Në floktoren e Nikollës hyn një alamet djali dhe shikon njerëzit që presin. I numëron 1,2,3,4,5,6,7 shikon orën dhe murmurit “epo kemi të paktën nja dy orë” dhe largohet.
Të nesërmen e njëjta skenë 1,2,3,4,5, “epo kemi gati nja dy orë” dhe largohet.
Edhe ditën e tretë 1,2,3, “uumm kemi një orë” dhe ai largohet. Kështu Nikolla thërret ndihmësin dhe i thotë “ndiqe atë njeri dhe më trego çfarë dreqin po bën, ai vjen çdo ditë këtu, shikon, numëron dhe më pas nuk kthehet më për të prerë flokët”.
Ndihmësi del dhe pas një ore kthehet e thote: “sa doli nga këtu ia mbajti për në shtëpinë e tjetrit dhe shkoi në shtrat me gruan e tjetrit….. çfarë bir kurve”!
Nikolla thotë: “dhe neve çfarë na intereson që fle me gruan………”
Ndihmësi “o jo, ai është kurvar, sepse kur largohet nga këtu shkon në shtëpinë e tjetrit dhe pastaj shkon në shtrat me gruan e tjetrit”!!
Nikolla: “e kuptoj dhe e kuptojmë nuk na intereson kush shkon me gruan e tjetrit!!”
Ndihmësi: “Më fal, Shef Nikolla, a mund të flas më qartë?!”.
Nikolla: “Mund të më flasësh më qartë…
Ndihmësi: “Atëherë ai djali i… që del nga këtu, shkon në shtëpinë tënde dhe fle me gruan tënde…”!!!

Admirali sheh rreth dhjetë anije të flotës armike dhe i thotë adjutantit të tij:
– “Ma sillni këmishën e kuqe që, nëse plagosem, ushtarët të mos ma shohin gjakun!”
Menjëherë pas kësaj adjutanti i thotë: – “Janë edhe 50 anije të tjera, admiral!!”
-“Të sëmës… epo m’i sill edhe pantallonat kafe…”

Turi shkon në një dyqan kafshësh për të blerë disa zogj. Ai sheh kafaze me papagaj të bukur, afrohet, shikon dhe pyet nëpunësin se sa kushtojnë.
Nëpunësi thotë “varet psh ky kushton 3000 euro, tjetri ngjitur 5000 dhe i fundit 15000”.
Turi: “por ata janë të njëjtë, pse gjithë ky ndryshim?”
Nëpunësi: “epo i pari mund të përkthejë nga shqipja në anglisht dhe anasjelltas”
Turi: “Por … dhe i dyti?”
Nëpunësi: “i dyti mund ta bëjë të njëjtën gjë edhe me spanjishten dhe frëngjishten”.
Turi “epo… pra çfarë të sëmës mund të bëjë ky i fundit?”
Nëpunësi: “I treti? i treti nuk mund të bëjë asgjë, por dy të tjerët e quajnë … profesor.”

Në stacionin policor të Durrësit po flitet për restorante.
Oficeri: “Kolegë, unë di një vend ku hani mirë dhe shpenzoni pak. Kam qenë edhe pardje dhe vetëm me 10 euro kam ngrënë një meze, pjatë e parë, pjatë e dytë, pjatë e dytë, ujë dhe verë!”
Ia kthen një polic: “Eh, të gjitha këto gjëra janë vetëm për 10 euro?”
Oficeri.” Po! dhe jo vetëm ëmbëlsirë, kafe dhe qumësht për kafenë!”
Polici: “E pabesueshme, por si është e mundur?”
Oficeri: “Ah dhe kjo nuk është e gjitha, sapo hyn të japin një biletë me numër dhe në fund të drekës tërhiqen tre numra, kush fiton çmimin e parë shkon lart (ka disa dhoma gjumi të posaçme) dhe argëtohesh për disa orë”
Polici: “Por dmth një mrekulli…. dhe a ke fituar ndonjëherë?”
Oficeri: “Jo, nuk kam fituar. Por gruaja ime tashmë ka fituar gjashtë apo shtatë herë!!!”

Ajo ka zbuluar se i dashuri është i martuar.

E pyet:

– Pse nuk më ke treguar se je i martuar dhe ke 4 fëmijë?!

Ai përgjigjet:

– Sepse jam i ndrojtur!!!

Një bionde është në një lokal dhe pranë saj është një grup djemsh që thonë sa budallaqe janë biondet.

Biondja largohet dhe duke u kthyer në shtëpi sheh një bionde tjetër në një fushë me një varkë kanotazhi.

Ajo ndalon dhe i thotë: “Për shkakun tënd, ne biondet konsiderohemi budallaqe… po të dija të notoja do të vija dhe do të të zhdëpja shqelma!!!”

Gruaja vjen në shtëpi pas herës së pesëmbëdhjetë që përpiqet të marrë patentë shoferi dhe burri e pyet me një ton tallës:
“Pra… ta kënaqën edhe kësaj here?”
Dhe ajo përgjigjet:
“Kësaj here ishin vetëm tre… por të paktën ma dhanë patentën!

Dy napolitanë, Çiro dhe Antonio, pasi kanë shpenzuar të gjitha paratë e tyre në Milanon e madhe, nuk kanë si të kthehen në shtëpi. Më pas ata vendosin të ndahen për një moment dhe të kërkojnë lëmoshë për të mbledhur shumën e nevojshme për t’u kthyer në Napolin e tyre të dashur. Prandaj ata e lanë takohen në stacionin e Milanos pas një ore. Siç e lanë, të dy takohen përsëri dhe Çiro pyet Antonion se si shkoi.

Antonio pergjigjet: “Çirù, është sigurisht e vertetë… veriorët janë njerëz të ftohtë… mendo pak, u maskova mirë si një i verbër i varfër dhe shkova në Piazza Duomo me një tabelë ku shkruhej KY QORR KA URI por gjithçka kam mbledhur vetëm 11 euro. Si të shkoi ty?”

Dhe Çiro: “Tri mijë euro mblodha…”.
Antonio habitet dhe bërtet: “E si e bëre?”
Çiro ia shpjegon me shumë qetësi: “Fare thjesht, o mik… Qëndrova këtu në stacion, mora një copë letër dhe me laps shkrova: JUGORI I VARFËR DËSHIRON TË KTHEHET SHTËPI!!!”

Një oficer policie më në fund merr leje dhe i bashkohet gruas së tij e cila prej një muaji ka pushuar në plazh.

Natën polici (pas një muaji esëll) dëshiron të bëjë dashuri, por gruaja e tij ka frikë se mos zgjohen të vegjlit, ndaj vendosin të shkojnë në plazh.

Në plazh fillojnë të bëjnë nxemje, por mbërrin një patrullë policie: “Duart lart! Tregoni dokumentet!”

Oficeri i policisë prezantohet: “Unë jam kapiten Guri, jam kolegu juaj!”

Komandantja e patrullës: “Si urdhëron, kapiten Guri! Ju mund të shkoni, por partnerja duhet të qëndrojë, sepse është e treta herë që e gjejmë në plazh duke bërë këtë punë!!!

Pa çelur sytë mirë, gruaja ia jep burrit këtë sihariq:

– Zemër, së shpejti do të bëhemi tre!

– Vërtet! Sa i lumtur jam! A je e sigurt?!- pyet burri i befasuar.

– Patjetër! Sapo më mori mamaja në telefon. Vjen nesër në mëngjes!!!

Dikush kishte shkruar me shkumës te oborri i pallatit:

– Sot, kur të ikë burri yt në punë, më telefono menjëherë!

Atë ditë asnjë nga burrat e pallatit nuk shkoi në punë!!!

Takohen rastësisht dhe përqafohen dy të dashuruar tiranas:

– Oh, zemër, kur më përqafon ti, më duket se jam në qiellin e shtatë! – thotë ai.

-Edhe unë, zemër, kur më përqafon ti, më duket se jam në autobusin e Kamzës! – thotë ajo.