Departamenti i Drejtësisë do të zgjerojë hetimet lidhur me ndërhyrjen e Rusisë në zgjedhjet presidenciale të vitit 2016, duke përfshirë dhe pretendimet e Donald Trumpit se FBI-ja kishte futur një informator për të përgjuar fushatën e tij presidenciale.

Njoftimi i Shtëpisë së Bardhë erdhi pas kërkesës së zotit Trump për një hetim dhe takimin e tij të zhvilluar dje me Zëvendës Prokurorin e Përgjithshëm Rod Rosenstein dhe drejtorin e FBI-së Christopher Wray.

Shtëpia e Bardhë tha gjithashtu se Departamenti i Drejtësisë do të punojë me udhëheqësit e Kongresit për të shqyrtuar dokumente “shumë sekrete”, në lidhje me pretendimin e presidentit Trump.

Pas një takimi dje me presidentin Trump, zoti Rosenstein tha se “nëse dikush përgjon anëtarët e një fushate presidenciale për qëllime të papërshtatshme, ne duhet ta dimë dhe të ndërmarrim veprimet e duhura”.

Ndërkohë, Prokurori i Posaçëm Robert Mueller po heton nëse zyrtarët e fushatës së zotit Trump kanë bërë një marrëveshje të fshehtë me Rusinë, duke ndërhyrë në fushatën e vitit 2016. Zoti Mueller po heton gjithashtu, nëse vetë zoti Trump ka penguar drejtësinë, duke shkarkuar ish-drejtorin e FBI-së James Comey, i cili po hetonte lidhur me akuzat.

Në ceremoninë e betimit të 61 vjeçares Haspel, që u mbajt në selinë qëndrore të CIA-s në dalje të Uashingtonit, mori pjesë edhe Presidenti Donald Trump.

“Gina është e fortë, e vendosur dhe kur vjen puna për të mbrojtur Amerikën, ajo nuk tërhiqet kurrë”, tha presidenti Trump. “Burrat dhe gratë e kësaj agjencie meritojnë udhëheqje të jashtëzakonshme dhe atë po marrin“, tha ai.

Zoti Trump e quajti zonjës Haspel “një person shumë të veçantë … që i ka shërbyer vendit me aftësi dhe përkushtim të jashtëzakonshëm”.

“Askush në këtë vend nuk është më i kualifikuar se ju për këtë detyrë të jashtëzakonshme”, i tha presidenti zonjës Haspel.

Gina Haspel zëvendëson në këtë detyrë Mike Pompeon, i cili së fundmi mori detyrën e Sekretarit Amerikan të Shtetit. Zoti Pompeo ishte gjithashtu i pranishëm në ceremoninë e betimit të drejtores së re të CIA-s.

Për zonjën Haspel puna e saj në CIA dhe ajo punonjësve të tjerë të shërbimit të fshehtë amerikan është “më shumë se një karrierë”. Sipas saj, ajo ka të bëjë më tepër me “një thirrje” për të mbrojtur vendin nga sulmet terroriste.

“Ne jemi më të mirët dhe sfida jonë është të jemi gjithmonë më të mirët”, u tha ajo punonjësve të CIA-s gjatë fjalimit të saj.

Senati amerikan e miratoi kandidaturën e zonjës Haspel të enjten e kaluar me 54 vota pro dhe 45 kundër, duke i dhënë fund një procesi të trazuar të emërimit saj, gjatë të cilit ligjvënësit rishqyrtuan praktikat e mëparshme të marrjes në pyetje që zbatoheshin nga CIA.

Gjashtë demokratë votuan në favor të zonjës Haspel, ndërsa dy republikanë e kundërshtuan emërimin e saj.

Udhëheqësi i shumicës në senatin amerikan Mitch McConnell, një republikan i Kentakit, e vlerësoi zonjën Haspel si “të kualifikuar në mënyrë të veçantë për t’u përballur me sfidat më të mëdha të sigurisë kombëtare të Amerikës”, duke shtuar se ajo “ka fituar respektin dhe admirimin e burrave dhe grave të CIA-s”.

Përzgjedhja nga zoti Trump e zonjës Haspel për drejtimin e agjencisë së zbulimit shkaktoi polemika, duke pasur parasysh gabimet e saj me praktikat e ashpra të marrjes në pyetje të të burgosurve pas sulmeve terroriste të 11 shtatorit në Amerikë. Ajo gjithashtu shkroi një dokument, nëpërmjet së cilit autorizonte shkatërrimin e video-kasetave të agjencisë së zbulimit, në të cilat sipas shumë studiuesve ligjorë ishin filmuar torturat ndaj të dyshuarve për terrorizëm.

Demokrati Patrick Leahy njoftoi kundërshtimin e tij ndaj zonjës Haspel pak përpara votimit, duke i quajtur disa nga dokumentat mbi veprimtarinë e saj “shqetësuese”.

“Nuk e vë në dyshim angazhimin e znj. Haspel në funksion të sigurinë sonë kombëtare. Ajo ç’ka vë në dyshim është besnikëria e saj ndaj një vlere thelbësore të kombit tonë, asaj që të gjithë njerëzit kanë të drejta të caktuara, të patjetërsueshme”, tha zoti Leahy në një deklaratë duke shtuar se dinjiteti themelor i qenieve njerëzore “është i papajtueshëm me praktikat ç’njerëzore sikurse torturat”.

Gjatë seancës për miratimin e saj, zonja Haspel në mënyrë të përsëritur nuk pranoi të thotë nëse teknikat e ashpra të marrjes në pyetje ishin moralisht të gabuara. Megjithatë javën e kaluar, ajo i shkroi një letër përfaqësuesit më të lartë të demokratëve në komision, Mark Warner, ku shkruante se CIA nuk duhet të kishte kryer praktika abusive të marrjes në pyetje.

“Si drejtore e CIA-s, Gina Haspel do të jetë zyrtarja e parë e operacioneve në më shumë se pesë dekada, që do të udhëheqë agjencinë,” tha zoti Warner në një deklaratë. “Besoj se ajo është dikush që mundet dhe nuk do të lëkundet, nëse presidenti e urdhëron të bëjë diçka të paligjshme apo të pamoralshme siç mund të jetë kthimi tek praktikat e torturës”, tha ai.

Departamenti amerikan i Drejtësisë, nën presionin e Presidentit Donald Trump, i ka kërkuar Inspektorit të Përgjithshëm të shqyrtojë nëse hetimet e FBI-së lidhur me ndërhyrjen ruse në zgjedhjet presidenciale të 2016-ës janë nxitur nga motive politike.

Të hënën pritet që presidenti të takohet me zëvëndës Prokurorin e Përgjithshëm Rosenstein, drejtorin e FBI-së Wray dhe drejtorin e Agjencisë së Zbulimit Kombëtar Coats lidhur me çështjen e përgjimit.

Departamenti i Drejtësisë veproi pas një postimi në twiter të zotit Trump të dielën. Ai kërkonte që departamenti të shqyrtojë nëse Byroja Federale e Hetimeve “ka përgjuar” fushatën e tij “për qëllime politike” dhe nëse një kërkesë e tillë është bërë nga njerëz brenda administratës Obama”.

Zëvendës Prokurori i Përgjithshëm Rod Rosenstein, i cili po mbikëqyr hetimin penal të Prokurorit të Posaçëm Robert Mueller për ndërhyrjen ruse, tha se: “nëse dikush ka vëzhguar anëtarët e një fushate presidenciale për qëllime të papërshtatshme, ne duhet të dimë dhe të ndërmarrim veprimet e duhura”.

Veprimi i Departamentit të Drejtësisë shmangu një përplasje të mundshme me zotin Trump.

Brenda pak minutash nga tweetet e presidentit i cili kërkonte hetim për këtë çështje, anëtarët e administratës së ish-Presidentit Barak Obama dhe të tjerë reaguan me alarm. Ata thanë se besonin se kërkesa e zotit Trump për të hetuar, ishte potencialisht ndërhyrja më serioze në sistemin amerikan të drejtësisë, pas shkarkimit nga presidenti të ish drejtorit të FBI-së James Comey, ndërsa ai zhvillonte hetime lidhur me ndërhyrjen e rusisë në zgjedhje.

Të shtunën zoti Trump u ankua se FBI-ja dhe Departamenti i Drejtësisë kishin përgjuar fushatën e tij përmes një informatori. Disa agjenci lajmesh e kanë identifikuar informatorin si Stefan Halper, një profesor amerikan 73-vjeçar i universitetin Britanik të Kembrixhit, i cili ka punuar dekada më parë për tre administrata të tjera republikane.

Presidenti Donald Trump akuzoi Departamentin e Drejtësisë të premten se ishte përpjekur për ta futur në kurth, duke i vendosur një “spiun” në fushatën e tij të vitit 2016, një pohim që vetë avokati i tij, tha se mund të mos jetë i vërtetë.

Duke i dhënë zë një teorie që po qarkullon në qarqet konservatore, zoti Trump citoi një postim në twitter të gazetarit të Fox News-it, David Asman, që shkruante: “mesa duket Departamenti i Drejtësisë ka vendosur një spiun në fushatën e zotit Trump. Kjo nuk është bërë kurrë më parë, për asnjë arsye. U bë me qëllimin për ta futur në kurth Donald Trumpin, për krime që nuk i ka kryer”.

Por avokati i presidentit Trump, Rudy Giuliani, hodhi dyshime rreth kësaj çështjeje.

I pyetur nëse kishte patur një “informator” në fushatën presidenciale të vitit 2016, zoti Giuliani i tha rrjetit mediatik CNN: “nuk e di me siguri as presidenti, nëse ka patur vërtet një të tillë”, megjithëse ai tha se prej kohësh ka patur zëra për “një lloj infiltrimi”.

Javën e kaluar, revista konservatore “National Review”, ngriti pikëpyetje rreth futjes së një agjenti të mundshëm të FBI-së në fushatën e zotit Trump. Artikulli përmend punën e bërë nga ligjvënësi Devin Nunes, një përkrahës i zjarrtë i zotit Trump dhe kryetar i komisionit të Zbulimit në Dhomën e Përfaqësuesve, i cili ka kërkuar informacion lidhur me një burim të FBI-së për hetimet lidhur me Rusisë.

Në një shkrim të gazetës “New York Times” këtë javë, thuhej se të paktën një informator i qeverisë është takuar disa herë me Carter Page dhe George Papadopoulos, të dy ish-këshilltarë për politikën e jashtme gjatë fushatës presidenciale të zotit Trump. Gazeta i referohej si burim zyrtarëve aktualë dhe ish zyrtarëve të FBI-së.

Gjithashtu të premten, zoti Giuliani tha se Prokurori i Posaçëm Robert Mueller i ka ngushtuar subjektet e tij të hetimit nga pesë në dy, ndërsa vazhdojnë negociatat nëse presidenti do të intervistohet prej tij lidhur me hetimin për Rusinë.

Zoti Mueller po heton lidhur me një koordinim të mundshëm mes Rusisë dhe zyrtarëve të fushatës së zotit Trump.

Sipas zotit Giuliani ekipi ligjor i zotit Trump nuk pret që ai të pyetet për avokatin e tij personal Michael Cohen, i cili po përballet me një hetim të veçantë kriminal në Nju Jork. Zoti Giuliani nuk dha shumë detaje shtesë, duke thënë se disa pyetje janë ende “subjekt negociatash”.

Senati amerikan konfirmoi të enjten zonjën Gina Haspel si drejtoren e re të CIA-s, gruaja e parë që shërben në këtë post.

Emërimi i zonjës Haspel për të drejtuar agjencinë e spiunazhit ringjalli një debat rreth praktikave tashmë të ndaluara të torturës. Ajo u konfirmua pasi disa demokratë iu bashkuan shumicës republikanëve duke thënë se ata do ta mbështesnin kandidaten e paraqitur nga Presidentit Donald Trump.

Udhëheqësi i shumicës republikane Mitch McConnell arriti të bindte anëtarët ta miratonin emërimin e zonjës Haspel megjithë kundërshtimet e disave, duke përfshirë senatorin John McCain, i cili u kishte bërë thirrje kolegëve ta hidhnin poshtë atë.

Republikanët vlerësuan karrierën 33-vjeçare të zonjës Haspel në CIA, nga operative në shumë vende të botës e deri tek emërimi për të shërbyer si drejtoresha e parë grua e agjencisë.

Gina Haspel, kandidatja për postin e drejtores së Agjencisë Qendrore të Zbulimit, mori sot mbështetjen e komisionit të çështjeve të zbulimit në senatin amerikan.

Emërimi i saj kalon tani në senatin e plotë, ndoshta javën e ardhshme, për konfirmimin përfundimtar.

Pesë senatorë demokratë kishin deklaruar se do të votonin në favor të zonjës Haspel në senatin ku republikanët kanë një shumicë të vogël.

Të hënën, zonja Haspel i drejtoi një letër senatorit Mark Warner, demokratit më të lartë në komisionin e zbulimit, ku shkruante se CIA nuk duhet të kishte zbatuar një praktikë të ashpër për marrjen në pyetje të personave të dyshuar për terrorizëm, siç u veprua pas sulmeve terroriste të 11 shtatorit 2001.

Kjo praktikë, e paraqitur gjatë kohës kur president ishte George W. Bush, lejonte simulimin me mbytje dhe masa të tjera të ashpra kundër të dyshuarve për terrorizëm. Kritikët e quajnë këtë metodë një formë torture.

Zonja Haspel shkruante se “CIA nuk duhet të kishte zbatuar praktika të tilla”, qëndrim që ajo nuk e shprehu publikisht gjatë seancave të konfirmimit javën e kaluar.

“Ndonëse nuk i dënoj ata që morën këto vendime të vështira – dhe unë e kam vënë në dukje informacionin e vlefshëm të nxjerrë me këto metoda, – kjo praktikë në fund të fundit i ka dëmtuar oficerët tanë dhe imazhin tonë në botë”, shkruante zonja Haspel.

Gjatë seancave të dëshmisë në senat, ajo premtoi se nuk do ta rifillonte zbatimin e kësaj praktike.

Pas leximit të letrës së zonjës Haspel, senatori Warner shpërndau një deklaratë, ku thoshte se do ta mbështeste kandidaten për drejtore të CIA-s.

Ai shkruante se zonja Haspel është përfaqësuese e mijëra punonjësve të CIA-s, të cilët “shërbejnë në heshtje, pa iu njohur meritat dhe shpesh duke rrezikuar jetën, për ta mbajtur vendin të sigurt nga ata që duan t’i bëjnë dëm”.

Senatori shkruante se ndonëse kishte dëshiruar që zonja Haspel të kishte qenë “më e hapur me publikun” gjatë dëshmisë së saj para komisionit, ai mendonte se ajo u tregua “profesionale dhe e hapur”. Ai tha se besonte se zonja Haspel do t’i rezistonte presidentit nëse “do të urdhërohej të ndërmerrte diçka të paligjshme dhe të pamoralshme, siç mund të ishte rikthimi tek tortura.”

Zonja Haspel luajti një rol kyç në programin e marrjes në pyetje, duke përfshirë mbikëqyrjen e një qendre sekrete të marrjes në pyetje të CIA-s në Tajlandë dhe asgjësimin e kasetave.

Disa demokratë ishin ankuar se administrata Trump nuk i kishte vënë në dispozicion publikut të gjitha të dhënat për zonjën Haspel, duke përfshirë një raport të klasifikuar të Departamentit të Drejtësisë të përgatitur nga një prokuror i posaçëm që hetoi çështjen e asgjësimit të kasetave.

Çmimi Nobel për Paqen i jepet çdo vit një personi apo një grupimi që “ka punuar më shumë dhe më mirë për vëllazërinë mes kombeve”. Që kur u dha për herë të parë në vitin 1901, ky çmim i është dhënë aktivistëve socialë si Martin Luther King Jr., Nelson Mandela, Muhammad Yunus, organizatës së Kryqit të Kuq Ndërkombëtar, dhe vetëm një vit më parë iu dha Fushatës Ndërkombëtare për Eliminimin e Armëve Bërthamore. Tani, një grup ligjvënësish republikanë kanë propozuar Presidentin Donald Trump për marrjen e këtij çmimi.

Disa ligjvënës republikanë propozojnë Presidentin Trump si kandidat për Çmimin Nobel për Paqen të vitit 2019, për përpjekjet për të vendosur paqen në gadishullin korean. Presidenti i Koresë së Jugut, Moon Jae-in, e mbështeti idenë.

“Mendoj se Presidenti Moon u tregua shumë i mirësjellë kur e sugjeroi. Unë dëshiroj të arrijmë paqen. Kjo është kryesorja”, deklaroi Presidenti Trump.

Kritikët ngrenë pikëpyetje rreth dëshirës së tij për paqe, duke sjellë në vëmendje se Presidenti Trump ka bërë thirrje për rritje të shpenzimeve ushtarake dhe të arsenalit bërthamor të Amerikës dhe se nuk e përjashton mundësinë e ushtrimit të forcës ndaj Koresë së Veriut.

Por mbështetësit, si senatori republikan Lindsey Graham, thonë se çmimi do të vlerësonte potencialin e ri për paqe që ai ka krijuar. Ai shkruante në Twitter se: “Nëse Presidenti Trump na udhëheq drejt dhënies fund të Luftës Koreane pas gati 70 vjetësh, apo nëse Koreja e Veriut braktis vërtet programin e saj bërthamor, atëherë ai meriton Çmimin Nobel për Paqen dhe madje edhe më shumë”.

Për shumë njerëz, fjala “nëse” është kyçe. Një marrëveshje e përhershme paqeje në Gadishullin Korean është e pasigurtë dhe megjithëse palët kanë rënë dakort për takime, asgjë nuk është e sigurtë. Vetë Presidenti Trump ka thënë në mënyrë të përsëritur se nëse bisedimet nuk janë të frytshme, ai “do të largohet nga takimi”.

Por mungesa e një marrëveshjeje për paqe nuk e ka penguar komitetin e Nobelit në të kaluarën. Lufta e Vietnamit nuk kishte mbaruar, kur Lee Duc Tho dhe Henry Kissinger morën çmimin. Yasser Arafat, i cili e mori çmimin së bashku me udhëheqësit izraelitë Yitzhak Rabin dhe Shimon Peres për përpjekjet për një proces paqeje në Lindjen e Mesme, u shpreh në atë kohë se “nuk do të ndalemi derisa të kthehemi në shtëpitë tona dhe Izraeli të jetë shkatërruar”.

Po kështu, nuk është e nevojshme të sjellësh paqe për t’u propozuar për Çmimin Nobel për Paqen. Në listë figurojnë emrat e Juan Peron, tre herë president i Argjentinës që kufizoi liritë civile; udhëheqësi fashist italian Benito Mussolini dhe madje edhe diktatori sovjetik Joseph Stalin që ekzekutoi qindra mijëra njerëz nga popullsia e tij.

Fituesi i Çmimit Nobel për Paqen të vitit 2018 do të shpallet në muajin tetor.

Presidenti Donald Trump tha se SHBA mbeten “plotësisht të angazhuara” për arritjen e një marrëveshjeje për paqe në Lindjen e Mesme, ndërsa hap ambasadën e saj në Jeruzalem, një akt që është shoqëruar me polemika.

Komentet vijnë ndërkohë që ministria e shëndetësisë në Gazë njoftoi se numri i palestinezëve të vdekur në përleshje me forcat izraelite ishte rritur në të paktën 40.

Në një videomesazh të transmetuar në ceremoninë e hapjes, Presidenti Trump tha se ambasada e re kishte kohë “që pritej të vinte.” Zhvendosja e ambasadës amerikane nga Tel Avivi në Jeruzalem ishte një nga premtimet kryesore të fushatës së zotit Trump, që u mirëprit nga Izraeli.

Por kjo i ka zemëruar palestinezët, të cilët e konsiderojnë Jeruzalemin lindor si kryeqytetin e tyre dhe kanë thënë se ky hap i skualifikon SHBA si ndërmjetës të paqes në Lindjen e Mesme.

Presidenti Trump tha se ” shpresa më e madhe ” është për paqen. Ai tha se Shtetet e Bashkuara “mbeten plotësisht të përkushtuara për të lehtësuar arritjen e një marrëveshjeje të qëndrueshme për paqe.”

Ndërkaq, është rritur numri i të vrarëve në Gazë, sipas autoriteteve palestineze. Kritikët fajësuan forcat izraelite për përdorimin e municioneve, ndërsa Izraeli tha se veprimet e tij ishin të domosdoshme për shkaqe sigurie, meqë protestuesit rrezikuan kufirin.

Forcat izraelite të sigurisë hodhën edhe gaz lotsjellës mbi protestuesit, por turmat dukeshin të palëkundura dhe vazhduan të mblidhen.

Protestuesit hodhën edhe objekte të ndryshme përtej kufirit dhe dogjën goma para hapjes së ambasadës më vonë gjatë ditës. Shumë biznese dhe shkolla në Gaza u mbyllën.

Përveç refuzimit të lëvizjes së ambasadës amerikane, palestinezët po protestojnë edhe për të përkujtuar përvjetorin që ata e quajnë “nakba” apo “katastrofa”, duke ju referuar qindra mijëra palestinezëve që u dëbuan apo ikën përgjatë luftimeve të vitit 1948 gjatë krijimit të Izraelit.

Ambasada e përkohshme do të funksionojë brenda ndërtesës së konsullatës ekzistuese amerikane në Jerusalem, derisa të gjendet një objekt më i madh.

“Shumë presidentë kishin nënshkruar një dokument për të mos e zhvendosur ambasadën për arsye të sigurisë kombëtare. Presidenti Trump po e lëviz ambasadën, sepse është një përparësi e sigurisë kombëtare që ambasada të jetë këtu në Jeruzalem. Ka edhe një arsye tjetër për lëvizjen e ambasadës. Siç e dinë disa prej jush, presidenti ka qenë një zhvillues pasurish të paluajtshme dhe ai e donte pasurinë e patundshme të ambasadës këtu në Jerusalem në anën e djathtë të qytetit”, tha Steven Mnuchin, sekretari amerikan i Thesarit.

Vendosja e ambasadës amerikane në Jeruzalem është miratuar me votim dypartiak në Kongresin amerikan që në vitin 1995. Deri tani, të gjithë presidentët e mëparshëm amerikanë patën nënshkruar çdo gjashtë muaj një shtyrje të zbatimit të këtij vendimi, për arsye sigurie.

Sekretari amerikan i Shtetit, Mike Pompeo tha të dielën se nëse Koreja e Veriut bie dakord për çnuklearizim të plotë, Shtetet e Bashkuara janë të gatshme “t’i ofrojnë garanci sigurie” qeverisë së Phenianit dhe të lejojnë firma private amerikane të investojnë për të modernizuar rrjetin e dobët dhe të vjetëruar elektrik të vendit.

“Ky është një pakt që prej 25 vjet mbahet pezull në pritje të zbatimit,” tha zoti Pompeo në një intervistë për rrjetin Fox News.

Shefi i diplomacisë amerikane tha se deri sa erdhi në Shtëpinë e Bardhë Presidenti Trump, “asnjë president nuk ka qenë në gjendje ta pozicionojë Amerikën në atë mënyrë sa që udhëheqja koreano-veriore ta mendonte këtë të realizueshme realisht, duke i hapur rrugën mundësisë që Amerika të mos jetë e kërcënuar nga regjimi koreano-verior. Ky është synimi”.

Pas dy takimeve që ka zhvilluar me udhëheqësin e Koresë së Veriut, Kim Jong Un në Phenian, zoti Pompeo tha se është i bindur se udhëheqësi Kim “ka të njëjtin objektiv me popullin amerikan” në këtë drejtim.

Zoti Pompeo tha se synimi i takimit mes udhëheqësve Trump dhe Kim më 12 qershor është të “përcaktojnë kornizën” në bazë të së cilës të negociohen dhe finalizohen termat e çnuklearizimit dhe garancive për sigurinë.

Kur paraqet argumenta për përforcimin e kufirit jugor të Shteteve të Bashkuara, Presidenti Donald Trump përmend shpesh bandën e dhunshme hispanike, MS-13 mes anëtarëve të së cilës ka emigrantë të paligjshëm, përveç atyre të lindur dhe të rritur në Shtetet e Bashkuara. Rreth 40 shtete njoftojnë se veprimtaria e bandës është rritur, veçanërisht në komunitete të varfra hispanike. Korrespondentja e Zërit të Amerikës, Cristina Caicedo Smit njofton.

Prokurori i Përgjithshëm i Shteteve të Bashkuara, Jeff Sessions e quan bandën MS-13, një nga grupet më të rrezikshme kriminale, që ka kryer dhjetra vrasje mizore çdo vit. Mara Salvatrucha, siç njihet ndryshe banda me origjinë në Los Angeles dhe El Salvador, ka 30 mijë anëtarë në gjithë botën, me 10 mijë prej tyre në Shtetet e Bashkuara.

“Në dy vitet e fundit kemi parë 18 vrasje nga bandat dhe 10 prej tyre kanë lidhje me grupin MS-13. E përsëris, nuk është vetëm kjo bandë problem, por ajo është problemi më i madh, përsa u takon krimeve të dhunshme, si vrasjet”, thotë John McCarthy, prokuror në shtetin e Merilendit.

Zyra e Prokurorit të shtetit të Merilendit, thotë se masat e qeverisë salvadoriane ndaj bandave atje, i ka spostuar veprimtaritë kriminale të MS-13-ës në Shtetet e Bashkuara.

“Qeveria po ushtron presion ndaj bandave në El Salvador. Kjo bandë po përpiqet ta luftojë qeverinë në El Salvador, po përpiqet të gjejë fonde për ta luftuar qeverinëë dhe kështu po kërkon ndihmën e degëve të saj, në gjithë Shtetet e Bashkuara”.

MS-13 i financon operacionet e veta, përmes prostitucionit, trafkut të njerëzve dhe drogave, shantazheve dhe krimeve të tjera. Anëtarët e bandave terrorizojnë komunitete në Shtetet e Bashkuara dhe Amerikën Latine, siç thotë një imigrante nga El Salvadori, e cila kërkoi që ta mbante identitetin të fshehtë për arsye sigurie.

“Unë vendosa të vij në këtë vend për të krijuar një familje, fëmijë. Por kur arrita këtu, e kuptova që ishte e njëjta situatë, kur pashë që edhe këtu ka banda dhe droga”.

Ajo tregon se disa fëmijë shohin se si shiten drogat në lagjet e tyre, ndërsa të tjerë, shërbejnë si roje për të njoftuar nëse ka policë përqark. Ajo thotë gjithashtu se disa nga fqinjët e saj, i thonë se anëtarët e MS-13ës i detyrojnë që të japin para, që njihet si “qeraja” për bandën. Por veprimtari të tjera të bandës, janë edhe më të frikshme për të.

“Ata sillen shumë mirë me fëmijët, por arsyeja është se duan t’i bëjnë për vete. Ata dinë si të veprojnë, që t’i bëjnë të gjithë bashkëpunëtorë”.

Vëzhgimet e dëshmitares përputhen me atë që kanë parë edhe zyrtarët lokalë dhe aktivistët: MS-13 ka gjithnjë e më shumë si objektiv rekrutimi të rinjtë hispanikë. Të rinjtë janë të ekspozuar për disa arsye.

“… Së pari, kur erdhën në këtë vend, ata nuk i njihnin prindërit sepse ishin ndarë për një kohë të gjatë. Së dyti, në vendet e tyre, ata kishin të paktën ngrohtësinë e gjyshërve, xhaxhallarëve, dajave. Kur vijnë këtu, gjejnë shtëpi të tjera, vëllezër dhe motra që ata mendojnë se janë të preferuarit e prindërve. Dhe së treti, askush nuk kontrollon se çfarë bëjnë”, thotë Celia Rivas, Koordinatore për Shërbimet e Imigracionit në organizatën “Bamirësitë Katolike”.

“Mendoj se është shumë më lehtë të rekrutohen të miturit e pashoqëruar,” thotë Komandanti i Departamentit të Policisë, Distrikti Montgomery

Presidenti Donald Trump e ka bërë përparësi eliminimin e bandës MS-13 dhe dëbimin e anëtarëve të saj, duke përmendur si argumenta sigurinë kombëtare dhe imigracionin. Departamenti i Drejtësisë ka njoftuar se në 500 milionë dollarë nga buxheti i saj, janë akorduar për këto përpjekje.

“MS-13 rekruton përmes sistemin tonë difektoz të imigracionit, duke kaluar kufirin në mënyrë të paligjshme, kurdo që anëtarët e saj duan ta kalojnë atë”.

Banda MS-13 ka depërtuar thellë në Shtetet e Bashkuara. Sipas një analize të FBI-së në vitin 2008, grupi përbëhet kryesisht nga amerikanë të brezit të parë dhe salvadoras. Operacionet e kryera në vitet 2015 dhe 2016, arritën në përfundimin se shumica e të kapurve ishin qytetarë amerikanë.

Një zyrtare e Shtëpisë së Bardhë i ka trajtuar me mospëfillje kritikat e senatorit John McCain ndaj kandidaturës së Presidentit Donald Trump për të drejtuar CIA-n, duke thënë se “janë të parëndësishme, pasi ai gjithsesi po vdes”.

Senatori republikan 81-vjeçar John McCain nga Arizona po lufton me sëmundjen e kancerit që i ka prekur trurin.

Sipas njoftimeve, Kelly Sadler, ndihmëse në zyrën e komunikimit të Shtëpisë së Bardhë, i ka bërë komentin dje gjatë një takimi me stafin e kësaj zyre.

Dy persona të pranishëm në takimin e zhvilluar me dyer të mbyllura biseduan në kushte anonimiteti me agjencinë e lajmeve Associated Press duke thënë se ndiheshin “të tronditur” nga komenti, i cili u konfirmua edhe nga media të tjera.

Shtëpia e Bardhë nuk e mohoi komentin e bërë, por nëpërmjet një deklarate tha se: “e respektojmë shërbimin e senatorit McCain ndaj vendit dhe lutemi gjatë kësaj kohe të vështirë për të dhe familjen e tij”.

Pas publikimit të komenteve të Kelly Sadlerit të enjten në mbrëmje, bashkëshortja e senatorit McCain, Cindy, në një postim në Twitter shkruante “ju kujtoj se burri im ka një familje, 7 fëmijë dhe 5 nipër e mbesa”.

Senatori McCain, i cili është torturuar si i burgosur lufte në Vietnam, lëshoi një deklaratë të mërkurën duke i kërkuar Senatit të votonte kundër kandidaturës së zonjës Gina Haspel për postin e drejtores së CIA-s. Ai tha se besonte se zonja Haspel ishte patriote, por se “refuzimi nga ana e saj për të pranuar imoralitetin e torturës e skualifikonte atë”.

Presidenti i SHBA, Donald Trump njoftoi se takimi me udhëheqësin e Koresë së Veriut Kim Jong Un do të mbahet më 12 qershor në Singapor. Njoftimi vjen pasi zoti Trump priti personalisht tre amerikanë të liruar që u kthyen të enjten në mëngjes nga Koreja e Veriut. Ai deklaroi se Shtetet e Bashkuara po i fillojnë marrëdhëniet me Phenianin nga një bazë e re. Michael Brown i Zërit të Amerikës, njofton:

Presidenti Donald Trump, nënpresidenti Mike Pence dhe gratë e tyre, ishin mes atyre që dolën për të përshëndetur tre amerikanët e liruar nga paraburgimi në Korenë e Veriut, të cilët arritën të enjten herët në bazën Andrews pranë Uashingtonit.

Të tre amerikanët e liruar dolën nga avioni me dy gishtat lart në shenjë fitoreje.

Pak çaste më vonë, presidenti Trump tha se lirimi i tyre në këtë kohë erdhi disi papritur.

“Ne e vlerësojmë shumë që ai i lejoi ata të ktheheshin përpara takimit. Kuptohet që ne do të kishim qenë në gjendje t’i merrnim këta tre njerëz të mrekullueshëm edhe gjatë takimit dhe t’i sillnim në shtëpi, por ai pati mirësinë t’i lironte përpara takimit. Sinqerisht nuk kishim menduar se kjo do të ndodhte, por ndodhi”.

Ndërkaq, Presidenti Trump njoftoi se takimi me udhëheqësin e Koresë së Veriut Kim Jong Un do të mbahet më 12 qershor në Singapor.

Koreano-amerikanët u liruan pasi Sekretari i Shtetit Mike Pompeo, shkoi në Korenë e Veriut për herë të dytë brenda një muaji për t’u takuar me udhëheqësin koreanoverior.

Tony Kim dhe Kim Hak Song jepnin mësim në Universitetin e Phenianit për Shkencën dhe Teknologjinë, kur u arrestuan në vitin 2017, të akuzuar për pjesëmarrje në aktivitetet anti-qeveritare.

I burgosuri i tretë, Kim Dong Chul u arrestua në tetor 2015 dhe u dënua me 10 vjet burg me punë të rëndë pasi u shpall fajtor për spiunazh.

“Na trajtonin në mënyra të ndryshme. Unë bëja shumë punë të rënda, por kur u sëmura ata më kuruan”.

Ish-të burgosurit u dërguan menjëherë në një institucion mjekësor ushtarak për t’u takuar me familjen para se t’u bëhej ekzaminimi i gjendjes fizike.

Para largimit nga baza ajrore, Presidenti Trump vlerësoi përpjekjet e sekretarit të shtetit Mike Pompeo.

Zoti Trump thotë se qëllimi është që Koreja e Veriut të bjerë dakord për çnuklearizimin.

Megjithatë, ekspertët thonë se të dyja palët janë shumë larg në qëndrimet e tyre.

“Kemi një rrugë të gjatë në përpjekjen për ta kthyer këtë hap diplomatik me Veriun në diçka afatgjatë. Kjo mund të jetë një paqe e qëndrueshme dhe mund të çojë në çarmatimin bërthamor,” thotë eksperti Patrick Cronin.

Ekspertët paralajmërojnë se puna e vështirë e negociatave diplomatike sapo ka filluar.

Presidenti amerikan Donald Trump dhe nënpresidenti Mike Pence, ishin në mesin e të tubuarve për të pritur tre amerikanët e liruar nga burgjet në Korenë e Veriut, të cilët arritën në bazën ajrore Andrews afër Washingtonit.

Presidenti Trump tha se kthimi i amerikanëve të burgosur “paraqet një zhvillim shumë të rëndësishëm për vendin, njerëzit nuk kanë menduar kurrë se diçka e tillë mund të ndodhë”.

Ai e falënderoi udhëheqësin e Koresë së Veriut, Kim Jong Un, për lirimin e tre amerikanëve duke theksuar se beson që Kim dëshiron një marrëveshje për çarmatimin bërthamor të gadishullit korean.

Avioni me të cilin po udhëtonin Tony Kim, Kim Hak Song dhe Kim Dong Chul, zbriti pak para orës 3 sipas kohës lokale (ora 9 sipas kohës së Evropës qendrore) dhe u ndal para një flamuri gjigant amerikan që mbahej mbi shkallët e dy kamionëve të zjarrfikësve. Presidenti Trump dhe bashkëshortja e tij Melania, hipën në avion për të takuar grupin.

Ata u larguan nga Koreja e Veriut në avion me sekretarin e shtetit, Mike Pompeo, për t’u transferuar më pas në një avion tjetër gjatë një ndalese ne Japoni.

Dy prej tre koreano-amerikanëve Tony Kim dhe Kim Hak Song po jepnin mësim në universitetin për Shkencën dhe Teknologjinë në Phenian kur u arrestuan. Ata u ndanë veçmas në vitin 2017 dhe u akuzuan për pjesëmarrje në aktivitetet anti-shtetërore si dhe përpjekje për përmbysje të qeverisë.

I burgosuri i tretë, Kim Dong Chul, u arrestua në një zone në verilindje të Koresë së Veriut në tetor të vitit 2015. Ai u dënua me 10 vjet punë të rëndë në burg në vitin 2016 i akuzuar për spiunazh.

Të tre ata shprehën “mirënjohjen e thellë për qeverinë amerikane, presidentin Trump, sekretarin Pompeo dhe popullin e Shteteve të Bashkuara” për kthimin e tyre.

Derisa ishte në Korenë e Veriut, sekretari Pompeo u takua me udhëheqësin Kim Jong Un për 90 minuta, takimi i dytë i tyre në më pak se një muaj, derisa presidenti Trump dhe Kim po përgatiten për takimin ndërmjet tyre.

Presidenti Trump tha të enjten herët në mëngjes se brenda tri ditësh do të shpaloset koha dhe vendi i takimit, por ai nuk do të mbahet në zonë e çmilitarizuar ndërmjet dy Koreve, siç ishte paralajmëruar më herët.

Gina Haspel, operative e Agjencisë Qendrore të Zbulimit dhe aktualisht zëvendësdrejtore e agjencisë premtoi sot përpara ligjvënësve se nuk do ta ripërtërinte një program për marrjen në pyetje me metoda të ashpra të personave të ndaluar. Kjo çështje është kthyer në një pengesë të mundshme për konfirmimin e saj në postin e drejtueses së CIA-s.

Zonja Haspel po dëshmon para Komisionit të Senatit për Zbulimin në një seancë konfirmimi, e cila po përqëndrohet te roli i saj në zbatimin dhe ndoshta përpjekjen për ta mbajtur të fshehtë një program të agjencisë që përdorte metoda të ashpra për të marrë në pyetje personat e ndaluar.

“Mund t’ju ofroj angazhimin tim personal, qartë dhe pa rezerva, se nën udhëheqjen time, CIA nuk do të ripërtërijë një program të tillë të ndalimit dhe marrjes në pyetje,” tha zonja Haspel.

Në vitin 2002, zonja Haspel mbikqyri për një kohë të shkurtër një burg të fshehtë të CIA-s në Tajlandë, ku të paraburgosurit i nënshtroheshin teknikës së simulimit me mbytje dhe teknikave të tjera të ashpra të marrjes në pyetje, të cilat shpesh janë denoncuar si tortura.

Ajo akuzohet gjithashtu për hartimin e një dokumenti që kërkonte asgjësimin e 92 videokasetave të seancave ku ishin përdor metoda të tilla.

Videokasetat u asgjësuan në vitin 2005, duke çuar në një hetim të Departamentit të Drejtësisë, i cili përfundoi pa akuza.

CIA në mënyrë të përsëritur u është përgjigjur këtyre akuzave, duke pohuar se veprimet e zonjës Haspel ishin të ligjshme dhe duke mbrojtur rolin e saj në pozicionin që kishte në atë kohë jashtë vendit si dhe rolin në asgjësimin e videokasetave.

Agjencia madje deklasifikoi dhe publikoi një dokument të vitit 2011 të hartuar nga ish-zëvendësdrejtori i CIA-s Michael Morell, ku zonja Haspel lirohej nga përgjegjësia për ndonjë shkelje lidhur me çështjen e videokasetave.

Rreth dy muaj më parë, CIA nisi një fushatë thuajse të paparë në marrëdhëniet me publikun për ta ngritur zonjën Haspel në postin e kreut të agjencisë dhe ditët në vijim do të tregojnë nëse ky plan ka funksionuar ose jo.

Fillimisht, zonja Haspel kërkoi ta tërheqë emërimin e saj për këtë post, por më pas zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë biseduan me të për orë të tëra, duke e bindur që ajo të qëndronte.

Presidenti Donald Trump njoftoi të martën se Shtetet e Bashkuara do të tërhiqen nga marrëveshja bërthamore me Iranin, duke deklaruar se ai po e bën botën më të sigurt.

“Shtetet e Bashkuara nuk bëjnë kërcënime të zbrazëta,” tha ai në një fjalim televiziv nga Dhoma Diplomatike e Shtëpisë së Bardhë.

Vendimi përbën një goditje ndaj aleatëve të SHBA dhe mund të thellojë izolimin e presidentit Trump në skenën botërore.

Zoti Trump tha se marrëveshja e vitit 2015, e cila përfshin Gjermaninë, Francën dhe Britaninë, ishte një marrëveshje “tmerrësisht e keqe dhe e njëanshme, që nuk duhet të ishte bërë kurrë.” Ai shtoi se Shtetet e Bashkuara do të vendosin nivelin më të lartë të sanksioneve ekonomike.”

Vendimi i Presidentit Trump nënkupton se qeveria e Iranit duhet të vendosë nëse do tërhiqet ashtu si SHBA, apo do të përpiqet të shpëtojë atë që ka mbetur nga marrëveshja.

Irani ka ofruar deklarata kundërthënëse në lidhje me vendimin që mund të marrë dhe përgjigjja mund të varet nga mënyra se si saktësisht Presidenti Trump tërhiqet nga marrëveshja.

Një zyrtar i informuar rreth vendimit, tha se Presidenti Trump do të rivendoste të gjitha sanksionet ndaj Iranit, të cilat ishin hequr nga marrëveshja e vitit 2015 dhe jo vetëm ato që duhet të skadonin së shpejti.

Mbështetësit e idesë për ta ndrequr marrëveshjen, shpresonin se zoti Trump do të zgjidhte një qasje që mund të linte më shumë hapësirë për ta ndryshuar qëndrimin më vonë, nëse do të siguronte kufizime shtesë nga ana e vendeve evropiane që po përpiqeshin pa sukses për të negociuar me të.

Megjithatë, administrata ka planifikuar të lejojë një periudhë prej së paku tre muajsh dhe ndoshta deri në gjashtë muaj, në mënyrë që bizneset dhe qeveritë të mund të mbyllin operacionet që shkelin sanksionet e rivendosura nga SHBA.

Ndërsa zyrtarët e administratës i njoftuan të martën udhëheqësit e Kongresit rreth planeve të Presidentit Trump, ata theksuan se ashtu si me marrëveshjen e rëndësishme tregtare për Azinë dhe me paktin e Parisit për klimën nga të cilat Presidenti Trump hoqi dorë, ai mbetet i hapur për rinegociimin e një marrëveshjeje më të mirë për Iranin.

Marrëveshja me Iranin, e arritur në vitin 2015 nga Shtetet e Bashkuara, fuqitë e tjera botërore dhe Irani, hiqte shumicën e sanksioneve amerikane dhe ndërkombëtare kundër Teheranit. Si këmbim, Irani binte dakord për kufizime në programin e tij bërthamor që e bënin të pamundur prodhimin e një bombe, së bashku me inspektime të rrepta ndërkombëtare.

Me disa lëvizje diplomatike së minutës së fundit, që arritën pikën kulmore me vizitën e kryediplomatit britanik në Uashington, anëtarët evropianë të marrëveshjes u hapën rrugë shumicës së kërkesave të Presidentit Trump, sipas zyrtarëve, diplomatëve dhe zyrtarëve të tjerë të informuar mbi negociatat. Megjithatë, ata u larguan me bindjen sanksionet do të rivendoseshin.

Presidenti Trump foli të martën rreth vendimit të tij me Presidentin francez Emmanuel Macron dhe me udhëheqësin kinez Xi Jinping. Sekretari i jashtëm britanik erdhi në Uashington këtë javë për të bërë një përpjekje të minutës së fundit që SHBA të mbeteshin në marrëveshje, sipas një diplomati të lartë britanik. Diplomati, i cili foli në kushte anonimiteti, tha se Britania do të vazhdojë përpjekjet që marrëveshja të mbetet në fuqi.

Disa orë përpara njoftimit, vendet evropiane u takuan për të nënvizuar mbështetjen e tyre ndaj marrëveshjes. Zyrtarë të lartë nga Britania, Franca dhe Gjermania u takuan në Bruksel me Zëvendësministrin e Jashtëm të Iranit për Çështjet Politike, Abbas Araghchi.

Nëse marrëveshja bie, Irani do të jetë i lirë të rifillojë veprimtaritë e ndaluara për pasurimin e uraniumit, ndërsa bizneset dhe bankat që punojnë me Iranin do të duhet të tërhiqen, përndryshe bien ndesh me ligjin amerikan. Zyrtarët amerikanë ndërkaq po përpunojnë planet për mënyrën se si do t’ia paraqesin publikut tërheqjen nga marrëveshja dhe të shpjegojnë pasojat komplekse financiare të këtij vendimi.

Në Iran, shumë njerëz kanë shprehur shqetësim të thellë sesi vendimi i Presidentit Trump mund të ndikonte në ekonominë tashmë në gjendje të vështirë. Në Teheran, presidenti Hassan Rouhani u përpoq të qetësonte publikun, duke buzëqeshur ndërsa vizitonte një ekspozitë nafte. Ai nuk e përmendi drejtpërdrejt me emër Presidentin Trump, por theksoi se Irani vazhdon të kërkojë “angazhim me botën”.

“Ka mundësi që të përballemi me disa probleme për dy apo tre muaj, por do ta kalojmë,” tha zoti Rouhani.

Sipas skenarit më të mundshëm, Presidenti Trump do të lejojë rivendosjen e sanksioneve ndaj bankës qendrore të Iranit, për të goditur eksportet e naftës, thanë burime të mirinformuara. Pastaj, administrata mund t’u japë atyre kompanive që bëjnë biznes me Iranin një periudhë gjashtë mujore për t’u tërhequr dhe për të shmangur shkeljen e sanksioneve.

Presidenti Donald Trump thotë se e zgjedhura prej tij për postin e Drejtoreshës së Agjencisë Qendrore të Zbulimit, Gina Haspel, “është bërë objekt sulmesh, sepse ka qenë shumë e ashpër me terroristët”.

Presidenti shkroi një tweet të hënën në mëngjes, pas njoftimit në media, se Haspel kishte ofruar javën e kaluar dorëheqjen nga kandidatura e saj, për shkak të shqetësimit të zyrtarëve të Shtëpisë së Bardhë për rolin që kishte patur në metodat e ashpëra të marrjes në pyetje të të dyshuarve për terrorizëm.

“Mendoni që në këto kohë shumë të rrezikshme, ne kemi njeriun më të kualifikuar, një grua që demokratët nuk e duan, sepse është shumë e ashpër ndaj terroristëve. Dil fitimtare Gina!”– shkruan Presidenti.

((https://twitter.com/realDonaldTrump/status/993446539988217857 ))

Siç njoftoi fillimisht gazeta The Washington Post, Haspel kishte dyshime se mund të zhvillohet një seancë konfirmimi në Senat me pyetje të ashpëra, për të cilën ajo mendon se mund të dëmtojë jo vetëm CIA-n, por edhe reputacionin e saj.

Sipas njoftimit të mediave, zyrtarë të lartë të administratës Trump, nxituan për t’u takur me zonjën Haspel në zyrën e saj në CIA, për të diskutuar lidhur me shqetësimet e saj dhe deri mbrëmë në darkë, emërimi i saj mbetet në fuqi.

“Emërimi i saj nuk ka për t’u përmbysur nga kritikë partiakë, të cilët mbajnë anën e Unionit Amerikan për të Drejta Civile lidhur me mënyrat se si CIA ruan sigurinë e popullit amerikan.”, tha zëdhënësi i Shtëpisë së Bardhë, Raj Shah.

Seancat e konfirmimit të zonjës Haspel fillojnë të mërkurën. Gina Haspel është aktualisht drejtoreshë në detyrë e CIA-s dhe veterane që prej 33 vjetësh e agjencisë së zbulimit.

Megjithëse shumë prej aktiviteteve të saj këto vite janë sekrete, organizata libertariane siç është Unioni Amerikan për të Drejtat Civile dhe një numër i madh demokratësh, thonë se ajo nuk duhet kualifikuar për këtë post, pasi ka drejtuar një qendër për marrjen në pyetje në Tajlandë.

Dy të dyshuar si terroristë islamikë ju nënnshtruan metodave të rënda të marrjes në pyetje, më konkretisht, praktikës së simulon ndjesinë e mbytjes, për të cilën kritikët thonë se është një formë torture.

Agjencia “Associated Press” njoftoi se në takimet e saj me senatorët në prag të seancave të konfirmimit, Haspel i siguroi ata se si drejtoreshë e CIA-s, ajo do t’i kundërshtonte teknika të tilla brutale. Mundet që ajo t’i përsërisë këto garanci gjatë seancave dëgjimore të së mërkurës.

Një zëdhënës i CIA-s tha se ligjvënësit dhe publiku do të kenë rastin të njohin “Gina Haspelin e vërtetë” të mërkurën dhe të shohin, sipas zëdhënost, se ajo është një person i admirueshëm, që do të bëhej një shefe zbulimi e shkëlqyer.

Sekretari i Jashtëm britanik, do të përpiqet të ndikojë tek administrata e presidentit Donald Trump, që të mos heqë dorë nga marrëveshja e arritur në vitin 2015 ndërmjet Iranit dhe fuqive botërore për kufizimin e programit bërthamor iranian, në shkëmbim të lehtësimit të sanksioneve

Sekretari Boris Johnson takohet të hënën me nënpresidentin amerikan, Mike Pence dhe këshilltarin për Siguri Kombëtare, John Bolton.

“Partnerët britanik, amerikan dhe evropian janë gjithashtu të bashkuar në përpjekjet për të trajtuar sjelljen iraniane që e bën rajonin e Lindjes së Mesme më pak të sigurt – aktivitetet kibernetike, mbështetjen e tij për grupe si Hezbollahu, programin e rrezikshëm raketor dhe armatosjen e milicisë Houthit në Jemen “, tha sekretari Johnson para vizitës së tij.

Presidenti amerikan, Donald Trump, kritik i shpeshtë i asaj që ai e quan marrëveshje të mangët, tha se do të vendosë deri më 12 maj nëse Uashingtoni do të vazhdojë t’i përmbahet marrëveshjes bërthamore.

Britania, Kina, Franca, Rusia, Gjermania dhe Shtetet e Bashkuara negociuan marrëveshjen me Iranin midis pretendimeve se Irani po punonte për zhvillimin e armëve bërthamore. Irani vazhdimisht mohoi pretendimet e tilla. ndërsa ka theksuar se ka të drejtë të zhvillojë programin e raketave balistike për qëllime mbrojtjeje.

Presidenti iranian Hassan Rouhani tha të dielën gjatë një fjalimi të transmetuar në televizion që “nëse Shtetet e Bashkuara largohen nga marrëveshja, do të pendohen si kurrë më parë në histori”.

Ambasadori britanik në Shtetet e Bashkuara, Kim Darroch, tha të dielën në një intervistë me rrjetin CBS, se sekretari Johnson dhe presidenti Trump biseduan të shtunën në telefon për marrëveshjen bërthamore dhe se presidenti ende nuk e ka marrë vendimin e tij përfundimtar.

“Nuk është një marrëveshje e përkryer, asnjë marrëveshje nuk është kurrë e përsosur dhe presidenti është i shqetësuar me të drejtë për aktivitetet rajonale të Iranit, të cilat janë të dëmshme për sigurinë dhe qëndrueshmërinë “, tha ambasadori Darroch.