Kur u bë ura gati, kur u lartësua,

Kur harku puthi brigjet,

Ulet mjeshtri e pushon,

Që punës t’i gëzohet.

Mendoi: do ta marrë mësysh – e bukur si zogu.

Jo, tha, pastaj: e bukur si fluturim zogu:

Zogjtë treten – fluturimi mbetet.

Pushoi – dhe shkoi.

Pasi ura mbeti vetë, parandjeu

Nga toka, shtyllave përpjetë,

Sikur ngjitet zëri i mjeshtrit:

“Ç’paskësh bërë ftohtë atje poshtë në histori…”

“Dhe qiellit lat kur zogjtë s’fluturojnë dot…”

Kërciti ura dhe u drodh

nga të fthotit e mëngjezit.

(Përktheu Resul Shabani)

*Ante Popovski (Dibër, 3 qershor 1931 – Shkup, 1 tetor 2003) ishte poet, eseist, përkthyes dhe antolog maqedonas.