e urtë popullore. Pas legalizimit të Asociacionit të komunave serbe në veri të vendit, në të ardhmen e afërt do të humbet kontrolli i plotë i shtetit në veri. Gjiganti minerar-Trepça, Liqeni i Ujëmanit (Gazivoda),…e shumë arterie tjera të shtetit do të mbetën nën konfigurimin serb të Kosovës!
Kush e ka menduar që shqiptarët e Kosovës, pas një shekulli rezistence e sakrifice sublime dhe luftës çlirimtare,…do t’i humbin kaq shpejtë e lehtë ndjenjat për mbrojtjën e sovranitetit të shtetit të tyre!
Askush nuk e ka menduar që ish udhëheqësit politik të luftës, “çlirimtarët” e djeshëm, 19 vite nga përfundimi i luftës, dhe 10 vite jetë të shtetit të Kosovës, do të bëjnë pazare politike me Serbinë për çështje të brendshme (teritoriale) të shtetit të tyre!
Po ashtu është e pashpjegueshme indiferenca e mbi 75 mijë veteranëve të luftës ndaj këtij procesi dialogues (denigrues) për ndarjen etnike të vendit për të cilin luftuan dhe dhanë gjymtyrët e trupit të tyre!
Në këtë moment pashmangshëm shtrohet pyetja hipotetike; çfarë do të bënin sot dëshmorët e të rënët gjatë luftës për çlirimin e Kosovës nga Serbia, a do të heshtnin apo kundërshtonin rikolonizimin serb te shtetit të tyre, dhe çfarë përgjigje do t’i jepnin lidershipit aktual kosovar në këto bisedime!?

Ne duaje Evropën, Evropa po e shpërblen Serbinë

Dashuria e jonë ndaj Evropës i ngjetë asaj thënjës; “na duaje Miftarin, Miftari duje Hajdarin” Ne, sa më shumë që po e duam Evropën, ajo aq më tepër i shpërblen serbët dhe Serbinë!
Ky Bashkim Evropian, shqiptarët viktima të luftës po i detyron t’i falin krimet serbe pa asnjë kërkimfalje nga këta të fundit!
Ky është realiteti i dhimbshëm i një populli fatkeq, i ndarë (nga Evropa një shekull më parë) në pesë shtete,…i përqarë pamëshirshëm këtyre viteve të pasluftës nga partitë politike dhe rrymat e ndryshme ekstremiste fetare, të cilat kanë bërë që shtetin e Kosovës ta largojnë jo vetëm nga shtrati kombëtar por edhe nga ai civilizues, duke e vënë në pikëpyetje të ardhmën e shtetit dhe qytetarëve të saj.
Për dallim nga ratifikimi i kufirit me Malin e Zi në Kuvend, me të cilin Kosova i dhuroi Malit të Zi 8200 hektarë tokë të larë me gjak ndër shekuj, marrëveshjet e nënshkruara me Serbinë në Bruksel me 19 Prill 2013 nga Hashim Thaçi, përkatësisht me 25 Gusht 2015 nga Isa Mustafa, Kosova do t’i humb afërsiht 1/3 e territorit dhe resurset kryesore natyrore të saj.
E gjithë kjo do të arrihet duke mashtruar popullin me formimin e ushtrisë, lëvizjen e lirë, integrimin në BE dhe në NATO, anëtarësimin në OKB, etj!
Kjo është tradhtia më e madhe e shekullit, të cilën mund ta ndalojë vetëm popullata e saj, në të kundërtën edhe këto pjesë të Kosovës do t’i kujton me nostalgji kjo gjeneratë, derisa do të harrohen plotëisht nga gjeneratat e ardhshme siq i harruam ne tokat e pushtuara një shekull më parë!
Vetëm vënja e njerëzve me dinjitet në ballë të shtetit, zgjedhja e njerëzve të guximshëm që janë të zotët t’i kërkojnë BE-së dhe bashkësisë ndërkombëtare integrimin etnik në vend të integrimit me Serbinë, t’i kërkojë BE-së që kësaj të fundit (Serbisë) t’i vëjë kushte para kandidimit siq janë; ta njohë shtetin Kosovës në kufijtë ndërkombëtar të saj, t’i paguaj dëmet e luftës, kthimin e eshtrave e të pagjeturve, kthimin e librave kadastral, kthimin e pensioneve dhe shumë pasurive të grabitura gjatë luftës së fundit në Kosovë.
Që kjo të ndodhë shpejtë, duhet të ndalet sa më parë trendi i keqpërdorimit të politikanëve servil nga ndërkombëtarët, përmes të cilëve jo vetëm që janë duke u rehabilitizuar krimet serbe, janë duke e kthyer Serbinë në Kosovë, bashkë me këtë edhe rrezikun e një lufte të re dhe shkatërrimtare për rajonin e Ballkanit.
Deklarata e fundit e presidentit Thaçi; “Nëse nuk e zgjidhim tani konfliktin me Serbinë, Kosova mund të bëhet si Palestina”, përveqse skanadal i rënd politik, është shpërfaqje e kërcënimeve me luftë që ju kanë bërë presidentit të zënë peng nga Brukseli.
Të ngrihemi gjithë në mbrojtje të Republikës së Kosovës, me të gjitha kapacitetet intelektuale e politike, ngase nesër mund të bëhet tepër vonë. Largimi i mënjëhershëm i Thaçit nga procesi dialogues, do të thotë shpëtim për vendin nga invazioni i Serbisë.

PRISHTINË – Serbia është duke vazhduar lobimin që ndarja e Kosovës të futet në agjendën e fazës finale të dialogut ndërmjet këtyre dy shteteve, shkruan sot Gazeta “Zëri”.

Madje ka disa deputetë në shtetet mike të Kosovës të cilët tashmë po e përkrahin këtë ide.
Por pavarësisht ndryshimit të qëndrimeve të deputetëve të caktuar, shtetet mike të Kosovës vazhdojnë ta kundërshtojnë idenë e ndarjes, duke thënë se ajo do të krijonte potencial për efekte destabilizuese në rajon dhe përtej tij.

Ambasada e Shteteve të Bashkuara të Amerikës në Prishtinë përmes një përgjigjeje për gazetën “Zëri” e ka përshëndetur fillimin e fazës finale të dialogut, duke thënë se është thelbësore që Kosova të bashkohet për t’u përgatitur për këtë hap të rëndësishëm për të garantuar prosperitetin e saj në të ardhmen, si dhe stabilitetin dhe rritjen ekonomike.

Më tej kjo Ambasadë vlerëson se të dyja palët duhet të angazhohen për gjetjen e një zgjidhjeje, që ua hap rrugën drejt anëtarësimit në Bashkimin Evropian.

“Palët duhet të kërkojnë një zgjidhje, të cilën mund ta pranojnë të dyja anët dhe që hap shtegun drejt BE-së për të dyja shtetet”, thuhet në përgjigjen e Ambasadës së SHBA-së.

PRISHTINË – Presidenti i Kosovës, Hashim Thaçi dhe homologu i tij serb Aleksandër Vuçiç, zhvilluan takimin e parë të fazës përfundimtare të procesit të dialogut në Bruksel me ndërmjetësimin dhe udhëheqjen e përfaqësueses së lartë të Bashkimit Evropian për Politikë të Jashtme dhe Siguri, Federica Mogherini.

Një një deklaratë për media pas takimit, presidenti Thaçi u shpreh se ishte një takim i vështirë, por me tone pozitive për të shikuar drejt të ardhmes për interesin e të dy vendeve.

“Jemi dakorduar që procesi të merr një dinamikë dhe të intensifikohet në javët e ardhshme. Gjithashtu kemi arritur në konkludimin se arritja e marrëveshjes përfundimtare për normalizim të plotë të raporteve Kosovë-Serbi është në interesin e të dy vendeve, paqes dhe stabilitetit në rajon, pra në arritjen e një marrëveshje fituese për të dy palët. E kjo zgjidhje është marrëveshja e standardeve dhe kritereve evropiane edhe për Kosovën edhe për Serbinë”, tha ai.

Ai bëri të ditur se në takim është diskutuar se si të arrihet një kornizë e përgjithshme e kësaj marrëveshjeje që do të jetë e pranueshme edhe për popullin e Kosovës dhe të Serbisë, duke shtuar se njerëzit duhet të shikojnë kah e ardhmja evropiane dhe jo nga e kaluara konfliktuoze.

Në rast se nuk arrihet marrëveshja përfundimtare, presidenti kosovar tha se duhet të punojmë me respekt të ndërsjellë, në paqe dhe stabilitet, të mos e provokojmë njëri tjetrin dhe të shikojmë drejt interesit të përbashkët.

“Por shpresoj edhe sot që është momentumi dhe lidershipi i duhur për arritjen e kësaj marrëveshjeje. Përndryshe nëse e humbim këtë momentum do të paguajmë çmimin të dy vendet dhe një çmim shumë të lartë”, ka thënë Thaçi duke shtuar se zgjidhja e një konflikti më tepër se një shekullor nuk është i lehtë por edhe e kaluara jonë na e imponon fqinjësinë e mirë të dy vendeve dhe popujve tanë.

Ai u shpreh se kanë diskutuar për rrugën se si do të shkojmë drejt një kornize të përgjithshme të marrëveshjes përfundimtare për normalizimin e plotë për pajtim të Kosovës dhe Serbisë . Duke shtuar se nuk është naiv që të mendojë se do të kemi zgjidhje magjike dhe të menjëhershme të problematikave të së kaluarës, Thaçi ka thënë se shpreson shumë se Kosova do të jetë e përgjegjshme.

“Gjithashtu nuk duhet të mbetemi peng i miteve të së kaluarës, por të jetojmë në realitetin aktual dhe vizionit për të ardhmen e dy vendeve. Sot edhe në Kosovë dhe Serbi nuk është patriotizëm të vajtohet e kaluara, por thjesht patriotizëm është arritja e marrëveshjes së paqes dhe pajtimit”, është shprehur presidenti Thaçi.

Sipas Thaçit ky dialog dhe negociatat Kosovë-Serbi kanë tejkaluar kornizat e ngushta etnike serbo-shqiptare dhe shtoi se dialogu tani më është i një standardi dhe një interesi evropian.

“E di se me marrëveshje mund të fitojnë shumë të dyja palët, por edhe nëse nuk arrijmë marrëveshje ne do të humbim shumë, sepse do të mbetemi vende të izoluara, pasi BE-ja as Kosovën dhe Serbinë nuk do ta pranojë me problemet që kanë, por vetëm me tejkalimin e këtyre problemeve”, ka thenë ai. aa

Mijra vetë të Kosovës, Shqipërisë, Maqedonisë, Malit të Zi, Luginës së Preshevës, Çamërisë, Diasporës erdhën me një frymë te kullat legjendare të Haradinajve për t`i dhanë lamtumirën e fundit të zotit të kësaj shtëpie që e ktheu atë në kala qëndrese, Hilmi Haradinaj.
Burrat e mëdhenj i kanë dy jetë.
Njërën toksore e tjetrën në panteonin e lavdisë së Kombit, atje ku prehen përjetësisht dhe e gdhendin emrin e vet me gërma të arta në historinë kombtare.
Një fat të tillë pati kreshniku i Dukagjinit, Kosovës dhe shqiptarisë Bacë Hilmiu.
Ndërroj jetë në vitin Jubilar të Heroit Kombtar Gjergj Kastrioti ( Skënderbeu), 140 vjetorin e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, në virgjilje të Fiter Bajramit.
3000 vjet më parë profeti Abraham bëri besëlidhje me Zotin.
Ai ia çoi Krijuesit të gjithësisë për flijim të birin e tij të vetëm Ismailin.
Në mijëvjeçarin e tretë të historisë sonë Hilmi Haradinaj bëri besëlidhje me Atdheun dhe flamurin me bekimin e Zotit.
Kur e thirri Atdheu ai zbriti si matador në fushëbetejë me bajlozët e zi të Serbisë së bashku me djemt e tij trima.
“Ju ishit themeluesi i UÇK-së, bërthama e saj” iu drejtua Presidenti i Kosovës z. Hashim Thaçi në ceremoninë mortore para mijra vetëve Bacës Hilmi mbështjellë me flamurin kombtar për të cilin kanë luftuar brez pas brezi Haradinajt.
Bacë Hilmiu i lëshoi kushtrimin Gllogjanit, e Dukagjinit për t`u ngritur në këmbë pë lirinë, Flamurin Kombtar, nderin dhe dinjitetin e një populli të kërcënuar me vetë ekzistencën e tij nga spastrimi etnik, vrasjet, dhuna dhe genocidi i kasapit të Ballkanit, Millosheviçit.
Liria e Atdheut ishte feja në cilën ai besonte me fanatizëm.
Flamuri Kombtar tempulli para të cilit përkulej me një nderim profetik.
Patriotizmi ishte ideologjia e vetme e rrënjosur brez pas brezi nga burrat e shquar që nxorri kjo derë fisnike.
Baca Hilmi së bashku me veprimtarin e madh të çështjes Kombtare Zmajl Haradinaj janë mentorët e përcjelljes tek Luanët e Haradinajve të patriotizmit, nacionalizmit, evokimit të historisë së lavdishme, luftërave të përgjakshme për liri e pavarsi, si dhe pregatitjes psikologjike e ndërgjegjësimin e vazhdimit të misionit të mbetur përgjysmë.
6 shekuj me parë stergjyshërit e tij i përcollën Prijësit e tyre Pjetër Shpanin me tre djemtë dhe Lek Dukagjinin për në Kuvendin e madh të Lezhës ku fisnikët shqiptarë u besëlidhën me arkitektin e nëntorit të parë dhe themeluesin e Shtetit të Përqëndruar Arbëror Gjergj Kastriotin.
Ata luftuan përkrah Heroit tonë Kombtar Gjergj Kastrioti në Epopenë e ndritur të Arbërit, i cili vrau kuçedrën aziatike dhe triumfoi ashtu si Shën Gjergji emrin e të cilit mban.
Ashtu si Moisiu me shkopin magjik ndau detin e udhëhoqi hebrejtë drejt tokës së premtuar edhe Gjergji ynë me shpatën e tij çliroi popullin e vet nga vargonjtë e kuçedrës aziatike dhe u bë urë lidhëse me Përëndimin.
Ishte ky kushtrim i të parëve, vetë thirrja e Atdheut që i ngriti si Ante në këmbë Hilmiun- Ramushin, Shkëlzenin-Luanin- Enverin-Dautin- Nasimin , deri tek Frashëri e Hima, dëshmori 14 vjeçarë.
Në këmbë u ngritën djemt e Atdheut nga mbarë hapsira shqiptare me devizën:
” Një Komb një qëndrim”
Me betimin:
” Për Kosovën jap dy jetë
Vdekjen time e vras vetë”
Në kembë u ngritën djemt e rritur në kullat legjendare të Kosovës, të Jasharajve, Shabani- Hamza, Komandanti legjendar Adem Jashari , Femih Lladrovci, Zahir Pajaziti, Edmond Hoxha, Bedri Shala, Bekim Berisha, Agim Ramadani, Mujdin Aliu, Muj Krasniqi, Adrian Krasniqi,vëllezërit Gursel e Bajram Sylejmani, Njazi Azemi, e mijra djem e vajza që kishin vendosur për të dhënë jetën për misionin e madh, çlirimin e Kosovës.
Këto beteja ngjasonin me luftën e Davidit me Goliatin, si Leonidha kundër persëve të Kserksit, beteja të pabarabarta, epike e heroike deri në fitore.
Trimëria dhe fisnikëria ishin binomi që udhëhoqi Bacën Hilmi këtë burrë fisnik e patriot të pashoq.
Pushka e trimit e ndera e bujarit nuk ndalen thuhet në anët tona.
Bujaria, bukëdhënia e mikpritja janë vyrtyte biblike dhe dekoratat më të larta që burrat e mëdhenj i marrin në jetën tokësore.
Në Iliadën e famshme të Homerit trevat tona të lashta Iliro- epiriote janë skalitur me gërma të arta këto cilësi të rralla të racës njerëzore.
Sofra e Haradinajve ashtu si e Jasharajve, Boletinëve, Zogollëve nuk janë ngritur kurrë.
Qindra e mijra shqiptar luftëtar të lirisë kanë patur nderin të jenë miq në Kullën zëmadhe të Haradinajve.
“Shtëpia e shqiptarit është e Zotit dhe e mikut thuhet në Kanunin e Lek Dukagjinit”, të cilin Baca Hilmi e njihte dhe praktikonte mrekullisht.
Nderimi për të vdekurin është njëri ndër kodet më të lashta e fisnike të racës tonë.
Në rastin e Hilmi Haradinajt e të burrave të përmasave të tij nderimi e dhembja shndërrohen vetëvetiu në një moment reflektimi, në një besëlidhje të heshtur për të ecur në gjurmët e tyre, si një peng nderimi për veprën e tyre të shquar.
“Burrit të madh kurrë nuk i humb zani” thotë një varg i kengës kushtuar Rilindasit Europian, shpirtndriturit Pjetër Bogdani.
Miku ynë i madh e fisnik Hilmi Haradinaj ka ndërruar jetë, ose më saktë ka kaluar në përjetësi.
Ai nuk do të harrohet kurrë sepse e paharruar dhe e pavdekshme është Epopeja e Luftës Çlirimtare të Kosovës ku ai dhe djemt e tij luajtën një rol të dorës së parë.
Kjo familje dëshmorësh e gjeneralësh ka humbur prijësin fisnik, zemër madh e të urtë të saj që sfidoi vdekjen disa herë.
Kjo familje ka humbur burrin që siç thotë kënga e Boletinit:
” Ka dhanë prova ku jep burri”.
Baca Hilmi ishte luftëtar i pamposhtur, qëndrestar i paepur.
Ai përballoi me stoicizëm rënien heroike të Luanit, Shkëlzenit, Enverit, plagosjet e Ramushit e Dautit.
Rënien e Himes 14 vjeçarë.
Humbjen e Shqipdonit të vogël, humbjen e veprimtarit të madh Zmajl Haradinajt.
Burgosjet e padrejta e të gjata të Ramushit e Dautit të cilët triumfuan me të drejtën Hyjnore duke çertifikuar kauzën e drejtë të UÇK-së së lavdishme për çlirimin e Kosovës.
Pa u shëruar akoma nga plagët e vjetra djemt e Bacës Hilmi detyroheshin ti shtrëngonin ato e të dilnin në fushëbetejë përballë bajlozëve të makinerisë ushtarake serbe si dikur Gjergj Elez Alia përballë bajlozëve të detit.
Bacë Hilmiu ishte energjia frymëzuese e qëndresës për finalizimin e kauzës.
Dita e vdekjes për luanët e maleve është e veçantë sepse tregon përmasat e vërteta e madhështore të veprës të tyre.
Shkrimtari i madh Viktor Hygo thotë në një maksimë:
“Dua të bëj një vepër në shërbim të Atdheut pastaj le të vdes”. Udhëheqësi i operacionit overlot që zbarkoi në Normandi me një milion ushtarë dhe ndryshoi fatet e Luftës së Dytë Botërore, Presidenti i SHBA-së Ajzehauer, kur po ndahej nga kjo botë tha:
” Mjaft punova për Amerikën, tani po më thërret Zoti”.
Ju bëtë një vepër të pavdekshme në shërbim të Atdheut Baca Hilmi, prandaj mijra shqiptar nga mbarë hapsira etnike kanë ardhë për të nderuar si Krushk të parë të lirisë.
Ata solidarizohen në heshtje me fjalën e kryetarit të Partisë Demokratike të Shqipërisë z. Lulzim Basha tek të drejtohet:
“Mos rri shtrirë Baca Hilmi
Çohu priju fisnikëve në Odën e madhe të miqve siç u ke pri gjithmonë në kohë të mira e të vështira, në morte e gëzime”.
Lëvizja nga era e flamurit që kishte mbështjellë trupin tënd na kujton lisin e Dodonës që fliste nëpërmjet gjetheve.
Edhe ju nëpërmjet palëve të flamurit sikur na përcillni mesazhin e vazhdimit të misionit për realizimin e ëndrrës, finalizimit të shtetit komb të shqiptarëve.
E kishte të vështirë ta mbys dhimbjen Ali Ahmeti në fjalën e tij për të thënë lamtumirë, por e gjen forcën sepse krenaria për veprën tënde eshtë më e madhe se dhembja.
Faik Doda rrënqethi turmat e njerëzve tek fliste me patetizëm për veprën tuaj dhe familjes tënde.
Bashkim Ramosajt i dridhet zëri se nuk e beson se po na thua lamtumirë.
Nuk të sheh dot të shtrirë.
Rifat Jashari dridhet i tëri nga dhembja tek përshëndetet me ty.
Nuk të thotë dot lamtumirë.
Simboli i farkëtuar në në kudhrën e qëndresës Ramush Haradinaj tha me dhembje dhe emocionoi numrin e madh të njerëzve të cilët përloten.
“Gjithmonë luftove me vdekjen plak dhe e vrave atë.
Kurrë nuk na u ndave në beteja kurse sot na duhet të ndahemi”
Turma e stërmadhe e njerëzve të shëmbëllen me një kurorë gjigande në mes të cilës qëndronte arkivoli që mbante trupin e këtij burri vigan të Kombit.
Përtej në horizont janë kurorat e majamaleve të Alpeve madhështore të Dukagjinit të cilat mbajnë zi për birin e tyre, i cili ju doli zot në sa e sa beteja.
Të gjithë pjesëmarrësit përkulen me nderim para jush në nderim të veprës tuaj në shërbim të Atdheut.
Ju u nisët në rrugën pakthim e të përjetshme të lavdisë.
Me jetën tuaj të dytë do ti shërbesh Atdheut dhe Kombit Shqiptar sepse je shndërruar në simbol dhe emblemë të patriotit dhe atdhetarit të madh.
Simbolet janë të shenjta dhe të pavdekshme, të gjithëpranuara dhe udhërrëfyese në rrugtimin historik të kombeve.
Lamtumirë miku ynë i madh.
Të qoftë i lehtë dheu i Kosoës.
Pushofsh në paqe dhe amshim.

Reagim ndaj të pavërtetave të shkruara nga gjinekologu Ibrahim Rexhaj, në librin e tij autobiografik, kundër disa intelektualëve të Pejës

Për ta kuptuar lexuesit se për çfarë bëhet fjalë, në pika të shkurtra do ta kthejmë kujtesën në vitin 1999, atëherë kur okupatori serb i dëboi qytetarët e Pejës nga shtëpitë e veta dhe i drejtoi ata në dy kahe, një pjesë kah Qafë Morina për në Kukës, e tjetrën masë të njerëzve kah Rozhaja për në Ulqin.

Pas sistemimit të qytetarëve të Pejës në qytetin e Ulqinit, një numër i madh familjesh të dëbuara paguanin qira. Ishte krijuar një situatë amullie në raport me trajtimin humanitar të këtyre njerëzve të dëbuar.

Duke e parë këtë situatë që ishte krijuar, një grup intelektualësh nga Peja, u mblodhën dhe formuan Këshillin humanitar që do të ishte zëri i të dëbuarve në këtë qytet, por njëkohësisht do përkujdesej edhe për ta.

Sipas aktit themelues shihet se ky subjekt kishte emërtimin: “Këshilli për koordinimin e punëve humanitare për nevojat e të dëbuarve me dhunë nga territori i Kosovës”.

Me dt.15.05.1999, pas një debati të gjerë nga të pranishmit, zgjidhet kryesia prej 13 anëtarësh, si vijon: Prof. Nexhmedin Morina-Kryetar, Feti Islami ecc. i dipl.-Nënkryetari i parë, Bekë Zeka ing.-Nënkryetari i dytë, Ryzhdi Baloku ecc. i dipl.-Sekretar, Profesori dhe Regjisori Selami Taraku – Zëdhënës, si dhe anëtarët e Kryesisë: Prof.dr. Ali Sylqa (asokohe magjistër); Ferid Gjikolli-avokat; Dr. Mahir Morina-mjek specialist; Mustafa Radoniqi-avokat; Gani Kelmendi-avokat; Hadi Doda-K.L.P; Ibish Hoti-avokat; Halil Sylejmani-K.L.P.

Vlen për të cekur se në fund të këtij akti themelues shkruan: “Këshilli do të filloj me punë pas njoftimit dhe dakordimit të subjekteve të lartpërmendura (fjala është për UNHCR dhe pushtetin lokal të Ulqinit), dhe se puna e tij do të pushojë me prajtjen e arsyeve për të cilat është formuar”.

Veprimtaria e Këshillit humanitar ka qenë shumë e frytshme në realizimin e synimeve për ta ndihmuar popullatën e dëbuar nga Kosova e cila ka qenë e vendosur në Ulqin.

Për veprimtarinë humanitare të këtij Këshilli do të hartohet një libër në trajtë monografie, sepse puna e tij nuk mund të përshkruhet me pak fjalë.  Pra, qëllimi i botimit të librit nuk ka me qenë vetëm pasqyrimi sinoptik i punës e i veprimtarisë atdhedashëse të njerëzve vullnetarë, të cilët e kishin dhënë mundin e tyre mendor e fizik pa kurrfarë kompensimi në kohërat më delikate, para, gjatë dhe pas dëbimit të popullatës shqiptare prej shtëpive të veta në vitin 1999, që asokohe u sistemuan në qytetin e Ulqinit, por edhe për ta demantuar këtë shpifje që u plasua nga personi i panjerëzishëm, kinse në Ulqin ishte themeluar “Qeveria” e cila do ta udhëhiqte Pejën pas çlirimit.

Në faqen 519 të librit autobiografik të Dr. Ibrahim Rexhajt nga Rugova e Pejës, shkruan: “Në ndërkohë u informuam se ishin mbledhur një grup aktivistësh partiakë për të bërë planin e kthimit. Bile, disa morën guximin ta quanin veten kryetar të qytetit të Pejës nga LDK, si Prof. N.Morina e B.Zeka dhe M.Radoniqi nenkryetar, sekretar R.Baloku dhe pos tjera nga aktivist të LDK dhe disa aktivist të Fondit Humanitar të Natasha Kandiqit, avokatë, të cilët pas pajisjeve me lap-top dhe rrogave të “majme”, raportonin në selinë e kësaj qendre në Beograd, kurse, familjet e tyre i kishin dërguar në perëndim, si Holandë dhe në vende të tjera“.

Nga emrat e prezantuar të cilët e përbenin Këshillin e cekur, shihet qartë se të përmendurit nuk kishin të bëjnë fare me LDK-ën siç i prezanton Ibrahim Rexhaj, por ata ishin një spektër i gjerë intelektualësh. Mandej në përshkrimin e cekur më lart nuk prezanton asnjë dokument apo emër të personit që e paska informuar, por ato i shpreh si fjalë rrugësh pa kurrfarë përgjegjësie për atë që e shkruan. Pastaj, sipas aktit themelues Këshilli i cekur e ka pushuar veprimtarinë në atë moment kur Kosova është çliruar, mu ashtu siç shkruan edhe në aktin e cekur: “… puna e tij do të pushoj me prajtjen e arsyeve për të cilat është formuar”, pra puna e tij kishte pushuar në Ulqin, e jo siç shkruan Ibrahim Rexhaj. Pra, me të kthyer në Pejë të gjithë anëtarët e Këshillit iu kanë kthyer punës në profesionin e vet.

Shpifja, dezinformimi dhe përhapja e kësaj propagande nuk ishte bërë gjatë qëndrimit në Ulqin siç e paraqet gjinekologu Ibrahim Rexhaj, por menjëherë pas kthimit në Pejë, nën pretekstin se themeluesit e saj kanë pretendime politike. Prezantimi i kësaj shpifjeje si e dëgjuar, ka për qëllim denigrimin e punës jo vetëm të Këshillit humanitar, por edhe të atyre veprimtarëve që e themeluan atë subjekt në atë qytet.

Pas analizimit të pasojave të mundshme që mund të rrjedhshin nga shpifja e përmendur, pa mëdyshje del se sajuesi i saj ka kontribuar tërthorazi edhe në tentimin për të sjellë ngatërresa me pasoja vëllavrasëse, po që se nuk ishte intervenuar në momentin e duhur dhe dokumentuar e kundërta e asaj gënjeshtre që ishte plasuar në qarqet e caktuara brenda “Prefekturës” së Pejës, menjëherë pas çlirimit të Kosovës.

Është interesant fakti se si ajo rrenë u plasua shpejt, por edhe u demantua shumë shpejt në atë kohë, mirëpo si për çudi pas 18 vitesh një përqafim të asaj thashethemnaje e bën pa kurrfarë dëshmie në librin e tij mjeku Ibrahim Rexhaj, i cili mbështetet kryekëput në shpifjen e dëgjuar, e që nuk e përmend emrin, madje as inicialet e personit nga i cili e ka dëgjuar atë shpifje.

Autori i këtij libri, për ta lartësuar veten si njeri të mirë e patriot, së pari tenton t’i denigrojë kolegët e profesionit në aspektin kombëtar, një gjë të tillë e bën, në përpjekje që t’i paraqesë si karrieristë veprimtarët e Këshillit të cekur humanitar.

Të gjitha këto insinuata, z. Ibrahim Rexhaj i pasqyron në librin e vet të pavlerë, të cilin kryekëput e mbështet në përrallat e sajuara, me fjalë rrugësh e pa kurrfarë dëshmie, andaj nga kjo arsye, kolegët e tij të punës kanë ngritur kolektivisht kallëzim penal për shpifje kundër tij, në cilësinë e autorit të librit.

Sigurisht së futbolli është lojë shumë e bukur, e pambaruar sikur që është edhe poezia. Ngjarjet madhore në futboll janë Kampionati Evropian dhe Kampionati Botëror qe po zhvillohet ne Rusi . Kjo lojë e bukur mban “ peng” miliona shikues para ekraneve televizive në kohen kur mbahen ato . Historiku i futbollit mban mend shume lojtarë cilësor e që vargu i tyre është shumë i gjatë që ti permendim të gjithë. Këto takime futbollistike e kan rëndesinë e veqantë së për disa kohë ofrojnë kombe e raca të ndryshme nga mbare bota . Ideja e një bote të përbashket , të një bote të civilizuar dhe pa luftëra nuk duket që është shumë afer. Pa marr parasysh përcaktimet politike të shteteve të botës , pa marr parasysh zhvillimin e tyre ekonomik dhe politik , nuk po shohim një barabarësi, nuk po shohim që po gjendet një gjuhë e përbashkët në zgjedhjen e problemeve të ndryshme politike, ideologjike dhe te ecurive ekonomike .Në botën moderne koncepti shtet shumë është problematizuar , transformuar , dhe po ka kuptim vetëm në ngjarjet e mëdha sportive …Futbolli dhe qdo ngjarje tjetër sportive e karakterit ndërkombëtar i ofrojnë popujtë , njerëzit relaksohen nga perditshmeria për disa ditë.Çdo gjë në këtë botë ka lidhshmeri njera më tjetrën ,kështu edhe sporti e politika , ekonomia e ndodhit të tjera.

Kur është në pyetje Kosova që neve na intereson më shumë , nuk po kemi unitet , shumë probleme të karekterit zhvillimor e politik nuk po kan koncenzus nacional .Ideali i elitës politike po është shoqëri pa opozitë të mirëfilltë, nuk po durohet kritika e bazuar në argumente .Pozita po kërkon që të udhëheq më shtetin e pa penguar nga askush, sikur të bëhët fjalë për pronë private, e jo për shtet ku kan hise të gjithë .Po krijojmë një shoqëri jo impulsive , një shoqëri e cila gjithnjë e më shumë po deformohet në mbrendi të saj. Kur një shoqëri përqafon diqka të tillë, sigurisht së nuk kemi ka i ikim stagnimit dhe rrezikut per shpartallim si shtet. Një Kosovë të tillë nuk e dëshiron askush.Po mungojnë ndryshmet përmbajtësore në krye të partive politike , nuk po ju lejohet forcave të reja dhe kreative që të udhëheqin më to ,dhe më pushtetin. Kjo gadishmeri duket së është ende shumë largë.

Reformimi i subjekteve shtetformuese është bërë e domosdoshme , nese ja deshirojmë të mirën këtij vendi i cili nuk i ka punët mirë.Është qudi e madhe së si nuk po kemi ende një vetëdijësim shumë më të madh të qytetarëve që këtë gjendje të pashpresë ta ndryshojnë për të mirën e tyre dhe të shtetit të Kosovës. Nuk kam dijeni që ndonjë organ apo sistem ka mbetur i pavarur nga politika ditore ? Jemi bërë servis i pushteteve të cilat po ndrrohen , dhe të cilat po veprojnë më logjikën e diktatit.

Unë nuk di se ku ka më shku gjendja me keq ekonomikisht dhe politikisht , e mos të të reagohet nga populli. Kjo është për studim , kur dihet së në shtetet e zhvilluara Perëndimore reagimet për pa drejtësite edhe më të vogëla i kan të fuqishme. Ky popull thua së klinikisht ka vdekur siq thuhet në zhargonin mjekësor.Dikush sigurisht së është fajtor për këtë gjendje të keqe të krijuar politike dhe veqmas ekonomike në Kosovë të pas luftës? Deri më tash askush nuk dha ndonjë përgjigje ,dhe askush nuk dha përgjegjësi politike , morale e penale.Është për çdo kritikë së si qytetarët e kan humbur fuqinë së qka po ndodhë më ta dhe shtetin të cilin nuk po e ndërtojmë mirë. As nuk po kuptohet apo nuk ekziston interesimi të kuptohet së për qka është fjala.

A është e mundur të zhvillohet një ndeshje futbollistike vetëm më një ekip? Sigurisht së jo.Që kjo të kuptohet në menyrën më të mirë të mundshme , duhet të paramendohet një ndeshje futbolli në të cilën një skuader vetëm simulon më praninë e saj , dhe skuadra rivale natyrshem delë fituese. Pa lojë aktive deri në fund nuk arrihet fitorja , nuk arrihet rezultati i dëshiruar. Ky krahasim vlenë edhe për njeriun tonë i cili pa asnjë arsye është dorëzuar para pushteteve denigruese . Kësaj i thonë dorëzim, dezertim dhe diletantizem. Edhe jeta është lojë për të cilën duhet angazhuar deri në fund për ta bërë ate më të mirë .Modeli më i mirë janë gjermanet, si në sport, politikë , ekonomi e në secilën sferë të jetës , model së si luftohet për shtet dhe për një jetë shumë më të lumtur .Nuk është e mjaftueshme nese nuk u beson pushteteve . Si në sport që nuk është e njejtë fitorja dhe humbja

Futbollistet dhe ne pergjithesi sportistet por edhe kengetaret shqiptare jane bere tashme krenaria e kombit .Kete e vertetoi edhe ndeshja e sontme ndermjet Zvicres mike dhe Serbise armike e perbetuar edhe pse ne kete rast behet fjale per sport. Luftuan si luan futbollistet shqiptare te cilet edhe ja sollen fitoren e madhe skuadres se Zvicres me golat e Xhakes dhe Shaqirit te cilat gola rralle shihen ne stadiumet e futbollit. Na gezuan shume , na bene te lumtur dhe krenare se jemi shqiptare. Sikur te ishte keshtu edhe me njerezit e politikes he medet. Do te mbahen mend gjate golat dhe fitorja historike e Zvicres, te cilet e shemben Serbine ne pjesen e dyte te takimit. Futbollistet zvicran treguan se loja e mire e treguar me Brazilin nuk ishte e rastesishme. Luajten menqur ne pjeslojen e dyte , duke treguar se dine te luajne futboll cilesor. Serbia sigurisht se e ka perjetuar rend humbjen edhe per faktin se humbjen ja shkaktuan dy futbollist shqiptare .Granit Xhaka jo vetem qe shenoi nje gol te rralle, por e mbajti per mrekulli mesin e fushes, kurse Xherdan Shaqiri ishte i pa perballueshem kur ishte me top. Sonte luajti ne stilin e Leonel Mesit .Kjo padyshim se ishte nje fitore historike siq ishte edhe barazimi me Brazilin, kampinonin e shumfisht te botes .Urime fitorja e madhe skuadres se Zvicres , urime gjithe shqiptareve kudo qe jane ne bote kjo fitore, pas nje shfaqje te madhe dhe te paharruar te futbollisteve shqiptare.Sportistet tane jane bere ambasadoret me te mire te kombit. Ata jane duke i afirmuar shume dy shtetet shqiptare ne Evrope dhe ne Bote. Sigurisht se kjo skuader me disa futbolliste shqiptare ne perberjen e saj do te na gezojne prap me fitore te reja ne kete boteror…

Rrëshqitja e Kosovës nga pavarësia e saj fillojë në ditën e shpalljës së pavarësisë më 17 shkurt 2008, me miratimin e simboleve antikombëtare në kuvend duke mohuar identitetin kombëtar të shtetit, pastaj me kushtetutën, në të cilën askund nuk përmendet lufta çlirimtare, e si pasojë e kësaj Kosova sot e kësaj dite nuk ka ditë të çlirimit, siq e ka çdo popull e vend i çliruar nga pushtuesi!

Fillimi i bisedimeve të ashtuquajtura “teknike” mes Kosovës dhe Serbisë në Bruksel, për ish kryeministrin (tani president) i vendit tonë, Hashim Thaçi, përveqse moment “historik”, nga ekzaltimi me përqafimet me Daçiqin e quajti edhe si kapitull i ri për Kosovën.
I menjëhershëm ishte reagimi im ndaj deklaratës së Thaçit përmes një shkrimi autorial me titull: “Kapitulli i ri (i zi) për Kosovën”, i botuar në të përditshmet tona me datën 23.12.2012.
Përmes shkrimit në fjalë i ngrita shqetësimet e mia për rrezikun e dialogut me Serbinë, të cilat edhe pas 6 viteve, për fatin e keq të Kosovës dhe shqiptarëve në përgjithësi dolën të jenë të gjitha të vërteta të hidhura, madje edhe përtej parashikimeve!

Dialogu i Brukselit e degradoi shtetësinë e vendit tonë

Takimi i radhës i paralajmëruar mes Thaçit e Vuçiqit, me ndërmjetësimin e znj. Federica Mogherini, shënon fillimin e fazës finale të bisedimeve të pabarabarta mes Kosovës dhe Serbisë në Bruksel.
Finalizimi i dialogut të pabarabartë me Serbinë, kur kjo e fundit nuk e plotësoi asnjërën nga marrëveshjet e arritura deri më tani, nuk e zbardhi fatin e 1650 shqiptarëve të zhdukur gjatë luftës, nuk e bëri as një kërkim falje për gjenocidin e shkatuar ndaj shqiptarëve, e lërë më të përgjigjet për dëmet e luftës,…është pak më tepër se nënshtrim i lidershipit kosovar ndaj shtetit serb.
Ky skandal politik i lidershipit aktual të Kosovës, njëherit paraqet shkelje të gjakut të dëshmorëve, dhe fyerje ndaj qytetarëve të Kosovës,…është fyerje e rënd për çlirimtarët, për invalidët e luftës që lanë gjymtyrët e trupit të tyre për lirinë e vendit, për nënat e motrat tona të dhunuara nga kriminelët serb…
Përderisa dialogu “teknik” solli Fusnotën*, dialogu politik Kosovës i solli Platformën për ndarje territoriale e politike për defunksionalizimin e shtetit të Kosovës, …e për më tepër se kaq Asociacioni i komunave serbe, përveq ndarjes finale të pjesës veriore do të shkaktoj ndarje të sovranitetit të shtetit në dysh, mes serbëve dhe shqiptarëve!
Këto të arritura të politikës serbe në Kosovë, janë fryt i dialogut politik,…lidershipi ynë shkoi aq largë me çmendurinë politike, duke e quajtur këtë si “kapitull i ri” për Kosovën!
Kështu kanë të drejtë ta quajnë pushtuesit serb, që çdo ditë avancojnë me shtrirjen e tyre gjeografike e politike në Kosovë…e cila për popullin e Kosovës, s’ka si të jetë ndryshe veqse një pushtim i ri, një kapitull i rrëshqitjës së Kosovës nga shtetësia e saj.
Po mos të ishte kështu, Kosova duhej të zbatonte formulen e reciprocitetit ndaj shtetit serb, rregull kjo e dialogut mes të barabartëve.
Reciprociteti do ta detyronte Serbinë të pranoj elementet e shtetësisë tonë,…që ndoshta do të ishte një hap i normalizimit të mardhënjeve me shtetin serb!?

Nga dialogu Serbia mori gjithçka, Kosova asgjë!

Me Serbinë nuk do duhej filluar fare dialogu, pa ndodh hapi i parë i saj, që është kërkim falja publike për të gjitha të bëmat e saj ndaj popullit shqiptar të Kosovës, jo vetëm në lufën e fundit, por tani e një shekull më parë.
Kosova nuk e ka asnjë arsye të ngutet e të vrapoj pas Serbisë, në plotësimin e kushteve të saj për antarësim në BE.
Do duhej të ishte Serbia ajo që vrapon në zhbërjën e strukturave të saj në veri e gjithë Kosovën, rrënimin e barrikadave, për kthimin e afro të 1650 shqiptarëve të zhdukur, kthimin e të gjithë librave amëz e atyre kadastral, kthimin e pensioneve e të gjitha pasurive tjera të grabitura gjatë luftës së fundit.
Mirëpo kjo nuk po ndodh, sepse ka munguar e vazhdon të mungojë trysnija e Qeverisë së Kosovës ndaj Brukselit për këto gjëra e të tjera si këto.
Në politikën ndërkombëtare përfiton ai që insiston e konsiston më shumë në kërkesat e veta e jo ata që pranojnë gjithçka qe u servohet në tavolinë,…
Qeveritarët tanë, në vend që të inicojnë kërkesa ndaj Brukselit për funksionalizimin e shtetit të tyre, u shkojnë prapa kërkesave të Serbisë, duke i pranuar njërën pas tjetrës.
Serbët kërkuan decentralizimin etnik, ndodhi legalizimi i enklavave serbe. Serbia kërkojë ligjin për trashëgiminë kulturore (për kishat e manastiret serbe), ligjvënësit tanë e aprovuan, Serbia kërkojë heqjën e Republikës e vënjën e Fusnotës *, liderët tonë e nënshkruan atë, Serbia kërkojë amnistimin e kriminelëve, Kuvendi i Kosovës e miratoi në plotëni duke i sistemuar ata nëpër institucionet shtetëre, FSK dhe Policinë e Kosovës!
Thaçi me kërkesën e Brukseli e nënskroi marrëveshjen fatëkeqe të 19 prillit 2013 për themelimin e Asoaciacionit (“Zajednicës”), partitë politike (pozitë dhe opozitë) në Kuvendin e Republikës së Kosovës me përjashtim të LVV-së e aprovuan një turp të tillë!

Aventura e Thaçit dhe abuzimi me kryeministrin

Përderisa 6 vite më parë, i posaliruari nga Haga (Ramush Haradinaj) me ndryshimin konceptual i kishte befasuar të gjithë qytetarët e Kosovës, me sorrollatjet rrugëve të Kosovës për shuarjen e etjës për pushtet, ish kryeministri Thaçi nuk i plotësoi dëshirën, pasi nën sqetull e kishte futur LDK-në post-Rugoviane,…kurse vitin e kaluar të posaliruarit nga Colmari i Francës (Ramush Haradinajt), presidenti Thaçi i plotësoi ëndrrën jetësore për të shijuar edhe një herë postin e kryeministrit në qeverisje me Listën “Srpska”.
Mbase është momenti i fundit të ndalet aventura e Thaçit. Nëse edhe tani nuk ndalet avantura e presidentit të Kosovës në këto bisedime, atëherë përmbyllja (finalja) e dialogut do të ketë epilog tepër të dhimbshëm, gjegjësiht do të shënoj kapitullin e zi për Kosovën
Largimi i presidentit Thaçi nga posti i kryenegociatorit dhe ndërprerja e mënjëhershme e bisedimeve të pabarabarta në Bruksel, jo vetëm se do ta shpëtonte Kosovën nga ndarja, do ta parandalonte invazionin politik të Serbisë në Kosovë.
E ashtuqujtura Rezolutë për normalizimin e mardhënjëve me shtetin serb, e transformuar në “Pajtim në këmbim të njohjes”, s’është gjë tjetër veqse një formë e amnistimit të krimeve serbe para dhe gjatë luftës në Kosovë. Ky është kulmi i dështimit dhe i marrëzisë politike të pushtetarëve aktual.
Asnjëherë deri më sot nuk më ka rënë të ndëgjoj që viktima të kerkojë pajtim më xhelatin, me dhunuesin dhe atë pa asnjë kusht!
Sa paradoksale, po aq e papritur është kur dëgjon “sponzorizuesit” e “Pajtimit me Serbinë”, ish “luftetarët” e djeshëm të thonë; “dialogu është mënyra e vetme e zgjidhjes së problemeve”, që vetëvetiu e parashtron pyetjen reale; për çfare luftoj dje UÇK-ja!? Luftoj për normalizim të mardhënjeve apo për çlirim nga serbia!?
Në këtë pyetje duhet të përgjigjen çlirimtarët që lejuan maskaradat mashtruese të Hashim Thaçit për 10 vjet rresht.
Nëse vërtetë tani nuk ndalen aventurat e presidentit, atëherë përgjegjës për ndarje të Kosovës, janë ata që e lejojnë Hashim Thaçin të shkojë tutje me dialogun vrastar të shtetit të Kosovës në Bruksel!

Shkarkimi i presidentit dhe shpërbërja e parlamentit, shpëtim për vendin

Parlamenti i Kosovës për të parandaluar aventurat e presidentit Thaçi, fillimisht duhet shfuqizuar të gjitha nënshkrimet e ish kryeministrit në marrveshjet e Brukselit dhe shkarkimin e menjëhershëm iThaçit si pikënisje e gjithçkaje.
Formimi i menjëhershëm i një Qeverie të shpëtimit kombëtar në mbrojtje të shtetit të Kosovës deri në mbajtjen e zgjedhjeve të lira e demokratike.
Ketë e kanë për detyrë ta bëjnë të zgjedhurit e popullit , deputetet e Kuvendit të Republikës së Kosovës, për hirë të gjakut të dëshmorëve, për hirë të sakrificave të shumë brezave që nga Lidhja Shqiptare e Prizrenit e këndej.
Të ngritemi të gjithë në mbrojtje të shtetit pa dallim partiak apo fetar, me të gjitha mjetet demokratike duke filluar nga: protestat, demonstratat, grevat e përgjithshme deri në një rezistencë aktive e paqësore mbarëkombëtare.
Mbrojtja e territorit është e drejt universale. Përderisa bashkësia ndërkombëtare serbëve në veri ua lejojë barrikadimin në një territor të huaj tani e 19 vite më parë, pse t’na pengojë neve në mbrojtjen e territorit të shtetit të njohur ndërkombëtarisht.
Shteti i Kosovës duhet të bëhet njëmend e jo me improvizime sikurse deri më tani. Republika e Kosovës pa fusnota ose ndryshe nuk mund të ekzistoj, sikurse pavarësia e shtetit, që duhet të jetë e plotë ose ndryshe nuk mund të quhet ashtu, nuk ka gjysëm pavarësi, sikurse që nuk mund të ketë shtet me gjysëm liri.
Është e pabesueshme si po i lejon akoma ky popull të ndodhin gjithë këto marrëzira në ketë vend!

Nataliya Apostolova, përfaqësuesja e BE-së në Kosovë

Shefja e Zyrës së Bashkimit Evropian në Prishtinë, Nataliya Apostolova, në një deklaratë për media, tha se vendimi për rritjen e pagave të kabinetit qeveritar në Kosovë duhet të tërhiqet dhe të pritet miratimi i Ligjit të ri për pagat.

Ajo tha se ky vendim është në kundërshtim me qëllimet e përbashkëta për ta bërë administratën publike të Kosovës më të barabartë, meritore, koherente dhe llogaridhënëse.

“Më 12 qershor, Qeveria riktheu vendimin e saj për rritje ad hoc të pagave për anëtarët e kabinetit, këshilltarë të caktuar, disa nënpunës të lartë civilë dhe stafin mbështetës të kabinetit qeveritar. Shpreh keqardhjen time për këtë vendim, pasi që përgatitja e Projektligjit për Pagat është në proces e sipër”.

“Ky ligj do të rregullojë njëherë e përgjithmonë pagat që paguhen nga buxheti i Kosovës me kritere objektive dhe të drejta. Ky ligj është pjesë e procesit të reformave në administratën publike e të cilin BE-ja e mbështet”, tha Apostolova.

Në dhjetor të vitit të kaluar, Qeveria e Kosovës, e drejtuar nga Ramush Haradinaj, mori vendim që t’ia rrisë pagat kabinetit qeveritar.

Vendimi u pezullua për disa muaj, derisa Gjykata Kushtetuese e Kosovës konstatoi më 11 qershor se ai nuk është jokushtetues.

Sipas këtij vendimi, paga e kryeministrit nga 1,500 euro sa ka qenë, do të bëhet 2,950 euro, kurse e zëvendëskryeministrave nga 1,300 euro, në 2,500 euro.

Paga e një ministri ka qenë rreth 1,200 euro, ndërkaq, sipas këtij vendimi, do të jetë 2,000 euro. Kurse, mbi 70 zëvendësministra, të emëruar në Qeverinë Haradinaj, do të pranojnë pagë mujore nga 1,150 euro.

Ministri i Punëve të Jashtme i Kosovës, Behxhet Pacolli, i hodhi poshtë pohimet se shteti i Liberisë e ka tërhequr njohjen për Kosovën.

Të mërkurën, ministri i Jashtëm serb, Ivica Daçiq, tha se ka pranuar një notë nga homologu liberian, Gbehzohngar Milton Findley, me të cilën është njoftuar se Liberia “e ka anuluar njohjen e pavarësisë së Kosovës“.

Përmes një postimi në Facebook, Pacolli tha se ka biseduar me zyrtarë të lartë të Liberisë, të cilët, sipas tij, kanë thënë se tërheqja e njohjes nuk është e vërtetë.

“Sapo zhvillova një bisedë telefonike me udhëheqësit e lartë të Qeverisë së Liberisë, të cilët më konfirmuan se tërheqja e njohjes së Republikës së Kosovës nuk është e vërtetë, prandaj është për keqardhje që Beogradi zyrtar vazhdon të investojë përpjekje të kota në propagandë destruktive për konsum të brendshëm në Serbi”, shkroi Pacolli në Facebook.

Në muajt e fundit, Beogradi ka lobuar te disa vende për të tërhequr njohjet e pavarësisë së Kosovës.

Kosova deri më tani ka siguruar 116 njohje të shtetësisë së shpallur në vitin 2008.

PRISHTINË – Shteti i Liberisë ka tërhequr njohjen e pavarësisë së Kosovës, raportojnë mediet e Serbisë, transmeton Zëri.info.

Ministri i Jashtëm i Liberisë, Gbezongar Milton Findlej i ka dorëzuar homologut të tij serb, Ivica Daçiç, tërheqjen e njohjes së Kosovës, siç thuhet derisa vazhdon dialogu mes Prishinës dhe Beogradit.

Në dokumentin e publikuar nga mediet serbe thuhet se Liberia e ka pranuar pavarësinë në kuadër të marrëveshjes që Beogradi nuk është i gatshëm të bisedoj për “krahinën jugore-Kosovën”.

Liberia e ka njohur pavarësinë e Kosovës më 30 maj 2008.

Zëvendëskryeministri Enver Hoxhaj deklaroi se shpejtësia e themelimit të Asociacionit të komunave serbe në Kosovë, duhet të shkojë paralelisht me anëtarësimin në Organizatën e Kombeve të Bashkuara (OKB).

I pranishëm në Komisionin Parlamentar për Punët e Jashtme, Diasporës dhe Investimeve Strategjike Hoxhaj tha se këtë qëndrim e ka pasur që nga viti 2015, kohë kur drejtonte edhe ministrinë e Jashtme.

“Sa i takon OKB-së dhe Asociacionit qëndrimi im jo vetëm tash në 2018 por edhe në 2015 ka qenë që ne do duhej një model marrëveshje të Asociacionit ta integronim më një pako të madhe të një marrëveshje kornizë e cila do të i normalizonte raportet Kosovë-Serbi. Këtë qëndrim e kam pas në 2015, 2016, 2017 sa kam qenë ministër i jashtëm dhe këtë qëndrim kam bërë përpjekje ta shtyjë çdo herë. Mendoj që shpejtësia e themelimit të Asociacionit duhet të shkojë paralelisht me shpejtësinë e Kosovës në anëtarësimin në OKB. Këtë qëndrim e kam nda me të gjithë krerët e vendit publikisht. Themelimi defakto i Asociacionit duhet te shkojë paralelisht me avancimin e statusit ndërkombëtarë të Kosovës në OKB. Është kartë kushtëzimi që e kemi”, tha zëvendëskryeministri Hoxhaj.

Kryetarja e Komisionit të Medias, deputetja demokrate Albana Vokshi ka reaguar pas situatës që u krijua sot në Kuvend me praninë e kryetarit të Bashkisë së Tiranës Erion Veliaj.

Ajo dënoi mosreagimin e kryetarit të Kuvendit Gramoz Ruçi, si dhe deklaroi se do të ketë një kallëzim penal ndaj oficerëve të gardës që nuk mbrojtën deputetët por kryetarin e Bashkisë.

“Oficerët e Gardës kishin marrë urdhër nga Rama e Veliaj që t’i kundërviheshin deputetëve. I bëra thirrje Gramoz Ruçit të ndërhynte. Për të ardhur keq që kryetari i Kuvendit nuk ndërhyri. Për të ardhur keq që drejtori i gardës nuk ndërhyri për t’i dhënë urdhër oficerëve për të nxjerrë Erion Veliajn. Veliaj ta harrojë që mund të bëjë arrogantin dhe dhunuesin. Ndaj ne, ashtu sikurse Alibeaj propozoi, do ta ngremë çështjen e gardistëve që nuk ndërhynë në shkelje të ligjit. Kallëzim penal për oficerët që nuk ndërhynë për të mbrojtur deputetët”, tha Vokshi.

Ajo deklaroi se për atë se çfarë ndodhi sot në komision do të informojë ndërkombëtarët.

“Atë çka ndodhi sot do t’ua tregojmë të gjitha ambasadave, delegacionit të BE, PE-së dhe gjithë delegacioneve të tjera. Veliaj mund të bëjë çfarëdo në zyrën e tij, por jo këtu.”

Vokshi vijoi të thoshte se nuk i frikësohet kallëzimit të kryetarit të grupit parlamentar të PS-së.

“Nuk më intimidon as propozimi i Ballës. Jo Albana, jo deputetët e opozitës në këtë komision por të gjithë deputetët e opozitës nuk do heqin dorë nga e vërteta. Ne do vazhdojmë, do e thërrasim të hënën, të martën të mërkurën, deri sa ministrja të paraqitet. Do bëjmë transparencën, gjithçka për të ndalur aktin kriminal”, u shpreh Vokshi.

Minatorët e minierës së Stantërgut sot kanë mbajtur grevë njëorëshe, në shenjë pakënaqësie me draft-statutin e kombinatit “Trepça”.

Ata i dhanë afat Qeverisë së Kosovës që deri 25 qershor, kërkesat e tyre, të hyjnë në kuadër të draft-statutit të kombinatit.

Shyqri Sadiku, kryetar i sindikatës së “Trepçës”, tha për Radion Evropa e Lirë se kërkesat e tyre sociale të punëtorëve janë që të njihet stazhi i benificuar i punës, siguria shëndetësore në punë, pensioni të jetë 70 për qind i pagesë dhe disa kërkesa të tjera.

“Qeveria ka afat deri të hënën t’i fusin kërkesat e punëtorëve në draft. Situata është serioze nuk është kërcënim, por është paralajmërim për Qeverinë që minatorët më këtë trajtim nuk do të rrinë duarkryq , pasi që në të gjitha format janë të diskriminuar”, tha Sadiku.

Komisioni Parlamentar për zhvillim ekonomik, të hënën gjatë shqyrtimit të draft statutit të Trepçës kishte vlerësuar se për shqyrtimin e mëtejmë të këtij statuti, është i nevojshëm formimi i një grupi punues, i cili do të shqyrtojë dhe harmonizojë qëndrimet e Sindikatës, Bordit të Trepçës dhe Ministrisë së Zhvillimit Ekonomik.

Delegacioni i Kosovës për dialogun me Serbinë, i kryesuar nga Avni Arifi, i ka kumtuar Bashkimit Evropian se Asociaciacioni i komunave me shumicë serbe nuk mund të ketë kompetenca ekzekutive. Kështu thuhet në një komunikatë të lëshuar për media nga ana e delegacionit të Kosovës pas takimit të zhvilluar në Bruksel me zyrtarët e Bashkimit Evropian, kryesuar nga Thomas Busch.

“Delegacioni i Kosovës, i përkrahur edhe nga BE, bëri edhe një herë të qartë se Asociacioni i Komunave Serbe nuk do të ketë kompetenca ekzekutive dhe nuk do të jetë në asnjë mënyrë nivel i tretë i pushtetit, por do të jetë Asociacion brenda përbrenda Kushtetutës dhe ligjeve të Kosovës”, thuhet në komunikatë.

Në këtë takim thuhet po ashtu se delegacioni i Kosovës, përpara zyrtarëve të Bashkimit Evropian dhe 28 anëtarëve të saj, ngritën çështjen e mos zbatimit të marrëveshjes së energjisë, menaxhimit të integruar të kufijve, pengesat në hapjen e urës së Mitrovicës, mosnjohjen së diplomave nga ana e Republikës së Serbisë dhe pengesave serioze në lirinë e lëvizjes.

Kosova, sipas komunikatës, mbetet e përkushtuar që të gjitha marrëveshjet pa asnjë dallim të i implementohen menjëherë.

Në shtetin në të cilin përkohësisht jetoj e punoj, në 16 vjetët e fundit kemi pasur rritje të pagave tri herë prej 1% deri në 1.5%, gjegjësisht totali i rritjes së pagave nuk e kalon 5 %-in, përkatësiht kur herën e fundit, kur paga u për 14.60 euro, organizatat sindikale e konsideruan të arritur të madhe të tyre.

Ndërsa në vendin e paradokseve të mëdha të quajturë Kosovë, rritja e norme e pagave ndodh vetëm në nivelet e larta të sektorit publik, ndërsa rritja e pagave në sektorin privat rrallë ndodh dhe është e papërfillshme.
Pas një zvarritje të gjatë, Gjykata Kushtetuese e Kosovës ka marr vendim në lidhje me ngritjen e pagave nga ana e kryeministrit të Kosovës për vete dhe kabinetin qeveritar, duke konstatuar se rritja nuk është në kundërshtim me nenet e pretenduara të Kushtetutës, andaj. nuk ka shkelje në vendimin e Qeverisë për ngritjen e pagave, ku paga e Haradinajt do të jetë 2950 euro!

Vendim i turpshëm dhe skandaloz

Vendimi turpshëm i Gjykatës Kushtetuese se ngritja e pagave nuk e cenon Kushtetutën e Republikës së Kosovës, është aktgjykim absurd dhe i padrejtë në mbështetje të një vendimi skandaloz e të paligjshëm të Qeverisë!
Në fakt, kjo është përligjie e abuzimit dhe zhvatjes së buxhetit të shtetit.
Vendimi i turpshëm i Gjykatës Kushtetuese parqaet konflikt interesi në veten e parë, pasi tani pagat e tyre shkojnë deri në 4 mijë euro!
Rritjeve të larta të pagave në nivelet e larta qeveritare, kur iu shtohen edhe mëditjet, honorarët drekat e darkat, udhëtimet zyrtare, përdorimi i telefonave e makinave zyrtare si dhe beneficioneve tjera të shumta, atëherë ajo rritje bëhet pakrahasismisht e lartë.
Vendimi arbitrarë i kryeministrit të vendit për rritjen e pagave në nivelin qeveritarë dhe sistemin e kapur të drejtësisë, ka prekur thellë ndjenjat e shtresave të mesme dhe të ulëta të shoqërisë.
Të gjitha qeveritë e deritanishme, prioritet numër një kanë pasur luksin e tyre në kurrizin e të varfërve. Traditën e abuzimit me buxhetin e shtetit është duke e vazhduar me intenzitet të shtuar qeveria aktuale, me një superkabinet qeveritar.
Bazuar në deklarimin e pasurisë në vitin 2017, kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj pranon të ardhura mujore rreth 114 herë më të larta sesa vlera e ndihmës sociale. Kurse vetëm paga e kryeministrit është 28 herë më e lartë sesa vlera e asistencës sociale.
Paga në rritje e kryeministrit të Kosovës, do të jetë gjashtë herë më e madhe sesa të ardhurat mesatare mujore të një familjeje në Kosovë. Pra, ky vendim vetëm sa do të rrisë varfërinë, pakënaqësinë dhe pabarazinë qytetare në Kosovë nga këndvështrimi analitik.
Sipas vendimit të Gjykatës Kushtetuese, e cila nuk e cilësoi vendimin e qeverisë për rritje të pagave në kundërshtim me aktet ligjore në fuqi, paga e kryeministrit të vendit nga 1,500 euro sa ka qenë, do të rritet në 2,950 euro, kurse e zëvendëskryeministrave nga 1,300 euro, në 2,500 euro.
Paga e një ministri ka qenë rreth 1,200 euro, ndërkaq, sipas këtij vendimi, tani do të jetë 2,000 euro. Kurse, mbi 70 zëvendësministra, të emëruar në Qeverinë Haradinaj, do të pranojnë pagë mujore prej 1,150 euro.
Po ashtu, vendimi është i favorshëm edhe për 600 gjyqtarë dhe prokurorë, të cilët do të përfitojnë pagën mbi 3000 euro, nga rreth 1500 euro sa e kanë aktualisht.
Në anën tjetër, paga mesatare në sektorin publik, sipas të dhënave zyrtare është 525 euro, 371 euro në sektorin privat kurse paga minimale vazhdon të mbetet nga 130 deri 170 euro në muaj.
Mësimdhënësit në universitet marrin pagë mbi 1000 euro në muaj, profesionistët shëndetësore të të gjitha lëmive paguhen me rreth 600 euro në muaj, kurse mësimdhënësit në arsimin fillor dhe të mesëm nga 400 deri në 450 euro.
Pensionistët kontributpagues marrin nga 158 deri 240 euro, asistencat sociale kapin shumën prej 50 deri 150 euro varësisht nga numri i anëtarëve të familjes, kurse pensionet e moshës janë 80 euro në muaj.
Kosova llogaritet vendi më i varfër në Evropë. Shkalla e papunësisë është 30.5 për qind, kurse rreth 17.6 për qind të popullatës jeton në varfëri të plotë me vetëm 1.82 euro në ditë për një person të rritur, ndërsa 5.2 për qind e popullatës jeton në varfëri ekstreme me 1.30 euro në ditë.

Diskriminimi dhe pabarazia sociale kërcënim për shtetin

Të parët që reaguan kundër rritjes së pagave në qeveri ishin Agjencia Kundër Korrupsionit, të cilët vendimin e kryeministrit për rritje të pagave e cilësuan si shkelje ligjore dhe që rritja e pagave për vete është konflikt interesi…
Rritja e pagave të qeveritarë do të rëndoj ku tjetër pos mbi supet e taksapaguesve të varfër kosovarë, dhe bie ndesh me të punësuarit në sektorin privat, por edhe përbrenda vet sektorit publik, pasi diferenca e krijuar mes pagave dhe në këtë mënyrë, bënë që punëtorët e sektorëve të tjerë ndihen të diskriminuar.
Pakoja e rritjes së pagave Qeveri-Sistemi i Drejtësisë, i mbështetur nga Gjykata Kushtetuese përveqse skandaloze, paraqet konflikt të interesit në veton e parë. Përveq qeveritarëve (pushtetarëve), nga Gjykata Kushtetuese konfirmohet shpërblimi edhe i gjyqtarëve e prokurorëve të korruptuar nga ana e politikës.
Në fakt, dyfishimi i pagave të gjyqtarëve dhe prokurorëve është rikorruptim legal i gjyqtarëve e prokuorëve që punojnë ditë e natë për interesat e mafio-politikanëve, gjegjësisht për mos prekjen e “peshqve të mëdhenjë në oqeanin e ndotur politikë të Kosovës.
Pra, nëse prokurorët dhe gjyqtarët deri dje e kanë mbyllë njërin sy, tani e tutje do t’i mbyllin sy e veshë para krimit të organizuar dhe korrupsionit endemik. Për më tepër se kaq, nga tani e tutje, me perligjien e abuzimit dhe zhvatjes së buxhetit të shtetit, me vendimin e fundit edhe Gjykata Kushtetuese është vënë në shërbim të korrupsionit dhe krimit të organizuar, për çka edhe pagat e tyre shkojnë deri në 4 mijë euro.
Me rritjen e pagave në sistemin e drejtësisë, pushtetarët do të ndjehen akoma më komod dhe të paprekshëm në qeverisjen e vendit, ndërsa prokurorët e gjykatësit më të motivuar për mbrojtjen e “sheikëve” të politikës.

Shfrytëzimi i vakumit ligjor për interesa personale

Përderisa në të kaluarën Kushtetuta e “babës” (Enver Hasanit) rrëzonte president e miratonte ligje në shërbim të pushtetarëve, Kushtetuta e “nanës” (Arta Rama-Hajrizi) përveqse miraton vendime të njëanshme të pushtetarëve, legalizon zhvatjen e buxhetit të shtetit, duke u bërë edhe vetë pjesë e një zhvatje të tillë!
Në rrethana normale, një gjykatë e përgjegjshme, vakumin ligjor e shfrytëzon për mbrojtjen e shtetit e jo interesin e pushtetarëve.
Meqenëse ekzistojnë shumë vakume ligjore në Kushtetutën e vendit, vendimi më i drejtë i kushtetueses do të ishte pezullimi i vendimit të qeverisë për rritjen e pagave deri në nxjerrjen e ligjit për qeverinë në Kuvend.
Pastaj, vendimi i Gjykatës Kushtetuese do të ishte më i lehtë dhe më i arsyeshëm.
Paralajmësimi i LVV-së për kallëzim penal për Qeverinë dhe Kushtetuesen, përveqse sfidë juridike e radhës, është përballje me këta dy dinozaur të shtetit!
Në situatën e tillë, kallëzimi penal do të mbetët tekst i shkruar në letër, ngase juridikisht është i pamundur shfuqizimi i vendimit të Gjykatës Kushtetuese.
Rruga e vetme mbetët organi më i lartë ligjvënës në vend-Kuvendi i Republikës së Kosovës, i cili e ka të drejtën dhe fuqinë ligjore për shkarkimin e Qeverisë dhe gjykatës anti(kushtetuese) për ndërhyrje në kompetencat e Kuvendit.
Përfundimisht, nuk duhet lejuar të shkojë tutje qeverinë e papërgjegjshme, e cila në vend të marrjes së vendimeve në dobi të qytetarëve, merr vendime në dobi të saj, sikurse që nuk duhet lejuar të shkojë tutje një Gjykatë Kushtetuese e cila njëkohësisht mbron veprimet antiligjore dhe shkakton konflikt interesi.
Diskriminimi dhe pabarazia sociale paraqet kërcënim për perspektivën zhvillimore të Republikës së Kosovës, ndërsa vazhdimi i sundimit oligarkik dhe korruptiv rrezikon seriozisht proceset demokratike dhe integrimin e shtetit në familjen e madhe evropiane.

Diskutimi im në seancen solemne të Kuvendit të Komunës së Pejës me rastin e shenimit të 16 Qershorit – Ditës së Çlirimit:

Zonja dhe zotrinj, të nderuar bashkëqytetarë, fillimisht shfrytëzoj rastin që në emer të Alternativës-dega në Pejë, të ju pershendes dhe t’ju uroj 16 Qershorin – Ditën e Çlirimit të Komunës së Pejës, e cila ditë, në vete ngërthen dhe pasqyron mijëra vjet rrugëtim me flijime, mundime e sakrifica, sa që me të drejtë nga populli konstatohet se kjo tokë më shumë është ujitur me gjakë se me ujë e me shi…Për këtë arsye, akuzon fakti se si pushtetet e pas luftës po e harrojnë këtë histori dhe po sillen e veprojnë sikurse janë vet historia, sa që marrin guximin që për të mbetur apo ardhur në pushtet bëjnë gara në mes veti se kush i pari të “qetë gisht” apo të i ngritë gishtat për të falur apo shitur tokë e territor shqiptarë. DHE çka është edhe më tragjike, të tillët buzëqeshin, përqafohen dhe vallëzojnë nga gëzimi për një veprim të tillë, e populli vetëm heshtë e shikon..!

Kjo heshtje e popullit më se miri tregon gjendjen tragjike të institucioneve tona komunale dhe të atyre shterore, e cila pasqyrohet edhe përmes organizimive dhe shenimeve të datave më rëndësi sublime, si kjo e sotit, ku si po shihni pjesmarrës dhe pronarë jemi vetëm Ne, pjesë e pushtetit apo të opozitës, e ka vite e vite që në këto manifestime POPULLI MUNGON…! Poashtu, në rrjetet sociale me mijëra qytetarë ia urojnë njeri tjetrit festen e Bajramit, në rastet tjera festen e krishtlindjeve apo të pashkëve por shumë pak prej tyre, mos të them asnjë prej tyre nuk ia urojnë njeri tjetrit Ditën e Çlirimit, arsyen pse ju duhet ta dini dhe ta veni gishtin në kokë e të reflektoni….! Çka është edhe më tragjike, pothuaj asnjë nga subjektet politike e institucionale nuk e kanë bërë një urim të tillë në faqet e tyre zyrtare, edhepse me të drejtë nuk kanë harruar t’iu urojnë bajramin…! Arsyen pse, do të mundohem ta elaboroj me disa fjalë: Peja e Kosova në shekullin 21, po ka shumë gojë që heshtin e duar që vjedhin, e asnjë kokë që ka guximin e dijen të mendon, të punon e të lufton për shtetin e popullin..

.Mendjet e një numri të madh të qytetarëve janë përplot errësirë e paknaqësi, të cilat jo vetëm që e pamundësojnë shoqërinë të lëvizë para, përkundrazi ajo stimulon të keqen…!

Këtë fjalë timen të rastit do ta rrumbullaksoj me thënien e historianit emblematik të kohës antike, autorin e veprës mbi Luften e Peloponezit, TUKIDID-it i cili thotë, se ” E keqja nuk është vepër vetëm e atij i cili e bën atë, por është edhe e atij, i cili ka mundur ta pengoj të ndodh e keqja e këtë nuk e ka bërë…!” Nga kjo rezulton se për të gjitha këto, fajtot është vet populli i cili vetëm hesht, shikon e duron…!

Në fund, dhe edhe njëherë Urime Dita e Çlirimit, me shpresë se e kuptoni se Peja dhe Kosova nuk kanë festë dhe ditë më të rëndsishme se Ditën e tyre të Çlirimit, URIME..

Pejë, 16 Qershor 2018

​Teksa të gjithë po festojnë Bajramin, kryeministri i Kosovës, Ramush Haradinaj po kalon momente të vështira.

Babi i tij, Hilmiu, është në gjendje të rëndë shëndetësore. Kryeministri Haradinaj ka qenë pranë të atit në spital, nga ku ka postuar dhe një foto dhe një mesazh për babain e dy heronjve.

“Jeta jote luftë ishte. Tani po e lufton sëmundjen. Me ty plak, gjithnjë!”, ka shkruar Haradinaj.
Hilmi Haradinaj, është babai i dy heronjve të Kosovës, Luanit dhe Shkëlzenit.

Marrëveshjet ndërkombëtare me operatorët e ndryshëm nga bota, për komunikim me kodin e ri telefonik, duket të jenë arsyet kryesore të operatorëve Vala si dhe IPKO për shtyrjen e afatit për implementimin në tërësi të kodit të ri.

Me shumicë votash, në mbledhjen e Këshillit Ekzekutiv të Interpolit në Lion të Francës, u vendos që Kosova të jetë sërish në rendin e ditës për t’u anëtarësuar në këtë organizatë, njoftoi ministri i Punëve të Jashtme i Kosovës, Behgjet Pacolli.

Sipas tij, Kosova pret që në Asamblenë e Përgjithshme të Interpolit, që do të mbahet në nëntor të këtij viti në Emiratet e Bashkuara Arabe, të bëhet anëtare e barabartë e organizatës ndërkombëtare të policisë.

“Një lajm shumë i mirë për vendin tonë. Kosova rikonfirmohet edhe një herë në agjendë për t’u anëtarësuar në Interpol. Anëtarësimi i Republikës së Kosovës në Interpol nuk përbën kërcënim për askënd. Kosova në Interpol i kontribuon luftës globale kundër krimit të organizuar, ekstremizmit të dhunshëm dhe fenomeneve tjera kriminale”, shkroi Pacolli në profilin e tij në Facebook.

Kosova ka aplikuar edhe vitin e kaluar për anëtarësim në Interpol.

Ajo është futur në agjendën e Komitetit Ekzekutiv të Interpolit, në mënyrë që të votohej për pranim në Asamblenë e Përgjithshme të kësaj organizate, e cila është mbajtur më 17 shtator të vitit 2017, në Pekin.

Përderisa territori palestinez dhe Ishujt Solomon janë pranuar në këtë organizatë, Kosova e ka tërhequr kandidaturën e saj pasi ka marrë informata se anëtarësimi mund të mos përkrahej nga vendet anëtare.

Këtë shkrim dëshiroj ta filloj me një konstatim timin në shkrimin me titull: “Përgjigja e Haradinajt ndaj Apostolovës, veprim i guximshëm politik!”, i botuar me 26 Janar 2018 në gazetën Kosova sot.

“Qëndrimi i fundit i kryeministrit Haradinaj “Qeveria nuk u jepë llogari ambasadorëve të huaj, por vetëm parlamentit dhe deputetëve” ndaj deklaratës së shefes së Zyrës së BE-së në Kosovë, Nataliya Apostolova, se “Demarkacioni me Malin e Zi dhe Gjykata Speciale e përcaktojnë të ardhmen e Kosovës në Bashkimin Evropian (BE)” më bëri përshtypje të jashtëzakonshme i cili më bëri të ndihem krenar me kryeministrin e vendit tim.
Uroj që edhe kundërshtimi i fundit i kryeministrit Haradinaj ndaj deklaratës së znj. Apostolova të jetë vërtetë akt patriotik i paramenduar mirë e jo turbolencë politike e çastit!”.

Sikurse e kam për nder të mburrem me sukseset dhe veprimet e mençura të kryeministrit të vendit tim ndaj ndërkombëtarëve, ashtu e kam të drejtën ta kritikoj kur ai bënë gabime skandaloze në raport me qytetarët e Kosovës apo shqiptarët në përgjithësi.

Mospërfillja e protokolit shtetëror

Organizimi i dobët i njërës prej ngjarjeve më madhore kombëtare nga krerët shtetërorë, të kujton thënjen e vjetër popullore “Mos na raftë me u harrue”, ky org (anizim) zëm deri në jashtëqitje i pushtetarëve!
Skena jo e hijshme në 140 vjetorin e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, e shkaktuar nga kryeministri i vendit, në radhë të parë është shpërfaqje e injorancës, arrogancës dhe frikës nga fjala e lirë!
Do të ishte fat i mirë sikur të përfundonte gjithçka me mospërfillje të protokolit shtetëror për ditë zie për legjendën e futbollit kosovar Fadil Vokrri!
Edhe pse janë në bashkëqeverisje, nuk e fshehën dëshiren për monopolizim të kësaj ngjarje kreu i kuvendit dhe kryeministri i vendit. Pa u përmbyllur mirë njëra seancë me (pa) protokol shtetëror nga kryeparlamentari, e hapë tjetrën kryeministri me “protokol”.
Përveq faktit se u mbajt ceremonia e Mbledhjes së Kuvendit në selinë e Lidhjes së Prizrenit, të kësaj ngarje të rëndësishme historike, asgjë tjetër me vlerë nuk ndodhi në këtë vend.
“Protokolli” i Lidhjes së Prizrenit shpërfaqi keq-funksionimin e kësaj qeverie dhe mosfunksionimin e shtetit në përgjithësi. Presidenti shpallë ditë zie, kryeministri nuk e përfillë atë! Ky është kulmi i marrëzisë së institucioneve tona.

Gara mes dy liderëve shtetëror dhe roli i trefisht i kryeministrit

Njëri lider (Kadria) pasi flet vetë e mbyll ceremoninë, kur njerëzit fillojnë të largohen, e merr fjalën tjetri (Ramushi), duke u thënë të pranishmëve; qendroni ulur tani po fillojmë tjetrën…!
“Seanca Solemne e Kuvendit të Kosoves” në Prizren, në vend të një seance solemne u shndërrua në një “cirk patriotik”, në të cilën nuk dihej kush udhëhiqte e kush moderonte, kush duhej te fliste e kush jo!
Lideri i parë (Kadria) i lëshon mikrofonin gruas anonime, i dyti (Ramushi), i ndërpret fjalën dhe largon me forcë Valdete Dëralla (pasardhëse e gjeneral Mehmet Derallës, këshilltarë i Sulejman Vokshit) nga skena, në 140 vjetorin e Lidhjes Shqiptare të Prizrenit!
Në këtë moment, kryeministri i luajti tre role njëkohësisht; të moderatorit, trupërojës (sigurimit) dhe më pak të kryeministrit të vendit. Në momentin kur kryeministri e ngreh zhag një grua, një nënë dhe një motër shqiptare, përmenjëherë i bie burrëria, trimëria dhe zotësia e të qënurit kryeministër i vendit!
Me këtë akt primitiv të kryeministrit u turpëruan të gjallët dhe të vdekurit, u fyen nënat e motrat shqiptare, për më tepër se kaq, nga kryeministri i vendit u dhunua fjala e lirë, si shprehje dhe vlerë e demokracisë dhe civilizimit njerëzorë.
Kjo është edhe një dëshmi më shumë për qytetarët, për të kuptuar se Kosova nuk guxon të shkoj tutje me qeverisjen e kësaj injorance politike.
Katërçipërisht u vërtetua edhe në këtë përvjetor jubilarë (140-të) të Lidhjes Shqiptare të Prizrenit, se Shqipëria dhe Kosova, janë dy shtete të sunduara nga njerëz sa të papërgjegjshëm, po aq injorant, mashtrues dhe intrigant, të cilët nuk respektojnë rregulla e vlera, tradita e zakone të popullit që përfaqësojnë.
Përderisa kryeministri e kryeparlamentari garonin për të marrë primatin në dy ngjarje diametralisht të kundërta (seancën e 140 vjetorit të Lidhjes së Prizrenit dhe ceremonitë mortore për Fadil Vokrrin), presidenti i vendit Hashim Thaçi injoroi njërën dhe tjetrën me mos pjesëmarrje!

Megjithatë, hipotetik mbeti rasti i zonjës Dëralla, në ishte rastësi apo “bombë e kurdisur” nga oponentët politikë në bashkëqeverisje me Haradinajn!?

Përfundimisht, veprimi i kryeministrit Haradinaj në raport me zonjen nga Shqipëria në ditën e shënuar kombëtare, përveqse i pamatur mirë, duket të ketë qënë produkt i një turbolence politike apo i nxitur në prapaskenë nga ndokush tjetër! Pas këtij akti skandaloz, kryeministrit të vendit, Ramush Haradinaj i mbetët të bëjë kërkimfaljen publike zonjes Dëralla, ngase me “arsyetimin” e tij, e ka dëmtuar akoma më tepër imazhin e kryeministrit të vendit dhe imazhin e tij prej çlirimtari!

Gjykata Kushtetuese mori vendim që rritja e pagave për kabinetin qeveritar nga ana e kryeministrit Ramush Haradinaj nuk është në kundërshtim me Kushtetutën e Kosovës.

Sipas vendimit të Gjykatës Kushtetuese, nuk është dëshmuar se vendimi i Qeverisë për rritjen e pagave përbën çështje të nivelit kushtetues.

“Me shumicë votash është konstatuar se Vendimi i Qeverisë së Republikës së Kosovës nr. 20/14, i 20 dhjetorit 2017, nuk është në kundërshtim me nenet 3 [Barazia para Ligjit], 4 [Forma e Qeverisjes dhe Ndarja e Pushtetit], 7 [V1erat], 65 [Kompetencat e Kuvendit], 92 [Parimet e Përgjithshme] dhe 93 [Kompetencat e Qeverisë] te Kushtetutës”, thuhet ndër të tjera në vendimin e publikuar në faqen zyrtare të Gjykatës Kushtetuese.

Në dhjetor të vitit të kaluar, Qeveria e Kosovës, e drejtuar nga Ramush Haradinaj, mori vendim që t’ia rrisë pagat gjithë kabinetit qeveritar.

Sipas këtij vendimi, paga e kryeministrit nga 1,500 euro sa ka qenë, do të bëhet 2,950 euro, kurse e zëvendëskryeministrave nga 1,300 euro, në 2,500 euro.

Paga e një ministri ka qenë rreth 1,200 euro, ndërkaq, sipas këtij vendimi, do të jetë 2,000 euro. Kurse, mbi 70 zëvendësministra, të emëruar në Qeverinë Haradinaj, do të pranojnë pagë mujore nga 1,150 euro.

Deputetë të Lëvizjes Vetëvendosje kishin dorëzuar ankesë në Gjykatën Kushtetuese, duke kërkuar shpalljen e këtij vendimi si kundërkushtetues.

Mirëpo, Gjykata Kushtetuese konstatoi se vendimi i Qeverisë nuk është kundërkushtetues.

Kryeministri Haradinaj e kishte pezulluar vendimin që i dyfishonte rrogën e tij, për të pritur vendimin e Gjykatës Kushtetuese.