Koncensioni i aeroportit të Vlorës është i formës BOT ( build operate transer ) ose ndërto , opero, transfero. Sipas frymës së ligjit konsorciumi fitues privat duhet të kishte eksperiencë në të ndërtim edhe operimin e aeroporteve.

Madje një nga arsyet përse jepet me koncension është kapaciteti i aftësive të partnerit privat për të operuar edhe menaxhuar risqet operacionale në vepra të tilla.

Gjatë intervistës z. Pacolli deklaroi se kompania e tij kishte ndërtuar aeroporte por nuk kishte operuar ose menaxhuar të tilla, ndaj kishin dakortësuar që menaxhimin ose operimin ta nënkontraktonin tek Aeroporti i Munihut.

Por në këtë kohë , sipas Z.Pacolli futet në lojë YDA e cila vjen në Shqipëri për dy qëllime; 1) për të ndërtuar spitalin e Fierit edhe 2) për Aeroportin e Vlorës. Sipas z. Pacolli YDA kishte eksperiencë ne operim, edhe për këtë arsye ishte i mirëpritur në konsorcium.

Deklarata e Pacollit se YDA ishte takuar me ministren para bërjes së procedurës së tenderit si dhe fakti që ministria ndryshoi kriteret edhe e shtyhu disa herë tenderin deri sa konsorciumi në fjalë përgatiti ofertën, edhe shpallja fitues po këtë konsorcium qartëson përfundimisht faktin që fituesi ka qënë i parapërcaktuar .

Por dëshmia e z. Pacolli nëse bashkohet me përcaktimet në kontratë tregon më shumë. Edhe pse një partner i cili ka 40% të aksioneve YDA-JA në këtë rast, e cila u përfshi për shkak të eksperiencës së saj në operim , kontrata parashikoi që operimi të jepet me nënkontraktim .

Sipas ligjit duhet të përcaktohet që në dokumentet e tenderit edhe më pas në kontratë fushat ku mund të nënkontraktohet . Kjo tregon që është ditur edhe pranuar që në krye të herës që YDA do të largohej edhe nuk do të merrte pjesë në ndërtimin edhe operimin e Aeroportit.

Pra YDA ishte futur jo si partner real por si partner fiktiv. Z. Pacolli (megjithëse nuk e tha ) kur nuk pranoi që YDA të kishte 60 % të aksioneve duke i ulur ato në 40% në fakt ka negociuar jo maxhorancën por pagesën e shitjes së aksioneve të YDA-së.

Pra, ministria ka dhënë një koncension pa Operimin të garantuar në kundështim me frymën e ligjit edhe me shumë gjasa do të rezultojë në kundështim me pikën 3 të nenit 34 të ligjit të PPP I cili kërkon që në PPP e punëve edhe shërbimeve publike mos të tejkalohet përcaktimet e ligjit të prokurimit publik për masën e nënkontraktimit.

E pra YDA morri një pagesë indirekte 3 milionë Euro, ( sipas Z. Pacolli kishte kërkuar 5 milionë ) “për dhuratën” e Spitalit të Fierit, pagesë kjo që me ndihmën e qeverisë u maskua si shitje aksionesh. Ndërsa populli i varfër i cili u gëzohet akoma dhuratave i këndonte këngë Erdoganit.

Z.Pacolli dëshmoi se Aeroporti i Vorës do të përfundojë së ndërtuari por nuk do të vendoset në operim. Kjo për dy arsye, e para Aeroporti i Munihut i cili kishte kishte rënë dakord që ta operonte kur të kishte përfunduar ndërtimi, është tërhequr për shkak të vendimit të këshillit bashkiak të Munihut në përmbushje të kërkesës së ambientalistëve.

Edhe së dyti, konflikti midis dy partnerëve të mbetur të konsorciumit e bën të pamundur arritjen edhe nënshkrimin e një marrëveshjeje me një operues tjetër.

Të nënshkruash një kontratë koncensioni BOT duke vendosur në lojë OPERIMIN i cili është i një rëndësie thelbësore në kontratat koncesionare është akrobaci që do guxim të madh si nga parneri publik ashtu edhe nga parneri privat.

Për shkak të këtij guximi në Shkurt 2026 sipas z.Pacolli do të kemi një ngrehinë të përfunduar por jo një Aeroport , pasi qeveria e të paaftëve kishte krijuar iluzionin se mund të menaxhohen edhe akrobaci të tilla në kontrata kaq komplekse e me risk afatgjatë.

Uroj të kenë mësuar se iluzioni është një borxh me interesa të larta, por për më keq paguhet me kamatvonësë !

/Nga Irena Beqiraj

Një mega aferë financiare pritet të shpërthejë në zemër të sistemit doganor shqiptar, me në qendër Drejtorin e Përgjithshëm të Doganave, Gent Gazheli — personazh që burime nga brenda institucionit e përshkruajnë si “i paprekshëm” dhe “Don Zhuani i Doganave”.

Sipas dokumenteve dhe komunikimeve zyrtare tashmë të referuara në SPAK, bëhet fjalë për një skandal të pezulluar prej pesë vitesh, që lidhet me gjobën ndaj kompanisë “Bankers Petroleum”, me vlerë që shkon deri në 130 milionë euro.

Burime nga Prokuroria e Fierit bëjnë me dije se çështja është referuar për hetim në SPAK, pas një hetimi paraprak të nisur që në vitin 2020.

Në atë periudhë, pas emërimit të Gent Gazhelit si Drejtor i Përgjithshëm i Doganave, shefi i Degës Doganore të Fierit, Olti Kuke, ka njoftuar zyrtarisht drejtuesin e lartë në lidhje me vendimin për gjobë 30 milionë euro ndaj kompanisë “Bankers”.

Por, sipas kallëzimit, me kërkesë të hetimeve tatimore, kjo shumë u rivlerësua në 130 milionë euro — një shumë kolosale që, siç pretendohet, është pezulluar nga vetë Gazheli përmes mosveprimit administrativ, ndonëse ishte njoftuar dy herë me shkresë zyrtare dhe email nga Olti Kuke.

Në dosjen që ndodhet tashmë në SPAK, ekzistojnë dy shkresa zyrtare, të cilat mjaftojnë për të provuar zinxhirin e komunikimit. Megjithatë, deri më sot, nuk është marrë asnjë vendim përfundimtar mbi gjobën, ndonëse ligji kërkon zgjidhje brenda gjashtë muajve.

Burime: “Ka pasur takime të drejtpërdrejta me përfaqësues të kompanisë”

Sipas burimeve konfidenciale, Gent Gazheli dyshohet se ka zhvilluar takime personale me përfaqësues të kompanisë “Bankers Petroleum”, ndërkohë që dosja mbeti “në sirtar”.

Madje, shefi i Doganës së Fierit, Olti Kuke, mësohet të ketë qenë nën presion të vazhdueshëm, derisa u shkarkua nga detyra vetëm dy muaj më parë, duke u transferuar nga drejtues i sektorit të akcizës në specialist — lëvizje që burimet e lidhin me përpjekjen për ta heshtur çështjen.

“Gjobë e zbardhur pas pesë vjetësh, nga frika e ekspozimit publik”

Ironikisht, vetëm pas pesë vitesh “ngrirje”, gjoba ndaj kompanisë është zbardhur — pikërisht pak ditë pasi Prokuroria e Fierit ia kaloi dosjen për kompetencë SPAK-ut, dhe kur rasti u përmend publikisht nga Kryetari i KLSH-së gjatë raportimit në Kuvend, si dhe nga deputeti socialist Erion Braçe.

Ky zhvillim ka ngritur pikëpyetje të forta mbi lidhjet politike që, sipas burimeve nga brenda sistemit, e kanë “mbrojtur” Gent Gazhelin çdo herë që ka shpërthyer një aferë.

Skandale të tjera në horizont?

Gazheli, i cilësuar nga vartësit e tij si “Drejtori i 2030-s”, pritet të përballet me disa kallëzime të tjera, të cilat lidhen me shkelje të rënda në sektorin e akcizës dhe tregtisë së mallrave të ndjeshme./ Maska.al

Inxhinieri Grek, Yannis Kirkinezis, është njeriu që foli në SPAK, duke dhënë shpjegime të sakta mbi fitimin e kontratës me Ministrinë e Infrastrukturës dhe Energjisë, për mbikqyrjen e punimeve që po kryheshin për ndërtimin e tunelit të Llogarasë në Orikum.

Deri në këtë fazë ku ndodhet hetimi i dosjes së supervizimit të tunelit të Llogarasë, rrëfimi i inxhinierit grek dhe komunikimet në telefonat e ministres Belinda Balluku, ish-drejtorit të ARRSH-së, Evis Berberit dhe Sekretares së Përgjithme të Ministrisë së Infrastrukturës, Viola Haxhiademi, përbëjnë provat gjenerale për ngritjen e akuzës penale ndaj Ballukut dhe zyrtarëve të tjerë.

Kirkinezis, ka qëndruar mbi 6 orë në SPAK duke dhënë shpjegime dhe pas përfundimit të orarit zyrtar, prokurori i çështjes Dritan Prençi, është kujdesur që dëshmia e grekut të ndërpritej dhe më pas ka vijuar ditën tjetër.

Për shkak të vonesës dhe prezencës së gjatë në SPAK të inxhinierit Kirkinezis, interes ka shfaqur dhe Ambasada Greke në Tiranë, e cila mësohet të jetë vënë në dijeni nga SPAK, se shtetasi grek po merrej në pyetje si përson që ka dijeni mbi rrethanat e ngjarjes dhe jo si person nën hetim apo qoftë të ishte marë ndonjë masë ndalimi.

Gazetari Elton Qyno ka mësuar se shtetasi grek ka bashkëpunuar me prokurorinë duke treguar të gjithë dinamikën e plotë që çuan atë dhe “Net-Group” të Valter Begaj, në fitimin e kontratës prej 2 milion euro për supervizimin e punimeve të tunelit të Llogarasë.

Ai i ka pohuar hetuesve të BKH-së dhe prokurit Prençi të gjitha marëveshjet që ka bërë në vitin 2021 e në vijim me Valter Begaj të “Net-Group” që tashmë ndodhet në burg. Begaj njihet si njeri i afërt me ish-drejtorit të ARRSH-së, Evis Berberi, edhe ky i fundit në burg.

Yannis Kirkinezis, ka treguar se është me profesion inxhinier dhe në Shqipëri administron degën e kompanisë hollandeze “Hill Internacinal N.V” me Seli në Amsterdam. Si përfaqësues ligjor i kësaj kompanie vepron dhe shtetasi tjetër, Emmanouil Sigalas.

Sipas tij, kompania është hapur në 4 qershor 2019 në Tiranë, ndërsa marëdhënien e punës, fillimisht e kanë nisur me Fondin Shqiptar të Zhvillimit, ku kanë marë kontratën e parë në administratën publike.

Një muaj më pas kompania e administruar prej tij, arrin të fitojë tenderin 2 milionë euro të hapur nga Ministria e Infrastrukturës dhe Energjisë, ku në këtë garë inxhinieri grek kishte bashkuar forcat me kompaninë “Net-Group”, e Valter Begaj.

Yannis Kirkinezis, ka pohuar në SPAK se tenderi për supervizimin është hapur në datën 25 nëntor 2021 nga Sekretaria e Ministrisë së Infrastrukturës, Viola Haxhiademi.

“Net Group” dhe “Hill Internacinal N.V” kanë garuar përballë dy kompanive të tjera që kishinhyrë si Bashkim Operatorësh Ekonomikë “Stucky” l.t.d dhe “Gjeokonsult & CO”.

Fondi limit i këtij tenderi ishte planifikuar në 1 miliard e 947 milion lekë të vjetra, ku shërbimi duhej të kryhej në 34 muaj.

Sipas dokumentave zyrtare të sekuestruara tashmë nga SPAK, kompania “Hill Internacinal N.V” e inxhinierit Grek dhe “Net Group” e Valter Begaj, në total ka përfituar në 14 transaksione të bëra nga Ministria e Infranstrukturës, 1 miliard e 979 milion lekë.

Pra edhe 32 milion lekë të vjetra mbi atë që ishte parashikuar në kontratën mes palëve.

Shuma prej 1 miliard e 979 milion lekë është paguar në bazë të kontratës Nr.1537/3 të lidhur në 16 Maj 2022 ku parashikoheshin shërbime inxhinierike për 13 situacione të mbykqyrjes së punimeve në tunelin e Llogarasë.

Situacionin e parë, Ministria e Infrastrukturës rezulton ta ketë paguar drejt “Hill Internacinal N.V” në muajin Tetor 2022 në vlerën prej 88 milion lekë të vjetra. Ndërsa situacioni i fundit është paguar në 24 Janar 2025 në vlerën prej 55 milion lekë.

Kjo kontratë shërbimi ka dyshime të forta se është paracaktuar në favore korruptive, ndaj dhe SPAK prej disa muaj ka sekuestruar të gjithë praktikën dokumentare që është mbajtur për këtë tender.

Ndërkohë të dhënat kompromentuese që janë luajtur në prapaskenën e këtij tenderi, tashmë ndodhet në telefonat e Evis Berberit dhe Sekretares së Përgjithshme të Ministrisë së Infrastrukturës, Viola Haxhiademi, të cilët i ka sekuestruar dhe ekspertuar prokuroria e posaçme SPAK.

Kjo është një dosje Nr.2 për ministren e Infrastrukturës, Belinda Balluku, e cila ka afatin e parashkrimit deri në 25 nëntorin e 2026.

Ndërsa aktualisht, Belinda Balluku, është marrë e pandehur së bashku me 5 zyrtarë të tjerë, për praktikën tenderuese të ndërtimit të tunelit të Llogarasë me vlerë gati 180 milion euro.

Por kjo është vetëm fillimi, pasi ndaj Ballukut janë hapur dhe tre hetime të tjera duke filluar nga hetimi pasuror, hetim për dy anijet Gjenerator “Tigri 1” dhe “Tigri 2” si dhe hetime për kontratën konçesionare të ndërtimit të rrugës Thumanë-Kashar.

Nga Elton Qyno – Syri.net

– Rruga panoramike Krujë-Tiranë nga Paskuqani, gjithnjë premtohet e asnjëherë nuk bëhet! –

Kruja dikur ishte zemra e Shqipërisë dhe konsiderohej një “lagje” e Tiranës. Aty shkonin për vizitë të gjitha delegacionet e huaja që vinin në kryeqytet. Kjo për shkak se ishte qyteti i historisë, i heroit kombëtar, por edhe një ballkon natyror i pazakontë nga shihej deti. Shkurt, Kruja i kishte të gjitha, peizazhin turistik, ajrin që të mbushte gjoksin, muzën e historisë. Të gjitha këto i ka dhe sot, por jo më vëmendjen e qeverisë. Kruja si qytet po braktiset pak nga pak. Ka rënë në 13 mijë banorë. Nuk ka punë, mbahet vetëm me fasone. Kur me dy fabrika çimentoje dhe Rinasin në “tapinë” e saj, si dhe pasuritë natyrore duhej të rronte mes luksit, thonë banorët. Por sa duket me të pushuar guroret nga puna, po shuhet dhe ekzistenca e një qyteti me “ujin më të mirë në botë”. Vite më parë një turist, teksa ngjiste kreshtën me pisha, i thoshte shoqëruesit të tij vendas, se në Krujë duhet të rrojnë pasanikët e Shqipërisë. Ashtu duhej të ishte, por më mirë prit ta shohësh, i thotë vendaliu. Dhe u ngjit zotëria lart, pa dhe u shpreh se gjeti një fshat…

Krujës në vend që t’i jepej, i ishte marrë çdo gjë, asnjë institucion tjetër veç Bashkisë nuk ka, bile dhe për atë qe folur se do ta kalonin në Fushë-Krujë!? Do ta kishte ndryshuar gjendjen rruga Krujë-Tiranë, që vazhdimisht premtohet dhe asnjëherë nuk bëhet, thotë Haliti, që e ka për zemër qytetin e vet, të cilin nuk ka dëshirë ta lëshojë. Do të ishte një rrugë 12 kilometra e gjatë, me vetëm tri vepra arti, rrëzë malit, që qytetarët do ta kishin bërë në këmbë për qejf, shton ai me pak humor. Po bëhen të gjithë rrugët e qyteteve që kufizojnë Tiranën, vetëm ajo e Krujës jo! Është bërë rruga e Elbasanit. Rruga e Burrelit dhe e Dibrës. Po bëhet rruga e Durrësit dhe ajo e Kavajës. Vetëm për rrugën e Krujës nuk ka ende ndonjë lajm nga qeveria. Rruga e Fushë-Krujës nuk është rruga e Krujës, por e Veriut. Është e habitshme se si është lënë pas dorë, apo hedhur pas krahëve një qytet i rrallë në të gjitha anët që ta marrësh. Nuk i buzëqeshi fati as Fushë-Krujës, edhe pse është i vetmi qytet shqiptar, pos Tiranës, ku ndaloi një President amerikan, Xhorxh Bushi II. Krujën, sidoqoftë, nuk e kanë braktisur turistët që nuk i ndahen, le pastaj sikur të ishte atraksion turistik dhe Zgërdheshi ilir etj.. Si është e mundur të bjerë ky “mallkim” mbi njërin prej visareve më të çmuara te vendit tonë?! A do të ketë përgjigje të paktën për rrugën e munguar Krujë–Tiranë, që do të ishte po aq e vlefshme dhe për vetë kryeqytetin, pasi ëndërrimtarët e së bukurës shohin pallate moderne në shëmbëllim dhe të kullave të maleve, që do të ndërtoheshin rrëzë malit panoramik, në vend të kullave që po e gllabërojnë Tiranën, si oktapodët. Kur ajo rrugë të bëhet një ditë, kryeqyteti veç një atraksioni më tepër, do të ketë dhe biçikleta më shumë…

Kruja nuk është si Lezha, Durrësi apo Vlora që ta mbajë deti. “Deti” i saj është fusha, sot për sot pa të mbjella e të korra, industria e ndërtimit dhe turizmi kulturor, që ta përshkojë cep më cep. Në malin e Krujës është dhe tempulli i shenjtë e Sari Salltikut, një arsye më shumë për ta pasur përherë Krujën një faltore të historisë dhe të besimit.

Ka përfunduar në sirtarët e burokracisë kërkesa e para 7 viteve e dy deputetëve, Gjermeni e Beqaj për ndërtimin e rrugës së shkurtër Krujë–Tiranë, që përgjysmon kohën e udhëtimit prej dyzet minutash, sa ç’bëhet sot nga FushëKruja. “Nëse distanca Tiranë–Krujë do të përshkohet në jo më shumë se 20 minuta, oferta turistike e Krujës do të bëhet pjesë e ofertës turistike të Tiranës dhe gjithë destinacionet turistike të Krujës do të jenë lehtësisht të arritshme nga turistët vendas e të huaj, si kështjella mesjetare dhe dy muzetë unikë të Krujës, objekti fetar i Sarisalltikut dhe më tej, Parku Kombëtar i Qafë–Shtamës”, argumentonin asokohe dy deputetët që nuk i dëgjoi askush.

Por nuk është e thënë që një projekt i tillë të mbetet vetëm në një nismë, prej atëherë duhej të kishte nisma të tjera e lobim të fortë për këtë rrugë, që vërtetë nuk çon drejt detit, por drejt një mali ku detin e ke në pëllëmbë të dorës…

/Gazeta Panorama

Përveç ndërtimit të hekurudhave, porteve, rrugëve, fabrikave dhe minierave përmes nismës Brezi dhe Rruga, Kina po i ndryshon edhe peizazhet informative, mediatike dhe të komunikimit në të gjitha kontinentet e botës, duke përdorur gjithnjë e më shumë mjetet e pushtetit të mprehtë.

Të dielën, qytetarët e Kosovës në 18 komuna do të rikthehen në qendrat e votimit për të përcaktuar se kush do t’i udhëheqë në katër vjetët e ardhshëm.

Në rundin e parë të zgjedhjeve, më 12 tetor, njëzet komuna siguruan kryetarë të rinj, ndërsa 18 të tjerat do të vendosin në balotazhin e 9 nëntorit.

Në këtë rund, gara shihet si test i fuqisë së partive në nivel lokal, por edhe si tregues i prirjeve të ardhshme në skenën qendrore.

Komunat që zhvillojnë balotazh janë: Prishtina, Prizreni, Peja, Juniku, Dragashi, Gjakova, Kaçaniku, Fushë Kosova, Mitrovica e Jugut, Rahoveci, Suhareka, Gjilani, Vitia, Vushtrria, Obiliqi, Klina, Mamusha dhe Kllokoti.

Prishtina dhe Prizreni – garat më të forta

Kryeqyteti mbetet arena kryesore e përplasjes politike.

Për më shumë se një dekadë, Prishtina ishte simbol i rivalitetit mes Lëvizjes Vetëvendosje (LVV) dhe Lidhjes Demokratike të Kosovës (LDK).

Këtë herë, balotazhi zhvillohet mes Përparim Ramës (LDK) dhe Hajrulla Çekut (LVV), me një diferencë minimale në rundin e parë – vetëm 0.5 për qind.

“Kjo nuk ka të bëjë vetëm me kandidatët – shkon përtej kandidatëve dhe lidhet me luftën e partive për pushtetin e tyre në kryeqytet, ndërtimin e bazës zgjedhore dhe krijimin e një bastioni politik në këtë komunë”, thotë Donika Emini, hulumtuese në Grupin Këshillëdhënës në Evropë për Politika të Ballkanit (BiEPAG).

Prishtina, si komuna më e madhe e vendit, ka rëndësi ekonomike dhe politike, duke e kthyer fitoren aty në avantazh strategjik për çdo parti.

Kjo, sipas Eminit, bën që fitorja në kryeqytet të përkthehet “në pushtet dhe ndikim në nivel nacional”.

Pas Prishtinës, gara më e vëmendshme zhvillohet në Prizren, ku përballen Shaqir Totaj i Partisë Demokratike të Kosovës (PDK) dhe Artan Abrashi nga LVV-ja.

Mitrovica e Jugut – sfidë për bastionin tradicional

Një garë tjetër e rëndësishme, sipas Eminit, do të zhvillohet në Mitrovicën e Jugut, mes Faton Pecit të LVV-së dhe Arian Tahirit të PDK-së.

Emini e konsideron këtë betejë si veçanërisht të rëndësishme për Vetëvendosjen dhe për udhëheqësin e saj, Albin Kurti.

“… sepse Kurti e ka zhvilluar garën nacionale me ndryshimin e situatës në Mitrovicën e Veriut, si narrativ. Angazhimi i kandidatit më të fortë të Vetëvendosjes dhe Listës Guxo (Faton Peci) tregon rëndësinë që kjo garë ka për partinë. Kjo sfidon direkt bastionin e PDK-së – gjë që është shumë domethënëse”, thotë Emini për Radion Evropa e Lirë.

Roli i profilit të kandidatëve

Në zgjedhjet lokale, roli i individit shpesh rezulton vendimtar.

Sipas Eminit, rasti i Ramiz Lladrovcit në Drenas e ilustron qartë këtë.

PDK-ja, pjesë e së cilës ishte Lladrovci, vendosi për kandidat në garë Petrit Hajdarin.

Lladrovci, i cili deri atëherë ishte kryetar, i hyri garës me një nismë qytetare dhe e fitoi atë që në rundin e parë.

“Kjo tregon qartë se kandidatët kanë rëndësi të madhe”, thotë Emini.

Një shembull tjetër, sipas saj, është edhe Përparim Rama në Prishtinë.

“Rasti i Përparim Ramës tregon ndikimin e një fytyre të re që vjen në një parti si LDK-ja nga jashtë Kosovës. Përkundër të gjitha pritshmërive, kandidati fitoi, dhe profili i tij kishte rëndësi jo vetëm për shkak të vetë figurës, por edhe për mbështetjen e partisë. Pra, kombinim i faktorëve”, shpjegon Emini.

Hartë e re politike në horizont?

Rezultatet e balotazhit pritet të ndikojnë ndjeshëm në hartën politike të Kosovës.

Në shumë komuna, diferencat janë minimale, dhe çdo koalicion lokal mund të përmbysë rezultatin.

Në Prishtinë, për shembull, vendimi i kandidatit të PDK-së, Uran Ismaili, për qëndrimin neutral apo përkrahjen eventuale të njërës palë, mund të përcaktojë fituesin.

“Koalicioni eventual mund ta ndryshojë situatën në terren”, thotë Emini.

Ajo shton se Vetëvendosja po përpiqet ta zgjerojë ndikimin lokal, veçanërisht në zonat ku më parë nuk kishte bazë të fortë.

LVV-ja garon në balotazh në 12 komuna – në dy prej tyre si e para, në dhjetë si e dyta.

Në zgjedhjet e vitit 2021, kjo parti kishte fituar vetëm në katër komuna.

“Shembull është targetimi dhe investimi në Mitrovicën e Jugut, duke tentuar për të zvogëluar PDK-në në një nga bastionet e saj. Nëse (LVV-ja) ka një fitore eventuale edhe në Vushtrri, atëherë e sfidon edhe më shumë (PDK-në)”, thekson Emini.

PDK-ja dhe LDK-ja, në anën tjetër, janë përqendruar në mbajtjen e komunave që i konsiderojnë bastione tradicionale.

“Këto parti janë duke luajtur në mbrojtje, duke u përpjekur t’i mbajnë bastionet e tyre. Ndërsa Vetëvendosje po përdor një lojë më strategjike dhe të fuqishme, me përfshirje aktive edhe të kryeministrit në detyrë (Albin Kurti)”, thotë Emini.

Zgjedhjet lokale si pasqyrë e skenës qendrore

Historikisht, votuesit në Kosovë kanë bërë dallime midis zgjedhjeve lokale dhe atyre qendrore.

Megjithatë, Emini vëren se lidhjet midis sjelljes lokale dhe strategjive nacionale po bëhen gjithnjë e më të dukshme.

Vetëvendosje, sipas saj, po punon me qëllim për të zgjeruar kontrollin komunal, ndërsa partitë e tjera po përpiqen t’i ruajnë territoret e tyre politike.

“Bashkëpunimi i vazhdueshëm ndërmjet PDK-së dhe LDK-së e ilustron mirë këtë dinamikë. Ai pasqyron një model tashmë të njohur në politikën kosovare, ku Vetëvendosje dhe disa parti më të vogla përballen në thelb me një front të bashkuar të elitës së vjetër politike kundër tyre – me disa përjashtime të vogla në nivel lokal”, thotë Emini.

Edhe pse mbetet e paqartë nëse këto marrëveshje lokale do të çojnë në koalicione të reja në nivel qendror, Emini nuk e përjashton mundësinë.

“Prirja e PDK-së dhe LDK-së për të bashkëpunuar në ruajtjen e pozitave të tyre, mund të sinjalizojë edhe mundësi të bashkëpunimeve të ngjashme në skenën qendrore”, thotë analistja.

Polarizimi politik dhe pritjet për të ardhmen

Zgjedhjet e këtij viti, si ato parlamentare apo lokale, kanë dëshmuar polarizimin e skenës politike në Kosovë.

Vetëvendosja ka ruajtur narrativin “ne kundër të gjithëve”, ndërsa partitë tradicionale po përpiqen t’i mbrojnë pozitat ekzistuese, thotë Emini.

Sipas saj, rezultati i balotazhit do të jetë një tregues i rëndësishëm për të gjitha partitë, për të kuptuar ku qëndrojnë në raport me elektoratin dhe si duhet t’i përshtatin strategjitë për zgjedhjet nacionale – nëse mbahen sërish.

Në këtë kohë, LVV-ja po përpiqet ta formojë Qeverinë e re me Glauk Konjufcën si mandatar për kryeministër, ndërsa partitë e tjera kërkojnë zgjedhje të parakohshme.

Ndaj, edhe balotazhi merr dimension të dyfishtë: lokal në dukje, por thellësisht politik në ndikim.

Media e njohur investigative franceze Blast publikoi sot një investigim tronditës që tregon se si narko-shteti i Edi Ramës po rrezikon Europën.

Shkrimi përmban shumë elementë shokues, që tregojnë se sa larg ka depërtuar krimi i organizuar dhe mafia në qeverisjen e Edi Ramës.

Por ndër të tjera, media e njohur ka arritur të intervistojë një prokuror të njohur belg, për kokën e të cilit, mafia shqiptare kishte vënë një çmim prej 1 milion euro.

Ai thotë se krimi shqiptar po pastron shuma kolosale në Shqipëri.

Më poshtë pjesë nga shkrimi:

Hetimi i SKY ECC, i emëruar sipas këtij rrjeti telekomunikacioni të koduar shumë të përdorur nga kriminelët, zbuloi ngjitjen e shpejtë të krimit të organizuar shqiptar në Belgjikë. Të irrituar nga një seri gjyqesh masive që çuan në mbi 1.000 dënime, disa anëtarë të mafias shqiptare nuk ngurruan të vendosin shpërblim për kokën e prokurorit të mbretit, Julien Moinil, përgjegjës për një pjesë të hetimeve. Për një shumë të majme: më shumë se një milion euro.

I pyetur nga Blast, prokurori Julien Moinil siguron se “nuk e bëj këtë profesion për të marrë lule nga kriminelët”. Por ai konfirmon: hetimet SKY ECC nxorën në pah si “fuqinë financiare” të mafies shqiptare, ashtu edhe “pastrimin kolosal të parave që po ndodh aktualisht në Shqipëri”.

Ky konstatim shqetëson edhe Nicolo Gratteri-n. Gjatë një vizite të fundit në Roterdam (Holandë) për të shkëmbyer eksperienca me kolegë, prokurori italian i specializuar në luftën kundër mafies – veçanërisht ‘Ndrangheta – ndau vëzhgimet e tij: “Sot këto grupe kontrollojnë portet e Antverpës dhe Roterdamit, ata mund të sjellin lehtësisht disa qindra kilogramë në një udhëtim”.

…Prokurori Moinil ka gjithashtu kujtime për të ndarë. Ai gjithashtu ka pasur pjesën e tij të surprizave të këqija. “Kam qenë disa herë në terren, bashkëpunimi ishte gjithmonë shumë i mirë, me rezultate të mira. Por në disa çështje të rëndësishme, korrupsioni është i pranishëm”, thekson magistrati. “Në çështjen TOYOTA, zbuluam se hetuesja e prokurorisë kishte… një telefon SKY ECC. Ajo fyeu delegacionin belg dhe qartazi ishte e korruptuar. Kjo gjë të vret nga tmerri”.

Edhe këtu, poroziteti i drejtësisë dhe roli i medias lokale krijojnë një atmosferë të veçantë. “Më vjen keq që kërkesat hetimore përfundojnë në media”, vazhdon Moinil. “Kjo nuk do të thotë se nuk ka njerëz të mirë, të angazhuar për drejtësinë, por ata shpejt bien nën presionin e një sistemi të shkatërruar nga korrupsioni”.

…Grupet kriminale kanë përfituar maksimalisht nga sistemi i krijuar nga Edi Rama për të tërhequr kapital në Shqipëri. Një shifër flet vetë: nga mbi tre miliardë euro të investuara në rindërtimin e qendrës së Tiranës, vetëm një e treta vjen nga institucionet financiare, sipas gazetares Ole Xama. Në hetimin e kësaj kolegeje shqiptare, zbulohet se mbi 50.000 apartamente janë të pabanuara vetëm në Tiranë. Pas këtyre zbulimeve, gazetarja u përball me ngacmime online dhe kërcënime ndaj familjes së saj.

Ndërtesat po shtrihen kudo në një qytet me pak më pak se gjysmë milioni banorë, ku emrat e mëdhenj të arkitekturës nxitojnë si drejt një Eldorado-je. Sipas të dhënave të publikuara nga drejtësia shqiptare, sektori i ndërtimit përbën rreth 17% të PBB-së shqiptare dhe mbetet një nga mjetet kryesore për pastrimin e parave./sn

Deputetja e Partisë Socialiste, Iris Luarasi, ka bërë një postim në rrjetin e saj social Facebook, përmes të cilit sqaron ndryshimet ligjore të projektligjit për Barazinë Gjinore, i cili u miratua mbrëmë (6 nëntor) me 77 votat e socialistëve.

Reagimi i Luarasit vjen pas debatit opozitë-mazhoranacë për barazinë gjinore. Partia Demokratike kundërshton projektligjin për Barazinë Gjinore, duke argumentuar se ndryshimet në projektligj shkelin vlerat themelore të familjes.

Sakaq socialistja thekson në shkrimin e saj se vendet e BE-së që kanë miratuar apo propozuar ndryshime kushtetuese që kufizojnë konceptin e gjinisë vetëm në “dy sekse biologjike”, nuk janë shembuj për t’u ndjekur nga një vend që aspiron të bëhet pjesë e BE-së.

Sipas Luarasit ndryshimet ligjore vetëm me “dy sekse biologjike “janë shkelje të parimeve themelore të së drejtës së Bashkimit Evropian.”

“Jane permendur disa here nga kolege te opozites ne komisione shembuj nga disa vende europiane. Është e vërtetë që 2-3 shtete anëtare të Bashkimit Evropian, kanë miratuar apo propozuar ndryshime kushtetuese që kufizojnë konceptin e gjinisë vetëm në “dy sekse biologjike”. Por, këto nuk janë shembuj për t’u ndjekur nga një vend që aspiron të bëhet pjesë e BE-së, pasi janë shkelje të parimeve themelore të së drejtës së Bashkimit Evropian”, shprehet Luarasi.

Deputetja socialiste shton se koncepti i barazisë gjinore nuk mund të kufizohet në kategori biologjike, por duhet të garantojë trajtim të barabartë dhe mosdiskriminim për të gjithë qytetarët, pavarësisht identitetit gjinor apo orientimit seksual.

Postimi i plotë

Ligji për Barazinë Gjinore i miratuar dje nga Parlamenti Shqiptar, synon të transformojë në realitet parimin kushtetues të barazisë mes grave dhe burrave në çdo fushë të jetës.
Për shkak të gjuhës së urrejtjes dhe mungesës së lirisë së debatit dje në Parlament, është e rëndësishme të adresojmë panikun dhe debatet që ky ligj ka shkaktuar, të cilat i i kemi dëgjuar në komisone dhe i dëgjuam edhe dje në seancën plenare dhe ishte e qartë se shumë kolegë kishin më shumë kohë për rrjetet sociale sesa për leximin e projektligjit.
Janë shprehur shqetësime për terminologjinë e përdorur, duke pretenduar se ligji “kërcënon familjen tradicionale dhe shton numrin e gjinive”. Në realitet, ky ligj nuk shton asnjë realitet të ri ligjor. Ai nuk krijon kurrsesi gjini të reja, vetëm synon të garantojë barazi reale midis dy gjinive që janë burrë dhe grua. Nëse dikush do të donte të prezantonte gjini të reja në shoqërinë shqiptare do të duheshin reforma të thella ligjore, duke nisur nga ndërhyrjet në Ligjin “Për Gjendjen Civile” apo duke miratuar një kuadër specifik ligjor për njohjen e identiteteve të reja gjinore.

Eshtë pretenduar se ligji “kërcënon familjen tradicionale dhe shton numrin e gjinive”. Le të jemi të qartë: narrativa që “po legalizohen 70 gjini në Shqipëri” është një gënjeshtër e qëllimshme, e përsëritur aq shumë sa disa filluan ta besonin. Në realitet, ky ligj nuk shton asnjë realitet të ri ligjor. Ai nuk krijon kurrësesi gjini të reja, vetëm synon të garantojë barazi reale midis dy gjinive që janë burrë dhe grua.

Koncepti i “përkatësisë së shumëfishtë” që referohet në ligj nënkupton diskriminimin e shtuar që mund të përjetohet për shkak të moshës, origjinës etnike, vendbanimit rural, aftësive të kufizuara apo statusit socio-ekonomik. Ky koncept, nuk lidhet me konceptin “perkatesi e shumëfishtë gjinore” siç është pretenduar gabimisht. Mjafton një kërkim në tekstin e projektligjit dhe do kuptohet se togfjalëshi “Përkatësia e shumëfishtë gjinore” nuk ekziston. “Përkatësia e shumëfishtë” është koncept ligjor që do të thotë se një person mund të përjetojë diskriminim bazuar në më shumë se një shkak. Për shembull, si grua dhe rome dhe si grua me aftësi të kufizuara, si baba i vetëm dhe emigrant, ose si vajzë e re nga zonat rurale.

Në realitetin shqiptar, këto ndërthurje janë të zakonshme dhe të dukshme dhe këto realitete nuk mund të injorohen nga ligji kryesor kombëtar që pretendon të adresojë efektivisht barazinë gjinore. Pa njohjen e konceptit të përkatësisë së shumëfishtë, këto raste komplekse bëhen juridikisht të padukshme.

Kemi degjuar gjatë kësaj periudhe se projektligji detyron përdorimin e “gjuhës gjithëpërfshirëse gjinore”, duke zëvendësuar termat “nënë” dhe “baba” me shprehje neutrale si “prind 1” dhe “prind 2”. As unë dhe as kolegët e mi të Partisë Socialiste nuk do votonin kurre per nje ligj qe nuk do na jepte mundesine qe femijet mos na therrasin nënë dhe baba dhe termat prindi 1 dhe prindi 2 në ligj janë vetëm një gënjeshtër e shpikur nga ata që nuk e kanë lexuar projektligjin, por besojnë çdo gjë që lexojnë në rrjetet sociale.
Koncepti “Gjini” i marrë nga Konventa e Stambollit, e nenshkruar dhe ratifikuar nga ky Parlament kur opozita e sotme ishte ne pushtet, nuk flet per shume gjini. Me lejoni ta citoj sic eshte ne projektligj meqe shumica e narratives eshte ngritur nga njerez qe s’e kane lexuar fare projektligjin, por vetem besojne narrativen e rrjeteve sociale se duan te na shkaterrojne familjen.

Gjini nënkupton rolet e ndërtuara në kontekstin social, sjelljet, aktivitetet dhe atributet që një shoqëri e caktuar i konsideron të përshtatshme për gratë dhe burrat;
Në projektligj nuk përdoret termi “gjuhë gjithëpërfshirëse gjinore”, por flitet për gjuhë me ndjeshmëri gjinore, e cila nuk përfaqëson asgjë më tepër sesa korrektësi gramatikore në terma, qe koleget e mia në vendimarrje mos te nenshkruajne me termin Minister, por te nenshkruajne me termin Ministre. Mos te perdorim termin drejtor, por drejtore kur drejtuesja e institucionit eshte nje grua, e keshtu me rradhe.
Jane permendur disa here nga kolege te opozites ne komisione shembuj nga disa vende europiane. Është e vërtetë që 2-3 shtete anëtare të Bashkimit Evropian, kanë miratuar apo propozuar ndryshime kushtetuese që kufizojnë konceptin e gjinisë vetëm në “dy sekse biologjike”. Por, këto nuk janë shembuj për t’u ndjekur nga një vend që aspiron të bëhet pjesë e BE-së, pasi janë shkelje të parimeve themelore të së drejtës së Bashkimit Evropian.

Ashtu sic eshte e vertete se Komisioni Evropian ka hapur procedura shkeljeje ndaj disa prej këtyre shteteve dhe ka paralajmëruar sanksione financiare sipas nenit 260 të Traktatit për Funksionimin e BE-së.

Nëse shtetet refuzojnë të korrigjojnë shkeljet, ato rrezikojnë gjoba ditore, pezullim të fondeve të BE-së, apo përjashtim nga programet e bashkëpunimit.
Pra, nuk kemi të bëjmë me “shembuj të mirë” que duhen ndjekur, por me shkelje që po diskutohen në gjykatat evropiane si cenim i parimeve themelore të së drejtës evropiane.
Realiteti që Injorohet Ndërkohë që disa shpikën probleme imagjinare, le të flasim për problemet reale që ky ligj adresson: Çdo ditë në Shqipëri 7 gra raportojnë dhunë në familje. Vetëm në 6 muajt e parë të 2025-ës, janë regjistruar 1,260 denoncime—një alarm social që duket se disa kolegë preferojnë ta injorojnë në emër të “familjes tradicionale”.

Gratë në Shqipëri paguhen 4.5% deri në 17.4% më pak se burrat për të njëjtën punë. Për çdo 100 lekë që fiton një burrë, një grua fiton vetëm 82.6 lekë sipas disa studimeve.
31% e grave dhe vajzave nuk kërkojnë punë sepse janë të dedikuara detyrave shtëpiake, krahasuar me vetëm 2% të burrave. Kjo është “familja tradicionale” që disa duan ta mbrojnë—ku gruaja mbetet në shtëpi, e pa paguar dhe e pa mundësi.

Në përfundim, ky projektligj nuk është një eksperiment social, por përmbushje e detyrimeve kushtetuese dhe ndërkombëtare. Ai nuk kërcënon familjen, por e përforcon atë duke krijuar mundësi të barabarta për të gjithë anëtarët e saj. Nuk krijon privilegje, por korrigjon padrejtësi historike. Nuk imponon ideologji të huaja, por zbaton vlera universale të të drejtave të njeriut që Shqipëria ka nënshkruar dhe ratifikuar.
Nuk ecën përpara shoqëria shqiptare kur në emër të familjes, do që ta kthesh gruan në rolin e saj tradicional që të mos shkoj në punë, por të kujdeset për familjen. Shoqëria ecën përpara kur burrë e grua janë partnerë, e paguhen njësoj për të njëjtën punë, e trajtohen me dinjitet pa u ndarë në qytetarë të dorës së parë dhe qytetarë të dorës së dytë.

Dhe të gjithë ata që vazhdojnë të shpërndajnë dezinformim dhe të nxisin urrejtje, le ta dinë: historia nuk do t’i mbajë mend si mbrojtës të familjes, por si pengues të progresit. Ndërkohë që ne do të vazhdojmë përpara, duke ndërtuar një Shqipëri ku çdo qytetar—burrë apo grua—ka të njëjtat mundësi, të njëjtat të drejta, dhe të njëjtin respekt.
Kjo është Shqipëria që ne po ndërtojmë. Dhe kjo është Shqipëria që do të hyjë në Bashkimin Evropian—jo me diskriminim dhe pabarazi, por me drejtësi dhe dinjitet për të gjithë. /Panorama