Shkolla e moshës së tretë. Mësuesja e bukur në grupin e shkollës me mbi gjashtëdhjetëvjeçarë.
Sot po bëjmë matematikë. Le të fillojmë me një problem të thjeshtë: ‘Pra ka 6 zogj në një pemë, një gjahtar gjuan dhe vret 2 prej tyre, sa zogj kanë mbetur në pemë?’
Tuni ngrihet dhe i përgjigjet: – Asnjë!!!
– Si thua asnjë? ai vret vetëm 2 kështu…?
– Pra, në pemë nuk mbetet asnjë zog, sepse të tjerët ikin…
– Oh mirë, Tuni, por këtu po flasim për matematikë, kështu që arsyetimi matematik është: 6 – 2 = 4. Pra, 4 zogj mbeten në pemë. Pra, përgjigja jote është e gabuar, por më pëlqen mënyra jote e të menduarit.
Tuni ulet, por pas pak ngrihet dhe i thotë: – Më falni profesore, a mund të bëj një pyetje?
– Sigurisht Tuni, më thuaj!
– Pra, në një park janë tri gra që hanë një kon me akullore. E para e han me lugë, e dyta e kafshon dhe e treta e thith. Cila është gruaja e martuar?
– Epo, nuk është një problem matematikor, por një arsyetim logjik. Kështu që unë do të thosha se është e treta: ajo që e thith atë.
– Jo, e martuar është ajo me unazën e martesës në gisht. Pra përgjigja është e gabuar, por… më pëlqen mënyra e jote e të menduarit!!!