Tomisllav Marijan Bilosniq, arbëresh i Zarës u lind në Fshatin Zemunik më 1947 në një familje intelektuale. Tomosllavi ka hyrë si kolos në kulturën kroate ku edhe si kolos qëndron në fronin e poezisë , gazetarisë dhe kritikës. Ka të botuar me mija artikuj gazetaresk dhe me mija recensione e kritikë letrare. Është autor i njëqind veprave letrare. Jeton dhe punon në Zarë- Kroaci
Këto poezi janë marr nga libri “Pasqyra”:

SYTË E FSHEHTË TË PASQYRËS
Në hapësirën e paanë
Sytë e fshehtë të pasqyrës
Kurse në thellësinë e tokës
Gjuha e kuqe e pasqyrës
Nga lashtësitë e shpellave
Rrjedh koha e pasqyrës
E nga flokët e mëndafshta të zanave
Si nga duar e magjistarëve
Shpërthejnë dritat e çuditshme
Të pasqyrës
Pasqyrat shndrisin njeriun e ndarë
I cili bisedon me hijet
Për ato gjëra që deshëm të flasim ne

GJËRAT QË U KRIJUAN NË PASQYRË

Gjërat që u krijuan në pasqyrë
Dhe çdo gjë që krijohet
E ka formën e dritës
Sa shumë zbrazëti paska
Në boshllëkun e saj të mishtë

PASQYRA E MBULUAR ME PLUHUR

Në gotën e mbushur të qiellit
Ishulli në skeletin e peshkut
Në luadhin e bakërt
Këndon si deti i çmendur i ullinjve

Toka kafshatë
E kryqëzuar mbi tavolinë
Macja e moshuar
Dremitet në pragun e shtëpisë

Njeriut të dalë nga qetësit
Pasqyra e mbuluar me pluhur
Ia kthen kujtesën
E mendjes së turbulluar

ASGJË NUK ËSHTË E MBYLLUR SI PASQYRA

Drita e zgjimit
Nuk depërton në pasqyre
Etja shprehet vetëm në syprinën e saj
Mbi lëkurë asgjë s’është e mbyllur si pasqyra
Asnjë shtëpi e braktisur
Asnjë guaskë
As vezë
Të gjithë janë pa ëndrra
Në pasqyre duken
Vetëm sipas kujtesës

PASQYRA E NËNËS SË SHENJTË

Në pasqyrë dreka
Darka dhe kryqi
Asaj s’i gjendet dot fundi
Në fytyrën tënde
Nëna e Krishtit

Në pasqyrë lotët
Si lumenjtë rrjedhin mëkatet
E madhe është pasqyra
E nënës së shenjtë

Në pasqyrë fëmija
Agu në dritën e saj hyjnore
Dita që përsëritet
Në këto çaste
Shën Mëria
I hap pasqyrat
I hap prej zemrës në zemër

ATI I JONË NË PASQYRË

Ati buron nga pasqyra
Kalon nëpër brigjet e thellësisë
Fëmijët e uritur
Dremisin në pasqyrë

Qielli është një thellësi e madhe
Kur në shtëpi mungojnë yjet
Që zbresin në ëndrrat e fëmijëve

Si hijet
Përherë ndryshojnë fotografitë
Ai është uni im
Kurse unë jam uni i tij
I pari dhe i fundmi
Në ardhmëri

I mësova të gjitha shkathtësitë
Duke zbuluar hapin e qiellit të mbetur
fara rrjedh nëpër tokë
Dhe lindin yjet
Në rropullitë e pasqyrës

Vepra e Hyjit
Ky pluhur i lagur me lot
Fëmijët fshehtas shpallin
Nëpër libra
Ëndrrat e pasqyrave

Me të vërtet të njoh
Në kashelashat e pasqyrës
O At i madh
Dhe nuk mund të të emëroj
Në çdo kohë e pres orën
kur pas maskës së Atit
Paraqitet fytyra e njeriut
Fytyra e Zotit
Duke shndritur si gëzimi im
Moj pasqyre e shndritur

Qiell përherë do të ketë
Në sytë e kërthinjve
Në pasqyrat e atyre
Që Ati i jonë me lot i lanë

Nga Kroatishtja e përktheu: Adem Zaplluzha