(24 Prill 1951 – Dita e Aviacionit Shqiptar)

PILOTËT

Më të kaltrit në ëndrra,
Më të pastërit në zemra,
Mbi retë e rënda.

Më të mirët e botës,
Më trimat, m’ të zotët,
Më atdhetarët – pilotët.

AVIATORI DHE VENDLINDJA

Sa herë shqiponjat shoh mbi mal të Çikës
Kujtoj vitet, kur për aviator isha student,
Kur në praktikë fluturimi, në sy të dritës
Shkoja drejt diellit pranveror, tek çaja retë.

Relievin krenarisht të ashpër, (ç’bukuri e derdhur!)
E merrja në gji me krahët e aeroplanit,
Një zjarr i ngrohtë, butësisht qe ndezur
Tek shikoja vendlindjen nga majat e malit.

Fëmijërinë me cicërima, konkurset, festivalet
M’u kujtuan gjatë lavdisë qiellore, sinqerisht,
Në çast – pikiatë malli luginës, i flaka tej malet
Ç’ mallëngjim mistik më bëri trim të brishtë?!…

Me shpejtësinë e zërit u ngrita mbi pishat e pyllit
Turbulluar, e lashë luginën, mora prapë lartësi,
Me shkëlqim të çiltër në shkrepëtimë të yllit
Nga qielli i lartë ndjeva për Tërbaçin mijëra dashuri…

E mbështolla Misterin e mallit me kapotën e trishtimit
Në hapësirën ëndërrimtare, të kaltër, të pastër,
Më thërriste detyra në Shenjtërinë e Betimit
Gjerdani i Florinjtë i Lirisë e zjarrit në Vatër…

Vlorë, 22.04.2025

KUR SHQIPONJAT MARRIN FLUTURIME

Shkruajnë poetët vargje me frymëzim
Për ata që fluturojnë tok me shqiponja,
Për ata njerëz që kanë aq shumë guxim
Për ata trima të hapësirave tona.

Për ata që diellin e kanë aq pranë
Për ata që jetën gjer tek yjet e çojnë,
Për ata që këngën e zogjve në sy kanë
Për ata që jetën me jetë na e mbrojnë.

Mundohem të lidh dy vargje bukur dhe unë
Siç shkruajnë poetët edhe unë dua,
Sot me pilotët lartësi pushtova shumë
Dhe ajri m’u duk dy herë më i kaltër mua.

Gëzimi më rrëmben si deti kur ka dallgë
Kur në qiell shqiponjat marrin fluturime,
E kë fluturimi i tyre s’gëzon vallë
E kush nuk shpërthen me këngë si zemra ime?!

Ja, shikojini vëllezër, aviatorët
Sulen rrufe në ballë gjithë stuhive,
Ata dashuritë e dhembjet kanë në tokë
Të madhen, të shenjtën detyrë – kaltërsive.

Vlorë, 24 Prill 1980