Zonja dhe Zotërinj, autorë e lexues të librit shqip, miqë, kolegë e kolege të nderuara:

Ja ku jemi mbledhur këtu sot në një organizim për herë të parë në Shtetet e Bashkuara për një Festival të Librit Shqiptar – Albanian BookFest, “një festë e jashtëzakonshme e librit, kulturës dhe identitetit tonë kombëtar”, në këtë vend shtet-planet – në Amerikën e madhe.

Është nder dhe privilegj të jem në këtë takim që Gazeta Dielli e ka cilësuar si “një ngjarje historike dhe madhështore kulturore për komunitetin shqiptaro-amerikan”, organizuar nga Federata Panshqiptare Vatra, në bashkpunim me disa shoqata të tjera patriotike të komunitetit shqiptaro-amerikan.

Shpresohet që ky Festival i Librit Shqip i këtij lloji, të shënojë edhe fillimin e një tradite dhe trashëgimie kulturoro-letrare për brezat e ardhëshëm të komunitettit shqiptaro-amerikan dhe më gjërë. Një urë midis brezash, si të thuash!
Por edhe një traditë që do të mbart shpirtin, kujtesën dhe të ruaj identitetin e popullit shqiptar përgjatë shekujve, të atij populli të “gjakut të shprishur”, i shpërndar nëpër kontinente, përfshir Shtetet e Bashkuara të Amerikës.
Si i tillë, uroj që ky festival të zhvillohet, e të rritet, vit pas viti, në diçka më shumë se thjesht një ekspozitë librash. Ndonëse, me të drejtë, kjo nismë nga udhëheqsit e Vatrës dashamirës të librit, në bashkpunim me organizata të tjera shqiptaro-amerikane, po cilësohet si “historike” dhe “madhështore”. Por mund të thuhet lirshëm se kjo nismë, në forma të tjera, i ka rrënjët në historinë e hershme të fillim shekullit të kaluar të emigrimit të shqiptarëve në këto brigje të Atlantikut.
Jam i sigurt se në arkivat e Vatrës dhe të gazetës Dielli duhet të ketë mjaft prova e dokumentacion që tregojnë se mundësitë financiare të shqiptarëve të parë ishin të vogla por dëshirat e tyre për ruajtjen e gjuhës, kulturës dhe historisë ishin shumë të mëdha.

Prandaj, sot, nën rrethana shumë më të volitshme dhe me mundësi për një pjesëmarrje pothuaj mbarë kombëtare, është nder dhe privilegj i veçant që mblidhemi këtu sot për të festuar librat, autorët dhe udhëtimin e gjatë të letrave shqipe — dhe zvillimit të kulturës shqiptare në Shtetet e Bashkuara.

Është pra, një rrugëtim që mund të ketë filluar më shumë se një shekull më parë, kur emigrantët e parë shqiptarë mbërritën në këto brigje. Ishte një kohë kur ata erdhën në këtë vend të madh — përveç shpresave për një jetë më të mirë për veten e familjet e tyre – edhe me dëshirën e madhe për të ruajtur dhe kultivuar gjuhën shqipe, nën rrethana më të pëtshtatshme — nga vendlindja — që ofronte liria dhe demokracia amerikane, në krahasim me vendlindjen.

Kryesisht në Boston dhe Nju Jork, filluan të botoheshin broshurat e para shqipe, tekste fetare e të tjera. Botime shumë modeste – disa jo më të mëdha se një fletore xhepi – u bënë librat e parë shqip të shtypur ndonjëherë në tokën amerikane, por jo vetëm.

Shumë shpejt, Bostoni u rrit si qëndër e botimeve shqiptaro-amerikane. Atje, individë si Sotir Peci shtypën abetaret e hershme, duke ndihmuar një brez emigrantësh të mësonin dhe të ruanin gjuhën shqipe. Dhe në vitin historik 1909, u themelua Gazeta historike Dielli – një pishtar i vetëdijes kombëtare dhe gazeta më e vjetër shqip (në botë) që është ende në qarkullim, sot.

Por ishte ardhja e Fan Nolit në Amerikë, momenti që vërtetë i dha hov zhvillimit të botimeve me rëndësi historike dhe liturgjike e të tjera, në gjuhën shqipe.
Nuk dua të futem në histori, por të gjithë jemi në dijeni se nga shtypshkronja e tij e vogël në Boston, Noli i Vatrës botoi disa nga librat më të hershëm, të rëndësishëm shqip, në Shtetet e Bashkuara. Ai përktheu dhe botoi tekste liturgjike për Kishën Ortodokse Shqiptare, ndërkohë që u prezantoi lexuesve shqiptarë letërsinë botërore dhe – më e rëndësishmja – i dha Kombit një nga veprat e para të mëdha historike, të botuara në Amerikë: Historia e Skënderbeut, e shtypur në vitin 1921.
Po i përmend këto, qëllimisht, jo vetëm për të pasqyruar këto përpjekjet të hershme të emigrantëve të parë shqiptarë në këtë vend, por edhe për të pohuar diçka më të fuqishme – një porosi domethënse prej tyre!
Se as atëherë, as sot në Amerikë, gjuha dhe kultura nuk mbahen në valixhe – por ato ruhen dhe u kalohen brezave nepërmjet librave. Një ide dhe nismë që i jep këtij organizimi sot një domethënie dhe rëndësi historike, jo vetëm në mbrojtje, por edhe në zhvillimin e gjuhës dhe kulturës shqiptare në komunitetin shqiptaro-amerikan.

Le të jetë ky festival, fillimi i një trashëgimie jo vetëm për çdo autor, përkthyes, ose lexues të ri që hap një libër shqip ose anglisht, por për këdo, që organizime si ky në të ardhmen, bëjnë të mundur zbulimin e trashëgimisë së vet kombëtare në vazhdimësi dhe përforcon identitetin gjuhësor e kulturor të komunitetit shqiptaro-amerikan, megjithse ndoshta të lindur e rritur në Amerikë.

Urimi im, me këtë rast, është që ky festival, jo vetëtm, të frymëzojë brezat e rinjë shqiptaro-amerikanësh që me krenari, me përkushtim e dashuri – me botimet e tyre – të vazhdojnë të kultivojnë gjuhën dhe kulturën shqipe në të ardhmen, këtu në Shtetet e Bashkuara. Por uroj gjithashtu që festivale të tilla, në të ardhmen, qoftë këtu në Amerikë, qoftë në trojet shqiptare – të jenë më shumë se një ekspozitë librash: uroj që festivale të librit, të shërbejnë, njëkohsisht, edhe si një urë midis brezash: Si një dëshmi e fuqisë së fjalës së shkruar që mbetet si dokument i identitetit dhe bashkimit të një populli, pavarësisht se ku jeton: në Tiranë, Prishtinë, Shkodër, Korcë a Gjirokastër, Shkup, Çamëri, Ulqin, Preshevë, apo këtu në peizazhin e gjerë dhe të larmishëm të Amerikës.

Për dekada të tëra, shkrimtarët shqiptarë – si në atdhe ashtu edhe në diasporë – kanë punuar me një përkushtim të jashtëzakonshëm – por nën rrethana shumë më të vështira sidomos financiare, për të ruajtur gjuhën shqipe, për të ngritur kulturën dhe për të treguar historitë që përcaktojnë se kush janë shqiptarët, si popull e si Komb, brenda dhe jashtë trojeve shqiptare të Ballkanit Perëndimor, por edhe këtu në Amerikë.

Falënderim dhe mirënjohje për ju organizatorë të këtij festivali të librit: Federatës Pan-Shqiptare Vatra dhe Gazetës Dielli me kryeredaktorin e saj Sokol Paja, por edhe organizatave të tjera pjesëmarrse të komunitetit të gjërë shqiptaro-amerikan. Ju priftë për së mbari në këtë rrugëtim të shenjtë e historik. Urimet e mia më të përzemërta në punimet e këtij tubimi sot dhe gjithmonë!

Fotot nga Gazeta Dielli, organi i Federatës Pan-Shqiptare Vatra

Tre vëllimet e autorit, “Demokracia nuk pret”, botuar nga Gazeta Telegraf e Trianës, 2018

Sot, në këtë shekull, nuk ka asnjë filozof, asnjë intelektual, asnjë analist në rruzullin tokësor që të ketë ndikim në politikbërjen e një shteti sa ka filozofi dhe gjeopolitiku ultrafashist rus, Aleksandar Dugin.

Nëse analizohen e krahasohen me vëmendje fjalët e Duginit me veprimet e Putinit, atëherë del se këso përputhjesh, në zbatimin e teorisë në praktikë, ndodhin rrallë në histori.

Dugini propagandon luftën kundër civilizimit perëndimor me të gjitha mjetet e mundshme, ndërsa Putini e zbaton këtë luftë me shtypje të popujve jorusë në Federatën e Rusisë, me rrëmbimin e territoreve, frikësimin dhe kërcënimin e vazhdueshëm të popujve fqinjë, me agresion të përgjakshëm kundër Ukrainës, me luftë të shumëllojshme hibride kundër çdo shteti demokratik e shoqërie liberale…

Në “Direktivat” që i publikoi para disa ditësh në portalin Geopolitika, Dugini është shumë i drejtpërdrejtë :

“Fitorja jonë në tokat tona të vjetra, pra në Ukrainë, është e pamundur pa një Fitore ndaj vetë neve, brenda kufijve të dikurshëm të Federatës Ruse. Prandaj sot ne po zhvillojmë një luftë në të cilën do të fitojmë vetëm nëse fitojmë në të dyja frontet njëkohësisht.

Në Ukrainë ne do ta mundim Perëndimin, i cili po lufton kundër nesh, pikërisht në atë moment kur ne do ta mundim dhe do ta dëbojmë Perëndimin nga vetja jonë – liberalizmin dhe tradhtinë që na zaptuan në vitet 1990, duke ia nënshtruar gjykimit atë realitet historik, ato gabime dhe ato krime që i bëmë vetë, kur e shkatërruam shtetin e madh dhe tradhtuam Botën Ruse.

Prandaj tribunali që ne do ta formojmë pas Fitores sonë ndaj kriminelëve nazistë ukrainas, do të jetë njëkohësisht edhe një tribunal për historinë tonë, për vitet 1990, mbi gjithçka që çoi në këtë spirale të tmerrshme të një lufte të brendshme vëllavrasëse dhe të përgjakshme.

Sot, fati i Fitores sonë atje dhe fati i shërimit, rilindjes dhe zgjimit të popullit tonë këtu – janë gjëra të pandashme. Ne mund të fitojmë vetëm kur kjo luftë të bëhet me të vërtetë popullore, ruse, dhe kur përmes saj, ta mundim edhe vetën tonë.

Ne, thjesht, jemi të detyruar të krijojmë diçka tjetër – pra Botën Ruse. Të cilën duhet ta argumentojmë, ta themelojmë dhe t’i përgatisim institucionet e saj të reja, të miratojmë një kushtetutë të re – ta riformojmë në thelb shtetin tonë, i cili do të jetë një ringjallje e plotë e atij realiteti e fillese historike, që është Rusia e Përjetshme, e Madhe dhe e Mirë.

Duhet të zgjohemi me të vërtetë për të përmbushur atë që na është lënë amanet që nga krijimi i shtetësisë sonë dhe Pagëzimi i Rusisë.

Tani po farkëtohet plani i kësaj Fitoreje: si t’i mundim edhe ata, edhe vetën tonë, dhe si t’i ringjallim, si t’i rikrijojmë, si t’i këndellim edhe ata, edhe veten tonë. Njëkohësisht. Sepse shuarja e “Ukrainës” (dhe kjo është jashtëzakonisht e rëndësishme) nënkupton shuarjen njëkohësisht të “Federatës Ruse” të viteve ’90.

Këto dy realitete të rreme, karikaturale, janë rezultat i shpërbërjes së një fuqie organike, të Perandorisë (Bashkimi Sovjetik gjithashtu e dëmtoi shumë atë, megjithatë pati edhe shumë arritje).

Megjithatë, tani nuk duhet të debatojmë për të kaluarën, por të ecim drejt të ardhmes. Dhe në atë të ardhme nuk do të ketë as Ukrainë, as Federatë Ruse, por një Botë e Madhe Ruse e ringjallur… Fuqia jonë e re botërore me një Ide të Re Botërore Ruse, e cila do të rikthejë gjithçka më të mirë, më të lashtë, dhe më në fund do t’i përmbushë amanetet e shenjtorëve tanë të mëdhenj dhe heronjve të historisë sonë. » *

********

Duke parë veprimet agresive dhe qëndrimet e palëkundshme të Rusisë në njërën anë dhe sjelljen çemberleniste të Fuqive Përëndimore, kryesisht të SHBA-së ndaj Putinit, shihet ashiqare braktisja qyqarisht e Ukrainës heroike, duke e lënë pa armë dhe duke i dërguar ultimatume që t’i dorëzojë territoret e saj që po i lanë, për çdo ditë, me gjak…

Kjo është aq më e rëndë, kur dihet botërisht se, në dhjetor të vitit 1994, nën presionin diplomatik dhe ekonomik të SHBA-ve sidomos po edhe të BE-së, pas premtimeve absolute se do t’i garantohet integriteti territorial dhe sovraniteti, Ukraina ia dorëzoi Rusisë 1240 koka bërthamore që ishin në territorin e saj, bashkë me mjetet përcjellëse për lansim, përfshirë këtu edhe raketat interkontinentale…

Po e nënvizoj: asokohe Ukraina ishte Fuqia e Tretë Bërthamore në botë!

Po t’i kishte ato armë, kush do të guxonte ta sulmojë Ukrainën dje ose sot? Askush!

Në këtë mënyrë kaq të paskrupull, nuk po braktiset vetëm Ukraina, por edhe themelet e vlerave të civilizimit përëndimor, sepse kështu, Përëndimi, me një cinizëm të pafalshëm, po e miraton rrëmbimin e territoreve të një shteti sovran nga krimineli e fashisti i pandreqshëm, Aleksandar Aleksandroviq Putin.

Ky poshtrim, është edhe më i keq se dikur sjellja e Chemberlenit dhe Deladiesë, kur, në shtator të vitit 1938, miratuan aktet grabitçare të Hitlerit, kur ky e copëtoi Çekosllovakinë.

Mais, revenons à nos moutons;

më duhet t’ua përkujtoj lexuesve të këtyre rreshtave se në vizitën e para 7 muajve në Rusi, kreu i Kishës Ortodokse Serbe dhe familjari i Vuçiqit, Porfirije, kërkoi me përgjërim nga patriku rus, Kiril dhe kryetari i Rusisë, Putin, që edhe serbët të jenë patjetër pjesë e Botës Ruse.

Ky është edhe një argument më shumë që paritë e shqiptarëve, të cilat i ka bâ dreqi pikë e pesë, me mendu pak më thellë se si po sillen dhe sa pak po përgatiten për t’u bërë ballë rreziqeve evidente që u kanosen krejt shqiptarëve e më se shumti Kosovës.

*https://www.geopolitika.ru/…/direktiva-dugina-my-ne…

– We hope that in the December 28 elections the majority of Kosova’s people will not vote for liars!

With a saddened heart but a clear mind, I want to expose some of the lies told by many politicians and diplomats regarding the situation in the Balkans, as follows:
The Serbian criminal Vučić and the Serbian fascist regime lie to Europe and America by saying that Serbia will distance itself from Russia if Kosova is given to them. (Serbia is the most deceitful state in the entire world.)
Some European diplomats lie to America by saying that Vučić is deceiving Russia, not the West. (America has no time to deal with Europe’s lies about Serbia and Kosova)
Some European politicians lie to themselves and the whole world that Kosova is escalating the situation, while “innocent” Serbia is very upset by the escalation.
Europe and America (some diplomats, not all) lie to Kosova that the Serbian Association is very good, that it does not endanger the state of Kosova, and that it will bring the Serbian minority into Kosova’s embrace.
Two former American ambassadors, now lobbyists for Serbia, lie to the public that Kosova’s government is to blame for the problems with Serbia.
They, together with some European politicians, lie to the criminal Vučić that they will make it possible for Serbia to return to Kosova.
Vučić lies to the Serbian people that Serbia will return to Kosova.
The hostile organization “Lista Srpska” lies to itself that “Kosova is Serbia.”
Serbia and “Lista Srpska” lie heavily to international diplomats by claiming that the Serbian minority in Kosova has no rights.
A former American ambassador lies to the PDK by saying he will bring Thaçi back from The Hague, and lies to the PDK, LDK, and AAK by promising to return them to power.
This former ambassador and envoy lies to himself that he can replace the Prime Minister and the President as he pleases and appoint someone else without the will of the people of Kosova.
The Constitutional Court of Kosova and the ECAP (Elections Complaints and Appeals Panel) legitimize the lies of the Serbian list and the Kosova opposition, as needed.
Some LDK figures lie to the public by claiming that there is “oppression of Serbs” in Kosova, and lie to the people of Kosova that something must be given to Serbia to improve relations.
They lie to themselves that Albin Kurti is a bigger problem for them than “Lista Srpska”!
Some PDK figures lie to the people and themselves that territorial exchange would calm Serbia.
Many representatives of the PDK, LDK, AAK, and NISMA lie massively and shamelessly, without stopping, that Albin Kurti is a liar and a collaborator of Serbia and Russia.
For almost five years they have even lied to themselves that with their lies they would remove Albin permanently from political life.
They also lie that Albin has done nothing good for Kosova, that he did not liberate the north from parallel structures and Serbian gangs, and that he did not dismantle Radojčić’s terrorist attack.
They shamelessly lie that PM Albin Kurti is to blame for blocking the formation of institutions, approval of the budget, and international aid.
They lie massively that Albin has ruined relations with international partners and that he is anti-American.
They lie to themselves that if they push the state into chaos, international actors (the former American ambassadors) will intervene to give them power, which would then be controlled by Serbia.
They lie that President Vjosa Osmani is violating the constitution and is controlled by LVV.
The Prime Minister of Albania lies to everyone, without exception and without stopping.
Lies in the media form the basis of almost all reports and opinions of many deceitful journalists in Kosova, Albania, the other Albanian lands, and everywhere Albanians live. There is no one more deceitful than journalists.
Almost everyone knows they are lying to each other, but they enjoy and take pride in lies, because lies have become fashionable in politics.
Many of them even come to believe their own lies.
The worst part is that a large number of these liars are paid by Serbia, some oligarchs, and dark hostile forces, to lie about Kosova.
And all these liars together try to lie to and deceive the people of Kosova by claiming that Albin Kurti is to blame for all these lies of theirs! Their slanders, distortions, disinformation, insults, and unscrupulous deceptions against Albin are even worse than their lies.
But the majority of Kosova’s people do not buy lies and cannot be deceived. The people themselves have said: “A lie has short legs.” That is the truth.
Those who will insult me for exposing these lies do not bother me, because they are liars. Let’s be clear, there are also white and necessary lies, which are not the subject of this article. Then, there are big and small liars.
The cycle of lies continues… Add as many as you want…
Oh liars, slow down — you have exhausted the people of Kosova with lies!
We can only hope that in the December 28 elections, the majority of the people of Kosova will punish Kosova’s professional liars with their vote — something that might at least somewhat influence the silencing of international liars as well!

November 30, 2025

Shpresojmë që në zgjedhjet e 28 dhjetorit shumica e popullit të Kosovës të mos votojë për rrenca!

Me zemër të trishtuar por me mendje të kthjelltë, dua t’i demaskoj disa nga rrenat e shumë politikanëve dhe diplomatëve, si më poshtë:

– Krimineli serb Vuçiq dhe regjimi fashist serb e rrejnë Evropën dhe Amerikën se Serbia do të largohet nga Rusia nëse u jepet Kosova. (Serbia është shteti më rrenc në të gjithë botën).
– Disa diplomatë të Evropës e rrejnë Amerikën se Vuçiq po e rrenë Rusinë, jo Perëndimin. (Amerika nuk ka kohë të merret me rrenat e Evropës për Serbinë dhe Kosovën).
– Disa politikanë të Evropës e rrejnë vetën dhe gjithë botën se Kosova është duke e eskaluar situatën, kurse Serbia e “pafajshme “, po mërzitet shumë nga eskalimi.
– Evropa dhe Amerika (disa diplomatë, jo të gjithë) e rrejnë Kosovën se Asociacioni serb është shumë i mirë, se nuk e rrezikon shtetin e Kosovës, dhe se do ta sjellë minoritetin serb në përqafim të Kosovës.
– Dy ish-ambasadorë amerikanë, tani lobistë për Serbinë, e rrejnë opinionin publik se qeveria e Kosovës është fajtore për problemet me Serbinë.
– Ata, bashkë me disa politikanë evropianë, e rrejnë kriminelin Vuçiq se do të ia mundësojnë Serbisë kthimin në Kosovë.
– Vuçiq e rrenë popullin serb se Serbia do të kthehet në Kosovë.
– Organizata armiqësore “Lista srpska” e rrenë veten se “Kosova është Serbi”.
– Serbia dhe “Lista srpska” i rrejnë me të madhe diplomatët ndërkombëtarë duke pretenduar se minoriteti serb në Kosovë nuk ka të drejta.
– Një ish-ambasador amerikan e rrenë PDK-në se do ta kthejë Thaçin prej Hagës, ndërsa i rrenë PDK-në, LDK-në dhe AAK-në se do ti kthejë në pushtet.
– Ky ish-ambasador dhe emisar e rrenë vetën se mund ta ndrrojë Kryeministrin dhe Presidenten sipas qejfit dhe të emërojë dikë tjetër, pa vullnetin e popullit të Kosovës.
– Gjykata Kushtetuese e Kosovës dhe PZAP (Paneli Zgjedhor për Ankesa dhe Parashtresa) i legjitimojnë rrenat e listës serbe dhe opozitës së Kosovës, sipas nevojës.
– Disa fytyra të LDK-së e rrejnë opinionin publik se në Kosovë ka “shtypje ndaj serbëve” dhe e rrejnë popullin e Kosovës, se Serbisë duhet t’i jepet diçka për tu bërë mirë me te.
– Ata e rrejnë veten se Albin Kurti për ta është më problem sesa “Lista srpska”!
– Disa fytyra të PDK-së e rrejnë popullin dhe vetën se shkëmbimi territorial do ta
qetësonte Serbinë.
– Shumë përfaqësues të PDK-së, LDK-së, AAK-së dhe NISMËS rrejnë me të madhe dhe pa turp, pa u ndalur, se Albin Kurti është rrenc dhe bashkëpuntor i Serbisë dhe Rusisë.
– Për gati pesë vite ata kanë rrejtë edhe vetën, se me rrenat e tyre do ta largojnë Albinin përgjithmonë nga jeta politike.
– Ata po ashtu rrejnë se Albini nuk ka bërë gjë të mirë për Kosovën, se nuk e ka çliruar veriun nga strukturat paralele dhe bandat serbe, dhe se nuk e çmontoi sulmin terrorist të Radojciqit.
– Ata rrejnë pa pikë turpi se KM Albin Kurti është fajtor për bllokimin e formimit të institucioneve, miratimit të buxhetit dhe ndihmave ndërkombëtare.
– Ata rrejnë me të madhe se Albini i ka prishur marrëdhëniet me partnerët ndërkombëtarë dhe se ai është anti-amerikan.
– Ata e rrejnë vetën se nëse e fusin shtetin në kaos, do të ndërhyjnë ndërkombëtarët (ish-ambasadorët amerikanë) për t’jua dhënë atyre pushtetin i cili do të jetë i kontrolluar nga Serbia.
– Ata rrejnë se Presidentja Vjosa Osmani po e shkelë kushtetuten dhe se kontrollohet nga LVV-ja.
– Kryeministri i Shqipërisë i rrenë të gjithë, pa përjashtim dhe pa u ndalë.
– Rrenat në media janë baza e gati të gjitha raportimeve dhe opinioneve të shumë gazetarëve rrenacakë të Kosovës, Shqipërisë, Trojeve tjera dhe kudo që jetojnë shqiptarët. Më rrenca se gazetarët nuk ka.
– Gati të gjithë e dijnë se po e rrejnë njëri-tjetrin, por kënaqen dhe krenohen me rrena, sepse rrenat janë bërë modë në politikë.
– Shumë prej tyre madje i besojnë rrenat e veta.
– Gjëja më e keqe është se një pjesë e madhe e rrencave paguhen nga Serbia, disa oligarkë dhe forca të errëta armiqësore, për të rrejtë për Kosovën.

Dhe, të gjithë këta rrenca bashkë, përpiqen ta rrejnë dhe mashtrojnë popullin e Kosovës se për të gjitha këto rrena të tyre, fajtor është Albin Kurti! Shpifjet, shtrembërimet, dezinformatat, fyerjet dhe mashtrimet e ndryshme të paskrupullta të tyre kundër Albinit, janë edhe më të këqija se rrenat e tyre.

Por, populli shumicë i Kosovës nuk i han rrenat dhe nuk mund të mashtrohet. E ka thënë vetë populli se “Rrena i ka këmbët e shkurta”. Kjo është e vërteta.

Ata që do të më shajnë për demaskim të këtyre rrenave, nuk më shqetësojnë, sepse janë rrenca. Të kuptohemi, ka edhe rrena të bardha dhe të nevojshme, të cilat nuk janë objekt i këtij shkrimi. Pastaj, ka rrenca të mëdhenj e të vegjël.

Cikli i rrenave vazhdon… Shtoni sa të doni…
O rrenca, ndaleni turrin se e keni lodhë popullin e Kosovës me rrena!

Mbetet të shpresojmë, që në zgjedhjet e 28 dhjetorit shumica e popullit të Kosovës t’i dënojë me votë rrencat profesionist të Kosovës, gjë që mund të ndikojë sadopak edhe në shukatjen e rrencave ndërkombëtarë!

Më 30 nëntor 2025

Zgjedhjet lokale, edhe pse ndryshojnë nga ato qendrore-parlamentare, janë indikacione që parashikojnë, në një masë, rezultatet për zgjedhjet e reja parlamentare të pritshme. Me gjithë angazhimin enorme të mediave mercenare të Kosovës, me mbështetjen e hapur të Asociacionit të Gazetarëve të Kosovës, bashkëpunimi deri në koordinim me mediat serbe dhe vet Serbinë, në paraqitjen e zymtë dhe dobësimin e Albin Kurtit, me LVV të tij, edhe pse fitorja e llogaritur në vota, më 9 shkurt 2025, ishte e parë me 22 komuna të Kosovës. Shifrat për rënie rapide të LVV, sipas debateve të çdo natshme, me reprizë të nesërmen, më shumë flasin për mercenarizmin e lukunisë mediatike mercenare të PAN-it, se sa për të vërtetën faktike.

Akuzat që ia bënë opozita Albin Kurtit dhe LVV së tij, janë identike me ato që ia bënë Vuçiqi me bandën e tij serbe. Ka një kontradiktë qartazi të lexueshme: Opozita e pranon se “sanksionet e vëna nga BE-ja, janë padrejta dhe arbitrare, sepse ato duhej t`i viheshin Serbisë”. Dhe, në të njëjtën kohë akuzojnë se “sanksionet na i vuri Albini”, duke e shfajësuar plotësisht Serbinë dhe BE-në! Madje, për të gjitha veprimet e Qeverisë Kurti, për ta shtrirë sovranitetin, dënoheshin zëshëm nga opozita, njësoj si Serbia.

Thirrja për bashkim, qoftë edhe koalicion parazgjedhor, i opozitës të bashkuar, është një indikacion domethënës, se frika e opozitës është tmerruese, sepse asnjëra syresh nuk e përballon “ortekun” elektoral të Albin Kurtit, me partinë e tij, gjithnjë aktive dhe në ngritje. Opozita PAN-iste, më sakt, krerët e tij dhe eksponentët e bandave të tyre, kanë frikë nga VETTING-u, me dosje penalizuese dhe BYROJA e Verifikimit të Pasurive hajnore e grabitçare. Prandaj e  mbajtën të bllokuar, fillimisht, Kuvendin, tani Qeverinë, duke pritur mrekullira shpëtimi nga ndonjë katarsis ballkanik. Njësoj si shefi i tyre Hashim, “rrafsh Kosova, edhe komandantët e Zonave në burg, vetëm unë të shpëtoj!”

Thënë troç, opozita, me gjithë armatën propagandistike lehaqene, si dikur ati i tyre shpirtëror, filo-sllavi Enver Hoxha, kur Shqipëria ishte – Superfuqi Propagandistike Botërore -, fillimisht, e Serbisë, pastaj e Rusisë, e Kinës dhe e llumhanës marksistë-leniniste botërore. Megjithatë, nuk po arrinë ta bindë popullin e Kosovës, se ajo përballon revanshin e Serbisë, për mbrojtjen e sovranitetit tokësor të Atdheut-Kosovë. Aq më pak, kur disa bijë bastardë e shpirt shitur, bënë pazare të pista me Serbinë, Francën dhe Shqipërinë, për ta ndarë Kosovën.

Prandaj, shumësia e popullit vazhdon të shpresojë dhe besojë se Kurti me LVV dhe aleatet “GUXO” dhe “ALTERNATIVA”, janë garanci e ruajtjes të sovranitetit dhe të integritetit tokësor të Kosovës. Pikërisht, për këtë ka fituar tri palë zgjedhjet e fundit, lehtësisht, dhe me diferencë votash domethënëse, në raport me subjektet tjera politike.

Populli që ka interes parësor ndërtimin, forcimin dhe begatimin e shtetit, mendon edhe për kursimin e milionave. Presidentja Vjosë Osmani, si trashëgimi ideale e themeltarit të shtetit, Presidentit historik Dr. Ibrahim Rugova, emri i saj është lakuar si më meritore, për vazhdimin e mandatit presidencial. Vihet re një interesim i shtuar i opinionit, se një koalicion i LVV me LDK-në, do ta mundësonte shmangien e zgjedhjeve të serishme për Presidentin, në prillin e vitit të ardhshëm. Por, ndryshe mendojnë disa parti halabake, llaskuce, abuzuese të pacipshme të buxhetit shtetëror, të cilat ende pa mbaruar afati, fillojnë pazaret e radhës, për zgjedhjen e Presidentit!

Realisht, zgjidhja më ideale e zgjedhjes së Presidentit të vendit, do të ishte vota zgjedhore gjithë popullore. Dhe, kjo do të ishte një zgjidhje e përhershme dhe e përjetshme, duke u dhënë fund të gjitha pazareve të pista ndër partiake, që praktikohen, abuzueshëm dhe turpshëm, në rastet e zgjedhjes së Presidentit nga Parlamenti!

Dhe, nëse Qeveria bie në duar të partive të ish-shefave të PAN-it, do ta vazhdojnë pazarin e lënë në gjysmë, më sakt, të ndërprerë dhunshëm nga Gjykata Speciale e Kosovës, me seli në Hagë, krijesë ekskluzive e SHBA-së dhe të shteteve të Quintit.

Arkivi i Voal.ch

JO 29 NËNTORIT – 
Nga Elida BUÇPAPAJ
E Premte, 11.29.2013, 01:22pm (GMT+1)

Arkivi i Voal.ch

EDHE KËTË FUNDNËNTOR POLITIKA NË SHQIPËRI KONSUMOI FOLKLOR
NGA ELIDA BUÇPAPAJ
E Premte, 12.03.2010, 08:42am (GMT+1)

Politika e vjetër i ka ushqyer majmërisht mediat në Kosovë, me qëllim që t’ju shërbejnë.

Por jo lidërshipi i ri i Kosovës.

Kjo sepse në shtetin e së drejtës politika dhe mediat duhet të qendrojnë larg njëra-tjetrës, e seicila të kryejë detyrën.

Mediat të jenë watchdog – në mbrojtje të interesit publik, ndërsa ekzekutivi, legjislativi e drejtësia si pushtete të pavarura të kryejnë obligimet kushtetuese.

Ne jemi dëshmitarë se si opozita parazite, nuk e ka kryer asnjë punë veç është marrë me demonizimin e Albin Kurtit, Vjosa Osmanit, Donika Gërvallës, Albulenës, Dimalit e me rradhë – pra i vetmi qëllim i opozitës që ka humbur besimin e elektoratit, ka qenë moskonstituimi i kësaj qeverie, votuar nga shumica e popullit të Kosovës.

Me vete opozita ka patur dhe ka mediat, si celula dezinformimi dhe manipulimi të fakteve, sipas gustos të shefave të tyre.

Çfarë e shoh jashtë kornizës së një sistemi demokratik pluralist, ku duhet të funksionojë bipartizanizmi, ndërsa opozita është fiksuar tek rrëmbimi i pushtetit me çdo kusht dhe kësisoj i ka bishtënue obligimeve kushtetuese që lidhen direkt me paqen sociale, mirëqenien e qytetarëve dhe sigurinë e vendit.

Në krah opozita ka patur dhe ka mediat e kompromentuara. Si rrezik për demokracinë.

Shqip, opozita i ka dezertuar obligimeve të veta, për të shkaktuar zemrim të popullit dhe për të treguar me gisht se fajtori është Albini.

Nëse mediat do të kryenin misionin e tyre të shenjtë, do të shigjetonin rolin e mbrapsht të opozitës, do t’ja fusnin këmbët në një këpucë duke e detyruar të vepronte konform interesit shtetëror e të justifikonte mandatin e deputetit si përfaqësues i Sovranit.

Si në rastin më të fundit, nëse mediat do të mirinformonin dhe sensibilizonin, duke e bërë përgjegjëse opozitën për dezertimin nga detyrimi kushtetues, kjo duke u përballur direkt me opinionin publik, do ta pranonte kërkesën e Presidentes së Kosovës për të votuar:

1. buxhetin në tri komunat,

2.1.1 miliardë Euro përfitime nga marrëveshjet ndërkombētare, që përfshihen në Pakon Europiane të Rritjes dhe

3.buxhetin për tre muajt e parë të vitit 2026 –

të tre votimet direkt në interes të qytetarëve të Kosovës.

Por, për fat të keq, askush nuk dinte se çfarë veprimesh kishte ndërmarrë Presidentja e Republikës, edhe tash mendoj se pak e dinë, sepse asnjë media nuk ka njoftuar deri kur Vjosa Osmani u pyet nga gazetarët, të cilët edhe kur e morën përgjigjen nuk e botuan as si lajm, pra e censuruan Presidenten e Republikës.

Presidentja Osmani edhe pas refuzimit të votimit të mandatarit të dytë Glauk Konjufcës i kishte thirrur partitë e opozitës që të votonin buxhetin e tre komunave, 1.1 miliardë të marrëveshjeve me institucionet ndërkombëtare që kërkonte 2/3 e votave dhe tre muaj buxhetin për Kosovën, por partitë e opozitës nuk e kishin pranuar këtë kërkesë të Presidentes së Republikës së Kosovës.

“Pyetini partitë e opozitës përse”, u tha Presidentja gazetarëve të pranishëm.

Kur opozita ndërmerr veprime që synojnë të shkaktojnë turbullira sociale,

kur opozita vetë është burimi për të shkaktuar rrëmujë dhe zemërim popullor me qëllim manipulimin e votës së 28 dhjetorit –

por fajin dhe fajtorin e delegon tek Albini – dhe mediat i shërbejnë si argatë – atëherë ky është puç institucional.

Fakt është se opozita e refuzoi lutjen e Presidentes së Republikës për të votuar në të mirë të interesit publik, të kryeqytetit dhe të Kosovës, duke dashur të manipulojë qytetarët e Prishtinës e Kosovës se faji që mbeten pa rroga asht i Albinit, i Vjosës dhe i Donikës.

Natyrisht opozita është kontribuesja kryesore e kësaj situate. Me ndihmën e mediave, Beratëve me kompani, që u shërbejnë partive të opozitës dhe xhepave të tyre, duke degraduar misionin e shtypit për të qenë i pavarur dhe në shërbim të qytetarëve të Kosovës.

Pa media të pavarura, shteti i së drejtës është i rrezikuar.

Albini, Vjosa, Donika sollën një erë të re në Kosovë, qeverisjen me duar të pastra, por të rrethuar nga media të egra, shërbyese të opozitës së vjetruar, larg çdo standarti të mediave demokratike, ku e vërteta dhe interesi qytetar e kombëtar është mision i pacënueshëm në mbrojtje të lirisë.

Po jetojmë në një kohë historike kur vendoset për fatin e këtij trolli, të çlirohet apo të mos çlirohet?!

Gjendemi në udhëkryq historik: ta kemi fatin e rëndë të gjertanishëm, apo të kemi fat më të mirë.

Brezat e sotëm janë të tendosur mendërisht, fizikisht dhe moralisht: po përpiqen që ta ndërrojnë gjendjen e trashëguar aq të hidhur.

Çështja shqiptare është ndërkombëtarizuar, por nuk guxojmë të harrojmë se ndërkombëtarizimi nuk është bërë drejt.

Brezat e sotëm po bëjnë shumë, por kush e sheh realisht gjendjen në të cilën jemi.

Po jetojmë në kohën kur në hapësirat e perandorive të fundit në kontinentin evropian po krijohen shtete të reja kombëtare.

Ngjarjet ecin me një ritëm të shpejtuar, por nuk munden të mos vërehen se ne ecim me vonesa, me turr dhe improvizime, kurse para institucioneve dhe forumeve ndërkombëtare dalim si grup etnik e jo si Komb.

Çështjen shqiptare nuk e kemi shtruar si çështje të pozitës së Kombit shqiptar në tërësi, në Ballkan! Prej kësaj zgjidhje,të së cilës varet se do të ketë, a jo rend drejtësie, humanizmi dhe paqe në Ballkan.

Është një kohë, ku si pasojë e shpërbërjes së Jugosllavisë titiste, bëhet rikomponimi politik dhe shtetëror i Ballkanit! Kurse neve krijimi i shteteve të reja kombëtare në hapësirën e ish Jugosllavisë titiste, na gjenë pa e vendosur se çka duhet të kërkojmë.

Po krijohet një rend i ri botëror, i cili i ka disa parime të cilave u përmbahet! Kurse ne, nuk e dimë qartë se cili mund të jetë vendi ynë në atë rend!

Po vendoset për ardhmërinë e gjysmës së Kombit shqiptar, e kjo më në fund, domethënë se jemi të ndar për në të ardhmërinë e Kombit shqiptar!

Ne, megjithatë, ballafaqohemi akoma me disa vështirësi të brendshme, në jetën politike dhe morale, me të cilat janë ballafaquar edhe paraardhësit tanë!

Ne jemi i vetmi Komb në kontinentin evropian,që mbi gjysma e popullit dhe territorit është nën sovranitet të huaj!

Në qoftë se deri dje synohej për mbrojtjen e tërësisë së tokave shqiptare, sot duhet të synohet bashkimi i popullit të ndarë dhunshëm!

Kjo është një rrugë e drejtë, drejt idealit shtetëror. Që domethënë ,drejt bashkimit. Populli shqiptar,më në fund është në një rrugë drejt mundësisë, që të jetë i barabartë me popujt e tjerë ballkanikë dhe evropianë. Kjo është rrugë drejt përparimit, mirëqenies dhe lumturisë.

E them kështu, sepse duke synuar barazinë e popullit shqiptar me popujt e tjerë ballkanikë, synohet rend e drejtësi,humanizëm e paqe në Ballkan.
Vend i Lekës,26.11.2025