Ishte një konferencë që zgjati jo më shumë se një orë gjysmë e që pati pesë folësa. U hap nga Ministri i Brendshëm dhe u mbyll nga Kryeministri, me një regji, por pa teatër. Mihal Luarasi sot kishte thënë se nuk mund të kemi teatër kombëtar pa dramë kombëtare. Kështu edhe puna e qeverisë Rama. Tashmë 24 muajshe, pak më e madhe se Zaho, që ka nisur të eci vetë, ndërsa qeveria e babit të tij nuk ec dot më me paterica.

Qëllimi dhe shenjestra e Konferencës, e dy aktorëve, njëri që e hapi e tjetri që e mbylli, nuk ishte opozita apo lapsi, por Perëndimi, Parlamenti Europian, OSBE, SHBA, Gjermania, të gjitha së bashku. Ishte një konferencë kllouniadë në përgjigje të konkluzioneve të PE për zgjedhjet vendore, të cilat u cilësuan as të lira dhe as të ndershme, në përgjigje të raporteve jozyrtare që i disponon zyra e OSBE-së në Tiranë e Vjenë ku krerët e politikës karakterizohen si kopukë e të korruptuar.

Konferenca u zhvillua në Pallatin e Kongreseve, me pompozitet dhe skenar, por u hap me fjalimin e rëndomtë të Ministrit të Brendshëm që ishte një inskenim me ato skenat e foltores së Parlamentit të Shqipërisë me sharje me nënë e babë. Ministri i Brendshëm është i akuzuar për trafik droge nga një ish-oficer i policisë dhe nervozizmi i tij komentohet si shqetësim. Nëse dikasteri që ai drejton ka një listë suksesesh, përse nervozohet aq fort ministri Tahiri. Kur pretendon se nuk e ka mizën nën kësulë, ç’ka!

Përpara se ta bënte epilogun e Konferencës kryeministri, fjalën e mori Ambasadori i SHBA. Ai ishte lakonik, dashamir, foli shqip dhe qartë në më pak se dy minuta, vuri në dukje hapin e stërmadh në Lazarat dhe në përgjithësi në luftën kundër drogave e krimit të organizuar si një bashkëpunim midis Guarda di Finanza, Universitetit të Napolit dhe Policisë Shqiptare. Pastaj ai iu kthye politikës shqiptare. „Si maxhoranca dhe opozita e kanë kritikuar njëra-tjetrën për lidhje me krimin. Më lejoni të them se të dyja palët e bashkëndajnë këtë problem.“ Por, përfundoi Ambasadori Lu: „Shqipëria ka nevojë për të gjithë udhëheqësit e saj të punojnë së bashku për të luftuar kriminelët, trafikuesit e narkotikëve dhe zyrtarët e korruptuar. Shqipëria mund të mbështetet në përkrahjen e SHBA-ve në këtë luftë historike.’’

Ishte një fjalim shumë korrekt, pa sulme, pa provokime, pa nënkuptime dhe nuk ishte arsye që Rama të humbiste autokontrollin.

Edi Rama foli pa letër, fjalimin e improvizoi aty për aty. Një improvizim i çastit dhe i keq. Vazhdoi aty ku e kishte lënë ministri i tij xhuxh që Rama me shtatlartësinë e tij i bëhet bodyguard.

Rama duhej ta kishte marrë shtruar dhe me qetësi. Një kryeministër me tre deputetë të deklaruar si kriminelë, vrasës, trafikantë e të përfshirë në krimin e organizuar, duhej të reflektonte e ta fillonte fjalimin e tij me një ndjesë. Ia dha të gatshme formulën e ia kujtoi një ditë më parë edhe ish-presidenti Mejdani, kur i tha se ai duhet t’i kërkojë falje elektoratit për deputetët e dënuar. Por Edi Rama reagoi gjithë arrogancë dhe megallomani : «Është bërë modë këtu në Shqipëri, tha ai,  edhe unë i mirëkuptoj edhe miqtë e partnerët tanë që e kanë përfaqësuar këtë modë se të gjithë janë njësoj, të dy palët kanë faj, të dy palët kanë shumë arsye për tu ndjerë keq para popullit shqiptar, etj etj, por s’po i hyj kësaj. Kjo është një modë që unë e kam neveritur dhe vazhdoj ta neveris.»Edi Rama me tre deputetë të akuzuar si trafikantë neverit partnerët e Shqipërisë ! Kur do të duhej të neveriste personat e inkriminuar në partinë e tij, që ai i futi në lista deputetësh dhe kryetarësh bashkie. Në fakt Edi Rama duhej ta niste fjalimin e tij duke thënë se atij i vinte turp për faktin se Eurodeputetëve Eduard Kukan dhe Knut Fleckenstein Parlamenti Shqiptar u kujton historitë me kauboj nga Perëndimi i Egër.

Por ajo që duhet të bëjë detyrimisht Kryeministri Rama është se ai duhet të ruajë autokontrollin. Nuk është aspak e pranueshme ironia dhe humori me Ambasadorin Amerikan kur, në fund të fjalimit, Edi Rama i thotë se shpreson « që mos ta fusin ambasadorin amerikan te ligji për dekriminalizimin’. Humori i zi dhe ironia vulgare e kryeministri Rama me Ambasadorin Lu tejkaloi çdo masë të etiketës shtetërore dhe njerëzore. Edi Rama përfaqëson Shqipërinë dhe duhet të ketë sjellje të denja për një shtetar.

Nuk ia ka fajin kush veç Edi Rama Edi Ramës që në partinë e tij ka deputetë me rekorde kriminale. Nëse vetë është i pastër, të mos mbajë baltën e të tjerëve, por të tregojë përgjegjshmëri.

Sepse arroganca e tij, është ai ajo arroganca paralajmëruese që disa ditë më parë Edi Rama iu kishte drejtuar ministrave arrogantë të qeverisë së tij.