MOTIVE  TYMI
Në guvën e  hutinit
Përditë  ka mjegull
Ka terrinë
Ka  edhe tym

Fushës  i vije
Si  vjen  mëngjesi
Një tis i rënd
Si kur  shkëput
Guri xehe nga minatorët

Dhe  kudo  dritë dhe ku do mjegull
Gjahut të ndërkryer

E s’bën punë ombrella
As syzet  mbrotjtje

Kur rritet e shumohet
Mjegull me tym
E shtrohet e ndehet
Si qilim.

BREGORJA MARROQE

Përtej  teje në bregore
Është plepi gri
Dhe  strofull e lejekut
Që djepin e përkund era
E udha është po kjo udhë
Kur vinin e shkonim në qytet
Për senviq dhe mollë
Plepi gjitmonë ishte
Vëzhgusi  i të pa priturave
Ta zëmë kur binte shi me stuhi
Dhe gjerdhe ishin të mbyllyra
Dhe  pishat rrinin në hidhërim
Veç maca ngjitej lart në panjë
Për hulumtime ekologjike
Pastaj shuante më vezë oreksin  e saj.

Nuk vinte ndihma as ngushëllimi
Kishin  hy nëpër mejhane
Dhe rrast kishin  dendur llafe
Gocat përdredhnin shtatin e tyre

Kjo erë e marrë  luante danc
Më fustanet e gocave
Si shtamba gjoksin

Bregorja bëhej  marroqe
Si një adoloshente  që përmjerrej

A ISHTE HIJE A LARASH
-Sentimental  zyrtar-

Ranë gjethet
Po jo të gjitha
Nëpër livadh

M’u përvodh një si hije
Si  ftoj apo  shitoj
në sy e goj’

si me dekret
U shfaq sakaq
Sentimental zyrtar
As zjarrmi, as ujë në bokall

Dhe e  lashë
Mori udhë
A qe hije
A ish larash

ÇELET UDHA
Grafi  e rreptë  ishte   harfa
Që  linte  mbas   tinguj
Që qiparisi lartësi
Kur i turbulloj
Yjet qiellit

Mbase  morfema  na  diktonin
Një  oreks që  ëmblëson
Kur  livadhet kot asdisën
Në pranverën e harlisur.

gjithçka  shtrohet në sofër
urtisë  i çel udha e pasosur