Historia shënon se në këtë datë të rëndësishme në historinë e fisit shqiptar, Heroi iPërgjithmonshëm i Kombit shqiptar, Gjergj Kastrioti-Skenderbe, në atë datë, shekuj më parë, u kthye nëAtdhe për të filluar kryengritjen e shqiptarëve kundërpushtuesve osmanë. Me një grup prej 300-kalorsishbesnikë shqiptarë që shërbenin në ushtrinë osmane, Gjergj Kastrioti-Skenderbe braktisi ushtrinë turke dhe u nis drejt Krujës. Pas largimit nga beteja e Nishit, siudhëheqës ushtarak i ushtrisë osmane në vitin 1443, aii drejtohet vendlindjes së tij Shqipërisë, duke arrijtur nëKrujë, ku me 28 nëntor po të njëjtit vit, Gjergj Kastriotingriti flamurin kuq e zi me shqiponjën dykrenare, duke shpallur, njëkohësisht, çlirimin e trojeve arbërore ngapushtuesit turq dhe themelimin e shtetit të parë shqiptarpas disa shekujsh. Me marrjen nën kontroll të kështjellës së Krujës, si një prijës i vërtetë i Kombit të vet, Skënderbeu shpall pavarësinë nga PerandoriaOsmane, duke u bërë kështu udhëheqsi i parë për njëçerek shekulli i shqiptarëve, por jo vetëm, në luftën e tyre për liri nga pushtuesit osmanë. Pa dyshim një datëe tillë historike do ishte me rendësi për çdo komb tjetërnë botë, si një ditë që shënon, sado simbolikisht dhe përkohsisht, lirinë dhe pavarsinë e vet, nga Perandoriamë e fuqishme kohës.

Po a shënojnë sot, zyrtarisht, Shqipëria dhe Kosova sidy shtete shqiptare të lira e të pavarura të kohësmoderne, përvjetorin e nëntorit historik të vitit 1443 —si një ditë simbolike të çlirimit të trojeve shqiptare ngaSkendërbeu – dhe si një kujtim por edhe reflektim ithellë – ndaj meritave të Prijsit të Kombit, i “ciligjithëherë, mbi çdo interes, ka venë vlerat kombëtare tëtrashëguara të besës, të nderit, e të burrënisë”, siç e ka cilësuar Papa Pali i VI me rastin e 500-vjetorit të Heroit të Shqiptarëve, duke u shprehur se, “FatosiGjergj Katrioti- Skënderbeu ka qenë personifikimi igjallë i këtyre cilësive dhe se këto virtyte Gjergj Kastrioti ua ka lënë në rojë e trashëgim të shënjtë nëAtdhe dhe në mërgim”, është shprehur Papa Pali i VI, në fjalimin e tij para shqiptarëve mërgimtarë në Romëdhe Vatikan, me rastin e 500-vjetorit të Skenderbeut.

Po çfarë ndodh sot me trashëgiminë dhe vlerat e Gjergj Kastriotit-Slenderbe: të besës, të nderit, e të burrënisëndër rradhët e shqiptarëve në Atdhe dhe në mërgim? Sot, në këtë përvjetor të hyrjes së Gjergj Kastriotit nëKrujë, i bie kujt në mend – sidomos klasës politike, këtyre “prisjave” aktualë të kombit sot, përtrashëgiminë dhe vlerat e Heroit të madh Kombëtar. Nuk ma merr mendja!

Nëqoftse historia e këtyre 35-viteve të fundit na mësonndonjë gjë sa i përket kujtimit, respektimit dhe nderimit të trashëgimisë dhe vlerave të HeroitKombëtar, anë e mbanë trojeve shqiptare, atëherë, mbetet shumë për tu dëshiruar.

Për fat të keq, vihet re gjatë viteve se në vend që – me zemër dhe me shpirt të pathyeshëm shqiptari –me respekt dhe mirënjohje të kujtohet dhe të nderohetpërgjithmonë Heroi i Kombit Gjergj Kastrioti –Skenderbe, pushtetarët e sotëm sidomos në Tiranë, prania e përmendores së Gjergj Kastriotit në kryeqyteinshqiptar është më shsumë një prani e bezdishme mëshumë se një simbol krenarie. Shpeshherë gjatë viteveata kanë mbuluar statujën e Skenderbeu në Sheshin mu në qëndër të Tiranës gjatë vizitave të presidentit turk, Erdogan në Tiranë, ndërkohë që Presidenca në raste të tilla ka hequr bustin e Skenderbeut nga salla e takimitnë takimet me presidentin Erdogan në Tiranë.

Merreni me mend nëse Londra zyrtare do i kishtekërkuar presidentëve amerikanë që në vizitat e udhëheqsve britanikë në Shtëpinë e Bardhë të heqninfotografitë e Xhorxh Washingtonit ose të tjerëve për të mundësuar vizita të tilla zyrtare, me qëllim që të moszemëronin anglezët. Absolutisht e paimagjinueshme! Por për botën e çudirave të politikkës aktuale shqiptare, çdo gjë është e mundur dhe e lejueshme në emër të interesave personale, qofshin ato edhe në dëminhistorik ndaj vlerave dhe identitetit kombëtar të shqiptarëve.

Uroj në këtë përvjetor (3 nëntor, 1443) të hyrjes sëGjergj Kastriotit-Skenderbe në Krujë, që ky brez ishqiptarëve, mbrojtës dhe përgjegjës sot i interesavedhe identitetit historik kombëtar të shqiptarëve — tëmos jenë një brezni e nemur, e papërcaktuar dhe epapërgjegjshme ndaj identitetit kombëtar dhe qëllimevedhe interesave madhore të Kombit shqiptar. Por të jetënjë brezni burim shpresash për liri dhe bashkimkombëtar, në mbrojtje të vlerave bazuar nëtrashëgiminë morale, shpirtërore dhe kombëtare të Gjergj Kastriotit – Skendërbe.  Gjithmonë sipasSkënderbeut, me porosinë e tij: “Ngrehni Flamurinpërpara dhe tregohuni burra si gjithënjë.  Perëndia, sigjithnjë edhe pasketaj do të na ndihmojë dhe do të nanxjerrë faqebardhë.”  Ishte dhe është edhe sot kybesimi dhe amaneti i të Madhit dhe të Përgjithmonshmit të Kombit shqiptar. Por, për fat të keq, deri më sot është vështirë të thuhet se shqiptarëtjanë treguar “burra”, siç i donte Skenderbeu. Sigurishtqë jo duke mbuluar fytyrën e të Madhit Gjergj Kastriotit –Skenderbe, mu në mes të Tiranës, vetëm e vetëm, se dikush i huaj e kërkon një gjë të tillë.