Është formuar një rrymë regresive letrare e përbërë nga disa shkrimtarë të pakicave etnike në Shqipëri, të cilët në bashkëveprim po keqpërdorojnë krijimtarinë letrare dhe etiketën “shkrimtar”, duke fokusuar një frymë konstante urrejtje ndaj historisë së kombit shqiptar dhe identitetit kombëtar shqiptar. Nëpër librat e kësaj rryme shpaloset këmbëngulja fanatike etnike dhe fetare për të zhbërë gjenezën, historinë, autoktoninë, kulturën, artin, figurat kryesore historike, etj. të kombit shqiptar, që nga koha e Ilirisë, mesjetës e deri në ditët tona. Nën maskën e lirisë së krijimtarisë dhe të shprehjes po shpërndahet një lloj letërsie antishqiptare, që synon të mohojë identitetin kombëtar shqiptar dhe të drejtën e popullit shqiptar për të drejtuar fatet e veta dhe shtetin e vet.

Ajo, që tërheq vëmendjen, është glorifikimi artificial dhe i organizuar i këtyre lloj shkrimtarëve antishqiptarë të pakicave etnike nga institucionet dhe rrjetet mediatike të Shqipërisë, që nga çmimet e pamerituara letrare, hapësirat e pakufishme mediatike e deri te postet politike e zyrtare. Ka një sponsorizim të organizuar të krijimtarisë së tyre letrare antishqiptare, që lidhet me ndikimet dhe fuqinë e lobeve të shteteve, të cilat na kanë grabitur popullsi dhe territore. “Kolona e pestë” e famshme nuk i takon vetëm politikës, por edhe letërsisë.

Fatkeqësia më e madhe kulturore, arsimore, edukative dhe kombëtare është që disa shkrimtarë të tillë dhe romanet e tyre ndezurrejtës për çdo gjë shqiptare, po hyjnë në programe shkollore, duke helmuar masat e nxënësve shqiptarë.

Kjo rrymë regresive letrare devijon dhe çkombëtarizon letërsinë kombëtare shqiptare, e cila ka nevojë jetike të mbrohet si “Monument i ruajtur nga shteti”.