Që nga shpallja e pavarësisë së Kosovës, 11 vjet më parë, në vend ende vazhdojnë të ekzistojnë struktura komunale ose “organe të përkohshme”, të cilat punojnë sipas sistemit të Republikës së Serbisë. Kryetarët e atyre organeve dhe katër anëtarë të tjerë i emëron Qeveria e Serbisë, ndërkaq që në mjaft raste, të njëjtit i kryejnë funksionet edhe në institucionet lokale dhe qendrore të Kosovës dhe marrin paga të dyfishta.
Graçanica është komunë me shumicë serbe, e cila është formuar përmes procesit të decentralizimit në Kosovë. Por rreth 200 metra nga ndërtesa e kësaj komune, e cila punon sipas sistemit të Kosovës, gjendet “organi i përkohshëm i Komunës së Prishtinës” me seli në Graçanicë, i cili punon sipas sistemit të Serbisë.
Ngjashëm është edhe në komunat tjera. “Organi i përkohshëm” serb për qytetin e Pejës është vendosur në Gorazhdevc, për qytetin e Vushtrrisë është vendosur në Prilluzhë, për Obiliqin në Plemetin, për Fushë Kosovën në Uglarë. “Organe të përkohshme” të ngjashme janë edhe për Gjakovën, Gjilanin, Rahovecin, Kamenicën etj. I gjithë personeli i këtyre “organeve” paguhet nga Serbia.
Situata është e ngjashme edhe në veri të Kosovës. Në Mitrovicën Veriore funksionon komuna sipas sistemit të Kosovës dhe “organi i përkohshëm i Mitrovicës së Kosovës”. Situatë e njëjtë është edhe në Leposaviq, Zveçan dhe të tjera, ndërkaq që në disa raste i njëjti personel punon edhe për komunën sipas sistemit të Kosovës, por edhe në organet që punojnë sipas sistemit të Serbisë.
Për shembull, Bratislav Nikoliq është kryetar i Komunës së Shtërpcës, sipas sistemit të Kosovës, por edhe sipas sistemit të Serbisë.
Rasti i njëjtë është edhe me Svetislav Ivanoviqin në Komunën e Novobërdës dhe me Zoran Todiqin në Leposaviq.
Aleksandar Shpiriq është kryetar i “organit të përkohshëm të Mitrovicës së Kosovës”, por edhe nënkryetar i Komunës së Mitrovicës Veriore, në të cilën pozitë e ka emëruar kryetari i komunës, Goran Rakiq.
Bashkë me kryetarin dhe katër anëtarët e ‘organit të përkohshëm”serb, në kuadër të drejtorisë komunale janë edhe njësitë për drejtori të përgjithshme, veprimtarisë shoqërore, të çështjeve pronësore-juridike, inspektoratit të punës, për bujqësinë, urbanizmin, financat dhe të tjera.
Kryetari i Komunës serbe të Prishtinës, në Graçanicë, Ljubinko Karagjiq, më herët kishte ushtruar funksionin e nënkryetarit të Komunës së Graçanicës, sipas sistemit të Kosovës.
Kryetari i “organit të përkohshëm serb” në Zveçan, Ivan Todosijeviq, njëkohësisht është edhe ministër në dorëheqje i Administrimit të Pushtetit Lokal në Qeverinë e Kosovës.
Të gjithë këta, janë anëtar të Listës Serbe.
Në bazë të Ligjit për vetëqeverisjen lokale të Republikës së Serbisë, organi i përkohshëm i njësisë së vetëqeverisjes lokale e bartë kompetencën e Kuvendit dhe organeve ekzekutive të njësisë së vetëqeverisjes lokale “deri në konstituimin e kuvendit dhe zgjedhjes së organeve ekzekutive”.
Në një bisedë të shkurtër me Radion Evropa e Lirë, Svetislav Ivanoviq, kryetar i Komunës së Novobërdës, ka thënë se “organi i përkohshëm” serb në Novobërdë kryesisht merret me ato që vijnë përmes Zyrës për Kosovë të Qeverisë së Serbisë.
Ish-deputeti i Kuvendit të Kosovës nga radhët e komunitetit serb, Rangjel Nojkiq, njohës i mirë i situatës në Kosovë, duke folur për Radion Evropa e Lirë, thotë se financimi i dyfishtë i individëve në gati se të gjitha komunat, është mjaft problematik.
“Gjithsesi që këtu ka mjaft hapësirë për manipulime, mashtrime dhe të tjera. Kjo nuk është asgjë e re, sepse ka ekzistuar edhe më herët. Në këtë situatë, sot askush nuk flet, të gjithë heshtin. Thjesht, është temë tabu dhe ju e dini mirë që Kuvendi i Serbisë, me formimin e komisioneve të caktuara ka verifikuar financimin dhe keqpërdorimin e mjeteve financiare nga ana e serbëve që janë në institucionet e Kosovës dhe kanë ardhur deri te rezultatet shkatërruese. Epilogu asnjëherë nuk është shikuar dhe as nuk janë proceduar ata që kanë keqpërdorur, kështu që vetëm se është vazhduar në këtë mënyrë”, tha Nojkiq.
Ai ka shtuar se institucionet e Kosovës dhe institucionet serbe të vetëqeverisjes lokale janë administrata krejtësisht të ndara, por që pajtohen për projekte të caktuara, të cilat nganjëherë shkojnë në mënyrë paralele edhe përmes institucioneve të Kosovës, por edhe përmes atyre serbe, gjë që sjellë deri te mashtrimet.
Vet Nojkiq, disa vjet më parë kishte përfunduar në një gjykatë në Beograd, pikërisht pse kishte nxjerrë në opinion problemet e keqpërdorimeve. Siç ka theksuar ai, në dy procese i është dashur të argumentojë gjithçka për të cilat kishte folur, sepse kishin provuar që ta padisin për mashtrim të opinionit. Ai i ka argumentuar pohimet e veta, por më pas asgjë nuk kishte ndodhur.
“Sot askush nuk flet për këto dhe mundësitë e atyre mashtrimeve, mendoj që sot janë më të mëdha se sa që kanë qenë më herët”, tha Nojkiq.
Ai theksoi që organet lokale serbe edhe më tej ofrojnë shërbime të caktuara rreth shtesave për fëmijë, pensioneve dhe të tjera, por që, sipas tij, qëllimi kryesor i tyre është “shpenzimi i mjeteve financiare që vijnë nga Beogradi”.
Kosova i konsideron organet serbe në vend si organe paralele dhe jolegale. Lidhur me këtë ka pasur edhe diskutime gjatë dialogut ndërmjet Kosovës dhe Serbisë në Bruksel, ku edhe është arritur marrëveshja për integrimin e organeve serbe në institucionet e Kosovës. Kjo ka ndodhur me policinë dhe gjyqësorin , por jo edhe me vetëqeverisjen lokale.
Ish-ministrja për dialog e Kosovës, Edita Tahiri, në një deklaratë për Radion Evropën e Lirë ka thënë që gjatë bisedimeve në Bruksel, jo vetëm që është diskutuar për shuarjen e strukturave paralele të mbetura të Serbisë në Kosovë, por është arritur edhe marrëveshja që tregon që në procesin e hartimit të statutit të Asociacionit të komunave me shumicë serbe, njëkohësisht duhet të vijë edhe deri te shuarja e të gjitha institucioneve dhe organeve serbe në Kosovë, përfshirë edhe organet e përkohshme komunale.
“Marrëveshja e tillë është arritur në Bruksel, por, sa po shohim, ky proces tash është bllokuar. Përndryshe, në momentin që ka nisur hartimi i statutit, në Bruksel është dashur që të formohet grupi për shuarjen e këtyre organeve, gjë nuk ka kam dëgjuar të ketë ndodhur”, theksoi Tahiri.
Nga Ministria e Administrimit të Pushtetit Lokal dhe as nga Qeveria e Kosovës, Radio Evropa e Lirë nuk ka arritur të marrë ndonjë deklaratë lidhur me funksionimin e organeve të përkohshme serbe në Kosovë.
Por, ish-zëvendësministri i Administrimit të Pushtetit Lokal, Bajram Gecaj, thotë për Radion Evropa e Lirë që një nga qëllimet e dialogut të Brukselit ka qenë pikërisht shuarja e strukturave paralele serbe, gjë që, sipas tij, në një masë të caktuar edhe është arritur, sidomos pas formimit të komunave në veri të vendit, sipas sistemit të Kosovës.
Ai thekson që Qeveria e kaluar e Isa Mustafës, ka qenë e përkushtuar për zbatimin e Marrëveshjes së Brukselit, të vitit 2013, e cila parasheh edhe formimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe, të bazuar në vendimin e Gjykatës Kushtetuese të Kosovës, gjë që pala serbe kishte refuzuar. Ai ka theksuar se që atëherë nuk ka pasur më përparim në dialog.
“Unë besoj që sa më shumë që të zgjasë kjo situatë, aq më shumë do të fillojnë të riinstalohen strukturat paralele serbe në Republikën e Kosovës. Kur them struktura paralele, mendoj për ato të dirigjuara nga Serbia. Kjo do të jetë e dëmshme, sepse ne kemi arritur deri në një shkallë dhe tash duket se kjo do të shënojë një prapakthim”, theksoi Gecaj.
Ai ka shtuar se Kosova dhe Serbia duhet ta gjejnë sa më parë një mënyrë për vazhdimin e dialogut, në mënyrë që kjo çështje të zgjidhet, pikërisht për shkak se institucionet paralele mundësojnë kriminalizimin e atyre institucioneve.
Sadri Ferati, ish-ministër i Administrimit të Pushtetit Lokal, pas shpalljes së pavarësisë së Kosovës, thotë se fakti që Kosova e toleron ekzistimin e strukturave paralele serbe, i jep më shanse më të mëdha për bashkëpunim në mënyrë që të mos ketë tensione.
“Mendoj që ato nuk do të duhej më të funksiononin, sepse kjo kushton dhe në vend se qytetarëve t’u ofrohet më shumë zgjedhje për zhvillim, paratë shkojnë vetëm për rroga. Kjo më së shumti i dëmton buxhetet që do të ishin më të dobishme për qytetarët”, theksoi Ferati.
Marrëveshja e Brukselit, e vitit 2013, parasheh formimin e Asociacionit të komunave me shumicë serbe. Por, deri më tash kjo nuk ka ndodhur për shkak se Gjykata Kushtetuese e Kosovës ka gjetur që principet për Asociacionin nuk janë në përputhje me Kushtetutën, por që ato mund të harmonizohen me akt ligjor të Qeverisë së Kosovës, gjë që pala e Serbisë ka refuzuar.
Kontestuese janë pikërisht statusi i të punësuarve, shqetësimi sa i përket respektimit të shumëllojshmërisë së bashkësive të banorëve në komuna, kompetencat në fushën e ekonomisë lokale, arsimit, mbrojtjes shëndetësore parësore dhe dytësore, përkujdesjes sociale, si dhe zhvillimit urban dhe rural.
Autori i programit “Report” të Rai3, i cili publikoi dokumentarin investigativ për marrëveshjen Rama – Meloni për refugjatët dhe theksoi se Engjëll Agaçi, një ish-avokat i narkotrafikantëve është personi kyç që qëndron pas marrëveshjes, Edi Rama ka reaguar përmes medias së italianit të tij, të cilin e ka natyralizuar tironc autokton duke i dhuruar pronë më mes të kryeqytetit, ka sulmuar programin e Rai, gazetën e madhe italiane La Republika dhe Syrin për pasqyrimi e plotë të këtij investigimi.
Lexo edhe: Rama del jashtë kontrollit/ Sulmon te Bolino mediat italiane dhe Syri-n: Na kanë inat sukseset, ndaj na sulmojnë
Pasi Rama i ka cilësuar shpifje argumentat dhe faktet e publikuara në dokumentar, ai është kapur si i mbyturi pas fijes së barit, kur ka thënë se gazetari i Rai3 nuk ka publikuar bisedën me Engjëllin e tij.
I menjëhershëm ka qenë reagimi i Sigrfido Ranucci, autor i “Report” dhe njëkohësisht zëvendëspresident i RAI.
Në reagimin e tij në Facebook Ranucci ka perifrazuar reagimin e kryeministrit Rama për Bollinon e tij dhe ka thënë se Engjëlli i tij e ka pranuar vetë që ka qenë avokat i narkotrafikantëve dhe se është njeriu kyç i marrëveshjes Rama – Meloni, dhe kjo bisedë,- thotë Ranucci, do të publikohet së shpejti. Ashtu siç edhe marrëveshja për refugjatët do të vijojë me një puntatë tjetër të emisionit investigativ javën që vjen.
Me sa duke, Edi Rama, këtë herë ka rënë në ‘usta’ dhe nuk po duket hiç e lehtë për të që të çensurojë aferat korruptive, lidhjet me krimin dhe kapjen e drejtësisë, të gjitha këto të thëna nga gjiganti mediatik italian Rai.
Më poshtë reagimi i autorit të programit dhe zëvendëspresidentit të RAI-t Sigfrido Ranucci:
Kryeministri shqiptar Edi Rama sulmon ‘Report’.
‘Është shpifja më skandaloze për Shqipërinë’: kështu e përcakton kryeministri shqiptar Edi Rama investigimin e‘Report’, të transmetuar të dielën (21 prill) në Rai 3, prodhuar nga Giorgio Mottola kushtuar marrëveshjes mes Romës dhe Tiranës për ndërtimin e dy qendrave të pritjes për emigrantët.
Në një koment për ‘Shqiptarja.com’, një nga portalet më të rëndësishme informative shqiptare, Rama nënvizon se:‘një transmetues i paguar nga taksat italiane është bërë protagonist i një episodi të turpshëm shpifjeje ndaj Shqipërisë, siç ndodhi në vitet në të cilat u shfaqën shqiptarët në mediat italiane vetëm si vrasës, trafikantë, prostituta dhe hajdutë, dhe Shqipëria u prezantua si djepi i krimit në Europë… ka hedhur një sërë akuzash ndaj qeverisë shqiptare, familjes së kryeministrit Rama dhe një prej bashkëpunëtorëve të tij më të afërt, Engjell Agaci, Sekretar i Përgjithshëm i Këshillit të Ministrave.’
Agaci, i cili deri në vitin 2013, kur mori postin e tij qeveritar, ishte pronar i një studioje të njohur ligjore në Romë, etiketohej si ‘avokati i besuar i shumë trafikantëve shqiptarë të drogës’, të cilët më pas u kthyen në Shqipëri, ku do të kishin vuajti dënime më të ulëta se ato të marranë Itali.
Kryeministri shqiptar pretendon se versioni i Agaçit nuk është marrë në konsideratë nga autorët e programit. ‘Sekretarit të Përgjithshëm të Kryesisë së Këshillit Shqiptar’, sqaron Edi Rama, ‘i janë dërguar disa pyetje nga gazetari i ‘Report’, i cili me paturpësi epike nuk ka publikuar asnjë nga përgjigjet që i janë dërguar me shkrim’, kështu Agaçi ka bërë me dije se ‘do të bëhet ankim ndaj shpifësit’.
‘Report’ përgjigjet se: Agaçi në përgjigjet e tij me shkrim për korrespondentin tonë Giorgio Mottola, të cilat do të publikohen në profilin e Report, ka konfirmuar se ka qenë avokat i disa trafikantëve të drogës dhe se ka bashkëpunuar në hartimin e marrëveshjes ndërmjet Shqipërisë dhe Italisë. I detyrohem shumë në emër të së vërtetës, kështu ne do t’i kthehemi çështjes së emigrantëve të dielën e ardhshme. Raporti transmetohet çdo të diel në Rai 3 në orën 20:55
Investigimi i RAI3, Alizoti: Gërvishti llumin e korrupsionit! Denoncoi Sekretarin e Përgjithshëm të Kryeministrisë dhe zbuloi si blihen përfaqësuesit e huaj, për ta nxjerrë Shqipërinë siç e do tavolina e ryshfetit
Deputeti i Partisë Demokratike, Tomor Alizoti, përmes një postimi në Facebook, ka komentuar investigimin e medias italiane Rai3, ku thotë se ishte një gërvishtje e vogël në llumin e korrupsionit.
Alizoti shprehet se investigimi i emisionit ‘Report’ denoncoi Sekretarin e Përgjithshëm të Kryeministrisë, Engjëll Agaçin dhe se zbuloi sesi blihen përfaqësuesit e huaj, për ta nxjerr Shqipërinë siç e do tavolina e ryshfetit.
Postimi i Alizotit:
Do të duhej vetëm një gërvishtje e vogël e llumit të korrupsionit që udhëheq në vetë të parë, që artisti, intelektuali, publicisti, politikani, Edi Rama të rizhvishej edhe njëherë lakuriq dhe të rikthehej si përfaqësuesi më elitar i sojit të vet vulgar. Në përgjigjen e tij mediatike për reportazhin e dokumentuar të RAI 3, kryeministri nuk ndalon së përdoruri epitete skandaloze për mediat.
Emisionin “Report“ të RAI 3 e quan “shpifje skandaloze“, gazetarin italian e etiketon si “të paturp epik“, median shqiptare që raportoi lajmin “kanal ujërash të zeza“. Por deliri i Ramës vijon më tej, kur emisionin investigativ të RAI 3 e quan si “një episod të turpshëm baltosjeje të Shqipërisë”.
Pra kryeministri i Ahmetajt, Tahirit, Beqajt, Dakos, Veliajt, Ballukut, dhe armatës tjetër të hajdutëve dhe trafikantëve të vërtetuar, e quan investigimin e hajnisë së tij si sulm ndaj Shqipërisë. Sepse në psikozën e Ramës Shqipëria është vendi i të korruptuarve me të cilët ndan milionat me vendime qeverie.
Shqipëria e Ramës është tava e hajdutëve, dhe kush e zbulon ndopak zullumin është armik i tavolinës së rryshfetit dhe si rrjedhojë edhe i Shqipërisë. Pas më shumë se dy dekadash në pushtet, është kaq i zhytur në llumin e korrupsionit sa nuk pranon ansjë realitet tjetër veç atij që prodhon me bandën e tij.
Reportazhi i RAI 3 ishte një punë e një gazetari investigativ që denoncon me intervista Sekterarin e Pergjithshëm të kryeministrisë, që denoncon me dokumenta lidhjen e vëllait të Ramës me trafikantë kokaine, që tregon si blihen përfaqësues të huaj për të treguar Shqipërinë jo siç është, por siç e do tavolia e rryshfetit. Dhe për fatin e keq, kryeministri i rilindjes ka qenë gjithmonë në krahun e mashtrimit, si në rastin e McConigal, në krahun e Tahirit, Ahmetajt, e Beqajt në krahun e Dakos e miqve të tjerë me të cilët është përlyer duke firmosur afera “fap e fap“.
Gjuha e Ramës si përgjigje ndaj punës së një gazetari, publikimit të një media të huaj dhe vendase është tregues i qartë se emisioni, edhe pse jo i transmetuar gjerësisht, ka cënuar mantelin e pushtetit. Zgjedhja e epiteteve, (si në mbledhjet e kryesisë së kaçakëve te vet, apo hajnisë në kryeministrinë e tij) dhe bërja e tyre publike në formën e një reagimi, tregon se sot Rama është edhe mendërisht i pastabilizuar.
Ansjë i marrë nuk e pranon që është i tillë por është detyra e mjekëve që ta izolojnë e ta kurojnë nëse munden. Për fatin tonë të keq, të marrin që del e vjell vrerë sa herë i dokumentojnë hajninë e kemi kryeminister. Është detyra jonë si opozitarë ta ndalojmë. Është detyra e gazetarëve të mbrojnë veten me aq sa munden në këto kushte.
Sikundër është detyre e SPAK, që mikun e Beqajt, Veliajt, Ballukut, kryeministrin e ministrave dhe drejtorëve të përgjithshëm të korruptuar, ta hetojë, e ta izolojë bashkë me kaçakët e tjerë të rilindjes. Por, me siguri SPAK nuk di akoma italisht. Dhe ndoshta kjo është garancia e madhe që i jep frymë vulgaritetit të Ramës.
Kryetari i Partisë së Lirisë, Ilir Meta u ndal këtë të martë në qytetin e Shkodrës, prej nga ku deklaroi se përpara Konventës që do të mbahet më 27 prill nuk pret asnjë befasi nga askush, përfshirë edhe SPAK-un. Ai shtoi se nuk i druhet arrestimit nga SPAK, ndërsa vijoi akuzat ndaj kreut të këtij institucioni, Altin Dumani.
Nga Shkodra Meta pati edhe një mesazh për ndërkombëtarët, të cilët sipas tij i janë kundërvënë pas akuzave të tij ndaj Prokurorisë së Posaçme.
Sa i takon zgjedhjeve të ardhshme parlamentare Meta tha se është gati të bëjë koalicion me Sali Berishën, ndonëse ky i fundit është shpallur “non grata” nga SHBA-të dhe që prej dhjetorit të vitit të shkuar ndodhet nën masën “arrest shtëpie”.
Një burrë i kërkuar për t’u marrë në pyetje në vrasjen e Jill Dando ka një ngjashmëri të jashtëzakonshme me një vrasës të pamëshirshëm të shërbimeve sekrete serbe, ka zbuluar një hetim i gazetës britanike “Mirror”.
Personi i paidentifikuar u kap në kamerat e sigurisë duke ndjekur rrugën e mundshme të arratisjes së personit të armatosur pasi prezantuesja e “Crimewatch” ishte qëlluar për vdekje në vitin 1999. Ajo mbante shenjat dalluese të një goditjeje profesionale. Ekspertja e krahasimit të fytyrës Emi Polito tani ka gjetur një sërë ngjashmërish mes “Njeriu X” në kamera dhe vrasësit të dyfishtë të dënuar Milorad Ulemek, i cili po vuan 40 vite burg në Serbi.
Në kohën kur Jill u vra , 56-vjeçari drejtoi një skuadër të frikshme vrasësish përgjegjës për shënjestrimin e kundërshtarëve të diktatorit brutal Sllobodan Millosheviç. Vëllai i Jill, Nigel, 72 vjeç, tha për Mirror: “Unë jam gjithmonë i interesuar për çdo linja të re hetimi rreth vdekjes së Jill, veçanërisht nëse ato linja hetimi mund të çojnë në arrestimin dhe dënimin e dikujt për vrasjen e saj.” Barry George, njeriu që u përpoq dhe u dënua për vrasjen e yllit televiziv dhe u lirua pas tetë vitesh në burg, i ka bërë thirrje policisë të hetojë. George, 64-vjeç, i cili jetonte aty pranë në atë kohë dhe ka vështirësi në të mësuar, tha: “Nëse ai është personi që e kreu atë krim, atëherë ai duhet të përballet me çdo ligjit dhe të sillet nga Serbia në MB dhe të trajtohet përmes gjykatat.”
Kur Jill vdiq, lufta jugosllave ishte ndezur dhe aeroplanët britanikë po bombardonin Serbinë si pjesë e një fushate të NATO-s. Ajo kishte bërë apel për refugjatët kosovarë që po masakroheshin nga forcat e Millosheviçit. Pak orë pas vdekjes së saj, u bë një telefonatë duke pretenduar se vrasja ishte në përgjigje të bombave. Vrasësi ka një ngjashmëri të jashtëzakonshme me “burrin e djersitur” e-fit të një të dyshuari që hipi në një autobus në Fulham, Londra Jugperëndimore, pak minuta pasi Jill u qëllua jashtë shtëpisë së saj aty pranë.
Polito, i cili jep prova të ekspertëve për policinë, tha se njeriu X dhe vrasësi serb kanë formë të ngjashme të gojës, mjekrës, vijës së flokëve dhe pjesës së djathtë, ndërsa forma e përgjithshme dhe madhësia e hundës dhe veshit të tyre të djathtë ishin të njëjta. Avokati i Ulemek, Aleksander Kovaçeviç tha se klienti i tij nuk dëshironte të ‘marrë pjesë’ kur u pyet nëse ai vrau Jill. Vrasja e Jill në pragun e saj, pak pas orës 11:30 të së hënës, më 26 prill 1999, tronditi kombin dhe çoi në një nga hetimet më të mëdha të vrasjeve të kryera ndonjëherë në MB. Mbetet një nga vrasjet më famëkeqe të pazbardhura në Britani, por policia nuk i ka prekur dosjet për më shumë se 10 vjet. Ashtu si përshkrimet e të dyshuarit, Ulemek ishte në të 30-at në atë kohë dhe me një strukturë të ngjashme, gjatësi dhe ngjyrë flokësh.
Ai ndodhet në burgun e sigurisë së lartë në Zabela, i njohur lokalisht si Alkatraz i Serbisë, pranë qytetit lindor të Prozarevacit. Ulemek u dënua për komplot për vrasjet e ish-presidentit të Serbisë Ivan Stambolic në vitin 2000 dhe kryeministrit të parë të zgjedhur në mënyrë demokratike të vendit, Zoran Gjingjiç në 2003. Ish-legjionari i huaj francez dhe shefi i bandës mësohet se ka mësuar anglisht ndërsa jetonte në Londër si i ri. Ai është ushtari paraushtarak më famëkeq i Serbisë dhe grupet e të drejtave të njeriut thonë se njësitë e tij ishin përgjegjëse për disa nga mizoritë më të këqija në luftërat jugosllave të viteve ’90. I njohur më shumë me pseudonimin e tij, Legija ose Legjionar, ai gjithashtu e quan veten Lukoviç, një emër që e mori nga ish-gruaja. Jill, 37, u qëllua në kokë një herë në distancë, teksa ajo shkoi të hapte derën e saj të përparme, disa sekonda pasi doli nga kabrioja e saj blu BMW.
Sulmi kishte shenjat dalluese të një operacioni ushtarak të pamëshirshëm dhe të mirëmenduar. Gjatë vrasjes u përdorën municion të bërë me porosi, të cilat ekspertët nuk i kishin parë më parë në MB. Jill u kap nga pas dhe u rrëzua me forcë, kështu që koka e saj ishte pothuajse në tokë nga vrasësi që e kishte vënë në pritë. Gryka e armës më pas qëlloi në kafkë, pas veshit të majtë. Sulmi i “kontaktit të fortë” nënkuptonte se tingulli i shpërthimit nga të shtënat me armë u zvogëlua shumë dhe askush nuk raportoi se e dëgjoi atë. Jill u vra menjëherë. Plumbi “9 mm i shkurtër” i marrë nga vendi i ngjarjes ishte më i vogël dhe më pak i fuqishëm se parabelumi më i zakonshëm 9 mm. bw
Vetëm pak ditë se Edi Rama dhe Giorgia Melonit për të sjellë refugjatët afrikanë në Shqipëri, në ambasadën Italiane në Tiranë, do të ndërmerrte një veprim që do të ngelej në errësirë.
Në pamjet e sjella në mënyrë ekskluzive në ‘Çim Peka LIVE’, bëhet fjalë për dekorimin e eminencës gri në kryeministri, Engjëll Agaçit, sekretari i Përgjithshëm i kryeministrisë së drejtuar nga Edi Rama.
Agaçi do të dekorohej për punën e tij, në drejtim të Italisë.
Në emisionin ‘Report’ në RAI-3 të transmetuar mbrëmjen e së dielës, 21 prill 2024, tregonte se Engjëll Agaçi kishte korruptuar edhe shefin e Interpol Romës.
Ndiqni më poshtë videon ekskluzive të publikuar në ‘Çim Peka LIVE’:
Fituesi i çmimit Pulitzer Gerard Ryle për çështjen Panama Papers dhe pastrimin e parave: “Kur interesi publik është në rrezik, transparenca duhet të mbizotërojë”
VOAL- Tetë vjet pas shpërthimit të skandalit të njohur si Panama Papers, drejtësia panameze po përgatitet të shqiptojë një dënim vendimtar. Rasti pa në qendër avokatët Jurgen Mossack dhe Ramón Fonseca, themelues të firmës ligjore Mossack Fonseca, të akuzuar për pastrim parash. Publikimi i më shumë se 11 milionë dokumenteve sekrete financiare nga Konsorciumi Ndërkombëtar i Gazetarëve Hulumtues (CIGI) ka ndezur hetime globale, duke zbuluar se si figurat me ndikim global fshihnin pasurinë në kompanitë offshore.
Prokurori publik Isis Soto propozoi një dënim maksimal prej dymbëdhjetë vjetësh për dy avokatët, duke nënvizuar dëmtimin e rëndë të imazhit të Panamasë si qendër financiare. “Ashpërsia e akuzave pasqyron gjerësinë dhe thellësinë e skandalit që përfshin nivele të larta të qeverisë dhe biznesit,” tha Soto. Mbrojtja e Mossack, 76 vjeç, përsëriti mospërgjegjësinë e tij për krimet që i atribuohen. “Unë kam qenë i përfshirë administrativisht, por kurrë nuk kam pasur një rol aktiv në menaxhimin e aktiviteteve të diskutueshme,” tha Mossack.
Hetimi bëri që Panama të reformonte ligjet e saj, duke përmirësuar pozicionin e saj me Task Forcën e Veprimit Financiar (FATF), megjithëse ajo mbetet në listën e parajsave fiskale të Bashkimit Evropian. Një dënim mund të krijojë një precedent të rëndësishëm gjyqësor, megjithëse, siç vë në dukje Transparency International, ndikimi praktik mund të jetë i kufizuar duke pasur parasysh se ndryshimet rregullatore tashmë janë zbatuar.
Gerard Ryle, drejtor i Konsorciumit Ndërkombëtar të Gazetarëve Hulumtues (CIGI) dhe një nga gazetarët kryesorë në zbulimin e Panama Papers, theksoi rëndësinë e zbulimeve në nxjerrjen në pah të fshehtësisë dhe paqartësisë së botës në det të hapur. “Zbulimet e Panama Papers nuk ishin thjesht lajm, por një katalizator për reformën globale,” komentoi Ryle. Dokumentet ekspozuan jo vetëm praktikat e paligjshme financiare, por edhe lidhjen e tyre të drejtpërdrejtë me zyrtarë të lartë të qeverisë, duke shkaktuar trazira politike që çuan në dorëheqjen e tre krerëve të qeverisë. Në Islandë, për shembull, kryeministri dha dorëheqjen pas protestave masive, ndërsa në Pakistan, presioni publik dhe hetimet pasuese detyruan liderët kombëtarë të largoheshin nga pozicionet e tyre.
Pavarësisht kritikave për përdorimin e dokumenteve të zbuluara, Ryle pohon se interesi publik e justifikonte publikimin. “E drejta për privatësi nuk mund të jetë mburojë për aktivitete të paligjshme. Kur interesi publik është në rrezik, transparenca duhet të mbizotërojë, “tha Ryle. Sot, me presionin në rritje mbi lirinë e shtypit dhe modelet e biznesit të gazetarisë në krizë, Ryle parashikon një betejë të vazhdueshme midis gazetarisë dhe censurës. Për më tepër, ai theksoi përdorimin pionier të inteligjencës artificiale në gazetarinë investigative, pasi kishte aplikuar mësimin e makinës për të analizuar miliona dokumente në Panama dhe Pandora Papers, një praktikë që mund të formësojë të ardhmen e gazetarisë, por që kërkon vigjilencë të vazhdueshme për të ruajtur integritetin gazetar. rsi-eb
Emisioni investigative “Report” i televizionit publik Italian, Rai3, ka bërë një emission të posaçëm për Shqipërinë të dielën e 21 prillit 2024.
Në emisionin e thelluar të Rai, i bëhet qilizëm propagandës së Edi Ramës për Refomën në Drejtësi dhe luftës ndaj korrupsionit.
Dy nga autoritetet më të njohura italiane dhe europiane të drejtësisë, prokurori i natimafias Nikola Gratteri dhe Francesco Mandoi kanë thërrmuar propagandën e rilindjes sa i përket drejtësisë dhe korrupsionit në Shqipëri.
Dy eminencat më të mirë italianë të luftës kundër krimit të organizuar dhe mafias, Gratteri dhe Mandoi, kanë ‘hedhur në erë’ të gjithë propagandën e qeverisë shqiptare për suksese në luftën kundër korrupsionit.
Gratieri, Prokurori i Anti-Mafias në Napoli dhe në nja shënjestrat kryesore lëvizëse të klanit mafios Ndrangheta, thotë se “mafia shqiptare është e fortë, pasi nis nga një shtet me korrupsion të përhapur gjerësisht”.
Këto komente Gratteri i dha për emisionin “Report”, të publikuar mbrëmjen e së Dielës (21 Prill) në Rai3.
“Organizatat kriminale që vijnë nga Shqipëria janë të pasura, të forta dhe të fuqishme. Mafia shqiptare tashmë është strukturuar dhe arrin të bashkëveprojë me Ndrangheta-n”, thotë Gratieri.
Shefi i Anti-mafias së Napolit vijon më tej me komentet e tij për grupet kriminale shqiptare. “Prej disa vitesh, mafian shqiptare e shohim në Amerikën e Jugut. Ajo është e aftë që të sjellë, në mënyrë autonome, tonelata me kokainë në Itali dhe në Europë”.
Ndërsa Francesko Mandoi, një ish-magjistrat i njohur i Anti-Mafias italiane, i cili gjatë viteve të fundit ka shërbyer si nyje lidhëse mes autoriteteve gjyqësore shqiptare dhe atyre italiane, pranë Ministrisë së Drejtësisë në Tiranë, vë theksin tek një tjetër problem i mprehtë, që lidhet me mënyrën e zbatimit të Reformës në Drejtësi në Shqipëri.
“Ka diçka absurd. Kontrolli i magjistratëve nuk bëhet nga Këshillat gjyqësorë dhe prokurorialë. Vetingu i tyre realizohet nga disa trupa, që përdorin informacione policore. Pra, kontrolli i një prokurori vjen nga polici, i cili, në aspektin procedurial, është më poshtë se sa prokurori,”, thotë Mandoi për “Report” në Rai3.
Sipas tij, Reforma në Drejtësi “ka krijuar një presion të madh mbi magjistratët” dhe “qeveria ka zhvilluar gjueti shtrigash ndaj magjistratëve që nuk i pëlqejnë”. sn
Gazetari italian i RAI3, rrjetit publik italian, u shpreh i tronditur në intervistën për gazetaren Armela Ferko në SYRI TV, se si lidhjet e krimit kanë arritur në nivele kaq të larta në qeverinë e Edi Ramës.
Ai thotë se emrin e vëllait të Edi Ramës, Olsi Ramës, si njeri i lidhur me kartelet e drogës, ia kanë dhënë magjistratët italianë.
Ai tha se ka dokumente për këtë gjë.
“Nga dokumentet gjyqësore, nuk është se i gjeta unë, por janë magjistratë që i kanë gjetur emrat.
Është një emër që m’u përmend që në fillim të investigimit.
Disa magjistratë, që kanë punuar për vite të tëra në Shqipëri, i ishin referuar marrëdhënieve të vëllait të Edi Ramës me disa subjekte që i përkasin karteleve të drogës.
Më pas në Shqipëri kam gjetur edhe konfirmim të këtyre deklaratave, por gjithmonë kam pasur ngurrim dhe frikë për të përmendur emra që kanë të bëjnë me familjen e kryeministrit Rama.
Dhe më pas arrita të gjej dokumentet dhe për mendimin tim nuk ka keqkuptime, janë të qartë se tregojnë marrëdhëniet e Olsi Ramës me këto subjekte që janë dënuar për narkotrafik.
Vëzhgimi që më ka shqetësuar më shumë është se emri i Olsi Ramës nuk është përmendur aspak në hetime,” tha Giorgio Mottola.
Komisioni Evropian (KE) kishte propozuar para rreth një viti se Bashkimi Evropian (BE) duhet të vendosë sanksione ndaj njerëzve dhe entiteteve të shpallur fajtorë për korrupsion të rëndë. Por, shumë pak është bërë në këtë drejtim.
Kur u bë i ditur ky propozim në maj 2023, shpresat ishin të mëdha se BE-ja do të kishte diçka të ngjashme si të ashtuquajturat “sanksionet Magnitsky”, të cilat zbatohen tashmë në Kanada, në Britani të Madhe dhe në Shtetet e Bashkuara.
Masa të tilla ua mundësojnë vendeve t’i vënë në shënjestër biznesmenët e korruptuar dhe zyrtarët e komprometuar.
Presidentja e Komisionit Evropian, Ursula von der Leyen, e cila e kishte dalë me këtë ide gjatë një fjalimi në vjeshtën e vitit 2022, nuk ka folur shumë për këtë çështje në muajt e fundit.
Megjithatë, arsyeja kryesore pse ka ngecur ky propozim – siç ndodh zakonisht shumë shpesh kur bëhet fjalë për sanksionet e bllokut – është për fajin e vet shteteve anëtare dhe për shkak të nevojës për të gjetur konsensus.
Kur BE-ja e miratoi regjimin e ri të sanksioneve më 2020 kundër abuzimit me të drejtat e njeriut në gjithë botën, korrupsioni ishte hequr si shkelje e sanksionueshme.
Hungaria kishte thënë se nuk do ta mbështeste propozimin, nëse në të përfshiheshin referencat për korrupsionin, ndërsa vendet e tjera anëtare, posaçërisht Luksemburgu dhe ato të Evropës jugore, shprehën ngurrimin e tyre gjithashtu.
Kjo çështje është zvarritur nëpër grupe të ndryshme punuese të nivele më të ulëta diplomatike prej se Komisioni Evropian – grupi ekzekutiv i BE-së – e paraqiti projektligjin gati një vjet më parë në Këshillin e Bashkimit Evropian, i cili i përcakton prioritetet dhe drejtimet politike të bllokut.
Suedia, e cila kryesoi Këshillin kur Komisioni Evropian njoftoi për propozimin e tij, kishte vetëm disa javë të mbetura në kryesimin e saj dhe vendosi të mos merrej fare me këtë çështje. Spanja, e cila nuk ishte shumë e kënaqur me propozimin, gjithashtu vendosi të mos e fuste fare në agjendë gjatë kryesimit të saj në pjesën e dytë të vitit.
Belgjika, e cila po e kryeson tani presidencën e Këshillit, mbase do të veprojë njëjtë. Zyrtarët belgë kanë lënë të kuptohet se nuk ka mundësi që kjo çështje të çohet përpara kur nuk ka konsensus në mesin e vendeve anëtare.
Duke qenë se BE-ja po përgatitet për zgjedhjet në Parlamentin Evropian, ky propozim do të harrohet edhe më shumë.
Ka shumë shqetësime legjitime për bërjen e korrupsionit shkelje të sanksionueshme. Disa politikanë evropianë janë të shqetësuar se do të përdoreshin masa të brendshme kufizuese për t’i ndëshkuar kundërshtarët politikë.
Pastaj ka shqetësime se sa larg do të mundë të shkonte Brukseli kur bëhet fjalë për ndërhyrjen në çështjet që shihen kryesisht si të brendshme në vendet e treta.
Disa diplomatë të cilët kanë folur për Radion Evropa e Lirë theksojnë se sanksionet të cilat i vendos BE-ja nuk kanë të bëjnë me ato që mund të përshkruhet si “krime ekonomike”, por më shumë me shkeljen “klasike” të detyrës.
Për shembull, mbështetja e vazhdueshme e minimit të integritetit territorial të një vendi ka bërë që të ketë ngrirje të aseteve dhe regjim vizash, kryesisht kundër shtetasve rusë në vitet e fundit, pas pushtimit të Ukrainës nga Moska më 2022. Rastet e tjera përfshijnë vrasjet, torturën dhe keqtrajtimin, të cilat janë të përfshira në regjimin e sanksioneve të BE-së për shkeljen e të drejtave të njeriut në gjithë botën.
Ka edhe një pengesë tjetër: nevoja për ta gjetur dëshmi të mjaftueshme dhe besueshme për të vendosur sanksione. Brukseli mund t’i vërë në shënjestër njerëzit dhe kompanitë vetëm përmes informatave publikisht të qasshme, dhe, natyrisht, korrupsioni është punë tejet e errët.
BE-ja nuk ka pasur mjaftueshëm fat me mbase regjimin e sanksioneve më të mëdha në lidhje me korrupsionin deri tani: vendimi i vitit 2014 për të vendosur masa ndëshkuese kundër ish-presidentit të Ukrainës, Viktor Yanukovych, dhe kundër 17 bashkëpunëtorët të tij më të afërt, për “përvetësimin e fondeve shtetërore të Ukrainës”.
Dhjetë vjet më vonë, vetëm tre njerëz kanë mbetur në listën e zezë, pasi të tjerët ia dolën të hiqen nga lista përmes Gjykatës Evropiane të Drejtësisë (GjED). Zyrtarët e Brukselin e kanë pranuar tashmë – njëlloj sikurse gjykatësit e GjED – se shumica e provave që i kishin në atë kohë nuk ishin bindëse dhe se sanksionet ndaj tyre ishin vendosur me ngutësi.
Telashet e BE-së me GjED-në u vunë në pah edhe më shumë së fundmi, kur disa qytetarë rusë, të cilët ishin sanksionuar për shkak të luftës në Ukrainë, ia dolën të fitojnë ndaj saj në gjykatën me bazë në Luksemburg.
Pikërisht këtu diplomatët që janë për sanksione kundër korrupsionit e kanë njërin prej argumenteve të tyre më të fuqishme. Siç kanë dëshmuar vendimet ligjore, nganjëherë është e vështirë t’i dëshmosh lidhjet me luftën ruse. Nëse korrupsioni do të ishte shkelje e sanksionueshme së bashku me shkeljet e tjera, më gjasë do të kishte pasur më shumë prova dhe mundësi më të madhe për t’i mbajtur individët në listën e të sanksionuarve.
Ata që janë për sanksione kundër korrupsion thonë se do të ndihmonte krijimi i një grupi punuese për këtë çështje brenda Këshillit të Bashkimit Evropian, ku ministrat nga vendet anëtare takohen për të diskutuar, ndryshuar dhe miratuar ligjet.
Propozimi i tanishëm i Komisionit Evropian, i parë nga Radio Evropa e Lirë, është goxha i kufizuar në fushëveprim, gjë që në fakt mund t’i ndihmojë.
Sipas propozimit, në shënjestër do të jenë tri kategori: ryshfeti aktiv, që nënkupton “premtimi, ofrimi apo dhënia e një mundësi të paligjshme një zyrtari publik, direkt apo indirekt, për vetë zyrtarin apo zyrtaren, apo për një person apo entitet tjetër”; ryshfeti pasiv, që nënkupton pranimi nga një zyrtar publik i një oferte të tillë; dhe përvetësimi dhe shpërdorimi i pronës nga një zyrtar.
TË GJITHA RRUGËT TË ÇOJNË DREJT VILËS “VODNO”
Viti 2024 zyrtarisht është shpallur vit i zgjedhjeve, jo vetëm në vendin tonë, por në mbarë botën, ku priten të mbahen edhe një sërë zgjedhjesh presidenciale, parlamentare dhe ato lokale, pa i anashkaluar edhe zgjedhjet për përbërjen e re të Parlamentit Evropian.
Lista e konfirmuar e kandidatëve që do të marrin pjesë në Zgjedhjet për Kryetar të Republikës së Maqedonisë së Veriut, shihet që interesimi është i lartë, por ajo që bie në sy është se nga të gjithë kandidatët janë propozuar nga së paku 10.000 votues, për dallim nga Gordana Siljanovska-Davkova, është e vetmja kandidate e cila është propozuar nga së paku 30 deputetë të Kuvendit të RMV-së.
Për dallim nga zgjedhjet e kaluara për Kryetar të Republikës, ku kishim vetëm një kandidat shqiptar që synonte karrigen e Kryetarit në Vilën Vodno, në këto zgjedhje kemi dy kandidatë të cilët pretendojnë dhe shpresojnë se do të futen në rrethin e dytë që do të mbahet më 8 Maj të këtij viti, së bashku me Zgjedhjet Parlamentare.
Dy kandidatët kryesorë që vijnë nga provinienca e partive politike maqedonase, janë të njëjtit që patën garuar në Zgjedhjet për Kryetar të Republikës në vitin 2019, ku fitues u shpall kandidati aktual, Stevo Pendarovski me gjithsej 435.656 vota apo 51.65% nga numri i përgjithshëm i votuesve, përkundër kandidates aktuale, Gordana Siljanovska-Davkova e cila arriti të merr 377.446 vota apo 44.75% nga numri i përgjithshëm i votave. A do të ketë befasi të reja në këto zgjedhje siç ka pasur dhe pritet të ketë në botë apo edhe këtë vit, zgjedhjet janë të parashikuara si ajo e zgjedhjes së Putinit në Rusi!?
Ndikimi i politikës globale dhe zhvillimi i luftës Ukrainë-Rusi, përkatësisht ndarja në fronte Evropë, SHBA dhe Rusi, dukshëm ka ndikuar dhe ka reflektuar edhe në skenën politike maqedonase. Një garë e ngjajshme interesante për Kryetar të Shtetit këtë vit ka pasur edhe Sllovakia, ku kandidati prorus Pellegrini arriti që t’i fitojë zgjedhjet për Kryetar të Shtetit në Sllovaki me 53% të votave në rrethin e dytë, përkundër kundërkandidatit të tij, ish-ministrin e punëve të jashtme, i njohur në skenën politike sllovake me orientim properëndimor, Ivan Korcok, i cili mori vetëm 47% të votave. Edhe Pellegrini, pas triumfit në zgjedhje, deklaroi se do të jetë kryetar i të gjithë qytetarëve sllovakë dhe se zotohet se do të jetë gjithmonë në anën e Sllovakisë. Befasia në këto zgjedhje për kryetar të shtetit në Sllovaki, ishte mosgarimi i kryetares Caputova, e cila ishte mbështetësja më e madhe e shtetit fqinj, Ukrainës në luftën e saj kundër pushtimit rus. Jo më pak interesante ishin edhe zgjedhjet në Finlandë, ku në mesin e pesë kandidatëve kryesorë kishte edhe një ish-kryeministër, ministra të jashtëm dhe të financave dhe kryeparlamentarë. Gara për shtetin nordik është zhvilluar mes ish-kryeministrit finlandez, Aleksander Stub, i cili në rrethin e dytë politik bëri një rikthim politik, duke e mundur kundërkandidatin, ish-ministrin e punëve të jashtme, Pekka Haavisto me 51.6% të votave, kundrejt 48.4%. Sipas mediave të huaja, vëmendja më e madhe i është kushtuar këtij vendi duke pasur parasysh vendndodhjen strategjike përgjatë kufirit lindor të BE-së dhe NATO-s me një Rusi gjithnjë e më agresive.
PREMTIME QË I TEJKALOJNË KOMPETENCAT E KRYETARIT TË REPUBLIKËS
Sipas Kushtetutës së RMV-së, Kryetari i Republikës është ai që e përfaqëson Republikën dhe është komandant suprem i forcave të armatosura. Kompetencat e tij të përcaktuara me Kushtetutë, më tepër janë të karakterit ceremonial, sepse, kompetencat ekzekutive, përkatësisht bartës i pushtetit ekzekutiv në vendin tonë është Qeveria (Neni 88).
Edhe kësaj radhe, çështja që diskutohet nëpër fushata zgjedhore, sidomos nga VMRO-DPMNE-ja është çështja e censusit zgjedhor, përkatësisht heqja e saj, që u integrua me Amendamentin XXXI të Kushtetutës së RMV-së në vitin 2009 që të zvogëlohej mundësia e dështimit të Zgjedhjeve për Kryetar të Republikës, sepse nga të gjitha kryetarët e deritanishëm, vetëm Kiro Gligorov është zgjedhur që në rrethin e parë, të gjithë të tjerët pas tij, janë zgjedhur në rrethin e dytë, edhe atë Boris Trajkovski me 52,40% të votave; Branko Crvenkovski me 60,64% të votave, kur censusi ishte 50% nga numri i përgjithshëm i votuesve të regjistruar, ndërkaq, Gjorge Ivanov u zgjodh në rrethin e dytë me 42% të votave, kur censusi u ul në 40%. Nëse merret parasysh legjitimiteti i Gjorge Ivanovit dhe të tjerëve pas tij, sigurisht që është më i ulët se i paraardhësve të tyre. Kjo është një indikator se gjithnjë e më shumë, jehona e votuesve bie në çdo cikël zgjedhor, si pasojë e dëshpërimit të votuesve, përkatësisht votuesit ndihen të lodhur me zhvillimin e deritanishëm të politikave, ku më tepër premtohet, se sa diç realizohet. Kjo në përgjithësi krijon klimë apatie, e cila reflektohet në anketat e përgjithshme të realizuara nga institucionet e ndryshme qofshin edhe ato organizata joqeveritare me një mosbesim të thellë ndaj institucioneve relevante në shtetin tonë dhe në daljen e përgjithshme të votuesve në zgjedhje.
Në këtë kontekst janë edhe sloganet e partive politike të cilët mundohen t’i zgjojnë votuesit e tyre nga apatia shoqërore, duke përçuar mesazhe rreziku dhe gjendje kritike, megjithëse, komunikologët i vlerësojnë si shterp dhe mungesë vizioni, duke përdorur slogane me fjalë të njohura e të përdorura përgjatë gjithë kohës. “Guximshëm për Maqedoninë” është për shembull, slogani i Stevço Jakimovskit, i cili edhe është i vetmi prej kandidatëve deri më tani, i cili është futur në listën e zezë të SHBA-së, për të tjerët deri në këtë moment që po shkruaj, nuk ka, por që me gjasë mund të del këto ditë, në përputhje me premtimet e Ambasadores së SHBA-së, e cila pati deklaruar se përgjatë tërë kampanjës listës së zezë do t’i shtohen emra të rinj.
Gordana Siljanovska-Davkova, kësaj here për dallim nga zgjedhjet e kaluara që kërkonte “Drejtësi për Maqedoninë – atdheu thërret”, ka dalur me sloganin “Maqedonia sërish krenare”. Për cfarë krenarije flet, mund të shquhet në përdorimin e retorikës dhe herë-herë sulmeve personale që ia adreson kundërkandidatit të saj, Stevo Pendarovskit dhe Qeverisë mbi zhvillimin e politikave vis a vis zgjidhjes së kontestit të emrit dhe çështja me Bullgarinë. Analogjia mund të jetë e gabuar, poqëse mendohet në “Maqedoninë krenare” të kohës së VMRO-DPMNE-së dhe Gjorge Ivanovit, i cili për dallim nga Stevo Pendarovski, më shumë ka qëndruar në heshtje, dhe ka vepruar atëherë kur s’duhej vepruar, duke krijuar precedente të reja juridike përgjatë kohës së tij. Nëse merret parasysh edhe vetoja presidenciale si mjet i fuqishëm në dorën e Kryetarit të Republikës, për të mos i dekretuar ligjet që janë të dëmshme për rendin juridik, Stevo Pendarovski, megjithëse ka mundur të jetë më aktiv, por qëndron më lart se kryetari paraprak, i cili nuk pati guxim asnjëherë që ligjeve të miratuara nga partia e tij politike, t’i abstenojë.
Kandidati, Stevo Pendarovski, duke vlerësuar veten e tij si të suksesshëm, kësaj here ka dalur me sloganin “Kryetari ynë Stevo”, ku dhe nga reklamat një gjë e tillë kërkohet nga qytetarët. Si slogan është më i thjeshtë dhe vetëpërcaktuar dhe vetëofrues për qytetarët. Deri më tash, mund të thuhet se ka qenë prej kandidatëve më modest dhe njëkohësisht më i moderuar në paraqitjet në fushatë, theks të veçantë duke i vendosur integrimit të vendit në BE dhe shqetësimin e migrimit të qytetarëve.
Maksim Dimitrievski nga Kumanova, e kërkon maksimumin për Maqedoninë e Veriut, kështu titullohet edhe slogani i tij: “Maksimum për Maqedoninë”, duke e vendosur theksin tek dy shkronjat e fundit, që në gjuhën maqedonase domethënë mençuri. Nuk është ndonjë kandidat që duhet nënvlerësuar, sepse largimi i tij, dukshëm e ka dobësuar ish partinë e tij në Kumanovë, megjithatë analizuar në mënyrë objektive, gjasat janë minimale për t’u futur në garën e rrethit të dytë.
“E majta” si gjithmonë e pakënaqur me zhvillimin e politikave të këtij vendi, e natyrshme ishte se do të paraqitet kandidatja e tyre femër, Biljana Vankovska me sloganin: “E rikthejmë dinjitetin e qytetarëve”. Ky slogan, mbase është më i duhuri dhe më i qëlluari për çdo qytetar, për cilin ka nevojë dhe vlerësohet si një ndër arsyet e shumta përse vendosin të largohen nga ky vend. Edhe kjo parti, nuk është për t’u nënvlerësuar, në çdo cikël zgjedhor shënon rritje gjithnjë e më shumë, duke kanalizuar pakënaqësinë e dy partive më të mëdha maqedonase. Kandidati i saj, vështirë që do të arrijë të futet në rrethin e dytë, për shkak të personalitetit të kandidatit dhe retorikës nacionaliste dhe thirrjeve kundër Marrëveshjes së Prespës, e cila me gjasë shumë shpejt mund të përfundojë në listën e zezë të SHBA-së, në përputhje me urdhërin ekzekutiv të miratuar nga Presidenti i SHBA-së.
Për dallim nga maqedonasit, kandidatët shqiptarë, garojnë me slogane të thjeshta si ajo “Kryetari evropian” i kandidatit Bujar Osmanit dhe “Taravari për President”. Edhe këta dy kandidatë, garojnë me retorikën e njohur e të dëgjuar deri më tani të subjekteve politike që garojnë për idenë e integrimit në BE dhe rrezikut prej Rusisë, më i zëshëm në këtë drejtim është kandidati i BDI-së, Bujar Osmani me sloganin e njohur “Po Evropës, Jo Rusisë”, kjo edhe për shkak të përvojës së deritanishme me zhvillimin e politikës së jashtme që është edhe njëra ndër kompetencat e Kryetarit të Republikës. Subjektet e këtyre dy kandidatëve, me vetëdijen se nuk do të arrijnë të futen as në rrethin e dytë zgjedhor në garën për Kryetar të Republikës, që në fillim të fushatës, i pari i cili e lansoi idenë që Kryetari i Republikës të zgjidhet në Kuvend, ishte kandidati Arben Taravari, me çka BDI e zënë ngushtë, idenë e tillë e përpunoi me kandidatin aktual, Bujar Osmani, duke propozuar që i njëjti të zgjidhet në Kuvend me shumicë të Badinterit, me çka Kryetari të ketë edhe zëvendësin e tij.
EPILOGU I ZGJEDHJEVE
Zgjedhjet konsiderohen të suksesshme dhe demokratike, kur përfundojnë pa ndonjë kontest dhe problem të caktuar. Pra, më e rëndësishme se krejt, është epilogu demokratik dhe fer i këtyre zgjedhjeve. Megjithëse rrethi i parë gjithçka e bën më të qartë fotografinë për kandidatin favorit që do të bëhet Kryetar i ardhshëm i Republikës.
Kësisoj, Kryetari i ardhshëm duhet të jetë parasëgjithash përfaqësues i krejt qytetarëve. Këtë detyrë të rëndësishme nuk duhet ta harrojë në asnjë moment. Model i një kryetari të tillë ishte Ivo Josipoviq, Kryetari i Kroacisë. Përpara se të zgjidhje kryetar ishte kryetari i PSD-së dhe deputet në Parlamentin e Republikës së Kroacisë, i zgjedhur nga PSD-ja. Shefi i tij partiak, Zoran Milanoviq, pas zgjedhjes së Josipoviqit për kryetar, tha si në vijim: “I pari fitoi njeriu, më pas PSD-ja”.
Pse të mos kemi edhe kryetar të tillë, i cili pas përfundimit të mandatit ta ndjekë shembullin e Monteskjes, i cili edhe pse ka qenë aristokrat, vullnetarisht ka dhënë dorëheqje prej privilegjeve të cilët i ka pasur si Kryetar i Parlamentit në Bordo!
Me fjalë thuhet shpesh se regjimi Rama mbahet në këmbë përmes blerjes së ndërkombëtarëve, por po të gërmosh sadopak gjen edhe fakte që e provojnë këtë. Në emisionin “Report” të RAI 3, është zbërthyer skandali i një McGonigali shumë më të hershëm, kohë përpara sesa të korruptohej ish shefi i zyrës së FBI-së.
Aty tregohet se si në një rast, gjenerali kryesor i Guardia di Financia, ai që përkrah Saimir Tahirit, pohonte në 2015-tën se në Shqipëri ishte shkatërruar 99.2% e fushave me kanabis, kishte marëdhënie financiare me bosë të mafias.
Lapsi.al ka hapur arkivat për të parë se cili ka qenë roli në Shqipëri i Fabrizio Lisit që, ishte njëkohësisht edhe shefi i Interpolit. Nga arkivat rezulton se ai qe një njeri pranë qeverisë, ose më saktë lidhje e sekretarit të përgjithshëm të kryeministrisë, Engjëll Agaçi.
Gazetari i “Report” ka rikthyer në vëmendje një histori të vitit 2020 kur u zbulua se gjeneral Lisit, tashmë në pension, i ishin dhuruar 30 mijë metra katrorë tokë në bregdetin e Vlorës, nga trafikanti Artur Shehu.
Toka në Vlorë, dhuruar fondacionit të gjeneral Fabrizio Lisi
Ai e ka kontaktuar dhe e ka pyetur Fabrizio Lisin se si ishte e mundur që një njeri që paguhej për të luftuar narko tafiqet pranonte të tilla “dhurata”. Fillimisht ish oficeri është përpjekur të devijojë gjatë intervistës, por gazetari italian i ka nxjerrë përpara syve kontratën e dhurimit të firmosur para noterit. Dhe vetëm atëhere Lisi është detyruar të përgjigjet: “Nuk e njihja këtë person. Rastin ma solli Ëngjëll Agaçi. Unë e besoja Agaçin, pasi ai ishte njeri i besuar i kryeministrit shqiptar, Edi Rama”.
RAI 3: Ish-avokati i narko-trafikantëve, pas marrëveshjes Rama-Meloni
Pra, sipas pohimeve, në investigim njeriu i afërt i shefit të qeverisë ka ndërhyrë që një trafikant ti dhurojë një tokë buzë detit që kushton miliona, gjeneratit që kishte për detyrë të monitoronte nga ajri kultivimin e kanabisit në Shqipëri, por që deklaronte publikisht se ai ishte asgjesuar nga policia, kur të gjithë e dinin se vendi qe i mbushur plot.
Pra, këtu nuk kemi të bëjmë thjeshtë me një marëdhënie mes një trafikanti dhe një polici italian që do të përfitojë, por me korruptimin e këtij të fundit për tu përdorur për interesa të qeverisë.
Jo më kot emisioni Report ka këmbëngulur në pistën Agaçi dhe në faktin se ishte pikërisht ai që kishte bërë lidhjen mes trafikantit Artur Shehu dhe Fabrizio Lisit.
Gjenerali i thotë gazetarit: “fola me Ëngjëll Agaçin dhe ai më tha se i pëlqen kjo histori (dhurimi i tokës)”.
Gazetari e pyet: – Ti, i besove se ishte Agaçi në mes?
Gjeneral Lisi: Natyrisht.
Se çka ndodhur në kohën e Fabrizio Lisit tashmë dihet. Atëhere qeveria shqiptare dhe ministri Tahiri, të akuzuar nga të gjitha anët për rritjen e trafikut, organizuan një konferencë pompoze me temë “Antidroga një histori suksesi”. Pikërisht aty u shpall se ishin shkatërruar 99.2% e territorit të mbjellë. Kjo e bëri ambasadorin Lu që të shpallte me të madhe një deklaratë që i mbahet mend edhe sot e gjithë ditën: “ Shqipëria ka bërë një hap të madh përparë në kuftën kundër drogërave”.
Duhet të shihje zbulimet e fundit nga emisioni investigativ i Rai 3 për të kuptuar se e gjithë kjo butafori qesharake e kishte gjenezën tek një gjeneral italian i korruptuar, i paguar nga trafikanëtët, me të cilët pohon se e kishte lidhur një nga njerëzit më pranë Edi Ramës. /Lapsi.al/
Lufta kundër korrupsionit dhe krimit të organizuar ka qenë në qendër të emisionit investigativ “Report” në Rai 3. Sipas investigimit, thuhet se mafia shqiptare ka bërë një rritje epokale në cilësi.
Nicola Gratteri prokuror i Napolit ka deklaruar se mafia shqiptare tashmë është strukturuar dhe ka arritur të punojë në bashkëpunim me N’Dragheta.
Sipas tij, ajo është e aftë që edhe në mënyrë të pavarur të sjellë në Itali dhe në Europë tonelata kokaine
“Mafia shqiptare është e fortë sepse vjen nga shtet ku ka një korrupsion të përhapur. Kështu organizatat kriminale që vijnë nga Shqipëria janë menjëherë të pasura, të forta dhe të pushtetshme. Mafia shqiptare tashmë është strukturuar dhe ka arritur të punojë në bashkëpunim me N’Drangheta. Ka disa vite që e shohim edhe në Amerikën e Jugut dhe është e aftë që edhe në mënyrë të pavarur të sjellë në Itali dhe në Europë tonelata kokaine” – thotë Nicola Gratteri prokuror i Napolit.
Në reportazh thuhet se Shqipëria renditet nga Transparency International si një nga vendet më të korruptuara në Europë.
Një rekord i trishtë i mbajtur prej disa dekadash. Gazetari kujton se vite më parë, kur sapo kishte ardhur në pushtet, kryeministri Edi Rama kishte emëruar si këshilltar ish-prokurorin italian Francesco Mandoi që për 20 vjet kishte qenë një pikë lidhjeje mes prokurorisë italiane të anti-mafias dhe dhe prokurorisë shqiptare.
“Nuk pati zhvillime të mëdha të ndonjë konsulence. Këshilltar në letra, por nuk më dëgjuan kurrë. Nuk më telefonuan kurrë edhe pse kishte shumë punë për të bërë. Anëtarët e mafias shqiptare apo narkotrafikantët kanë përfaqësuesit e tyre brenda institucioneve dhe kanë mundësi për të kushtëzuar veprimet e qeverisë” – thotë ish këshilltari i Edi Ramës, prokurori i antimafias italiane Francesco Mandoi. gsh
Komentet