Në shenjë nderimi dhe përkujtimi të merituar, të dy figurave me rëndësi historike për Kosovën në veçanti dhe shqiptarin në përgjithësi nga ana e kurbetçarëve në Zvicër, për veprimtarinë e tyre atdhetare kushtuar lirisë dhe pavarësisë së Kosovës, me rastin e 17 vjetorit të kalimit në përjetësi të kryetarit të parë dhe historik të Kosovës dr. Ibrahim Rugova (1945-12-02 – 2006-01-21) dhe rënies heroike të heroit kombëtar Salih Çekaj në betejen e Kosharës ( 1956 -06-22 – 1999-04-10) SHBK ”SALIH ÇEKAJ” në Zvicër, në bashkëpunim me Muzeun Kombëtar të Kosovës në Zofingen të Zvicrës, hapen ekspozitën lëvizëse më 2023-01-21 dhe 22 me titull: “ Veprimtaria atdhetare e heroit të kombit Salih Çekaj “përgatitur nga bashkautorët: Ma. Besnik Rraci dhe Dr. Sadik Krasniqi.

Folësi për paraqitjen dhe drejtimin e programit organizativ me rastin e hapjes së ekspozitës. Z. Qamil Çekaj, në orën 11:00 bëri njoftimin për përmbajtjen e programit për të pranishmit dhe i përshëndeti përzemërsisht për pjesëmarrjen e tyre, tue i njoftuar edhe me organizatorët e këtij organizimi dhe tue ua dhënë fjalën me rradhë sipas programit organizatorëve lidhur me këtë organizim kulturor.

“ E nderuara familje Çeku !

Të nderuar bashkautorë të kësaj Ekspozita, Zotrinjë Sadik Krasniqi dhe Besnik Rraci.
Të nderuar të pranishëm!

Jam shumë i nderuar që në emër të kryesisë së SHBK “ SALIH ÇEKAJ” në Zvicër t’ju përshëndes dhe të ju falënderoj për pjesëmarrje. Përshëndetje për shoqatën “Nëna Terezë” dhe nëndegët e LDK-së: Olten, Burgdorf, Wolen- Bremgarten, Willsau, Zurich dhe Zofingen. Këto nëndegë i falënderojmë për kontributin financiar në realizimin e kësaj Ekspozite ! Shumë autorë librash, qofshin ata shkrimtarë apo historianë, shkruan për LDK-së dhe Presidentin Rugova si prietar i proqeseve politike që nga vitet e 1990-ta, pothuajse pjesa dërmuese e tyre e paraqesin LDK-së si një lëvizje paqësore dhe presidentin Rugova si Gandin e Ballkanit.

Të gjithë këta studiues dhe hulumtues u moren vetëm me njëren anë të medaljes, atë të rezistencës paqësore, ndërsa shumë pak prej tyre për mos me thënë asnjë, u moren me anën tjetër të medaljes. atë të rezistencës së armatosur. Rezistenca e armatosur ishte po aq e rëndësishme sa edhe rezistenca paqësore dhe asnjëra nuk mund të qëndroj ndaras nga tjetra sepse i takojnë dhe përbëjnë të njejtën medalje. Kjo është filozofia politike komplete e LDK-së dhe Presidentit Rugova, kombinimi i rezistencës paqësore me atë të armatosur.

E kush më mirë se heroi ynë kombëtar Salih Çekaj personifikon këtë lëvizje politike? Ai me veprimtarin e tij shumëdimensionale zbatoj në përpikmëri atë filozofi politike dhe është kudërshtimi më i mirë dhe me bazë ndaj propogandës LPK-iste se LDK-së dhe Presidenti Rugova ishin kundër luftës. Salih Çekun e kemi: si jurist të zotin, si politikan dhe veprimtar të fuqishëm në LDK-së, si komandant i njësitit gueril të Deçanit dhe kordinator me njësitetë tjera guerile dhe politikës që truri i kësaj lëvizje politike ishte prof. Fehmi Agani dhe së fundi komandant dhe bashkideator i luftës së hapur në Kosovë.

Me këtë Ekspozitë, autorët Krasniqi dhe Rraci në mënyren më autentike dhe profesionale e paraqesin saktë dhe fuqishëm figuren e heoit Salih Çekaj në këto përmasa. Përmes figurës së Salih Çekut në mënyrën e përkryer (perfekte) paraqesin anën tjetër të medaljes, ate të rezistencës së armatosur duke ja dhuruar vizitorëve medajlen komplte. Kjo bëhet për herë të parë nga një institucion prestigjioz shtetëror Muzeu Kombëtar i Kosovës dhe meriten kryesore për këtë e kanë bashkautorët e kësaj Ekspozita z. Besnik Rraci dhe z. Sadik Krasniqi. Në emër të SHBK” SALIH ÇEKAJ” në Zvicër ju përgëzoj për punën tuaj serioze, të përkushtuar dhe shumë profesionale. Ju falënderoj për bashkëpunimin e sinqert dhe korrekt me shoqatën tonë. Ju urojm edhe shumë suksese tjera.

Dr. Sadik Krasniqi, përshëndeti dhe falënderoi pjesmarrësit e pranishëm, SHBK “Salih Çekaj“ në Zvicër dhe kryetarin e saj Z. Saim Tahiraj në veçanti për përpjekjet dhe bashkëpunimin e tij në vazhdimsi për ndihmesën materiale të projekteve të drejtimit të historisë të Muzeut Kombëtar të Kosovës për figuratë më me rëndësi historike të rrjedhave dhe ngjarjeve të Kosovës nënë drejtimin e kryetarit të parë dhe historik të Kosovës Dr. Ibrahim Rugovës dhe bashkëpunëtorit të tij të ngushtë si në drejtimin politik dhe në veçanti të atij ushtarak të heroit të kombit Salih Çekaj, që sot keni rastin për të parë Ekspozitën e titulluar :

„ VEPRIMTARIA ATDHETARE E HEROIT TË KOMBIT SALIH ÇEKAJ „ me rreth 300 fotografi, dokumente e dëshmi tjera përcjellëse nga shtypi dhe arkivi historik. që paraqesin jetën dhe veprimtarin e heroit në kohë dhe hapësirë, si intelektual, jurist, politikan, veprimtar dhe në veçanti si ushtarak e strateg i luftës guerile i njohur edhe me emrin “ VETERANI“ për bashkëpunëtorët e tij dhe bashkëluftëtarët.

Pa ndihmen materiale të kurbetçarëve e në veçanti të SHBK „Salih Çekaj“ në Zvicër, ky projekt s’kishte me u jetësuar, andaj edhe u jemi mirënjohës dhe u falënderojm përzemërsisht në emrin Muzeut Kombëtarë të Kosovës.

Më datën 21 nistor (janar) 2023 SHBK ”Salih Çekaj” në Zvicër në Klubin “Dardania” Bleiche Areal nr.16 4800 Zofingen në Zvicër,SHBK” Salih Çekaj” në Zvicër ka bërë organizimin kulturore në bashkëpunim me Muzeun Kombëtarë të Kosovës, që në ora 11:00, me hapjen e ekspozitës lëvizëse me titull: ”Veprimtaria Atdhetare e Heroit Sali Çekaj ” e të njejtin titull e mban edhe libri jetëshkrimor nga bashkautorët: Ma.Besnik Rraci dhe Dr.Sadik Krasniqi. Botues: Muzeu Kombëtar i Kosovës. Prishtinë, 2022

Me rastin e këtij organizimi kulturor në kurbet, mu dha mundësia të bëjë një vështrim vlerësues të shkurtër për librin në emrin e Shoqatës: BISHZ (Bashkimi i Intelektualëve Shqiptarë në Zvicër).

VLERËSIM PËR LIBRIN
“Veprimtaria Atdhetare e Heroit Salih Çekaj”
Bashkautorë: Ma.Besnik Rraci & Dr.Sadik Krasniqi

Libri jetëshkrimor kushtuar heroit kombëtar Salih Çekaj, është punuar me përkushtim e profesionalizëm nga bashkautorët: Ma.Besnik Rraci & Dr.Sadik Krasniqi në 156 faqe.

Fillon me parathënien e mbarshtruar rrjedhshëm, shtjelluar e përpunuar me kujdes dhe përmbledhur në dymbëdhjetë kapituj, plotësuar me rreth 300 fotografi, si dëshmi për veprimtarinë atdhetare të heroit kombëtar Salih Çekaj.

S’thuhet kot mes tjerash se: “…një fotografi flet më shumë se 1000 fjalë ” ku s’bashku me dokumentet arkivore, shtypin e kohës, xhirimet filmike, bashkëbisedimet me familjarët, bashkëveprimtarët dhe bashkëluftëtarët si dhe hulumtimet e bëra në kohë dhe hapësirë nga bashkautorët e librit, paraqesin jetëshkrimin në mënyrë të rrjedhshëm të heroit Salih Çekaj tue përfshi histrorikun e trungut familjar, e në veçanti jetëshkrimin në të gjitha periudhat jetësore të herot që nga lindja me 1956-06-22 deri në rënien heroike gjatë luftimeve në Kosharë, më 1999-04-19 për lirinë dhe pavarësin e Kosovës.

Megjithate, veprimtaria atdhetare, intelektuale dhe profesionale në hollësi e thellësi e heroit të kombit Salih Çekaj, është një gurrë e pa shterrshme për të hulumtuar të dhëna e dëshmi shtesë për studiuesit e ri, libri i bashkautorëve në fjalë do jetë bazë shumë e mirë për punënën e tyre hulumtuese kërkimore dhe shkencore në këtë drejtim.

Fillimi i librit me thënien:“Ne nuk kemi pushkë për shqiptarët, atë e drejtojmë vetëm ndaj armiqëve të kombit” …

Kjo thënie është shumë domethënëse për veprimtarinë atdhetare të Salih Çekajt, pasi që plotësisht përputhet me jetën dhe veprën e tij atdhetare.

Nëse me kujdes shtjellohet dhe përpunohet kjo thënie, mund të shkruhen disa vëllime librash, për të pasqyruar të vërtetën me të dhëna e dëshmi, të cilat në kohë dhe hapësirë janë fshehur e tjetersuar me qëllime të caktuar nga pushtuesi shekullor dhe bashkëpunëtorët e tij në kohë dhe hapësirë.

Studiuesit e ndërgjegjshëm e të përgjegjshëm bazuar në këtë thënie mund të nisin hulumtimin dhe përpunimin e materialeve me të dhëna e dëshmi në mënyrë profesionale e shkencore që do të ndriçoheshin shumë ngjarje me rëndësi ende të pa ndriçuara apo edhe të penguara për t’u ndriquar nga ata të cilët janë shërbyer me veprimet e tyre të territ e tmerrit, me prita e ndërskamca, shpifje dhe trillime si nga ana e pushtuesëve e për fatin e keq të kombit edhe nga bahkëpunëtorët, lakmiçrë e karrjerist vendor në kohë dhe hapësirë, ku ka çfarë të hulumtohet, studiohet dhe të shkruhet Historia me të dhëna e dëshmi për të vërtetën dhe për brezin e ri…!

Nëse libri: ”Veprimtaria Atdhetare e Heroit Sali Çekaj ” nga bashkautorët: Ma.Besnik Rraci & Dr.Sadik Krasniqi, lexohet nga lexuesit me mendje në sy e shohin vetëm pamjen e jashtme , kurse ata që e lexojnë me sy në mendje e shohin realitetin.

Ma.Besnik Rraci & Dr.Sadik Krasniqi me librin: ”Veprimtaria Atdhetare e Heroit Sali Çekaj” e cila është me rëndësi të veçantë sa dokumentare dhe historike është edhe një dhuratë me vlerë për trashëgimin kulturore kombëtare për Muzeun dhe Bibleotekën kombëtare të Kosovës në veçanti dhe për lexuesit në përgjithësi. Autorëve ju përket një falënderim për këtë dhuratë të çmuar dhe Ju, prift e mbara e shëndeti në krijimtarin e tyre letrare dhe shkencore.

Abas Fejzullahu, kryetar i BISHZ 2023-01-21 Zofingen – Zvicër

“ Fjala e mbajtur e Ma. Besnik Rraci përfaqësues i Muzeut Kombëtar të Kosovës me rastin e hapjes së Ekspozitës në Zofingen të Zvicërs , me rastin e hapjes së Ekspozitës më 2023-01-21 kushtuar Heroit të Kombit Salih Çekaj.

“Të nderuar zonja dhe zotërinj, e nderuara dhe shumë e respektuara, familja Çekaj, i nderuari kryetar i shoqatës “Salih Çekaj” dhe bashkëluftëtar i heroit Salih Çekaj z. Saim Tahiraj. Të nderuar përfaqësues të Ministrisë së Mbrojjtjes së Kosovës, përfaqësues të brigadës 138, “Agim Raamadani”, të nderuar përfaqësues dhe anëtarë të shoqatës “Salih Çekaj” në Zvicër dhe Gjermani, të nderuar përfaqësues nga jeta politike , publike dhe kulturore. Të nderuar pjesëmarrës, të nderuar zonja dhe zotrinj.

Më lejoni që së pari të elaboroj shkurtimisht ecurinë e këtij projekti në përgjithësi, në cilësinë e bashkautorit të ekspozitës me titull:” Veprimtaria Atdhetare e Heroit të Kombit Salih Çekaj”, me bashkautorë: PhD. Besnik Rraci dhe dr. Sadik Krasniqi.

Muzeu Kombëtar i Kosovës, përkatësisht Sektori i Historisë, në vazhdën e aktiviteteve projektuese, trajton figurat të rëndësishme historike në aspektin historiko-muzeor, të cilët në faza të ndryshme kanë dhënë kontributin dhe kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në shërbim të çështjes kombëtare në përgjithësi, dhe çlirimit të Kosovës në veçanti. Në këtë kuadër , para disa viteve kemi vlerësuar dhe kemi planifikuar që t’a prpmovojmë në dimensionin ekspozicional dhe muzeor , figuren emadhe të historisë më të re të Kosovës Heroin e Kombit , Salih Çekaj. Në këtë kontekst, me iniciativën e shoqatave humanitare simotra , Salih Çekaj” me seli në Zvicër dhe Gjermani, të cilat e kanë financuar këtë projekt. Ndërkaq Muzeu Kombëtar i Kosovës , përkatësisht Sektori i Historisë, dhe ne si bashkautorë në pikëpamje profesionale, kemi realizuar projektin në fjalë.

Në vlerësimin tonë si bashkautorë, kemi paraparë që projekti t’ i ket ë tri faza të realizimit të tij, fazës së parë i ka paraprirë hulumtime të materialeve në teren,si: hulumtime në Kosovë dhe jashtë vendit, në Shqipëri, Gjermani, Zvicër,etj. dhe kështu duke na mundësuar të kemi një fond me koleksione të pasura muzeore që pasqyrojnë në mënyrë fakto-grafike veprimtarinë atdhetare të heroit të kombit “Salih Çekaj” dhe periudhës së tij.

Mbi këtë bazë është realizuat ekspozita statike me tirill: “Veprimtaria Atdhetare e Heroit të Kombit Salih Çekaj” e cila është hapur zyrtarisht me 17 shkurt 2021 , për nder të 13 vjetorit të shpalljes së Pavarësisë së Kosovës .

Në këtë kontekst, në kuadër të kalendarit të përbashkët kulturor në mes të republikës së Shqipërisë dhe Republikës së Kosovës, përkatësisht, Muzeut Historik Kombëtar dhe Muzeut Kombëtar të Kosovës , është hapur më 05.10.2022, ekspozita lëvizëse me të njëjtin titull: e cila ka qëndruar e hapur për vizitor deri më 16 tetor , 2022.

Ndërsa, në bashkëpunim me shoqatën “Salih Çekaj”, me seli në Zvicër, sot po e hapim këtu këtë ekspozitë( jo rastësisht me këtë datë) me 21 janar 2023, pikërisht me rastin e 17 vjetorit të vdekjes së presidentit Historik të Kosovës. Dr. Ibrahim Rugova, me të cilin, heroi Salih Çekaj kishte bashkëpunuar aq shumë në shërbim të lirisë dhe pavarësisë së Kosovës, deri në rënien e tij.

Mendojm që këto dy figura të ndritura të kombit tonë, padyshim janë nder personalitetet më të shquara të historisë më të re të Kosovës. Për të cilët sektori i historisë në Muzeun Kombëtar të Kosovës ju ka dhënë prioritet të veçantë, fillimisht duke i realizuar ekspozitat statike dhe disa ekspozita tjera lëvizëse në disa qendra të rajonit dhe të Evropës, me qëllim të afirmimit dhe promovimit të kontributit atdhetar të këtyre dy figurave para emigracionit shqiptarë në diasporë në veçanti dhe opinionit evropian në përgjithësi, që rezulton dhe me përmbylljen e fazës së dytë. Ndërsa sa i përket fazës së tretë dhe të fundit të këtij projekti, sot po përmbyllim me publikimin dhe promovimin e librit (katalogu) monografik, i cili për herë të parë do të promovohet këtu në Zofingen të Zvicrës. Përveç materialeve të prezentuar në ekspozitë, libri në fjalë do të përmbledhë tërë materien e aktiviteteve politike, intelektuale, patriotike dhe ushtarake të heroit Salih çekaj, siç jan: gjenealogjia familjare, formimi i personalitetit të tij, intelektual, politik dhe ushtarak, aktivitetet e tij të viteve të 90-ta, kontributi i tij profesional në harmonizimin në pikëpamje juridike, statutin e komunës së Deçanit në përputhje me kushtetuten e Kaçaniku, aktiviteti i tij politik në diasporë, përkatësisht në Shtutgard të Gjermanisë, kontributi i tij në përgatitjet e formacioneve të para ushtarake në kampin Surrel në Shqipëri, gjatë periudhës kohore tetor –dhjetor 1991, pjesëmarrja e tij dhe grupit të tij gueril me atentate të ndryshme ndaj stacioneve policore dhe postblloqeve të policisë serbe, të kryera ndërmjet viteve 1991-97, organizimi dhe pjesëmarrja e tij aktive prej eprori të lartë të UÇK-së, në rrafshin e Dukagjinit , gjatë viteve 1998-99, e deri te akti më sublim i rënies së tij heroike në betejën e lavdishme të Kosharës, më 19. Prill 1999.

Në këtë ekspozitë do të prezentohen këto materiale ekspozuese, si:

1.Rreth 300 fotografi të ndryshme

2.Disa objekte tredimensionale , uniformat personale civile dhe ushtarake të Sali Çekut

3.Shtypi i kohës, etj.

Duke mos dashur të zgjatë më shumë, dhe duke ju falënderuar për këtë pjesëmarrëje( masive), do ju lë ekskluzivitetin juve, që ju vet të shihni ekzpoziten, dhe të vlerësoni atë, pse jo edhe t’na jepni ndonjë vërejtje ose kririkë konstruktive.
Ju faleminderit ! “

VOAL- Granit Xhaka është futbollisti zviceran i vitit 2022. 30-vjeçari nga Arsenali, i vetmi lojtar së bashku me Bréel Embolo dhe Remo Freuler që kanë luajtur në të 13 ndeshjet e luajtura vitin e kaluar nga kombëtarja, ka marrë çmimin si pjesë e zviceranëve. Nata e futbollit në Bernë. Njohja në fushën e femrave i takoi 32-vjeçares nga PSG Ramona Bachmann.

Bianconero Ousmane Doumbia, ndër kandidatët për lojtarin më të mirë të Superligës, nuk arriti të rrëmbejë çmimin e fituar nga Fabian Rieder i Young Boys, i zgjedhur edhe si lojtari më i mirë i ri. Lojtarja më e mirë e Superligës së Femrave është Fabienne Humm (Zyrih), ndërsa ajo e Challenge League është Brighton Labeau (Lozanë).

Fituesit

Futbollisti Zviceran i Vitit: Granit Xhaka (Arsenal)

Futbollistja zvicerane e vitit: Ramona Bachmann (PSG)

Të rinjtë më të mirë: Fabian Rieder (Young Boys)

Lojtari më i mirë i Superligës: Fabian Rieder (Young Boys)

Lojtarja më e mirë e Superligës: Fabienne Humm (Zyrih)

Lojtarja më e mirë e Challenge League: Brighton Labeau (Lozanë)

Nga 20 nëntori deri natën e mbrëmshme të 18 dhjetorit u zhvillua Kampionati Botëror në futboll, “Qatar 2022”. Yllin e tretë në fanellat e tyre e fituan argjentinasit pasi mposhtën në finale Francën, pas ekzekutimit të penalltive. Ata janë fitues edhe të dy botërorëve tjerë (1978, 1986).

Kupa e Botës FIFA 2022 në Katar ka gjithsej 32 skuadra kombëtare, të ndara nga grupi A deri në atë H, nga katër ekipe në secilin grup.

Në “Grupin A” ishin Katari, Ekuadori, Holanda dhe Senegali. Holandezët ishin favorit për kryesimin e Grupit dhe e mbyllën në vendin e parë, megjithëse jo aq komod sa menduan të gjithë. Senegali kapërceu humbjen 2-0 ndaj Holandës për të fituar kundër Katarit dhe Ekuadorit për të dalë i dyti në Grup. Katari shënoi histori, duke u bërë vendi i parë pritës që nuk fitoi asnjë ndeshje të vetme në Kupën e Botës.

Pjesë e “Grupit B” ishin Anglia, Shtetet e Bashkara të Amerikës, Uellsi dhe Irani. Me përjashtim të barazimit pa gola ndaj ShBA-së, Anglia e justifikoi statusin e saj si favorit duke dominuar ndeshjet kundër Iranit dhe Uellsit. Ndërkohë që kishte shumë optimizëm për ShBA-në në këtë Botëror, kishte ende dyshime nëse ata mund të kalonin fazën e grupeve. Megjithatë, amerikanët befasuan shumë me soliditetin e tyre, duke pësuar vetëm një gol në 3 ndeshje. Irani dhe Uellsi nuk e kaluan grupin.

Bashkë me kampionët botëror në “Grupin C” ishin Arabia Saudite, Polonia dhe Meksika. Argjentina u rikthye në lojën e tyre pas humbjes së befasishme kundër Arabisë Saudite në rundin e parë, për të fituar kundër Meksikës dhe Polonisë. Polonia mezi ia doli të kalonte në raundin tjetër të lojërave, me rekordin e saj të shkëlqyer disiplinor dhe mbrojtjen e fortë që i dhanë një avantazh ndaj meksikanëve. Meksika vuajti shanset që nuk shfrytëzoi në ndeshjen e tyre të fundit. Ndërsa Arabia Saudite nuk mundi të bënte më shumë se fitoren e papritur në ndeshjën hapjëse s kundër favoritëve Argjentinës.

Nënkampionët botëror ishin në “Grupin D” së bashku me Australinë, Tunizinë dhe Danimarkën. Franca u kualifikua për në raundin e 16-të, duke u ulur në majën e grupit. Skuadra franceze ishte në gjendje të fitonte dy ndeshjet e para, por humbën kundër Tunizisë. Australia i befasoi të gjithë teksa kaloi në fazën e eliminimit. Danimarka dhe Tunizia nuk arritën të kalonin përtej grupit.
Japonia, Gjermania, Spanja dhe Kosta Rika bënin pjesë në “Grupin E”. Japonia doli të ishte një befasi që përfundon në samitin e atij që ishte një grup i vështirë për ekipin aziatik. Ata ishin favoritët më të pakët për të fituar grupin, duke u komplotuar me ish-kampionët Spanjën dhe Gjermaninë në “Grupin E”. Japonezët prodhuan dy përmbysje masive, duke mundur Spanjën dhe Gjermaninë, për të siguruar vendin e parë. Pasi mposhti Kosta Rikën 7-0, dukej se Spanja do të vuloste vendin e parë në grup, por një barazim kundër Gjermanisë dhe një përmbysje tronditëse kundër Japonisë në ndeshjen e tyre të fundit, bëri që spanjollët të rrëshqasin në pozitën e dytë në grup me një gol diferencë më të mirë se gjermanët, që i lanë këta të fundit bashkë me Kosta Rikën jashtë fazës tjetër.
Befasia më e këndshme e këtij botërori Maroko e ndante “Grupin F” me Kroacinë, Kanadanë dhe Belgjikën. Pas barazimit pa gola me Kroacinë dhe fitoreve kundër Belgjikës e Kanadasë, ata kaluan në fazën tjetër bashkë me finalistët e Kupës së Botës të vitit 2018, kroatët. Belgët e tejvlerësuar dhe kanadezët nuk kaluan tutje.

Vendin e parë të “Grupit G” e fituan brazilianët me dy fitore të ngushta ndaj fqinjëve verior të Kosovës dhe Zvicrës, por pësuan një disfatë shokuese nga Kameruni në ditën e fundit. Përveç humbjes ndaj Brazilit, Zvicra ishte e fortë dhe mundi Kamerunin dhe ekipin tjetër për të arritur vendin e dytë, duke i lënë jashtë raundit tjetër këto dy të fundit.

“Grupin H” e kryesori Portugalia e cila pas fitores ndaj Uruguait dhe Ganës, befasisht u mposhtën nga Korea Jugore. Vendin e dytë e morën Korea e Jugut kurse dy të fundit në grup mbetën talentet e mëdha uruguaiane dhe luftëtarët ganez.

Pas rundit të 1/16, në çerek-finale arritën Holanda pas fitores ndaj ShBA-së, Argjentina triumfoi kundër Australisë, kroatët fituan kundër Japonisë, Brazili mposhti Korenë Jugore, Anglia lehtësisht fitoi ndaj Senegalit, Polonia u mposht nga Franca, Maroku, atraktivja e festivalit, e mposhti Spanjën dhe Portugalia Zvicrën.

Në çerek-finale Argjentina e mposhti Holandën pas penalltive, kroatët fituan kundër brazilianëve duke kaluar për herë të dytë rresht në gjysmë-finale të Kampionatit Botëror, Franca mposhti anglezët dhe Maroku e vazhdoi befasinë duke fituar ndeshjen kundër Portugalisë dhe kaloi tutje.

Argjentina fitoi kundër Kroacisë dhe kaloi në finale, kurse Franca e mposhti Marokun.

Vendin e tretë e fitoi Kroacia në këtë botëror kurse Argjentina mposhti francezët në finalen dramatike për të shtuar në sirtarin e saj trofeun e tretë të Kampionit Botëror.

Katari ishte vendi i parë në Lindjen e Mesme dhe shteti i parë musliman që e mirëpriti Kupën e Botës FIFA 2022. Hapja e këtij kampionati ishte me ajete Kuranore dhe jo me këngë e muzikë siç ishin KB tjerë. Këta realizuan turneun më kompakt, duke i lejuar tifozët të ndjekin më shumë se një lojë në ditë, pasi tetë stadiumet ku u zhvilluan ndeshjet, nuk ishin larg nga njëra-tjera. Katari gjithashtu e realizoi herën e parë që një KB u mbajt në dimër. Si vendi pritës, ekipi kombëtar i futbollit i Katarit, u kualifikua automatikisht për KB, për herë të parë në histori të tyre. Sidoqoftë, Katari është vendi i parë që humbet një ndeshje hapëse në një Kupë Bote. Ky shtet ndaloi edhe pijet alkoolike nëpër stadiume, meqë si shtet musliman nuk i konsumojnë ato e gjithashtu u ndaloi lojtarëve të mbajnë shiritat e kapitenëve me ngjyrat e ylberit që simbolozojnë shenjën identifikuese të komunitetit LGBTI.

Në secilën ndeshje pati më së shumti në histori të futbollit minuta shtesë, secili minut i humbur gjatë ndeshjës u kompenzua më pas.

Një fakt interesant është se që nga KB 1998 në secilën finale më pas ekziston një futbollist i Interit dhe një i Bayernit.

Edhe pse Rusia ishte vendi pritës i Kupës së Botës në vitin 2018, ajo është ndaluar nga FIFA të marrë pjesë këtë herë për shkak të pushtimit të Ukrainës.

Ndeshja e cila emocionoi më së shumti shqipëtarët është ajo mes Zvicres dhe fqinjëve verior të shtetit tonë. Prijësi i zvicëranëve ishte futbollisti me prejardhje nga Kosova, Granit Xhaka kurse aty bëjnë pjesë edhe Xherdan Shaqiri që shënoi gol në atë ndeshje si dhe i riu Ardon Jashari. Ekipi kundërshtar tërë kohën ishte i frustuar me kapitenin Xhaka i cili në fund pati një ‘përshendetje’ të bukur për ta.

Marokenët e morën zemrën e të gjithëve me lojën e bukur që shfaqnin. Pas secilës ndeshje i gjithë ekipi, që i takojnë fesë muslimane, festonin bashkë në mënyrën e tyre.

Brazilianët pas çdo goli që e realizonin e festonin me “Kërcimin e pëllumbave”, ky ishte një festim i kulturës së Brazilit. Bashkë me ekipin njëjtë kërcente edhe tashmë ish-trajneri i tyre, Tite.

Në këtë KB potencialisht disa nga yjet më të mëdhenj botëror që për vite e vite lanë shenja të mëdha në futboll, si Lionel Messi, Cristiano Ronaldo, Neymar, Di Maria, Hugo Lloris e shumë të tjerë e zhvilluan turneun e fundit të tyre në këtë kompeticion.

Me yjet e rinjë si Kylian Mbappe që tanimë është golashënuesi më i mirë i Katar 2022 por edhe i të gjithë kampionatëve botërore, Enzo Fernandez që u shpall lojtari më i mirë i ri i KB 2022, dyshja spanjolle Pedri e Gavi, anglezi Bellingham si dhe lojtarët njomak tjerë, do të fillojë një epokë e re të sportit më të popullarizuar në botë, futbollit.

*Alketa Zejnullahu, studente e vitit të tretë në Media dhe Komunikim në UBT

VOAL- Kapiteni i kombëtares zvicerane të futbollit, Granit Xhaka, hyn në botën e modës me kompaninë e Lucernës Jucan × Xhaka, shkruhet sot në faqet e Handelszeitung.

Një regjistrim në regjistrin tregtar të kantonit të Lucernës zbulon se kompania u themelua në Horw më 18 nëntor. Emri i Xhakës është i pranishëm në bordin drejtues të kompanisë që synon “tregtimin e tekstileve dhe mallrave të të gjitha llojeve”.

Nuk dihet ende emri me të cilin do të tregtohet marka, por në kompani emri i kampionit të futbollit lidhet me atë të Johannes Ucan, një sipërmarrës aktiv në sektorin e modës.

Roli i Xhakës, i cili aktualisht është në mes të Kupës së Botës në Katar, shkon përtej atij të ambasadorit, sqaroi Uçan: “Granit Xhaka është bashkëpronar i kompanisë. Ne jemi miq prej vitesh”. Një koleksion do të prezantohet në pranverën e vitit 2023, specifikon artikulli.rsi-eb

Nuk është hera e parë që serbët shfaqin fashizmin e tyre të pacipë ndaj shqiptarëve dhe në gara sportive. Ata një gjë të tillë e përsëritën edhe mbrëmë ndaj reprezentuesit dhe kapitenit të kombëtares së Zvicrës, Granit Xhaka.
Ngjashëm patën vepruar edhe në evropianin “Rusia 2018” këtë lojë të tyre të ndyrë duhet ta ndalojë Zvicra, me ultimatum drejtuar Serbisë, që të jetë e kujdesshme ndaj lojtarëve të saj.
Dy reprezentuesit me origjinë shqiptare që luajnë mbi një dekadë për kombëtaren e Zvicrës, Xherdan Shaqiri dhe Granit Xhaka, në ndeshjen e mbrëmshme nuk e kanë bërë as gjestin më të vogël që bije ndesh me rregullat e lojës.
Përkundër kësaj ata gjatë gjithë lojës kanë qenë në shënjestër të lojtarëve serbë, sidomos Granit Xhaka.
Falë shkëlqimit të lojtarëve me origjinë shqiptare Zvicra, përherë të dytë e kthen Serbin duarthatë në Beograd. Andaj, është koha që Zvicra t’i mbrojë më seriozisht lojtarët e saj nga serbët vandalistë dhe të paturp.

Abas Fejzullahu, mësues dhe edukator që vite me radhë përhapi dritë dhe njohuri në fshatrat e thella malore të Sharrit dhe Prizrenit, lindi më 15 prill të vitit 1946 në fshatin Shupkovc të Mitrovicës së Kosovës.

Ai katër klasat e para të fillores i kreu në vendlindje, ndërsa klasën e-V-VI-VII-dhe VIII-të, i përfundoi në shkollën “Meto Bajraktari “të qytetit të Mitrovicës.

Edhe pse pakushte elementare dhe me disa lëndë mësimore në gjuhën serbe Fejzullahu do të jetë në mesin nxënësve të mirë të gjeneratës së tij.

Gjendjen e tij materiale do ta përkeqësojë edhe më tepër përjashtimi nga puna i babait të tij Rrahimit,i cili punonte si xehetar në Minierën e Stantërgut.

Abasi si fëmijë 10 vjeç do t’i shohë edhe tmerret e dhunës dhe terrorit mbi fshatarët e kësaj ane.

Në dimrin e ashpër të vitit 1956 që karakterizohej me temperatura të ulëta dhe mungesë të çdo gjëje, ultra-shovinisti serb Aleksander Rankoviq, gjatë këtyre viteve Ministër i Punëve të Brendshme të Jugosllavisë, trillon vetëm ndër shqiptarë aksionin famëkeq të grumbullimit të armëve.

Nëpërmjet bastisjeve dhe formave të tjera të shpifjes dhe të trillimit banorët e këtij rajoni do të rrahën, burgosen dhe përndjekjen nga trojet e tyre për armët që nuk i kishin fare.

Në mesin e burrave të keqtrajtuar rëndë ishte edhe Rrahim Nuradin Fejzullahu, i ati i Abasit.

Z.Abas Fejzullahu, veteran i Arsimit në Kosovë dhe mërgatë këto sjellje shtazarake të atij regjimi barbar edhe pse kanë kaluar 66-vjet me shumë mllef e indinjatë i kujton edhe sot.

Ato skena tmerri i përfytyrohen sikur të kishin ndodhur dje. Shumë burra të regjionit të Mitrovicës që me punën e mundimshme të minatorit mezi i mbanin fëmijët e tyre me bukë pa arsyen më të vogël përjashtohen edhe nga puna.

Veç kësaj, nën pretekstin e mbajtjes së padeklaruar të armëve rrahën mizorisht nga policia serbe.

Të sakatuar gjymtyrësh lidhen nëpër trungje pemësh, ku nga i ftohti i madh disa edhe vdesin.

Fejzullahu me plotë bindje pohon që ky terror ishte i parapërgatitur me hartim elaboratesh të veçanta nga akademikët serbë si:Vasa Cubriloviq,Jovan Cvejiq,Ivo Andriq; Dobrica Qosiq, dhe kallogjerët zhyllana të Kishës ortodokse serbe.

Ata qëllim kishin vazhdimin e projektit të tyre të lënë në gjysmë të rrugës për shpërnguljen edhe të 400 mijë shqiptarëve në Turqi.

Sipas këtij skenari të kobshëm Kosova do të spastrohej nga shqiptarët. Ata pak shqiptarë të mbetur në trojet e tyre të ballafaquar me dhunë të vazhdueshme do të asimiloheshin ngjashëm me ata të Sanxhakut të Pazarit të Ri,Tutinit, Rozhajës,Plavës dhe Gucisë.

Përkundër kësaj situate të rëndë Fejzullahu në shtator të vitit 1963 do t’i nisë mësimet në gjimnazin “Silvira Tomazini”të Mitrovicës (tani Frang Bardhi)

Ai me vullnet të çeliktë dhe moral të lartë dhe i motivuar nga ish-Arsimtari i tij i Matematikës në tetëvjeçare Veton Gjinaj, edhe në gjimnaz do të tregohet i suksesshëm.

Ndërkohë në këtë gjimnaz do të punojë edhe z. Veton Gjinaj, të cilin Fejzullahu edhe sot e kujton me pietet, duke e cilësuar si pedagog shembullor dhe me merita të veçanta në edukimin e tij.
Gjinaj që pikësynim e kishte suksesin në punën me nxënës pak kohë do të qëndrojë në këtë gjimnaz.
Udhëheqësit e kësaj shkolle që në masë ishin serbë e malazezë dhe që dominonin në jetën publike në marrëveshje me Drejtorinë e Arsimit të Komunës së Mitrovicës e përjashtojnë Gjinajn, nga procesi mësimor si të “papërshtatshëm në edukimin e gjeneratave të reja.”

Gjinaj nga gjimnazi “Silvira Tomazini” përjashtohet vetëm pse ishte i vëllai i mësuesit dhe patriotit të njohur Bedri Gjinaj.

I gjithë pushteti sllavo-komunist Gjinajt i kishte halë në sy ,sepse ata më të gjitha mjetet ishin vënë në mbrojtje të qenies shqiptare.

Veton Gjinaj edhe pse ishte profesor i Matematikes, çdoherë printe në organizimin e aktiviteteve të lira, si në shkollë ashtu edhe jashtë saj.
Serbë e malazezë sikur në të kaluarën ashtu edhe në etapat e mëvonshme synonin administrimin e Kosovës, posaçërisht të Mitrovicës, e cila kudo njihet me pasurit e saj minerare dhe ujore.

Serbia edhe sot bën luftë dreqi dhe mundohet që Kosovës t’ia shkëpusë këtë pjesë të territorit pa menduar asnjëherë që ajo si shtet është krijuar në shtratin e shqiptarëve autokton.

Në mënyrë që fëmijët shqiptarë të irritohen nga vazhdimi i shkollave të Mesme një pjesë e lëndëve mësimore në gjimnazin e Mitrovicës, thotë Fejzullahu mbaheshin në gjuhën serbe dhe ligjërues të tyre ishin serbë, malazezë, rusë e bullgarë.

Fejzullahu dhe 23 nxënës të tjerë të klasës së IV-2, që i takojnë brezit të dymbëdhjetë të maturantëve të gjimnazit “Silvira Tomazini” të Mitrovicës, kujdestar klase e kishin njëfarë Budislav Nikitin, që e jepte lëndën e Bazave të Arsimit teknik.

Abasi thotë edhe pse mbretëronin doke dhe zakone të mbrapshta që e penguan tej mase ecjen tonë përpara gjimnazin e kryen edhe nxënëset Dashurije Hoti dhe Lutfije Morina.

Roli i mësuesit të vërtetë shqiptar në atëkohë shihet tek paralelja e IV-1,e z.Bedri Shukri Deda, arsimtar i gjuhës frënge.

Në klasën e tij përveç 22 djemve gjimnazin e përfundojnë edhe shtatë vajza shqiptare,si:Ajshe Mehmeti,Bahrije Berisha,Hajrije Bajgora,Sabile Mripa,Shqipe Hoxha,Sebahate Raça dhe Myjeser Nici.

Abas Fejzullahu,si ish-nxënës i kësaj vatre të dijes deri në vdekje do ta ruajë respektin për mësimdhënësit e dalluar si: Skënder Skënderi-Zasella, Latif Berisha, Murat Bejta, Shinasi Korenica, Bedri Shukri Deda, Fahri Beqiri, Bejtullah Bejtullahu, Ali Topalli, Lah Nimani, Jakup Abrashi etj, të cilët më punën e tyre të palodhshme lanë gjurmë të pashlyeshme në Shkencë, Kulturë, Art e Sport.

Në vitet në vijim secili nga ish-mësimdhënësit dhe nxënësit e dikurshëm të gjimnazit të Mitrovicës, do të japë kontributin e tij të çmuar edhe në rriten dhe zhvillimin e Universitetit të Kosovës.

Fryt i punës së këtij gjimnazi është edhe Vjosa Raif Osmani, Presidente aktuale e Republikës së Kosovës.

Fill pas kryerjes së gjimnazit Abas Fezullahu shkon në Normalen e Prizrenit, ku kualifikohet si mësues i klasave të ulëta.

Ai në shtator të vitit 1967 pranohet mësues në shkollën fillore “Muharrem Bekteshi” të Hoçës së Qytetit, qendër e fshatrave të Vërrinit.

Me insistimin e tij të vazhdueshëm po këtë vit në fshatin Lubiçevë hapet klasa e V-të, si paralele e ndarë fizike e asaj në Hoçë të Qytetit.

Fejzullahu duke parë mos frekuentimin e vajzave të kësaj zone pas kryerjes së katër klasave të fillores, rend derë me derë për t’i i bindur prindërit që edhe femrat shqiptare duhet vazhduar me shkollimin.

Në të kundërtën thotë ai po u bënim argatin armiqve tanë, të cilët na donin të paarsimuar, të nënshtruar dhe të zhytur në prapambeturi.

Kjo përpjekje e tij në të mirën e popullit shqiptar bëhet shkas dhe Fejzullahu kërkohet nga UDB-a ,jugosllave dhe shërbëtorët e saj.

Ai për të humbur tragë strehohet në fshatin Bresanë të Sharrit. Si djalë 22 vjeç dhe me vrull rinor për punë edhe këtu nuk qëndron duarkryq.

Me përkrahjen e parezervë të fshatarëve përparimtarë të këtij lokaliteti Abasi edhe në Bresanë do të punojë si mësues. Por, papritur ai do të bije në konflikt me të përkëdhelurin e pushtetit jugosllav Nazif Nezeri.

Ai si shef i Zyrës së vendit në fshatin Bresanë, njëkohësisht edhe sekretar i Lidhjes Komuniste të Jugosllavisë, rrethi i Opojës, do të bëjë provokime dhe shantazhe nga më të ndytat ndaj mësuesit të rinj Abas Fejzullahu.

I nxitur nga strukturat më të larta të LKJ-së, Neziri vazhdimisht do t’i cenojë të drejtat elementare të djaloshit mitrovicas Abas Fejzullahu.

Nga Aktgjykimi i cili përpara lexueseve vjen me pëlqimin e Z.Fejzullahu do të shihen shkelje drastike të të drejtave të tij, nga regjimi komunist i ish-Jugosllavisë.

Padrejtësia mbërrin kulmin ku përveç shqetësimeve psikike që i bëhen i kumtohet edhe lajmi për përjashtim nga puna.

Fejzullahu do të mbetet pa të ardhura dhe i kërcënuar çdo ditë që pas largimit nga puna do të pasojë kundër tij edhe dënimi me burgim.

Ai një kohë mbetet i papunë, ku kundër kësaj çmendurie paraqet ankesë në forumet më të larta të Drejtësisë në ish-Jugosllavi.

Në formulimin e ankesës pangurruar fare do ta ndihmojë juristi dhe avokati i njohur kosovar Ali Qosaj.

Ndërkaq, pa rënë në sytë e komunistëve serbë e malazezë dhe veglave të tyre, këshilla dhe udhëzime se si duhet mbrojtur gjatë hetuesisë i ofron z. Rrezak Shala, të cilin regjimi i atëhershëm i ndihmuar edhe nga disa komunistë shqiptarë të Kosovës e largon nga të gjitha pozitat udhëheqëse, me arsyen se Shala po i rrezikon themelet e Jugosllavisë.

Rrezak Shala me përgatitje jurist i diplomuar është nga intelektualët e parë shqiptarë në Kosovë që haptas kërkon avancimin e statusit të Kosovës në Republikë të shtatë të Jugosllavisë.

Fejzullahu si Qosajt ashtu dhe Shalës u është mirënjohës, sepse falë këshillave, udhëzimeve dhe ndihmës së tyre të pahile ai i shpëton dënimit me burgim të rëndë.

Pas kësaj amnistie Abasi edhe pse në kushte të rënda pune dhe terren të përthyer në shtator të vitit 1972 e rifillon punën e mësuesit në Sreckë të Prizrenit.

Disa shokë e miq të tij që e njihnin edhe më herët si në shaka i thonë “paske ikur nga shiu për të përfunduar në breshër”

Ata aludojnë në kolonët serbë të këtij rajoni të cilët të instrumentalizuar nga Beogradi, pengojnë çdo nismë të shqiptarëve si në hapje të shkollave, bibliotekave dhe shoqërive kulturore e sportive.

Në këtë zonë malore me bukuri të rralla dhe me pamje që të bëjnë për vete Abasi e kryen punën e mësuesit me shumë dashuri. Në mungesë të objekteve të banimit ai së bashku me të shoqen po ashtu mësuese dhe tre fëmijët e tyre të vegjël Dardanin, Arbenin dhe Bardhylin banojnë me qira në Mejtepin e xhamisë së fshatit Mushnikovë.

Në ambientet e këtij Mejtepi me familjen e tij banonte edhe Hamit Aliu, nga Caparci i Prezrenit, që në Mushnikovë bënte punën e bariut.

Fejzullahu asnjëherë nuk do ta harrojë kontributin e Hamit Aliut. Ai çdoherë gjakftohtë e i përmbajtur i vrojtonte me vëmendje lëvizjet e njerëzve të UDB-së, jugosllave nëpër Mushnikovë.

Me të hetuar situata me rrezik serioz menjëherë e kontaktonte Abasin dhe i thoshte që të bëjë kujdes.

Derisa kjo shkollë vepronte në kuadër të shkollës tetëvjeçare të Sreckës, provokimet s’ kishin të ndalur.

Përpos, Abasit njerëzit e UDB-ës, e mbanin në shënjestër edhe Mehmet Smajlin,kryeorganizator i hapjes së shkollës shqipe në Mushnikovë.

Mehmeti i njohur nga banorët e zonës së Sharrit më tepër si Mehmet Xhyla, më 1973 nga persona anonim do të kërcënohet edhe nëpërmjet kësaj letre të shkruar në gjuhën serbe.

Sipas Fejzullahut këta individë gjithsesi ishin të njohur për pushtetin sllavo-komunist, i cili vijimisht ndaj shqiptarëve bënte marifete të tilla.

Mehmeti, Abasi , Memshi , Muhameti, Rasimi , Hmiti etj, edhe pse përcillen në çdo hap nga Sigurimi i Fshehtë i Jugosllavisë, dhe veglat e tij , që në këto anë ishin me bollëk, në asnjë mënyrë nuk zmbrapsen nga mbrojtja e Shkollës me Mësim në Gjuhën Shqipe në Mushnikovë të Sharrit.

Banorë e këtij regjioni që nën tehun e shpatës dhe bajonetave u deklaruan nga shqiptarë në goranë e vlerësojnë lartë angazhimin e tyre, sidomos të mësuesit Abas Fejzullahu.

Ata thonë “përveç dëshirës për ta arsimuar popullin e tij Abasi askujt nuk i bënte keq. Ai ishte komunikues dhe i gatshëm për t’i ndihmuar të gjithë njerëzit hallexhinj.”

Fejzullahu ngjashëm me Migjenin që i kishte ndritur zonat e pashkelura të Shqipërisë së Veriut, duke iu mësuar shkrim e lexim fëmijëve shqiptarë do të arrestohet prapë nga UDB-a, jugosllave në fillim të prillit të vitit 1981.

Përveç këtij ndëshkimi Abasi do të mbahet një muaj në burgun e Lipjanit së bashku me kolegët e tij Rexhep Buçaj, Salajdin e Qemail Braha, Eqrem Kryeziu, Azem Mazreku, Eshref Kuki, Sali Bajra, Sabit Kastrati, Jetish Rekaliu, Met Shatri, Hysen Xërxa, Hysni Kallabaku, Agim Paçarizi, Dervish Çadraku, Rexhep Balidemaj , Zekë Berisha, Kadri Halimi e shumë e shumë të tjerë.

Në mesin e të izoluarëve dhe të burgosurve në burgun e Lipjanit kishte edhe nxënës e nxënëse të shkollave të Mesme të Kosovës.

Edhe pse kanë kaluar 41-vjet nga ajo kohë Abas Fejzullahu edhe shokët e tij e kujtojnë edhe rastin kur një polic e godet me shufër gome pamëshirshëm një nxënës të mitur, vetëm pse ai kishte marrë pjesë në demonstratat e mbajtura në Rahovec.

Jetish Rekaliu, njëri nga mësuesit e parë të viteve të pasluftës së Dytë Botërore në Llap, që këtë profesion e kreu deri në vdekje si i izoluar në burgun e Lipjanit, i prekur nga kjo skenë e turpshme kërcen nga dritarja dhe më tërë forcën e godet policin. Me këtë rast nga goditja e fuqishme e Jetishit, polici përplaset përtokë.

Jetish Rekaliu ,vërtetë ishte një burrë trupgjatë dhe i fuqishëm . Pamja e tij t’i kujtonte tregimet mbi kreshnikët shqiptarë.

Fejzullahu krejt vonë e kupton që Jetish Rekaliu ishte babai i Xheladin Rekaliut, njërit nga kryeorganizatorët e demonstratave të vitit 1968.

Abasit që me shpirt u angazhua në organizimin dhe mbarëvajtjen e Mësimit në Gjuhën Shqipe, me Aktvendimin numër 270 /1 të datës 4 shtator 1981,do t’i ndalohet përgjithmonë puna në Arsim.

Meqë, i ishte ndaluar puna me nxënës ai detyrohet që të punojë në Industrinë e Tekstilit “Printeks” të Prizrenit, si llogaritës i normës.

Në këtë fabrikë me mbi 2600 punëtorë ai do të qëndrojë shtatë-tetë vjet. Nga dëshira që t’i mbrojë ashtu siç duhet të drejtat e punëtorëve shqiptarë Fejzullahu në këtë organizatë do ta kryejë me sukses edhe funksionin e Sekretarit të Sindikatës së Pavarur.

Punëtorët duke vërejtur përkushtimin e tij në mbrojtjen e të drejtave të tyre në Kuvendin e ardhshëm zgjedhor ia besojnë edhe detyrën e Kryetarit të Sindikatës

Duke parë dëmet kolosale që ia shkaktonin serbë e malazezë këtij gjiganti të njohur të tekstilit më 5 tetor të vitit 1990,në javoren “Zëri” të Prishtinës, Fejzullahu boton shkrimin “ KUSH JANË VARRËMIHËSIT E “PRINTEKSTIT”?!..

Ai si një sindikalist i vërtetë në këtë shkrim i denoncon me emër e mbiemër të gjithë keqpërdoruesit dhe plaçkitësit e kësaj fabrike të njohur në ish-Jugosllavi dhe jashtë saj.

Në vitet e 90-ta, emërohet Sekretar ekzekutiv i Bashkimit të Sindikatave të Pavarura të komunës së Prizrenit.

I prekur shpirtërisht nga padrejtësitë dhe gjendja e mjerë e minatorëve të Trepçës të ndjekur me dhunë nga vendet e tyre të punës Fejzullahu me një grup aktivistësh jetëson aksionin gjithëkombëtar “Familja ndihmon familjen”.

Edhe sot të gjithë pajtohen që ky Aksion ishte ndër më të frytshmit. Me prani dhe konstatim të drejtpërdrejtë të gjendjes familjet e ndihmonin njëra-tjetrën.

Aksioni dallonte nga të tjerët sepse nuk ekzistonte kurrfarë mundësie e abuzimit apo keqpërdorimit. të mjeteve, qofshin ato në të holla, ushqime apo veshmbathje.

Kishte raste kur familjet edhe miqësoheshin në mes veti. Me shkuarjen në vendet e Perëndimit shumë familje e kujtojnë këtë përkrahje.

Djemtë apo vajzat e tyre gjatë luftës së viteve 1998-1999,në Kosovë, Maqedoni të Veriut dhe Kosovë Lindore, i mbështesin miqtë e tyre të dikurshëm, që në ditë kritike ua kishin zgjatur dorën e ndihmës.

S’duhet harruar që armiqtë i pengonte veprimtaria e gjithanshme e mësuesit të popullit Abas Fejzullahu.

Andaj, më 20 mars të vitit 1989, ai prapë izolohet së bashku me shumë intelektualë të tjerë shqiptarë të viseve të ndryshme të Kosovës.

Me të kthyer nga izolimi Fejzullahu organizohet në Strukturat e Sistemit Paralel të Republikës së Kosovës.

Ai brenda këtyre bërthamave do të veprojë deri më 5 gusht të vitit 1993, kur herët në mëngjes i rrethohet shtëpia e tij në Prizren nga inspektorë e policë serbë.

Duke e parë rrezikun serioz të arrestimit dhe frikën që nga dhuna e shfrenuar serbe mund t’i zbulojë shokët për disa muaji kalon në ilegalitet në Shkup, Kërçovë, Tetovë, Gostivar e Strugë.

Me përkeqësimin e gjendjes në Maqedoninë e Veriut detyrohet të kaloj në Shqipëri, ku qëndron deri në shkurt të vitit 1996.

Si një humanist i rrallë që ishte gjatë qëndrimit në Shqipëri do t’i orientojë shumë të rinj nga Kosova, Maqedonia, Presheva e Medvegja për regjistrim në Fakultete të ndryshme të Universitetit të Tiranës.

Po ashtu interesohet për sistemin e tyre në konvikte e banesa private dhe gjetjen e ndonjë pune, veçmas për ata që i kishin ikur mobilizimit të dhunshëm në Armatën jugosllave.

Meqenëse edhe në Shqipëri nisë vala e pakënaqësive Fejzullahu, duke mos dashur të mbetet barrë e shokëve dhe e miqve më 1996 kalon në Zvicër.

Ai çdoherë në lëvizje dhe kontakte me ish-kolegë e nxënës edhe këtu deri në pension të merituar do ta bëjë punën e mësuesit dhe të përgjegjësit, në disa punkte të Shkollës me Mësim Plotësues në Gjuhën Shqipe, në kantonin e Solothurnit.

Në të njëjtën kohë me shumë përkushtim e kryen edhe detyrën e Sekretarit të LAPSH-it, në Zvicër.

Fejzullahu në qershor të vitit 1997,do të ndihmojë pa u kursyer si në organizim ashtu dhe në rritje të anëtarësisë së shoqatës “Bashkimi i Intelektualëve Shqiptar në Zvicër” themelues të së cilës ishin intelektualët shqiptarë: Dr.Ahmet Xhigoli, Dr. Afrim Krutani, Sinollah Shehu e të tjerë.

Kjo shoqatë jo fitimprurëse do ta ketë si organ të saj edhe revistën “Bashkimi” ku krijues fushash të ndryshme do t’i publikojnë punimet e tyre.

Abasi duke qenë herë në funksionin e sekretarit e herë në atë të kryetarit të kësaj shoqate bën punë të mrekullueshme.

Falë përpjekjeve të tij të pandërprera mblidhen afër 40 mijë euro të cilat shfrytëzohen për botimin e një varg librash dhe monografish të krijuesve tanë në Kosovë, Shqipëri, Maqedoni të Veriut dhe Diasporë.

Po ashtu nën patronatin e kësaj shoqate promovohen libra me autorë të fushave të ndryshme.

Fejzullahu edhe pse i ka kaluar të 76-tat,ende prezanton në të gjitha Kuvendet vjetore të LAPSH-it, anekënd Zvicrës.

Në këto tubime me arsimtarë, prindër e nxënës përveç këshillave dhe sugjerimeve vazhdimisht thërret për unitet dhe marrëveshje që e avancojnë këtë mësim.

Përvoja e tij e gjatë në mësuesi është vërejtur edhe në seminare e debate të ndryshme të cilat referencë kanë pasur dhe kanë temat mbi Shkollat me Mësim Plotësues në Gjuhën Shqipe në Diasporë.

Duke pasur qëllim të vetëm ngritjen e cilësisë dhe përfshirjen sa më të madhe të nxënëseve në këto shkolla shpeshherë edhe ka qortuar duke thënë ”Ç’do t’ju themi gjyshërve, baballarëve ,nënave e motrave tona, kur fëmijët tanë s’janë në gjendje t’ua shprehinë dashurinë dhe t’i ndërrojnë as dy fjalë me ta dhe moshatarët e tyre, në gjuhën shqipe, të cilën rilindësit tanë e shkruan me gjak”

Ky jetëshkrim do të ishte jo i plotë sikur të mos përmendej edhe miqësia e tij e çiltër dhe e painteres me shkrimtarin e madh e disident Agim Shehu.

Shehu, që vdiq më 27 korrik të vitit 2021 në Gjenevë, si në vizita ashtu edhe në takime me shokë e miq thoshte ”rinia s’kthehet dot, pleqëria shpie kah vdekja, por çfarëdo që të ndodhë s’jam me merakun e veprave të mia.”

“Ato edhe pse erdhën vonë para lexuesit për shkaqe tashmë të njohura falë mikut tim të shtrenjtë Abas Fejzullahu, gjenden në biblioteka e shtëpi të atyre që leximin e ndjejnë ushqim të shpirtit”

Vlen të theksohet që edhe më 20 Nëntor të vitit 2004, BISHZ ,me prezencë të kënaqshme të poetëve, historianëve dhe intelektualëve të fushave të tjera e pati bërë promovimin e librit “Loti Alpin” të shkrimtarit tonë të njohur Agim Shehu.

Mësuesi e veprimtari i palodhshëm Abas Fejzullahu u ka prirë edhe dhjetëra aksioneve të tjera me interes për historinë, kulturën dhe traditat tona.

Në saje të punës së tij vetëmohuese dhe të z. Saim Tahiraj, kryetar i shoqatës bamirëse e Atdhetare “Sali Çeku”si dhe mbështetjes së madhe të z.Hamzë Morina, në periudhën prill-maj të vitit 2018 në Zvicër, realizohet me sukses aksioni për ndërtimin e memorialit ”Dr.Ibrahim Rugova” në Malaj të Grykës së Rugovës.

Fejzullahu kontribuon edhe me shkrime të shumta të botuara në gazeta e revista tona me temë nga Historia, Arsimi dhe Kultura jonë.

Prandaj, është koha që altruizmi i tij dhe puna gati 55 vjeçare të shumtën e kohës në baza vullnetare, të njihet nga institucionet e Republikës së Kosovës dhe ato të Shqipërisë.

Në kompletimin e këtij jetëshkrimi na kanë hyrë në shërbim edhe disa të dhëna interesante të shtruara në Monografinë “Gjimnazi i Mitrovicës 1946-2000”,të autorit të mirënjohur Fazli Hajrizi, botuar në vitin 2000 nga “Libri Shkollor” i Kosovës, për çfarë i jemi mirënjohës.

Është diskutuar gjatë festimi i Granit Xhakës në fundin e ndeshjes me bluzën “Jashari” pas fitores me Serbinë, ku u aludua madje edhe për një hetim nga ana e FIFA-s, por është vetë organi më i lartë i futbollit botëror që pranon gjetjen inteligjente të shqiptarit!

Granit Xhaka kishte menduar një zgjedhje inteligjente për të goditur sërish serbët dhe për të kujtuar familjen legjendare Jashari nëpërmjet fanellës së shokut të ekipit.

Pavarësisht dyshimeve, askush nuk mund ta dënojë dot, as Xhakën dhe as Jasharin. “The Sun” shkruan se FIFA ka pranuar arsyetimin e Xhakës pas ndeshjes se ishte një premtim i dhënë për shokun e ekipit te Zvicra se do të vishte fanellën e tij nëse do të fitonte.

Kështu që FIFA nuk mund ta dënojë për këtë. Serbët e quajtën provokim, por ndryshe nga katër vjet më parë teksa Graniti dhe Shaqiri u gjobitën, kësaj here shqiptarët janë treguar të zgjuar, përveçse kanë përcjellë mesazhe të forta me gjetjet e tyre.bw

Xherdan Shaqiri ka shënuar sërish për Zvicrën në një garë të madhe siç është Kampionati Botëror.

Ylli nga Kosova ishte vendimtar në fitoren e Përfaqësueses së Zvicrës ndaj Serbisë me rezultat 3-2, duke realizuar golin e parë në këtë sfidë.

Shaqiri e zhvilloi ndeshjen e 111 me fanellën e helvetikëve dhe gjeti golin, gol i rëndësishëm duke parë kundërshtarin.

Gjilanasi u bë futbollisti i tretë që shënon në tre Kampionatet e fundit Botërore pas Lionel Messit e Cristiano Ronaldos.

Por Shaqiri ka arritur të lë gjurmë në një tjetër gjë, pasi bëhet futbollisti i vetëm aktual te Zvicra që shënon gol në pesë gara radhazi mes Kupës së Botës dhe Kampionatit Evropian.

Në Kampionatin Botëror të vitit 2014, Shaqiri realizoi tre gola në sfidën ndaj Hondurasit në fitoren 0-3 të Zvicrës.

Në Kampionatin Botëror të vitit 2016, Shaqiri e mbylli me një gol të jashtëzakonshëm ndaj Polonisë në 1/8 e finales, gol që u shënua me revoshatë nga një distancë.

Në vitin 2018 kur mbahej Kupa e Botës në Rusi, Xherdani realizoi gol pikërisht ndaj serbëve në fazën e grupeve.

Në evropianin ‘Euro 2020’ që u mbajt vitin e kaluar, Shaqiri realizoi tre gola, dy ndaj Turqisë në fazën e grupeve dhe një tjetër ndaj Spanjës në çerekfinale.

Ndërkohë për të kompletuar turneun e pestë radhazi të madh, Xherdani shënoi mbrëmë ndaj Serbisë në fazën e grupeve të Kupës së Botës ‘Katar 2022’.

31-vjeçari në 111 ndeshje me fanellën e Përfaqësueses A të Zvicrës ka shënuar 27 gola dhe ka 31 asistime.bw

Një ndeshje vërtet emocionuese ka qenë ajo e së premtes mbrëma e Zvicrës kundër Serbisë në Kampionatin Botëror 2022.

Ndeshja e cila përfundoi në rezultat 3-2 në favor të helvetikëve, sigurisht që pati doza të mëdha patriotizmi edhe për popullin shqiptar pasi dy nga lojtarët e ndeshjes janë shqiptarë të Kosovës.

Xherdan Shaqiri është ai i cili shënoi dhe asistoi gola, ndërsa Granit Xhaka u përfshi në një grindje me bankën rezervë të serbëve – e cila është shndërruar në temën e momentit në rrjetet sociale.

Por larg vëmendjes nuk mbeti as një tifoze shqiptare, e cila ishte prezente në Stadiumin 974 ku po zhvillohej ndeshja, e cila u xhirua duke u larguar me simbolin e shqiponjë dykrenare.

Mësohet se identiteti i vajzës në fjalë është Anila Mahalla, e cila nuk ka mundur ta mbajë përbrenda ndjenjën e patriotizmit, por e ka shprehur atë përkundër faktit që thirrjet e tilla me raste të caktuara janë ‘të dënueshme’ nga FIFA.

Anila Mahalla përmes një sqarimi në rrjetin social Instagram, ka sqaruar se çfarë në të vërtet ndodhi në tribunat e ndeshjes Zvicër – Serbi.

“Kjo jam unë. Unë nuk u dëbova, unë po shkoja të flisja me ta se pse po shfaqja flamurin e Kosovës, sepse ata e morën atë shqiptar dhe të gjithë tifozët serbë ishin ‘të çmendur’ dhe të zemëruar dhe ofendues, unë isha në mesin e tyre, kur arrita Shaqiri dha golin e parë dhe zemra ime shpërtheu. Ishte momenti kur tregova flamurin dhe ata filluan të thërrisnin sigurimin dhe nuk u ndalën. Ky ishte momenti im për të dalë, për të folur me ta për të ndryshuar vendin”, ka shkruar ajo në postimin sqarues në Instagram.

Me fitoren në fjalë, Zvicra ka ecur më tej në raundin e radhës të Kampionatit Botëror, ku e pret ndeshja me Portugalinë.

Zvicra ka siguruar kualifikimin në fazën tjetër ndaj Serbisë për herë të dytë radhazi dhe për herë të dytë radhazi e eliminoi Serbinë.

Helvetikët triumfuan 3:2 ndaj Serbisë, duke u kualifikuar në 1/8 e finales së Kupës së Botës.

E në Prishtinë ka filluar festa e madhe, por jo vetëm, në shumë qytete të Kosovës është festuar mbrëmjen e së premtes. Malisheva ka dalë në rrugë. Në Zvicër gjithashtu shqiptarët kanë festuar.bw

Të jesh përkrah një veprimtari kryengritës, të paluhatur dhe me moral të lartë si Elfi Agushi, do të thotë të jesh në anën e ideatorëve të mëvetësisë së Kosovës, si: Jusuf e Bardhosh Gërvalla, Kadri Zeka, Rexhep Malaj, Zijah Shemsiu, Nuhi Berisha, Afrim Zhitita, Fahri Fazliu, Ali Ajeti, Afrim Vata etj.

Elfiu, nga të gjithë mërgimtarët tanë në Zvicër, njihet si njeriu i përjetimeve dhe ngjarjeve të bujshme. Ai edhe pse vetëm me tetëvjeçare të kryer me kohë luftoi padrejtësinë dhe pushtimin sllavo-komunist.

Përgjatë gjysmëshekulli asnjë çast s’pushoi së vepruari. Kreu detyra të shumëta, dhe me mjaft përgjegjësi, në dobi të çështjes sonë kombëtare.

Meqë, pati migruar shumë i rinj në Gjenevë të Zvicrës, së bashku me Kadri Zekën, Shyqeri Ukshinin, Kadri Abdullahun, Ejup Ahmetin, Jakup Halimin, Selman Kllokoqin, Enver e Zahide Abdullahun, Adem Islamin, vëllezërit Januz e Qamil Salihu, Ilaz Bajramin, Ismet Rashitin, Gafurr Çalajn dhe Shabi Hajdinin, dhe pse të përcjellur çdo hap nga UDB- ja, jugosllave dhe bashkëpunëtorët e saj, me 25 tetor të vitit 1981, në“Vieille ville du Geneve” hapin Klubin Kulturor “Ikballe Prishtina “, emër ky i bashkëshortes së ideologut dhe patriotit të njohur Hasan Prishtina. Ky propozim mbi emrin kishte dal nga veprimtari i ndjerë Kadri Zeka, që më vonë ishte pëlqyer edhe nga strukturat e tjera të Këshillit iniciues.

Ambasada jugosllave në Bernë të Zvicrës, me Konsullatën e saj të Përgjithshme në Gjenevë, me të gjitha mjetet mundohet që të pezullojnë punën e këtij Klubi të vetëm shqiptar.

Përfaqësuesit diplomatikë të Jugosllavisë, më qëllim të paralizimit të punës së këtij Klubi, sajojnë gënjeshtra nga më të ulëtat ndaj shqiptarëve.

Ata para organeve shtetërore të Zvicrës, shqiptarët i paraqesin si pakicë e padëgjuar në ish- Jugosllavi, dhe si një grup njerëzish problematikë e të paintegruar në shoqërinë jugosllave.

Me gjithë rrezikun për jetën kjo celulë e parë mërgimtarësh atdhetar nuk zmbrapset nga lufta mbi të vërtetën dhe origjinën e popullit shqiptar të Kosovës.

Duke parë rezistencën e këtyre veprimtarëve të devotshëm dhe trima përfaqësuesit e shtetit jugosllav zbusin qëndrimin e tyre.

Ata legalizimin e punës së Klubit, e kushtëzojnë me zëvendësimin e emrit nga Ikballe Prishtina, me ndonjë emër tjetër të komunistëve jugosllavë.

Xhafer Shatri (i burgosur politik që, më 4 shkurt 1982, kishte ikur nga Burgu i Prishtinës dhe kishte ardhur në strehim politik në Gjenevë të Zvicrës) bashkë me kryesinë e Klubit dhe me anëtarësinë, një gjë të tillë e kishin kundërshtuar kategorikisht.

Pas vrasjes me atentat të vëllezërve Jusuf e Bardhosh Gërvalla, dhe Kadri Zeka, nga UDB- ja jugosllave, edhe pse në rrethana tepër të vështira, u themelua Lëvizja për Republikën Shqiptare në Jugosllavi, si bashkim i tri organizatave ilegale të deriatëhershme.

Në mars të vitit 1983,organi i LRSHJ-së, “Zëri i Kosovës “filloi të redaktohet dhe të shtypet në Gjenevë.

Xhafer Shatri ishte kryeredaktor deri në janar të vitit 1985,kur për shkak të mospajtimeve të brendshme dha dorëheqje nga Redaksia e Zërit të Kosovës, dhe u largua nga LRSHJ.

Ndërkaq, përcjelljen e organit të Lëvizjes në Kosovë e bëjnë në mënyrë klandestine dhe me shumë rreziqe veprimtarët e guximshëm, Zijah Shemsiu, Nuhi Berisha, Sami Kurteshi, Salih Basha, Zahir Kamberi, Fahredin Tafallari, Elfi Agushi, Shyqeri Ukshini, Hasan Malaj, Ejup Ahmeti, Jakup Halimi,etj.

Brezi i të mërguarve i viteve shtatëdhjetë dhe nëntëdhjetë e njeh z.Elfi Agushi edhe si njeriun që kërkoi dritë e dije për të gjithë të rinjtë shqiptarë.

Elfiu, duke ndarë shumëherë një pjesë të të hollave nga paga e tij ndihmoi edhe Lëvizjet studentore të Universitetit të Kosovës, të cilat nëpërmjet demonstratave dhe peticioneve të ndryshme kërkonin liri dhe të drejta të barabarta me serbët, kroatët, sllovenët, malazezët e maqedonasit.

Mospërfillja e kërkesave të shqiptarëve nga Federata e ish- Jugosllavisë, e revolton aq shumë Elfiun,i cili nga ky moment me të gjitha forcat lufton për shkëputjen e Kosovës, nga sundimi sllavo- komunist.

Në lidhje të ngushta veprimi me rininë studentore të Universitetit të Kosovës, ai pati shpërndarë ilegalisht edhe revistat “Bashkimi” “Lajmëtari i Lirisë” “Liria“ dhe “Zëri i Kosovës “të cilat dritën e botimit e shihnin falë punës së palodhshme të tribunëve të njohur popullor Jusuf e Bardhosh Gërvalla dhe Kadri Zeka.

Nëpërmjet këtyre revistave i bëhej thirrje e drejtpërdrejtë popullit shqiptar për kryengritje ndaj pushtimit të egër jugosllav.

Edhe në vitet e mëvonshme Elfi Agushi, do të jetë nga të parët që parezervë do të mbështesë krijimin e një fondi të posaçëm për studentët e dalluar të trojeve shqiptare.

Ky fond iniciativë e zotit Asllan Gjinovci, u pati mundësuar studimet disa studentëve nga Kosova dhe Shqipëria, në Fakultete të ndryshme të Universitetit të Gjenevës.

Pas përfundimit të suksesshëm të këtij aksioni z.Agushi,dha kontribut me vlerë të veçantë edhe në formimin e Nëndegës së LDK-së, në Gjenevë.

Duke e konsideruar këtë Parti si Lëvizje gjithëpopullore vetëm gjatë një vikendi të fundmajit 1990,ai pati pajisur me libreza mbi dyqind anëtarë.

Elfi Agushi, sot 76 vjeç ishte edhe në ballë të “Fondit gjithëkombëtar “të themeluar më 12 tetor të vitit 1991.

Në xhirollogarinë e këtij Fondi që i parapriu edhe krijimit të Fondit të zyrtarizuar të Republikës së Kosovës, vetëm në kantonin e Gjenevës, u tubuan 285mijë e 248 franga zvicerane.

Që nga janari i vitit 1992,secili mërgimtarë e kishte obligim moral dhe kombëtar që në Fondin e Republikës së Kosovës, të njohur ndryshe edhe si Fondi Bukoshi , të ndajë si kontribut mujor 3% të të ardhurave personale.

Elfi Agushi, jo vetëm që kontribuoi me të holla, por ishte edhe njëri nga anëtarët më aktiv të Kryesisë së këtij Fondi, deri në mbylljen e tij.

Një gjë që më ka bërë përshtypje të jashtëzakonshme nga puna e përbashkët me Elfiun, ishte gjakftohtësia dhe vendosmëria e tij për ta çuar çdo nismë deri në fund.

Ai edhe indiferentëve e pesimistëve më të mëdhenj ua kthente besimin, duke u garantuar që pavarësimi i Kosovës, nga Serbia, do të ndodhë patjetër.

Si një segment tjetër jetik të shqiptarëve jashtë atdheut Elfiu,e konsideronte edhe ruajtën e gjuhës dhe kulturës së vendit të origjinës.

Ai, në shtator të vitit 1995,të gjithë prindërve u kishte bërë thirrje që t’i angazhojnë fëmijët e tyre në Shkollën Shqipe të Gjenevës.

Madje, në këtë periudhë kur unë po bëja punën e mësimdhënësit në Shkollën Shqipe të Mësimit Plotësues në “Ecole du Mail “dhe në “Ecole Onex -Parc” të Gjenevës, z.Agushi,pati dhënë shembullin konkret duke i sjellur në shkollën shqipe, tri vajzat e kushëririt të tij të parë Rrustem Agushi.

Në një interval të shkurtër kohor motrat Shqipe, Shkurte dhe Zahide Agushi, jo vetëm që përvetësuan gjuhën e nënës, por u bënë edhe pjesë e programeve tona kulture.

I edukuar në frymën që skamnori dhe hallexhiu duhet ndihmuar në ditë kritike Elfiu, gjatë Luftës së fundit në Kosovë, së bashku me mërgimtarët Miftar Abdullahu, Adem Çerkini, Violeta Reka, Faruk Osmani, Nexhmedin Ilazi, Mirsada Sheshivari, Xhelal Idrizi, Banush Bakolli, Sabedin Fazliu,dhe Muharrem Zymberi, udhëhoqën me mjaft sukses shoqatën bamirëse “Nënë Tereza “të Gjenevës.

Ata, nëpërmjet kësaj shoqate kanë dërguar ndihma të konsiderueshme në ushqime e veshmbathje në Maqedoni, Shqipëri dhe Vuthaj të Plavës dhe Gucisë, për të zbutur sadopak gjendjen e rëndë të të shpërngulurve me dhunë nga Kosova.

Kjo ekip e vyeshme humanitarësh nëpërmjet z.Elfi Agushi, pati dërguar edhe në Sarajevë të Bosnjës dhe Hercegovinës, njëzet e dy tonë barëra, ushqime dhe veshmbathje .
Si dhe kur u takua Elfi Agushi, me guerilasit e parë të UÇK- së.

Elfiu, qëkur ishte fëmijë e mbante në zemër pjesën tjetër të Atdheut- Shqipërinë, e Kastriotëve.

Historinë e vërtetë të popullit të tij ai e kishte mësuar nga xhaxhai i tij Agush Agushi, nën autoritetin e të cilit edhe ishte rritur. Elfiu ishte djalë i vetëm i Salih dhe Zymrije Limani Agushi.

Atij ende pa i mbushur tre muaj të plotë çetniko- partizanët serbë ia likuiduan pa gjurmë babain Salihun, së bashku me një grup shokësh nga Drenica.

Pas rënjës së diktaturës dhe komunizmit kursimet e punës së tij të 30 viteve në Zvicër, Elfiu kishte vendosur t’i investoj në Tiranë, në qytetin e ëndrrave të rinisë së tij.

Ai më 1993,në Rrugën e Brigadave blen një lokal afarist me diku 150m2. Meqenëse nuk posedonte shtetësinë shqiptare atë e kalon në pronësi të z.Ismet Hajrullahu.

Fatmir Shefqet Humolli, afarist i njohur nga Lupçi i Poshtëm i Llapit, që ishte edhe pjesë e celulave të para të UÇK- së,këtë lokal e merr me qera nga z. Ismet Hajrullahu.

Me përkeqësimin e gjendjes në Kosovë z.Humolli,këtë objekt afarist e kthen në strehimore të atyre të rinjve që vinin nga Kosova në Shqipëri për armatim.

Këtu deri në zgjidhjen e çështjes së banimit qëndronin edhe ata që ishin të keqtrajtuar dhe të përndjekur nga regjimi fashist i Millosheviqit.

Fatmiri i njohur për korrektësinë çdoherë ishte i përpiktë në kryerjen e detyrimeve ndaj z. Ismet Hajrullahu,të cilin deri vonë e njihte si pronar të vërtetë të objektit.

Ai, ndërkohë,njoftohet edhe me Elfiun me të cilin krijon raporte plotësisht miqësore. Edhe pas 27 vjetëve miqësia e z. Agushi me z. Fatmir Humolli, vazhdon.

Elfiu,me plotë sinqeritet pohon që Fatmirin e konsideron si njërin nga miqtë e tij më të mirë.

Bisedat me te edhe pse emocionuese e bëjnë krenar. Ai, në Fatmirin sheh të gjithë ata djem e ato vajza që i dolën zot Kosovës, në ditët më kritike.
Andaj, vlerësimi i Elfiut, përputhet me pjesën dërrmuese të atyre që e njohin Fatmirin, prej vitesh.

Fatmiri, qëkur ishte nxënës i Shkollës së Mesme, si pjesëmarrës i demonstratave të vitit 1981,qe dënuar me shumë vite burgimi të rëndë nga regjimi komunist i ish- Jugosllavisë.

Pjesë e brumit të kësaj familje të përjetësuar në historinë tonë të lavdishme janë edhe motër e vëlla Ylfete dhe Mentor Humolli, që ranë në altarin e lirisë më 1shkurt 1990,përkatësisht 19 maj 1999 në Betejën e Koshares.

Elfiu,ndihet i nderuar që më 1995 në Tiranë, e kishte takuar edhe themeluesin e celulave të para të Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës, heroin Zahir Qerim Pajaziti.

Me Elfiun, që ia kushtoi jetën çlirimit të Kosovës, duhet të jetë krenare jo vetëm Anamorava, por e gjithë Kosova!

Idealizmi i tij dhe puna plot rreziqe le të merret model nga ne, dhe brezat e ardhshëm!