Gjendja në Shqipëri është kritike.

Ky është përcaktori i këtij tranzicioni çerek shekullor.

Kush ka bërë dhe bën politikanin është shkaktuesi i saj.

I gjithtë sistemi është i kalbur. Shteti është në duart shpërdoruese të partive që ndërrohen me rotacion.

Sistemin e kanë kalbur PS, PD dhe LSI.

Ndërsa oligarkët e mediave janë në rolin e prostitutave ndaj klientëve të politikës.

Ndryshojnë klient sipas pagesës.

Ata gazetarë që punojnë me profesionalizëm për të përmbushur misionin e tyre numërohen as me gishtat e njërës dorë. Populli është i dëshpëruar sepse i bie murit me kokë dhe nuk ka kush ta dëgjojë.

Një mësuese më shkruante në rrjetin social “Nesër fillojmë mësimin me ngrica, pa ngrohje, me fëmijë që mezi do na ndjekin. Kam 35-vjet që jap mësim në atë shkollë. Asgjë nuk ka ndryshuar, mos edhe më për dreq.”

Ndërsa selitë e partive dhe institucioneve shtetërore janë të ngrohta, komode, lluksoze dhe me sekretare dhe zëdhënëse të kolme, të kuruara dhe të posadala nga sallonet e bukurisë.

Një punëtor nga rafineria e naftës Fier mori sot në telefon në emisionin Koha për t’u Zgjuar e Bashkim Hoxhës dhe i tha se 150 punëtorë janë prej tre muajsh pa rroga, se kryeministri u kishte premtuar dhe ata vijojnë të shkojnë në punë, të nxjerrin bitum, por jetojnë me borxhe sepse nuk marrin paga. Punëtori u kujtoi politikanëve se zgjedhjet janë duke afruar!

Po është e vërtetë, zgjedhjet po afrojnë dhe nëse nuk arrihet të mbrohet vota e lirë, sistemi do të transformohet totalisht në një sistem mafioz. Varfëria është ekstreme dhe diktatura e varfërisë i bën njerëzit që ta shesin votën për një copë bukë.

Ndërsa në emisionin e tij që ritransmetohet herët në mëngjes, Rezear Xhaxhiu kishte ftuar artistin dhe regjisorin e njohur Osman Mula. Të dy, edhe Bashkim Hoxha, edhe Rezear Xhaxhiu bëjnë emisone të ndryshme nga formati, por që kanë si emërus të përbashkët shërbimin që i bëjnë qytetarit dhe shoqërisë.

Nuk munda që ta ndiqja të plotë dialogun Mula-Xhaxhiu. Arrita kur biseda po përmbyllej.  Por ajo që shqiptoi Osman Mula ishte dramatike, rrëqethëse, revoltuese dhe e verteta  pa doreza! Ai tregoi për një mikun e tij të ngushtë. Është një mik i artë tha Osmani, me integritet, i ndershëm, një zotëri i vërtetë, që është autori i kolonës zonore të 40 filmave dhe e ka pensionin 100 mijë lekë të vjetra në muaj, ndërsa deputetët e parlamentit të Shqipërisë shumica prej të cilëve nuk u dëgjohet asnjëherë zëri i gojës kur dalin në pension marrin nga 1000 Euro në muaj!  Dhe në fund Osmani Mula kulmoi:”Parlamenti i Shqipërisë duhet të rrethohet i gjithi me kordon si vendi i krimit!”

Fliste me dhimbje dëshpëruese dhe pezëm Osman Mula. Ne e njohim shumë mirë. Ishte viti 1991-1992 kur Osman Mula fluturonte prej entusiazmit  dhe kishte aq shumë shpresa se pas përmbysjes të diktaturës, në Shqipëri do të vendosej demokracia dhe shteti ligjor, që do të ishte i barabartë për të gjithë qytetarët, ku vlerësimet do të bëheshin sipas meritokracisë dhe jo sipas diktatit të njëshit, ngjyrave të partive politike dhe kastës.

Osman Mula tashmë ka mbetur i zhgënjyer ashtu si gjithë intelektualët e ndershëm dhe të gjithë shqiptarët nga kjo klasë politike që ka sjellë vetëm mjerim për qytetarin dhe gjithë prosperitetin e privilegjet pa përmbushur asnjë obligim i kanë përvetësuar një grusht i vogël njerëzish që pa dallim kanë shpërdoruar si votën e popullit ashtu edhe pushtetin.

Për këta e ka fjalën Osman Mula dhe ka shumë të drejtë!