Gjatë një gërmimi u gjetën tri bomba të Luftës së Dytë Botërore. Policia mbërrin dhe i ngarkon në kamion.
Gjatë udhëtimit, oficeri pyet:
– Zotëri polic, a nuk është e rrezikshme t’i transportosh këto bomba? Po sikur njëra të shpërthejë?
Dhe polici:
– Po, e kam menduar edhe unë, por në rast se do të ndodhë, do të deklarojmë vetëm dy në procesverbal…

-Zonja mësuese!…
-Më thuaj, Pjerin!…
-A mund ta ndëshkosh dikë për diçka që nuk e ka bërë?
– Sigurisht, jo!!
– Mirë… se unë nuk i kam bërë detyrat!!

-Çfarë po bën? – e pyet gjyshi Pjerinin.
– Po kërkoj pjesëtuesin më të madh të përbashkët, gjysh!
– Ende nuk e kane gjetur? E kërkojnë të shkretin që kur isha unë i vogël!!!”

Mësuesja u thotë nxënësve:
– Zhvilloni një ese me titullin e mëposhtëm: “Sikur të isha milioner…”
Të gjithë fillojnë të shkruajnë, përveç Pjerinit, i cili fillon të shikojë nga dritarja; ata dorëzojnë esenë dhe mësuesja i thotë Pjerinit:
– Pse nuk ke bërë asgjë???
Ai përgjigjet menjëherë:
– Sepse pikërisht këtë do të bëja!!!

Dy zonja po shëtisnin nëpër qytet.

E para: “Oh, shiko! burri im me të dashurin tim”.

E dyta: “E habitshme, isha gati të thoja të njëjtën gjë!!!”.

Një zotëri shkon te një arkitekt dhe e pyet: “A mund të më ndërtosh një shtëpi të rrumbullakët?”.
“Sigurisht”, thotë arkitekti “Por pse të rrumbullakët?”.
“Që ta dish ti”, përgjigjet zotëria, “Vjehrra ime telefonoi duke e pyetur nëse kishte një kënd të vogël për të!”

Në një kamp veror, mbikëqyrësi i ri i një grupi adoleshentësh pyet drejtorin me habi se përse vendosi t’i ndante djemtë nga vajzat duke i vendosur në dy ishuj qindra metra larg njëri-tjetrit.

Drejtori i shpjegon me durim:

– Më besoni… me këtë sistem, në fund të verës djemtë dhe vajzat do të kenë mësuar të notojnë të gjithë!!!

Takohen dy kryeqytetase:
– E mora vesh se ishe në Paris, një qytet vërtet i bukur!
– E mrekullueshme!
– …dhe sa ishe aty, more mësime gatimi, nouvelle cousine!
– E mrekullueshme!
– Në kohën e lirë shkoje në palestër dhe mbaje një formë të shkëlqyer…
– Vërtet e mrekullueshme!
– Imagjinoj të kesh shkuar në parukeri dy herë në javë dhe të bëje masazhe çdo ditë!
– E mrekullueshme…
– Dhe çfarë bëre atje?
– Një kurs në Bon Ton…
– Dhe çfarë mësuat?
– Shumë gjëra, për shembull të thuash: “e mrekullueshme”!
– Pse, çfarë thoje këtu në Tiranë?
– Punë muti…!

Ndërkohë që diktatori po mban një fjalim shumë të rëndësishëm, befas, mes heshtjes së turmës dëgjohet një teshtitje e fortë.
“KUSH ISHTE?” – bërtet diktatori.
Të gjithë janë të tmerruar, askush nuk guxon të përgjigjet.
“Të burgosen si shembull pesëdhjetë veta nga rreshti i parë” – urdhëron tirani.
Policët e zbatojnë menjëherë urdhrin.
Më pas, diktatori pyet sërish duke bërtitur:
“KUSH E BËRI!”
Përsëri, heshtje totale.
“PESËDHJETË TË TJERë TË BURGOSEN!” – thërret tirani në kulmin e inatit.
Dhe urdhri ekzekutohet menjëherë.
Skena përsëritet edhe tri herë, derisa një plak, duke u dridhur i tëri, më në fund guxon të ngrejë krahun për të rrëfyer me një zë të dobët:
“Isha unë…”
I vrenjtur, diktatori kthehet në anën e tij, e shikon dhe thërret:
“SHËNDET!!!”

Fëmijët ishin fotografuar të gjithë dhe mësuesja po përpiqej t’i bindte të blinin një kopje të fotografisë në grup:
– Mendo sa bukur do të ishte, kur të rritesh, të shikoje këtë foto dhe të thuash: “Kjo është Sara, ajo është avokate, ose ky është Gjergji, ai është mjek…”
Pjerini me një zë të mprehtë nga pjesa e pasme e klasës bërtiti:
– …dhe kjo është mësuesja, ajo ka vdekur!!!