Kjo e diele e 26 qershorit 2022 erdhi me nje lajm te trishtuar per tironsit. Ne oret e para te mengjesit te sotem pas nje semundje te gjate eshte ndare nga jeta GANI BELIU (MENIKU). Dhimbje è trishtim pafund per familjen dy djemte Paridin e Andin bashkeshorten Zonjen Shpresa, te afermit miqt e fare fisin, miqt e shoket qe ai i kishte aq te shume.

GANI BELIU lindi ne Tirane me 25 janar 1936 ne nje familje te nderuar e te respektuar Tiranse autoktone, me tradita te shquara atdhetare.

Fill mbasi kreu me rezultate te shkelqyera shkollen e mesme pedagogjikes,panvarsisht se ishte portier i kombetares se te rinjve,doli vullnetare per te dhene mesim ne rrethin e Beratit. Nderkohe drejtuesit e qytetit te Kucoves e marrin direkt duke e sistemuar me pune si arsimtare dhe njekohesisht portier ne ekipin e Naftetari, porten e te cilit e mbrojti per 5 vite me radhe.

Kur u kthye ne Tirane punoi arsimtar ne disa shkolla e nderkohe kreu me sukses studimet e larta ku u diplomua ne degen Histori-Gjeografi. Kur doli ne pension ishte mesues ne Katundin e Ri-Yrshek.

Pas viteve 90 – u shqua si veprimtar aktiv ne Shoqaten “Pronesi me drejtesi” dhe vecansrisht ne Shoqaten TIRANA ku per disa vjet ka mbajtur postin è sekretarit. Eshte nder te parer qe karyesia e Shoqates TIRANA e ka nderuar me titullin e larte “FISNIKERIA TIRANASE”.

Me ikjen e Ganiut nga kjo jete familjaret, shoket, miqte e te afermit humben njeriun e tyre te dashur, kurse Tirona humbi nje qytetar shembullor ne gjithcka,

I PERJETSHEM KUJTIMI I TIJ

“Dinastia Beliu”
Shpërthimi i talenteve të djemve të kësaj familje të nderuar tiranase, është dashur të çajë përmes vështiësive të luftës së egër të klasave. Gjithsesi, spikat ndër to më i shkëlqyeri Masari, një futbollist i mrekullueshëm, që dinte të bënte mrekullira me topin, i cili luajti shumë shpejt për Tiranën. Masar Beliun, ata që e mbajnë mend me ato që shpaloste në fushën e lojës edhe sot e kujtojnë me nostalgji.

Esadi, portieri i njohur i Dinamos dhe i Tiranës, zëvedësuesi i të madhit Qemal Vogli, mban katër tituj kampionë me fanellën blu (Dinamon). Ganiu, “Fisnikëria tiranase” luajti për Tiranën dhe Naftëtarin e Kuçovës. Paridi, i biri i Ganiut, u dallua si futbollist tek Tirana, madje edhe si trajner asistent i Shkëlqim Muçës në pankinën bardheblu. Ndërkohë prej vitesh Paridi ka emigruar bashkw me familjen në Nju Jork të SHBA, ku i është përkushtuar trajningut të futbollit për grupmoshat e vogla djem e vajza.

Mahmudi (Tuti), qe futbollisti më me perspektivë i brezit të dytë të “Dinastisë Beliu”. Sulmues tipik “bomber”, ai shkëlqeu tek Partizani, por qe famëkeqja lufta e klasave ajo, që i ndërpreu shpërthimin e plotë të talentit, për të cilin padyshim të gjithë specialistët ishin të bindur se do të mbërrinte në nivele të larta. Tashmw ai jeton prej shumë vitesh në Shtutgard të Gjermanisë.

Abdullai (Lai), luajti me sukses deri në ekipin Shpresa të Tiranës. Edhe Lai, larguar nga Tirana jeton e punon në Hamburg të Gjermanisë.