TË MARRËSH NGA SHTËPIA VETËM SKRIVANINË- Poezi nga ROLAND GJOZA

July 24, 2025

 

 

të marrësh nga shtepia vetëm skrivaninë si një kryq mbi shpinë

dhe të ikësh

të lesh skrivaninë në ruajtje te një sallon pikture dhe të kthehesh përsëri

se ke harruar t’iu hedhësh ushqim peshqve në akuarium

të ikësh përsëri për të mos u kthyer

dhe në mes të rrugës

të ndërrosh mendje

kameljet në vazo kanë kohën për t’u ujitur

të kthehesh dhe t’i ujitësh

të ikësh

aq shumë të largohesh prej shtëpisë

sa mos t’i dëgjosh më mendimet

po turbull të kujtosh se atje ke lenë dorëshkrimet

e ç’duhen më

ç’kishe për të shkruar e shkrove

tani veç do të përsëritësh

dhe do të provosh shijen e një buke të mykur

dhe ikën

me skrivaninë si një kryq mbi shpinë

ikën

po befas kujtohesh se atje ke lenë frymën

te ajo dhoma e vogël që shikonte nga mali

me kurrizin nga librat që rrethonin muret si ushtarët

dhe s’të linin që të vriste vetmia, mërzia dhe kotësia e fjalëve

ç’do të hamë? lajtmotiv i llahtarshëm që tregonte sa sa i pa vlerë ishte shkrimi

që s’dilte as për koromanen

dicka ke harruar përsëri

diçka të rëndësishme

kthehesh të marrësh frymën

po mbetesh

s’të bëjnë këmbët

ajo pothujase ka mbaruar

fryma

ti bie

te ajo dhomë e vogël ku linde, u rrite dhe provove dhimbjet

është një fund i palavdishëm

asnjëherë s’është koha për të ikur

• twitter

  Follow
• facebook
• linkedin

Fjalë kyçe: ROLAND GJOZA