Serbia ka filluar një fushatë riarmatimi ushtarak. Rritja e rezervave me armë ruse dhe kineze mund të jetë shenja e një gare rajonale armësh me Kroacinë dhe mund të sfidojë sigurinë e Kosovës dhe Bosnje-Hercegovinës.
Serbia ka marrë, së fundmi, tridhjetë tanke të modernizuara T-72 dhe tridhjetë automjete luftarake të blinduara BRDM-2 nga Rusia. Megjithëse zyrtarët i kanë përshkruar këto dërgesa si dhurim, në një përpjekje për të anashkaluar sanksionet perëndimore kundër Moskës, ata sinjalizojnë lidhje më të ngushta ushtarake me Rusinë që mund të dobësojnë marrëdhëniet e Serbisë me NATO-n.
Rumania refuzoi të lejojë dërgesën e mjeteve ruse përmes Danubit, duke sinjalizuar aderimin e saj në embargon BE-së për blerjen e armëve ruse, të cilat u vunë në fuqi pas aneksinimit joligjor të Krimes së Ukrainës nga Moska. Në vend të kësaj, mjetet u transportuan përmes hapësirës ajrore hungareze në një avion civil, çfarë tregon se qeveria në Budapest mund të jetë gjithnjë e më shumë e lidhur me Moskën.
Vetë Serbia ka refuzuar t’i bashkohet sanksioneve perëndimore ndaj Rusisë për sulmin e saj mbi Ukrainën, megjithë kërkesat e vazhdueshme nga Brukseli që, si kandidate e BE-së, Serbia të përafrojë politikën e saj të jashtme me atë të Bashkimit.Për Beogradin, ndihma ushtarake e Moskës është më e rëndësishme sesa promovimi i rrugës së Serbisë drejt anëtarësimi në BE
Sipas ministrit të mbrojtjes (serb) Aleksandar Vulin, Beogradi do të marrë pajisje shtesë ushtarake ruse. Këtu përfshihen katër helikopterë të shumë-qëllimshëm Mi-17, katër armatime helikopterësh MI-35, dhe mjete të shumta luftarake këmbësorike IBMP-2.Serbia gjithashtu po planifikon blerjen e avionëve luftarakë rusë MiG, dy sisteme raketash sipërfaqësore-ajrore BUK si dhe tetë avionë luftarak Mikoyan MiG-29 nga Bjellorusia.
Kina është gjithashtu aktive në emër të Serbisë. Pekini ka pranuar t’i shesë drone të armatosura Beogradit, eksporti i parë i avionëve kinezë të pilotuar nga distanca për një vend evropian. Pritet dorëzimi i nëntë dronëve Chengdu Pterodactyl-1, si dhe porosia e mundshme, në të ardhmen, për pesëmbëdhjetë të tjerë. Dronët luftarake mund të përdoren sipër misione zbulimi ashtu edhe për hedhje raketash në objektivat e armikut.
Blerjet ushtarake të Serbisë nga Rusia dhe Kina ka të ngjarë të nxisin një ndërtim armësh që mund të kërcënojë përsëri paqen në rajon. Sipas Vulin, ushtria serbe po riarmatoset në përgatitje për “zhvillimet më të këqija”. Gara e armëve në Ballkan do të përfshijë gjithnjë e më shumë Kroacinë, e cila po planifikon të blërë gjashtëmbëdhjetë sisteme të artilerisë së lëvizshme nga ushtria amerikane. Pentagoni rregullisht u shet pajisje ushtarake anëtarëve të tjerë të NATO-s.
Kroacia, gjithashtu, po merr helikopterë transporti, avionë luftarakë, artileri vetë lëvizës edhe anije patrullimi. Ministri kroat i mbrojtjes, Damir Krsticeviç pohoi që vendi do të pajiset me aeroplanë të rinj luftarakë, ndërsa nxjerr jashtë përdorimit MiG-21 të epokës sovjetike. Këta (avionë) mund të jenë ose Gripens apo Mirages europianë ose F-16 amerikanë.
Zagrebi gjithashtu dëshiron të porosisë raketa balistike me një fuqi goditëse prej 300 kilometrash, çfarë mund të ndryshojë ekuilibrin ushtarak në rajon. Raketa të tilla mund të qëllojnë objektivine tyre kudo në Serbi. Dhe Beogradi, si duket, i ka bërë kërkesë Rusisë për masa kundërpërgjigjëse. Zëvendëskryeministri rus, Dimitri Rogosin, ka propozuar si përgjigje shitjen e sistemeve të mbrojtjes raketore S-300 ruse, një veprim që do të izolonte Serbinë edhe më shumë nga NATO.
Lufta midis Serbisë dhe Kroacisë aktualisht duket e pamundur, pasi Zagrebi është i kufizuar dhe i mbrojtur nga anëtarësimi në NATO. Sidoqoftë, një strukturim ushtarak do ta rrisë temperaturën politike në të gjithë rajonin, veçanërisht në Bosnje Hercegovinë dhe Kosovë, dhe mund të çojë Serbinë dhe Kroacinë në konflikt.
Modernizimi ushtarak i Kroacisë do të tregojë se Serbia po bëhet tepër e varur nga Moska dhe do të marrë pajisje (ushtarake) inferiore në krahasime ato të fqinjëve të saj në NATO. Disa analistë gjithashtu spekulojnë se Uashingtoni mund ta armatosë me qëllim Kroacinë për t’i treguar Beogradit se nga anëtarësimi në NATO do të përfitonte vetë zhvillim ushtarak si dhe (për t’i bërë) një paralajmërim kundër ndonjë ndërhyrjeje ushtarake në Bosnje Hercegovinë.
Kosova do të jetë gjithashtu në vijën e parë të strukturimit ushtarak të Serbisë. Beogradi nuk ka të ngjarë të përfshihet në ndonjë aventurë ushtarake, duke pasur parasysh praninë e SHBA dhe të NATO-s në Kosovë dhe angazhimin e tyre për të mbrojtur shtetin e ri. Megjithatë, rritja e blerjeve ushtarake do të interpretohet si një kërcënim për integritetin e Kosovës.
Paradoksalisht, manovrat e Serbisë duhet të rritin përpjekjen e Prishtinës për krijimin e strukturës së vet ushtarake dhe të mbrojtjes. Transformimi i Forcës së Sigurisë së Kosovës në një Forcë Ushtarake plotësisht të aftë do të shihet si parandaluesi më i mirë kundër kërcënimeve të jashtme që gradualisht do të marrin përsipër pjesën më të madhe të barrës së mbrojtjes nga NATO.
Strukturimi ushtarak i Serbisë, gjithashtu, do të forcojë pozitën e atyre politikë-bërësve perëndimorë që inkurajojnë Kosovën të ndërtojë forcat e saj të armatosura dhe të fillojë udhëtimin drejt anëtarësimit në NATO. Megjithëse hyrja e Kosovës në NATO mund të jetë vite larg, veprimet agresive të Beogradit, në fakt, mund ta përshpejtojnë atë proces.
IS SERBIA PREPARING FOR WAR?
Janusz Bugajski, 20 September 2019
Serbia has embarked on a campaign of military rearmament. Increasing supplies of Russian and Chinese weapons could presage a regional arms race with Croatia and challenge the security of both Kosova and Bosnia-Herzegovina.
Serbia has recently acquiredthirty modernized T-72 tanks and thirty BRDM-2 armored combat vehiclesfrom Russia. Although officials have described these deliveries as a donation, in an attempt to circumvent Western sanctions against Moscow, they signal closer military ties with Russia that can undercut Serbia’s relations with NATO.
Romania refused to allow the shipment of Russian vehicles through the Danube, signaling its adherence to the EU embargo on Russian arms acquisitions imposed after Moscow’sillegalannexation of Ukraine’s Crimea. Instead, the vehicles were transported through Hungarian airspace in a civilian plane, indicating that the government in Budapest may be increasingly beholden to Moscow.
Serbia itself has refused to join Western sanctions on Russia for its attackon Ukraine, despite persistent demands from Brussels that as an EU candidate Serbia needsto align its foreign policy with that of the Union.For Belgrade, Moscow’s military assistance is more important than promotingSerbia’s path toward EU membership.
According to Defense MinisterAleksandar Vulin, Belgrade is due to receive additionalRussian military equipment from.This includes four multipurpose Mi-17 helicopters, four MI-35 helicopter gunships, andseveralBMP-2 infantry fighting vehicles.Serbia also plans to purchase Russian MiG fighter jets,two BUK surface-to-air missile systems, and eight Mikoyan MiG-29 fighter aircraft from Belarus.
China is also active on Serbia’s behalf.Beijing has agreed to sell armed drones to Belgrade, in the first export of Chinese remotely piloted aircraft to a European country.A delivery of nine Chengdu Pterodactyl-1 drones is expected,with a possible future order of another fifteen. The combat drones can be used for reconnaissance missions and for missile strikes at enemy targets.
Serbia’s military purchases from Russia and China are likely to fuel an arms buildup that could again threaten peace in the region. According to Vulin, the Serbian army is rearming in preparation for the “worst developments.” The Balkan arms race will increasingly embroil Croatia, which is planning to purchasesixteen mobile artillery systems from the American military. The Pentagon regularly sells military equipment to otherNATO members.
Croatia isalso obtaining transport helicopters, fighter jets, self-propelled howitzers, and patrol vessels.Croatian Defense Minister Damir Krsticevic confirmed that the countrywill acquire new fighter aircraft while phasing out Soviet-era MiG-21s. These could be either European Gripens, Mirages, or American F-16s.
Zagreb also wants to order ballistic missiles with a range of 300 kilometers that could alter the military balance in the region. Such missiles could reach targets anywhere in Serbia and Belgrade has evidently appealed to Russia for countermeasures. Russian Deputy Prime Minister, Dimitri Rogosin,proposed the sale ofS-300 Russian missile defense systems in response, a move that would increasingly isolate Serbia from NATO.
War between Serbia and Croatia currently seems unlikely, asZagreb is both restrained and protected byits NATO membership. Nonetheless, an arms buildup will raise the political temperature throughout the region, particularly in Bosnia-Herzegovina and Kosova, and could draw both Serbia and Croatia into conflict.
Croatia’s military modernization will demonstrate that Serbia is becoming overly dependent on Moscow and will receive inferior equipment to that of its NATO neighbors. Some analysts also speculate that Washington may deliberately arm Croatia to demonstrate to Belgrade that NATO membership would benefit its own military development and as a warning against any military intervention in Bosnia-Herzegovina.
Kosova will also be on the front line of Serbia’s arms buildup. Belgrade is unlikely to engage in any military adventures given the U.S. and NATO presence in Kosova and their commitment to defending the young state. Nonetheless, increasing military acquisitions will be interpreted as a threat to the integrity of Kosova.
Paradoxically, Serbia’s maneuvers should boost Prishtina’s drive toward creating its own army and defense structure. The transformation of the Kosova Security Force into a fully-capable Military Force will be seen as the best deterrent against outside threats that will gradually take much of the defense burden from NATO.
Serbia’s military build-up willalso strengthen the position of those Western policy makers who encourage Kosova to build its own armed forces and begin the journey toward NATO membership. Although Kosova’s NATO accession may be years away, Belgrade’s aggressive actions may actually hasten that process.
Komentet