Refuzimi arbitrar dhe më kokëfortësi e kërkesës së Albin Kurtit për dialog, përveqse papjekuri politike, është edhe akt jodemokratik, johuman dhe aspak pragmatik i kryetarit të partisë së tretë në vend, Lumir Abdixhiku!

Doarsa Kica-Xhelili, “Dejona Mihali” e LDK-së

Arsyetimet e kryetarit të LDK-së për refuzim të ftesës së Kurtit për dialog, e dëshmojnë papjekurinë e tij politike dhe varësinë që ka Lumiri ndaj presidentes Vjosa Osmani dhe jo vetëm!

Lumiri e kishte mundësinë dhe rastin historik të shkojë në dialog dhe ta dëshmojë lidershipin e tij dhe vizionin demokratik të partisë që drejton, për ta kundërshtuar me argumente dhe pa kushtëzime Albin Kurtin, kryetarin e partisë fituese, por jo të sillej si megaloman i politikës kosovare nga pozicioni i tretë!

Arsyet për refuzim mbase ishin të natyrshme, por nuk duhej të ndodhnin në formën dhe pozicionin e gabuar!

Përveq kësaj, Lumiri edhe një herë e shpërfaqi varësinë që ka ndaj Vjosa Osmanit dhe përgjumosjen që ka rënë në prehrin e “Dejona Mihalit” të LDK-së apo Kica-Xhelilit, kësaj mercenarje të kontrabanduar nga kampi i LVV-së, misionin e së cilës mund ta di vetëm Albin Kurti e askush tjetër!

Pozicioni kur të gjithë bëhen bashkë kundër teje nuk është i lehtë, vetëm ata që e kanë provuar në jetën e tyre e kuptojnë çfarë ndjenje është kur të gjithë të vegjëlit i ke përballë!

Dështimi në bërjen e Qeverisë nuk është përgjegjësi e të parit, por dobësi e të dytit, të tretit e kështu më radhë. Shkuarja eventuale në zgjedhje të jashtëzakonshme nuk është përgjegjësi e pozitës, por papërgjegjësi e opozitës dhe maltretim i panevojshëm për qytetarët e vendit.

“Mes ‘hajvanatit’, ‘mbytjes së LDK-së’, ‘bashkëpunëtorëve të Serbisë’, mes moçalit të madh të pështymave ndaj nesh – unë, LDK dhe votuesit tanë – nuk e gjejmë veten as për konsultim”, flet shumë për zhytjen e thellë të Lumirit në urrejtje patologjike dhe paaftësi qeverisëse me LDK-në.

Gatishmëria e Lumirit për ta mbështetur konstituimin e Kuvendit më 15 prill, por jo edhe formimin e Qeverisë, e tregon në prapaskenë egon e tij për të qenë i pari ose ndryshe nuk bën!

Nëse vërtetë Lumiri e njeh të drejtën legjitime, demokratike dhe kushtetuese të partisë së parë për të marrë mandatin për qeverisje, pse të mos e ndihmojë dhe mbështesë atë, pasi në asnjë formulë koalicioni Lumirit nuk i takon posti i kryeministrit!

Mendësia e refuzimit nuk është parim dhe as traditë e LDK-së, e partisë shtetformuese. Shkelja e parimeve bazike të demokracisë, siq janë dialogu dhe bashkëpunimi me spektrin politik për të mirën e vendit nuk i bëjnë nderë LDK-së shtetformuese! Refuzimi i Abdixhikut, më tepër duket artistik sesa politik!