2) Kriminalizimin e UÇK-së, për të lehtësuar të inkriminuarit individualë!

    Paradoksalisht, vetëm PAN-istët thonë se “po gjykohet UÇK-ja dhe jo individët”, edhe pse e dinë, mirëfilli, se është e kundërta. Kuadrot e painkriminuar, brenda partive të PAN-it, duhet të nismonin – shpalljen e paligjshme – të partive të tyre aktuale, për të shpëtuar atë pjesë të anëtarësisë të shëndetshme, duke themeluar një subjekt të ri, pa elementë kriminalë. Por, fillimisht, duhet të distancohen, nga kriminelët, duke pranuar se kanë maltetuar dhe vrarë ushtarakët luftëbërës të FARK-ut; veprimtarët atdhetarë të LDK-së; gazetarët reporterë të luftës; kuadro të hershëm të LPK-së dhe qindra ushtarë, pjesë të bandave ekzekutive të SHTAB-istëve të Rogner-it dhe të komandantëve brenda Kosovës.

    Skenaristët e “Marshit për Drejtësi”, janë pjesë e krimeve të atyre që i mbrojnë, të paktën, me zhurmim rrugëve e tribunave, medieve. Ndërsa organizatorët, Eliza dhe Ismajli, me bashkë-përgaditës, janë, thjeshtë, kondomë. Në Hagë po gjykohen 6 të akuzuar, kryesisht, për vrasjen e kundërshtarëve politikë shqiptarë. Viktimat nuk janë as 100 dhe as 200 të vrarë, por janë shumë qindra, të ekzekutuar, në prita e pas shpine, në dritën e diellit, në errësirën e natës, ngeshëm e me lista emërore, me siglën “SHP të UÇK-së!” Ashtu siç janë edhe shumë qindra kriminelë, pjesëmarrës në tortura e vrasje. E tmerrshme! Supër-kriminale!

     Prokuroria, në pajtim me Gjykatë Speciale të Kosovës, me seli në Hagë, e kanë hequr nga procesi akuzën për transplantim dhe trafikim organesh, të bërë në Raportin Senatorit Dick Marty. Por, në proces kanë mbetur akuzat për krime çnjerëzore, të cilat janë begatuar përgjatë hetimeve, të Prokurorëve amerikanë Williamson dhe Xhack Smith. Krimet e bollshme, të faktuara me kortezhe funerale politike, gjatë dhe pas luftës, në Shqipëri dhe Kosovë, janë pasqyruar, madje, besnikërisht, nga gazeta kombëtare “Bota Sot”.

     Zhurmimi i çoroditur i PAN-istëve, në përgaditjen e ethshme të protestës anti-amerikane, na ktheu në vitet 1997-98, kur LPK-ja thërriste, falsifikueshëm, “t`i lëmë ndasitë politike, të bashkohemi për Atdheun”, ndërkohë që agjitonin e përçanin mërgimtarët kundër LDK-së, pikërisht, mbi baza partiake, për të vjelur votat dhe paratë, duke “i hedhur paratë në kapuç”, të cilët i shpërdoruan, në mënyrën më hajnore dhe më kriminale, për pasurim vetjak! Për ta fshehur këtë hajni dhe grabitje zyrtare, ligjin për pasurim të paligshëm, duhet ta fillonin, të paktën, nga viti 1997. Por, me ndërhyrjen e qëllimshme të komandantëve milionierë e kriminelë, e zhvendosën nga viti 2008! Të paktën, Gjeneral Hisen Berisha, kërkoi që llogaritja e pasurive të dyshimta individuale të zyrtarëve të lartë, të fillojë nga lufta e këtej.

     SHTAB-istët e LPK-së, të Rogner-it, të instruktuar nga oficerët hoxhistë, kopjuan metodat e komunistëve të Enver Hoxhës, nga Lufta e Dytë Botërore, (LDB), për marrjen dhe mbajtjen e pushtetit me dhunë, eliminimin e kundërshtarëve politikë. Shqipëria e lidhur me sovjetikët rusë dhe jugosllavët, pa lidhje diplomatike me Amerikën dhe shtetet kryesore demokratike, vendosi një regjim tipik fashist. Me burgje, kampe internimi të përjetshme dhe plumba, në mes krimeve tjera, i ekzekutoi dhe i la pa varr edhe 6.000 intelektualë shqiptarë, të shkolluar, kryesisht, në Evropë.

     Disa “komandantë” kriminelë në Kosovë, para, gjatë dhe pas luftës, të instruktuar nga Sigurimsat e filosllavit Enver Hoxha, në pamundësi për të organizuar gjyqe, përdorën burgje të improvizuara gjatë luftës, për të dajakosur, maltretuar dhe terrorizuar, deri në vrasje, kundërshtarët politikë. Pas çlirimitt, disa “komandantë”, duke ekzekutuar djemtë dhe burrat e përzgjedhur atdhetarë të shquar, ushtarakë heroikë, gazetarë të guximshëm të luftës, veprimtarë të hershëm të LPK-së, ia ngrinë buzëqeshjen e lirisë, jo vetëm shqiptarëve të Kosovës, por edhe shqiptarëve të kudondodhur nëpër botë.

     Ekzekutimet politike ishin risi, unike, jo vetëm në luftërat ballkanike, por edhe në botë, pas atyre të Tiranës komuniste, pas LDB! Shqipëria, edhe pse “luftoi” me koalicionin e Aleancës Antifashiste, nuk gëzoi reparainet, dëm-shpërblimet e luftës, sepse luftën çlirimtare e kishte konvertuar në luftë civile, qytetare, kundër kundërshtarëve politikë bashkëkombas! Të njëtën gjë bënë edhe komandantët e UÇK-së të LPK-së, në Luftën e Kosovës. Ata kishin target goditjeje kundërshtarët e ardhshëm politikë dhe assesi Serbinë pushtuese, armike! Dëshmi faktike janë shumë qindra varreza politke, anekënd Kosovës.

     “Emërtesa Nddërmarrje e Përbashkët Kriminale”, NPK, është lëndore, absolutisht e saktë. Ajo është një armatë e tërë kriminelësh, pa ideale, pa parime, të cilët, duke shkelur mbi kufoma, kanë ardhur në pushtet dhe janë bërë multi-milionerë!

4) “BIA”, (një emërtesë e sajuar, kinse, nga emra dëshmorësh, por BIA është edhe UDB-a e tashme serbe!)

     Pavarësisht emërtesave dalluese, qëllimshëm, për mjegullnajë, të gjitha burojnë nga një brum kriminal, që kanë kidnapuar, arrestuar, burgosur në ahure, shtalla bagëtish, të lidhur si qentë me zinxhirë, në kushte ekstrem të rënda. Rrahje, maltretime, terrorizim e torturë, deri në vrasje. Janë dhjetra burgje rurale, të improvizuara. Janë dalluar për mizori çnjerëzore burgjet në: Likoc, Kleçkë, Llapushnik, Cahan (Kukës), Drenoc, Malishevë, Bajgorë, Majac, Zllash, Rahovec, Jabllanicë (e Gjakovës) dhe gjetkë. Kujtoni pamjet makabre, si notojnë mbi ujë, kufomat në Liqenin e Radoniçit!

     Dikush mundohet t`ua faturojë ushtrisë serbe? Por, ata, për t`i fshehur gjurmët e krimit, në disa raste, i kanë zhvarrosur kufomat, duke i marrë me vete. Edhe më kriminale është mohimi i ekzistencës të burgjeve-torturë, qoftë nga të akuzuarit, PAN-istët apo edhe lehaqenër të tjerë. Sepse ekzistojnë dukumente të mjaftushme, se në ato burgje janë mbyllur qindra njerëz dhe shumë syrësh janë zhdukur përjetësisht.

    SHP të UÇK të LPK-së, të Rogner-it, ishin komandantë

           pa ushtarë, por me banda të organizuara mirë 

     SHP të UÇK-së të LPK-së, përkatësisht, të Rogner-it, si “Ndërmarrje e Përbashkët Kriminale”, vërtet, nuk e kanë udhëhequr luftën, sepse kanë qenë “komandantë” pa ushtarë, larg fronteve të luftës, prandaj nuk është vrarë asnjëri prej tyre. Por, kanë pasur bandat, rrast të organizuara, të gatshme për të kontrolluar e përndjekur dhe vrarë, anepërtej Kosovës, kundërshtarët politikë. Prokuroria ka hetuar dhe zbuluar, deri në detaje, hierarkinë ushtarake.

     SHTAB-i ka armatosur dhe financuar zonat, nën-zonat e luftës në Kosovë, përmes Shtabeve zonale, përkatësisht, komandantëve, hierarkia ka zbritur deri ke ushtarët. Dhe, llogari-dhënia ka qenë obligative, sepse kanë pasur vartësi titullare, hierarkike dhe financiare. “Komunikatat nuk janë shkruar në Bahnhofe”, – demanton shefin e tij, Thaçin, zëdhënësi Krasniqi.

     “Zëri i Kosovës” ka qenë fletushkë tipike enveriste, me cenzurë të hekurt. Dhe, nuk ka pasur as mundësi teorike, të botohet asnjë rrjesht pa autorësi të verifikuar. Dhe, aq më pak, Komunikatat, që mbanin siglën më autoritare të kohës, SHP të UÇK-së. “Ata që po i vret UÇK-ja, po i vajton LDK-ja”,- ka shkruar shef i gazetës! Pra, pranimi i vrasjeve të veprimtarëve të LDK-së, ka qenë publik.

     Në zinxhirin e Ndërmarrjes të Përbashkët Kriminale, llogaritën edhe ushtararët ekzekutorë. Ata ishin rinorë, komandantët i shqetëson sekreti ekzekutues që mund të rrjedh, pasojat mund t`i bartin trashëgimtarët e komandantëve, kanuni ende nuk është varrosur. Prandaj janë vrarë, tinzisht, më se 300 ushtarë, si dëshmitarë të mundshëm. Dhe, përflitet se janë viktima të komandantëve të tyre!

      Shifra herë 100 dhe herë 200 është paushalle, fiktive, krejt e rrejshme. Numri i të vrarëve sillet në dy shifrat e mundshme, por, gjithësesi, katër shifrorë. E para, 1.830 dhe e dyta, 1.920 kundërshtarë politikë dhe dëshmitarë të mundshëm, perspektivë, të vrarë. Pra, më shumë se dyfishi i dëshmorëve 800 të rënë në luftë. Shifra e rritur në 3.000 dëshmorë, është njësoj e falsifikuar, si ajo nga 12.700 veteranë të vërtetë, në 65 mijë “veteranë” fiktivë, të rrejshëm!

     Në “Marshin e Drejtësisë”, përkatësisht, të Marshit të krimit dhe të poshtërsisë, pati shumë hipokrizi: “E besojmë Gjykatën Speciale në Hagë, por akuzat jo! “Realisht, Gjykatat në Hagë kurrë nuk kanë dhënë dënimet e duhura, meritore, në raport me krimet. Përkundrazi, me parimin se “më mirë të lihën 99 kriminelë të lirë, se sa një i pafajshëm në burg”, ka dhënë dënime të lehëta, simbolike, ose ka lënë të lirë qindra kriminelë!

      Shembull kemi Serbinë dhe Kosovën. Pak javë më parë, një Gjykatë amerikane, për një vrasje të një shokut të tyre, 5 (pesë) të rinj, i dënoi me burgim të përjetshëm dhe 3 (tre) të tjerë, pse ishin në dijeni të krimit, i dënoi me nga 15 vjetë burg secilin. Krahasoni me krimet dhe dënimet në Kosovë dhe Serbi, që kanë gjykatat korruptive ose të ndikuara nga politika!