Do liderëve tanë përqyrrana kur u kishte ra Corona 19, gadi sa nuk ishin hyer ne birën e minit nga friga së mos po i mere,por Albin Kurti si një lidër edhe pëkundër kundershtimeve politike me këta lidër kishte pas kurajon dhe forcën që publikisht të uronte sherim te shpejtë këtyre lidërve te prekur nga Crona 19.

Kjo është menëuria dhe madhështia e një lideri i cili nuk ia done vdekjën kundërshtarit politik.

Por dje edhe lideri më popullor qe Kosova ka patur ndonjëhërë u prekë nga ky virus.Bashkëpartiaku i tij Konjufca  tha së Albin Kurti është izolu po ndihet mirë dhe po u përmbahet këshillave mjekesore.

Unë sinqerishtë anipse nuk jamë bashkëpartiak i tij por as i ndonjë partie tjetër i deshiroi sherim te shpejtë Albin Kurtit dhe këthimin e tij ne jetën politike.E bëra këtë ashtuç siç e pata bërë edhe me lidëret tjera te prekur nga virusei anipse për shumë gjera nuk pajtohëm me ta,por vdekjën nuk ua deshiroi.

Sot nuk lashë portal dhe media duke i rrotulluar here ne bark e here ne shpindë për te pare se a mos është habitur ndonjë lider politik,kundër-

shtar politik i Kurtit që hapats ti deshiron sherim te shpejtë,ashtu siç veproi Kurti me heret më ta.Edhe përkundër deshirës qe te gjejë nuk gjeta askend nga lideret tanë qe t’i deshiron sherim te shpejtë Kurtit.

Ky është mjerimi i tyre intelektuar dhe shpirtëngushtësia e tyre politike qe si pasojë kanë mosdurimin e Kurtit i cili nuk është ne torishtën e tyre dhe nuk e luan më ta lojëm e djallit për katapulimin e Kosovës,është thjeshtë kundërshtar i tyre politik i cili më plotë qenjën e tij lufton për ruajtjën e qenjës së Kosovës si shtet,e jo siç veprojnë te kundërten kundërshtaret e tij duke e vjedhë dhe plaçkitë,duke bërë lojra te djallit me Kosovën me ata qe deri dje na kanë vra,kurse me ju ardhë shansi përseri e bëjnë te njëjtën gje.

Pra,Albin sherohu,

Sherohu Albin sa me shpejtë se zoti dhe robi janë më ty?!.

Sherohu Albin,

Anipse këtë gjë nuk po ta donë kundërshtaret e tu politike qe nga Presidenti e teposhtë vija vijë,bile kështu nuk deklarohën publikishtë.

Albin sherohu,

Anipse këtë nuk po ta deshirojnë kundërshtarët tu politik,sepse ata edhe nga vetevehjta nuk e kanë kurajon qe te dëshirojnë sherim,nuk e kanë guximin si njërez,por as guximin qytetar ta bëjnë një gjë te tillë,thjeshtë ata nuk e bejnë këtë nga urrejtja qe kanë ndajë teje.

Sherohu Albin,

Anipse liderët tu kundërshtar nuk ta deshirojnë këtë,por ata e bejnë më te keqën,e bejnë ate duke te share e dinigruar për çdo ditë ne media e portale.Bile njeri  nga strucet e LDK këto ditë shkoi aq large sa hapats deklaroi se më e mire është “Lista Srpska” se sa Albini.Pra,thejshtë ky mistrec i LDK hapatas tha se me shumë e done,me shumë i besojnë shkakut se sa Albin Kurtit.Dhe për këtë goditje primitive,antikombëtare te këtij struci ndaj Albin Kurtit partia e vetë e avansoi ne detyë ne vend se ta marrë në pëgjëgjesi.

Ja Albin deri ku ka shkuar urrejtja dhe çmenduria ndaj teje.

Por,ti Albin nuk dorëzohësh,

Sepse ti Albin je i pathyeshëm sepse je i paster,i pakorrupuar dhe sa më shumë qe te shajnë ti për çdo ditë bëhësh me i madh në populli.Këtë po e tregojnë të gjitha sondazhet e kohëve te fundit.

Albin sherohu

Anipse kundërshtarët ty politik nuk te deshirojnë te sherohësh,sepse janë po ata te cilët u bënë bashkë më djallin dhe te birin e tij për te rrexuar nga pushteti,sepse nuk mund te duronin sinqeritetin tendë në luftën për çkapjën e shtetit nga ata qe tmerrësishtë e kanë kapur qe 20 vjet ,të gjithë u bën bashkë për te rrexuar nga qeverisja me e mira qe ka patur Kosova pas luftës,sepse ata gadi se nuk u dhinë nga friga qe te ua zbulosh te gjitha te këqijat qe i kanë bërë këtij shteti,duke e vjedhë dhe plaqkitë më te cilët duhëj te mërret drejtësia.

Sherohu Albin,

Këte ta deshiron populli te cilën te qitën si lidertin me te votuar,te deshiron populli qe te sherohesh sa me shpejtë sepse ai i ka shpresat ne ty, e jo te ata të korruptuarit

Albin sherohu,

Sepse këtë e deshirojnë më qindra e mija familje të cilat e kanë sofrën e zbrasët,nuk kanë një kore bukë për femijtë e tyre,sepse ua rrembyen ata qe nuk te deshtën,at ate cilët këtë popull e kantandisën qe të ikë nga Kosova për një kore bukë për femijtë e tyre.

Sherohu Albin,

Sespe te gjithë në Kosovë i madh e i vogël i kanë sytë dhe mendjet në ti,sepse në ty e shohin shpetimtarin për te ia këthyen dinjitetin këtij populli te nëpëkombur me vite nga kundërshtarët e juaj.

Zgjedhjet presidenciale të vitit 2020 janë ndër më vendimtaret në historinë amerikane.

Ekspertët politikë janë përpjekur të diskutojnë zgjedhjet e kaluara presidenciale, veçanërisht ato që kanë qenë politikisht të diskutueshme dhe të afërta, duke kërkuar një precedent historik.

Në zgjedhjet presidenciale të vitit 1824, mbështetësit e Andrew Jacksonit, i cili fitoi votën e popullit, pretenduan se John Quincy Adams u bë president përmes asaj që shumë prej tyre e quajtën një “pazar i korruptuar” me Henry Clayn, kur ky i fundit mori zgjedhësit e tij për të mbështetur Adamsin, raporton CNN.

Zgjedhjet e kontestuara të vitit 1876 shënuan fundin zyrtar të rindërtimit në ish-Konfederatë për shkak të një marrëveshje hileje që vendosi një republikan në Shtëpinë e Bardhë, por i dha të bardhëve të Jugut lirinë e lirë për të instaluar një regjim brutal të vartësisë dhe terrorit racor.

Sidoqoftë, asnjë nga këto zgjedhje nuk ka të njëjtën peshë si zgjedhjet presidenciale të vitit 1860, të cilat vendosën fatin e republikës amerikane. Dhe në vitin 2020, aksionet duken pothuajse aq të larta.

Analogjitë historike rrallë funksionojnë në mënyra të thjeshta paralele. Viti 2020 nuk është 1860 edhe pse mund të gjejmë ndonjë rezonancë të gjendjes sonë aktuale në të kaluarën. Nuk ka asnjë lëvizje aktive për shkëputje të gatshme për të marrë shtete nga Bashkimi në rast se Joe Biden zgjidhet në presidencë. Ndërsa disa mund të kërcënojnë ose nxisin dhunë, ne mund të imagjinojmë një Luftë Civile të zgjatur për rezultatet e zgjedhjeve presidenciale. Frika e vërtetë midis shumë amerikanëve sot është mundësia e mashtrimit të gjerë zgjedhor dhe ndërhyrjes, diçka që nuk hyri kurrë në ekuacionin politik në vitin 1860.

Një gjë e përbashkët që lidh këto dy zgjedhje historike presidenciale është bindja se është demokracia amerikane – dhe jo thjesht kundërshtimi i kandidatëve presidencialë – që është në fletëvotim. Zgjedhjet e vitit 1860 që ngritën Abraham Lincoln në presidencë nuk ishin zgjedhje të zakonshme. Për herë të parë, një president u zgjodh në një platformë anti-skllavëri, megjithëse jo një që bëri thirrje për heqje të plotë. Ajo gjithashtu shënoi herën e fundit në historinë amerikane që një parti e re politike, e themeluar në vitin 1854, ishte e suksesshme në fitimin e presidencës.

Skllavopronarët dhe aleatët e tyre politikë kishin dominuar qeverinë federale që nga themelimi i republikës në një pjesë të madhe për shkak të klauzolës së tre të pestave të Kushtetutës së SHBA-së që lejonte shtetet e jugut të numëronin tre të pestat e popullsisë së tyre skllevër për qëllime përfaqësimi në Kongres. Shumica e presidentëve amerikanë kishin qenë skllavopronarë ose njerëz veriorë me parime jugore. Megjithatë, nga mesi i shekullit të XIX-të, skllavopronarët kishin filluar të humbnin kontrollin e tyre në Kongres, pasi popullsia veriore u rrit së bashku me hyrjen e mundshme të shteteve të lira në Bashkim.

Në vitin 1860, katër burra garuan për presidencën, republikani Abraham Lincoln për mos-zgjatjen e skllavërisë, demokrati verior, Stephen Douglas, për të drejtën e burrave të bardhë që të votojnë për skllavërinë, demokrati jugor, John Breckinridge në një pro skllavëri, – platforma demokratike dhe John Bell nga partia e Unionit Kushtetues që thjesht premtoi besnikëri ndaj Bashkimit Amerikan dhe Kushtetutës.

Qytetarët amerikanë kishin zgjedhjen për të votuar për status quo duke zgjedhur Douglasin ose Bellin, për ta bërë republikën amerikane një republikë skllavopronare në përjetësi edhe nëse kjo nënkupton shkeljen e parimeve demokratike duke zgjedhur Breckinridge, ose për të votuar për Lincoln dhe duke e vënë skllavërinë në një kurs të atë që ai e quajti “zhdukja përfundimtare”.

Demokratët u përpoqën të diskreditonin Lincolnin dhe Partinë Republikane duke përdorur taktika të frikësimit dhe karrem të racës, një art që ata e kishin përsosur në vitet e para Luftës Civile.

Ata i quajtën republikanët – “Republikanët e Zi” dhe gazetat Jugore pretenduan se kandidati për nënkryetar i Lincolnit, Hannibal Hamlin, i cili ishte i zymtë, ishte në të vërtetë një “mulatto” ose i racës së përzier.

Kohët e fundit, Donald Trump dyfishoi thirrjet raciste për të galvanizuar mbështetësit e tij dhe u përkul – në një jehonë shqetësuese të së kaluarës – për ta quajtur senatoren, Kamala Harris një “përbindësh”, duke evokuar stereotipet e grave të zeza.

Në vitin 1860, demokratët e Jugut si ideolog të skllavërisë, George Fitzhugh, madje argumentuan që partia republikane ishte në front për socializmin dhe feminizmin, të gjithë “emrat” e tmerrshëm së bashku me abolicionizmin. Në mënyrë të ngjashme, republikanët aktual pretendojnë se socialistët radikalë mbajnë peng nënpresidentin, Joe Biden.
Pas zgjedhjes së Lincolnit, komplotet për ta rrëmbyer atë bollëk, ashtu si komploti nga terroristët vendas të krahut të djathtë për të rrëmbyer guvernatoren, Gretchen Whitmer të Michiganit. Kërcënimi i hakmarrjes së dhunshme ishte i rëndë gjatë zgjedhjeve të vitit 1860, siç bëhet sot. Një brez i të rinjve entuziastë organizoi demonstrata në rrugë, “Wide Awakes”, në mbështetje të Lincolnit dhe Partisë Republikane, ashtu si gjenerata e ashtuquajtur “e zgjuar” e amerikanëve që kanë përmbytur rrugët duke kërkuar drejtësi racore në Lëvizjen për Jetët e Zeza.

Në 1860, Lincoln mori numrin më të madh të votave, një shumicë dërrmuese në veri me çdo qark në New England që votonte për të, megjithëse, nuk ishte as në fletët e votimit shumicën e shteteve skllavopronarëve. Kjo përkthehet në një fitore vendimtare në Kolegjin Zgjedhor. Në vend që të pranonte rezultatet e zgjedhjeve demokratike, shumica e skllavit në jug u shkëput nga Bashkimi dhe mori armët kundër republikës amerikane.

Zgjedhjet presidenciale të vitit 2020 janë sigurisht po aq konsekuente sa ato të vitit 1860. Është, siç dëshiron ta thotë Biden, një betejë për “shpirtin e Amerikës”. Fati i republikës amerikane edhe një herë qëndron në ekuilibër. Ashtu si skllavopronarët e viteve 1850, Trump, ndjekësit dhe mundësuesit e tij janë në gjendje të paraqesin një kërcënim ekzistencial për demokracinë amerikane. Ashtu si shumë skllavopronarë, Trump refuzon të angazhohet për një transferim paqësor të pushtetit nëse humbet.

Nëse historia shfaqet së pari si tragjedi, pastaj si farsë, homologët e secesionistëve jugorë dhe teoricienëve të pro skllavërisë sot janë teoricienë konspiracioni, QAnon, neo-konfederatë dhe djem të krahut të djathtë, Boogaloo.

Pjesa më e madhe e Partisë Republikane bashkëkohore që refuzon të refuzojë Trumpi është si ata të Bardhët e Jugut, të cilët mund të mos kenë pasur një pjesëmarrje të drejtpërdrejtë në skllavëri, por shkuan me shtetet e tyre, të cilët në fund të fundit zgjodhën skllavërinë para republikës. Zgjedhja – siç e thanë republikanët e Projektit Lincoln, të cilët kanë prishur partinë e tyre – është midis Amerikës dhe Trumpit.

Duke pasur parasysh rolin dhe rëndësinë e zgjeruar të Amerikës në botë që nga mesi i shekullit të XIX-të, mund të argumentohet se ndikimi i zgjedhjeve të tanishme presidenciale amerikane mund të jetë edhe më i madh se sa ishte në vitin 1860. Zgjedhja dhe emancipimi i Lincolnit patën rëndësi ndërkombëtare, duke forcuar demokracitë në Evropë.

Politika e jashtme e Trumpit për të qetësuar diktatorët në të gjithë botën dhe për të refuzuar aleatët demokratik ndërsa përqafon autokratin rus, Vladimir Putin, është hedhje poshtë e idealeve demokratike amerikane. Trumpizmi u ka dhënë oksigjen grupeve të ekstremit të djathtë, përfshirë neo-nazistët në Evropë dhe autoritarizmin në të gjithë botën. Humbja e Trumpit me siguri do të sinjalizojë rinovimin e demokracisë brenda dhe jashtë vendit.

Republika amerikane është në një udhëkryq sot ashtu si ishte në vitin 1860 dhe e ardhmja e “shpresës së fundit më të mirë të tokës”, siç e tha Lincoln, qëndron në duart e votuesve amerikanë.

Pavarësisht shumës, vjedhja e zyrtarëve shtetërorë është e rëndë dhe e lëndon imazhin e shtetit. Pa asnjë dyshim, prapa vjedhjes së 2 milion eurove nga thesari i shtetit qëndrojnë të fortët e politikës, përkatësisht bosët e partive politike dhe oligarkët ekonomik.

Në këtë vjedhje spektakulare nuk bëhet fjalë për vjedhje individuale dhe as për sulm ‘kibernetik’ siq po e trajtojnë zyrtarët e lartë shtetërorë, por për krim të organizuar brenda institucioneve shtetërore.

Në këtë vjedhje të organizuar dhe kriminale janë të përfshira politika e inkriminuar dhe bizneset kriminale nën bekimin e sistemit (poashtu kriminal) të drejtësisë.

Shkaku i degradimit institucional, korrupsionit, krimit të organizuar dhe thyerjes së shpresave të popullatës, Republika e Kosovës e 17 shkurtit 2008 gjithnjë e më pak është duke mbetur shtet i qytetarëve.

Pushtetarët një nga një, që nga 17 shkurti 2008 e këndej, e vodhën dhe zhvaten shtetin e Kosovës, edhe atë deri në miliarda euro për afro 12 vite në kontinuitet.

S’ka liberalizim të vizave këtë vit dhe ndoshta as në vitin e ardhshëm shkaku i skandaleve të fundit, të vjedhjes së thesarit të shtetit.

Mirëpo, kjo nuk është pengesë edhe për politikanët e korruptuar dhe inkriminuar kosovarë, të cilët përveç pasaportave diplomatike po i marrin edhe pasaportat e Shqipërisë për të lehtësuar lëvizjen e tyre pa viza në vendet e BE-së.

Pushtetarët aktualë nuk mërziten fare pse qytetarët kanë mbetur të izoluar, pa liberalizim vizash, ndërkaq politikanët e të gjitha partive, njëri pas tjetrit, po marrin pasaportat e Shqipërisë, ndërkaq qytetarët kosovarë ngelin të izoluar dhe të pashpresë se do të ketë ndonjë rrugëdalje me këtë klasë kusarësh politikë të inkriminuar në Kosovë.

Kjo klasë kusarësh politikë, ose më qartë, të gjitha partitë politike pa dallim, janë të lidhur me nëntokën kriminale, respektivisht me bizneset e pista dhe korporatat e inkriminuara, përmes së cilave vijnë në pushtet dhe mbajnë atë në kundërshtim me vullnetin e qytetarëve.

Përderisa pushtetarët e të dyja niveleve, si në qeverinë qendrore po ashtu edhe ne atë lokale, marrin pasaportat e Shqipërisë dhe jetojnë në luks përrallor, qytetarët e izoluar vuajnë për gjithçka në shtetin ku nuk sundon ligji, e ku sundojnë padrejtësitë, abuzimet, nënshtrimi, pasiguria, mjerimi social, papunësia rekorde dhe varfëria ekstreme.

Si pasojë e degradimit institucional dhe mjerimit social, i madh e i vogël përpiqet të ikë nga ky vend i pashpresë, i sunduar nga mafio-politika dhe nëntoka kriminale, i zhytur në krim të organizuar dhe korrupsion të paparë deri më tani në trojet shqiptare.

Vjedhja spektakulare e 2 milionë euro nga arka e shtetit ka shqetësuar qytetarët e vendit, të cilët, shkaku i skandaleve qeveritare rrezikojnë të mbesin edhe për një kohë relativisht të gjatë të getoizuar dhe të pashpresë për jetë në Kosovën e ëndërrave të gjata.

Edhe pse nuk janë pak 2 milion euro, kjo llogaritet njëra ndër shumat më të vogla të vjedhura përgjatë këtyre 12 vjetëve nga pushtetarët e inkriminuar!
Nuk ishte barcoletë, por e vërtetë thënja e një bossi të politikës; “Të gjithë në Kosovë i kemi nga 2 milion euro”!

Pra, të gjithë politikanët hajna të nivelit të lartë i kanë nga 2 milion euro e më shumë, por jo edhe politikanët e ndershëm, që jetojnë vetëm nga të ardhurat e ligjshme.

Sa më të larta shumat e vjedhura të parave nga buxheti i shtetit, aq më të mëdha janë mundësitë e shpëlarjes së “fytyrës” së pushtetarëve dhe shpëtimit të hajdutëve nga ndëshkimi!

Të gjithë hajdutët që i kanë më shumë se nga 2 milion euro ndjehen të sigurtë, ndërsa ata që kanë më pak rrezikojnë të ndëshkohen nga “drejtësia”!

Qytetarët me nga 200 euro pagë, nuk mund të marrin as vizë turistike nga vendet e Bashkimit Evropian, ndërsa politikanët milionerë udhëtojnë lirshëm me pasaporta (të hajnisë) diplomatike dhe atyre të Shqipërisë, e ndoshta edhe të Serbisë!

Përderisa hajdutët e politikës lëvizin të lirë, qytetarët do të mbetën të izoluar!

Gjykata Speciale do t’i çojë jashtë Hagës ata që do t’i dënojë me burgim. Për të akuzuarit mund të ketë edhe gjoba, ndërsa dënimet e tyre mund t’i ndryshojë ose t’i falë vetëm kryetarja e Dhomave të Specializuara në konsultim me gjykatësit.

Shtete të ndryshme janë pajtuar që t’i pranojnë në burgjet e tyre personat që potencialisht mund të dënohen nga Dhomat e Specializuara në Hagë.

Forma e tillë e transferimit të të dënuarve të Speciales parashihet me rregulloren e punës së kësaj gjykate, por edhe me Ligjin për Dhomat e Specializuara dhe Zyrën e Prokurorit të Specializuar, të miratuar nga Kuvendi i Kosovës.

Ligji dhe rregullorja specifikojnë se kryetarja e Dhomave të Specializuara, Ekaterina Trendafilova është ajo që do të duhet të vendos se në cilin shtet do ta vuajnë dënimin ata që marrin aktgjykim dënues.

Dhomat e Specializuara nuk janë përgjigjur në pyetjet e Gazetës Express se cilat janë shtetet, në të cilat parashihet të dërgohen ata që mund të dënohen nga kjo gjykatë.

Pika 1 e rregullit 166 të rregullores së punës së Gjykatës Speciale thotë: “Në përputhje me nenin 50(1) të Ligjit, pasi të ketë dëgjuar të akuzuarin, Kryetari vendos në cilin shtet i akuzuari do të kryejë dënimin nga një listë e shteteve që janë pajtuar të pranojnë personat e dënuar”.

Ndërsa pika 2 e këtij rregulli, thotë se vendimi për këtë çështje nuk i nënshtrohet rishikimit gjyqësor, ndërsa specifikohet edhe koha kur duhet të bëhet transferimi i të dënuarve.

“Ky vendim nuk i nënshtrohet rishikimit gjyqësor. (2) Transferimi i personit të dënuar në atë shtet bëhet sa më shpejt që të jetë e mundshme pasi të ketë kaluar afati për dorëzimin e një apeli, apo pasi vendimi i dënimit të ketë marrë formë të prerë”, thuhet në rregullore.

E Ligji për Dhomat e Specializuara dhe Zyrën e Prokurorit të Specializuar mbështet rregulloren e Speciales.

“Vuajtja e burgimit bëhet në njërin shtet që Kryetari i Dhomave tëë Specializuara cakton nga mesi i atyre shteteve që kanë treguar gatishmëri për t’i pranuar personat e dënuar nga Dhomat e Specializuara për kohëzgjatjen e dënimit të shqiptuar, në pajtim me aranzhimet e bëra nga Dhomat e Specializuara”, thuhet në pikën e parë të nenit 50 të këtij ligji.

Ligji për Dhomat e Specializuara dhe Zyrës së Prokurorit të Specializuar thotë se kushtet e burgimit rregullohen sipas ligjit të shtetit që e ekzekuton dënimin me burgim, nën mbikëqyrjen e Dhomave të Specializuara ose sipas Aranzhimit të Dakorduar, nëse një i tillë ekziston.

Sipas ligjit, falja ose ndryshimi i dënimeve të Speciales, është kompetencë ekskluzive e Dhomave të Specializuara, përkatësisht kryetares Ekaterina Trendafilova, e cila për këtë do të konsultohej me gjykatësit.

“Dhomat e Specializuara, apo Aranzhimi i Dakorduar, kërkojnë njoftim nga shteti përkatës nëse sipas ligjit të zbatueshëm të shtetit në të cilin personi i dënuar është i burgosur, ai ka të drejtë për ndërrimin të dënimit. Dënimi mund të ndërrohet vetëm nëse Kryetari i Dhomave të Specializuara, në konsultim me gjyqtarët e Dhomave të Specializuara, vendos për një gjë të tillë në bazë të interesave të drejtësisë dhe parimeve të përgjithshme të së drejtës”, thuhet në nenin 51.

“Vendimet e Dhomave të Specializuara nuk i nënshtrohen asnjë faljeje dhënë sipas nenit 84 (29) të Kushtetutës, apo ndonjë person i dënuar nga Dhomat e Specializuara, pavarësisht se ku e shërbejnë dënimin e tyre”, thuhet pikën 1 të këtij neni.

Të akuzuarit e Speciles mund të dënohen edhe me gjobë

Rregullorja e Dhomave të Specilizuara parasheh që të akuzuarit të dënohen edhe me gjobë. Rregulli 165, thotë se një person i shpallur fajtor për një shkelje të Ligjit dhe i dënuar me gjobë, atë ia paguan Administratorit.

Në pikën 2 të këtij rregulli thuhet se “pas dhënies së dënimit me gjobë, trupi gjykues i lejon personit të dënuar një periudhë kohore të arsyeshme për pagimin e gjobës”.

Ky trup gjykues, me të njëjtën pikë të këtij rregulli, lejohet ta përcaktojë mënyrën e pagesës së gjobës. Ajo, siç thuhet, mund të lejohet të bëhet edhe me këste.

Në rast se i dënuari nuk e paguan gjobën brenda afatit të përcaktuar, rregullorja thotë se “trupi gjykues mund të nxjerrë një urdhër për paraqitjen e atij personi para trupit gjykues”. E trupi gjykues mund t’i kërkojë të dënuarit shpjegim me shkrim, ku ai do ta arsyetonte mospagesën e gjobës.

Megjithatë, trupi gjykues mund edhe t’ia zgjasë të dënuarit afatin e pagesës së gjobës, por mund edhe të urdhërojë sekuestrimin e pronës, fitimeve dhe kapitaleve të të të dënuarit në masën e nevojshme për shlyerjen e gjobës.

Gjoba e papaguar, mund të konvertohet edhe në dënim me burgim që “nuk tejkalon dënimin më të rëndë në fuqi në Kodin Penal të Kosovës për atë shkelje”.

Aktualisht, ish-eprori i Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, Salih Mustafa është i pari dhe i vetmi person që ka aktakuzë të konifmruar nga Dhomat e Specializuara. Por në paraburgim në Hagë po mbahen si të dyshuar edhe udhëheqësit e Organizatës së Veteranëve të Luftës së UÇK-së, kryetari Hysni Gucati dhe zëvendësi i tij, Nasim Haradinaj.

Është koha të nxjerrim në pension politik Ramën dhe Berishën

Shqipëria si asnjë vend tjetër ish komunist ka mbetur peng i politikës së vjetër komunisto- bizantine e për më tepër tash së fundi i është shtuar edhe dimensioni neootomanist Erdoganist dhe shpikja e dyshes sundimtare Rama – Berisha e rajonizimit të politikës përmes puçit kushtetues të vitit 2008, i cili në aspektin politiko- juridik është defakto një puç kushtetues dhe një ndarje e shëmtuar e Shqipërisë në tre pashalleqe, të jugut, veriut dhe Shqipërisë së mesme, një krijesë kjo që e ka zanafillën qysh në vitet 20- të, të shekullit të XX-të, kur Tirana u caktua si kryeqytet i përkohshem i Shqipërisë.
Me ndryshimet kushtetuese, ndryshimin e sistemit të zgjedhjeve e ndarjen e re administrative dyshja Rama- Berisha synuan dhe ata po bëjnë noterizimin e sundimit të tyre politik dhe ekonomik, e pas kësaj me rajonalizimin e politikës e zhvendosjen e gravitetit të saj në atë që mendjet e mbrapshta e separatiste e quajnë “Shqipëri e mesme” synohet të zhduken dalëngadalë dy polet më të rendësishme të cilat janë krahët e shqipes së Atdheut, të historisë, kulturës, patriotizmit e shtetformimit të tij, ai i veriut dhe jugut.
Del kështu qartazi e në dritë të diellit se Ayatollah Berisha e Sulltan Rama janë të gatshëm të sundojnë në “Shqipërinë e mesme”, një territor i përcaktuar nga Konferenca e Traktati i fshehtë i Londrës i vitit 1915-të.
A nuk shihte ky traktat ndarjen e Shqipërisë mes grekëve në jug e serbëve në veri dhe ekzistencën e një principate të vogël në “Shqipërinë e mesme”?!.
Dalja e Serbisë në Adriatik sot është prapë në marrveshjen e Esat Pashës me kryeministrin serb Nikolla Pashiq, e qëllimi i saj ka qenë pikërisht ndertimi i një kordoni të hekurt për të ndarë gegët nga toskët, simbolet e racës shqiptare dhe shpirtin e lirisë dhe qëndresës kombëtare për liri e pavarësi ndaj armiqëve tanë shekullor të jugut dhe veriut.
Kush ka lexuar librin “Perlindje” të akademikut e patriarkut të letrave shqipe Gjergj Fishta, libër që është bibla e patriotizmit dhe e mendimit politik shqiptar, botuar nga Frano Kulli do të shohë se ideja e Mehdi Frashërit dhe e kalemxhinjëve të tjerë për të përcaktuar “Shqipërinë e mesme” si qendër e patriotizmit dhe për të përcaktuar veriun dhe jugun shqiptar si seperatistë e nën ndikimin e “ideologjive” të huaja ka marrë pergjigjen e merituar nga Kolosi i Kombit Shqiptar.
Veriu dhe jugu shqiptar kanë përcaktuar në të gjitha kohërat fatin e Kombit Shqiptar e kështu edhe sot e në të ardhmen.
Këtë na mëson historia e Pirro i Epirit, Teuta e Shkodrës, Dhimitri i Arbërit e Despotati i Arbërit, Gjergj Kastrioti i Krujës e Gjergj Arianiti i Kaninës, Bushatllinjtë e Shkodrës e Ali Pasha i Janinës, e më në fund Ismail Qemali i Vlorës e Isa Boletini i Kosovës.
Mbreti Zog u shpall përmes një beteje diplomatike të ashpër me grekët dhe serbët e armiqtë e Shqipërisë mbret i të gjithë shqiptarëve sepse devizë e jetës së tij ishte:
“Atdheu mbi të gjitha” dhe kauza e tij politike e patriotike bashkimi i Kombit Shqiptar rreth Flamurit të Gjergj Kastriotit.
Ayatollahu e Sulltani janë vëllezër siamezë të politikës.
Bajraktarizmi, provincializmi dhe etja e shfrenuar për pushtet e pasuri janë lejtmotivi i jetës së tyre.
Ata janë si dy enë komunikuese që nuk bëjnë dot pa njëra tjetrën.
Kur ju intereson loja e prapaskenave politike bashkohen si vëllezërit mitologjikë Dioskurë, e kur ashtu e don puna për ti hedhur hi syve opinionit publik e atij ndërkombëtar shkëmbejnë “akuza” të ashpra ashtu si Erdogani me Gylenin.
PS dhe PD janë peng i tyre e ky është një fakt i trishtueshëm, sepse këto parti kanë qenë për 30- të vjet protagoniste të politikës, të pluralizmit shqiptar, ideatore e realizuese të reformave politike, ekonomike e sociale për të integruar Shqipërinë në familjen Euroatlantike.
Edi Rama ja arriti të shkatërrojë PS- në dhe e zevendësoj me krijesën e shëmtuar e kriminale me emrin “Rilindje”.
Ayatollah Berisha në anën tjetër po bën në kordinim me Sulltan Ramën të gjitha përpjekjet për të mbajtur peng PD- në dhe lidershipin e saj politik e për të vënë nën kontroll e në sherbim të klanit familjar e të grupeve me të kaluar komuniste e ish bashkëpunëtorëve të sigurimit të shtetit dhe të agjenturave armike të Shqipërisë.
Politika e jashtme e Shtetit Shqiptar në kohën e Ayatollahut e sot në kohën e Sulltan Ramës është vite drite larg parimeve të hapsirës së BE -së dhe të vendeve të Atlantikut të Veriut.
Këto organizma politike e ushtarake më të fuqishmet që kombet e lira kanë njohur në histori janë ngritur e fumksionojnë në bazë të parimeve krejt të tjera nga ato të cilat i zbatojnë binomi Berisha- Rama.
Europa dhe SHBA- ja e delegojnë pushtetin e sovranit tek përfaqësuesit e tyre të cilët mandatohen në pushtet përmes votës së lirë të drejtëpërdrejtë e të pamanipulueshme.
Kështu garantohet më së miri pushteti e autoriteti i sovranit dhe qeveritarët e konsiderojnë veten sherbëtor të popullit, e nga kjo devizë rrjedh detyrimi moral e ligjor për një qeverisje transparente në sherbim të qytetarëve.
Sundimtarët tanë përkundrazi e konsiderojnë shtetin si çiflig të tyre me të cilin mund të bëjnë çfarë të duan, ta privatizojnë e pastaj ta shesin në treg për 200 aspra.
Shqipëria 1 euro e Berishës dhe PPP- të e Ramës kanë gllabëruar çdo pasuri të rendësishme strategjike për të sotmen dhe për të ardhmen e Shqipërisë, tokën dhe detin, malet dhe fushat sektorët jetikë të naftës, minierave, energjetikës, portet, aeroportet, e tani ju ka mbetur vetëm ajri për ta shitur tek ndonjë kompani vendase apo e huaj.
Sundimi me Maliq e ligj kërkon patjetër një parlament të mbushur me trafikantë e horra të politikës, me njerëz të cilët në emër të posteve e privilegjeve që ju siguron një qeveri e korruptuar janë gati të shesin në tregun e skllavërisë politike e morale veten dhe familjet e tyre.
Kjo është arsyeja madhore që sundimtarët tanë dhe klani i tyre peshkojnë në të katër anët e vendit deputetë me mizë nën kësulë, të cilët janë peng i të kaluarës së tyre e familjes politike, japin garanci të rrinë sus e të përmbushin të gjitha deshirat e padronëve të tyre.
Marrveshja Rama -Berisha për tu dhënë fund të gjitha alternativave të tjera politike ishte një pakt kriminal qëllimi i vetëm i të cilit të përjetesojë sundimin e tyre duke qenë të gatshëm që këtë çmim ta paguajnë shqiptarët dhe e ardhmja e tyre.
Qytetarët e këtij vendi duhet të rrezojnë me votë plebishitare Sulltanin që është timonieri i pushtetit e pastaj të bjerë ëdhe Ayatollahu plak që derigjon në prapaskenë.

Drejtori i Institutit për Studime Ndërkombëtare në Kosovë, Bedri Elezi, tregoi për Euronews Albania përpjekjet që po bëhen për kthimin e shqiptarëve të mbetur në kampet e Sirisë.

Ai u shpreh se krahas riatdhesimit të pesë shqiptarëve që u bë të martën, pritej që bashkërisht me ta të vinin edhe të tjerë, mirëpo operacioni, siç tha ai, u shty në mënyrë të pakuptimtë për në ditët në vijim.

“Ne kishim informacione se edhe ata shqiptarë që ishin vendosur në kampe të lëviznin në aeroportin e qytetit të Libanit e më pas në Tiranë, por pas informacioneve të bëra publike edhe nga autoritetet shqiptare, si duket operacioni është shtyrë për në ditët në vijim. Akoma nuk i dimë arsyet […] presim ndërkohë të kemi kontakte me autoritetet e kampit që të konfirmojmë pretendimet nëse mbi 40 persona kanë lëvizur që aty, apo jo,” – tha Elezi duke shtuar se nga grupi i shqiptarëve që mendohet se kanë mbetur në kampe, kryesisht janë fëmijë, por ka edhe të moshuar.

Elezi u shpreh se organizata e tij dhe grupet e tjera të kontaktit parapëlqenin më shumë ndjekjen e vijës amerikano-kurde, e cila konsiderohet më e sigurt.

“Kjo vijë është më e shpejtë, më e sigurt. Mund të shkohet përmes Al-Holit në Erbil [kryeqyteti i Kurdistanit, në Irak] dhe nga Erbili në Tiranë. Këtë rrugë e kanë ndjekur edhe gazetarë dhe kështu besojmë se mund të marrim edhe personat e tjerë më lehtë se rruga e ndjekur nga kampi në Damask dhe më pas Liban,” – u shpreh Elezi, i cili më tej tregoi se vëllai i Alvin Berishës, Benjamini, është gjallë.

“Kemi informacione se ai është me shëndet të mirë, kuptohet me atë shëndet që mund ta kenë njerëzit në kamp duke pasur parasysh kushtet që ka atje. Ai është gjallë dhe nën kujdesin e një familje shqiptare, e cila pret fatin që të kthehet së bashku me familjet e tjera,” – tha Elezi.

Benjamini duket se i ka mbijetuar incidentit të ndodhur në Banghuz, kur një predhë goditi makinën me të cilin ai, i vëllai Alvini, e ëma Valbona, dhe njerku i tij po udhëtonte drejt kampit Al-Hol.

Nga incidenti mendohej se kishte mbijetuar vetëm Alvini, por tashmë ka informacione që edhe Benjamini është gjallë.

Alvini, 11-vjeçar, u arrit të nxirrej nga kampi vitin e shkuar pas rreth 5 vitesh që babai i tij, Afrim Berisha e kërkonte me ngulm në Itali.

Hamendësohet se në kampin e Al-Holit janë mbi 70 shqiptarë dhe rreth 40 të tjerë jashtë kampeve siriane, kjo pasi këta i përkasin një tjetër fraksioni të angazhuar në luftën civile që përfshiu Sirinë prej fillimit të vitit 2011.

“Mendoj se numri i përgjithshëm i shqiptarëve nga Shqipëria, Kosova dhe Maqedonia e Veriut, që kanë mbetur në Siri, mund të shkojë deri në 400,” – u shpreh Elezi, i cili e konsideroi sfidë tejet të madhe integrimin e të kthyerve nga Siria.

Fatmir Gerdeci (Çernobilli), duhet të largohet vetë, ky kal troje i opozitës s’duhet të ketë vend në ekipin e PD- së

Partia Demokratike e Shqipërisë ia “besoj” përzgjedhjen me mënyrën e pagëzuar me emërtesën fyese seleksionim apo skualifikim të mbi 3600 kandidaturave për deputet dhe kryetar bashkishë të mjaft personaliteteve të fushave të ndryshme të Shqipërisë një komisioni letrar të kontrolluar nga Sorosi që Shtepia e Bardhë kërkon lobing ndërkombëtar për ta shpallë terrorist dhe për t’ia konfiskuar pasurinë.
Ky seleksionim, skualifikim nga të “urtët” buçiti në media me sihariq sikur të seleksiononin geshtënjat e kalbura në thark, apo domatet e prishura në kopësht duke harruar se vetë komisioni famëkeq i sherbente diktaturës dhe neodiktaturës kur qëndrestarët blu të skualifikuar apo seleksionuar ndesheshin dhemb për dhemb me makinerinë e tyre shtypëse.
Mirë po baza e Partisë Demokratike nga Tropoja në Sarandë hodhi poshtë në mënyrë masive të “perzgjedhurit” e tyre, çka e detyroj Selinë Blu të tërheqë në heshtje votën kundërshtuese, mohuese dhe e bëri qesharakë si proces siç ndodhi tek Qarku i Tiranës me rezultat 99.99% duke eleminuar nga 140 kandidatura vetëm 1, si në kohën e diktaturës hoxhiste.
Pra Partia Demokratike misionare e lirisë dhe demokracisë ra vetë në kurthin e ideatorëve të këtij mekanizmi që shkel konventat ndërkombëtare të të drejtave të njeriut dhe nenin 45 të Kushtetutës të Shqipërisë i cili thotë :
“Çdo shtetas që ka mbushe moshën 18 vjeç, qoftë dhe ditën e zgjedhjeve ka të drejtë të zgjedhë dhe të zgjidhet”, por dhe vetë statutin e Partisë Demokratike, sepse ky komision nuk është statutor.
Sigurisht që kishte mekanizma të tjerë përzgjedhës pa fyer mijëra demokratë, intelektualë, personalitete politike që kanë kontribuar për mbrojtjen e vlerave të demokracisë dhe kanë mbeshtetur fort Partinë Demokratike në të gjitha sfidat e saj.
Kjo fushatë denigruese e vetëvetes u bë në momentet vendimtare që po kalon vetë opozita dhe shoqëria shqiptare, shteti dhe institucionet e tij të shkatërruar me çati e më themel nga Sulltani i vogël i rilindjes.
Kuptohet vetëvetiu se letrarët e “urtë” të komisionit janë vite drite larg korifejëve që i dhanë shqiptarëve e gjuhës së tyre Alfabetin Latin në Kongresin e Manastirit në vitin 1908, Gjergj Fishta, Ndre Mjeda, Luigj Gurakuqi, Mithat Frashëri etj, që benë epokë në historinë e Shqipërisë.
Po komisioni i PD- së, kalemxhinjtë e të përditshmëve shqiptare, të majta e të djathta, opionjonistë ekranesh servilë deri në neveri ndaj çdo lloj pushteti e lidershipi politik çfarë bënë për të hapur një epokë të re në historinë e PD-së, të tranzicionit politik të tejzgjatur?!
Në fakt ata bashkë me familjet e tyre kanë qenë të besuarit dhe të përkëdhelurit e diktaturës staliniste shqiptare dhe tani të neodiktaturës dhe i zgjedhin persekutorët tanë kandidatë për deputë.
Çeshtë e verteta e bënë rrush e kumbulla “përzgjedhjen”, çfarë pohon njeri mohon tjetri dhe shfaqen në media totalisht të çakorduar.
Ndoqën modelin e shëmtuar, gjoja katarsisin e Nanos, por kopjuan Ramën për eleminimin e PS dhe krijimin e bandës kriminale, sektin e rilindjes.
Në vend që ashtu si pas një beteje të humbur të rigruponin forcat rreth atyre qëndrestarëve e idealistëve që i kanë dhenë forcën dhe kurajon kësaj partie e që janë defakto legjoni i nderit i saj, që nuk i kanë dhëne asnjë futurë në qeverisje për tu ndëshkuar me votë nga sovrani, Selia Blu e dirigjuar në prapaskenë nga Ayatollah Khamenei Sali Berisha dhe klani i tij nepotik që i varet në qafë kryetarit legjitim të Partisë Demokratike z Lulzim Basha si shpata e Demokleut i shqyen dyert e saj në emër të hapjes e prurjeve të reja duke bërë kështu që të vershonin drejt saj gjithfarë mercenarësh të Ramës, bashibuzukësh të pushtetit e dallaverexhinjësh të cilët për 8 vjet jo vetëm që nuk bënë asgjë për të shlyer sadopak mekatet që kanë ndaj PD-së, të cilën e çuan në opozitë, por përtej këtij fakti i ngjyen duart në qypin me mjaltë të Ramës duke përfituar privilegje, poste e tendera sipas parimit të “gjithëpërfshirjes”, “përtej të majtë dhe të djathtës”, një teori kjo e kryeministrit sulltan për të futur në grackën e korrupsionit të pushtetit edhe opozitën.
Hapja në të katër anët e PD-së mundësoj hyrjen aty të njerëzve të kolonës së pestë që kontrollohet në prapaskenë nga Ayatollah Khamenei Sali Berisha, misioni i të cilit është për ta çuar PD- në e opozitën drejt humbjes së sigurtë të zgjedhjeve e për ta bërë kësisoj kokë turku kryetarin Lulzim Basha.
Partia Demokratike po mbush tëtë vite në opozitë, një kohë kjo e mjaftueshme për tu riorganizuar e hapur gradualisht e në një terren të sigurtë ndaj prurjeve të reja, jo vetëm nga familja e demokratëve dhe bazës së saj elektorale besnike por edhe ndaj shoqërisë civile, grupeve të interesit dhe familjeve tradicionale të djathta, të përfaqësuara nga ish pronarët dhe ish të përndjekurit politikë.
Sali Berisha u detyrua të jepte dorëheqjen në vitin 2013 nga lidershipi i Partisë Demokratike pas humbjes së rendë në zgjedhjet parlamentare.
Ishte një dorëheqje formale për tu hedhur hi syve atyre që besuan verbërisht tek ai, e njëherësh për ti mbyllur gojën atyre që thoshnin se me Berishën kryetar do të humbim prapë zgjedhjet.
Berisha u investua fort në prapaskenë që Berishizmi të bëhet ideologjia e praktika sunduese e përjetëshme e PD- së, e kur e pa se lideri Basha me mendësi e kulturë europiane të cilin nuk e lidh asgjë më të kaluarën komuniste, që refuzoj prerë e qartë mendësinë e Berishës për një lëvizje opozitare revanshiste, agresive e destabilizuese për vendin urdhëroj grupin e tij puçist në PD të mos lejonte rikonfirmimin publik të tij si kryetar i opozitës së bashkuar por e dubloaj atë vetë edhe duke e rivalizuar në daljet publike televizive dhe me protagonizmin e theksuar në parlament për të krijuar pershtypjen se ai është shpirti i opozitarizmit dhe pa atë opozita asfiksohet.
Kur e pa se nuk kishte çte jepte më iu imponua PD- së dhe frontit opozitar për të dorëzuar mandatet dhe për të mos hyrë në zgjedhjet lokale dhe e nxori komplet opozitën nga sistemi.
E kjo në sinkron në prapaskenë me z Rama.
Për të gjithë ata që janë skeptikë po i pyes publikisht?!
Ayatullahi blu e Sulltani i sektit rilindas a e ndryshuan kushtetutën brenda një nate në vitin 2008?!
A hodhën themelet e atokratizmit duke konsoliduar pozitat e veta feudale me ligjin spanjoll?!
Dekleratat e Ramës në parlament herë duke e sharë plakun Berisha e herë duke e mikluar me fjalët:
“Ju PD- ja keni vetëm z Berisha opozitar, laj thaj vetëm ai është” e përligj pohimin tim..
Po sot Berisha pse nuk kërkon publikisht ligjin me lista të hapura kombëtare apo rajonale, apo mazhoritar?!
Nuk e kërkon sepse do të dalë ndonjë Mark Krroq ta mundë si Ramiz Alinë në bllok, dhe e din mirë si politikan me pervojë të gjatë së listat e hapura sido që të jenë, apo sistemi mazhoritar janë epilogu i atokratizmit politik dhe fundi i binomit feudal Rama- Berisha.
Kurse Rama e din fare mirë se ekzistenca e Sali Berishës në politikë qoftë si deputet i thjeshtë i sherben si alibi e pretekst për të përforcuar pozitat e tij në sektin e rilindjes e në qeveri duke asfiksuar çdo zë ndryshe dhe duke e ndertuar një strukturë fashiste në jetën politike e në qeverisjen e vendit, një piramidë ku në majë të saj të qëndroj vetëm ai.
Të gjithë demokratëve të Shqipêrise ju drejtohem me një pyetje publike?!
Patriarku ynë blu Sali Berisha a ka bërë ndonjëherë thirrje për bashkimin e të gjitha forcave të PD- së dhe opozitës së bashkuar për të mos u përçarë?!
Bashkëpunëtorët e tij më të ngushtë në vite ku janë sot?!
Ku jane kopistat e tij të vitit 2005?!
Ku i ka ish kryetarët pasardhës, sekretarin e përgjithshëm dhe të tre nënkryetarët e Partisë Demokratike të Shqipërisë?!
A kanë krijuar të gjithë parti të reja në mbeshtetje të filozofisë përçarëse të z Rama?!
Si ka mundësi që të gjithë bashkëpunëtorët e Berishës të ikur nga partia e tij kritikojnë Bashën e asnjeri Berishën ?!
Si mund të jenë të këqinj e të demshëm të gjithë të përzgjedhurit e Berishës në vite e vetë autori i kësaj përzgjedhje, kësaj veprës jo ?!
Sa herë i ka përzenë si të këqinj e i ka thirrur si të dobishëm bashkëpunëtorët e vet Berisha që na kujton veprën e famshme të qershive të përmjerura të Hoxhës apo veprimet e shëmtuara të bufit ?!
Sa herë iknin ishin të këqinj, sapo ktheheshin beheshin të mirë.
A mban përgjegjësi morale sot Berisha që krejt ekipi i tij është në sulëm ndaj kryetarit legjitim dhe ai hesht pa marrë mundimin të ju kthejë pergjigje?!
Kush i ka mbetur sot Berishës përveç Fatmir Gerdecit, (Çernobillit), i cili nuk ka ku shkon përveçse në gjirin e PD- së për të mbijetuar politikisht sepse partia e tij nuk e ka një autobuz njerëz që ia sjell opozitës së bashkuar e me të cilët i shkakton mijëra vota kundërshtare ?!
Thirrja publike e Edi Ramës për deputetët e PD – së të skualifikuar për tu bërë pjesë e sektit të tij rilindas a është në akord me Berishën?!
Bashkëqeverisja si teori e Ramës a është në akord me filozofisë e Berishës “bashkëvuajtës e bashkëfajtorë”.
Teza e Ramës është sinonim i metodës së Berishës, i cili atje në prapaskenë bën “opozitë” si gjeneral i ushtrisë dixhitale dhe i hedh në betejë ushtarët e vet elektronikë sa herë rrezikohen pozitat e tij, të familjes e mercenarëve të vet që i shërbejnë.
Spastrimi i 30% të kanditaturave për deputet të legjislaturës së kaluar sherbêtor të Berishën, disa prej të cilëve ndodhen në “purgator”, por duke mbajtur disa xhepistë të PD-së dhe disa vemie që vite më parë ia rrëmbyen siglën partisë nënë për ti bërë dem në perballjet elektorale duke ngatërruar votuesin dhe tani janë kthyer në prehërin e saj jo për ideal por për përfitime është një veprim për të shpëtuar vetë Berishën, sepse është i pamjaftueshëm pa ikur adashi i Ramës, Sali Berisha, i cili është kthyer në një fantazmë politike dhe nuk mund të përfaqësojë asgjë përveçse të shkuarës së Partisë Demokratike, i cili mund të ketë ende disa idhtarë fanatikë të pa çliruar ende nga prangat nostalgjike, por i shkakton PD- së dhjetëramijëra vota kundra, e dhjetëramijëra votues të tjerë do të abstenojnë për shkak të tij.
Z Basha jeni akoma në kohë për ta kryer këtë mision jetik politik, largimin e Berishës e të njerëzve të kapur peng prej tij, të cilët janë arkitektët e humbjes së zgjedhjeve, sepse janë të lidhur ngushtë me interesa ekonomike e klanore me qeverinë e rilindjes
Z Basha duhet ta largoni Berishën me çdo kusht, jo vetëm për të mos pasur fundin e tij politik, por për ti hequr “timonierit” të pushtetit të bandave Edi Ramës patericën që e mban në këmbë prej tëtë vitesh.
Rrëzimi i Sulltan Ramës nga pushteti, është mision i shenjtë për të mbyllur epokën autokratike, për ti hapur rrugë demokracisë, shtetit të së drejtës e integrimit të vendit si kauza kryesore e PD- së dhe opozitës së bashkuar.
Z Basha nuk mund ti lejoni vetes luksin të mikloni akoma plakun egocentrik Berisha që bëhet djali plangprishës sa herë nuk i kenaqen egot e tij të shfrenuara për pushtet.
Z Basha e shkruara nuk kthehet, e të ardhmes duhet ti prijësh është një aksiomë fondamentale e politikës.
Koha ecën vetëm përpara dhe është e pamëshirëshme, për ata që nuk e njohin ritmin e saj.
Sot brezi i atyre djemëve e vajzave shqiptarë që kanë lindur e rritur në liri është shumë herë me i aftë, më i kulturuar, më idealist së brezi i viteve 90-të e lidershipi politik i asaj kohe.
Qindra mijëra djem dhe vajza shqiptarë janë shkolluar, jetojnë e punojnë në perëndim duke ecur me ritmet e shkencës, kulturës e civilizimit europian.
Z Basha ju i përkisni këtij brezi idealistësh dhe kjo është një arsye më shumë që të mos i zhgenjeni endrrat dhe idealet e tyre.

Shokë,

Revolucioni në rrezik. Po duan të na e shkojnë ujin nën rrogoz. Armiqtë e brendshëm në bashkëpunim të ngushtë me armiqtë e jashtëm po duan të na rrëmbejnë pushtetin e marrë me gjak.

Sytë katër. Natën ditë ta bëjmë. Të marrim masat e duhura sa s’është vonë.

T’i vrasim me metodën më të suksesshme që njohim dhe të vetmen që dimë, pas shpine. Vrasja të kryhet përgjatë një shtegu ku askush nuk e di ku të çon sepse asnjeri nuk e di ku ndodhet. Ky shteg është Poezia.

Konkretisht: Të organizojmë marrjen e çmimit “Poeti Laureat”. Për këtë, të zgjidhen zagarët nga zinxhirët. T’i jepet prioritet armës sonë të preferuar, ushtrisë së spiunëve poetë dhe poetëve spiunë për të cilët kemi investuar pa hesap dhe jemi lodhur aq tepër. Pra atyre që, duke qenë krejt të pandjeshëm, me Poezinë s’kanë absolutisht asnjë lidhje, por kanë aftësi për shkarrashkruarje dhe janë nuhatës të hatashëm për kombinacione dhe dallavere mbijetese. Janë ata që mbahen me të madh se kanë shkruar libra të këllirshëm për punëtorët, minatorët, montatorët, barakat ku flenë, groshët që hanë, morrat që kruajnë.

Emrat e kandidatëve të preferuar nga Partia dhe Sigurimi, në vazhdim të vënies në zbatim të mësimeve të paçmuara të shokut Kurvi, u renditën me kujdes dhe përkushtim nga Besnik Helmi i Institutit të kuçedrës Nexhmije, në bashkëpunim me Çark Miun e Sigurimit të Shtetit.

Të bëhet kujdes që nga këta emra vendin e parë ta fitojë, dhe shpërblimin përkatës ta marrë, një qen bir qeni, ai më plehu, ai më i ndyri, më shpirtkatrani e zemërziu, një aq i fëlliqtë sa nga masa e përbindshmërisë të mos ketë të dytë në botë ta konkurrojë.

Ja, nga më të shquarit te më të merituarit, lista paraprake e emrave me kandidatët për marrjen e çmimit “Poeti Laureat” për vitin 2020:

Kurvi

Lenka Çuko

Kadri Hazbiu

Simon Stefani

Themie Thomai

Feçor Shehu

Ver Llapa

Partizani Meke

Gzim Kulufi

Zija Shkurti

Heroi Heshtanak

Heroina Squku

Qen Lehu

Zagar Zorraxhiu

Bushtër Buçja

Zhabë Nëpërka

Skile Zagari

Morr Llozi

Gëlbazë Këllira