Robert Louis Stevenson është një shkrimtar,poet,e eseist i shquar Skocez i shek XIX

Dje ishte ditëlindja e tij.

Lindi më 13 Nëntor 1850 në Edinburgh

Atje u rrit e u edukua,ku dhe kaloi pjesën më të madhe të jetës!

Romanet e tij janë jashtëzakonisht tërheqëse,dhe përshkruhen nga aventura detare,e pirateri.

Personazhet e tij janë shunë të njohura,e të dashura,per lexuesin,dhe shikuesin.

E ngjarjet zhvillohen në dete e ishuj.

Shekulli i XX dhe për ne Shqiptarët ka qenë shumë zhvillimor dhe i përparuar.

E radhiti popullin tonë në mes të atyre popujve të kulturuar,ku leximi ishte masiv dhe njihej literatura kombëtare dhe ajo botërore në majë të gishtave.

Prej Vexhi Buharasë e deri te daja Emërli e Malë Brahimi.

Kjo nuk duhet harruar,as nuk duhet të mbytemi në një lugë ujë,e mu marrë me At Zefin e Peristerit.( Pëllumbit)

Kush nuk e din romanin,por edhe filmin “ Kthim në Ishullin e Thesarit “

Historinë e Xhon Silverit.

Ky personazh ështê marrë si personifikim I shokut të tij

Poetit të madh William Ernest Henley ,të cilin e kam te perkthyer në një cikël poezish.

Ka jetuar në gjysmës e dytë të shek XIX .

Ka lindur pak muaj pas Sami Frashërit,e ka vdekë pak para se,të lindnin,Zogu,Avni Rustemi,e Shota në Radishevë.

20 ditë pasi I ka mbushur 44 vjet.

Ka jetuar pak .

Nuk po zgjatem shumë në këtë shkrim timin.

Por ai ngelet nga figurat më të pelqyera të literaturës botërore.

Dhe shpeshherë në anketime,ka zanë vend figura e tij,fill pas Charles Dikensit.

Këtij vigani të vegjëlisë.

Që linte mbretëreshë Viktorian pa gjumë.

Me mahninë e tij.

…

Vdekja..

.

Ai vdiq në dashuri të madhe,me jetën,natyrën detin.

Vdiq tamam si mbret,në ishullin e Samoas,në Polenezi.

Diku në Paqësor.

Diku mes Fixhit, e Honolulusë( Hawait)

Atje ku jeta do vazhdojë të jetohet dhe shumë shekuj.

Ka vdekjen më fantastike.

( Sado absurde të tingëllojë kjo shprehje)

Vdiq më 3 Dhjetor,të 1894

Ku I bie 20,e 21 ditë mes ditëlndjes së tij e Krishtit.

Teksa po hapte një shishe Verë.

Papritur u zverdh në fytyrë.

Dhe I tha së shoqes .

Po kjo c’është.

Jam zverdhur në fytyrë ??

Dhe ra e vdiq.

Banorët e Samoas e deshën shumë dhe u kujdesën shumë për varrin dhe emrin e tij.

Ne varrin e tij shkruhet kjo poezi e përkthyer nga unë.

Dhe e bazuar,në poezinë e tij

.

Requiem..

.

Ai ishte dhe një djalë i bukur,e zotëri i vërtetë.

Dhunti e madhe nga zoti

.