Në 1 shkurt 2014, në Mynih, Sekretari amerikan i shtetit John Kerry, bëri me dije se “rreziku ukrainas” kërcënon edhe vendet e Ballkanit, pra edhe Shqipërinë, ku “interesat e oligarkisë e të korrupsionit” drejtojnë vendin duke nëpërkëmbur aspiratat e qytetarëve.
Vetëm 2 muaj më vonë, Jozef Daul, President ii Partive Popullore Europiane, do të ishte edhe më i qartë kur do të deklaronte se “në vendet e Ballkanit mbretëron oligarkia, banditizmi dhe krimi, dhe atje nëse nuk vendoset shteti ligjor do të ketë revolucion…”.
Nuk do të kalonin më shumë se 8 muaj dhe Parlamenti Europian do ti kërkonte Shqipërisë të “kryente dekriminalizimin e Parlamentit dhe të administratës publike, duke nënkuptuar se “krimi ka kapur parlamentin dhe qeverisjen”. Vetëm pas pak javësh do të vinte në Tiranë ambasadori i ri amerikan i cili do të “nxiste liderët politikë të mos vendosnin kandidatë më rekorde kriminale” duke i bërë thirrje qytetarëve të “mos votonin individët me rekorde kriminale”.
Dhe pak muaj më vonë, OSBE do të publikonte një raport ku do të stigmatizoheshin deri edhe Edi Rama për një “pasuri prej 200 milion euro, te fshehur në një llogari bankare off shore në emër të të vëllait…”diçka e dëgjuar për herë të parë në median dhe rrjetet sociale shqiptare. Ndërkohë për shkak të përgjigjes së “ashpër e vëtëdemaskuese” të qeverisë për të “tkurrur rolin e OSBE në Tiranë” ambasadori amerikan në Vjenë do ti bënte thirrje shqiptarëve të mos votonin për ata që mbështesin “influencat kriminale në qeveri” e pathënë dhe e padëgjuar asnjëherë më parë.
Partnerët strategjikë, “tolerancë zero” ndaj oligarkisë në Shqipëri…
Pra nuk ka më asnjë dyshim që vendi qeveriset nga një “regjim” që përfaqson interesat e oligarkisë e të krimit, që ka kapur fuqimisht qeverinë për të mos thënë se kjo është një qeveri e “oligarkisë, banditizmit dhe krimit”. Sinjalet parteneriale janë të qartë se ka “tolerancë zero” për vazhdimin e kësaj gjendjeje në Shqipëri, arsyet janë të shumta, por mbi të gjitha, “sindromi ukrainas” përbën një rrezik për një vend ku shteti është i kapur nga “oligarkia, banditizmi e krimi”: krijohen të gjithë hapësirat që të futen “forcat e treta” të cilat gradualisht zhvendosin partnerët strategjikë dhe vendi rrezikon të humbasë jo vetëm “orientimin demokratik” por deri edhe sovranitetin e integritetin, duke përbërë rrezik për stabilitetin e vendit e të rajonit, por duke krijuar “shqetësime të konsiderueshme” për aleancat ku vendi bën pjesë.
“Vjeshta fortunale” paralajmëron “dimër të vështirë” për oligarkinë…
Një Shqipëri këtë vjeshtë mesazhet duken të qarta dhe kudo bisedohet për “pastrimin dhe çrrënjosjen e oligarkisë, banditizmit e krimit” fillimisht në formën më të dukshme të “dekriminalizimit” e të luftës “kundër korrupsionit e krimit të organizuar” por edhe asimetrikisht përmes angazhimit serioz për një “reformë serioze të drejtësisë”. Rasti i CEZ duket një nga mekanizmat konkretë të këtij angazhimi. Politika shqiptare ka filluar të lëvizë, herë me stilin e vjetër për t’ju shmangur “goditjeve” apo për ta “çuar goditjen tek të tjerët” dhe herë tejet e frikësuar duke u përpjekur deri edhe të luajë ‘rolin e të penduarit” vetëm e vetëm për t’ju shmangur “dëmtimit ekstrem”….
Fundi i lojës politike të “tre personazheve” me “dy karrige pushteti”…
Në këtë kontekst të gjithë lojtarët politikë shqiptarë po e shikojnë njëri tjetrin nën ndriçimin e këtij procesi që sapo ka filluar dhe siç duket do të jetë shumë i thellë dhe radikal. Lulzim Basha i shikon Ramën e Metën bashkë në këtë proces. Çudia është se Meta, i shikon Ramën dhe Bashën bashkë. Ndërkohë që edhe Rama i frikësuar i shikon herë pas here Metën me Bashën bashkë. Por mesa duket proces i dekriminalizimit, që sapo ka filluar, po e bën të pamundur lojën e pushtetit të këtyre tre “personazheve” me “dy karrige pushteti”… This Game is Over…Mbetet për tu ndjekur…
28 shtator 2015
Komentet