VOAL- Lincolni i errët ka pjesën e sipërme të hapur. Ai vazhdon ngadalë, i shoqëruar nga policët me motoçikleta dhe një makinë të dytë, midis dy rreshtave të turmës, përmes Dealey Plaza, në Dallas, Teksas. Është ora 12.30 e 22 nëntorit 1963. Me presidentn amerikan John Fitzgerald Kennedy, zonja e parë Jacqueline, guvernatori i Teksasit John Connally Jr dhe gruaja e tij Nellie. Pasazhi është përjetësuar nga një video 8 mm, e cila zgjat pak më shumë se 20 sekonda. Është bërë nga një rrobaqepës nga Dallas, Abraham Zapruder. Ai gjeti një pikë të lartë dhe ndezi kamerën e tij Bell & Howell Zoomic Director Series për të inkuadruar autokolonën presidenciale.

John F. Kennedy në Dallas minuta para vdekjes së tij

Presidenti po i kthen përshëndetjet, por befas i afron duart drejt qafës dhe përkul kokën përpara, duke e mbështetur drejt zonjës së parë Jacqueline, ulur në të majtë të tij. Është gjuajtja e parë, ajo që kalon në qafën e Kenedit dhe i del nga fyti. Nuk dihet menjëherë se çfarë po ndodh, të paktën derisa JFK të arrihet, pas pak çastesh, nga plumbi i dytë, ai që i këput kafkën duke e hedhur mbrapsht. Është goditja fatale. Drama zhvillohet. Zonja e parë Jacqueline është e mbuluar me gjakun e burrit të saj. E shqetësuar, ajo hidhet përgjatë bagazhit, drejt agjentit të sigurimit që ndjek makinën në këmbë dhe që tani po ngjitet me shpejtësi në limuzinë, ndërsa shoferi shtyp gazin drejt urgjencës. Lincolni largohet nga korniza. Mjekët në Spitalin Parkland në Dallas vërtetuan vdekjen e presidentit në orën 13:00.

Idetë e JFK (dhe ato të armiqve të tij)

John Fitzgerald Kennedy vdes në moshën 46-vjeçare (ai ishte presidenti më i ri i SHBA-së), pas një presidence që zgjati 1000 ditë. Shtetet e Bashkuara dhe bota janë të tronditur. Udhëheqësi i Partisë Demokratike, i cili, ndër të tjera, kishte promovuar politikat e mirëqenies dhe arsimit dhe miratoi pretendimet për të drejtat civile të Martin Luther King, zhduket. Me të zhduket politikani i fjalimit të vitit 1961 para Murit të Berlinit, i angazhimit për paqen në epokën e Luftës së Ftohtë, i aftë për të shmangur luftën me liderin sovjetik, Nikita Hrushov, në tetor 1962, gjatë krizës së raketave bërthamore. në Kubë dhe kush heq dorë nga pushtimi i ishullit të Karaibeve. Vritet fituesi i çmimit Pulitzer që i jep kuptim të ri marrëdhënies shtet/qytetar dhe vendos interesin e përgjithshëm përpara atij personal: “Mos pyet se çfarë mund të bëjë vendi yt për ty, pyet veten se çfarë mund të bësh për vendin tënd”. Kur ai vritet, ai është gati të tërhiqet nga konflikti në Vietnam (një luftë që pasardhësi i tij, Lyndon Johnson, në vend të kësaj do ta shtojë).

Arrestimi dhe vrasja e mëvonshme e Oswald

Ndërkohë me jetën e JFK-së, është fikur edhe kamera e Zapruder. Pas sulmit ndaj JFK, agjentët gjetën një pushkë (një Mannlicher-Carcano) dhe tre gëzhoja në tokë në ndërtesën e Teksasit School Book Depository, nga dritarja e së cilës (me pamje nga Dealey Plaza) vrasësi hapi zjarr. Policia e kupton që një nga punonjësit mungon: Lee Harvey Oswald. Ai do të arrestohet në një kinema dhe do të akuzohet jo vetëm për vrasjen e Kenedit, por edhe për atë të policit J. D. Tippit, i cili ishte angazhuar në kërkimin e sulmuesit. Në pushkë gjenden gjurmët e gishtërinjve të Osvaldit dhe në xhepin e tij gjendet një pistoletë e pajtueshme me atë që qëlloi agjentin Tippit. Oswald është 24 vjeç dhe ish-marins (pas braktisjes së trupën, në tetor 1959 ai deklaroi në ambasadën amerikane në Moskë se do të hiqte dorë nga shtetësia e tij amerikane, për t’u kthyer më vonë në Shtetet e Bashkuara, së bashku me një grua ruse).

Togeri i policisë JC Day mban lart pushkën e shikimit teleskopik që do të përdorej në vrasjen e Presidentit John F. Kennedy

Tani Oswald është në duart e policisë. Kalojnë vetëm dy ditë nga sulmi dhe, më 24 nëntor, në bodrumin e komisariatit të Dallasit, gjatë një transferimi, vritet edhe ai. E shtëna me armë është e një pronari të një klubi nate, Jack Ruby (sipas policisë, i lidhur me mafien). Ai pretendon se është një patriot i shqetësuar nga vdekja e presidentit. E shtëna, në fakt, pengon gjyqin kundër Osvaldit dhe ia mbyll gojën përgjithmonë, duke nxitur teorinë e konspiracionit.

Jack Ruby (djathtas) qëllon vrasësin e dyshuar të Kenedit, Lee Harvey Oswald (majtas). Oficeri i policisë me rroba civile në të majtë është JA Leaville (24 nëntor 1963)

E vërteta gjyqësore dhe teza konspirative

Tragjedia është lënë në histori edhe nga ajo video 8 mm. Zapruder nuk mund ta dijë ende se imazhet që ai shkrepi janë ndër ato që regjistrojnë momentet e fundit të jetës së presidentit. Dhe ai nuk mund ta dijë ende se, pas atij 22 nëntori të mallkuar 1963, do të transmetohen e ritransmetohen për 60 vjet; përdoret për hetime, dokumentarë, filma mbi një nga vrasjet më të famshme në historinë amerikane dhe më shumë. Ajo pamje do të zbërthehet. Çdo kornizë e vetme përdorej për të akredituar teoritë e kundërta: nga njëra anë versioni zyrtar (vetëm Lee Harvey Oswald vrau presidentin e 35-të), nga ana tjetër hipotezat për një komplot, veçanërisht ai sipas të cilit vrasja e JFK u krye nga shumë njerëz.

Kërkesa e FBI-së drejtuar policisë zvicerane në vitin 1960

Një mister brenda një misteri, duke mbështjellë kasetën, prek edhe Zvicrën. Tre vjet para atentatit në vitin 1960 (dhe pasi Oswald u largua nga Trupat Detare), Byroja Federale e Hetimit kishte kërkuar në Konfederatën për gjurmë të Osvaldit. Pse? FBI kishte kërkuar informacion nga policia zvicerane pasi mësoi nga nëna e Oswald se djali i saj synonte të studionte në Institutin privat Albert Schweitzer në Churwalden (GR), i cili konfirmoi pranimin e tij me një letër.

JFK – 24 orë që ndryshuan botën

Prandaj FBI i kërkoi policisë zvicerane të sqaronte nëse Oswald po ndiqte kurset dhe, nëse jo, të hetonte për të kuptuar nëse një person tjetër mund të kishte imituar Oswald. Një zyrtar i FBI-së në Paris i dërgoi një shënim drejtorit të FBI-së dhe citoi policinë zvicerane: thoshte se Oswald nuk u paraqit kurrë në institut. Gjithashtu nuk kishte gjasa që ai të ishte regjistruar me një emër tjetër. Nuk ishte parë as dikush që i ngjan të kërkuarit. fund.

Komisioni hetimor dhe “plumbi magjik”

Komisioni hetimor i krijuar nga pasardhësi i Kenedit, Lyndon B. Johnson, fillimisht arriti në përfundimin se Oswald veproi i vetëm. Dëshmitë e mbledhura dhe testet balistike do ta vërtetonin këtë. Dërgesa e parë gazetareske e lëshuar nga Merriman Smith e United Press International, menjëherë pas sulmit, fliste për “tre të shtëna”. Dhe flet edhe ekzekutimi i tre të shtënave, i shkrepur nga një musket C2766 Mannlicher-Carcano, prodhuar në Itali (dhe që Oswald me sa duket e ka porositur me postë): i pari godet një mur, i treti në kokën e presidentit, i dyti hyn në shpinën e Kenedit, i del nga fyti, godet guvernatorin Connally, i del nga gjoksi dhe më pas e plagos edhe në krah dhe kofshë. Por është pikërisht përshkrimi i trajektores së plumbit të dytë (i ashtuquajturi “plumb magjik”, duke qenë se trajektorja balistike është kaq e ndërlikuar dhe për shumëkush nuk ka gjasa) që do të ushqejë më tej teoritë e konspiracionit.

Plumbi i gjetur në spitalin Parkland, objekt i një mosmarrëveshjeje se cila barelë ishte (e John F. Kennedy ose Connally). Testet tregojnë se ajo vjen nga pushka e Osvaldit dhe është pothuajse e paprekur

Ylli i gazetarisë Walter Cronkite, i cili njoftoi vdekjen e JFK në CBS më 22 nëntor 1963 me frazën që më vonë u bë e famshme: “Presidenti Kennedy vdiq, rreth 38 minuta më parë”, zbuloi në një intervistë se ai kishte qenë shumë i vëmendshëm, në atë kohë, “për të mos mbledhur asgjë nga ato që luftonin edhe agjencitë, dyshimet kundër kubanëve, rusëve, CIA-s, Shërbimit Sekret, Johnson, Pentagonit, mafias”. Edhe pse është gjithashtu e vërtetë që atëherë, në vitin 1979, një komision hetimor i Dhomës së Përfaqësuesve të Shteteve të Bashkuara deklaroi se Kennedy mund të ketë qenë viktimë e një komploti. Konkluzioni që kishte rifilluar edhe një herë teoritë e konspiracionit të ekspertëve, hetuesve, komentuesve, qytetarëve të thjeshtë: ishte mafia, anti-Castros (i zhgënjyer sepse JFK nuk kishte mbështetur zbarkimin në Gjirin e Derrave në Kubë), pasardhësi i tij Lyndon B. Johnson në bashkëpunim me CIA-n, lobin ushtarak kundër tërheqjes së Vietnamit, grupet e interesit të naftës…

Dokumentet e Kenedit të deklasifikuara

Gjashtëdhjetë vjet pas sulmit, në një libër të botuar së fundmi – The Final Witness – shkruar nga Paul Landis (një ish-agjent i shërbimit sekret amerikan, truproja personale e Jacqueline, i cili ndoqi disa metra limuzinën e Kenedit më 22 nëntor 1963), dalin detaje të reja, nuk u zbulua kurrë më parë (sepse komisioni Warren nuk e mori kurrë në pyetje Landis, tani 88 vjeç). Ish-oficeri pretendon se gjeti një plumb në pjesën e pasme të Lincoln. Kjo bën që disa të përjashtojnë mundësinë që ai të kishte shpëtuar nga trupi i guvernatorit Connally (ai po udhëtonte përpara), të tjerë të mohojnë teorinë e “plumbit magjik” dhe/ose të sugjerojnë një plumb të katërt (dhe për rrjedhojë një tjetër vrasës, duke pasur parasysh se komisioni hetimi arriti në përfundimin se nuk ishte e mundur të ringarkohej Mannlicher-Carcano katër herë në atë periudhë). Megjithatë, këto janë supozime. Landis pretendon se ai më pas e la atë plumb në barelën ku ndodhej JFK. Zbulimet e Landis tani po ndezin një debat të ri.

Fakti mbetet që sot, 60 vjet më vonë, pavarësisht se një pjesë e madhe e dokumenteve janë deklasifikuar, Shtetet e Bashkuara (dhe jo vetëm) mbeten të ndara mes atyre që besojnë versionin zyrtar, mes atyre që janë të bindur se është një komplot dhe mes tyre ata vazhdojnë të pyesin nëse dikush organizoi vërtet një komplot për të vrarë John Fitzgerald Kennedy. Dhe pse.rsi-eb