dëgjoj frymëmarrjen tënde
kam tridhjetë vjet që e dëgjoj kur je në gjumë
dhe s’ngopem
është koha kur vesa bie mbi shpatoret ngjyrë gurë kali të kopshtit
s’ka ndodhur asgjë e veçantë
veçse unë dëgjoj frymëmarrjen tënde
dhe s’ngopem
ti ke dalë nga shtrati dhe ia ke mbathur
kushedi ku endesh pa më lënë një shënim
prandaj është nata me ëndrra
që dashuria të bëjë pushim
xheloz jam, pse ta fsheh
sonte bije kaq shumë vesë në kopsht
dhe yjet shkëlqejnë kaq fort
sa s’të shkon mendja për keq
dëgjoj frymëmarrjen tënde
dhe s’ngopem
shtrihem dhe unë pranë teje të fle
tridhjetë vjet që s’ta bëra dot pyetjen
po ti ç’bën kur mua më zë gjumi
s’tronditesh,
xhelozi s’ndjen?