Intervistë me Madeleine Boll, gruaja nga Valais e cila (gabimisht) mori licencën e saj të parë në vitet 1960 dhe hapi rrugën për të gjithë lojtaret zvicerane
VOAL- Emri i Madeleine Boll nuk do të thotë asgjë për shumicën e njerëzve në Zvicër. Megjithatë, u takon grave si ajo nëse sot barazia gjinore në sport është pak më pak e largët dhe nëse pothuajse 90 000 spektatorë do të ishin në Wembley të shtunën në mbrëmje për të ndjekur finalen e Kampionatit Evropian të Futbollit. Valezania, e lindur në vitin 1953, në moshën 12-vjeçare ishte në fakt në qendër të një ngjarjeje ndërkombëtare që i dha famë të madhe si lojtare në ekipet e të rinjve të Sionit.
Licenca e dhënë dhe më pas e revokuar
Në vitin 1964, falë një gabimi të federatës (besonin se ishte djalë), ajo ishte futbollistja e parë që u regjistrua zyrtarisht në Zvicër. Ajo u gjend në fushë në ndeshjen mes ekipeve të të rinjve të organizuar para ndeshjes së Kupës së Europës mes Valaisans dhe turqve të Galatasaray më 15 shtator 1965. Prezenca e një vajze nuk kaloi pa u vënë re nga gazetarët e shumtë të pranishëm. Çështja shpërtheu. Ata folën për këtë në Zvicër, në pjesën tjetër të Evropës dhe gjithashtu në Amerikën e Jugut. Ajo kishte tërhequr kartën dhe duhej të shkonte të luante me djemtë në kampionatin e shkollave të Vaud, por tashmë emri i saj ishte bërë i njohur.
Një karrierë në Itali
Aq sa në vitin 1969, pikërisht në kohën kur në Zvicër organizohej kampionati i parë për femra (Liga Kombëtare lindi më 24 prill 1970), e kërkuan drejtuesit e skuadrave italiane të femrave. Në fillim luajti me Gommagomma Meda, më pas me Real Juventusin e Torinos dhe Falchi. Mesfushorja zvicerane, e mbiquajtur “Mali bjond”, fitoi një vend në ekipin përfaqësues të Zvicrës, ku ishte edhe kapitente për disa vite. Në Itali ajo fitoi dy tituj lige dhe një kupë dhe kur, në vitin 1975, u kthye për të luajtur në Sion e tij për të gjithë, ajo tani ishte “Pele e bardhë”.

Madeleine Boll në moshën 12-vjeçare, kur ajo luajti në akademinë e të rinjve të Sionit
“Rregullorja fliste vetëm për meshkujt dhe shërbimi mjekësor i Federatës tha se futbolli nuk ishte një sport për vajzat.” Madeleine Boll kujton mikrofonat e RSI. Sot ajo është 69 vjeçe dhe, duke parë fillimet e saj, mund të jetë e lumtur vetëm me evolucioni i futbollit të femrave. “Parë me sytë e sotëm, historia ime ishte ngjarja nxitëse e një lëvizjeje të tërë që i lejoi vajzat e tjera të thoshin mirë, por pastaj edhe ne mund të luajmë futboll”, thotë ajo. Në të njëjtën kohë, megjithatë, ai shpreson që futbolli i femrave të mos bëhet futbolli i meshkujve.

Madeleine Boll kapitene e kombëtares në vitin 1972 në Bazel
“Në ditët e sotme ndoshta është futbolli i meshkujve ai që nuk vlerësohet më aq mes faulleve dhe skenave në fushë… Shpresoj që pavarësisht se do të fillojë të qarkullojë pak më shumë para, të ruhet loja e mirëfilltë që është sot”, thekson ajo. pionierja e futbollit të femrave zvicerane duke shpresuar se entuziazmi i ngjallur nga evropianët do të vazhdojë të tërheqë publikun në stadiume dhe ta bëjë lëvizjen të rritet më tej.
Një ëndërr për evropianët Zvicra 2025
“Duhet të fokusohemi në stërvitje, në zhvillimin e lojtareve të reja, të cilat më pas do të vazhdojnë të përforcojnë kombëtaren – nënvizon Madeleine Boll -. Për mendimin tim ne jemi në rrugën e duhur. Objektivat e radhës janë kualifikimi në Kupën e Botës në Zelandën e Re. Atëherë ëndrra ime është që Zvicra të fitojë organizimin e Kampionatit Evropian 2025. Do të ishte një aventurë e mrekullueshme për vendin dhe për të gjithë lëvizjen”. Dhe u tha nga kush lindi…/rsi-Elida Buçpapaj
Komentet