E turpshme, ndodh ende në 2025, këto me baballarët sigurimsa, spiuna të kuq, që i pruri shpirtligësia në Tiranë, e sot bijtë e tyre ende vjellin vrer. Jetuan qyl në shtëpia qyli, punuan qyl në punëra qyli ku morën popullin në qafë, shkolluan fëmitë qyl në shkolla qyli, që sot bëjnë analistin, ministrin etj. Postim nga Edi Rama, një foto me disa vajza me fanellën e Vllaznisë së Shkodrës në stadium, e thoshte, se ishte habitur shumë, nuk rrite dot pa e postu këtë fenonem, se shyqyr që erdhi ky e tani gocat po shkokan në stadium të Shkodrës. Na e boni Shkodrën si Kabul, gamori. Kshu është kur i fillo kalendari m’44, dhe mendojnë si Dulla, që o unë prura o asnjë. O kallare kuq, kur shkonin gocat e Shkodrës dekada para “pushtimit të kuq” në stadium, këto vendet parisiene nga zbritën të parët tuaj çfarë ofronin? Apo ai tjetri, tosku vogël kallare kuq, Dritan Hila, që na i paraqet katundet e të parëve më lart se Parisi, ama lindi qyl e u rrit qyl në Tiranë, dhe ende s’ka mësuar ta doi vendlindjen e tij. Dhe në 2025 shprehet “Ti na konsideron Tiranën qytet më 1945? Dilje te ura Tabakëve të hante ujku bythën”. Me një urrejtie, me një inat, paramendoni, ka lindur aty. Çfarë urrejtie gjenetike e shpëlarje trush? Sepse debati ishte se medemek u bë qytet me ardhjen e këtyre parisienëve nga katundet e jugut. Ndjenja e inferioritetit i gërryen. Dhe kurrë mos mësofshi se ç’është dashuria, kurrë mos mësofshi se çfarë është mirnjohja. Kurrë mos jetofshi në paqe me veten, që ende keni nevojë të nxirrni vrer. Ky është dhe mallkimi më i mirë, hak e keni nga perëndia, sepse vërtetë ne ju kemi lon Zotin juve.