Gjarpëri është zvarranik, ndërron lëkurën e tij çdo 41 ditë dhe duhet që çdo orë të lagë trupin e tij në ujë dhe çdo tre orë të lyhet me locion për të mbijetuar.

Disa nga karakteristikat e gjarpërit ngjasojnë shumë edhe me njeriun, kryesisht kur ai është helmues ndaj armikut. I tillë u quajt Hashim Thaçi në kohën e luftës në Kosovë, për të marr primatin e Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, automatikisht për Serbinë u perceptua si armiku numri një i tyre. U tha se “ helmoi “ shumë serbet, ndaj edhe ata ende ia kanë frikën.Por bashkë me mbarimin e luftës, edhe lëkura e tij prej gjarpëri ndryshoi. I veshur me kostume moderne, kollare të markave të njohura, me frizurën e ngjashme të Elvis Presley, mori primatin e qeverisjes së vendit.

Menduam se helmin e kishte nxjerr jashtë, se bashkë me përfundimin e luftës s’do helmonte më askend.

Mjaft kohë fshehu helmin nën dhëmbë dhe me ndihmën presë , krijoi pershtypjen e një lideri modern, aq sa edhe u nominua për Çmimin Nobel për paqe. Shpesh herë ndjente peshën e kollares, i dukej më e rendë se lëkura e gjarpërit, se ashtu u ndjene më burrë, më trim.I shtyrë për te mos qenë ai që është, transformimi nën lëkurën e njeriut po ia ndalonte jetën.Nuk mund të rrinte dot pa pi gjakun e një populli mijëvjeçarë, të rropatur në për intriga historie të armiqëve. Nuk kishte cfarë të bënte tjetër, nuk mund të rezistonte dot, nuk mund të evulonte dot. Nuk rezitoi gjatë,pas protestes se fundit të opozitës, u shfaq pa kollare, me nje shikim vrasës prej “ Gjarpëri ”. Derisa po mbante lart krenarinë e një fitimtari prej, ku kundërshtari tërhiqet nga frika, e tha troq “ata kishin dërguar mesazhe na pritni në Qeveri, e ne ishim 20 metra larg binës. Ata u larguan me bisht në shalë si qyqarë”,per te shtuar se “ po të vinin sdo i kishim prit me kafe “. “ Gjarpëri ” i dikurshëm , ishte përgadit për mejdan, për të qëruar hesapet me ata që mendojnë ndryshe dhe protestojnë për korrupsionin dhe krimin, si dhe dëmin që po i shkakton vendit. Kjo ngjason me batutën “ ta pre malin , edhe ski çka bën “, derisa gjarpëri përseri u vesh me lëkurën e “ luftëtarit”, për të helmuar qyetetarët e tij për egot e tij shtatazarak.

Sa me shumë po afrohet dita kur synon të bëhet i pari i vendit, aq më tepër uni për gjak po shtohet…Gjarpëri do gjak…..!!!

Prokuroria Speciale ka nisur hetimet kundër tre personave për veprën penale të krimit të organizuar që lidhet me transaksionet e dyshimta nga Fondi i Republikës së Kosovës. Kryeprokurori i Shtetit, Aleksandër Lumezi i ka konfirmuar hetimet.

Transaksionet e mbi gjysmë milioni euro nga Fondi i Republikës së Kosovës i njohur si 3%-shi, janë bërë objekt hetimesh të Prokurorisë Speciale të republikës së Kosovës, ka mësuar gazeta online Insajderi.

Prokurori special, Faik Halili ka nisur hetimet për krim të organizuar me këto transaksione. Baza e hetimeve është bërë një raport i Qendrës së Inteligjencës Financiare (FIC) që është hartuar gjatë hetimeve kundër Ilir Tolajt, Bujar Bukoshit dhe të tjerëve, në vitin 2012. Raporti hetimor që i ishte dorëzuar Prokurorisë Speciale të Republikës së Kosovës, është publikuar të premten nga Insajderi.

Dokumenti flet për tërheqje të mbi gjysmë milioni euro nga Fondi i Republikës së Kosovës gjatë viteve 2006-2011.

Këto para janë tërhequr nga bankat në Gjermani, Itali, Shqipëri dhe Belgjikë, ku janë të deponuara fondet e 3 përqindëshit.

Të dhënat e këtyre fondeve, tregojnë se Fondi i Republikës së Kosovës-i regjistruar si OJQ- ka llogari në Gjermani, Itali, Shqipëri dhe Belgjikë. 16 transaksionet bëhet fjalë për shtatë, deri në 50 mijë euro.

Kryeprokurori i Shtetit, Aleksandër Lumezi ka konfirmuar për Insajderin nisjen e hetimeve.

“Mund t’ju konfirmoj se Prokurori i Prokurorisë Speciale të Republikës së Kosovës, i ngarkuar me këtë rast ka nxjerr aktvendim për fillimin e hetimeve kundër tre personave”, ka thënë Lumezi.

Kryeprokurori i Shtetit nuk ka folur për detajet e hetimit me arsyetimin se është në fazën fillestare, por ka garantuar se deri në fund të këtij viti do të dalin rezultate konkrete të hetimit.

Burime nga Prokuroria Speciale kanë thënë se më herët kishte nisur një hetim për këtë fond bazuar në deklaratat e Musa Dakës, kryetar i Lidhjes Demokratike të Kosovës në Amerikë. Por, ky hetim ishte mbyllur për shkak të parashkrimit të veprave.

“Të gjitha keqpërdorimet para vitit 2004 janë të parashkruara”, ka thënë ky burim. Bujar Bukoshi ditë më parë e ka pranuar se janë kryer këto transaksione, por nuk ka sqaruar se për çfarë qëllimesh. Ka thënë se të gjitha janë bërë me miratimin e Bordit të Unionit të Fondeve të Republikës së Kosovës (UFORK), pjesë e të cilit ka qenë kryeministri aktual Isa Mustafa.

Bukoshi ka refuzuar kërkesën për qasje në dokumentet e këtij fondi me arsyetimin se kjo çështje tashmë është e mbyllur për të. Ka thënë se paratë janë tërhequr nga Naser Osmani, deputet i LDK-së dhe Atdhe Gashi, ish këshilltar i tij.

Osmani e Gashi kanë mohuar se kanë pasur qasje në llogaritë bankare jashtë vendit.

Kryeministri Isa Mustafa, ish-ministër në Qeverinë e Bukoshit në Ekzil, vazhdon të hesht për këtë çështje.

Raporti i hetimeve financiare të FIC-it mban datën 27 mars 2012. Dyshimet kanë të bëjnë me pastrim parash. Dokumenti është i klasifikuar si “konfidencialitet i rreptë”.

Analiza është kryer bazuar ne një kërkesë të Zyrës së Prokurorisë Speciale të 15 dhjetorit 2011 dhe 4 janar 2012. Kërkesat lidheshin me dyshimet për pastrim parash nga Ilir Tolaj, Bujar Bukoshi dhe të tjerë.

Hetimi i FIC-it thotë se Bujar Bukoshi është person i autorizuar për llogarinë e Fondit të Republikës së Kosovës.

Fondi është një Organizatë Joqeveritare e regjistruar në New-Ulm të Republikës Federale Gjermane. Themelues dhe nënshkrues të statutit ishin: Bujar Bukoshi, Pjeter Coli, Isa Mustafa, Shaban Bobaj, Muhamet Bicaj dhe Begi Mazelxhin.

Në dokumentin hetimor thuhet se kryesit e këtyre transaksioneve nëpërmjet përshkrimit të tyre kanë thënë se transferet kanë për qëllim të mbulojnë “shpenzimet mujore” ose “pagesat” për zyrë. Por hetimi thotë se kjo nuk ka qenë e mundur të konfirmohet.

“Ky supozim nuk mund të konfirmohet nga përshkrimi i debiteve të llogarisë. Një pjesë e madhe e fondeve rregullisht transferohen te Union Fund for the Reconstruction of Kosovo (UFORK)*, thuhet në dokument.

“134,660 euro përmes 26 transfereve mes viteve 2006 dhe 2012. Janë shpenzuar 179,815 euro për ‘shpenzime’ të paspecifikuara, ndonjëherë duke përmendur ‘zyrën e UFORK-ut’”, thuhet në këtë dokument.

Mjaft gjatë kemi duruar duke qenë të shtypur, të  uritur, të papunë, të varfëruar, të shfrytëzuar dhe të  diskriminuar, nën kamxhikun dhe padrejtësitë e regjimit Millosheviqian, vallë pse u dashka të durojmë torturën e një regjimi të ri, të kamufluar nën petkun demokratik, të një regjimi të korruptuar, nepotist, burokratik, oligarkik antihuman, antiligjor dhe antidemokratik të këtyre tetë viteve të fundit!
Tetë vjet sa të gjata, të rënda e të mundimshme, ishin edhe të zeza për shumicën dërrmuese të popullit, duke mbijetuar në mjerimin dhe në varfërinë më të thellë dhe më të skajshme sociale në rajon.
Protesta e opozitës së 17 shkurtit 2016 përveq paqe dhe urti politike demonstroi edhe kulturë të lartë demokratike, duke ripërsërtiur kërkesat e saj, që qeveria e korruptuar dhe e dështuar e tandemit Mustafa-Thaçi, të tërhiqej vullnetarisht (sa më parë, aq më mirë) nga skena politike.
Strategjia paqësore e opozitës, dëshmoi para opinionit vendor dhe  para miqve tanë ndërkombëtar, se vërtet kemi të bëjmë me një pjekuri politike dhe demokratike njikohësisht, që po lufton kundër një qeverie kriminale, të korruptuar, mafioze, nepotiste, despotike, autokratike,antidemokratike dhe antipaqësore, e cila ka kohë që është shkëputur nga interesat e popullit të tyre.
Mirëpo, një strategji e tillë, nuk i shkoi për shtati regjimit totalitar të Thaçit e Mustafës. Deklaratat e mënjehershme të krerëve të qeverisë e treguan shpirtin e tyre antihuman dhe antidemokratik, nxitës dhe provokues ndaj opozitës.
Deklarata e Thaçit;  “Ata kishin dërguar mesazhe, na pritni në Qeveri, e ne ishim 20 metra larg binës. Ata u larguan me bisht në shalë si qyqarë”, e tregon qartë gatishmërinë e tyre për shkaktim të gjakderdhjes shqiptare  dhe shkatërrim të procesit të shtetëndërtimit pikërisht në ditën e 17 shkurtit, në ditën e shenjtë të njohjes ndërkombëtare të Pavarësisë së Republikës së Kosovës.
Kërcënimet e hapura të Hashim Thaçit, janë edhe një dëshmi më tepër, se insitucionet janë vënë në shërbim të klaneve, grupeve të interesit, dhe  individëve që me çdo kusht duan ta mbajnë peng shtetin dhe të ardhmen e qytetarëve të vendit.
Paraqitja para mediave, e tandemit Thaçi-Mustafa e dëshmonë në mënyrën më besnike nivelin e ulët të “kryeministrit” të vendit, i cili vetëm sa për sy e faqe e mbulon atë post, duke mos qenë në gjendje i vetëm të dali as para mediave, e lëre më të marri vendime të guximshme për vendin, apo thënë ndryshe vet po e dëshmon se është një kryeministër kukull në duart e Thaçit.
Vetëm dy ditë nga protesta paqësore, radha i erdhi përseri një dite të veshtirë në parlamentin e Republikës së Kosovës. Përseri opozita përdori gazin lotsjellës dhe bllokoi punimet e parlamentit.
Me ç’rast, pushteti shfaqi edhe njëherë karakterin e dhunshem te tij, duke tërhjekur zvarrë të zgjedhurit e popullit nga parlamenti, për t’i arrestuar më pas disa nga deputetët e opozitës.
Kjo ishte një dhunë e paralajmëruar nga Hashim Thaçi me 17 shkurti kur tha;  “Opozita u largua nga protesta me bisht ne shale”. Në vend që ta falenderonte opozitën për mënyrën paqësore të protestimit, e cila  parandaloi dhunën e pritshme nga pushtetarët në ditën e Pavarësisë, dhunë e cila përveqse do ta dëmtonte rëndë imazhin e Kosoves, do të mund të shkaktonte edhe viktima në njerëz dhe dëme të mëdha materiale.
Zgjedhjet e jashtëzakonshme janë i vetmi opsion i daljes nga kriza aktuale, e cila burimin e vërtetë nuk e ka të marrëveshjet e Brukselit, nuk e ka të “Zajednica” dhe as të demarkacioni aq shumë i përfolur në vend, por e ka tek TRADHTIA e madhe e liderit të LDK-së ndaj kolaicionit paszgjedhor-VLAN, pas një bllokade të gjatë 6 mujore institucionale në vend. Prandaj, ky është çmimi që po e paguajnë deputetët dhe qytetarët e vendit shkaku i aktit qyqar të Isa Mustafës.
Pra, shkaktari numër 1 në vend i të gjitha të këqijave pas zgjedhjeve të 8 Qershorit 2014 e këndej nuk është askush tjetër pos Isa Mustafës, e këtij njeriu me ambicie të sëmuara për pushtet dhe privilegje shtetërore.
Përgjegjësia asnjëherë nuk bie mbi njerëzit e papërgjegjshëm, por mbi ata që kanë mundësinë e parandalimit të së keqës dhe nuk e bëjnë atë. Në këtë rast, është LDK-ja mbetët  përgjegjëse kryesore, pse i mbështeti veprimet e papërgjegjshme të liderit të saj.
Në asnjë rrethanë dhe për asnjë çmim, LDK-ja, partia e besës dhe shpresës shqiptare nuk ishte dasht ta mbështesë aktin e tradhëtisë së Isa Mustafës, për t’u shndrruar në thyerëse të shpresave të qytetarëve për jetë në vendin e vet. Nuk ishte në traditën e LDK-së kapja e shtetit, instalimi i frikës dhe shantazhit politik.
Nëse vërtetë LDK-ja ka vendosur ta mbështes të keqen e vendit deri në vitin 2018-të, dëshirë kjo e Thaçit dhe Mustafës, atëherë Lidhja Demokratike e Kosovës duhet ta vlerësojë situatën pa ambiciet e pushtetit në të ardhmën, ngase me Isa Mustafën në pushtet, në zgjedhjet e 2018-s LDK-ja do të shndrrohet në parti minore në vend, pa ndonjë vlerë dhe rendësi politike për vendin.
LDK-istët, as mos ta mendojnë që do munden ta amnistojjnë vetën në të ardhmën, për heshtjen qyqare ndaj veprimeve antidemokratike të liderit të tyre, duke filluar nga periudha e VLAN-it, zgjedhja antidemokratike në kuvendin e VIII-të të partisë, nënshkrimi i “Zajednicës” e deri tek dështimet në qeverisjen e vendit.
Edhe një gjë dua t’ua rikujtoj disa mjeranëve politik brenda LDK-së që po e luajnë vallen e dreqit me SHIK-un; “Gjarpëri helmon edhe kur nuk kafshon”!

Meqë po flitet për respektin për Shtetet e Bashkuara të Amerikes (që padyshim është ndjenjë e thuaja të gjithë qytetarëve të Kosovës), do të ishte mirë të mësojmë pak nga ky shtet, dhe vlerat që promovon.

Ja, p.sh., mësimi i sotëm: Presidenti Obama thotë se kur vetëm kur edhe gratë janë të suksesshme – Amerika është e suksesshme. Gjatë viteve të fundit, politika e jashtme amerikane ka rritur jashtëzakonisht shumë kujdesin ndaj rolit të gruas dhe fuqizimit të saj në aspekt global. Madje, diskriminimin ndaj grave tashmë e konsiderojnë jo vetëm si cështje të të drejtave të njeriut, por edhe si kërcënim ndaj sigurisë kombëtare e globale.

E ku jemi ne? Një deputete e zgjedhur përplaset për toke me kokë, kontrollohet në trup nga policia gjatë ekzaminimit mjekësor, dhe shpifet me fotografi të manipuluara se kinse ka mbajtur bombolë gazi në organin gjenital. Asnjehere deri me sot nuk kam pare fushatë më të ulët e të ndytë, më shqetësuese dhe me fyese ndaj një gruaje e nëne se sa kjo qe ndodhi me lajmin për bombolën e gazit. Jam e bindur se një fushatë e tillë kurrë nuk do të lansohej ndaj një politikani burrë. Për mē keq, komentet seksiste ndaj grave, qoftë të politikës, qoftë të shoqërisë civile po vazhdojnë.

Deputetja e Lëvizjes “Vetëvendosje”, Albulena Haxhiu po qëndron ende në Qendrën Klinike Universitare të Kosovës, kështu ka njoftuar për “Zeri.info”, Adonis Tahiri nga zyra për media e Lëvizjes Vetëvendosje.

Haxhiu, e cila gjendet në katin e katërt të QKUK-së (Emergjencës), është duke ruajtur nga disa policë të Kosovës të cilët posa të lirohet pritet ta arrestojnë atë.

“ Sulm ndaj personit zyrtar në kryerje të detyres zyrtare” dhe “Mbajtje në pronësi, kontroll ose posedim të paautorizuar të armeve. Gjatë realizimit të detyrave dhe autorizimeve policore një zyrtar policor ka marr lëndime trupore dhe është dërguar për trajtim mjekësor në Qendrën Klinike Universitare të Prishtinës. Të gjitha veprimet policore janë ndërmarr dhe po ndërmerren në konsultim me prokurorin kompetent”, thuhet në komunikatën e PK-së .

Ka nisur një peticion për largimin e ambasadorit amerikan Greg Delawie nga Kosova.

Duke filluar nga orët e hershme të mengjesit e deri në mbrëmje qytetarët e Kosovës  shikuan, ndëgjuan  në Parlament, fyerje, sharje, gazë lotësjellës, heqja zvarë të deputetve të Opozitës nga salla e Kuvendit , pastaj arrestimet e tyre nga policia.Kapeshin deputetët opozitarë si lecka të pavlera  dhe hudheshin jashtë. Disa protestonin aty afër kuvendit më moton “poshtë Zajednica, jo Thaçi president” .Ndëgjuam  pas gjithë kësaj edhe deklaratën qortuese karshi  bllokut opozitarë të ambasadorit amerikan në Kosovë, Delawie, e cila nuk  do të ishte dashur nga Pozita të keqpërdoret për masa  represive karshi  bllokut Opozitarë.Shpesh deklaratat e tilla pushetit iu kthehen si bumerang. Deklarata e Greg Delawie duhet të analizohet dhe kuptohet  mirë nga të dy palët e acaruara politike.Jemi shtet shumë i  vogël në këtë botë dhe pa miqë nuk kemi mundësi   të shkojmë asnjë hap përpara.Pastaj, erdhi edhe dorëheqja e Ramush Haradinajt nga posti i deputetit , e shumë  ndodhi tjera të pa mira të cilat zor të mbahen në mend të gjitha, Unë për vetën time nuk kam ndëgjuar së bëhën edhe skenarë që Parlamenti të mbetet pa Opozitë. Kjo nuk përkon me rregullat e demokratike të lojës, por e gjithë  kjo iu hynë në shërbim atyre  të cilët janë  përfolur në mjetet e informimit   si kandidatë potencial  të Gjykatës Speciale. Kjo anarki politike ka mundësi  të eskalon në diqka shumë të keqe për Kosovën dhe të ardhmen e saj. Duket së gjithaçka është planifikuar  mire , si të ishte skenarë i ndonjë filmi, apo shfaqjeje teatrore .Në politikë nuk ndodhë asgjë rastësisisht , dhe protagonistët e kësaj loje më zjarrë , po shërbehën më slloganin “ Sa më e keqe gjendja politike,  aq më mirë për neve”. Nese  nuk shikohet përtej  interesave përsonale apo grupore do të vjen në pyetja shtetësia e Kosovës . Protesta masovike opozitare ishte diqka tjeter në krahasim më ate së qka pamë sot.Sigurisht së shumë indikative e ngjarjeve të  pamira  ishte deklarata e djeshme aspak e matur  e Hashim Thaqit karshi  protestuesve, edhe pse sot ai para gazetarëve u përpoq të arsyetohet.Vëtem rruga e dialogut  të ndërsjellë mund të përmërson këtë gjendje të elektrizuar politike.Kjo i takon më shumë  pushtetarëve , duke lën anash logjikën  e diktatit. Duke lënë anash arrestimet  dhe grishjet e ndryshme të cilat gadi Kosovën  dhe të ardhmen e saj e kan futur në qorrsokak . Kjo nuk i nevoitet Kosovës dhe qytetarëve të saj. Pushtetet ndrrohen kurse populli mbetet. Këtë sikur  e kan harruar krejt kjo kastë politike e qorruar për pushtet apsolut…

PRISHTINË– Pas refuzimit të deputetëve të opozitës që ta lëshojnë sallën, pas përjashtimit nga seanca e sotme e Kuvendit të Kosovës, ata janë nxjerr jashtë me anë të sigurimit policor të Kuvendit.

Pas përjashtimit të 18 deputetëve nga seanca e sotme, për shkak të bllokimeve të punës së Kuvendit të Kosovës, si dhe refuzimit për ta lëshuar sallën, sigurimi i Kuvendit ka nxjerrë me forcë deputetët e pezulluar. Gjatë ndërhyrjes, deputetja e VV-së Albulena Haxhiu është lënduar pasi ka rënë me kokë në hollin e Kuvendit dhe është dërguar me një makinë zyrtare të Kuvendit në spital, në përcjellje të deputetes së Partisë së Drejtësisë, Labinote Demi-Murtezi. aa

Ish zëdhënësi i NATO-s, Jamie Shea, aktualisht ndihmës sekretar i NATO-s, tha të enjten në Prishtinë se debatet duhet të zhvillohen në parlament e jo jashtë tij.

Ai i bëri këto komente gjatë një ceremonie në kolegjin AAB në Prishtinë, ku u nderua me çmimin ndërkombëtar për të drejtat e njeriut “për kontributin e dhënë në ndihmën, përkrahjen dhe shpëtimin e refugjatëve dhe popullatës civile në Kosovë gjatë periudhës mars – qershor 1999”.

Zoti Shea u shpreh i prekur nga lidhja qe ruajnë qytetarët e Kosovës me periudhën e ndërhyrjes së NATO-s në vitin 1999 dhe misionin e KFOR-it. Duke perifrazuar filozofin francez Voltaire, se “çdo njeri ka dy shtëpi”, ai tha se për të janë dy po ashtu, “një në Kosovë dhe një në Mbretërinë e Bashkuar“.

Ai ritheksoi përkushtimin e NATO-s për paqen dhe sigurinë në Kosovë. “Më lejoni t;u garantojë se për aq kohë sa do të keni nevoje për në që t’u ndihmojmë për ta bërë lirinë, demokracinë dhe përparimin tuaj edhe më të përsosur, ne do të jemi këtu që t’ju ndihmojmë“, tha ai.

Ai tha se në botë aktualisht ka ende shume vuajtje duke përmendur konfliktet në Lindjen e Mesme dhe situatën në Krime dhe gjetiu.

Çështja e të drejtave të njeriut është punë e papërfunduar, tha ai, “Sot mund të kremtohet puna e kryer mirë në vitin 1999 kur u ndalua situata, që unë besoj që pa ndërhyrjen e NATO-s, mund të çonte në situata tragjike si në Bosnjë, në Srebrenicë edhe në masakrat tjera të tmerrshme. Prandaj, jam krenar që NATO-ja mësoi nga Bosnja dhe ndërhyri shpejt dhe me vendosmëri, asisoj që nuk mund të ndalnim vuajtjet, por të paktën i kufizuam kundruall asaj që mund të ndodhte“.

Zoti Shea tha se një nga arsyet që ende është shumë i ngazëllyer me pavarësinë e Kosovës dhe faktin që NATO-ja bëri punë të mirë në vitin 1999, është edhe, siç tha besimi i tij se Kosova do të jetë vend madhështor.

“Nuk duhet të jeni vend i madh për të qenë madhështor“, tha zoti Shea duke theksuar se është punë e vështirë të ndërtohet një demokraci e përkryer në vetëm tetë vjet. Por, Kosova, tha ai, mund të bëjë me shumë, duke përmendur rastet si Singapori apo Koreja Jugore, të cilat siç tha në vitet e 50-ta të shekullit të kaluar, të ardhurat individuale ishin baras me Egjiptin dhe Nigerinë. Në ditët e sotme tha ai, të dyja këto vende kanë 20 herë më shumë të ardhura për kokë banori sesa Egjipti dhe Nigeria.

“E tëra është bërë nga udhëheqësit e mirë që luftuan korrupsionin. Është bërë nga politikat e mira demokratike që nënkupton argumente të mira, por debatet janë bërë brenda parlamentit, jo jashtë tij. Dhe debatet janë bërë nga njerëzit me argumentet më të mira dhe jo megafonat më të mëdhenj“, tha mes tjerash zoti Shea, duke nënvizuar se Kosova është e pavarur dhe është përgjegjësi e saj dhe askush tjetër nuk mund të fajësohet nëse gjërat shkojnë keq.

“Sa më shumë që përmbushni reformat thelbësore dhe u shtrini dorën fqinjëve, pavarësisht sa e vështirë është, aq më e lehtë do të jetë për ë gjithë ne që t’u ndihmojmë ta bëni Kosovën Singaporin evropian të së ardhmes“, tha zoti Shea, i cili në Kosovë gëzon një simpati të posaçme për shkak të rolit të tij si zëdhënës i NATO-s gjatë bombardimeve të saj kundër objektivave serbe në vitin 1990, por edhe qëndrimit të tij në mbështetje të pavarësisë së Kosovës, pa të cilën kishte deklaruar ai para shpalljes së saj, misioni i NATO-s nuk mund të quhej i përfunduar.

Pas 17 shkurtit 2008, përgjatë këtyre tetë viteve na ka rënë shpesh të dëgjojmë krahas refrenit të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës, edhe refrenin e rishpalljes së Pavarësisë. Nocione këto të kundërta me njëra tjetrën!
Meqë është kështu, vetvetiu shtrohet pyetja,  cila është datëlindja e shtetit të Kosovës; 2 Korriku i vitit 1990 apo 17 shkurti i vitit 2008 ?!
Është edhe argumenti tjetër i fuqishëm, asnjë shtet i lirë dhe demokratik në rruzullin tokësor nuk i ka dy data të pavarësisë nga i njëjti shtet, por vetëm një.
Dëshiroj t’ua rikujtoj qeveritarëve tanë një të vërtetë të pakontestuar-sikurse subjektet që kanë një ditë të lindjes, poashtu edhe shtetet sikurse njerëzit, kanë vetëm një datë të lidnjes, andaj për shtetin e Kosovës ekziston vetëm një, ajo është 2 Korriku i vitit 1990.
Republika e Kosovës për popullin shumicë të saj ekziston që nga 2 Korriku i vitit 1990. Ekziston jo vetëm në kujtesën e popullit, por në të gjitha dokumentet e shkruara zyrtare gjatë përiudhës së funksionimit të shtetit paralel në rrethanat okupuese.

Të mjerë janë ata që injorojnë të arriturat e gjeneratave të mëparme.

Anashkalimi dhe harresa e qëllimshme  e 2 Korrikut ’90,  ngjarjeve dhe dokumenteve historike që determinuan të ardhmën e e këtij vendi nga ana e institucioneve aktuale shtetërore të Kosovës, jo vetëm që është e pa pranueshme, është tendencioze dhe më shumë pasoja për të ardhmën e vendit.
Anashkalimi i 2 Korrikut nga vargu i gjatë të festave të shumta në Kosovën “multietnike” paraqet paradoksin sa të keq  po aq të dhimbshëm !
Kasta aktuale politike, për t’u bërë qejfin “miqëve” ndërkombëtarë, heqën dorë nga identiteti kombëtar dhe trashëgimia politike  e kulturore e popullit të vet ! Atë që s’mundi ta bëjë Serbia më represion  e dhunë për një dekadë në Kosovë, po e bëjnë qeveritë tona pas “Pavarësisë” së 17 Shkurtit e tutje.
Themelet e shtetit të Kosovës nuk janë në pakon e Ahtisarit e as në 17 shkurtin e 2008-së, siq e prejudikojnë pushtetaret aktual dhe mbështetësit e tyre, por janë në sakrificat e gjata e të pa numërta; në gjakun e derdhur për liri, ne ndjekjen e burgosjen e  veprimtarëve e intelektualëve, në faljen e gjaqeve, në helmimet e nxënësve, në mbylljën e shkollave e fabrikave, në dëbimet më dhunë të popullatës nga vatrat e veta,…e deri tek masakrat masive ndaj popullatës shqiptare gjithandej Kosovës në luftën e fundit 1998/99.
Përkushtimi i madhë i qeveritarëve kosovar ndaj bisedimeve me Serbinë, ka bërë që të shkëputën nga problemet vitale të popullatës shqiptare në Kosovë,…duke mbajtur në kokat e tyre marrveshjen “historike” të 19 prillit 2013-të me Serbinë në Bruksel, të përseritur siq është më së keqi edhe nga lideri i LDK-së (në cilësinë e kryeministrit kukull) me 25 Gusht 2015. Kjo ka bërë t’i largojnë nga kujtesa e tyre ngjarjet madhore historike kombëtare siq janë 28 nëntori i vitit 1912 dhe 2 korriku i vitit1990 !
17 Shkurti i vietit 2008, nuk është asgjë më pak dhe as më shumë përveqse njohje ndërkombëtare e shtetit të Kosovës. Pranimi i identitetit artificial të shtetit, në 17 shkurtin e vitit 2008,  është në kundërshtim me vullnetin e popullatës shumicë (shqiptare) në vend dhe kundër idealeve dhe aspiratave të dëshmorëve dhe martirëve që ranë në altarin e lirisë.
Kualiteti i “pavarësisë” së 17 shkurtit është improvizim i një pavarësie sa për sy e faqe, që i ngjet një shteti në inkubator, apo të mbajtur peng nga Serbia!
Me fillimet e bisedimeve të Brukselit, pavarësia e vendit e ka humbur në masë të madhe kuptimin e saj. Varësia e madhe qeveritarëve tanë nga Beogradi, i ka bërë të pafuqishëm në nxjerjen e vendimeve kruciale për të ardhmën e vendit.
Si pasojë e varësisë së liderëve të shtetit të Kosovës nga Beogradi dhe Brukseli, edhe tetë vite pas 17 Skurtit, Republika e Kosovës ka mbetur një realitet i hidhur; pa ushtri të vetën, pa zhvillim ekonomik, me sovranitet dhe integritet të cunguar territorial, pa pranim në organizatat ndërkombëtare,…edhe përkundër njohjes së Republikës së Kosovës nga 111 shtete të botës, përveq mospranimit në OKB, kjo e fundit Kosovën e trajton akoma në bazë të  rezolutës 1244, si njësi territoriale nën administrim ndërkombëtar, duke i lejuar Republikës së Serbisë që edhe më tutje të mbajë Kosovën në kushtetutën e saj.
Kjo duket të jetë më tepër se lojë e ndërkombëtareve me fatin e një populli të ndarë nga vet ata një shekull më parë, duke e mbajtur të getoizuar në zemër të Ballkanit dhe në mes të Evropës,…sikur të ishim të mallkuarit e Zotit !
Pra, pas 17 shkurtit 2008, pavarësia është shndrruar në pasvarësi të dyfisht; në njërën anë nga Serbia, ndërsa në tjetrën nga ndërkombëtarët.
A është Pa(s)varësia e Kosovës, iluzion apo realitet ?!

Zëvendëskryeministri i Kosovës, Hashim Thaçi, në një takim me mediat, tha se “kësaj radhe organizatorët e protestës janë larguar si qyqarë”, duke thënë se autoritetet ishin të gatshme të japin përgjigjen e duhur thirrjeve se “janë duke ardhur”.

“Ne ishim këtu, i pritëm, nuk erdhën”, tha zoti Thaçi, duke shtuar se askush nuk mund të mendojë të rënojë rendin kushtetues të Kosovës.

Në takimin e përbashkët me kryeministrin e Kosovës, Isa Mustafa, zoti Thaçi, tha se ultimatumet revolucionare nuk funksionojnë.

Takimi me mediat është mbajtur me të përfunduar protesta e forcave politike në opozitë, gjatë së cilës është kërkuar dorëheqja e qeverisë së Kosovës dhe mbajtja e zgjedhjeve të parakohshme.

Jusuf Buxhovi njëri nga emrat më identifikues me Kosovën e sotme shkruan në Facebook:

“Shteti i Kosovës paraqet të arriturën më të madhe të shqiptarizmit. Si i tillë, thuajse përmbush kornizën e konceptit politik të Rilindasve që etnia shqiptare në përmasat e katër vilajeteve sa kishte në prak të shembjes së Perandorisë Osmane, t’i kthehet botës perëndimore. Andaj, nga kjo pikëpamje, 17 shkurti i vitit 2008 është i barazvlefshëm me 28 nëntorin 1912. Bota shqiptare ka arsye që këtë ditë, si festë gjithëkombëtare, ta kremtojë me dinjitet, ndërsa shteti shqiptar duhet që 17 shkurtin ta shpallë festë zyrtare.”

Sipas një kumtese për media, thuhet se në këtë situatë, protesta është një mjet demokratik që duhet shfrytëzuar nga qytetarët e Republikës së Kosovës.

“Duke marrë parasysh krizën politike në vend, zgjedhja e Presidentit në këto kushte nuk do të kontribuonte drejt një zgjidhjeje. Rrjedhimisht, ne kërkojmë nga Kryeministri i vendit dhe Qeveria e Republikës së Kosovës t’i hapin rrugë zgjedhjeve të reja në vend, për të evituar çdo tensionim të mëtejshëm të gjendjes politike, dhe për të rikthyer besimin e humbur në institucionet demokratike të shtetit”, thekson kumtesa.

“Ne iu bëjmë thirrje të gjithë qytetarëve të marrin pjesë në mënyrë paqësore dhe masive në protestën e 17 shkurtit”, theksohet më tej.

Nënshkruesit e deklaratës:

1. Adelina Lipovica (aktiviste e shoqërisë civile) 

2. Adriana Nimani Kutllovci (aktiviste e shoqërisë civile)

3. Agron Demi (aktivist i shoqërisë civile)

4. Alban Rafuna (aktivist i shoqërisë civile)

5. Arben Qirezi (prof./aktivist i shoqërisë civile) 

6. Ardian Veliu (aktivist i shoqërisë civile)

7. Argjentina Grazhdani (aktiviste e shoqërisë civile)

8. Armend Mazreku (analist)

9. Arnisa Xharra (aktiviste e shoqërisë civile)

10. Bardha Ahmeti, (aktiviste e shoqërisë civile)

11. Bekim Ramku (arkitekt)

12. Besa Luzha (prof./aktiviste e shoqërisë civile) 

13. Besa Shahini (hulumtuese/aktiviste e shoqërisë civile) 

14. Bim Bima (Burim Kursani – artist)

15. Blerta Avdili (aktiviste e shoqërisë civile)

16. Bora Duli (aktiviste e shoqërisë civile)

17. Dardan Islami (sipërmarrës/aktivist i shoqërisë civile)

18. Dardan Velija (aktivist i shoqërisë civile) 

19. Donat Dedi (aktivist i shoqërisë civile)

20. Diora Binxhiu (aktiviste e shoqërisë civile)

21. Donik Sallova (prof.)

22. Dukagjin Gorani (analist)

23. Edona Krasniqi (aktiviste e shoqërisë civile)

24. Eli Gashi (aktiviste e shoqërisë civile) 

25. Eli Krasniqi (aktiviste e shoqërisë civile)

26. Elona Kastrati (aktiviste e shoqërisë civile)

27. Faton Kryeziu (piktor)

28. Fanol Duli (aktivist i shoqërisë civile)

29. Florina Duli (aktiviste e shoqërisë civile) 

30. Furtuna Sheremeti (aktiviste e shoqërisë civile)

31. Genta Hoxha (muzikante/filarmonia e KS)

32. Imer Mushkolaj (analist) 

33. Jeta Berisha (aktiviste e shoqërisë civile)

34. Kastriot Jahaj (aktivist i shoqërisë civile)

35. Kombëtar Ramadani (sipërmarrës)

36. Krenar Shala (aktivist i shoqërisë civile) 

37. Kushtrim Shaipi (konsulent/aktivist i shoqërisë civile)

38. Linda Shala (sipërmarrëse)

39. Luljeta Çeku (aktore)

40. Oda Haliti (aktiviste e shoqërisë civile)

41. Petrit Gora (aktivist i shoqërisë civile)

42. Rasim Alija (aktivist i shoqërisë civile)

43. Roland Sylejmani (aktivist i shoqërisë civile)

44. Saranda Sylejmani (aktiviste e shoqërisë civile)

45. Shqipe Gjocaj (aktiviste e shoqërisë civile/publiciste)

46. Tringë Shpendi (aktiviste e shoqërisë civile)

47. Valbona Bajrami (punëtore sociale/aktiviste e shoqërisë civile)

48. Veton Sylhasi (aktivist i shoqërisë civile)

49. Veton Zogaj (aktivist i shoqërisë civile)

50. Vigan Rogova (Prof.)

51. Visare Aliu (aktiviste e shoqërisë civile)

52. Visare Gorani-Gashi (aktiviste e shoqërisë civile)

53. Xhevdet Gegollaj (aktivist i shoqërisë civile)

54. Yll Rugova (aktivist i shoqërisë civile)  

Kjo indiferencë apo heshtje e gjatë e popullit përball gjithë këtyre problemeve të grumbulluara politike dhe ekonomike, më fajin e  garniturave në pushtet, më duket së nuk justifikohet . Gjithë ky pasivitet politik  do të duhej të pushon.  Dhe, ka ardhur koha që populli mos ta mallkojë më vetën më gjithë këtë heshtje . Popullit po i mungon angazhimi që zingjiri i regjimeve autoritare të shkëputet.Sa më shumë që kalon koha do të jemi edhe më të  dobët përballë këtyre tiranëve , të cilët  shteti dhe populli po mendojnë që janë bërë vet. Askush nga jashtë nuk na e ndryshon gjendjën për të mirë, nese ne vetë  nuk e ndryshojmë ate më angazhimin tonë të përditshem.

Ti o popull mos prano regjime dhe njerëz të cilat janë ngritur mbi Ty. Mos prano që në emer tëndin të qeverisinë më vendin njerëzit e paditur dhe të shitur . Të shitur te qarqet antishqiptare të Evropës, të cilët shumë po na imponojnë lojën e tyre  politike. Ti popull mos lejo që të tërheqin  për hunde gjysëm analfabetët politik.Mos lejo popull që një grusht oligarkësh politiko-finaciar ta qmontojnë jetën tonë normale, duke na futur në  qorrësokak .Mos lejo popull që  ky grupazh politik   , të dikton kushtet e veta së si duhet sjellur.Mos ua lejo të drejtat tua popull, atyre të cilët që 17 vite nuk po ngopën duke abuzuar shtetin në emer tëndin. Kjo klasë politike moti e ka lënë edhe  rrugën e Zotit.Zatën për nekomunistët më rëndësi është idelogjia e tyre .Çdo heshtje në vazhdim është  sikur neve të gjithë kemi pranuar kapitulimin  para atyre të cilët po e përbysin anijën në dallgët e detit.Nuk ka gjë më tragjike siq e kam thënë edhe një shkrim më parë që të bëhëmi azilant në tokën tonë.Ky pushtet edhe në fakt nuk është fajtor. Fajtor jemi të gjithë ne.Fajtor jemi ne së e bëm haram votën.Edhe nese nuk i paten kokrrat e nevojshme për fitore , këta i vodhën ato , manipuluan më votën e popullit. Për këtë tokë luftuam brez pas brezi.Mos të lejojmë që askush të shkelë mbi  gjakun e shumë martirëve dhe dëshmorve të kombit. Kjo do të ishte tradhëtia më e madhe.Kan mbetur edhe 1800 kufoma  diku në Serbi, e këta as që po i përmendin. Popull mos  i prano për mendim të saktë dhe serioz ate që po na vjen nga mediatë e kontrolluara pushtetare. Ajo është vetëm një propagandë e tipit gebelsianë. Mos lejo krejimin e politikës të atyre të cilët  politikën e kan shndrruar në profesion për përfitime  përsonale, e asgjë  më tepër.Përgjegjësia tek e fundit është e jotja  popull, nese pranon të jeton në kushtet e diktateve .Nese pranohet ky nënshtrim dhe ky poshtnim  edhe më gjatë ,faji nuk është më i garniturës në pushet. Së si ia presim  rrobat  veti  edhe i bajshim më shëndet. Nese dikush tjetër na bën jetën tonë, dhe tregimin  së si po funksionon bota, e ardhmja dhe përspektiva jonë kurrë nuk do të jetë e mirë. Kosova po zbrazët para syve tanë e Ti popull ende po bënë sehirë.Po bën sehirë para atyre të cilët  gjendjen sociale dhe ekonomike e kanë pru në shkallën më të ulët. Jeta dhe bota rreth nësh nuk ndërtohet më përralla të kësaj elite politike.Po lejohet që një grusht njerëzish të na i dikton rregullat e lojës.Tjetërsimi nga vetëvetja është gjëja më fatale !!!

Po bëhen tetë vjet duke uruar njëri tjetrin që vitin tjetër festiv , të jemi vërtet shtet. Fatkeqesisht, Kosova veç formalisht është shtet, mekanizmat e saj shtetërorë nuk funksionojnë, për më tepër sovraniteti i saj çdo ditë e më tepër po pëson degradim. Si rezultat i keqqeverisjes vendi ynë po pëson çdo ditë e më teper deshtime, si në fushën e jashtme ashtu edhe atë të brendshme.

Kosova lëngon nga institucione të paqëndrueshme, gjyqësor të korruptuar, pasurime të paligjshme të elitave të qeverisjes, partizim të skajshëm të shoqërisë, mosdiferencim të partisë nga shteti, shpërndarje ekstremisht të pabarabartë të zhvillimit dhe të ardhurave, krijimit të “kapitalizmit politik”, si dhe sistem të ekonomisë jofunksionale, ku as për së afërmi nuk sigurohen shanse të barabarta për të gjithë. Limitimi i konkurrencës së mirëfilltë në të gjitha fushat e jetës për një pakicë ekstreme krijon nivele më të larta të çmimeve mesatare në regjion, e përfitime monopole dhe për shumicën e gjerë krijon shtresa në nevojë. Ky fragmentim socio-ekonomik si në epokën e një kapitalizmi të egër bëhet gjithnjë e më i padurueshëm dhe shkakton pakënaqësi dhe tensione të vazhdueshme sociale. Në pak shtete mund të gjenden “modele” ku për më pak se një dekadë në mënyrë marramendëse u shumëfishua pasuria e individëve politikanë ose të afërt me ata që humbin kuptimin për përgjegjësi shoqërore dhe solidaritet minimal në shoqëri. Shumë të pakta janë rastet e pasurimit të afaristëve me meritë përmes një sistemi konkurrent të një ekonomie të lirë tregu, siç definohet normativisht sistemi.

Politika e jashtme ka pësuar dështime të njëpasnjëshëm, pa vizion të qartë dhe me njerëz të inkriminuar në krim , nuk pritej diçka tjetër .

Korrupsioni po vret të ardhmën e këtij populli, indeksi i perceptimit të korrupsionit në Kosovë sipas Amnesty International është 2.9, dhe klasifikohet si nivel i korrupsionit të “shfrenuar”. Organizata për bashkëpunim dhe zhvillim ekonomik, ka raportuar gjithashtu se “Kosova mbetet tolerante ndaj korrupsionit në të gjitha nivelet, që nënkupton se rrezikun i të qenurit (apo edhe është aktualisht) ”shtet i kapur” është i lartë 3P.

Liri e shprehjes është e kufizuar ndonëse shumica e mendjeve të hapura dhe popujve të civilizuar kanë ecur përpara përmes të vërtetës. Kur e vërteta nuk thuhet, kur fshihet dhe deformohet, popujt nuk ecin përpara. E vërteta është busulla e popujve.

Si duket në realitet nuk po dijmë të bejmë shtet, përveç në letër.

Shumica sot  në Kosovë  mendojnë së nga kriza e gjatë institucionale e instaluar nga kjo klasë e pa përgjegjeshme politike, mund të dilet duke shkuar në zgjedhje të jashtëzakonshme. Kështu edhe duhet të jetë sepse as Pozita dhe as Opozita nuk janë duke  lëvizur nga pozicionet  e betonuara politike. Kjo gjendje  është duke rënduar mbi supet e popullit, së pushtetarët këtë ajom  siq thotë një fjalë e popullit po e dëshirojnë.Tashmë  njerëzit në krye të shtetit janë lakuriqësuar së  janë grup i realizimit të  interesave vetiake .Kur është në pyetje pushteti nuk po njohin as një të drejtë tjetër mbi këtë  tokë  .Kaluan 17 vite duke i mësuar rregullat e pluralizmit politik  të cilat i kërkon sistemi shumë partiak. 17 vite kaluan , kishim disa palë zgjedhje nacionale dhe komunale.Në secilën palë zgjedhje kemi hyrë më motivacionin e arsyeshem se vitët në vijim do të sjellin punësim  , mirëqenje , investime të jashtme,  zhvillim më të hovshem ekonomik dhe avansim të proceseve demokratike   . Të mos flasim së sa zgjedhjet janë të kushtueshme sidomos për vendet si Kosovën  e varfër dhe më telashe të mëdha të tranzicionit.Gjithmonë kemi menduar  paraprakisht që zgjedhjet të kalojnë në frymë demokratike , dhe së pas mbajtjës së tyre temat qensore për të cilat edhe garojnë partitë politike  do të zënë vend qenësor. E para bukur shumë zuri vend, sepse zgjedhjet kaluan pa incidente që prishin garën zgjedhore. Edhe pse në mbredi ishin më mjaftë të meta , duke filluar nga manipulimet dhe vjedhjet industriale. Mu për shkak të kësaj të dytës  edhe rezultatet dolën barazi më një zero të madhe . Tjetër.Kjo periudhë e gjatë e njerëzve gadi të njejtë në pushtet, i shpërfaqi ata si njerëz që dy lidhje më politikën si profesion fisnik që është nuk i kanë. Kjo përiudhë 17 vjeqare i qiti në sipërfaqe të gjitha të palarat e tyre të turpshme, duke filluar nga kriminalitetet politike dhe kriminalitetet e ndryshme  ekonomike .Të gjitha temat imediate  siq e thashë më lartë  u tretën si fluskë sapuni  .  Të gjitha mundësit ishin të punohet mirë,  në mbrojtje të interesave shtetërore dhe nacionale .Votuesit gjithmonë u mashtruan keq, disa u manipuluan duke iu premtuar vende të punës, disa tjerë u mashtruan për një  grusht groshë, dhe  mashtrime tjera.Pak kush nga të rinjët kanë pritur  një   zhvillim  kaq të keq të ngjarjeve .Nuk kan pritur së edhe pas shumë viteve  nuk do ta gjejnë një vend të punës. Kurrë të rinjët tanë nuk i kan ndëgjuar këta pushtetarë se paku që shteti i tyre nuk do ti qetë në harresë .Këta gjithë kohën punuan për ti forcuar poziconet e veta pushtetare duke inkuadruar në sisteteme njerëz të vet edhe pse  gjysem analfabet.Thanë  së janë autoritete ,thanë së janë njerëz kredibil, e nuk ishin . Koha dhe veprimet e tyre demantuan  ata.

Zhvillimi më i shpejtuar i ecurive ekonomike dhe shtimi i buxhetit shtetëror që është detyrë e çdo qeverie nuk ndodhi. Edhe ato mjete që i kishin në dispozicion  i shfrytëzuan shumicën aty ku atyre u sjellte leverdi , duke i apstrahuar këto  prioritete. Së pari, ata  premtuan realizmin e të pamundurës deri në 250 mijë vende të reja të punës e premtime tjera të pa mundura.Nuk pamë angazhime serioze rreth thithjës së investimeve të jashme pa të cilat vështirë kalohet kriza. Pastaj, asnjë qeveri dhe as qeveria e fundit nuk kishin ndonjë platformë afatgjate zhvillimore. Nuk doli asnjë plan  konkret dhe as një tru i dijshëm dhe i sinqertë, që do të bënte të fillohet diqka në këtë drejtim edhe më forca vetanake. Kosova ka mbetur më gjyqësor sa nuk bën më të dobët, të ndikuar nga politika ditore.Kosova ka mbetur më arsim të ngelur  shumë mbrapa, nuk kemi planifikim kuadrosh sikur i kan shtetet Perëndimore. Kosova ka mbetur vend ku shëndetësia është në kolaps, me administratë shtetërore të dobët.Kosova qka është më e rënda është bërë vend i eksprimenteve territoritoriale. Kjo rezultoi me  incidente të Opozitës në Kuvend, e jashtë kuvendit, dhe protestimit në kryeqytet.  Kosova ka mbetur i vetmi shtet i izoluar në Evropë, pa liberalizim të vizave etj. Shpresa është të vetëdijesimi i qytetarëve që në zgjedhjet vijuese mos të votojnë më kurrë, për ata që vendin e sollën buzë greminës sociale- ekonomike dhe e  futën vendin politikisht në rrugën pa krye . ..

Në Kosovë, ish-të përndjekur politikë thanë se pa dënimin e krimeve të komunizmit nuk mund të flitet për një vend demokratik. Ata thonë se krimet e komunizmit kanë qenë të përmasave të mëdha dhe se Kosova është një nga vendet më të goditura të komunizmit. Kosova ka pasur disa propozime, për rezoluta dhe për ligjin e lustracionit, por asnjë nuk ka kaluar. Dënimi i krimeve të komunizmit nga të gjitha vendet e dala nga ai sistem kërkohet edhe nga Këshilli i Evropës.

Në prag të tetëvjetorit të njohjes ndërkombëtare të shtetit tonë

17 shkurti 2016, ndjenjë e përzier e shqiptarëve

Rrallë herë ka ndodhë moti, me u perzi kënga e loti!

Kështu do ta niste këngën rapsodi popullor për 17 shkurtin e 2016-s, ku në njërën anë qeveritarët do të përpiqen në mënyrën e tyre të kremtojnë në mënyrë sa më “madhështore”  Pavarësinë e Kosovës pa simbole kombëtare, siq po e quajnë njohjen formale ndërkombëtare të Republikës së Kosovës.
Krahas simbolit (antikombëtar) shtetëror, duhet të vendosen edhe flamujt kombëtar të etnitetit shumicë në vend, pra të 93 %  të popullatës shqiptare në Kosovë,…për të luftuar tjetërsimin dhe dëshmuar para opinionit ndërkombëtar përkatësinë tonë kombëtare krahas simboleve të shtetit, të instaluara padrejtësisht nga instanca ndërkombëtare, me qëllim  të caktuar për dëmtimin e së ardhmës kombëtare të shtetit tonë.
Në anën tjetër, opozita e bashkuar me qindëramijëra qytetar të pakënaqur, të zhgënjyer nga mashtrimet serike të pushtetarëve, nga gjendja e rënduar socio-ekonomike, degradimi i shtetit në të gjitha segmentet,…në vend të festimit do ta shprehin pakënaqësinë dhe mllefin e tyre ndaj keqqeverisjes tetvjeqare, keqmenaxhimit edhe të drejtësisë ndërkombëtare në raport me grupet kriminale dhe korruptive në vendin tonë.
Pra në njërën anë do të kemi këngë e valle nga pushtetarët, ndërsa në tjetrën shprehje mllefi dhe lot hidhërimi të qytetarëve për padrejtësitë dhe prapësitë e shumta në gjysëm shtetin e  “pavarur” të Kosovës.
Tetvjetori i njohjes formale të Republikës së Kosovës, qytetarët e vendit i gjenë me ndjenja të përziera, të ndarë si anjëherë më parë gjatë këtyre viteve të pasluftës.
Protesta e paralajmëruar e 17 shkurtit, është akumulim i pakënaqësive të shumta përgjatë këtyre tetë viteve të njohjes ndërkombëtare të shtetit tonë, e në veqanti të këtyre katër viteve të dialogut vrastar për shtetin tonë, me Republikën e Serbisë në Bruksel, përmes të cilit, qeveritarët tanë, me (pa) dashjen e tyre e bënën Serbinë hisetare të shtetit tonë,…duke i pranuar asaj të gjitha kërkesat destruktive ndaj shtetit tëKosovës; e filluan me enklavizimin e Kosovës përmes decentralizimin etnik, për të vazhduar me amnistimin e kriminelëve serb e deri tek krijimi i “Zajednicës”-mini shtetit serb brenda shtetit të Kosovës.
Rreth 17 vjet nga çlirimi i vendit dhe tetë vjet, siq po thuhet nga “pavarësia” e vendit, Kosova jonë e dashur, shumë pak, për të mos thënë hiq, i ngjet një shteti të pavarur.
Një shtet i pavarur nuk e ndanë sovranitetin e vendit të vet me ish pushtuesin e saj, pas një lufte të përgjakshme dhe pas një ndërhyrje të fuqishme të forcës më të madhe ushtarake dhe politike në botë-NATO-s.
Ndarja e sovranitetit me shtetin serb, është pak më tepër se shkelje e gjakut të dëshmorëve. Nuk e besoj që ka mallkim më të madhë për një klasë politike se sa mallkimi i familjeve të dëshmorëve, i nënave dhe baballarëve, vllëzërve dhe motrave, grave të veja dhe fëmijëve jetim, të mbetur nën mëshirën e Zotit dhe lëmoshën  e kusarëve politik të të gjitha ngjyrave politike, që e përdorën Kosovën si plaçkë lufte, për t’u pasuruar duke u thirrur në emrin e dëshmorëve dhe martirëve të lirisë.
Mbase të gjithë e dijnë mirë, se “pavarësia” e 17 shkurtit  nuk është produkt i kësaj klase politike, por është produkt i një projekti ndërkombëtar (Planit diskriminues për shqiptarët të Martti Ahtisaarit)…pas të cilit, kusarët politik të ditëve të sotme vraponin për marrjen e meritave “historike” të rishpaslljes së pavarësisë, për t’u shndrruar më pas në degraduesit më të mëdhenjë të integritetit dhe sovranitetit të shtetit me bisedimet e pabarabarta me palen serbe në Bruksel,…duke u shndrruar në rrënuesit e vlerave kombëtare, në mohuesit më të mëdhenjë të ngjarjeve historike që janë bazament dhe gurthemel i pavarësisë së shtetit tonë, si; 2 Korriku i vitit 1990 i Deklaratës Kushtetuese që shpalli Kosovën Republikë të barabartë me republikat e tjera në ish federatën jugosllave, pastaj Referendumi ghithëpopullor për shpalljen e Republikës së Kosovës shtet sovran dhe të pavarur, të mbajtur në tërë territorin e vendit prej datës 26 deri me 30 shtator 1991. Njiherit ky referendum ishte shprehja plebishitare e popullates shqiptare dhe vulosja më e fuqishme politike dhe juridike pas miratimit të Kushtetutës  së Republikës së Kosovës të 7 Shtatorit 1990 në Kaçanikun legjendar.
Në anën tjetër, në Diasporën shqiptare, gjithë andej vendeve europërëndimore janë paralajmëruar manifestime të shumta kulturore në wikendin e parë në vigjilje të 17 shkurtit dhe tjetrin pas tij.
Mërgimtarët, të prirur nga dashuria dhe respekti ndaj shtetit për të cilin investuan me dashuri për vite dhe dekada,…sikurse edhe më parë në festat tjera kombëtare, do të kremtojnë të bashkuar dhe në mënyrë dinjitoze tetvjetorin e njohjes formale të shtetit të dytë shqiptar në Ballkan,…mirëpo kësaj radhe edhe mërgimtarët janë me shpirt të thyer dhe zemër të plagosur shkaku i gjendjes kaotike në vend, shkaku i degradimit të shtetit dhe vlerave tona kombëtare nga kjo klasë e shëmtuar politike,…që me veprimet e tyre të papërgjegjshme , përveq që i ulën imazhin vendit, e sollën shtetin buzë greminës dhe dështimit fatal.
Me bindje dhe përgjegjësi e themë këtë, ngase me bisedimet e fundit në Bruksel u shkel drejtëpërdrejt Kushtetuta e Republikës së Kosovës, u shkel pavarësia ligjore, juridike dhe integriteti territorial i shtetit të Kosovës.
Vallë a negociohet pavarësia e vendit me barbarët serb, që na i mbushen tokat me varre, që vranë me dhjetëramijëra shqiptar të pafajshëm, që dëbuan mbi 1 milion shqiptar nga trojet e tyre stërgjyshore dhe dogjën pamëshirshëm shtëpitë dhe vodhën pasuritë tona, dhunuan dhjetëramijëra motra e nëna tona shqiptare, i zhdukën pa asnjë gjurmë me mijëra shqiptar (reth 1700 të pagjetur),…vallë çfarë faji ka Kosova që duhet të paguaj një çmim kaq të lartë për lirinë e saj ?!
Ndërmjetsuesve aktual të këtyre bisedimeve, diplomatëve italian; Gentilini dhe Mogherini do ua bëja vetëm një pyetje; me çfarë çmimi do të negocionit ju pavarësin e vendit tuaj me ish pushtuesit e shtetit tuaj ?
Me siguri përgjigja e tyre do të jetë; me asnjë lloj çmimi !
Po ndodh pikërisht këshktu sepse negociatorët e Kosovës në bisedimet e Brukselit janë njerëz pakurrizor, pa ndjenja njerëzore dhe kombëtare, të cilët nuk kanë dhënë asgjë nga vetja e tyre për lirinë e shtetit,…janë përfitues të etapave të ndryshme historike; të levizjes paqësore, të luftës dhe pasluftës në Kosovë,…sikur të ishin ndryshe me kaq lehtësi dhe pa asnjë kusht nuk do të uleshin në një tavolinë me xhelatët e popullit shqiptar dhe varrëmihësit e shtetit të tyre.
Në fund, për të gjithë ata që dëshirojnë të kremtojnë në mënyrë dinjitoze pavarësinë e Republikës së Kosovës, po i shkëpus disa vargje nga kënga “Mos të harrojm se jem shqiptar”, të rapsodit popullor Rifat Berisha;
Dy-tri fjalë për ju shqiptar, ju dardan e kosovar,
kush e nin veten shqiptar,
gjak shqiptari që ka n’damar,
mos t’ndrrojmë komb e flamur,
shqiptar jem, shqiptar qofshim përgjithmonë.