Është mbrëmje dhe Roza me të shoqin po flasin për Shkup e Shkodër.
Në një moment filluan të flasin për jetën dhe vdekjen, kështu që i shoqi i tha:
– Roza, mos më lër kurrë të jetoj në një gjendje vegjetative, në varësi të plotë nga një makinë dhe të ushqehem nga një gjë artificiale! Nëse më sheh në atë gjendje, mbylli dhe hiqi të gjitha pajisjet që më mbajnë gjallë!

Papritur Roza u ngrit, fiku televizorin, kompjuterin, CD-në dhe ia hoqi të shoqit birrën nga duart.

– Ky burrë qelbësirë!!!