Nesër shkoi vetëm

Për të blerë bukë

Një  serenadë ere

Vjen po aq e furishme

Lozin degët e lisave

Në vallën  rrahje

udhë as që shkurtohet

As që s’madhëron

Gjithçka shpirti   në vete zienë

Një tullumbace fluturon e fluturon

E të bie poshtë harron.

Melankoli e trishtuar  e  ditës

Harku I vjetër rritet

Blej pak qumësht dhe djath

Një zë  amnistije më përshpërit

Dhe do të bëhesh ,nga dheu je ngrit.