Një zonjë e moshuar dhe e varfër myzeqare fiton shumë para në llotari. Ajo kurrë nuk ka udhëtuar dhe as nuk ka lënë kasollen e saj, vendos ta trajtojë veten me një festë në dhomën më të madhe, në hotelin më të bukur në Sarandë.

Sapo hyri në hotel ajo kërkoi një dhomë të madhe, shumë të madhe, në fakt më të madhen në hotel. Menaxheri thërret shërbyesin dhe i thotë të shoqërojë zonjën në suitën në katin e tretë.

Shërbyesi merr valixhen, por zonja nuk e ndjek dhe vazhdon të thotë “E dua më të madhe, e dua shumë më të madhe” dhe shërbyesi vazhdon të përgjigjet “ok, mirë, më të madhen, tani le të shkojmë”.

Është e kotë çdo fjalë, zonja e moshuar këmbëngul “E dua më të madhe, e dua shumë më të madhe!!”

Pas një gjysmë ore të mirë vajtje-ardhje, shërbyesi, duke humbur durimin, i thotë: “Zonjë e nderuar, kjo nuk është dhoma, është ashensori!!!”