Jemi në Gjirokastër. Një djalë po shtyn me shumë vështirësi një karrocë të stërngarkuar në rrugicat e qytetit, kur has në dy burra që e mëshirojnë dhe i japin dorën për ta shtyrë karrocën deri në majë të kodrës.

Djali falenderon por burrat i sugjerojnë t’i thotë zotërisë ta ngarkojë më pak që të ketë më pak përpjekje, por djali i përgjigjet:

“Unë i them gjithmonë zotërisë por ai gjithsesi më ngarkon dhe më thotë se një idiot që të ndihmon gjithsesi do ta gjesh gjithmonë!!!”

-Çfarë do të bëjmë sonte?!
-Dashuri!
-A je i sigurt?
-Po sigurisht!
-Ok, atëherë do të zhvishem?!

-E pse do t’i heqësh rrobat?
-Për të bërë dashuri!
-Kush të tha që duhet të heqësh rrobat për të bërë dashuri?
-Une nuk e di…

-A mund të provojmë mënyra të tjera?
-Jam kurioz me thuaj…do te ndjek
-Vish sërish rrobat, hajde këtu pranë meje, të bisedojmë sa të lodhemi, të qeshim, të luajmë.
Po sikur të shikonim njëri-tjetrin derisa të mbetemi pa fjalë, dhe atje, në atë moment, kur shprehjet bëhen të pamjaftueshme për të shpjeguar atë që ndjejmë, në atë heshtje të pafundme mund të përpiqemi të prekim njëri-tjetrin.
– Të prekemi?
-Po, me butësi, një përkëdhelje që zgjerohet butësisht derisa shndërrohet në një përqafim.
-Oh, sa bukur, po!
-Më lejo të të mbaj për dorën? E dëgjon?
-Po.
-Ndjenja është një nga mënyrat për të bërë dashuri, kjo është çështja.
Le të shikojmë pak gojën, qerpikët, buzët dhe nëse puthja vjen pa kërkuar leje, atëherë të gjitha kujtimet tona do të bashkohen, derisa të zbulojmë sekretet tona më të papajtueshme.
– Më lër të shikoj shpirtin tënd edhe pak derisa të lodhesh, derisa sytë e tu të kërkojnë të mbyllen…
Por ne do t’i detyrojmë ata të qëndrojnë të hapur dhe a e di pse?
-Pse?
-Sepse ne do të vazhdojmë të bëjmë dashuri.

Një burrë i dehur futet në një lokal. Ai ka një kapele qesharake në kokë, është i veshur me smoking dhe bërtet:

-“Gëzuar Vitin e Ri të gjithëve!

“Më falni, por…” tregon banakieri, “shiko, është mars!!”

“Mars??? Joooo” i përgjigjet burri “Kësaj radhe gruaja ime do të më vrasë, nuk kam ardhur kurrë kaq vonë në shtëpi!!”

Tri rregullat e një martese të lumtur:

1- Një ekuilibër i përkryer duhet të mbretërojë gjithmonë në shtëpi: ndonjëherë gruaja duhet të ketë të drejtë, ndonjëherë burri duhet të jetë gabim.

2- Kur duhet të merret një vendim, nëse ka marrëveshje, gjithmonë vendos burri, nëse nuk ka marrëveshje, vendos gruaja.

3- Në fund të një debati fjala e fundit i takon gjithmonë burrit: “Ke të drejtë e dashur”.

Dy miq në bar shohin një braziliane të bukur duke kaluar.
Njëri thotë: “Të sëmës, çfarë gruaje! Në Brazil janë të gjithë zuska… ose futbollistë…”
Tjetri “oh, e bukur, kjo është gruaja ime!!”
– “Oh po!?…. dhe në çfarë roli luan ajo?”

Njëra sapo është kthyer në Tiranë nga Parisi dhe e pyet mikesha:
-E di që ishe në Paris, një qytet vërtet i bukur?
-I mrekullueshëm!
-… dhe ndërsa ishe atje bëre një kurs gatimi, nouvelle cousine!
-I mrekullueshëm!
-Në kohën e lirë shkoje në palestër dhe mbaje formën…
– Vërtet e mrekullueshme!

– Mendoj se ke pasur edhe kohë të shkoje në parukeri dy herë në javë dhe të bëj masazhe çdo ditë!
– E mrekullueshme!..
– Dhe çfarë bëre mirë?
-Kam marrë një kurs Bon Ton…
-Dhe çfarë mësuat?
-Shume gjera. për shembull për të thënë: “i mrekullueshëm”!
-Ah… pse çfarë thoje në fillim?
– Sa koti!

Ai: -Ti je shtëpia ime. Sytë e tu janë dritaret e botës. Goja jote, vatra e zjarrit. Ballkonet e gjoksit tuaj të mbuluar me trëndafila…
Ajo: -Dhe vë bast që tani dëshiron të bësh një xhiro nëpër bodrum!!

Një grup miqsh të vjetër flasin për koston e ilaçeve.
Tonini: “Oh po, në qytetin këtu afër gjeta një farmaci e cila është shumë e përshtatshme, për të njëjtin çmim të japin katër ose pesë herë më shumë. Një ditë bleva krem ​​për hemorroide, tubi ishte sa një bukë”

Nikolla: “Është e vërtetë, shkova edhe unë. Bleva shurupin në vend të shishes së zakonshme, me të njëjtin çmim, më dha një shishe të madhe nja dy litra”.

Riku: “Unë bleva aspirinë, më dhanë një pako sa një kuti këpucësh dhe tabletat ishin sa pjata!”

Me pak fjalë, të gjithë janë entuziastë për këtë farmaci, vetëm Kolini hesht, pastaj Tonini thotë: “Kolin, a ke qenë ndonjëherë atje?”
Kolini: “Po, edhe unë shkova atje, por nuk bleva asgjë!”
Nikolla: “Aaah dhe pse?”
Kolini: “Ooooh wow, më duheshin … suposto!!!”

-Pse tornadot më të mëdha kanë emra grash?- pyet njëri mikun e tij.
-Sepse kur mbërrijnë janë të nxehta e të lagështa… dhe kur ikin marrin me vete gjithçka, edhe shtëpinë e makinën!!!-përgjigjet tjetri.

Një burrë thërret gruan e tij nga puna dhe i thotë:
-E dashura ime, shefi më kërkon të shkojmë për peshkim me të në Kanada me disa klientë shumë të rëndësishëm… Po ikim për një javë dhe, kur të dal nga zyra, do të marr gjithçka! Oh dhe mos harro pizhamet e mia prej mëndafshi blu!

Gruas i duket pak e çuditshme që burri i saj kishte nevojë për pizhame kaq luksoze për një ekskursion peshkimi, por si një grua e mirë, ajo bën atë që i kërkon burri.

Një javë më vonë burri kthehet… Pak i lodhur, por i lumtur… Gruaja e pret dhe e pyet:
– A keni peshkuar shumë…?
-Uff! Kemi kaluar shumë kohë duke peshkuar, por kemi kapur pak peshq… Por pse nuk paketove pizhamet e mia blu, siç kërkova?

Dhe gruaja përgjigjet:
-Po, i paketova… E futa në kutinë e mjeteve të peshkimit!

Toni ankohet për gruan e tij se nuk e dëgjon, nuk e lë të flasë, me pak fjalë është një grua police.
Nikolla i thotë: “Bëje këtë, sonte sapo të hysh në shtëpi fillo të bërtasësh dhe përplasësh dyert, sirtarët dhe të gjitha gjërat që gjen përballë dhe bërtas, bërtas fort. Do të shihni që ajo frikësohet dhe ndihet më e qetë”.

Të nesërmen në mëngjes ata shihen përsëri dhe Toni thotë: “Koli mbrëmë shkova në shtëpi dhe bëra si thua ti. Unë hodha në erë gjysmën e shtëpisë dhe bëra një rrëmujë që e gjithë ndërtesa mund ta dëgjonte…”

Nikolla: “Toni… dhe gruaja jote? çfarë bëri ajo?”

Toni: “Asgjë… është te mamaja e saj, nesër vjen në shtëpi!!!”